Integere
die te
en bescheiden lierei
gemoedelijk zijn
R.K. theologie in wezen
zichzelf gelijk gebleven
s
Ds. Jaap Ketelaar: acht
en je helpt gezin een
gulden
week
Hervormden toeh wel
blij met initiatief
Tevredenheid over
theologeneongres
Een woord voor vandaag
BEROEPEVGSWERKj
SYNODALE REIZIGERS LANGS CLASSES
Dr. Graafland: mens te veel eer
BLAUWE REVOLUTIE VOOR MALAWI
F.R.J. Knetsc
hoogleraar
Anglicaans-
lutherse
unie mogelij
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 197(1
Enloen Hij uil het schip ging. zag Hij een grote schare, en Hii
«hlf"mlng over hen benogen en genas hun zieken
(Mattheus 1414).
Mei ontferming bewogen - drie woorden slechts, maar de hele ver
houding van God lol de mens ligt er in. Wij kennen hei woord om-
jermen wei He! betekent zijn zorg over iemand uitstrekken, zich
met iemand bezig houden We welen ook, dal hel niet alleen in
gunstige zin gebruikt wordt. Vele mensen, over wie een ander zich
ontfermde, zijn er niet zo best afgekomen. Ontfermen - zich het lol
aantrekken van een ander, hem nabij zijn, helpen.
Als de Here de schare ziel. wordt Hij met ontferming bewogen.
Haar nood laat Hem niet meer los. Hij wil die nood mei al zijn
krachten lenigen.
Zo is de Here. Dat is van Hem Ie verwachten. Dat kan een ieder
verwachten, die Hem uit hei diepst van zijn harl aanroept, in grote
radeloosheid. Hij word! mei ontferming bewogen.
Wij lezen vandaag Jacobus 3:1-18.
Wij lezen morgen Jacobus 4:1-10.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hollandscheveld en te
IJsselmuiden (vac. J. Jongerden), S. P.
van Assenbergh te Veenendaal; te
Noordoostpolder (wijkgem. Ens-Krag- I
genburg; toez.), J. L. Ravesloot te
Veen.
Aangenomen de benoeming tot le
raar aan het Baudartius-lyceum, M.
G. Sterringa ladaar.
Bedankt voor Delft (vac. G. van
Hoegee), M. H. Boogert te Hellen-
doorn; voor Sliedrecht (vac. L. van
Nieuwpoort), H. Tongerden te Vee
nendaal.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Hengelo, D. Bakker te
Onnen (Gr.).
Vrije Evang. Gemeenten
Beroepen te Utrecht. Q. van de Vrie
te Rotterdam-Zuid.
HILVERSUM De NCRV zal zon
dagavond a.s. om 10.20 uur op Ned. 2
een 10-minutenprogramma uitzenden j
over de Interkerkelijke Vredesweek,
waarin o.a. melding wordt gemaakt
van het feit dat de verdragen op de
rechten van de mens, allang aan
vaard door de Ver.Naties, nog steeds
niet zijn bekrachtigd door het Neder
landse parlement.
Maandag 21 september a.s. zullen
drie radioprogramma's zijn gewijd
aan de Vredesweek: de schooluitzen-
ding en de middagdienst van de
NCRV (voorganger drs. W. F. Bolt uit
Den Haag) en het NOS-avondpro-
gramma „Komt U maar".
(Van onze kerkredactie)
DEN HAAG Het moderamen van de hervormde synode is
deze weken druk bezig met een lange reeks bezoeken aan niet
minder dan 54 buitengewone classicale vergaderingen, om de
meningen aan het grondvlak te peilen waarmee men dan aan de
top weer zijn voordeel zou kunnen doen.
f (van onze kerkredactie)
GOUDA Er verandert veel
in de rooms-katholieke theologie.
Maar de werkelijk wezenlijke
veranderingen betekenen geen
toenadering, eerder een nog ver
dere verwijdering van het refor
matorische geloof.
Als dan toch de indruk van
toenadering gewekt wordt, is dat
veeleer doordat de reformatori
sche theologie is overgestapt op
rooms-katholiek spoor.
Dit zei dr. Graafland, hervormd
predikant ie Amsterdam, gisteren op
de jaarvergadering va" „Protestants
Nederland." Hij formuleerde het zo
(wwarbij hij zei. dat hij generaliseer
de): de rojms-kathoüeke theologie is
in de vo-m veranderd, maar in het
wezen gei ijk gebleven Bij de protes
tantse theologie (zoals dr. Graafland
die zag bij de leidende theologen van
nu) is de vorm veelal gelijk gebleven,
maar het wezen veranderd.
Dr. Graafland constateerde veran
deringen in de roomskatholieke theo
logie, waarover hij zich verblijdde.
De positii van de paus wordt steeds
meer 'ngeperkt. De Mariadevotie
heeft sterk ingeboet Er is een ver
schuiving ;n de avondmaalsleer in re
formatorische richting. In het verzet
tegen het celibaat zag hij evange
lische elementen Dit alles waar
deerde hij als vrucht van een meer
bijbelse oriëntatie in dt rooms-katho-
lieke theologie.
Maar, rei hij. we moeten onder
scheid maken tussen wezenlijke ver
anderingen en veranderingen, die
maar aan de oopervlakte blijven. Dat
is niet voldoende gebeurd in het her
vormde synodale geschrift over de
verhoud! tg Rome-Reformatie dat on
langs versonenen is.
Aanknopend aan de dissertatie van
dr. B. Wentsel „Natuur en genade"
over de jongste ontwikkelingen in de
roomska':h)lieke theologie, meende
dr. Graaf'and te kunnen zeggen, dat
op dit essentiële pur.» de positie in
wezen ni>t veranderd Is. De Refor
matie stelde hier de radicaliteit van
de zonde en verlorenheid van de
mens en de radicalite;t van Gods ge
nade.
We moeten er niet vreemd van op
kijken, dat de vrijzinnigheid er van
daag in de rooms-kathclieke theologie
aan alle kanten uitspringt. De kiemen
daarvan laven in de traditionele leer
verscholen: de mens votmt een eigen
instantie tegenover de genade. Die vi
sie krijgt s u. in een geseculariseerde
wereld, ongekende kar.sen. Zie maar
de grote nadruk op d mensweten
schappen bij de rocms-katholiekg
theologen.
Het is ;:uist deze medewerking van
de mens in het heil adie door de
Reformat'e steeds is ontkend. Maar
dr. Graafland vroeg z'ch af, of de
reformatorische kerk haar eigen be
lijdenis nog wel kent. „Een verwar
ring van geesten heeft zich ook van
onze kerken meester gemaakt, zodat
men zegt dat we het niet meer met
de reformatorische belijdensge-
schriften t unnen doen.'
Het zou interessant zijn, als
Wentsels beek een pendant kreeg
voor de reformatorische theologie. Dr.
Graafland had het stellige gevoel, dat
dan zou blijken, dat dc veranderin
gen op het punt „natuur en genade"
in de reformatorische theologie wel
wezenlijk zijn.
De vorm is veelal gelijk gebleven.
Er wordt onder ons nog steeds ge
sproken van genade en rechtvaardi
ging doo- het geloof, maar intussen
wordt er steeds meer waarde aan de
mens toegekend
Maar de Schrift teken- de mens als
een gevallen zondaar die van nature
geen .bondgenoot" is van God, maar
een concurrent, een vijand die God
naar de croon gestoken heeft. Bond
genoot wordt hij alleen, als hij door
Christus ernieuwd wnrdt.
In de rooms-kathoL'eke en in de re-
formatoriscne theologie zag dr.
Graafland verder me+ zorg een uni-
versalism» baanbreker», waardoor het
heil zo algemeen wordt dat de oproep
tot bekering niet meer terzake is.
Het onderwerp van zijn referaat
was „Hoe lang nog Vereniging Pro
testants Nederland?" Het was duide
lijk, dat dr. Graaflands conclusie
was: de vereniging PN is nodiger dan
ooit in deze tijd van eer nivellerings
proces in c'e theologie waarbij Rome
de overhand krijgt.
Daartoe is het nodig eigen visie op
Rome voor Hurend te verifieren door
de ontwikkeling op de voet te volgen,
want er ls*e>el in beweging.
Maar PN zal ook de vinger aan de
pols van de reformatorische theologie
moeten houden Dr. Graafland toonde
zich met rame beducht voor de nieu
were bijbelse ♦heologie, die „schijn
baar een bijbelse legitimering geeft
aan wat in feite nief meer is dan
producten van een autonome filo
sofie". Aan de andere kant zal de
theologie ook niet kunnen volstaan
met een louter repeteren van de oude
waarheden.
Tenslotte heeft PN een pastorale
taak, om net bevrijdend evangelie
van Gods 'otale reddende genade uit
te dragen, ook aan de zeer velen bin
nen de Rooms-Katholieke Kerk. die
hun houvsst ziin kwijtgeraakt.
Tot nieuwe leden var. het hoofdbes
tuur van PN werden gekozen mr. W.
Beemink te Dordrech' en ds. G. J.
Buijste V'aardingen
Deze bezoeken, die blijkens
de eerste reacties van de bezoe
kers bijzonder prettig en men
selijk verlopen, kunnen worden
beschouwd als een soort com
plement op de AKV (Algeme
ne Kerkvergadering), die begin
januari wordt voortgezet en
eveneens de bedoeling heeft de
achterban meer in te schakelen
bij het kerkelijk beleid.
Het breed moderamen, vergezeld
van de bekende ds. M. Groenenberg,
voorzitter van het college van visita
toren-generaal, brengt de bezoeken in
twee ploegen. Aan de orde kunnen
komen kernvragen van het christen-
zijn en het kerk-zijn van de toe
komst.
Basis voor de gesprekken vormt de
brief, die het breed moderamen tevo
ren aan alle kerkeraden, wijkkerke-
raden, classes en predikanten heeft
gestuurd, waarin zes hoofdpunten aan
de orde worden gesteld: geloven en
belijden, kernvragen, verband met
andere kerken, eenheid en waarheid,
christelijke gemeenschap en de kerk
in de samenleving.
De omvang van de buitengewone
classicale vergaderingen varieert van
enkele tientallen mensen tot enkele
honderden per avond. In de meeste
vergaderingen kunnen echter wegens
tijdgebrek al die zes punten niet aan
de orde komen.
Hoe komen deze bezoeken van de
„hoge heren" in den lande aan? Dat
kan blijken uit een aantal impressies,
die het persbureau van de- hervormde
kerk heeft bijeengegaard.
Bescheiden
Niemand heeft, dunkt me, zo zegt
ds. J. D. Hoekstra uit Rotterdam, het
gevoel gehad vanuit een „gewaande
hoogte" te worden toegesproken. De
bescheidenheid en de integriteit van
de bezoekende medebroeders troffen
mij zeer. Wat ook goed deed was, dat
ditmaal de leden van de Gerefor
meerde Bond in goeden getale aan
wezig "waren en meededert.
Terecht werd in de vergadering op
gemerkt, dat werkzaamheid aan de
structuren slechte zinvol is als de
structuren geestelijke inhoud hebben.
Tenslotte zegt ds. Hoekstra: zo ben ik
wel dankbaar maar niet voldaan. Ook
al, omdat bijna uitsluitend de domi
nees aan het woord waren. Wanneer
zullen we toch eens niet meer dc do-
mineeskerk zijn?
Uit Leiden deze stem: veriieugend,
dat bijna overal volle zalen worden
getrokken. Maar soms wel nadelig
voor de diepgang van het gesprek.
Ook in Leiden konden maar enkele
punten worden aangeroerd. De meer
derheid zweeg; de vragen kwamen
bijna allemaal uit dezelfde hoek.
Niettemin kon de eindindruk gun
stig zijn. Er werd van weerskanten in
grote openheid gesproken en de mo-
deramen-afvaardiging slaagde er uit
stekend in een aantal misverstanden
uit de weg te ruimen, als was het
alleen maar door het verstrekken van
een brok achtergrondinformatie. Ver
der moet men natuurlijk de acade
miepredikant, dr. K.E.H. Oppenhei-
mer gelijk geven, die verklaarde dal
de inhoud van de zendbrief van het
moderamen geen stof voor één
avondje levert, maar voor tenminste
tien jaar permanente discussie.
Roomser
Dr. J. G. B. Jansen, voormalig rk.
priester, nu predikant in Noordwijk,
dus ook uit de classis Leiden, de
grootste van het land, voegt daar nog
aan toe: Officieel wordt de Schrift als
toetssteen beschouwd, maar ik heb
als hervormde ontdekt, dat men in
onze kerk veel roomser dan rooms is,
zich krampachtig aan tradities vast
houdt en niet de moed heeft echt re
formatorisch te zijn.
In kerkeradeh wordt uren gevoch
ten om zaken die men wil laten zoals
ze zijn, enkel en alleen omdat het
altijd zo geweest is. Men is er niet
happig op de Schrift de doorslag tc
laten geven. Voor veel buitenkerkelij
ken vormt deze houding een ernstige
belemmering.
Wij hadden gedacht dat de synode
zeggen zou: kom nu maar eens op
met je vragen, op- en aanmerkingen,
klachten (en waarom ook niet eens
loftuitingen?), dan proberen wij er op
in te gaan, zegt ds. P. M. Gerritse uit
de classis Arnhem. Maar begonnen
werd met punt 1 uit de brief: geloof
en belijden.
Natuurlijk horen we dan weer be
kende en traditionele klanken. Een
enkele opmerking uit Arnhem was
zeker op zijn plaats: punt 1 (geloof en
belijden) en punt (kerk en samenle-
LEI
Iporf;
ving) stonden veel te ver van elk ens.
want ze horen bijeen.
Kern van de zendbrief van het
deramen is de geloofscrisis temi(
van de veranderingen in kerk en
menleving, zegt ds. W. W. Verhoef
de classis Schiedam. Ik geloof, dat ifsofi
een zaak is, waar we ons met
kracht van bidden, werken, naden
en theologiseren op moeten werpei
Want hoe zal een gemeente de
kerkelijking overwinnen? Hoe wi
God weer boeiend voor de mens _0
Kennelijk frustreren wij Hem zo,
het voor velen niet meer hoeft.
De buitengewone classisvergadei
noemt ds. Verhoef een sympatl
samenkomen, een poging tot ben,
ring van het kernprobleem, n
toch te weinig radikaal, te gemof31caa
lijk. Terwijl de zendbrief juist zo £o
lijk de noodsituatie van de l[chaj
noemt.
iet d
laat
ans^
Nu
Het kabbelde te informatief
wat haken en ogen, terwijl het mt
ramen van een grondige theologi»
analyse van de geloofsci
geen kaas gegeten bleek te hebl
Dat zal nodig zijn, wil de kerk
een bijbelse zelfkritiek komen.
Moderamen van de hervoi
de synode: van links naar ree
ds. M. Groenenberg (66), ds.
Wursten (41), ds. J. A. G.
Zanten (50) de praeses, ds.
H. Landsman (63), ds. J. C.
Jörg (58) en ds. R. J. Mooi
Op de foto ontbreekt de eni
n iet-predikant in het
schap, ouderling W. R. van
Heijden.
ekoi
JVi
(Van een onzer verslaggevers)
DRACHTEN Na een maand Ma
lawi ik heb zes dagen helemaal
tussen de zwarten geleefd en was
toen geneigd me af te vragen: ben ik
nu zwart of wit? is ds. Jaap Kete
laar, Bapttoenpredikant in Drachten
en voorman van de Blauwe Revolutie
(gerechtigheid in de wereld) weer
thuis. Geb-uind door de Afrikaanse
zon en vermoeid van het vele sjou-
(Van onze kerkredactie)
BRUSSEL De christelijke bood
schap is Jezus Chri?4us-zelf. Zonder
geloof in Christus heeft het chris
tendom geen basis meer. ook al zou
den de christelijke Idealen blijven
bestaan. Dit is een van de (vele) reso
luties die het rk theologencongres» in
zijn slotbijeenkomst heeft aangeno
men en die richtlijnen vormen voor
verder gesprek.
Maar enkele stemmen voor de
vereiste tweederde meerderheid
kwam
een ontwerp-resolutie tekort, waarin
geprotesteerd wordt tegen „onder
drukking van de gelovigen door de
kerkelijke autoriteiten". waarmee
vooral priesters die uit hel celibaat
treden worden bedoeld.
Verscheidene Westeuropese theolo
gen, met name prof. Schillebeeckx,
voorzitter van het congres, betreur
den deze verwerping.
Anderzijds was men algemeen te
vreden met het resultaat. Hans Küng
de bekende Zwitserse theoloog, ver
klaarde, dat nu voor het eerst na het
Tweede Vaticaanse concilie een nieu
we overeenstemming tussen vooraan
staande theologen uit de hele wereld
is bereikt.
Andere aangenomen resoluties gin-
fen over bevrijding van alle ver
drukten. over het feit dat christen
dom nu meer dan ooit inhoudt: kri
tiek
op kerk én maatschappij, over een
herziening van de pauskeuze en de
keuze van bisschoppen en andere
geestelijken (gelovige leken moeten
daarbij een belangrijke stem hebben),
over discriminatie van de vrouw in
rle kerk (bezien moet worden welke
taken zij in de kerk kan vervullen),
over meer vrijheid voor de theologen
(de kerkelijke autoriteiten mogen een
theoloog nimmer beschuldigen zonder
voorafgaande g»dachtenwisseling).
Hans K-ng zei nog over hét resul
taat, dat dit uitgaat boven de conclu
sies van het Tweede Vaticaans conci
lie en richtlijnen geeft voor een door
velen gehoopte ontwikkeling van de
rk kerk.
Van de gehouden referaten was
vooral interessant wat de Nederlan
der prof. dr. B. van Iersel zei over de
rk-kerkstructuur. Hij pleitte een sy
nodale kerkvorm, die hij beter acht
dan de hiërarchische.
Daarin was overigens volgens hem
wel plaats voor een paus en bisschop
pen. In feite zou hij elementen van
de hiërarchische en de synodale
structuur willen verenigen, maar toch
wel met het accent op de laatste. Op
deze wijze zou voorkomen kunnen
worden, dat de kerkstructuur afglijdt
in autoritaire richting.
Malawi is een kleine republiek in
Midden-Afrika, die viereneenhalf
miljoen inwoners te", een van de
armste landen ter wereïci Weer terug
bij vrouw en (zes) kinderen vertelt
ds. Ketelaar over zijn indrukken.
Andern i t jaar geleden kreeg hij
een uitnodiging van pater Frits v.d.
Asdonk tt> eens naar Malawi te ko
men. De beweging van de Blauwe
Revolutie is nu inmiddels zo gegroeid
dat men zei-we kunnen beginnen.
Dat is te danken aan de regelmati
ge maandelijkse bijdragen van de le
den. En wit is nou betrr dan je eens
ter plaatse <p de hoogte te stellen als
je hoort van honger en ziekte? zegt
hij.
De „bush" in
Ds. Ketelaar is ee> maand de
„bush" in ?eweest. Hij heeft met al
lerlei mensen gesproker,.
In Afrika is een enorme strijd om
de gunst *ussen drie grote „draken":
Amerika, Rusland en China. In de
hoofdstad bij voorbeeld is door de
Amerikanen een technische school in
gericht. Daar staan installaties al
er een schroefje mist moet dat hele
maal uit Amerika komen. „Een nieu
we vorm van kolonialisme".
De Mala.vianen zijn niet dom en
ook niet lui. Ze zijn bijzonder gast
vrij. Toen ds. Ketelaar ergens een
feestelijk uitgedoste dansgroep ont
moette en voeg of hij een foto mocht
maken, werd hij op zijn beurt uitge
nodigd om eerst in de kring te komen
en het moa-bier mee drinken. Deze
Afrikanen delen hun laatste pondje
maïs met je. ,Als ik mijn Baas uit
Nazareth goed versta dan heeft die
dat zo'n oeetje bedoeld" is zijn com
mentaar.
Ongeveer twintig mensen, onder
wie twee Malawianen, hebben hem
gezegd: Als je kunt starten met je
Blauwe Revolutie, ziin wij bereid
hieraan mee te werken. Ds. Ketelaar
heeft met veel ontwikkelingswerkers,
predikanten en priesters gesproken.
Hij gelooft dat ze wel eens wat te
veel ingekapseld zijn in hun eigen
kerk. Er zou mee; coördinatie moeten
zijn, meer onderling contact en over
leg over wat er moet gebeuren.
„U mag drie keer raden welke
kleur ze ;n Malawi het mooist vin
den". Blauw, juist Het is een enorm
Overal propageert ds. Ketelaar
zijn Blauwe Revolutie. Zoals hier
op het Haagse Binnenhof.
land wat de voedselmogelijkheden
betreft. Ds. Ketelaar meent dat die
mogelijkneden onvoldoende uitgebuit
zijn.
Men zou een groo+ moerasgebied
kunnen herscheppen in een vruchtba
re laagvl ikte door de Shire-rivier in
te dammen. Wie zouden een dergelijk
waterstaatproject beter kunnen uit
voeren dm Nederlanders? Je zou de
mensen er bovendien werk mee ver
schaffen.
Geef se tver.lt
Je moet van onderaf aan beginnen,
vindt hij. Geef de mensen werk, En
onderwijs. Dat kost natuurlijk geld.
Maar dat komt er wel weer uit. In
die zin dat men er wat mee kan doen.
Je zou met acht gulden per week al
een gezin enorm helpen.
Dat gezin zou daardoor in staat ge
steld worden te leven, te werken, on
derwijs te ontvangen en te delen in
de gezondheidszorg Het is gewoon
een economisch proces op gang bren
gen. Je zou ook kunnen zeggen: wie
elke weet acht gulden overmaakt,
onderhoudt daarvan één gezin in Ma
lawi.
„Ik heö getracht er als een lege
spons heen 'e gaan Dat lukt je nooit.
Je hebt a.tiid nog een beetje dat me
delijdende gevoel. Da* is de slechtste
raadgever a's je de mensen wilt hel
pen, fee eerste tien dager» zijn er heel
wat ideeën uit mijn hoofd wegge
spoeld. Ik stond er toen volkomen an
ders tegenover".
Hoe erg 4s de toestanci in het 'land
van de duizend bergen'? Men kan nu
niet zeggen dat de mer.sen in grote
aantallen doodgaan. Maar waarom
moet 't ee-st een Biafra worden?
Wat gaat er nu gebeuren? Ds. Ke
telaar heeft zich tot tat.k gesteld om
in Nederland aan 't werk te gaan. In
de eerste piaats betekfnt dat mede
werkers verzamelen. Dan moet je er
gens beginnen. Domweg voedsel stu
ren heeft weinig zin
Maar zijn bij voorbeeld veel we
zen. Zou je voor zulk"1 kinderen niet
een mooi tehuis kunnen bouwen? Er
is bij de mensen een geweldige ge
meenschapszin, veel en veel meer dan
bij ons. In de dorpen zon je een soort
dorpshuizen kunnen stichten. Van
daaruit zou je dan verder kunnen
werken
Koeien sturen
Reëel zou b v ook zijn dat we dui
zend koeien naar Malawi stuurden.
Dat zou mooi passen in het plan om
de veelte-dt te saneren. Een aantal
jonge idea'isten zou best naar Malawi
kunnen gaan.
Waarom dergelijke, ac.tips niet. in
NOVIB-v-band? 'De NOVIB is een
mooie organisatie, maar dan geef je
geld. punt uit. Ik wil bereiken dat de
mensen meer betrokken zijn bij de
wijze waa-\>o hun geld wordt besteed.
Ds. Ketelaar gaat niet uitrusten
van de re's Zondag preekt hij in Nij-
verdal over 'Verenig d-- Naties'. Zon
der twijfp'. zal dan M3lewi ter sprake
komen. En daarna gaat het erom dat
er acties worden gehouden
'Ik heb een maand gehad van veel
nuchterheid Als je dan Europa weer
binnenvliegt, dan huil je om de grote
tegenstell'- g. Wij kunnen daar wel
wat aan doen".
GRONINGEN Tot gewoon hc
leraar in de Nederlandse kerl
schiedenls, de encyclopedie der
geleerdheid en de inleiding i
theologie aan de rijksuniversiteit!
Groningen is benoemd dr. F. B.|
Knetsch, thans gewoon lector in
vakken.
Frederik Reinier Jacob Knet
werd 24 juni 1924 te Leiden geboifj)
Hij studeerde theologie in zijn
boortestad.
In 1967 promoveerde hij
prof. dr. J. N. Bakhuizen van
Brink cum laude. De heer KneL
was leraar bij het middelbaar ondi
wijs, eerst in Den Haag en later
Culemborg Sinds juli 1969 is hij s
de Groningse universiteit verbonda
In Azië en Afrika
OXFORD „Overeenstemmini
het wezenlijke" of op zijn m
een „belangrijke toenadering" van
standpunten is het resultaat van
eerste officiële samenspreking
anglicaanse en lutherse theologen.
De Lambeth-eonferentie en de 11
therse Wereldfederatie hadden v
dit internationale topgesprek, dat
Oxford werd gehouden, elk zesti
vertegenwoordigers gezonden. De 1
ding berustte bij de Zweedse eme
tus-aartsbisschop Gunnar Hultgi
en bisschop Ronald Williams van l
cester.
De deelnemers spraken aan het
van het vierdaagse gesprek de ov
tuiging uit, „dat een concreet d(
van de verdere gesprekken (er zijn
nog drie gepland: red.) het schepl
van een toereikende en overtuigd
grondslag moet zijn voor de wed(
zijdse erkenning en gemeenschap tu
sen beide kerken." Deze erkenni
zou in bepaalde delen van Afi
en Azië „de eerste stap naar olt
nische eenheid" van beide kerk
kunnen zijn.
Het gesprek in Oxford had tot t!
ma „Gezag en vrijheid". De volgeD
ontmoeting, in voorjaar 1971
Lögumkloster (Denemarken) zal
het teken van het kerkbegrip 1
beide richtingen staan.
