Ruppert: Nog steeds „pijn" over afscheid van CNV Relatie evangelie en maatschappijstructuur opnieuw doordenken Egypte: bestand nog éénmaal verlengen Elke dag 2000 ongelukken Op voorwaarde dat Jarring missie hervat Gromyko praat met Nixon Boeman Arrestaties in de VS Gemiddeld 9 doden in verkeer Zuidvietnamees staatsapparaat vol communisten OINSDAG 20 OKTOBER 1970 bouwen gezamenlijk pantservoertuigen BRUSSEL De Belgische minister van defensie, Segers, en de Britse staatsminister voor defensie, Lord Balniel, zullen een akkoord onderte kenen voor een gezamenlijke Bel gisch-Britse ontwikkeling en pro- duktie van een „familie" lichte pant serrupsvoertuigen, die bekend staat onder de naam CVR(T). Deze familie omvat een aantal terreinvoertuigen van een zeer vooruitstrevende con ceptie, voorzien van een aluminium bepantsering. De voertuigen zijn door de lucht te vervoeren. Dit is gisteren in de Belgische hoofdstad officieel bekend gemaakt. Waarom hij is afgetreden is niet bekend. Maar volgens welingelichte kringen houdt het verband met de Syrische interventie in Jordanië tij dens de burgeroorlog, die een conflict heeft geschapen tussen >de leiding van de Baath-partij en het leger. Tegen de zin van minister van de fensie generaal Assad gaf de Baath- leiding opdracht de Palestijnse ver zetslieden in Jordanië te hulp te snellen. Het verloop van de gebeur tenissen zou minister Assad in het gelijk hebben gesteld, die persoonlijk het bevel gaf tot de terugtocht uit vrees voor buitenlandse inmenging in Jordanië. Dit besluit van generaal Assad zou door de Russen zijn. goedgekeurd, die te verstaan hadden gegeven, dat de Amerikanen niet lijdelijk zouden blijven toezien als de Syrische strijd krachten niet onmiddellijk terugge trokken worden. Engelsen eu Belgeu NEW YORK President Nixon zal donderdag op het Witte Huis een gesprek voeren met de Russische mi nister van buitenlandse zaken. Gro myko. Het initiatief is van de RuS uitgegaan. Dit bleef er over van de auto, die gisteren op een met automa tisch halve overwegbomen be veiligde overweg in Zaandam op een trein botste. De bestuurder kwam erbij om het leven. Door dat de wielen blokkeerden, reed de trein door onveilig sein. RAVENNA (VS) Een hoogleraar van de universiteit te Kent en een voormalige student aan dezelfde uni versiteit zijn gisteren gearresteerd op grond van een aanklacht door een „Grand Jury" in verband met de dood van vier studenten van de uni versiteit van Kent, die op 4 mei jl. vielen door kogels afgevuurd door le den van de nationale garde van Ohio. Genoemde Grand Jury heeft vrij dag jl. in het geheel 25 mensen in staat van beschuldiging gesteld na een onderzoek van een maand naar de toedracht van het gebeurde op 4 mei. Er worden nog meer arrestaties verwacht. Tot degenen tegen wie een aanklacht is ingediend behoren geen gardisten, wel. behalve studenten, zo genaamde „agitatoren". De Grand Jury is tot de slotsom gekomen, dat de gardisten, die het vuur openden op betogende studenten op de terreinen van de universiteit in Kent, niet voor gerechtelijke vervol ging Ln aanmerking komen, omdat zij werkelijk in de mening verkeerden, dat hun leven in gevaar zou zijn ge weest als zij niet geschoten hadden. VOORBURG Per dag ge beuren er in Nederland 2000 verkeersongelukken, waarbij ge middeld negen doden vallen en NEW YORK Het blad „New York Times" meldt dat volgens een geheim onderzoek van de Amerikaan se inlichtingendienst (CIA) de terug trekking van de Amerikaanse troepen uit Vietnam gepaard -zal gaan met communistische infiltratie. Het Zuid- vietnamese staatsapparaat zou reeds door 30.000 communistische agenten geïnfiltreerd zijn. Het aan president Nixon voorgeleg de rapport van het CIA-onderzoek zou geen aanwijzingen bevatten om trent de levensvatbaarheid van de Zuidvietnamese regering na de volle dige terugtrekking der Amerikaanse strijdkrachten uit Vietnam. De New York Times schrijft ten slotte, dat Amerikaanse regerings ambtenaren het CIA-rapport als een niet-normbepalend incidenteel rap port hebben bestempeld. 210 mensen zwaar of licht ge wond worden. Dit blükt uit een raming van de Stichting Wetenschappelijk Onder zoek Verkeersveiligheid. Volgens di recteur ir. E. Asmussen is deze schat ting aan de lage kant, de werkelijke cijfers zyn stellig hoger. De schade .door die ongelukken wordt op anderhalf tot twee miljard gulden per jaar geraamd. Voor het verzamelen van de gege vens werd medewerking verleend door politie, ziekenhuizen, GGD's, verzekeringsmaatschappijen en Stich ting Medische Registratie. Het aantal doden op de weg was al een bekend gegeven, maar door deze samenwerking zijn veel nieuwe gegevens verkregen over het aantal ongelukken. Tot nu toe werden deze slechts gebrekkig geregistreerd omdat ze verspreid bij de instanties binnen komen. Een voorbeeld is dat van elke .hon derd schadegevallen die bij de ver zekering worden aangemeld, er maar dertig zijn, waarvan ook de politie rapport heeft opgemaakt PRESIDENT KAOENDA van Zambia (het vroegere Noord-Rhodesië) maakt zich erg druk om de voor nemens van de Britse premier Heath, de wapenleveranties aan Zuid-Afrika te hervatten. Omdat hij beseft langs diplomatieke weg niets te kunnen bereiken, is hij op de emotionele toer overgegaan. Daarbij gebeuren merkwaardige dingen. Op weg naar Londen zei Kaoenda, dat Engeland uit het Gemenebest zou worden gezet, als het zijn plan nen zou doorzetten. Alsof dit insti tuut, dat al geruime tijd geen Brits gemenebest meer heet, dan nog reden van bestaan zou hebben. Daar komt bij, dat niet èlle leden- staten zo hard van stapel'lopen. Aan een diner met premier Heath is Kaoenda er ook niet in geslaagd de goede toon te bewaren. Het etentje moest voortijdig worden beëindigd. Aanvankelijk had de man uit Zam bia er wel schik in, dat hij zijn gastheer in verlegenheid had ge bracht. Later was hij minder uit bundig: hij had toch niets bereikt. In de algemene vergadering van de Verenigde Naties beschuldigde hij Engeland, de aanwezigheid van Russische vlooteenheden in het zuidelijk deel van de oceaan te gebruiken als boeman. Kaoenda knoopte daar de mededeling aan vast, dat de Verenigde Staten „als bewaker van de westerse belangen" dit Russische gevaar niet zien. Zijn optreden is voor president Nixon aanleiding geweest, de ontvangst van Kaoenda en andere Afrikaanse leiders in het Witte Huis niet op het afgesproken tijdstip te laten doorgaan. Zijn reactie: „zeker om dat we zulke lelijke gezichten heb ben" maakt duidelijk hoezeer Ka oenda op gespannen voet leeft met alles wat westers is. De president van Zarbia wil voor komen, dat de positie van Zuid- Afrika, en daarmee die van Rho- desië en in zekere zin ook Angola en Mozambique, in militair opzicht wordt versterkt. Wat de gevolgen daarvan kunnen zijn voor het Afri- j kaanse continent is van later zorg. Kaoenda wil daar eenvoudig niet aan denken. Engeland, dat nog altijd van de Zuid- afrikaanse vlootbasis Simonstown gebruikt maakt, ziet onder het be wind van Heath wèl gevaren. Het had zoals onder Wilson een gemakkelijke weg kunnen volgen, omdat Frankrijk graag de rol van wapenleverancier wil overnemen. Dat Heath deze weg niet kiest, ge tuigt van politieke moed. KAIRO Egypte is bereid het bestand langs het Suezkanaal nog éénmaal te verlengen niet 90 dagen op voorwaarde dat VN- bemiddelaar Jarring zijn vredesmissie zal hervatten. Op een twee de verlenging hoeft niet worden gerekend. Minister Rogers (VS) zei dit giste ren na een diner met Gromyko. Deze heeft niet gezegd dat hij een speciale boodschap voor Nixon had. Rogers' gesprekken met Gromyko hebben niet tot overeenstemming over het Nabije Oosten geleid. Dit zei gisteren de Egyptische pre- seident Anwar el Sadat in een toe spraak tot legerofficieren in Kairo. Hij hield hen voor dat Egypte indien nodig voor 5 november (wanneer de huidige bestandsperiode afloopt) maar ook daarna gereed moet zijn om de strijd te hervatten. El Sadat liet zich prijzend uit over de Russische hulp aan Egypte en zei dat de Russen ervan uit waren ge gaan dat ze 18 maanden nodig zou den hebben om de Egyptische solda ten te leren met de nieuwe wapens om te gaan. „Het was slechts een kwestie van 5 maanden", zei El Sa- dat. De defensielinies zijn nu sterk en beweeglijk, voegde hij er aan toe. De Syrische staatsradio-omroep en het orgaan van de aan het bewind zijnde Baath-partij hebben" gisteren intussen het aftreden van dr. Atassi als Syrisch staatshoofd en regerings leider bevestigd. Beducht voor sabotage hebben de Italiaanse a\Ltoriteiten de spoorlijn van Reggio Calabria onder bewaking gesteld. De fo to toont een patrouille van het Italiaanse leger onderweg. DEN HAAG ..Ik ben een jongen die. is opgegroeid met het ..alleen uit genade." t Die term „wegens uitstekende wetenschap pelijke verdiensten" klinkt me, ik wil niet zeggen als ketterij, maar toch wel vreemd in de oren", zegt de lieer M. Ruppert (59). I Vandaag is hem door de Vrije Universiteit I te Amsterdam het eredoctoraat in de rechts geleerdheid verleend. Promotor was prof. dr. W. F. de Gaay Fortman. Een paar dagen voor de erepromotie hadden wij een gesprek met dr. Ruppert, lid van de Raad van State en oud-voorzitter van het CNV. De bodes van Binnenhof 1. waar de Raad van State zetelt, noemen de heer Ruppert „een fantas tisch man". Hij kan op een hartelijke, ongedwongen manier met mensen omgaan en dat wordt zeer ge- waardeerd. Zijn bescheiden karakter is niet „vals" door Rolf Hoekstra en heeft daarom niets van kleinheid. Hij zegt: „Ik leef in een sfeer van verwondering. Ik ben heel nieuwsgierig naar de motieven voor mijn eredocto raat". Dr. Ruppert. een Talma-figuur. Hetzelfde wat strakke gezicht, gekroond door dat steile haar, dat mensen hebben die goed kunnen rekenen en langs strakke lijnen plegen te denken. Wat vindt hij van deze typering? Dr. Ruppert: „In rekenen ben ik geen meester. En meer dan eens hebben ze rne een gebrek aan recht lijnigheid verweten. Rechtlijnigheid wordt vaak als 'n slechte eigenschap opgevat. In de zin van be krompen, met oogkleppen voor. Maar ik zie niet in waarom je „krom" zou moeten denken. Ik ben een voorstander van „straight" denken, ja. Het treft me dat u opmerkt, dat ik op Talma lijk. Ze hebben vaak hetzelfde van m'n vader gezegd. Talma heeft naast Slotemaker en Luther een grote invloed op m'n denken gehad. Hij was dé grote voorman van de christelijke vakbeweging. Een man, die aan de ene kant leiding kon geven en aan de andere kant ons geleerd heeft het zelf te doen. Hij wilde de arbeiders tot zelfwerkzaamheid brengen, 'n Heel bijzonder man. Hij stond werke lijk in het grensgebied tussen kerk en wereld." U staat bok op de grens van kerk en wereld. Beeft dat wel eens aanleiding tot conflicten? ..De grote vraag van deze tijd is hoe de boodschap van de kerk (en dan bedoel ik boodschap met een hoofdletter) niet binnen de kerkmuren te houden, maar die te vertalen in het sociale vlak. Het blijft een waagstutk Christuss naam te verbinden aan de sociale of politieke actie. Ik geloof dat het nog véél gevaarlijker is Zijn naam daaraan NIET te verbin den. Dan is de kans op perspectief nog veel gerin- Waarom hebt u destijds afscheid genomen als voorzitter van het CNV? „Wanneer je 2-7 jaar vakverenigingsbestuurder bent geweest, waarvan twaalf jaar als voorzitter van het verbond, dan is het verstandig te overwe gen of het niet beter is te vertrekken. Na zo lang de leiding te hebben gehad, krijg je te maken met het probleem nog versterkt door de comuunicatiemid- delen, dat een beweging wordt vereenzelvigd met haar voorzitter. Wat hij goed of verkeerd doet. wordt aan de beweging toegeschreven. Ik ben toen tot de conclusie gekomen, dat het in het belang van de beweging was dat er 'n opvolger kwam." Hebt u spijt van dit besluit? „Dat besluit heeft me veel pijn en moeite gekost. Met heel m'n hebben en houden behoor ik tot de christelijke vakbeweging. Ik vind het de beweging van de toekomst, want zonder beïnvloeding vanuit het Evangelie komt er geen oplossing voor onze sociale problematiek. Het heeft me veel strijd ge kost me terug te trekken en er zijn weinig dagen dat ik daaraan niet denk. Ik heb dat besluit toen genomen met pijn in m'n hart en die pijn is geble ven. Maar het is 'n goed besluit geweest." Hoe bevalt u het werk als lid van de Raad van State? „Ik doe het met veel overtuiging en met genoe gen. Het is belangrijk werk. Alleen had ik gehoopt dat het geen volle dagtaak zou worden opdat ik wat tijd zou overhouden voor het schrijven over de problematiek van de vakbeweging. Het werk is om vangrijker dan ik had gedacht." Staat u nog steeds afwijzend tegenover een fu sie tussen de drie vakcentrales? „Ik raak er steeds meer van overtuigd dat een sterke christelijke vakbeweging onmisbaar is. Een eenheidsvakbeweging zal naar mijn mening minder hervormend, minder vernieuwend en minder pro gressief zijn dan een vakbeweging, die wil leven en handelen uit het christelijk belijden. Wel ben ik voor een hechte samenwerking." Hoe ziet u de arbeider van tegenwoordig? „De meesten zijn gelukkig met deze welvaarts staat. Maar 'n klein percentage werknemers wil vechten voor een vernieuwing van deze samenle ving. Velen leggen de nadruk op het loon en op de secondaire arbeidsvoorwaarden. Als die maar goed zijn, dan is men tevreden en voor het aanpakken van structurele problemen bestaat nauwelijks be langstelling. „De vakbeweging moet niet alleen de wensen van de gemiddelde arbeider vervullen, maar tevens de brede arbeidersmassa overtuigen van de noodzaak te komen tot 'n hervorming van de samenleving. In de vakbeweging is altijd onderscheid geweest tus sen kern en massa. De vakbeweging is van huis uit geen volksbeweging. De geschiedenis wekt die in druk wel, maar dat is een vals beeld. De vakbewe ging is een kernbeweging, ontstaan onder de hoogst geschoolden, zoals de typrografen, diamant bewerkers en meubelmakers. „Het is de taak van de leiding die kern zo groot mogelijk te maken door zoveel mogelijk mensen te betrekken bij de problemen, waarvoor onze samen leving staat. Zoals in de ondernemingsraden ge beurt, waar arbeiders worden tot bedrijfsgenoten die mede verantwoordelijk zijn. Dat is enorm be langrijk." Bent u tevreden over dc tot nu toe behaalde resultaten? „Er is reden tot dankbaarheid. Vandaag worden de vruchten geplukt van jaren werken. Er is veel (Van een onzer redacteuren) AMSTERDAM „De Vrije Universiteit heeft bijzonder be langrijk werk verricht inzake de bezinning op de implicaties van het evangelie voor het brede terrein van het mensenleven. In het bijzonder de christelijke vak beweging en dus ook ik zijn haar daarvoor grote dank verschul digd." Dit zei de nieuwe doctor M. Ruppert vanmiddag in zijn dankwoord, nadat prof. mr. W. F. de Gaay Fortman hem de eretekenen van de promotie had overhandigd. Dr. Ruppert dacht heel concreet aan de vele leden van de senaat en van het gehele wetenschappelijke corps, die na de oorlog niet alleen door hun lidmaatschap van de chris telijke vakbeweging maar ook op velerlei andere wijzen hebben mee geholpen aan de bezinning en de oor deelvorming over de vraagstukken, waarvoor die beweging werd ge plaatst. opbloeit uit hetgeen de samenleving alleen wezenlijk hervormen kan. Hij doelde daarbij op wat de Heer noemt „Zoekt eerst het Rijk Gods". De VU heeft hierbij een bijzondere taak. Het lag voor de hand, dat dr. Ruppert vooral inging op het feit, dat hij als lutheraan aan de Vrije Univer siteit een eredoctoraat kreeg. Overi gens was hij al van jongsaf met de Vrije Universiteit geconfronteerd, doordat hij een gereformeerde moeder had. „Als op zaterdagmiddag de collec tebus van de Vrije Universiteit langs kwam, offerde mijn moeder daarin meer dan de andere gezinsleden met elkaar aan de Lutherse kerk gaven. Reeds toen heb ik ervaren dat Kuy- per negentig jaar geleden de waar - heid sprak, tot hij het had over de minst geachten uit het niet denkend deel der natie, van de ploeg en van de meeltrog aanlopend, om de pen ningen bijeen te brengen voor de uni versiteit." Dr. M. Ruppert gebeurd, maar we zijn er nog lang niet. Er kan en er moet nog veel meer gebeuren op het gebied van de mede-verantwoordelijkheid van de werknemer." Hoe ziet u 'n ideale maatschappij? „Voor zover hier op aarde natuurlijk van 'n ideale toestand kan worden gesproken, zie ik als ideaal beeld dat iedereen handelt overeenkomstig z'n eigen verantwoorde .jkheid ten aanzien van onze samen leving, maar ook ten aanzien van de gehele wereld. De christenen zijn niet geroepen om de wereld te handhaven zoals die nu is. We moeten veel verder gaan op het pad van de inspraak, veel verder op het pad van de participatie en veel verder op het pad van de zelfwerkzaamheid en het zelfbestuur. Het begin is er, maar het zijn slechts kleine aanzetten. Het is 'n beetje mode om te praten over onze taak ten opzichte van de ontwikkelingslanden, maar als er toch één werkelijk brandend sociaal vraagstuk in de wereld is, dan is dat het probleem van de arme landen. Met name de christelijke vakbeweging moet daarmee grote ernst maken en ook de consequenties aanvaarden van een effectief ontwikkelingsbeleid. Dat 'betekent beperkingen op het gebied van de inkomens- en handelspolitiek. Nederland staat met z'n één procent voor ontwikkelingshulp vooraan, maar het is nog lang niet genoeg." Hulp „Het is vooral die hulp, die mij steeds dichter hij de Vrije Universi teit heeft gebracht", aldus dr. Rup - pert. Hij deed vanmiddag een nieuw be roep op de Vrije Universiteit, of ei genlijk een oud appèl met een ander accent: het opnieuw doordenken van de relatie tussen liefde en geloof, tusens leven en belijdenis, tussen maatschappijstructuur en evangelie. Dr. Ruppert was blij met de grote activiteit vandaag in het sociale vlak, op staatkundig gebied, in de sfeer van het onderwijs en op zo velerlei andere terreinen. „We hebben jaren lang geijverd voor en verlangd naar dat sociale engagement. En ook wan neer vandaag die sociale actie hier en daar gepaard gaat met een wat fel en soms schel klinkend anarcho-syndi- calistisch geluid, dan moet toch dc dankbaarheid voor de nieuwe ontwik keling domineren." ondernemer en arbeider dienen ook het belang van de gehele volksge meenschap in het oog te vatten. Deze drie uitgangspunten vinden hun anker in uw geloof. Dat geloof is gevoed in de school van Luther. Deze universiteit is allereerst gevoed in de school vah Calvijn. Hoezeer zij thans is teruggekeerd tot de aan vankelijk voor haar voorziene doel stelling, wordt misschien op haar ne gentigste verjaardag het treffendst weergegeven door het feit, dat zij „issue de Calvin" in de rij van haar doctoren opneemt „un enfant de Lu ther." Spijt Perspectief Maar hij wees erop, dat die activi teit alleen perspectief biedt, als ze „Ik heb vanmiddag maar van één ding spijt," aldus besloot dr. Ruppert zijn dankwoord. „Ere-doctor van de Vrije zijn beschouw ik als een bij zonder groot privilege. Maar gewoon lid kunnen zijn van de vereniging, waarvan deze universiteit uitgaat, is ook een voorrecht. Het past mij uiteraard niet me te mengen in de discussie, die thans in de vereniging wordt gevoerd over haar grondslag. Maar ik mag wel zeggen dat ik geen seéonde zal wachten mij te melden als lid, zodra dat in overeenstem ming met de oorspronkelijke bedoe lingen der stichters ook voor mij (als lutheraan; red.) mogelijk is." Promotor prof. mr. W. F. de Gaay Fortman zei, dat dr. Ruppert zijn eredoctoraat gekregen heeft niet zo zeer om zijn maatschappelijke ver diensten, al zouden deze op zichzelf evenzeer een eredoctoraat waard zijn, maar op grond van zijn gezamenlij ke publikaties. „Zie ik het goed, dan liggen aan uw werk drie uitgangspunten ten grondslag. Ten eerste de arbeider is niet een produktiemiddel, maar dra ger van de arbeid. Vervolgens, arbei der en ondernemer behoren bij el kaar, ze vormen een gemeenschap, voor het welzijn waarvan zij alle bei verantwoordelijk zijn. Ten derde, AMSTERDAM In een verkla ring van de belangrijkste effecten beurzen uit zestien landen, wordt ge waarschuwd tegen de activiteiten van zekere Mutual Funds. Deze beleggingsinstellingen blijven vaak in gebreke. Met name de publi- katie van de voor de belegger nood zakelijke gegevens worden niet vol doende en regelmatig gebracht. Op de vergadering van effecten beurzen, in Londen, werd tevens ge pleit voor de controle op deze funds. Ieder land, waar die maatschappijen opereren zou deze maatregelen moe ten nemen, ook al is de betreffende onderneming niet in dat land geves tigd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 9