Geld van Wereldraad was een slecht gepresenteerde daad Dan zie je vanzelf wat je doen moet Kritiek, maar overwegend instemming met rapport Een woord voor vandaag Geen kerkfusie in Engeland Dr. Kunst over Zuid-Afrika: Deur met broeders aldaar niet op slot Oprichters bij gouden feest CJVF Kwestie van de verontrusting Uw Kunstgebit Kardinaal Cushing (Boston) overleden Zeker 84 kerken buiten verband 7 8 9 11 7 DINSDAG 3 NOVEMBER 1970 Toch en dat is altijd weer het wonder is er méér dan alleen maar de aanzegging van het oordeel. A mos, de schapenfokker uit Tekóa, besluit zijn strafredevoeringen niet dan nadat hij Gods belof ten aan het Volk Israël heeft bekendgemaakt. "Ik zal een keer brengen in het lot van Mijn volk Israël: verwoeste steden zullen zij herbouwen en bewonen: wijngaarden zullen zij planten en de wijn ervan drinken: boomgaarden zullen zij aanleggen en de vruchten daarvan eten." Dat zijn de perspectieven, die Amos mag openen, als het volk Israël terugkeert tot de dienst van God. Misschien haalt u de schouders op: het is nogal materialistisch! Vergeet dan niet dat dit de taal was, die het volk Israël verstond en dat in die oude tijden het dienen van de Heer gezegend werd ook met materiële voorspoed. Overigens zijn die wijn- en die boomgaar den niet het belangrijkste. Wat Amos wil zeggen is dit: de zegen van God zal op de mensen rusten als zij Hem erkennen en naar Zijn wet willen leven. Ddt is primair een geestelijke zegen, die hier in tot uitdrukking komt, dat de mens zich geborgen weet, dat hij rust heeft voor zijn hart en dat er geleefd wordt in harmonie met de Heer. De waarachtige levenskunst is daarin gelegen, dat God de eerste is en dat alle dingen aan Hem ondergeschikt worden ge maakt. De aanzegging van het oordeel zal moeten leiden tot een radicale pmkeer en God blijft de mens aanvaarden. We lezen vandaag: Johannes 6 vers 41 tot 59. (Van onze kerkredactie) LONDEN Zij, die verwacht had den. dat de bestuursvernieuwing in de Kerk van Engeland een vereniging van anglicanen en methodisten zou bespoedigen, zijn ontnuchterd door. een onderzoek van de „Times". Tot nu toe werd de Kerk van En geland bestuurd door twee „convoca ties" (lichamen van bisschoppen en geestelijken) an een „kerkvergade ring". Waarin de leken vertegewoor- digd waren. In de plaats van deze organen, die deze zomer opgeheven werden, komt morgen voor het eerst een „generale synode" bijeen, waarin bisschoppen, geestelijken en gemeenteleden verte genwoordigd zijn. Hierv.oor zijn op demokratische wijze verkiezingen in districten gehouden. Uit een analyse van de uitslagen concludeert de Times, dat het voor stel om samen te gaan met de metho disten ihooguit op een meerderheid den zal kunnen rekenen. Er is echter een meerderheid van van zestig procent van de synodele den zal kunnen rekenen. 75 procent nodig. Vorig jaar kwam men in de organen oude stijl tot 69 procent (Van een onzer verslaggeefsters) UTRECHT Een halve eeuw geleden op 3 november 1920 werd in Utrecht de Chris ten Jonge Vrouwen Federatie (CJVF) opgericht. Eerlijkheids halve moeten we wel vermelden dat de toenmalige naam wel wat ouderwetser en langer was, na melijk Federatie van Christe lijke Vereenigingen van en voor Vrouwen en Meisjes. Dat de, drie initiatiefneemsters tot de oprichting vandaag het gouden feest van de CJVF waarover wij mor gen meer hopen te vertellen kon den meemaken is wel het vermelden waard. Het zijn de ereleden jonk- vrouwe C. M. van Asch van "Wijck, mejuffrouw Mary W. Barger en me vrouw W. S. F. van Doorn-Snijders. Alle drie dames van rond de tachtig, die ondanks hun grijze haren, nog in tensief meeleven met het werk van de CJVF in de wereld van vandaag. Met een van de drie, mevrouw W. S. F. van Doorn-Snijders, die met haar man in eèn bejaardenflat in Zeist temidden van Indische en Afri kaanse herinneringen woont, hadden we een gesprek. Bescheiden zegt mevrouw Van Doorn-Snijders niet alles van de CJVF af te weten, omdat ze met haar man van 1922 tot 1954 in aendings- dienst in Indonesië heeft gewerkt. Maar die bescheidenheid blijkt onge grond, want ze heeft ook in haar bui tenlandse jaren intens meegeleefd. Parijs Iets over het prille begin. In 1919 maakte ze een conferentie van de Young Woman Christian Association in Parijs mee. De YWCA is de we reldbond van christen jonge vrouwen federaties, waarbij thans groepen uit veel landen zijn aangesloten, maar in 1919 gold dat nog maar voor een paar landen. Onderwerp van deze Parijse confe rentie was de plaats en taak van de christenvrouw ten op zichte van de sociale vragen. Dat er vandaag niets nieuws onder de zon is blijkt uit een lezing (van miss Dingman). die diepe indruk op me vrouw Van Doorn-Snijders maakte. Deze handelde over de toerusting van de jonge chriatenvroUv voor haar ko mende plaats in de duidelijk veran derende maatschappelijke verhoudin gen. Voor zover haar bekend werd er in dit opzicht in de toen bestaande vrouwen- en meisjesverenigiogen in Nederland niet veel gedaan. En bij haar thuiskomst overlegde ze met mejuffrouw Mary W. Barger, die toen secretaresse waS van de Nederlandse Christen Studenten Vereniging en met jonkvrouwe C. M. van Asch van Wijck, secretaresse van de Union des amies de la jeune fllle, dat in het Nederlands het Verbond van meisjes- verenigingen blijkt te zijn geweest. Ook met verschillende andere be staande verenigingen werd contact opgenomen en op 3 november 1920 kwam in Utrecht de oprichting van .de Federatie van Christelijke Ver eenigingen van en voor Vrouwen en Meisjes tot stand. Er werd een bestuur gevormd met (Van onze kerkredactie) SWEEK Het is mij opgevallen hoe openlijk en genuanceerd in Zuid-Afrika op de ernstige vragen inzake de apartheid kritiek kan worden geuit. De meeste bezwaren zijn van praktische aard en komen neer op: het loopt vast. Men is veel openhartiger in Zuid-Afrika, dan ik dacht. Deze woorden sprak gister middag in de synode van Sneek, die deze week zijn laatste fase is ingegaan, Praeses dr. P. G. Kunst, toen hij en dr. A. Rruys- wijk, eveneens Moderamenlid, een kort verslag uitbrachten over hun recente reis naar dit land, waar ze zeer vele contac ten hebben gehad. Als kerken mogen we niet blijven toezien, en ons van de ontwikkelin gen afwenden, wij kunnen meedoen met het gesprek, er liggen veel kan sen voor ons als zusterkerk In Neder land, de enige buitenlandse kerk in feite die nog bij de NG-kerk toegang heeft. De voorlopige concretisering daar van, aldus dr. Kunst, is, dat er twee commissies, een van de NG-kerk en één van de Gereformeerde Kerken in Nederland in het laatste geval via deputaten voor oecumenische aange legenheden zullen worden inge steld, die tot opdracht krijgen te on derzoeken in hoeverre schriftgege- vens van toepassing kunnen worden geacht op het rassenprobleem. Deze beide commissies zullen reeds tijdens hun arbeid voortdurend gegevéns met elkaar gaan uitwisselen. ONTMOETING De bedoeling is dan verder, zo ver- klaadre dr. Kunst en dr. Kruyswijk later op een min of meer geïmprovi seerde persconferentie over hun reis, dat deze commissies volgend jaar om streeks juni-juli in Zuid-Afrika bij eenkomen om de zaak nader te be spreken. Dat tijdstip is daarom geko zen. omdat dan de Synode van de NG-Bantoekerk i gehouden wordt, want ook de NG-moeder en dochter kerken zullen op hun beurt met el kaar het rassenprobleem nader gaan bestuderen. Er is zo sprake van een bilaterale werking, die straks in el kaar moet vloeien. Dat het hier om een vooralsnog intèrne gedachtenwis- seling gaat, behoeft geen betoog. Als men weet, dat alles in de plaats is gekomen voor een oorspronkelijke commissies van de NG-kerk, die het huidige i eenzijdige standpunt zou moeten verifiëren, dan is er dus dui delijk sprake van een winstpunt, al dus de heren Kunst en Kruyswijk. Dr. Kunst, die verwacht volgend jaar opnieuw naar Zuid-Afrika te zullen gaan, in dit geval als deputaat voor oecumenische aangelegenheden, want hij zal dan geen synodepraeses meer zijn, landde in het land op het ogenblik, dat juist bekend geworden was, dat de Wereldraad van Kerken gelden 'beschikbaar stelde aan organi saties van en voor onderdrukte ras- sengroepen. Dit besluit heeft heel het land diep geschokt. Niet alleen de blanke ker ken, ook de kleurllngenkerken staan hier volstrekt afwijzend tegenover, bang als ze zijn voor terrorisme BEROEPINGSWERK NED. HERV. KERK. Beroepen te te Heusden (jeugdwerk). P. van den Heuvel te Hagestein. Aangenomen naar Kamperland, Ph. M. Becht te Terhevde. GEREF. KERKEN. Aangenomen naar Leimuiden, J. G. Los te Chétil- lon-Coligny (Fr.), die bedankt voor Dakar (Senegal). GEREF. KERKEN (VRIJG.). Be roepen te Hoogkerk, J. Bomhof te Bergentheim. Aangenomen naar Brunssum. K. Verlind, v.h. miss.pred. in Zuid-Afrika. CHR. GEREF. KERKEN. Bedankt voor Barendrecht, M. Vlietstra te Werkendam. GEREF. GEMEENTEN. Beroepen te Hoofddorp, E. Venema te Zwijn- drecht. VRIJE EVANG. GEMEENTEN. Be dankt voor Winschoten, E. van der Bij te Nieuwvliet. MEVROUW W. S. F. VAN DOORN-SNIJDERS met onze neus op de wereld van vandaag mejuffrouw Barger als voorzitster en jonkvrouwe Asch van Wijck en me juffrouw L. Rutgers als secretaressen. Aandeel Een heel groot aandeel in dit werk heeft mejuffrouw Barger in het werk van de CJVF gehad. In 1927 werd zij algemeen secretaresse text 1950. In 1927 werd jonkvrouwe Van Asch van Wijck presidente tot 1931, waarna ze presidente van de Wereldbond werd. Het doel kan worden omschreven als de christenvrouw doen beseffen wat haar verantwoordelijkheid is en haar leren dienen in de wereld van vandaag. Dit alles vanuit de bijbel. De wereld waarin wij leven. Deze neemt in het werk van de Wereld bond en van de CJVF een grote plaats in. Vooral de derde wereld is de laatste jaren meer in het vizier gekomen. De CJVF is „zoeken bezig'' zoals dat heet, op studiedagen en in de prak tijk. Zo gaat men zich nu afvragen wat de federatie kan doen voor vrou welijke gasarbeiders in ons land. Hier zijn er nog niet zoveel, maar in Duitsland zijn er al 60.000. Men wil op hun komst voorbereid zijn. „Hoe ze worden opgevangen en teruggaan is van vitaal belang vanuit christelijk standpunt", zegt mevrouw Snijders.. In Suriname wordt verder Lotjes huis door de CJVF gefinancierd. Lot jeshuis is een weeshuis. In 't Onderhuys in Utrecht aan de F.C. Dondersstraat 23, waar ook het kantoor van de CJVF is gehuis vest is sinds een jaar een open tafel. Behalve Nederlandse gasten komen er ook buitenlanders. Wat doet de Wereldbond bij voor beeld? In alle grote steden van Euro pa en Afrika kunnen meisjes aan kloppen voor een onderdak in de zoge naamde hostels. „Hebt u er weieens aan gedacht als u in het buitenland bent daar te logeren?" vraagt me vrouw Snijders. Wat gebeurt er verder? Vooral 1n Afrika en Azië is de YWCA op maat schappelijk terrein bezig. Om maar een paar voorbeelden te noemen: in Kenia worden maatschappelijk werk sters opgeleid, evenals in India en Singapore. In Hongkong en op de Philippijnen wordt ontwikkelings werk gedaan. Mevrouw Snijders, die voor de oor log samen met mevrouw L. W. Slote- maker de Bruine in voormalig Neder lands Indië een afdeling heeft opge richt, die overigens niet meer bestaat, legt vooral de nadruk op het wereld wijd en oecumenisch karakter van het CJVF-werk. „God drukt ons met onze neus op contact in de wereld van vandaag op een manier, die we nooit eerder heb ben gekend. Dat geeft ons nieuwe verantwoordelijkheid. Als je je in Christus' wereldkerk realiseert wat er aan de hand is, zie je vanzelf wat je doen moet", zegt ze met een rust, die in deze tijd van zoekend bezig zijn weldadig aandoet. Hoe houdt U de gehete dag stevig op zijn plaats? Het is niet nodig/dat U angst heeft, dat Uw gebit losschiet bij het eten, lachen of niezënl Een weinig Dentofix - 's morgens op de gebitsplaat gestrooid - houdt Uw gebit on- wrikbaor op zijn plaots en doet U alle vroe- 5ere ongemakken vergeten. Verkrijgbaar in iscrete, neutrale plastic flacons,pri|s f.2,60, bij apotheken en drogisterijen. VALALAI (Ceylon) Drie maan den na haar man is thans ook me vrouw Dulcie T. Niles overleden. Zij werd 62 jaar. Mevrouw Niles bege leidde haar man, die een van de pre sidenten van de Wereldraad van Ker ken was, 'naar tal van oecumenische conferenties. Van hun twee zoons is de ene predikant op Ceylon. De ande re studeert theologie in Princeton (VS). het woord dat steeds gehoord wordt dat hun inziens hiervan mogelijk het gevolg zou kunnen zijn. Hoewel dit, het is meermalen vanuit Genève gezegd, nadrukkelijk niet de bedoe ling van deze daad was. Dr. Kunst en dr. Kruyswijk schets ten deze daad van de Wereldraad als "een slecht gepresenteerde geste met goede bedoelingen". Ze zeiden er ver der onder meer over: „door wat de Wereldraad gedaan heeft zullen we erg moeten uitkijken dat de mensen die het in Zuid-Afrika anders zien, niet uitgerangeerd worden. Voor hij naar het land ging hadden gereformeerde synodepraeses nog contact gehad met de secretaris-gene- Ds. Kunst raai van de Wereldraad, dr. Eugéne C. Blake, die hem (dr. Kunst) had gevraagd van zijn kant alles in het werk te stellen om de band met de Wereldraad en i Zuid-Afrika als het enigzins mogelijk is te behouden. GEEN GELD Dat de uitnodiging van de beide heren uit Nederland was gekomen van de Zuidafrika'anse regering en niet van de NG-kerk, die het voorne men daartoe had uitgesproken via de heren Gericke en Vorster die in Lun- teren aanwezig waren, schreef dr. Kunst toe aan het feit. dat de NG- kerk, die geweldige verplichtingen voor het zendingswerk op zich heeft genomen, een en ander financieel niet kon dragen. Voor het overige kwam het verslag uit Zuid-Afrika neer op hetgeen wij via onze medewerker Jan A. Smit on langs meldden over de synodezitting van de NG-kerk. Dr. Kruyswijk memoreerde hoe hij de synode in Zuid-Arfika had aange sproken op het schriftgebruik, waar mee men de apartheidsgedachte denkt te steunfen. Hij heeft getracht uit te leggen dat de torenbouw van Babel en handelingen 17 vs 26, waar op men zijn visie denkt te kunnen steunen 'een onjuiste1 exegese bete kent, die overal elders ter wereld an ders wordt uitgelegd. Wie zich zo vastbijt in een ver keerde schriftinterpretatie legt zich vast en kan niet meer terug, zeker niet naar een slagvaardig beleid. (Hij had de Synode uitgedaagd te bewij zen dat men geen ideologie bedrijft door onmiddellijk met alle kracht die aanwezig is de z,g. kleine apartheid te gaan bestrijden. De deur met Zuid-Afrika is niet op slot, integendeel, zo mag de voorlopi ge eindconclusie van de reis zijn. Zoals één van de synodale reizigers het uitdrukte: hier is perspectief voor ons om ons in te zetten. Niet als pala dijnen, of als toeschouwers, maar als profeten. (Van onze kerkredactie) SNEEK Gistermiddag en -avond heeft de Gereformeerde Synode een begin gemaakt met de behandeling van de kwestie inzake de verontrusting. Aan het begin daarvan maakte praeses dr. P. G. Kunst melding van een brief naméns de Vereniging van Verontrusten Schrift en getuige nis (ds. E. J. Oomkes) waarin hij vroeg de hele behandeling van deze omvangrijke kwestie in het openbaar te doën geschieden (woensdag gaat de synode in comité over deze zaak red.) Rapporteur dr. A. Kruijswijk van Enschede deelde mee, dat de com missie ad hoe inzake de verontrusting tot comité zitting had geadviseerd, omdat er een aantal bezwaarschriften is binnengekomen dat is gericht tegen personen, o.m. tegen prof. dr. H. M. Kuitert. Voor het overige blijft allés volledig in de openbaarheid. Er waren ook aanwezigen ter syno de die op volledige openbaarheid aandrongen. Prof. dr. G. Th. Rothui zen, te Kampen, een van hen, zei: wil Kuitert (eveneens ter synode aanwe zig red.) dat zelf, dus de behande ling waar het hem persoonlijk aan gaat, in comité? Ik zou zeggen: vraag het hem onmiddellijk. Waarop prae9es dr. Kunst tussen beide kwam door te zeggen: „Daaro ver beslist de synode. Dit is uitdruk kelijk synode-zaak, het geldt hier een klein onderdeel, de kwestie van de nieuwe leringen als zodanig zal volle dig in openbaarheid worden behan deld. Daarmee was de zaak afgedaan, dus ook soortgelijke verzoeken van ouderling A. C. Ledegang te Baarn en van dr. H. B. Weijland te Arnhem. Toegezegd werd wel (dit op verzoek van prof. dr. J. van den Berg te Am stelveen, één van de leden van de commissie ad hoe) dat niet alleen de rapporteur maar ook individuele le den van deze commissie bij beant woording van vragen kunnen worden betrokken. Kort Aan het gdvies van de praeses om gedachtig aan een woord van dr. A. Kuyper aan zijn studenten: „Als u het weet, kunt u het ook kort zeggen" te spreken, werd, zoals te verwachten was, niet bijster de hand gehouden. In totaal geven zich in eerëte in stantie 22 sprekers op. Over het alge meen kan gezegd worden, dat de meesten van de tot gisteravond aan het woord gekomenen instemming (Van onze kerkredactie) BOSTON Richard kardi naal Cushing, tot voor kort lei der van de Rooms-Katholieke Kerk in Amerika en een groot vriend van de familie Kennedy, is gisteravond overleden. Hij is 75 jaar geworden. Cushing was vorige maand afgetre den als aartsbisschop van Boston, een functie die hij 26 jaar had bekleed. Hij leed al sinds 1956 aan kanker. De kardinaal was de zoon van een Ierse smid, die naar de Verenigde Staten emigreerde. Hij verliet voortijdig de middelbare school om in de haven van Boston te gaan werken, maar ging later naar school terug. In 1939 werd hij hulpbisschop van Bos ton ert in 1944 aartsbisschop. Hij was toen de- jongste met die rang in de gehele wereld. In 1958 werd hij door paus Johannes XXIII verheven tot kardinaal. Cushing trouwde destijds John Kennedy en leidde ook zijn begrafe nis. Hij gaf later zijn zegen aan Jac queline Kennedy, toen zij in het hu welijk trad met de Griek Onassis. Dat riep zoveel kritiek op, dat Cus- i hing zijn ontslag als aartsbisschop in diende. De paus accepteerde zijn ont- I slag toen echter niet. CUSHING met inhoud en strekking van het rap port betuigden. Kritische aantekenin gen waren er evenwel heel wat. Ds. P. van Til, Middelburg: Ik zou liever spreken van het „rapport over bezwaarschriften tegen nieuwe lerin gen". Hij vond dat er in het rapport eén image van verontrusten wordt opgebouwd die beslist onbillijk is. In hun verband worden woorden ge bruikt als traditionalisme, fundamen talisme, formalisme en zelfs halsstar righeid, die beslist ongunstig te noe men zijn, daarentegen positieve uitla tingen over de „andere kant". De nieuwe leringen, die in verband wor den gebracht met het „toegankelijk maken van het Evangelie voor de moderne mens" etc. Hoe verder? Bij het hele probleem gaat het er niet om wie er gelijk krijgt, maar is de wezenlijke vraag: Hoe moeten we verder, elke zondag. Hij wilde graag een aanvulling inzake voor gestelde synodale uitspraken, waar bij nadrukkelijk tot uiting komt dat in de heilige schrift mensen van Godswege hebben gesproken, waarom wij die schrift niet als het woord van een mens, maar als Gods woord ontvangen. Uitgaande van dit Goddélijk Gezag zullen de normen van uitlegging van de Bijbel aan de Bijbel-zelf ontleend moeten worden, zo fórmuleerde hij o.m. een amendement dat mede voor rekening van vijf andere onderteke naars kwam o.a. van ds. P. Rie- mersma van Rotterdam-Alexanders- tad. In het amendemént staat verder: Tot nu toe is geen uitlegging van de hoofdstukken Genesis 2 en 3 aange boden welke getoetst aandeze schrif tuurlijke normen ruimte laat voor de opvatting dat de historiciteit van Adam en Eva als eerste ouderpaar en stamouders van het menselijk ge slacht ontkend kan worden. En ten slotte: De verstaanbaarheid van het Evangelie mag niet als maatstaf gaan functioneren voor wat al dan niet als openbaring gepredikt en geloofd kan worde». Gelovig denken Ouderling J. de Buck, Vlissingen: „Het moet gaan over het gelovig we tenschappelijk denken en niet over 'het louter verstandelijk wetenschap pelijk denken. We kunnen ons niet tussen rood en groen stoplicht opstel len. Er moet duidelijkheid zijn. Onze wetenschapsmensen moeten zich beij veren om de spanningen onder ons te verminderen. Ds. Th. Boersma, Grootegast: „Niet uitsluitend praten -over evoluerende krachten ten koste van degeneratieve, die over het hoofd dreigen te worden gezien. En: „Niet de deur openen voor leervrijheid, want met al 'het praten over nieuwe belijdenissen is het ge vaar groot dat de confessie wel erg opzij wordt gedrukt. Dr. O. C. Borek Roelofs. Zuidlaren: „Er moet meer gezegd worden dan het rapport doet over de niet altijd even zorgvuldige manier van predi king. Verder: „Hoe intensief is het contact met de verontrusten geweest? Juist zou hij het vinden, dat de hui dige discussie niet alleen binnen de Geref. Kerken, maar „met alle heili gen" dus ook met andere kerken ge voerd werd. Ouderling J. IHerink, Vaassen; „De Synode moet zeer duidelijk zijn. Daar wacht men op. Zo nodig moet een dijkwacht ingesteld worden om be ginnende scheuren te dichten. Ook i ouderling Ledegang wilde meer 'duidelijkheid. Het rapport moest dieper graven. Het is met zijn hier vermanende, daar bemoedigende woorden wel mooi, maar het lost de zaken niet op. De verontrusten heb ben recht op concrete antwoorden op hun concrete vragen. Ook ds. J. H. van Halsema van Sneek sprak in gelijke geest. Hij wil de eveneens duidelijk gemaakt zien waaraan het vaak schort in de predi king. Waarom, zo vroeg hij zioh af, geen kruistocht gemaakt langs de gemeen ten, zoals de hervormde Moderamen- leden dat (in ander verband) doen? En als er in het rapport gesproken wordt over „de grenzen van de we tenschap tegenover het unieke van de openbaring Gods", wat bedoelt men daar in- concreto mee? Met andere woorden: wat is daarbij toetssteen én tarelke sancties moeten daarbij wor den gehanteerd. (Van een onzer medewerkers) ZWOLLE Zonder de pers erbij hebben zaterdag afgevaardigden van 84 vrijgemaakte Gereformeerde Ker ken (buiten verband) zich in Zwolle beraden over hun toekomst. Besloten werd, om in februari opnieuw bijeen te komen. Dan zullen beslissingen kunnen worden genómen. Tijdens dit beraad zal inspraak mo gelijk zijn van anderen uit de gere formeerde gezindte. Ook zal deze sa menkomst voor de pers toegankelijk zijn. Er is een voorstel, om een werk groep in te stellen die moet onderzoe ken, naar welke regels deze gemeen ten met elk&ar een kerkverband zou den kunnen oefenen. Een ander voor stel wil de instelling van een depu- taatschap om een gesprek met de Christelijke Gereformeerde Kerken te beginnen. Invul-puzzel 1 2 3 4 5 6 2 3: t S 10 8 ,2 HonjVert. 1. 1. herdersfluit 2. 2. alpenhut 3. 3. oproep bij het telefoneren 4. 4. allemaal 5. 5. jongensnaam 6. 6. mount (afle.) 7. 7. rente 8. 12. Genie Troepen (afk.) 9. 11. voor 10. 10. hoofdpersoon van een treurspel van Shakespeare 11. 9. verlies 12. 8. kosteloos Oplossing vorige puzzel 1. atap, 2. tema, 3. Amer. 4. parabel, 5. bate, 6. etui. 7. leiding. 8. Igel, 9. Nero, 10. glop.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 2