Elke Raad van Kerken heeft
een „vrijgestelde"
Amersfoort stelde
oecumenische
functionaris aan
Uitspraak bisschoppen
schaadt
oecumene
Kritische opstelling in
vakbeweging noodzaak
KAN IK IETS VERANDEREN
AAN ONZE SAMENLEVING?
Kantoor GJV verkocht
aan wegenbouwers
Een woord voor vandaag
SOLLICITANTEN LIJKEN ER GENOEG TE ZIJN I
Bijbelhandschrift
ontdekt bij toeval
Meer onderwijs
Vrijgemaakten
en avondmaal
Oostduitser
hoofdreferent
in Nyborg
Man gooit steen
naar de paus
BEROEPINGSWERK
(DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1970
"En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten
niet wat wij bidden sullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit
voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen" Romeinen 8 26).
Men zegt, dat bidden moeilijk is. er zijn er onder onsdie eerlijk
bekenneiu Ik kan niet bidden. Er zijn er ook, die zeggen: Ik wil
niet bidden.
Bidden in gesprek komen met God. Bidden het hart openleg
gen en zeggenZie maar Here Gij weet het allemaal beter dan ik.
Men zegt dat er een relatie bestaat tussen bidden en nood. De
mens, die geen uitkomst meer zietdie het tot stikkens-toe benauwd
heeft, dat die mens het best kan bidden. Bidden om de laatste stro
halm te grijpen, die er voor hem nog is overgebleven. Als de discipe
len op het meer door een storm worden overvallen, wordt het gebed
geboren Uit de nood van het ogenblik. Here, Here, help ons, wij
vergaan. De Geest komt onze zwakheid te hulp, want wij weten niet
wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor
ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
We lezen vandaag: Psalm 21 vers 1 tot 14.
(Van onze kerkredactie)
AMERSFOORT Wil een plaatselijke raad van kerken niet
opgaan in wat sympathiek geliefhebber en taken zoals coördine
ren en stimuleren op het oecumenische vlak in feite niet als
vluchtwoorden gaan hanteren, dan is een energieke, theologisch
goed onderlegde spilfiguur nodig. Een vrijgestelde specialist, die
zo mogelijk dagelijks in dienst van de raad actief is.
Aan het woord: ds. N. O.
Steenbeek, voorzitter van de
raad van kerken in Amersfoort.
LENINGRAD Tussen de bladen
van een oud boek, dat gerestaureerd
werd, zijn in de bibliotheek van de
academie van wetenschappen in Le
ningrad vier bladen gevonden van
een Grieks perkamenten handschrift
met fragmenten uit het zesde hoofd
stuk van het evangelie naar Johan
nes.
Het handschrift dateert uit het ein
de van de vijfde of het begin van de
zesde eeuw. Men vermoedt, dat het
afkomstig is van het klooster op de
Sina'i. dat in de oud-christelijke tijd
een belangrijke producent van bijbel
handschriften was.
De nieuwe regeling van parkeer-
facilieiten voor invaliden-autobe
stuurders biedt geen soelaas voor
ernstig invaliden, die zelf geen voer
tuig kunnen besturen, bij het in- en
uitstappen van auto's. Minister Bak
ker deelde in antwoord op vragen
van het Kamerlid Van Thijn mee. dat
hij bereid is over deze aangelegen
heid advies te vragen aan de ver
eniging van Nederlandse gemeenten.
SEPTUAGINT KRIJGT BIJVAL
(Van onze kerkredactie)
DRIEBERGEN De jongste uit
spraak van de Nederlandse bisschop
pen, die zich tegen de bediening van
de eucharistie door een gehuwde
priester keerde, heeft na de reactie
hierop van Septuagint nu ook kritiek
ontmoet van het Oecumenisch Actie
Centrum, waarin onder meer de
Iiorstink (r.k.), Kerk en Wereld (her
vormd) en de Sint Willibrordvereni-
ging (r.k.) samenwerken.
Het Oecumenisch Actie Centrum
(OAC) vreest nemelijk, dat deze bis
schoppelijke afwijzing gevolgen zal
hebben voor inmiddels ontstane loka
le initiatieven van rooms-katholieken
en protestanten.
Het beginsel immers, waarop de
bisschoppen bij monde v,an kardinaal
Alfrink zich bij hun gewraakte uit
spraak baseerden, houdt in, „dat wie
in de kerk, als geloofsgemeenschap
en liefdebond, rechtens de eucharistie
Vakbondsbestuurder dr. Van Gorkum:
UTRECHT Dr. P. H. van
Gorkum, één van de initiatiefne
mers tot de vorming van de
groep van kritische vakbondsbe
stuurders (groep-Driebergen),
heeft in De Gids van het CNV
gereageerd op het commentaar
van het christelijk vakverbond
dat er „veel rumoer wordt ge
maakt om een club die niet be
staat".
Dr. Van Gorkum, voorzitter van de
by het CNV aangesloten chr. vere
niging van hoger personeel, herin
nert eraan dat het NKV wel met de
kritische vakbondsbestuurders wil I
praten en dat de reacties van het
NVV op een „lichte paniek" wijzen.
Men kan zich afvragen waarom
men zo beducht is voor een groep
critici binnen de eigen beweging,
mensen die duidelijk hebben gemaakt
dat ze zich verbonden weten met en
■werkzaam blijven in hun organisa
ties. Mensen, die bereid zijn tijd en
energie te steken in het opstellen van I
een aantal alternatieven voor de hui
dige koers van de vakbeweging.
Dr. Van Gorkum noemt een kri
tische opstelling een bittere noodzaak
in een vakbeweging waar het gevaar
van inkapseling levensgroot aanwezig
is.
„Wanneer na vier jaar praten in de
SER een unaniem SER-advies onder
nemingsraden uit de bus komt dat
vrijwel doodgepraat is en wanneer
zelfs een rechtse regering daar met
gemak nog een schepje op kan doen,
is dat een signaal. Wanneer een SER-
akkoord wordt gesloten over een zo
belangrijke zaak als struktuur van de
onderneming zonder dat welke bond
of welk lid daar ook maar enige in
vloed op kan uitoefenen, zijn de
meest elementaire democratische be
ginselen in het geding en moet aan de
bel getrokken kunnen worden."
Voor gefundeerde kritiek is
groepsvorming en onderling beraad
nodig. Dr. Van Gorkum zegt, dat een
vakbeweging die in beweging wil
blijven daartegenover een zekere ma
te van tolerantie zal moeten opbren
gen en ook ruimte in de vakbonds
pers ter beschikking moet stellen.
wil bedienen, dit moet doen in ver
bondenheid met de bisschop, want
het is de bisschop die hem daartoe
machtigt en zendt".
Juist?
Bij het OAC vraagt men zich nu
af of het juist is om vandaag de een
heid van geloofsgemeenschap te bin
den „aan eenheid van discipline en ju
ridische structuur". Want gaat men
dit doen, dan kan dit niet anders dan
een stap terug betekenen op de weg
naar de eenheid der kerken.
In deze geduldige arbeid, aldus
OAC, zal op een gegeven moment j wiens opleiding ai zijn oecumenische
De raad, die ds. J. Schipper,
laatstelijk hervormd predikant
in Zwolle, als „vaste man" heeft
aangetrokken. Hij is zijn nieu
we werk met ingang van deze
maand begonnen.
Weliswaar als half-timer een
volledig salaris ligt kennelijk niet zo
maar op tafel maar het is tenmin
ste een begin. Ds Steenbeek, die al
heel lang, om het eens oneerbiedig te
zeggen, met het oecumenische bijltje
hakt, is er op grond van zijn ervarin
gen diep van doordrongen dat geen
enkele plaatselijke raad, althans als
zo'n raad ernst wil maken met de
voortgang van de oecumene op het
grondvlak, buiten zo'n spilfiguur zal
kunnen.
Een nieuwe taak, die ofschoon hij
nog helemaal „gemaakt" moet wor
den, toch al behoorlijk geambieerd
wordt, want een annonce leverde niet
minder dan 39 sollicitanten op, van
wie er toch zeker zo'n dertig als hoog
gekwalificeerd dienden te worden
aangeduid.
Enfin, het unaniem ds. Schipper,
toch ook de tafelgemeenschap als ver-
wezelijking en uitdrukking van die
gemeenschap die de kerk is geza-
melijk gevierd gaan worden. Dit is<
trouwens op verschillende plaatsen
al het geval.
Strikt juridisch gezien zou deze
ontwikkeling dus door kardinaal Al
frink kunnen zijn veroordeeld, het
geen „de oecumenische beweging dan
zou hebben teruggebracht naar het
stadium van theologische discussie en
onderhandelingen tussen kerkleiders".
Uit opinie-onderzpeken, uitspraken
van het pastoraal concilie en van de
bisschoppen heeft het OAC geconclu
deerd „dat het gelovig gevoelen in de
rk kerk in Nederland zich niet ver
zet tegen een verandering van de ker
kelijke discipline t.a.v. de verplichte
koppeling van celibaat en ambt".
Wordt nu door een latere uitspraak
van de bisschoppen weer tegen dit
gevoelen ingegaan, dan ligt het ver
moeden voor de hand, aldus het OAC,
dat de wil van de bisschoppen de ge
vangene is van een andere wil, welke
zich tussen hun eigenlijke zienswijze
en tegen het gevoelen van een groot
deel van'de geloofsgemeenschap ver
zet.
Zakelijke discussie zal uit deze im
passe kunnen doen geraken. Het OAC
zal daarom alles doen wat in zijn ver
mogen ligt om op korte termijn het
gesprek oecumenisch en zo moge
lijk internationaal op gang te bren
gen.
gezindheid verraadt, want hij begon
zijn theologische studie in Utrecht,
deed zijn doctoraal im Kampen en
hoopt straks in Nijmegen te promo
veren. Hij bereidt daartoe zijn disser
tatie voor, wat dan de andere helft
van zijn dagtaak betekent.
Het werkterrein van de oecu
menische functionaris? Allereerst: hij
zal dienen te zorgen voor oecu
menische continuïteit. In Amersfoort
heeft de raad een lijstje van zo'n 25
concrete punten waarop het nodige
bereikt zou moeten worden. Het zijn
onderwerpen, die niet aan het brein
van de raad ontsproten zijn, maar die
bij inventarisatie bleken te leven in
de aangesloten kerken of groepen
binnen die kerken.
Alles tegelijk aanpakken is uiter
aard onmogelijk. Trouwens, die 25
punten zijn op zichzelf natuurlijk nog
lang niet „alles". De praktijk is, dat
hetgeen op een gegeven ogenblik het
meest urgent en actueel genoemd
moet worden, in behandeling komt.
Dat is nu bijvoorbeeld het geval
met het godsdienstonderwijs. op
(openbare) scholen. Dat werd tot nu
toe door enkele Amersfoortse kerken
waaronder de hervormde gedaan met
een subsidie van de burgerlijke ge
meente. De huidige functionaris gaat
met pensioen, dus is de vraag actueel:
moeten we dat werk niet verder sa
men dragen?
Dat vergt besprekingen, zowel met
vnnr nipt.hmilkPTI de kerken afzonderlijk als met de
-UlAD L IJiaillVCli openbare scholen. Gereformeerden en
rooms-katholieken bijvoorbeeld heb-
KAAPSTAD Het aantal niet-
blanke studenten in Zuid-Afrika is
de laatste jaren aanmerkelijk toege
nomen. Op het ogenblik studeren er
meer dan zevenduizend.
In 1955 waren er een miljoen Ban
toe-scholieren. Thans zijn het er 2,7
miljoen.
BAARN Er wordt ge
schreeuwd om vrede, vrijheid,
om werkelijk samen-leven. Men
eist gerechtigheid, een stukje
menswaardig bestaan. Kan ik
voor dit alles aansprakelijk wor
den gesteld? Voor wat er gebeurt
in Vietnam of Angola? Voor de
onrechtvaardige verdeling van
voedsel en welvaart? Kan ik iets
veranderen aan onze eigen sa
menleving, die ingekapseld is in
regels en wetten? We voelen ons
onbetekenend, schuldig en onge
rust. Moet ik mijn bescheiden,
korte leven meetillen aan deze
wereldzorgen? Kan ik werkelijk
iets betekenen in de grote men
sen-samenleving
Dit vraagt mevrouw J. G. Kraaije-
veld-Wouters, presidente van de Ge
reformeerde Vrouwenbond zich af in
het maandblad van de bond. Zij
schrijft dan verder:
Als we de bijbelse boodschap heb
ben leren spellen, kunnen we gegre
pen worden door verrassende berich
ten. Het kan onverwacht tot ons
doordringen dat er staat: God is
barmhartig. En deze God wil met ons
te maken hebben. De prachtige
schepping wordt door ons, mensen,
gevuld met onrechtvaardigheid, on
barmhartigheid, .vijandschap. Dat Is
MEVROUW
KAAIJEVELD-WOUTERS
verrassend
het einde echter niet: een barmharti
ge God bemoeit Zich er mee. Zijn
woorden zijn tegelijkertijd daden.
Hèt Woord werd vlees en is met ons
tot het eind van de tijd. Vanuit deze
hoop zullen wij tot daden kunnen ko
men. Woorden van barmhartigheid,
ontferming, gerechtigheid, uit de bij
bel opgevangen, kunnen door geïnspi
reerde christenen in gelijksoortige
daden worden omgezet.
Onlosmakelijk
Een vleugje zout brengt net deeg
op smaak. Wat brengt één christen
teweeg, die „zout" wordt in een ver
ziekte wereldsamenleving? En vele
christenen samen, die hun levensroe
ping verstaan en het hoorders da
ders van Jacobus in praktijk bren
gen? De troost, de rust, de blijdschap
van het Evangelie èn onze daden ho
ren onlosmakelijk bij elkaar. Wie dit
leven niet vegeterend beleeft, maar
verkregen talenten gebruikt (een op
dracht) zal door dié bezinning tot da
den worden gebracht.
Welke daden liggen binnen ons be
reik? Veranderen van mentaliteit: ik
moet minder worden, zodat die ander
meer kan worden, tot we ons op ge
lijk niveau bevinden. Met alle
konsekwenties van dien! Dat geldt de
ander in onze alledaagse kontakten
en ook de verre naaste die het van
ons moet hebben. Sterken zullen het
recht gaan .zoeken van zwakken. In
eigen gezin, in nationale en interna
tionale vragen. We zullen bewust
strijd gaan leveren tegen alles wat
het leven van de mens bedreigt: ziek
te, dood. honger, verontreiniging,
kwaad, zonde.
Kierkegaard zei eens: er schijnt
een stilzwijgende afspraak onder de
mensen te bestaan toch niet te doen
wat de bijbel zegt. Heeft hij gelijk?
ben aan dit werk nooit iets gedaan,
staan tegenover deze hele zaak dus
vreemd. Kortom: De voorbereiding
van een en ander vergt een man, die
zich daar speciaal mee bezighoudt,
rapport uitbrengt en na ruggespraak
met de raad zo mogelijk tot het doen
van zaken komt.
Zanikers?
Voorzitter ds. N. O. Steenbeek van de Amersfoortse Raad van Kerken:
„dominee J. Schipper, onze spilfiguur, werd unaniem door het moderamen
uit 39 sollicitanten als de beste aangewezen"
drie jaar zou moeten nemen. Lang
zaam ja, want we moeten realistisch
blijven. Maar je boekt dan wezenlijke
vooruitgang.
Ander punt: het zoeken naar een
vorm van pastoraat voor gemengd
gehuwden. We hebben onlangs een
avond met gemengd gehuwden gehad
met pater Verhagen en professor
van Niftrik. De teneur van beider
woorden, die avond: liever nooit aan
beginnen, het geeft teveel problemen.
Maar de gemengd gehuwden spraken
andere taal. Wij willen als ouders uit
verschillende kerken onze kinderen
samen christelijk opvoedfen. En wat
de kerken betreft, dan maar een dub
bele boekhouding en graag bij tijd en
wijle de dominee en de pastoor sa
men op huisbezoek. We willen een
nieuwe weg inslaan en geloven dat
het kan, zijn zoekende, wensen dat de
kerk met ons meezoekt en niet „nee"
zegt.
Volgende punt: publiciteit (in
Amersfoort bestaan 38 plaatselijke
kerkbladen en blaadjes). Volgende
punt: doorgaande inventarisatie van
wat er in Amersfoort in of namens de
kerk gebeurt. Er is veel meer aan de
gang, dan we weten. Enfin, dat zijn
zo enkele van de vele zaken die bij
onze raad aan de orde zijn en de
noodzaak van onze „spilfiguur" wel
wat verduidelijken.
Vitaminen
En nu sprak ik nog niet eens van
een aspect van de raad van kerken
dat veel verder reikt, dan de hierbo
ven aangestipte interkerkelijke pro
blemen. Ik bedoel, aldus ds. Steen
beek. dat zo'n raad een „vitaminen-
club" moet zijn; mijn vertaling van:
„Gij zijt het zout der aarde."
Want het is naar mijn overtuiging
al lang niet meer „kerk en wereld",
maar: „kerk als wereld."
Waarmee ik dan bedoel fundamen
tele vragen te stellen als: Is zingend
geloven alleen iets voor 's zondags in
de kerk? Wat doen we daarmee op de
markt in de gemeenteraad, op school?
Wat betekent het voor een stad. een
land. kortom „de wereld"? Want het
gaat toch om evangelie en leven!
Toegespitst op de scholen: werken
we er daar alleen maar aan om ma
chinisten, technici en economen af te
Een ander actueel punt: de onder
linge verwisselbaarheid van de amb
ten, hetgeen meer zal moeten gaan
betekenen dan alleen kanselruil. Dat
die zaak leeft heb ik onlangs nog na
drukkelijk ondervonden, zegt ds.
Steenbeek. Een van mijn rk collega's,
deken G. van Leer, met mij in ge
sprek over de oecumene in
Amersfoort, verzuchtte: „Nico, ik kan
toch niet blijven bidden om de oecu
mene, als er niet metterdaad iets ge
beurt en er steeds maar nagelaten
wordt daden te stellen? Ik weiger een
berocpsbidder, een zaniker te worden.
Ik nodig je uit om voor te gaan in
mijn kerk."
Welnu, dat is gebeurd. Als ds.
Steenbeek kon ik dat gemakkelijk
doen, omdat ik vrij ben en geen bin
ding heb met een Amersfoortse ge
meente. Hel werd (heel voorzichtig)
een woorddienst, een werkelijk
feestelijk gebeuren, waarop negentig
procent van de kerkgangers juichend
reageerde: Waarom niet vaker en
waarom ook niet de dienst der sacra
menten? Iets, wat later ook is ge
beurd.
Ik geloof, aldus ds. Steenbeek, dat
er theologisch geen bezwaren tegen
de onderlinge verwisselbaarheid kun
nen worden aangevoerd. Maar dat is
natuurlijk geen kriterium: een werk-
commissie van theologen zal zoiets
eerst moeten uitdiepen, kerkordelijk
moeten bekijken om vervolgens de
strategie te bepalen.
Vooruitgang
Daarna zal die zaak dan, onder lei
ding van een cotinu-e figuur (daar
heb je hem dan weer) met de diverse
partners door moeten worden ge
praat, waarvoor je, dacht ik, rustig
(Van onze kerkredactie)
GRONINGEN - Toen prof. C.
Veenhof, een van de leiders van de
buiten verband geraakte vrijgemaak
ten, onlangs een familiebezoek aan
Canada bracht, stelde hij de vrijge
maakte emigrantenkerk daar voor
een moeilijk parket.
De kerkeraad ter plaatse besloot na
lang beraad, prof. Veenhof niet tot de
kansel toe te laten. Want zo rede
neerde men, hij behoort niet meer tot
het kerkverband in Nederland, waar
mee wij corréspondentie onder
houden. Maar de kerkeraad had er
geen bezwaar tegen, dat prof. Veen
hof deelnam aan de avondmaalsvie
ring.
Dat laatste heeft de kritiek gewekt
van ds. D. van Dijk uit Groningen,
eindredacteur van de (vrijgemaakte)
Gereformeerde Kerkbode voor Gro
ningen, Friesland en Drenthe. Door
mensen als prof. Veenhof tot het
avondmaal toe te laten, spreekt men
in Amerika uit, dat de besluiten van
de Hoogeveense synode niet juist zijn
geweest en zet men in eigen gemeen
te de poort open voor dwalingen en
afwijkingen, zoals die zich ook laten
gelden in de buiten het verband
staande kerken in Nederland.
Dat deze mensen buiten het ver
band zijn geraakt, is volgens ds. Van
Dijk hun eigen schuld. Het verdriet
daarover hebben zij aan zichzelf te
wijten. Het mag niet worden verwe
ten aan de kerkeraad. die hen niet
toelaat tot het avondmaal.
leveren? Dus zonder achtergrond,
zonder de inspiratie van het evangelie,
zonder dat wonderlijke vitaminen-
werk, dat aan alles dimensie kan ge
ven?
Daar stuit je dan op het vormings
probleem (helaas weet ik geen beter
woord), waar zo weinig, zeg maar:
bijna niets aan „gedaan" wordt. Wat
een taak ligt hier voor scholen, in
samenwerking met kerken in casu, de
raden van kerken.
Als het over prioriteiten gaat is dat
toch wel het eerste waar we ons mee
bezig dienden te houden. Dat gaat
ook onmiddellijk in op .de acute toe-
kom'stproblematiek. Al die binnen
kerkelijke zaken moeten aangepakt
worden, akkoord, omdat wij nog in
deze tijd leven. Maar dat andere is
veel wezenlijker nog.
De geest waaruit en de lijn
waarlangs, daar moesten we veel
meer kopzorg over hebben. Want
een Kamer van Koophandel en
een Raad van Kerken hebben
veel meer met elkaar te maken
dan u en ik vermoeden.
(Van onze kerkredactie)
GENèVE De Oostduitse evange
lische bisschop Werner Krusche zal
het belangrijkste referaat houden op
de zesde assemblee van de Confe
rentie van Europese Kerken, die 26
april tot 3 mei 1971 in Nyborg (Dene
marken) zal worden gehouden.
De andere referenten zijn dr. Geor
ges Crespy (Montpellier) en prof.
Gyula Nagy (Boedapest). Het thema
van de assemblee is „Dienaars Gods,
dienaars der mensen".
Op de conferentie worden 150 afge
vaardigden uit de 89 aangesloten ker
ken verwacht, alsn =de een aantal
gasten en adviseurs. Gelijk bekend
heeft het presidium van de CÉK op
zijn vergadering in' Oegstgeest dit
voorjaar besloten, elke kerk een as
sembleezetel extra aan te bieden voor
een afgevaardigde jonger dan dertig
jaar.
De laatste voorbereidingen voor
Nyborg VI treft het presidium eind
september in Boekarest.
I
ROME Een 35-jarige Itali- j
aan heeft gisteren twee stenen
gegooid naar Paus Paulus in de
audiëntiezaal van diens zomer
verblijf in Castelgandolfo.
De stenen misten hun doel en kwa
men met enorme kracht tegen de
muur achter de pauselijke troon. De j
paus had juist aan het einde van zijn
wekelijkse audiëntie aan de ongeveer
drieduizend mensen zijn zegen gege- 1
ven.
De man is geïdentificeerd als Luigi
Donno uit Corigliano d'Otranto in het j
zuiden van Italië. Hij is overgebracht jd
naar een psychiatrische kliniek in 'J
Rome.
Volgens zijn moeder heeft Donno 4
enkele malen tevergeefs geprobeerd
de paus te spreken. Hij wilde hem a
werk vragen.
Sociale verzekering
vereenvoudigen, zegt j
W. Beckmanstichting
DEN HAAG Een werkgroep van 1
de Wiardi Beckmanstichting het
wetenschappelijk bureau van de 1
PvdA heeft een rapport gepubli
ceerd over de vereenvoudiging van de
sociale verzekering.
In het rapport wordt gezegd dat de
verbrokkeling van de uitvoeringsor
ganisaties van de sociale verzekering
dient te worden beëindigd. Het wordt
gewenst geacht dat er één kantoor is
voor alle takken van sociale verzeke
ring, waar iedereen terecht kan.
Ook wordt voorgesteld te komen tot
afschaffing van de veelheid van pre
mies voor ziekengeldverzekering en
de wachtgeldverzekering van de
werkloosheidswet. Dit moet dan lei
den tot een uniforme premie voor
beide verzekeringen.
ned. herv. kerk
Beroepen te Utrecht: H. Jongerden j-
te Veenendaal; te Leusden: J. P.
v. Roon te Katwijk a. Zee; te Lekker-
kerk: C. Groot, te Paramaribo (herv.
gem. aldaar).
Aangenomen naar Doorn: E. Bou-
man te Urk, die bedankte' voor enkele I
andere beroepen (verb, ber.)naar
Twijzelerheide: J. L. Couvee te Nieuw
Weerdinge. j.
Bedankt voor Kampen: P. J. Bos
te Ameide-Tienhoven; voor Dreischor L.
en Noord-Gouwe J. W. Schokking, -
koopvaardijpred. te Rotterdam. j
geref. kerken
Bedankt voor Boerakker: R. de
Vries te Neede.
geref. kerken (vrygem.)
Beroepen te Nieuwleusen: P. Ded-
dens te Rozenburg.
geref. kerken
(vrijgem.-buiten verb.)
Aangenomen naar Zalk en Veecateh:
J. Scheltens te Zuidwolde (Dr.)
vrije evang: gem.
Beroepen te Apeldoorn: D. de Jonge
te Yerseke; te Winschoten: W. de
Goedé' të Nijverdal.
Het weer in Europa
weer
tax. temp.
neersla
gisteren
Amsterdam
regenbui
19
1
Brussel
zwaar bew.
20
O
Frankfort
motregen
22
0.1
Genève
zwaar bew.
24
0
Innsbruck
mist
22
0
Kopenhagen
zwaar bew.
19
0.1
Locarno
geh,bew.
24
1
Londen
zwaar bew.
16
2
Luxemburg
zwaar bew.
20
0.3
Madrid
zwaar bew.
35
0
Majorca
licht bew.
28
0
München
zwaar bew.
19
0
Nice
licht bew.
25
0
Parijs
zwaar bew.
22
0
Rome
mist
29
0
Wenen
zwaar bew.
23
0
Zurich
licht bew.
21
0
Cirkelpuzzel
Van builen naar binnen woorden invullen die
betekenen:
1. smaad, 2. wild zwijn, 3. klank, 4. rivier in
Ned. 5. inscktenetend zoogdier, 6. strak, 7. lust
hof. 8. schoorsteenzwan, 9. honingbij, 10. ake
lig, 11. afgestoken stuk gras, 12. eekhoorn
(gew.). 13. kraam, 14. zwak, 15. delfstof, 16. on-
Bij juiste invulling vormen de beginletters van 1
tot 16 een zegswijze. Elk woord bestaat uit 4 Iet-
Oplossing
3. krinkel.
vorige puzzel: 1. porfier, 2. effenen,
(Van een onzer verslaggeefsters)
AMERSFOORT Omdat de
staf van het Landelijk Centrum
voor Gereformeerd Jeugdwerk
(LCGJ) per 1 januari zijn intrek
zal nemen in het nieuwe kan
toorgebouw achter de Drieburg
in Driebergen zijn de kantoorge
bouwen van de gereformeerde
jeugdverenigingen, en de gere
formeerde jeugdorganisatie ver
kocht.
Het bureau van de gereformeerde
jeugd vcreni-gingen aan de Koningin
Sophialaan in Amersfoort is onlangs
overgenomen door de Wegenbouw en
aannemers combinatie (WAC), die
thans aan de Waalsdorperweg in Den
Haag is gevestigd.
Het kantoor van de gereformeerde
jeugd organisatie aan de Maliestraat
in Utrecht is verkocht aan een indus
trieel, die onbekend wenst te blijven.
In de jaren dertig heeft de toen
zogeheten gereformeerde jong'elings-
bond een financiële actie gevoerd
voor het kantoorgebouw im
Amersfoort, dat in 1937 werd ge-
bouwd. Daarvóór was men gehuisvest
in een gehuurd herenhuis in 3
Amersfoort.
Op 1 september werd het Landelijk
Centrum voor Gereformeerd Jeugd
werk opgericht, waarin samenwerken
de gereformeerde jeugdverenigingen
en de gereformeerde jeugd organisa-,
tie.
Men heeft toen ter dege onderzocht
of het kantoorgebouw in Amersfoort
of dat in Utrecht kon worden ver-
het LCGJ kon huisvesten, maar dit
bouwd tot een ruimte die de staf van
bleek niet mogelijk.
Daarom wordt nu zoals bekend
in Driebergen een kantoor ge
bouwd voor de staf van het LCGJ,.j
maar waarin ook de Christelijke
Jeugdraad, de stichting Evangelie
Herstel en Opbouw, het Christelijk
Jongeren Verbond en de Hervormde
Jeugdraad een onderkomen vinden.
