Gereformeerden kijken niet op een paar gulden... jongens zijn in weinig vorstelijk gehuisvest Nauta: aan heersende onzekerheid moet een eind worden gemaakt Krakers uit seminarie Rijsenburg verwijderd C GEREFORMEERDEN KIJKEN TOCH OP PAAR GULDEN... Ds. R. Kok vandaag tachtig jaar Een woord voor vandaag „NIET ALLES VAN SYNODE Actie begon in alle vroegte Schijnhuwelijk [Vldl bedrog aan de gemeenschap TT* Opvoeding tot zelfstandigheid NA 55 DIENSTJAREN NOG STEEDS ACTIEF DINSDAG 13 OKTOBER Wie kent niet de psalm: "Gelijk een hinde die naar waterbeken smacht,In gedachten zien we dan het dorstig dier dwalen in droge streken. Maar de bekende Joodse theoloog-filosoof Buber vertaalt de psalm heel anders. Hij schrijft: "Gelijk een hinde aan waterbe ken smacht." Bij hem zien we geen radeloos dier dat van dorst dreigt om te komen als er geen wonder zou gebeuren. We zien het dier op een berghelling uit een bosrand naar beneden komen en daar ineens ligt beneden hem een beek. Hij smacht nog, maar hij weet dat hij niet zal versmachten. Zo smacht de psalmist naar God, niet als een vergeefs zoekende af gedwaalde, maar als een dorstige die weet dat de bron er is, voor hem ligt. Ook in het leven van een gelovige zijn er tranen, is er soms verdriet. Wij zijn immers niet meer dan Gods volk Israël in de woestijn. Zij werden verlost door Gods kracht maar ook in hun le ven kwam de dorst die hun moest leren dat God niet alleen een Verlosser is, die ons uitleidt, maar een Helper die ons voortleidt. De God van de uittocht is de God van de doortocht. We leien vandaag: Joél 2 vers 1 tot 17. 3BER UTRECHT Niet alleen de synode, ieder lid van de kerk heeft een taak, om in eigen omgeving te waken en te strijd tegen het sluipende gevaar, dat van de onzekerheid uitgaat, zodat het Woord Gods onder ons zijn loop behoude. Dit betoogt prof. dr. D. Nauta in een hoofdartikel in Centraal Weekblad. Hij constateert dat bij velen in de Gereformeerde Kerken onzekerheid heerst ,,als gevolg van allerlei beschouwin gen ten aanzien van belijdenis en levensgedrag, die tegenwoordig vrij en onbelemmerd door diverse personen wórden geleverd." (Van onze kerkredactie) DRIEBERGEN Op verzoek van het aartsbisdom Utrecht heeft de po litie vanmorgen in alle vroegte het voormalige seminarie Rijsenburg te Driebergen ontruimd. Deze ontrui ming was ruim tevoren begin ver leden week aangekondigd. De rijkspolitie van Driebergen arriveerde vanmorgen in groten getale. Om ze ven uur was het gebouw, dat om- eoomd wordt door een uitgestrekt park, leeg. Het seminarie was enige tijd gele den door een aantal studenten, hoofd zakelijk in opleiding aan de sociale academie De Horst, wegens het nij pende tekort aan huisvesting in Drie bergen. gekraakt. In het gebouw kwamen later ook enkele gezinnen, die geen huis hadden. Aanvankelijk heeft het aartsbisdom lijdzaam toegezien, dat zijn eigendom illegaal in gebruik werd genomen, maar al gauw werd contact opgeno men met de studenten om hen te be wegen het gebouw vrijwillig te ont ruimen. Daartoe waren zij niet be reid. Het gebouw stond al geruime tijd leeg. Het zou in de toekomst een cen trum voor demente bejaarden wor den. Moeilijkheden met de gemeente Driebergen over de toekomstige be stemming van een deel van het park, waarop de gemeente wil bouwen, stagneerden de gang van zaken. Begin verleden week stelde het aartsbisdom de studenten een ultima tum. Er werd geen tegenstand gebo den. Vanmorgen vroeg was het zover. De rijkspolitie ter plaatse, versterkt met een groot aantal manschappen en overvalwagens uit de hele provincie Utrecht, verscheen voor het gebouw en voerde de totale bezetting af, eerst naar het bureau, om de krakers ver volgens na proces-verbaal op vrije voeten te stellen. De studenten hebben deze procedu re gewild omdat zij ook tegenover de rechter hun bezwaren tegen het lang durig leegstaan van het gebouw ken baar willen maken. BEROEPINGSWERK NED. HERV. KERK Beroepen te Zaandam: M. J. J. Bonting te Zutfen; te Weesp: J. C. Koolschijn te Zevenbergen. Bedankt voor Vrouwenparochie (toez.): J. L. Ravesloot te Veen (N.B.); voor Kampen: J. den Hoed te Meer kerk. GEREF. KERKEN Beroepen voor Maassluis (vac. E. J. Duursema): W. de Vries te Bedum; te Arnemuiden faccl.): Tj. Ausma te Lexmond-Ameide. Bedankt voor Oldekerk: W. v. d. Kolk te Coevorden; voor Zwager- veen: R. der Nederlanden te Midden- meer. GEREF. KERKEN (Vrljgcm.) Beroepen te Brouwershaven: M. Heemskerk te Meppel. Bedankt voor Ede-Wageningen: J. F. Heij te Amersfoort. CHRIST GEREF. KERKEN Bedankt voor Deventer: J. Dol te Drachten. GEREF. GEMEENTEN Bedankt voor Apeldoorn: W. Suyker te Lisse. Tc Van de 11.384 waterputten, die er in India geslagen zijn in het kader van het Gandhi-jaar, heeft CASA, de organisatie voor ontwikkelingswerk van de kerken van India, er 10.419 voor haar rekening genomen. De gewone kerkleden, die in een heel ander klimaat van gedachten zijn opgegroeid, weten niet goed meer hun houding te bepalen. Wat moet men van een kerk denken, waar zij dergelijke dingen krijgen te ervaren soms van vooraanstaande figuren, van welke zij een heel andere leiding hadden verwacht? ERNSTIGER Over de omvang van deze onzeker heid valt het moeilijk een helder en nauwkeurig beeld te krijgen. Prof. Nauta meent echter, dat het een veel ernstiger karakter draagt, dan op grond van schriftelijk materiaal nog al eens wordt aangenomen. Degenen die in de bedoelde onzekerheid ver keren, zijn meermalen mensen, die niet gewoon zijn hard aan de bel te trekken. In dat opzicht onderscheiden zij zich juist van hen, die door hun betogen of beweringen opschudding veroorzaken. Prof. Nauta wil, „dat zodanige maatregelen worden genomen dat alle gerechtvaardigde aanleiding tot het geconstateerde verschijnsel ver dwijnt, althans een duidelijk halt krijgt toegeroepen." Wij moeten „met elkander alle krachten inspannen om tot een ge zonde oplossing te geraken. Niemand mag weglopen en de anderen dus doende aan hun lot overlaten, min of meer onverschillig er over, hoe het hun nog niet gelukt uit de moeilijk heden vandaan te komen en de weg terug te vinden naar een situatie, waarin plaats bestaat voor vastheid en zekerheid naar de Schriften. Het kan niet juist zijn, de moed op te geven dat het juist zou gelukken aan de geschetste onzekerheid inder daad een einde te maken. Er is geen sprake van, dat reeds alle middelen zouden zijn uitgeput om zulks gedaan te krijgen. BERAAD Ik herinner aan de stappen, die on dernomen zijn en worden door het Confessioneel Gereformeerd Beraad, dat in dit jaar tot stand kwam. Met erkentelijkheid wil ik constateren. dat de personen die in dat beraad verenigd zijn, niet bedoelen groeps- of blokvorming in de hand te werken. Het streven dat van die zijde ken baar wordt gemaakt, om heel de kerk volop belijdende kerk te doen zijn, onderworpen in haar leven en denken aan de Heilige Schrift als het levende Woord Gods, om met haar eigen woorden te spreken, verdient niet an ders dan instemming en toejuiching. Men doet van die zijde een beroep op de synode, dat deze toch alles in het werk zal stellen om de onzeker heid weg te -nemen. En het spreekt vanzelf, dat inderdaad ook de sy node, op haar wijze en in het kader van de haar toevertrouwde taak, zich niet onbetuigd' mag laten. Naar mijn mening is het echter on juist in het bedoelde opzicht alles enig en alleen van de synode te wil len verwachten. Gesteld al dat de synode bepaalde maatregelen zou treffen, die op zichzelf in staat ge acht moeten worden tegen de onze kerheden in de kerk een stevige dam op te werpen, dan mene niemand, dat wij er daarmede zijn en dat hij in het vervolg gerust kan zijn. En aan de andere kant wanneer de synode teleurstelling zou wekken met haar uitspraken en besluiten, dan is het er verre vandaan, dat daarmede de onzekerheid noodzakelijkerwijze moet gebillijkt worden en nog zal toenemen. Niet dat de laatstvermelde moge lijkheid als begerenswaardig en als juist wordt voorgesteld. Ik acht het echter goed, alle gebeurlijkheden in mijn beschouwingen te betrekken en op alles voorbereid te zijn. IEDEREEN En er blyft voor ieder een taak te waken en te strijden tegen het slui pende gevaar, dat van de gesigna leerde onzekerheid uitgaat. Deze taak is er in iedere gemeente, waarvan iemand deel uitmaakt, en In elke kleinere kring van kerken, overal waar dat verschijnsel in een of an dere vorm zich laat bemerken. Er is geen enkele reden om zich neer te leggen bij een verschijnsel in eigen naaste omgeving, dat geschikt is en misschien zelfs er op gericht is de onzekerheid in de hand te werken. Men behoeft niet te volstaan met pasief klagen en tegenover derden zijn beklag uit te spreken. Waarom zou niet ieder, die in zijn omgeving op een verschijnsel stuit dat hem re den tot zorg geeft, zelf de hand aan de ploeg slaan? Is het dan terecht dat hij zonder meer wegloopt en elders heil zoekt? Gaat hij zelf vrij uit, wanneer hij op andere personen of instanties de taak afschuift om in verzet te komen en maatregelen te treffen? Niet enkel de synode heeft een taak. Allen hebben wij, ieder op zijn plaats en naar zijn vermogen, erop bedacht te zijn, hoe tegen het ver schijnsel der onzekerheden in de kerk met kracht positie kan worden gekozen, zodat het Woord Gods onder ons zijn loop behoude," aldus prof. Nauta. J SCHAESBERG Dat veel den niet burgerlijk met elkaar ln huwelijk willen treden om het w wenpensioen van de vrouw te den, maar dat ze wel prijs stellet een kerkelijk huwelijk keurt pat Miedema uit het Limburgse Sch berg scherp af. Pastoor Miedema keert zich zijn standpunt tegen pastoor Slot Wansum, die binnenkort terecht n staan omdat hij regelmatig een _p« welijk heeft ingezegend, waai geen burgerlijk huwelijk is voor; it van gaan. genaa; Pastoor Miedema vindt dat beiJe t aan de gemeenschap, die ten onret j»enaa voor dergelijke ex-weduwen b g doorbetalen. 01 van d dit ja h «stuur leent: Zelf is hij verschillende malen naderd voor de inzegening van dergelijk huwelijk, maar hij evenzovaak 'geweigerd. '„Het hu lijk, dat misschien al wel twee i joen jaar bestaat, is een sociaal tuut en geen uitvinding van dé tholieke kerk". Daarom vindt pastoor Miedema zelfbedrog als de mensen zo „chri jAidsi lijk" willen zijn om in ieder gi igenai voor de kerk te trouwen. Hun Over het samenleven van bej; ^zai «ver ende den. zonder een burgerlijk hu\v< zegt pastoor Miedema, dat als daarvoor in geweten goede rede L menen te hebben krachtens nati recht geheid getrouwd zijn. Maar weduwen om hun pensioen te wi houden zich niet laten registre dan wordt het een gekkenhuis. ais ze maar weten dat liet gekl goed besteed wordt „Gereformeerden kijken niet op een paar guldenDat was de slogan van een pagina-grote advertentie in de dagbladen, waarmee het landelijk centrum voor gereformeerd jeugdwerh vorige maand een financiële actie aankondigde. Volgens dr. G. Dekker in het Gereformeerd Weekblad wijzen de cijfers van de laatste jaren in een andere richting. De stij ging van de opbrengst van de vaste bijdragen, collecten en dergelijke blijft achter bij de geldontwaarding. Het Kerkblad van de Gerefor meerde Kerken in Noord-Bra bant en Limburg had nog andere kritiek op deze advertentie. „Wat waren we ontroerd, u en ik", schrijft ds. A. T. Besselaar uit Eindhoven ironisch, toen we op die mooie ochtend in septem ber ons dagblad openvouwden en deze vetgedrukte adver tentieslagzin lazen. Wat waren we trots op dit compliment. Terwijl roomskatholieken een dubbeltje tweemaal omkeren voor ze het uitgeven, terwijl humanisten geen cent hebben om hun achterste krabben, ter wijl bij remonstranten het geld op de rug groeit en voor her vormden alleen de eerste klap een daalder waard is, mogen wij dankbaar getuigen dat wij gereformeerden niet op een paar gulden kijken." its te won klassi jerhuu Het Wat om de ózenbt KAMPEN'De stijging van de inkomsten van de Gerefor meerde Kerken houdt geen ge lijke tred met de geldontwaar ding. Dit betoogt dr. G. Dek ker in het Gereformeerd Weekblad (uitgave Kok). In 1963 bedroegen de totale inkom sten 51,2 miljoen, in 1968 82,7 miljoen. Dat betekent, dat de opbrengst per kerklid is gestegen van 66,80 naar 97,55. Dat lijkt veel. De opbrengst per kerklid is in zes jaar gestegen met 46 procent. Maar dr. Dekker laat zien, dat de index van de loonsom in de zelfde periode met 83 procent ge stegen is. Regelmatig blijven de opbrengsten per kerklid achter bij de loonsom. Elk jaar ook is het percentage waarmee de opbrengst stijgt, kleiner dan het percentage waarmee de loonsom stijgt. In 1968 bijvoorbeeld was de loon som 7,9 procent hoger dan in 1967, terwijl de stijging van de opbrengst per lid in dat jaar slechts 5,2 procent was. In het verleden was dat anders. In de jaren vijftig hielden de kerkelijke inkomsten gelijke tred met de groei van het nationale inkomen per hoofd van de bevolking. Inmiddels zijn de cijfers van 1969 bekend geworden: totaal 87,1 miljoen, per ziel 103,10. Daarvan komt, grof afgerond, 50 procent uit de vaste bijdragen en 40 procent uit collecten en giften. Het weer in Europa weer min. temp. neersl. Amsterdam zw. bew. 10 0 Brussel mist 13 0 Frankfort geh bew. 13 0 Genève mist 5 0 Innsbruck onbew. 3 0 Kopenhagen zw. bew. 7' 0 Locarno onbew. 6 •o Londen mist 13 0 Luxemburg geh- bew. 10 0 Madrid onbew. 6 0 Majorca geh. bew. 16 5 München geh. bew. 0 Nice I. bew. 17 0 Parijs mist 12 0 Rome zw. bew. 10 0 Wenen onbew. 7 0 ZUrich mist 0.2 Horizontaai: 1. plaats in Gelderland lus ec stap, 7. merkteken, 8. brandbaar koord ld ha< plaats in Frankrijk, 11. ontkenning, 12. jor die tegenwoordiger, 14. slede, 15. eer, 16. n t^dt 17. keur, 19. boom, 21. plaats in N.Br, hu insektenetend zoogdier, 24. leuk, 25. ho d vat, 26. hap (gew.). Verticaal: 1. lof, 2. kleur, 3. houten mer, 4. overzetvaartuig, 5. plaatsje c Gramsbergen, 6. steiger, 7. woekerdiei reek», 13. natmaken, 17. plaats in Li 18. vulkaan, 20. ik (Lat), 22. boom. Optofsiftg vorige puzzel Horizontaal: I. rose, 4. raak, 7. met 10. snede, 12. Beets, 14. pee, 15. lui, 17. p®* 18. Oti, 20. ssr, 21. patio, 22. toe. 24. keiP" eik, 27. aap, 291 sen, 31. sesam, 33. Rotte.r episode, 36. eèlt, 37. Eris. Verticaal: 1. rasp, 2. smeer. 3. eed, 4. a 5. arena, 6. kast, 8. tel, 9. obi, 11. negotie, termiet, 16. ultra, 19. Epe, 20. sok, 23. oky 25. ester, 26. Este, 27. ami, 28. pro, 30. na 32. Apt, 34. ode. (Van een onzer verslaggevers) FLORENCE Project van de Uniecolectie: het instituut Gould, genoemd naar een Amerikaanse dame, Emily Gould, die het al in 1871 oprichtte als protestantse school annex internaat voor arme kinderen. Het instituut is thans toevertrouwd aan de zorgen van de Waldenzer kerk en gevestigd in een oud paleis, dat in eigendom van deze kerk is: het paleis Salviati, gelegen in een van de drukste en meest bevolkte wijken van de stad. In dit instituut wonen ongeveer veertig jongens tussen de zes en 18 jaar. Ze zijn in hoofdzaak uit het overwegend arme Zuid-Italië afkom stig. Sommigen zijn wees, anderen zijn kinderen van gescheiden ouders, weer anderen kinderen van onge huwde moeders. Ten slotte zijn er kinderen in het instituut, wier ouders als gastarbeiders moesten emigreren omdat voor hen geen werk in eigen land was. Al deze jongens bezoeken de scho len in de stad en ze krijgen een op leiding, die bij hun capaciteiten en belangstelling past. Hun vorming, hun studiemogelijkheid, hun religieuze op voeding hebben ze aan dit instituut Gould te danken. Behalve de „vader en de moeder" van het instituut, het echtpaar Jour- dan, is er een groep enthousiaste medewerkers aan verbonden. Een aantal van hen zijn uit verscheidene landen afkomstig, bijvoorbeeld in het kader van het diakonale jaar. Heel groot is de belangstelling voor het instituut, dat elk jaar opnieuw talloze aanvragen om er in opgenomen te mogen worden, moet afwijzen, ook van diep treurige gevallen. Geen van de pupillen kende eigen lijk een normaal gezinsleven. Ze heb ben al evenmin de mogelijkheid, als ze het instituut verlaten, ooit weer in een gezinsleven opgenomen te wor den. Zo lang een jongen in het insti tuut verkeert moet dit klimaat hem dus zo veel mogelijk worden gegeven en moet hij tegelijkertijd via vorming leren hoe hij straks op eigen benen kan staan. In verband hiermee dienen gezins groepen te worden gevormd om op deze wijze tot een zo harmonisch mo gelijk persoonlijkheidsontwikkeling van de jongelui te komen. Voor de kleinsten is het daardoor mogelijk, dat zij zich thuis voelen als in een gezin waaraan ze zoveel behoefte hebben. En voor de ouderen betekent het, dat ze een meer zelfstandig be staan kunnen leiden, waardoor ze zo langzamerhand de verantwoordelijk heid leren aanvaarden, die ze krijgen als ze het instituut verlaten. Maar dat idee van de gezinsgroepen is alleen maar te verwezenlijken als daar bouwtechnische voorzieningen voor worden getroffen. Dan zouden er gezinsgroepen, die van tien tot vijftien jongens zouden variëren kunnen wor den gevormd. Ook om andere redenen moet er verbouwd worden. De lokalen van het paleis zijn hol en groot; er moeten andere restauratiewerkzaamheden verricht worden en een verwarmings- installatie is dringend noodzakelijk. Vele jaren is naar een andere huis vesting gezocht, maar deze kon niet worden gevonden. Daarom is nu het besluit om tot restauratie over te gaan gevallen. Een lid van de Wal denzer kerk, bouwkundig ingenieur wü het ontwerp van de restauratie plannen gratis verzorgen. Het grootste struikelblok zijn nu nog de financiën, waaraan men via de Uniecollecte het een en ander wil doen. Ook in Florence zijn dus aller ogen gericht op .NedeHand: zal de opbrengst hoog genoeg zijn om ook ons te kunnen helpen? Voor wie nog niet werd benaderd is hier volledigheidshalve nog het gironummer van de Unie School en Evangelie: nummer 5166. Erbij ver melden „Uniecollecte". Romantisch genoeg, het exterieur van het paleis Salviati in Florence, waar scchool en internaat van het instituut Gould zijn gevestigd. Maar het interieur laat het tegendeel zien: holle, kale, naargeestige ruimten die nodig heringedeeld en gerestaureerd moeten worden. (Van onze kerkredactie) NIJKERK Vandaag is de christelijke gereformeerde predi kant ds. R. Kok tachtig jaar geworden. Ondanks zijn hoge Zeejj tijd is hij nog steeds actief als predikant van een gemeente. Van alle dienstdoende predikanten in Nederland is ds. Kok op, het ogenblik de man met het grootste aantal dienstjaren: reed* 55 jaar staat hij onafgebroken in het ambt. Ds. Kok werd in 1890 in Hoen- koop bij Oudewater geboren en gedoopt in de dolerende kerk. La ter kwam hij in de hervormde kerk terecht en nog weer later toen hij in Zeist woonde in de vrije gereformeerde gemeente al daar. Hij bewerkte mede, dat deze gemeente zich bij het kerkver band van de Gereformeerde Ge meente aansloot. Ds. Kok was de eerste in de Gereformeerde Gemeenten, die door ds. G. H. Kersten werd opge leid tot het ambt van predikant. De Theologische School te Rotter dam was er toen nog niet. Die zou pas in 1927 komen. Op 5 september 1915 (hij was toen 24 jaar) werd hij door ds. Kersten te Aagtekerke be vestigd. In 1925 ging ds. Kok naar Gouda, in 1930 naar Veenendaal, waar hij ruim 28 jaar heeft ge staan. Na de oorlog zag ds. Kersten zich genoodzaakt, om zich tegen zijn vroegere leerling te keren. Er brak in de Gereformeerde Ge meenten een conflict uit over de betekenis en de reikwijdte van de belofte van de prediking. Dit leidde ertoe, dat de generale sy node in januari 1950 ds. Kok voor zes maanden schorste. De kerke- raad van Veenendaal erkende deze kerkeraad in 1956 aan de gemeente van het kerkverband. Na ze§ jaar buiten het kerkver band te hebben gestaan, legde de kerkerad in 1956 aan de gemeente de keuze voor tussen aansluiting bij de Nederlands Hervormde Kerk of bij de Christelijk Gerefor meerde Kerken. De gemeente koos het laatste en werd als tweede DS. R. KOK christelijke gereformeerde kerk tij Veenendaal (de Pniëlkerk, waar n ds. J. Brons staat) naast de reed.1 bestaande Bethelkerk (nu ds. Biersma in het kerkverband op genomen. In 1958 vertrok ds. Kok naa: Ede, in 1962 naar Alphen aan di Rijn, in 1966 naar Ameide en sind.1 1968 dient hij de kerk van Nijker* die 146 leden telt Ds. Kok is verder nog op ver-_ schillend terrfein actief. Zo is hij 1 medewerker van een blad ..Be- —I waar het pand", waarin hij etf I artikelenserie over Bunyan* Christenreis schrijft. Voor de oorlog was hy oog actid in de Staatkundig Gereformeerd! J-n Partij. Hij was van deze partij df eerste landelijke secretaris.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 2