De vreemde wereld vain
Pieter van Goudzwaard
i
Nacht van Bakker
Kabinet wil vóór woensdag
antwoord over lonen
keil
Kerstbomen zwart spuiten
door Rolf Hoekstra
Bijna 20 miljoen voor portret van Velasquez
VAN WERKGEVERS EN WERKNEMERS
Bombardementen
bij Hanoi
toegegeven
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1970
raderi I^EN HAAG Pieter van Goudzwaard richt bedaard z'n luchtdrukpistool op een van z"n va-
lagf raaar kleurrijke schilderijen en vjiurt. ..Een schilderij om op te schieten", zegt hij som
ber. D'r zitten al heel wat kogelgaatjes in.
va Als Pieter zich rot voelt, dan trekt hij z'n pistool en knalt er een paar schoten uit. Altijd op
ag hetzelfde schilderij, want Pieter is niet verkwistend. Wat en wie is hij eigenlijk wel?
en ui Hij is kunstschilder en verder een vreemde jongen, of liever, een vreemde man. Dat mag
je toch wel zeggen van iemand van 41 jaar. Op het eerste gezicht doe je er zo tien jaar af. maar op
het tweede gezicht tel je er gauw weer vijf jaar bij.
mete
met
■dt vo
ing ii
Hij woont in de Haagse Ja
gerstraat, een steegje, Verscho
len in het artistieke doolhof
trounrond de Denneweg. „Hoe gaat het
met het zwarte kerstbomen
plan?" Pieter kijkt onder
zoekend aan, het hoofd scheef
en descheve boksersneus nog
schever. Donkere ogen onder
pikzwarte borstelwenkbrauwen
en zwart-glimmend lang haar,
een wit sjaaltje in de hals ge
knoopt.
Hij stelt voor naar z'n atelier te
gaan. „Ik woon thuis samen met m'n
moeder, weet je. Doe de huishouding
en zo". Hij duikt de auto in en met
hem een wolk parfum. Z'n atelier is
oud en koud, maar sfeervol in een
morsig blouwblok aan de Hofwijck-
straat in de donkere en sombere sta-
tionsbuurt van het Hollands Spoor.
T~iRlE MAAL Pieter van Goud-
zwaard alias Peter van
Goldsword, zoals hij zich heeft
gepresenteerd op z'n fors uit
gevallen affiches, die hij bij tijd
en wijle aan Neerlands publici
teitsmedia stuurt met een voor
zich sprekend doel: publiciteit.
Op aanraden van zijn oom
Vincent is hij kunstschilder ge
worden. ..Het kan je hooguit een
oor kosten", zei oom Vincent.
Nou ja!
:N
Uw
Ai
EN
NT
LONDEN Een Amerikaanse j in Londen. Nadat het stuk was inge-
kunsthandelaar heeft vrijdag voor zet op 315.000 pond viel na drie minu-
bijna 20 miljoen gulden een portret
gekocht, dat de 17-de eeuwse Spaanse
schilder Diego Velasquez van zijn be
diende heeft gemaakt.
Het stuk werd geveild bij Christies
ten de laatste hamerslag en was de
30-jarige Alec Wildenstein voor
19.866.000 gulden de nieuwe eige
naar.
Het portret van de mulat Jan de
Pareja wordt beschouwd als een van
de beste schilderijen van Velasquez.
Het werd in 1798 naar Engeland ge
bracht door de Britse ambassadeur in
Napels. De prijs betekent een record.
Affiche
Pieter van Goudzwaard legt z'n
pistool neer, dat hij onder het schil
deren ook wel gebruikt om zich te
concentreren. Waarom krijgen alle
Nederlandse kranten, radio en tele
visie, musea en wat kunstbroeders
geheel vrijblijvend steeds weer zo'n
„Ik. Pieter Goudzwaard-affiche" toe
gestuurd? Dat moet hem toch aardig
wat kosten.
Vanwaar deze blikvervangende
aanplakbiljetten, waarop Pieter be
halve zichzelf een paar wereldverbe
terende teksten verkoopt. Op een van
die affiches stelt hij bescheiden vast:
„Pieter van Goudzwaard, uniek
schilder, prettig schrijver en denker,
een vechter tegen onrecht en ver
drukking, is de eerste kunstenaar ge
weest die met z'n schilderijen tussen
Het Volk heeft gestaan, is daarbij
bijna gestenigd, hing ook als eerste
schilder met zijn werk tussen kitsch,
huijl de man van de goede daad, een mens
die waard is genoemd te worden".
t Dat laatste wordt-ie dan ook, want
lijd deze Haagse kunstenaar heeft een on-
tarf feilbare neus wat betreft de smaak
van nieuwsmedia. Stunten als de bes-
ui te, kan hij. Boals het (zogenaamd) stu
iver ren van honderdduizend Milky Way's
naar Biafra, omdat het de eetlust niet
bederft, tot het (werkelijk) aanbieden
van tachtig rozen aan de dertig Zuid-
Molukkers in de. Scheveningse gevan
genis.
Of het verbranden van een schil
derij (een van de beste, waarde 2000
gulden, zegt-ie, „ik verbrandde 'n deel
van mezelf") uit protest tegen de
woontoestanden in de Haagse Schil-
dersbuurt. Of het kerstbomenplan. Of
het afknippen van z'n haar 25 jaar na
de bevrijding, inplaats van honger
staking of doekverbranden. Hij heeft
het inmiddels weer laten groeien,
want hij ziet niets in „een nette kop
in deze onnette wereld". Van het
haar heeft hij een schilderij gemaakt.
Toer
En dan die affiches natuurlijk, die
hem een aardige duit moeten kosten.
Verkoopt hij zoveel schilderijen?
„Nee, dat niet. Ik leef van de contra
prestatie en verkoop bijna niets. Ik
kom net uit en ik zal met die affiches
niet lang meer kunnen doorgaan.
Maar anderen exposeren en sturen
een paar honderd uitnodigingen de
deur uit. Ik doe 't op een andere toer
met die affiches. Er zijn mensen die
ze verzamelen, weet je".
De affiches zijn voer voor psycho
logen. Ze vallen op door foto's van el
maestro himself, de soms spitse tekst-
I jes, het steeds weer schrijven over
zichzelf en door de naam „Pieter van
Goudzwaard" of lekker internationaal
„Peter von Goldsword", steeds op
nieuw herhaald. Is hij een gouden
zwaard dat louter en alleen de we
reld wil verbeteren? Of gaat het hem
om hemzelf? Het laatste wint van het
eerste, maar toch?
„De mensen vinden dat je niet onbe
scheiden mag zijn. Je moet je niet
teveel op de voorgrond plaatsen en
daarom doe ik dat bewust wél. Het
liefst zou ik 'n heel blad met m'n
naam willen vullen. Zoiets doe je
niet, zeggen de mensen. Daarom doe
ik het juist wel".
„Op m'n laatste affiche lanceer ik
het zwarte kerstbomenplan. Ik heb
daarmee het gemeentebestuur een ge
weldige tip gegeve. Zwarte kerstbo
men op allerlei plaatsen in Den Haag.
Ikzelf zou ze graag zwart willen spui
ten. Wat 'n prachtig gezicht zou dat
zijn. Zwarte kerstbomen met witte
lichtjes erin en misschien zelfs
sneeuw Christus zelf zou ervan
flauwvallen, zo mooi".
Hard
„Kijk. dat flauwvallen van Christus
staat ook op m'n affiches. Ik weet dat
het de mensen schokt. Vaak denk ik:
kan het eigenlijk we. Is het niet te
hard gesteld, te cru. Ik zoe het omdat
ik het doen moet. Maar ik weet hoe
een ander het ervaart, want ik heb er
zelf ook moeite mee. Als ik die teks
ten naar de drukker breng, leid ik ze
altijd even in, zodat het niet te hard
aankomt".
„Ik zou liever ook lieve dingetjes
willen zeggen, maar dat kan nu een
maal niet. Je moet hard zijn en daar
heb ik het moeilijk genoeg mee. Met
dat kerstbomenplan wil ik de mensen
met de neus op de feiten drukken.
Iets afhalen van dat sfeertje van die
belachelijke groene dennetjes met
balletjes.
Vandaar dat zwarte-kerstbomen-
plan. Het beste zou natuurlijk hele
maal geen kerstbomen zijn, maar dat
is te radicaal. Voor alle volledigheid:
de gemeenteraad is niet van plan op
het plannetje van de zwarte sparren
in te gaan.
Pieter Goudzwaard draait z'n eigen
toer. Hij zegt: „De Jacob Marisstich-
ting heeft bij voorbeeld een aktie op
touw gezet om de kunst op straat en
dus dichter bij het volk te brengen.
Ze hebben grafische afbeeldingen van
kunstwerken op reklamezuilen ge
plakt met daaronder waar ze te koop
zijn. Maar die dingen vallen gewoon
niet op tussen al die wasmiddelen.
Ik heb in min stamcafé Le Corbeau
een van m'n kunstwerken voor het
raam gehangen met een affiche erbij.
D'r zijn mensen die nog nooit een
abstract kunstwerk van dichtbij heb
ben gezien. Die kunnen nu hun hart
ophalen. Gewoon voor een caféraam.
Kan het mooier?
Pionier
Ik ga overal zo'n beetje tegenin. Ik
'ben nu ook weer niet zo'n pionier,
maar, hoe moet ik het zeggen zonder
al te vervelend te worden, af en toe
krijg ik wel 's een idee. Zo was ik de
eerste die tegen sinterklaasavond ad
vertenties zette in de trant van „Het
zal u niet berouwgn om met 'n echte
Pieter van Goudzwaard te sjouwen".
„Ik heb vroeger veel aan tentoon
stellinkjes gedaan. Drie weekjes hier
hangen en drie weekjes daar, leuké
praatjes maken met steeds dezelfde
mensen, goede en slechte stukjes in
de krant. Ik werd er doodziek van.
Die affiches werken veel effectiever.
Je verkoopt er wel geen tientallen
werken door, maar de mensen wor
den wakker geschud".
Op een van z'n affiches kondigt Pe
ter van Goldsword een expositie aan
van z'n werk in het Solomon R. Gug
genheim Museum in New York. De
wensdroom van iedere rechtgeaarde
en niet-rechtgeaarde kunstenaar,
want een expositie in het Solomon-
museum is het visitekaartje voor in
ternationale vermaardheid.
Wanneer komt z'n werk daar te
hangen? Of was het alleen maar om
Z'n collega's te neppen?
Pieter van Goudzwaard reageert
wat pijnlijk. „Het was inderdaad om
m'n collega's te pesten. Er heerst on
der ons een enorme rivaliteit. Niet te
geloven gewoon dat ze er intrapten.
De eerste collega die ik na het ver
zenden van m'n affiches tegenkwam
liep met zo'n lang gezicht. Na een
tijdje zei-die: zo Pieter, fijn dat jij in
New York mag hangen.
Ik heb het zo gelaten. Je moet de
ironie ervan inzien. Dat ze d'r intuin- I
den. Nu is het best mogelijk dat ik I
daar nog 's kom te hangen en ik heb
op m'n affiche dan ook geen datum
genoemd, begrijp je. Als ze ernaar
vragen zeg ik, dat het is uitgesteld of
zo. Ik omhang het met een waas van I
geheimzinnigheid. Alleen een paar
heel goeie vrienden van me weten j
dat er niets van waar is".
Lolletje
„Ach, het kunstenaarschap is geen
lolletje. Je wijkt af van de middel
maat en dat m^akt eenzaam. In zo'n
volkskroeg, waar ik geregeld kom,
merk je dat je het volk bent ont
groeid. Je blijft een vreemde eend in
de bijt en ze blijven jou een vreemde
figuur vinden. Wel sympathiek mis
schien, maar vreemd".
Nog één vraag. Op z'n laatste affi
che wordt aangekondigd, dat in no
vember „iets" op Het Plein gaat ge
beuren. „Inderdaad, ik wacht af tot
er iets gebeurt en als er niets gebeurt
zal ikzelf iets moeten verzinnen.
Wanneer ik dat zwart op wit zet, ge
beurt het ook. Daarom zet ik het op
papier. Misschien ga ik een paar uur
voor het standbeeld van Willem van
Oranje staan met 'n bord".
Wie vandaag dus op Het Plein
een man heeft zien staan met
een bord, kan aannemen dat het
Pieter van Goudzwaard was. En
wie morgen op Het Plein een
man ziet staan met een bord
weet: dat is dus Pieter van
Goudzwaard. „Want", zegt hij,
„ik heb nog altijd woord gehou
den".
Voor de frankering van de nieuw-
jaarspost van Nationalistisch China
worden twee bijzondere zegels uit
gegeven. De afbeelding stel een
spaarvarken voor, een ontwerp dat
past in het regeringsprogramma.om
het sparen te bevorderen.
WASHINGTON Het Pentagon
heeft gisteren toegegeven, dat vorig
weekend plaatsen in de omgeving
van Hanoi zijn gebombardeerd. Dit
zou gelijktijdig zijn gebeurd met de
mislukte overval op een Noord-Viet-
namees krijgsgevangenkamp.
Een woordvoerder van het Penta
gon zei, dat de bombardementen „be
schermingsacties" waren die deel uit
maakten van de poging tot bevrijding
van krijgsgevangenen.
I (Van onze soc.-econ. redactie) j
LEIDSCHENDAM De re
gering wil de reële loonstijging
volgend jaar later variëren tus- j
j sen 0 en 2 procent. Dit heeft
minister B. Roolvink (sociale za-
I ken) gistermiddag meegedeeld
tijdens het gesprek tussen een
regeringsdelegatie en de Stich
ting van de Arbeid, het top-
overlegorgaan van de centrale
werkgevers- en werknemersor
ganisaties.
De minister constateerde dat er
ondanks de moeilijkheden over de
uitwerking ervan eenstemmigheid
is over de doelstelling om de loonstij
ging volgend jaar beneden de pro-
duktiviteitsstijging te houden, die
thans geraamd wordt op ca. 3.5 pro
cent.
ATHENE Het Griekse hoogge
rechtshof heeft gisteren het ontslag
van 30 oude rechters door de regering
gerechtvaardigd genoemd. Zij zijn nu
definitief uit hun funktie gezet.
De rechters werden ontslagen, om
dat zij tot de politieke oppositie van
het rechtse regime behoorden. Vol
gens de regering hielden zij er „onge
zonde maatschappelijke opvattingen"
op na en misten zij het moreel gezag
dat noodzakelijk is voor het uitoefe
nen van hun funktie.
Volgens de opvatting van de xege- i
ring is er dan ruimte voor maximaal
Wordt de V/s procent groter dan I
omdat uit de overblijvende loonstij- 1
gingen, het effect van de verwerking
in de cao's der extra-uitkering van
ƒ400 en verbeteringen in de secun
daire sfeer zoals arbeidstijdverkorting
e.d.
Wordt de 1 pre -ent e. oter Jan 1
houdt dit in, dat de reële inkomens
verbetering kleiner wordt, maar die
speelruimte zou aan de contractspart-
ners in de bedrijfstakken gelaten j
moeten worden.
Woensdag
De werkgevers- en werknemersor
ganisaties hebben tot volgende week
woensdag de tijd gekregen om minis
ter Roolvink schriftelijk van hun (af
zonderlijke of gezamenlijke) visie op
deze stellingname in kennis te stellen,
waarna eventueel een nieuw gesprek
tussen de regering en de stichting zal j
worden gehouden. Daarna zal het ka- j
binet zich nader beraden over de
vraag of al dan niet een loonmaatre
gel nodig is.
De regeringsdelegatie liet weten
dat zo'n maatregel in elk geval niet
voor 15 december zal worden afge
kondigd. omdat de regering een aan
tal bedrijfstakken graag in de gele
genheid wil stellen voor die datum
bij de afsluiting van nieuwe cao's te
bewijzen, dat het hun ernst is met de
onderschrijving van het unanieme 1
standpunt van de SER (en ook van d
regering), dat de loonstijging volgend
jaar tot beneden de produktiviteits-
stijging beperkt moet blijven.
De vakcentrales lieten weten dat
het voor de bonden wel „heel moei
lijk wordt te onderhandelen met de
dreiging van een loonmaatregel bo
ven het hoofd."
Niet dichter
Over de garantiebepaling, dat de
beoogde doelstelling in die praktijk
ook werkelijk kan worden gereali
seerd, zijn de werkgevers en werkne
mers gisteren na het mislukte ge
sprek van woensdag jl. overigens
geen stap dichter bij elkaar gekomen.
Het gesprek tussen de regering (be
halve minister Roolvink waren ook
de bewindslieden van financiën, eco
nomische zaken en landbouw aanwe
zig) en de stichting duurde ruim vier
uur en had plaats in een goede sfeer,
nadat de stemming aanvankelijk nog
al geprikkeld was.
CNV-voorzitter J. Lanser deelde
ons na afloop mee, dat de regering
zich positief heeft opgesteld en een
poging heeft aangewend om tot con
cretisering te komen, ten einde een
loonmaatregel te kunnen vermijden.
Dat heeft ook de vakbeweging ge
daan, maar de werkgevers hebben
ook nu. aldus de heer Lanser, geen
enkele bijdrage in die richting gege
ven.
Volgens de heer Lanser is de pro
blematiek er overigens niet eenvou
diger op geworden, nu vrn regerings
zijde exacte percentages genoemd
zijn.
Het was gisteren bijna de
nacht van Bakker. Niet van de
minister, maar van de commu
nist Bakker. Hij zorgde er voor,
dat de stemmnig over een
amendement van mr. Scholten
een fiasco werd en dat velen
(het was omstreeks één uur)
het niet meer zo goed wisten.
Om een uur of elf donderdag
avond was de Tweede Kamer met
de beste voornemens begonnen aan
de vele stemmingen over de wijzi
ging- van de loon- en inkomstenbe
lasting. Een normaal mens, die over
dag zijn dagelijks bi'ood verdient,
houdt er op dat uur mee op. Maar
de Kamerleden beginnen dan Neder
lands belastingwetgeving drastisch
te wijzigen.
Meester
Wanneer iedereen er omstreeks
middernacht nog is. ontstaat er een
aparte sfeer en lijkt elk incident
(vooral in zo'n Roolvink-week) op
het begin van een crisis.
De PvdA maakte daar psycholo
gisch gebruik van en probeerde een
debat te starten over de achterge
stelde invaliden, voor wie minister
Roolvink zich sterk maakt.
In zo'n sfeer voelt Marcus Bakker
zich goed op zijn gemak. Terwijl hij
zich mateloos ergerde aan al dat ge
doe om zich heen. Hij lieo als een
vertoornde schoolmeester rond of
sloeg van zijn zetel af de wetgeven
de arbeid van de kamer misprijzend
gade.
De belastingsnecialist van de ARP,
de heer G. A. Kieft kreeg van Bak
ker een scherpe reprimande, omdat
hii met de nobelste bedoelingen een
staatje wijzigde om van drie amen
dementen er één te maken. De zaak
zou er eenvoudiger op worden.
Lesjt
Maar de meester had geen goed
woord over voor dat gefröbel op dit
uur van de nacht. Trouwens hij
moest op nog meer dingen letten.
Naarmate de nacht vordert, kun je
meer onordelijke dingen verwach
ten.
Mejuffrouw Anneke Goudsmit van
D'66 had van een van de vele amen
dementen een vliegtuigje gevouwen.
Inderdaad, het heeft, na ruim een
uur uitdagend te hebben bestaan,
door de vergaderzaal gevlogen. Ge
lanceerd in de hoek van de oppo
sitie.
Nou ja. Maar de meester zag alle
reden om de stoute klas een lesje te
geven.
De belastingspecialisten, die al
zulke zware dagen achter de rug
hebben, moeten nu de 45 miljoen
gulden boven water zien te krijgen,
die door de foute stemming als ge
volg van meesters optreden door in
eens tegen het tweede deel van
Scholtens amendement te stemmen,
over boord vielen.
Doordouwers
De ijver van de lastige klas moet
geprezen worden. Voor ons belas
tingbiljet zijn in de nacht van don
derdag op vrijdag belangriike din
gen gedaan. Veel is eenvoudiger ge
worden. Nee, geen verwitten. Er is
braaf gewerkt. Maar er zün grenzen.
Freule Wttewaal van Stoetwegen
probeerde om half twee de club tot
reden te brengen.
Kamerleden zijn kennelijk door
douwers. Anders zouden ze mis
schien niet op vhet kussen terecht
zijn gekomen.
Om vier uur werd er weer ge
stemd om naar huis te gaan. En er
waren er nog 62. die gewoon verder
wilden vergaderen.
Dat is thuis niet te verkopen. De
Kamer werkt voor een betere' sa
menleving (ga zo nog maar even
door) en voor de mensheid. Maar
voor zichzelf gaat ze onmenselijk te
werk. Dat klopt niet.
Uit zelfbehoud moet maar in het
reglement van orde de bepaling
worden opgenomen, dat de vergade
ring na twee uur 's nachts automa
tisch is gesloten. Hoe groot het 's
lands belang ook is, de verstandigste
besluiten neem je op andere uren
van de dag. „Er gebeuren ongeluk
ken", waarschuwde de freule.
Chauffeurs hebben ook hun rijtij
den.
De ARP wandelde deze week wee'
over de eerste pagina's van de kran
ten. Het is het raadsel van de publi
citeit hoe de partij dat steeds weer
zo beschikt krijgt. Nu kwam het
nieuws uit de kring van het kabinet
en was minister Roolvink het onder
Boukw (om even de Kamertaai over
te nemen) niet elke zondagmorgen
na kerktijd bij elkaar op de koffie
zitten omdat er zoveel is te ver+e'-
len. Maar zakelijk staat de ARP
fraktie achter Roolvink.
Of al dat nieuws ook nog iets te
maken had met de plaats van de
twee heren op de advieslijst van
Kamerkandidalen, die naar de kies
verenigingen is gestuurd? Biesheu
vel (onlangs 25 jaar getrouwd. Gefe
liciteerd) staat nummer één en Rool
vink nummer vijf. De strijd om het
lijsttrekkerschap is, dacht ik vier
jaar geleden beslist.
Maar het woord is aan de kiesver
enigingen. Men kan gaan schuiven.
Bouke naar voren bijvoorbeeld. En
wat te denken van de plaats van de
CBTB-er De Koning? Hoe zit het
met de verjonging van die fraktie?
Beslist niet, dit zijn geen sugges
ties. Het is alleen maar wat geprik.
Misschien, dat er eindelijk nu eens
wat drukbezochte vergaderingen ko
men van de kiesverenigingen.
Democratie aan de basis heet dat.
Fel protest
Het GPV is als kleine partij tegen
de verhoging van de kiesdrempel.
De vrees bestaat, dat de partij
straks niet meer in de Tweede Ka
mer vertegenwoordigd zal zijn. Luis
ter naar gedeelten van een com
mentaar. dat ik in het partijblad
„Ons Politeuma" las: „Als het
domme voorstel van de
drie-zetels-kiesdrempel voor 28
april wet mocht worden, zullen
wij toch aan de verkiezingen deel
nemen. Zelfs al zouden wil willen
stoppen (maar we willen dit hele
maal niet) dan zouden we het niet
meer kunnen. Alles is in volle
gang-
Elke stem die dan wordt uitge
bracht op deze lijst (van het GPV),
terwijl de lijst onverhoopt nier
drie maal, doch b.v. twee maal of
2V* maal of l'/i maal de kiesdeler
behaalt, zou een felle aanklacht
zijn tegen de onrecht-daden van
de fractie of fracties die voor de
kiesdrempel hadden gestemd-
En als deze lijst wel degelijk
voldoende stemmen zou behalen
om tot overschrijding van de drie
zetels-drempel te leiden, zou dit
tot een diepe beschaming vande
KVP-kamerleden zijn op wier ini
tiatief se drempel was ingevoerd,
en waardoor zou blijken hoe slecht
zij het Nederlandse volk ken
nen...."
Van Dis
MARCUS BAKKER
meester
We hebben vandaag 8200 leden
het zal een belangrijke opgave
zijn de oppositie-activiteiten van
deze 8200 in nationaal-gerefor-
meerde organisatorische banen te
leiden. We vermoeden dat de eer
bied van de 8200 voor de Kamer
dan niet verder zal groeien."
Haasr .zou ik zeggen, is dit voor de
honderd procent gezagsgetrouw? Ik
wijs hierop om aan te tonen hoe fel
dit begrijpelijk protest is.
BAREND BIESHEUVEL
25 jaar getrouwd
Kamerlid "ir. C. N. van Dis heeft
ons onlangs veel verteld over zijn
verleden. Het interview werd gehou
den naar aanleiding van zijn besluit
na de verkiezingen volgend jaar niet
meer in de Kamer terug te keren.
In het partijblad van de CHU „De
Nederlander" schrijft prof. dr. ir. H.
G. van Beusekom een treffende per
soonlijke herinnering, waarvan ik
een deel doorgeef als aansluiting op
mijn verhaal. Prof. Van Beusekom,
die met Van Dis in Delft lid was
van SSR, de vereniging van studen
ten van Gereformeerde belijdenis
aan openbare universiteiten en ho
gescholen schrijft:
„Ik heb persoonlijk voor mijn
vorming aan deze kleine club veel
te danken gehad. Ook Van Dis
deed mee: hij was een vlotte, po
pulaire figuur. Tot op een dag het
bestuur een brief ontving, waarin
Van Dis zonder opgaaf van rede
nen als lid bedankte.
Ik woonde in die tijd vlak bij
hem. Zo kwam het misschien, dat
de voorzitter mij vroeg in de ko
mende dagen eens bij Van Dis aan
te lopen en naar de reden van zijn
besluit te informeren.
Ik zie mij nog op een avond in
de winter van 1913-T4 de kamer
van Van Dis binnenkomen. Ik
voelde een zekere spanning cn
daardoor moet ik enigszins be
deesd hebben gevraagd of hij mii
wilde zeggen, waarom hij als lid
had bedenkt.
„Ja zeker", was het antwoord
met een- beslistheid en ernst, die
wij niet van hem gewend waren,
„Ik ben bekeerd; God heeft mij
staande gehouden en mij laten
zien, dat ik op weg was naar een
eeuwig verderf."
Hij voegde hieraan nog een
waarschuwing toe, dat wij met
onze zogenaamde gereformeerde
beginselen evenzeer op de brede
weg wandelden.
Hij vertelde nog, dat hij lid was
geworden van de Christelijk Gere
formeerde Kerk en dat hij met
onze levenswijze ondanks de
principiële grondslag niet meer
mee kon doen."
BERT DE JONG
