.Eerste deel van nieuwe
joodse vertalin
Waartoe zijn we op aarde?
Uw probleem
is het onze
Puzzelhoek
WENNEN AAN AWRAHAM
JITSCHAK EN MOSHÉ
Rhodesië: Smith doet
kerken concessie
Een woord voor vandaag
Priestercongres
in Amsterdam
AANSTOOT EN DAGBOEK
Gedachten9 die door
bijbeluitspraken
gedragen worden
Nieuw blad van
Stichting door
de Eeuwen Trouw
Studentenrabbijn
vertrokken
BEROEPÏNGSWERK
Leesbaar
Om schepper te verheerlijken
Om een speeltuin van te maken
God is rijk aan erbanning (Efeziërs 2 4). Paulus schrijft dat uit
ervaring, want hij blijft zijn hele leven onder de indruk van de gena
de, die hij op de weg naar Damascus ontvangen heeft.
In die erbamiing van God is iets wonderlijks, dat Paulus telkens
weer met verbazing vervult. Hij schrijft er over aan dé Romeinen en
in dit hoofdstuk weer aan de Efeziërs. God heeft niet goede mensen
lief, mensen die hun best doen, om zo goed mogelijk te leven. God
heeft zondaars lief. God had ons lief, schrijft hij even verder, „hoe
wel wij dood waren door de overtredingen", dus toen wij met de rug
naar God stonden en Hem helemaal niet nodig hadden.
Dat zullen we nooit helemaal kunnen begrijpen, want dat gaat
dwars tegen onze ervaring en onze liefde in. Maar we mogen er wel
voor danken.
Wij lezen vandaag Psalm 25.
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 191 j|
AMSTERDAM „De kerk in de
maatschappij" zal het hoofdthema
zijn van het internationale congres,
dat van 28 september tot 4 oktober
in het Van Nispenhuis in Amsterdam
door de Europese organisatie van
priesters wordt gehouden. Ook pre
dikanten nemen aan deze bijeen
komst deel.
Ongeveer 250 priesters en predi
kanten niet alleen uit Europa, maar
ook uit Zuid-Vietnam, de Verenig
de Staten en Zuid-Amerika zullen
samen met hun 150 collega's uit Ne
derland de problemen van de huidige
kerkvernieuwing bespreken.
Het woord „kerk" wordt op dit
congres verstaan als de ene en on
gedeelde kerk, zodat het geen zuiver
rooms-katholieke aangelegenheid
blijft De vraagstukken zullen in oe
cumenisch verband worden beke
ken en bediscussieerd.
Septuagint, de bijna twee jaar ou
de vemieuwingsgroep binnen de
rooms-katholieke kerk in Nederland
treedt op als gastheer.
Sprekers zijn: de rooms-katholie
ke publicist Daniel de Lange, de
rooms-katholiek Ton Veerkamp uit
Berlijn en ds. Albert H. van den Heu
vel, die verbonden is aan de We
reldraad van Kerken.
Uw brieven worden alle
persoonlek beantwoord en be
horen daarom van naam en
adres voorzien te zijn. Ge
heimhouding is verzekerd. U
gelieve één gulden aan post
zegels bij te sluiten. Een se
lectie uit de antwoorden pu
bliceren we in deze rubriek.
Vraag: Ik heb een eigen huis,
waarvan de goten vernieuwd moeten
worden, maar nu krijgen de loodgie
ter en ik geen vergunning op de
grond van de buurman te komen
met de ladders om die goot te ma
ken.
Antwoord: Als het voor deze repa
ratie werkelijk nodig is om van de
grond van de buurman gebruik te
maken, moet de buurman dit dul
den. Dit is het zogenaamde ladder-
recht (artikel 699 Burgerlijk Wet
boek). Omgekeerd is u verplicht de
buurman alle schade te vergoeden.
Blijft de buurman weigeren, dan
kan u met goede rechtskundige hulp
hem dwingen.
Vraag: Uit onverdeelde inboedel
kregen we twee zwart-wit tekenin
gen of schetsen, gesigneerd W. Roe-
lofs 46 bij 32 ch voorstellende een
groep koeien in een weiland bij een
rivier met zwaar bewolkte lucht;
voorts een gesigneerde Josef Israels.
47 bij 34, voorstellende een redding
boot op het strand bespannen met
twee paarden, in de verte op zee
bijna onzichtbaar een schip in nood.
Het is mjj onbekend of dit etsen,
schetsen, litho's of slechts platen
zijn. Ook heb ik twee schilderstuk
jes, gesigneerd door L. M. Webb,
1917. Hebben deze stukken nog enige
waarde en kan u iets vertellen over
deze laatste waarschijnlijk Engelse
•childer?
Antwoord: De schilder L. M. Webb
is ons onbekend. Wat de overige
stukken betreft, geeft de herkomst
uit een boedel een kans dat ze vrij
oud en origineel zijn. In dat geval
hebben ze hoge waarde. Hoop er
echter niet te veel op. Ga eens infor
meren bij een museum. Pas als men
de stukken ziet, kan men weten of
het schetsen zijn of iets anders.
Kruiswoordpuzzel
Horizontaal. 1. boom, 4. verharde huid, 7.
wiel, 8. eenmaal, 10. rondhout, 12. leuk, 14.
opgegeven werk, 16. gekheid, 18. door twee
deelbaar, 20. Secretaris Penningmeester
(afk.), 21. landschap op de O.kust van Su
matra, 23. Europeaan, 25. streek op de grens
van N.Br. en Limburg, 27. bijnaam van
Ezau, 29. waterdoorlatend, 30. rivier in
Zwitserland. 32. familielid, 34. einde, 36.
p1"" in N.H. 38. tijding. 40. rivier in Span
je. 42. meervoud (alk. Lat.), 43. vreemde, 45.
bloeiwijze, 47. nevel, 48. deel van het gebit
Verticaal. 1. foei, 2. nobel, 3. steen, 4.
voegwoord, 5. plaats in Italié, 6. baan voor
balspel, 7. bloem. 9. insektenetend zoogdier,
11. putemmertje, 13. plaats in Gelderland,
15. zijrivier van de Tiber, 17. selderie, 19.
telwoord, 22. aanloop, 24. meisjesnaam, 26.
eekhoorn (gew.), 28. part. 29. vod, 31. bloed
huis, 33. water in N.Br. 35. uit of betreffende
Ierland, 37. jongensnaam, 39. bergweide, 41.
sportterm, 44. atmosfeer (afk.), 46. jon-
Oplowing vorige puzzel
Hor. 1. taan, 4. kaneel, 9. ork, 10. sap, 11.
mee, 12. patent 14. bond, 15. ene, 16. nat
17. al, 19. spoedig, 22. Sem, 24. peg, 25. Ees,
27. generen, 30. lt 31 lor, 33. ros, 35. Amor,
37. gelaat 39. lee, 40. den, 41. Dré, 41 fen-
nek. 43. Roer.
Vert. 1. topaas. 2. ara, 3. akte, 4. kat 5.
AP., 6. emotie, 7. een, 8. Leda, 10. snepper,
13. Ens, 14. bad, 16. negeren, 18. leg, 20. oer,
21. gel,N23. meloen, 26. stoter, 28. nor, 29.
nol, 31. kalf, 34. sado, 36. mee, 37. gek, 38.
are, 40. de.
(Van onze kerkredactie)
AMSTERDAM Opvallende
uitspraken of indringende, kern
achtige beschouwingen van min
of meer belangrijke mensen, ei
gentijds of uit het verleden,
blijken vaak niet zo origineel te
zijn, als men wel eens bij eerste
lezing geneigd is te denken. Het
blijkt namelijk dat de bijbel ze
al voor is geweest.
Het is een interessante zaak er de
betreffende bijbelcitaten naast te zet
ten! Men krijgt dan als het ware een
soort meditaties of preekjes, waarbij
de „tekst" pas later is teruggezocht.
Volgens deze werkwijze zijn twee
betrekkelijk kort na elkaar versche
nen boeken samengesteld: het ene
overwegend horizontaal gericht, het
tweede meer verticaal. Die boeken
zijn „Bijbelaanstoot", uitgegeven en
uit het Duits vertaald door het Ne
derlands Bijbelgenootschap en „Dag
in dag uit", een bijbels leesboek, sa
mengesteld door Sipke van der Land.
Wat „Bijbelaanstoot" betreft, op de
jongste Duitse kerkedag trok een uit
gave van het protestantse en het
room-katholieke Duitse bijbelgenoot
schap de aandacht.
Onder de titel „Bibel Provokativ"
verschenen uitspraken over sociale
gerechtigheid en de verantwoorde
lijkheid voor de Derde Wereld ge
combineerd met citaten uit de bijbel,
om er de nadruk op te leggen dat de
huidige noties die zo sterk naar voren
komen, niet alleen maar menselijke
gedachten zijn, maar gedragen wor
den door bijbelse uitspraken.
Het Nederlandse „Bijbelaanstoot" is
aan onze situatie aangepast. Er wordt
onder meer geciteerd uit hervormde
en gereformeerde geschriften en uit
Nederlandse artikelen, protesten en
proclamaties. De bijbelcitaten, aldus
EINDHOVEN De Stichting door
de Eeuwen Trouw geeft in plaats van
de augustus jl. opgeheven „Stem van
Ambon" een nieuw orgaan uit. „Zelf
beschikking" is de naam van het blad,
dat een meer „eigentijdse voorlich
ting dient te geven over de rechts-
strijd van de Zuidmolukkers en de
Papoea's", aldus de stichting.
AMSTERDAM De studentenrab
bijn in Nederland Simon Haliwa
heeft een beroep aanvaard van de
maar zevenhonderd zielen tellende
joodse gemeenschap op Gibraltar.
Hij werd in 1966 tot studentenrab
bijn benoemd. Hoewel hij oorspron
kelijk in verschillende universiteits
steden ruim tachtig joodse studenten
cursus gaf, liep dat geleidelijk tot
vijftig terug. Uit zijn laatste jaarver
slag kwam duidelijk naar voren, dat
hij zich dit sterk aantrok.
Toch overwoog het bestuur van het
Nederlandse Israëlitisch Kerkgenoot
schap juist een tweede studentenrab
bijn te benoemen, omdat rabbijn Ha
liwa zich hoofdzakelijk tot de univer
siteiten en hogescholen in het westen
van het land moest, beperken.
Rabbijn Haliwa, afkomstig uit Tan-
ger, zal in Gibraltar aan het hoofd
komen te staan van drie rabbijnen.
NED HERV. KERK
Beroepen te Wieringermeer (vac.
J. W. van der Heide), J. L. Ravesloot
te Veen.
GEREF. KERKEN
Aangenomen de benoeming tot
geestelijk verzorger bejaardencen
trum De Schutse te Amsterdam-Os
dorp, G. F. C. Goslinga, emeritus
predikant aldaar.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Dinteloord en voor
Veenendaal, P. Blok te Dirksland.
het voorwoord, betrappen een thema
dat in dat Boek blijkbaar al langer
thuis en vertrouwd is, dan bij vele
van zijn gebruikers.
Zoals gezegd, Sipke van der Land
volgde met zijn bijbels dagboek de
zelfde procedure. Het karakterver
schil met Bijbelaanstoot is, dat „Dag
in dag uit", ondertitel: met kopstuk
ken van de kerk van vroeger en nu,
meer geestelijk, meer spiritueel ge
richt is.
De gekozen fragmenten van (bij
voorbeeld) Peter Marshall, dr. Ver-
kuyl, Ludwig Nommensen, Sadhoe
Doendar Singh (een Hindoe-monnik
die overging tot het christendom),
Calvijn, Spurgeon, mgr. Bekkers,
kortom „allemaal gelovigen van wie
we veel kunnen leren", aldus Van der
Land, maken het lezen van dit dag
boek tot een genot. Er kan voor de
goede verstaander veel zegen van uit
gaan.
Bij elk citaat heeft de bewerker
een korte levensbeschrijving van de
schrijver opgenomen. Bijbelaanstoot
is in de boekhandel voor ƒ2,50 ver
krijgbaar; Dag in dag uit (Kole,
Kampen) voor 9,75).
(Van een onzer medewerkers)
AMSTERDAM Voor het eerrt sedert de eeuwwisseling is
de Tora, de vijf boeken van Mozes, voor joods gebruik geheel
uit bet Hebreeuws in het Nederlands vertaald. Het eerste deel
(Genesis en Exodus) is thans bij Van Gennep in Amsterdam
verschenen.
Het is de in juni afgetreden voor
zitter van het Nederlands Israëli
tisch Kerkgenootschap, dr. Jitschak
Dasberg, die deze vertaling voor z|jn
rekening heeft genomen. In het voor
woord schrift hij: Ik ben maar een
beginnend amateur, die b|j gebrek
aan een ander in onze kring mis
schien een veel te zware taak als
hobby op me genomen heeft."
Dr. Dasberg is wat de joodse bron
nen betreft niet zo'n amateur. Hij
werd in 1900 in Dordrecht geboren
als zoon van een rabbijn. Vooral in
de naoorlogse jaren heeft hij zich
zeer aan het joods kerkgenootschap-
pelijk leven gewijd. Hij heeft een
drukke artsenpraktijk in de hoofd
stad.
Met zijn vertaling van de vijf
boeken van Mozes heeft hij als or
thodoxe jood teruggegrepen op de
verklaringen van de traditionele jood
se wijzen. „Ik heb me intens verdiept
in de tekst en me door het lezen van
diverse commentaren, oude zowel als
nieuwe, een voorstelling gemaakt van
de bedoeling en de betekenis. Daarna
schreef ik mijn vertaling. Die verge
leek ik dan met vele anderen. Wat ik
beter of mooier vond, nam ik over."
Dr. Dasberg heeft er naar ge
streefd, zijn vertaling in modem, ge
makkelijk leesbaar Nederlands te
stellen. Daarom heeft hij geen woord
vertaling, maar veeleer een begrips
vertaling toegepast.
Ter verdediging van deze vorm van
vertalen haalt hij de joodse wijsgeer
Maimonides aan, die aan het einde
van de twaalfde eeuw opmerkte:
„Het is onmogelijk ieder woord uit
het oorspronkelijke werk door een
woord in de andere taal weer te ge
ven. Evenmin kan men zich slaafs
houden aan de volgorde der woorden
en zinsdelen. Zo zou men onoverko-
mélijke moeilijkheden krijgen en
vruchteloze arbeid verrichten, want
de vertaling zou stroef en onver
staanbaar worden en geenszins de
juiste zin weergeven."
Ook verwijst hij naar de talmoe-
dische uitspraak „Hij die een bijbel
vers letterlijk naar zijn uiterlijke
vorm vertaalt, hij is een leugenaar."
Toch is Dasberg er niet geheel in
geslaagd, zijn vertaling in gangbaar
Nederlands te houden. Af en toe is
ze met een enkel woord nog plecht
statig. En dat juist vaak in de
spreektaal, die over het geheel ver
rassend fris aandoet. Dat komt ook
omdat hij, met uitzondering van de
dialogen tussen God en mensen, en
ouders met hun kinderen, niet „u"
gebruikt, maar „je".
Het meest opmerkelijke aan de
vertaling van Dasberg is echter niet,
dat het Hebreeuws in hedendaags
Nederlands is overgezet. Het verras
sende is de weergave van het tetra-
grammaton. De Hebreeuwse vier-
letterige Godsnaam (JHWH) heeft
vanouds reeds grote moeilijkheden
gegeven, omdat de eerste aanduiding
van de betekenis van deze naam in
Exodus 3 13 en 14 een van de moei
lijkst te duiden plaatsen is.
Dasberg vertaalt de vierletterige
naam met de Eeuwige. Treffend is
de vertaling van Exodus 314, als
Mozes uit Gods mond hoort wat Diens
naam is.
Zo vertaalt Dasberg het: „God zei
tot Moshé: Ik ben die Ik alt|jd zal
z|jn. En H|j zei: Zo moet je zeggen
tot de Kinderen van Jisraël. IK BEN
heeft me naar jullie gezonden."
Het is te verwachten dat de ver
taling van Dasberg zijn invloed op
het kerkelijk leven, en dat niet al
leen op het joodse, zal hebben. En wel
in het bijzonder bij de naamgeving.
Want het is bijzonder verrassend,
dat hij de namen onvertaald heeft
gelaten.
Dr. Dasberg: „De namen in Tenach
(de joodse aanduiding van het Oude
Testament, red.) worden in de mees
te joodse vertalingen overgenomen
uit de niet-joodse vertalingen. Ik
vind dit voor een vertaling uit joods
oogpunt onjuist Zeker nu de namen
uit Tenach in Israël weer herleven
en ook buiten Israël door vele ou
ders in hun Hebreeuwse vorm aan
hun kinderen worden gegeven.
Ter gelegenheid van de Vredesweek plaatsen
we bijgaand twee totaal van elkaar afwijkende
visies over de opdracht van de mens op aarde.
Eerst komt
aan het woord dr. F. Boerwinkel, rector van
De Horst in Driebergen die dit artikel voor de
Vredeskrant schreef. Daarna ds. C. Batenburg,
hervormd predikant te Vriezenveen, die ons int
eigen beweging zijn bijdrage toezond.
Daarom geef ik de transcriptie van
de namen volgens de Iwrieth uit
spraak, en spreek dus van Chavah
en niet van Eva, van Awraham en
Jitschak, Ja'akov en Jisrael, E'sav,
Moshé en Aharon".
Het zal even wennen zijn dat de
eerste mensen niet Adam en Eva
waren, maar Adam en Chavah.
Dr. Dasbergs vertaling van de
Pentateuch, die in twee delen ver
schijnt, wordt gezet en gedrukt in
Israël. Naast de Nederlandse tekst
staat de Hebreeuwse tekst afgedrukt.
Het eerste deel (Genesis en Exodus),
is zojuist verschenen bij Van Gen-
(Van onze kerkredactie)
SALISBURY De Rhode-
sische regering heeft een belang
rijke concessie gedaan aan de
kerken inzake de nieuwe land-
Dr. F. Boerwinkel
DRIEBERGEN Waarvoor zijn
we eigenlijk op aarde? Antwoord:
om er een mooie speeltuin van te
maken, waar alle, maar dan ook alle
mensen in vrede en vreugde met
elkaar de vruchten eerlijk zullen
delen, die tuin voor vernieling zullen
bewaren en zullen zingen dat het
een aard heeft.
Is dat een particuliere opvatting
van mijzelf die ik hier presenteer?
Wis en waarachtig niet. Wie het wil
nalezen kan het o.a. vinden in Ge
nesis 2, waar we in vers 15 lezen
dat God de mens in de tuin van Eden
zette „om die te bewerken en te
bewaren".
Wij mensen hebben dus een op
dracht meegekregen: de tuin bewer
ken. Maar de bedoeling was dat wij
daarbij niet zoveel mogelijk naar
ons toe zouden graaien, in de zin van
„ieder voor zich en God voor ons
allen", maar dat we die aarde mèt
z'n allen en ten bate van allen zou
den bewerken. Daarbij wel beden
kend dat je met Gods schepping niet
maar kunt doen wat je wilt.
Nee, er zijn grenzen aan onze „be
werkende" activiteit (dus ook aan
onze industrie) gesteld: de natuur
mag er niet door worden vernield.
Vandaar dat er in dat bovengeci
teerde vers staat, dat de tuin niet
alleen moest worden bewerkt, maar
ook worden bewaard.
Wie dat niet bedenkt, wie meent
dat hij alles wel kan uithalen met
Gods schepping, haalt de grootst
mogelijke ellende over zichzelf en
z'n medemensen. En wie denkt dat
hij wel zo veel mogelijk naar zich
toe kan graaien zal daar tijdelijk
(misschien) wel even baat bij vinden;
op den duur brengt ook bij 't groot
ste ongeluk (oorlogen, revoluties etc.)
over zichzelf, z'n medemensen, z'n
kinderen.
Hoe komt het dan dat de mens
toch die verkeerde weg is ingeslagen,
die van halen wat je halen kunt: uit
de aarde; uit je medemens; eventueel
ook uit jezelf, zodat je geen tijd meer
over hebt om nog eens aan iets
anders te denken dan aan je werk,
je werk, je werk
Dat komt omdat de mens niet ge
looft, niet vertrouwt dat de weg die
God ons wijst een begaanbare weg
is, maar denkt dat hij het allemaal
zelf voor elkaar zal moeten krijgen.
Door dit wantrouwen is de mens
vervreemd van zijn Schepper; op die
manier is hij ook vervreemd van
zijn naaste, die hij ook met wan
trouwen is gaan bejegenen. Waar
door die hele oorspronkelijke op
dracht (om de aarde te bewerken en
te bewaren) dreigt te mislukken.
Tenzij
Tenzij we weer terugkeren tot het
geloof, het vertrouwen in God en in
de juistheid van zijn goede geboden.
Waarbij ons duidelijk wordt ge
maakt dat wij ons geluk niet naar
ons toe kunnen grissen, maar alleen
kunnen verkrijgen door het geluk
van de ander te zien als ook óns
geluk en daarnaar te handelen.
Kunnen we weer terugkeren tot
die oorspronkelijke vertrouwende,
niet naar ons toe halende houding?
Ja zeker zegt God. Kijk maar naar
mijn zoon, de echte mens. Hij, Jezus
uit Nazareth heeft mij geheel ver
trouwd en gehoorzaamd.
Hij heeft niet naar zich toegehaald,
maar zich gegeven, compleet zonder
reserve. Dat betekende in deze we
reld wel, dat de meeste mensen hem
niet hebben aanvaard. Ze hebben
hem buitenspel gezet.
Gedood.
Geen illusies: wie die weg achter
hem aangaat zal iets dergelijks
ondervinden, zij het misschien in
andere vorm. Geen wanhoop: hij zal
ook ondervinden dat het gaan op
deze weg hem een grote vrede geeft,
nl. het besef: m'n leven is geen zin
loze zaak.
Het heeft een doel. Het is inge
schakeld in een onverwoestbaar
werk, het grote werk van de voor
bereiding van Gods vernieuwde we
reld. Waarvan wij innerlijk weten
dat die zeker zal komen, dat wij er
nu al deel aan kunnen hebben, ervan
kunnen zingen.
Het wordt nóg mooier en grootser
dan die eerste tuin de hof van Eden.
Wie deel heeft aan dit werk van
Jezus van Nazareth kan er soms nu
al een glimp van zien, een vermoeden
van hebben. En de kracht vinden om
vol te houden samen met z'n
mede-vertrouwenden.
Wanneer we in de vredesweek 1970
ons daarom bezighouden met het
thema van de eenheid onder de na
ties, dan weten we dat dit te maken
heeft met de eenheid die God tussen
de mensen en volkeren hersteld wil
zien.
Zijn opdracht en zijn kracht daar
toe kunnen een stimulans zijn het
moeizaam werken naar een derge
lijke eenwording voort te zetten.
Hiervoor zijn zowel inzet als (ook
politieke) kennis van zaken nodig.
Ds. C. Batenburg:
VRIEZENVEEN Gaat het er
alleen maar om, dat we van deze
aarde een mooie speeltuin maken?
Ik zou wel eens willen weten hoe
het Interkerkelijk Vredesberaad zich
dit concreet voor ogen stelt met het
oog op de communistische wereld. Is
hier niet een naief optimisme aan
het woord, dat de totale verdorven
heid van de mens ontkent?
Ik dacht dat we op aarde zijn om
onze Schepper te verheerlijken. In
de visie van dr. Boerwinkel is God
niet nummer één, maar nummer
twee. Middel tot doel: de leefbaar
heid van deze aarde.
Dr. Boerwinkel schrijft heel te
recht de chaos op deze aarde toe aan
het wantrouwen van de mens tegen
over God („de mens is vervreemd
van zijn Schepper en daardoor ook
van zijn naaste"). Maar ik had ge
wild dat hij ook gewezen had op
onze val in Adam, in het begin van
de geschiedenis der mensheid.
Het woord vervreemding is mo
menteel erg „in". Maar zou het niet
duidelijker zijn te spreken over de
zonde als boosheid en opstand, waar
door de mens in de schuld tegenover
God komt? Zo spreekt de bijbel over
de zonde en vervreemding is daar
van het gevólg. „Wij schuldig van
God uitgedreven, wij bleven ver van
Eden staan", zegt gezang 52.
Zegt dr. Boerwinkel eigenlijk niet
met zoveel woorden: Mens, doe je
best en God doet de rest? Of: God
werkt door ons en wij helpen God?
In zijn hele betoog geen woord over
wat de middeleeuwse theoloog An-
selmus van Canterbury deed schrij
ven: „Gij weet niet van wat voor
gewicht de zonde is."
Derhalve geen Christus Die door
Zijn leven en lijden aan Gods recht
voldeed. Ik zou haast schrijven:
geen wonder, omdat de rechten van
de méns primair zijn.
Hoe krijg ik deel aan deze
Christus? Door wedergeboorte, door
geloof en bekering. Ik vrees, dat de
r.-k. leer over de verhouding van
natuur en genade zo langzamerhand
katholiek, dat is: algemeen (over de
gehele wereld) wordt.
Hiermee is onlosmakelijk verbon
den de loochening van de weder
komst van Christus aan het einde
der dagen. De futurologen dromen
onder invloed van het evolutionisme
van een opwaartse lijn in de ge
schiedenis de mensheid wordt aan
Jezus van- Nazareth gelijk, de echte
mens. Derhalve een eenheid tussen
mensen en volkeren.
De bijbel tekent ons een lijn berg
afwaarts. Er komt geen eenheid
tussen mensen en volkeren, omdat de
mensheid Christus verwerpt. Die
eenheid is alieen te vinden aan de
voet van het kruis. Omdat de mens
God verwerpt zullen er oorlogen
blijven (Openbaring 14 vs 18 tot 20).
Natuurlijk moeten wij bidden en
werken voor de vrede. Laat er over
leg zijn tussen de regeringsleiders.
Laten wij hen God opdragen in ons
gebed.
Verenig de naties een droom,
een wens, een illusie. Al komt er
eens een Verenigde Natie. Daartoe
behoren allen die de Zoon van God
uit het ganse menselijk geslacht
Gode gekocht neeft met Zijn bloed
(Openbaring 5 vs 9). Men leze daar
bij vooral niet heen over het woord
„uit". Voor hen is het kruis de boom
des levens. Zij zullen straks de
nieuwe aarde beërven.
wet. Voor wat betreft „zendinj
land" hebben de kerken
ling gekregen van de
ting, om zich te laten regist
als „vrijwillige verenigingen1
Premier Smith deelde dit
het parlement, nadat hij bespi
gen had gehad met vertegenw<
gers van de kerken. Hij zei
deze concessie niet volledig tegé
kwam aan de wensen van de kei
maar hij hoopte, dat zij haar
wilden aanvaarden als een be
van de toezegging van de regel
om de kerken bij te staan in
werk.
Wanneer Rhodesië volgens de n
we landwet verdeeld zal zijn in b
ke en zwarte gebieden, zullen de
ken alleen met speciale toestemn
hun werk op multiraciale voet
kunnen zetten. Daartoe moeten
zich laten registreren.
Maar bijra alle kerken hadden
ten weten, dat zij dat niet zou
doen, ook al zou dat tot gevolg k
nen hebben, dat zij hun werk
langer zouden kunnen voortzet h
Registratie zou volgens de kerken
kenning inhouden van het recht
de staat, om de kerken eventueel
apartheid te dwingen.
Zendingsland
De oplossing van Smith is nu,
alle bestaande kerkelijke instellin
op land, dat vroeger verklaard is
„zendingsland" geacht zullen won
reeds in het bezit te zijn van de
doelde vergunning.
Dit bètekent, dat op dp 162.000 h
tare „zendingsland" het kerkew
onveranderd kan voortgaan. Wel
houdt de regering zich het recht
om ook daar een vergunning
trekken, wanneer zij dat nodig vim
Overal buiten het „zendingsla
zullen de kerken echter wel ver?
ning moeten aanvragen om muit
ciaal te mogen werken.
De premier zei, dat hij geloofde
de openhartige discussie had ge
tot meer begrip aan beide zijden.
Voldoening
De kerkelijke leiders hebben
eerste reactie met voldoening van
verklaring van Smith kennis gi
men. Zij zien er een bewijs in,
goede oooositie in Rhodesië wat
reiken kan.
Iedere kerk zal nu voor zich in
ten beslissen, of zij vergunning
aanvragen voor het werk buiten;
zendingsgebieden. Dit geldt oi
meer voor scholen, ziekenhuizen,
jaardenhuizen, weeshuizen. De
rooms-katholieke bisschoppen hebl
al laten weten, dat hun stand]
niet gewijzigd is.
Het besluit van de Wereldraad
Kerken tot financiële ondersteun'
van enkele Afrikaanse bevriidings!
wegingen s ook in Rhodesië. even
in Zuid-Afrika, slecht gevallea
Salisbury houdt men het niet
onmogelijk, dat sommige kerken
relatie tot de Wereldraad zullen h
zien. De anglicaanse bisschop T
Burrough (Salisbury) zei. dat de
dersteuning van gewelddadige oh
nisaties niet' in overeenstemming
brengen is met het evangelie.
Daarentegen is het besluit
Wereldraad met instemming begn
door oud-jjremier Garfield Todd.
sprak van „een nieuwe en belan
rijke waarschuwing", die ter hfli
genomen verdient te worden.
