Gereformeerde synode begon
met zaak der verontrusten
KERK EN WERELD MOET
JUBELJAAR VERKONDEN
THEOLOGEN HEBBEN KREDIET GEMEENTEN NODIG
Synodecommissie ovér
de kwestie van Adam
Geef ons één dag alle
vuilnisbakken van
een grote stad
Puzzelboek
ÖJ
Een woord voor vandaag
Brands erft
toga Verwey
UILENSTEDE
OPENT CAFÉ
ARP eens met
de vakbonden
China wil wereld
topconferentie
MAANDAG 2 NOVEMBER 1970
Het moet wel fout gaan. als een schapenfokker, zonder enige
theologische opleiding, de mensen aanzegt, dat zij zullen omkomen
en als zij hun leven niet radicaal beteren. Amos, afkomstig uit het
verre Tekóa, heeft het ondervonden. Hij krijgt te maken met een
échte priester, Amazia, die tegen koning Jerobeam heeft verteld, dat
Amos een samenzwering tegen de koning smeedt eu dat het land de
woorden van Amos niet zal kunnen verdragen. Amazia spreekt
Amos dan aan als "ziener" en hij gelast hem te vertrekken naar het
land van Juda en daar te profeteren. "Maar in Bethel moogt u
voortaan niet meer profeteren, want dat is een koninklijk heiligdom
en het is een rijkstempel!" Amos weet dus nu waar hij aan toe is.
Amazia begrijpt waarschijnlijk niet hoe volledig hij gelijk heeft als
hij ze%t> dat het land de woorden van Amos niet zal kunnen verdra
gen. Inderdaad: als een land, een volk, de oproep tot een radicale
terugkeer naar de dienst van God niet wenst op te volgen, gebeurt
er wat. Het zal die oproep niet kunnen verdragen en moeten reke
nen op de slaande hand van God. Amos heeft opdracht het oordeel
aan te zeggen, als de mensen weigeren God te erkennen en het recht
en de gerechtigheid omkeren in hun tegendeel, misschien nog met
godsdienstige praatjes en stichtelijke wóórden. Zij moeten het tens
lotte zelf maar weten...
We lezen vandaag: Johannes 6 vers 25 tot 40.
(Van onze kerkredactie)
SNEEK De gereformeerde synode is vandaag in de Noorderkerk van Sneek, aan het
begin van de onherroepelijk laatste synodeweek de sluiting aan het eind van deze week is defi
nitief begonnen met de behandeling van de kwestie der verontrusting.
Uitgangspunt is het rapport van een commissie ad hoc, die het ook heeft
ondertekend en bestaat uit prof. dr. J. T. Bakker, Kampen, prof. dr. J. van
den Berg, Amstelveen, dr. F. L. Bos, Vlaardingen, ouderling G. van Galen,
Zwijndrecht, ds. P. Heinen, Utrecht, prof. dr. J. L. Koole, Wezep, dr. A.
Kruyswijk, Enschede (rapporteur), ds. L. H. Kwast, Leeuwarden, ds. A. C.
van Nood, Velsen-noord, ds. J. Overduin, Veenendaal, prof. dr. Herman Rid
derbos, Kampen en ds. E. G. van Teijlingen, Amsterdam-zuid.
(Van onze kerkredactie)
SNEEK Nadat het commissie
rapport over de verontrusting bij de
gereformeerde synode was uitgeko
men is daar later nog een stuk aan
toegevoegd, waarin breder wordt in
gegaan op de kwestie van Adam.
Hierover zegt de commissie, dat de
synode van Amsterdam (1967/68) met
haar verwijzing naar de belijdenis en
naar Romeinen 5 onderstreept heeft,
dat door de ongehoorzaamheid van de
mens een breuk plaatsgreep in de
verbondsverhouding van God met dc
mens.
Dan staat er in dit toegevoegde
stuk: „Nu menen sommige leden der
commissie te moeten staande houden,
dat zich deze breuk heeft voorgedaan
in het leven van een historische
Adam, ons aller stamvader.
Anderen neigen ertoe, gezien de
aard van het Schriftverhaal van Ge
nesis 2 en 3, alsmede op grond van
door hen als juist aanvaarde gege
vens van andere wetenschappen, de
conclusie te trekken, dat bij Adam
niet aan een „historisch persoon", een
individu, moet worden gedacht
Maar in ieder geval is duidelijk,
dat wij en daaraan herinnert ons
het „door één mens" (Romeinen 5)
in het geloof spreken over onze ge
schiedenis als over de ene mensheids
geschiedenis, waarin door 's mensen
afwending van zijn God zich een be
slissende wending voltrok, waarin wij
allen delen.
Naar het oordeel van de commissie
ligt hierin opgesloten, dat aan het
Schriftverhaal in Genesis 2 en 3 niet
louter exemplarische (dit is: voor
beeldige - red.) waarde mag worden
toegekend en dat het niet uitsluitend
kan worden betrokken op hetgeen
zich blijvend afspeelt in het leven
van de mens".
Aldus dit citaat uit de aanvulling
van het commissierapport.
Verwacht wordt, dat ook mor
gen de gehele dag over dit on
derwerp gesproken zal worden, waar
na er woensdag een comitézitting zal
zijn, na afloop waarvan tot uitspra
ken en besluitvorming over deze
kwestie kan worden overgegaan.
Het rapport gaat in op vier hoofd
punten. In de eerste plaats op bezwa
ren rondom Genesis 2 en 3, zulks
naar aanleiding van verzoeken aan de
synode om terug te komen op de be
slissing van Amsterdam (1967/68),
derhalve de leeruitspraken van Assen
(1926), opnieuw bindend te verklaren.
In de tweede plaats wordt gesproken
over de aard van het Schriftgezag,
ten derde over bezwaren en aan
klachten inzake horizontalisme, secu
larisatie, loslating van de Schriftuur
lijke toekomstverwachting e.d. en ten
vierde over de binding aan de belij
denis.
Met name voor wat betreft liet
Schriftgezag en de horizontalisering
zegt het rapport al bij voorbaat dat
de problematiek in dit verband zo in
gewikkeld en veelomvattend moet
worden geacht, dat een uitvoeriger
studie noodzakelijk is, dan de com
missie in de haar toegemeten tijd kon
opbrengen. Men heeft volstaan met
een aantal centrale opmerkingen.
De commissie heeft met woordvoer
ders van de verontrusting indringend
gesproken over de methode die door
haar werd gevolgd en over de conclu
sies, waartoe ze werd geleid. Op ver
scheidene punten kon geen eenstem
migheid worden bereikt ook onder
verontrusten zelf bleek hier en
daar verschil van inzicht te bestaan.
AMSTERDAM De toga, die Al- I
bert Verwey en Jan Romein hebben j
gedragen en waarin in witte kruis-
steekjes hun namen geborduurd
staan, heeft vandaag een nieuwe
eigenaar gekregen.
Gekleed in deze toga heeft vanmid
dag prof. dr. M. C. Brands zijn in
augurele rede gehouden als hoogle
raar in de geschiedenis aan de univer
siteit van Amsterdam. Onder de na
men van Verwey en Romein heeft de
weduwe van laatstgenoemde,. Annie
Romein, de naam Maarten Brands
geborduurd.
Prof. Brands hield zijn oratie over
„Het unieke Amerika" De Ameri
kaanse geschiedenis wordt tegen
woordig op vele punten ingrijpend
herschreven. Tot voor kort zagen de
Amerikanen hun,land als moreel su
perieur, vergeleken bij de verziekt-
heid van de Europese politieke en so
ciale toestanden. De crisis, waarin de
Verenigde Staten verkeren, doet het
besef doorbreken, dat het land veel
minder uniek is, dan men dacht.
De nieuwe hoogleraar is (met een
korte onderbreking) reeds sinds 1958
aan het historisch seminarium van de
universiteit van Amsterdam verbon
den, aanvankelijk onder de leiding
van prof. Romein, tot diens overlijden
in 1962.
Vraag op diakonale bijeenkomst
Figuur-puzzel
Horizontaai woorden invullen die verticaal
dezelfde betekenis hebben.
1. dakbedekking (Ind.), 2. onderwerp, 3. wa
ter in N. Br. 4. gelijkenis, 5. voordeel, 6. ko
ker. 7. bestuur. 8. plaatsje bij Trier, 9. ro
meins keizer, 10. smal steegje.
HOR.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Oplossing vorige puzzel
VERT.
1. intentie
2. nestor
3. tsaar,
4. etat
5. nor
6. tr.
7. energiek
12. ge
ll.Ger
10. leng
9. gerei
8. Genève
(Van onze kerkredactie)
UTRECHT Werelddiakonaat
vanuit Indonesië gezien en vervolgens
vanuit Zuid-Afrika gezien. Landen
met totaal verschillende wensen maar
in één ding gelijk. Mr. Yap Thiam
Hien uit Indonesië: „Kom over en
help ons" en Joop de Bruijn van het
Christel.iike Instituut van Zuid-Afri
ka: „Ons werk kost schatten. M'n
vrouw zei: Geef ons één dag de vuil
nisbakken van Amsterdam". In dit
laatste geval een vraag en een aan
klacht tegelijk derhalve.
Een en ander werd zaterdagmiddag
gezegd in de congreszaal van het
Jaarbeurscentrum, waar de generale
diakonale raad der Nederlandse Her
vormde kerk zijn algemene vergade
ring hield. Mr. Yap Thiam Hien, lid
van de raad van kerken van
Indonesië en van Interchurch Aid,
ging speciaal in op het begrip armoe
de in zijn land, iets wat u zich als ik
hier zo rondkijk, zo zei hij, onmoge
lijk voor kunt stellen.
U heeft geen hongervrees, li bent
verzorgd tot uw oude dag, uw kinde
ren kunnen tot op de universiteit on
derwijs genieten, uw rechten zijn ge
waarborgd. In Indonesië kan uw bed
de grond waarop u staat zijn, kunt u
te weinig eten krijgen, heeft u vaak
geen verplegine als u ziek bent, kunt
u analfabeet blijven en kunt u van
de ene dag op de andere uit uw huis
worden gejaagd.
Met dat laatste doelde hij op de
mogelijkheid dat men bijvoorbeeld
bij straatverbreding of bruggenbouw
zonder meer de aanzegging kan krij
gen zijn huis of bedrijf af te breken
AMSTERDAM Sinds vrijdag
in Uilenstede, het studiecentrum
van de Vrije Universiteit, een voor
treffelijk geoutilleerd algemeen café
rijk. Het is de bedoeling, dat café
Uilenstede uitgroeit tot een veelzijdig
ontmoetingscentrum voor studenten
en niet-studenten.
Het café is een onderdeel van een
organisatorisch, financieel en ideolo
gisch samenhangend groter geheel
van voorzieningen in Uilenstede.
Vanaf januari 1971 zullen een petit-
restaurant, een mensa en een auto
matiek samen met het nu geopende
café ten dienste staan aan een zo
groot mogelijk publiek: VU-mensen,
maar ook studenten van de Gemeen
telijke Universiteit HTS-ers, MO-ers,
kunstacademie-mensen, vernleegsters.
De exclusiviteit van de oude
studenten-sociëteit is totaal verleden
tijd geworden.
Het café is zo groot, dat het elk wat
wils biedt. Er zijn drie biljarts, lees
tafels, kaarttafels, een gezellige bar,
twee tv-hoeken. Muziekliefhebbers
vinden een geluidsinstallatie met een
omvangrijke discotheek. Er is een
aparte royale zaal met eigen bar te
huur voor feesten en recepties.
om het voor eigen rekening zoveel
meter naar achteren weer op te bou
wen. Dat „néémt" men ook overwe
gend, omdat men zich zijn eigen
rechtspositie nog onvoldoende bewust
is.
In Indonesië vigeert nog een op
oude Nederlandse opvattingen ge
stoelde rechtsbedeling, die het de
overheid onder meer nog mogelijk
maakt mensen zonder berechting lan
ge tijd vast te houden. Allemaal ty
pische kenmerken van een land uit
de derde wereld.
Wat wij nodig hebben is uw steun.
Materieel, maar vooral ook wat des
kundigheid betreft, aldus deze broe
der uit Indonesië. Vooral de kerken
hebben een belangrijke taak als pio
niers in de strijd voor rechtvaardig
heid. Aan het bewust maken van de
menselijke rechten ontbreekt bij ons
nog veel, zeer veel.
En naar aanleiding van een vraag
over de verhouding islam-christen-
dom: er zit 'n stuk jalouzie bij het
mohammedanisme o.m. vanwege de
wervingskracht van het christendom,
vanwege de posities die christenen
innemen, vanwege hun scholen en
ziekenhuizen.
De vraag die heel dringend in
Indonesië aan de orde is bij christe
nen, luidt: is het goed alleen te den
ken aan eigen ontwikkeling en activi
teiten? Gaat het niet evenzeer om ook
aan niet-christenen breder onderwijs
te geven, om veel meer samen te
werken, niet alleen door de dialoog
(die er is) maar ook in het samen
opbouwen van het land? In die rich
ting gaat het gelukkig, langzaam
maar zeker.
De heer De Bruijn schetste de ach
tergronden van de raciale situatie in
7uid-Afrika en de corrigerende rol
die het christehik Instituut daarin
tracht te vervullen. De mensen van
het instituut willen bruggen slaan
vooral tuscen de zwartman en de
blanke, helpen de Bantoekerken met
de opleiding van predikanten en
♦■-achter, waar maar mogelijk de hui-
aipg rpeioi» ontwikkeling te doorbre
ken. de geesten te
beïnvloeden via gesperksgroepen, lec
tuur en wat niet al
Dat werk moet doorgaan. Dank is
er voor de hulü, ook uit Nederland.
Maar geld blijft nodig, steeds meer.
In de morgenuren had de druk
bezochtte vergadering een conceptbe
leidsnota over internationale hulpver
lening besproken.
China eist toelating
Volkerenorganisatie
HONGKONG „Het is volkomen
onwettig een groot land met een be
volking van 700 miljoen mensen uit
te sluiten van de Verenigde Naties",
zo verklaarde het officiële Chinese
persbureau Nieuw China gisteren ter
gelegenheid van de 25ste verjaardag
van de VN.
Het eist toelating van China en uit
stoting van „de bende van de bandiet
Tsjang Kai Tsjek".
Maar toch kon het gesprek worden
gehouden in een sfeer van vérgaand
wederzijds begrip en in een broeder
lijke geest.
Over de bezwaren rondom Genesis
2 en 3 moet de commissie constateren,
dat niemand voor het verzoek om As
sen 1926 opnieuw bindend te verkla
ren argumenten heeft aangevoerd, die
niet reeds grondig waren overwogen.
Daarom adviseert zij het besluit van
Amsterdam ook niet te herroepen.
Misverstand kan evenwel zijn ont
staan over een der uitspraken in dat
verband, die blijkbaar hier en daar
als een nieuwe leeruitspraak, een
soort vervangingsformule zelfs, is ge
zien. Dat is onjuist; in de betrokken
uitspraak van Amsterdam werd
slechts verwezen naar het vanouds
erkende gezag van de belijdenis der
kerk.
Schriftgezag
Komend tot de aard van het
Schriftgezag, zegt de commissie onder
meer: Juist omdat de Schrift door
haar heilsboodschap zelf haar gezag
poneert en de kerk zich in de Schrift
door God-zelf op unieke wijze tege-
moetgetreden weet, buigt de kerk
zich onder dat gezag, wil zij zich door
het gehéél van de Schrift laten ge
zeggen.
Dat in de theologie bijzondere aan
dacht valt op die Schriftgedeelten,
die naar men meènt licht doen vallen
op vraagstukken van nu, is op zich
zelf niet verkeer'd, hoewel hier geva
ren dreigen. Maar het is volgens de
commissie niet juist, hier uitsluitend
of ongenuanceerd te doelen op de
huidige theologie. Wie zich op funda
mentalistisch standpunt bevindt,
wordt door het gevaar van subjecti-
vering evenzeer bedreigd als de aan
hanger van een andere schriftbe
schouwing.
Het is de taak van de kerk de
boodschap zo te vertolken, dat die ook
nu verstaanbaar blijft. Zo doemen
vragen op die gegeven zijn met de
dfstand, die de taal en de tijd van de
Schriften scheidt van de onze. Daar
bij mag de kerk vertrouwen op de
Heilige Geest, maar ook is het de
taak van de theologie mee te werken
aan het verstaan van het Evangelie
door de moderne mens.
De kerk zal naar aangrijpingspun
ten in de wereld van onze tijd moe
ten zoeken en anderzijds allerlei mo
derne overtuigingen onverbloemd
moeten verwerpen. Dat geldt ook
voor de eerste hoofdstukken van Ge
nesis. Het is van belang dat de theo
logische wetenschap deze uitdaging
heeft aanvaard en niet voor de moei
lijkheden terugdeinst.
De theologie moet hierbij van de
gemeente op veel krediet aanspraak
kunnen maken. Er wordt veel geduld,
zoeken en tasten gevergd. Dat daarbij
nieuwe dingen gezegd kunnen wor
den is duidelijk. Het valt te verstaan,
dat velen zich daarbij soms moeilijk
kunnen onttrekken aan de indruk,
dat tot voor kort onaantastbaar schij
nende zekerheden verloren dreigen te
gaan.
Over de aard van deze zekerheden
zal discussie mogelijk moeten zijn.
Overeenkomstig het goddelijk gezag
van de bijbel zal het wetenschappe
lijk onderzoek uiteraard slechts dan
een wezenlijke bijdrage tot betere
verstaanbaarheid van de waarheid
Gods kunnen leveren, zolang het zich
bewust blijft van zijn eigen grenzen
tegenover het unieke van de openba
ring Gods.
Horizontalisme
Inzake de bezwaren over horizonta
lisering zegt het rapport onder meer,
dat wanneer op het gevaar daarvan
gewezen wordt en deze klacht ook
niet van grond ontbloot is, er toch
geen verkeerde afweerhouding tege
nover mag ontstaan. De kerken moe
ten zich niet in een koers laten drin
gen, die in wezen een dood spoor zou
blijken te zijn.
Echter: bij dit alles mag nooit ver
geten worden, dat het Evangelie zich
in de eerste plaats richt op de ver
houding van de mens tot God. Hoe
wel de commissie het moeilijk vindt
een oordeel te vellen over klachten
inzake vervlakking en horizontalise
ring, wil zij uitspreken dat de aan
dacht voor de breedte en de lengte
niet ten koste mag gaan van de hoog
te en de diepte: het is de eerste en
grote roeping der kerk om bij alle
dienstbetoon en bedrijvigheid van de
enige troost in leven en sterven te
blijven getuigen. Dit temeer, naarma
te de vervreemding van het geloof
toeneemt.
Terwijl de kerk enerzijds zal moe
ten toezien geen domper te zetten op
hetgeen zich in haar midden aan
nieuwe belangstelling, ijver, hoop en
moed openbaart om de zegenende
kracht van het Evangelie in deze we
reld duidelijker tot openbaring te
brengen, zal zij anderzijds de reik
wijdte van hetgeen waarop wij hopen
en waarvoor wij bidden niet tot de
tegenwoordige wereld mogen beper
ken. De kerken moeten erop toezien,
dat in de prediking ten aanzien van
deze fundamentele zaken geen twijfel
wordt gewekt of gelaten.
Binding
Ingaande op de binding aan de be
lijdenis signaleert de commissie twee
uitersten: a. zij die met een beroep op
de letter van Schrift of belijdenis al
te gemakkelijk de onaantastbaarheid
van eigen opvattingen menen te kun
nen bewijzen en anderen al te spoe
dig van ontrouw menen te moeten
Dr. A. Kruyswijk, te Enschede,
lid van het moderamen, die als
rapporteur optreedt bij de be
handeling van de kwestie der
verontrusten.
beschuldigen en b. zij, die in hun
ijver het Evangelie toegankelijker te
maken niet alleen menen, dat de ker
kelijke belijdenissen hun tijd hebben
gehad, maar ook iedere coafessdonele
binding in strijd met de vrijheid ach
ten, waarmee Christus ons heeft vrij
gemaakt.
In een verdergaande polarisatie
van deze meningen ligt een ernstige'
bedreiging voor het onderlinge ver
trouwen en voor de eenheid van het
kerkelijk leven, aldus de commissie.
Reeds ziet men zich in de kerken
groeperingen aftekenen, die voor el
kaar onderling nauwelijks meer aan
spreekbaar zijn.
Er is in de kerk volwassenheid no
dig, die niet terstond alarm slaat,
maar gelooft in de kracht van de
waarheid, zeker bij degenen met wie
men zich één weet in Christus. In dit
(Van een onzer verslaggeefsters)
DRIEBERGEN Gisteren
heeft Kerk en Wereld zijn zilve
ren jubileum gevierd, terwijl
tevens officieel afscheid werd
genomen van dr. J. M. van
Veen, voorzitter van het direc
torium, die in december met
emeritaat gaat.
De feestdag begon met een kerk
dienst, die werd geleid door dr. Van
Veen. Hij preekte naar aanleiding
van Lucas 4 vers 18 en 19.
Jezus gaat voor in de synagoge van
Nazareth en leest uit Jesaja 61, waar
onder andere staat: en Hij heeft
Mij gezonden om aan gevangenen los
lating te verkondigen en aan blinden
het gezicht, om verbrokenen heen te
zenden in vrijheid, om te voorkondigen
het aangename jaar des Heren."
1945 Was het bevrijdingsjaar. Wij
voelden ons bevrijde slaven. D.e stich
ters van Kerk en Wereld waren zelf
verdrukt, gevangen en mishandeld.
Zij hebben het apostolaat gezien als
de verkondiging van het aangename
jaar, het jubeljaar van de Heer, waar
in volgens het Oude Testament ieder
zou terugkeren tot zijn oorspronke
lijke bestemming.
Studenten van De Horst, jeugdwer
kers, maatschappelijk werkers, con
ferentiegangers, zij waren de aposte
len, die vanuit Kerk en Wereld het
jubeljaar moesten verkondigen, de be
kering van mens en volken. Dat is
nog steeds ons doel.
Er moet hard worden gewerkt voor
het recht en heil en welzijn van de
mensen. Veel is niet tot stand geko
men. Zo bleef de wanhoop over wat
zich in de wereld afspeelt en in de
kerk. Twee zonden tegen de hoop zijn
aanmatiging en wanhoop. Wat mati
gen wij ons aan aan de illusie uit
1945 te wanhopen?
Er is geen noodlot, er zijn geen wet
matigheden. Er is een hoopvolle toe
komst voor allen, die hunkeren naar
een stuk recht en heil."
Een bijzondere belevenis was giste
ren het optreden van priester-dichter
DR. J. M. VAN VEEN
Huub Oosterhuis met het koor van de
rooms-katholieke studentengemeente
uit Amsterdam. Voor het jubileum
van Kerk en Wereld had hij speciaal
drie nieuwe liederen geschreven, die
het koor met ongekend enthousiasme
zong. Bijzonder fijne melodieën. Ook
de verbindende tekst stond op naam
van Oosterhuis. Thema was het volk
Israël, dat als slaven in Egypte woont
en daarna bevrijd wordt. Moderne
kerkkunst op heel hoog peilt
Er waren gisteren verschillende
sprekers, die Kerk en Wereld en dr.
Van Veen gelukwensten. Een daarvan
was ds. J. A. G. van Zanten, praeses
van de synode. Hij citeerde uit het
boek van dr. Van Veen „Hoe lang nog
God?" de zin „Tegen de onmacht en
de vertwijfeling in vechten, bidden,
hopen wachten. Dat tekent u ten voe
ten uit".
Prof. dr. J. C. Groot, voorzitter van
de rooms-katholieke St. Willibrord-
vereniging en lid van het praesidium
van het Oecumenisch Actiecentrum
dankte Kerk en Wereld namens dit
centrum voor de openheid en durf om
mee te doen en terrein (zetels en di
rectiekamers) beschikbaar te stellen
voor het OAC.
Dr. A. Th. van Leeuwen, een van
de directeuren van Kerk en Wereld,
riep in zijn toespraak alle kerken,
welke dan ook, op mee te doen aan
het Oecumenisch Actiecentrum
Aan het eind van de middag was er
gelegenheid dr. Van Veen te felicite
ren en afscheid van hem te nemen.
Opgemerkt moet nog worden, dat
voor de feestdag van gisteren een ste
vige aanloop was genomen, die vrij
dagavond begon en zich zaterdag de
hele dag voortzette. Samen met geïn
teresseerden van buitenaf hebben
staf en diectie heel wat afgepraat hoe
het beleid van Kerk en Wereld er
voor de nabije toekomst moet uitzien.
In de sectie, die zich bezighield met
publiciteitszaken kwam naar voren,
dat onderzocht zal worden hoe het
blad De Open Deur bij de lezers aan
komt.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Huizen (NH), J. Kooien
te Werkendam; te Neede, T. Tijsma te
Sexbierum.
Aangenomen naar Dreischor, drs.
J. Geers te Ridderkerk; naaf Wage-
ningen (vac. F. N. M. Nijssen), H. B.
van der Steen, geest. verz. Jongens
huis te Hoenderloo; naar. Zeist, R. J.
van de Hoef te Papendrecht, die be
dankt voor Hasselt, Hilversum (vac.
E, E. de Looze) en voor Hollandsche-
veld.
Emeritaat (april 1971), A. Ploeger
te Echteld.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Enschede (2e prot.
campuspastor techn. hogesch.), J. de
Jongh te Uithoorn.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Nieuw-Beijerland,
J. C. Weststrate te Meliskerke.
opzicht zal er naar het oordeel van de
commissie, speciaal bij hen die zich
niet meer anders dan verontrust doen
horen, iets moeten veranderen, zal de
eenheid van de kerk niet bij voorbaat
worden prijsgegeven.
Dit alles mag men echter alleen
dan verlangen, als tevens wordt er
kend dat hun verontrusting niet van
grond is ontbloot. Daarbij doelt de
commissie enerzijds op de niet altijd
zorgvuldige prediking en anderzijds
op deconfessionele tendenzen, die zich
allerwege openbaren.
Over de binding aan de kerke
lijke belijdenis heeft de synode nog
in 1969 duidelijk positie gekozen,
waarbij zowel de nadruk werd gelegd
op het ondubbelzinnige als op het on-
bekrompene van die binding. De sy
node zal met volharding de strekking
daarvan in de kérken moeten blijven
voorstaan en bevorderen. Daarbij zal
het niet moeten gaan om een formeel
hetzelfde zeggen, maar om de uit
drukking van onze gezamenlijke ge
loof sverbon denheid met het hart van
het Evangelie, dat onze weerbarstig
heid met haar majesteit overweldigt.
De commissie beveelt tenslotte de
synode aan, zich over een en ander in
een tot alle kerken gericht herderlijk
schrijven uit te spreken.
HILVERSUM De ARP vraagt
offers omdat ze dat nodig vindt, de
belastingen zullen omhoog moeten.
Iedereen zal naar draagkracht mee
moeten betalen aan het leefbaar hou
den en het leefbaar maken van onze
samenleving.
Dat is de mening van dr. W. de
Kwaadsteniet, secretaris van de ARP.
Hij is blij met het ontwerp actiepro
gram van de drie vakcentrales, blij
omdat ook CNV, NKV en NVV hun
leden voorhouden dat wensen geld
kosten en dat er daarom een keus
gemaakt moet worden tussen meer
gemeenschappelijke voorzieningen en
meer persoonlijke bestedingen.
De vakcentrales en de ARP kiezen
voor het eerste en rekenden hun le
den voor dat ze bij realisering genoe
gen zullen moeten nemen met een
kleinere loonsverhoging.
De ARP beseft volgens haar secre
taris dat er veel voor nodig is om
deze maatschappij leefbaar te houden
en te vernieuwen. We zullen ons
moeten bezinnen. Bezinnen op de
noodzaak de sleur van deze consump
tiemaatschappij te doorbreken, aldus
dr. De Kwaadsteniet.
Hij sprak zaterdag tijdens een
ARP-radiouitzending.
TOKIO China heeft voorgesteld
een wereldtopconferentie te houden
om tot een overeenkomst te komen
ter voorkoming van het gebruik van
kernwapens, zo heeft Radio-Peking
gisteren gemeld.
In een Japanse uitzending deelde
het radiostation mee dat het voorstel
onlangs was gedaan tijdens bespre
kingen met de vriendschapsvereni
ging China-Japan en een missie van
de Japanse socialistische partij die
China bezocht.
In een communiqué na de bespre
king steunde de missie het Chinese
voorstel om tot genoemde overeen
komst te komen en tot een volledig
uitschakelen van kernwapens.
