Kabouterkamp Vrijdorp nog
lang geen luilekkerland
OPNIEUW REISBUREAU
IN MOEILIJKHEDEN
Onderwijs
onderweg
Vakantielegioen naar
huis: drukke wegen
DAKLOZEN TONEN GEEN BELANGSTELLING
„We willen de mensen een duw geven
Eén groep niet wegandere niet terug
VU-directeuren:
de-man-een-stem
onaanvaardbaar
RUIM 3.000
WERKLOZEN
MEER
Duitser bijna de gracht in
7
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1970
DEN HAAG In de hoek onder de beatmuziek uitschetterende geluidsbox op een bank onder vod
dige dekens om tien uur 's morgens een meisje te slapen. Een ander stoeit in de grote zaal met beton
nen vloer met twee reuzenherders en achter de kantine-bar serveert een slaapbleke tiener gratis kof
fie en voor 35 cent kleintjes pils aan wat rondhangende jongelui, die de gevolgen van het feest van de
afgelopen nacht kennelijk nog niet te boven zijn.
Ochtendtafereel in Haags kabouter-
land, in een van de barakken van de
voormalige Kljkduinse Milvakazerne,
Vrijdorp, de nieuwe naam van het
gebouwencomplex, is net wakker,
haar bewoners, zo'n veertig jongelui,
wrijven zich de slaap uit de ogen en
hangen nog wat doelloos rond.
De actie, die hen vorige week aan
zette tot bezetting van de drie jaar
leegstaande barakken, lijkt er een
beetje uit te zijn. Meisjes en jongens
hangen lusteloos in eikaars armen en
op het bezoek wordt aan de kantine-
bar suf gereageerd.
„We moeten nog wat inwerken"
zegt ongeïnteresseerd een Oranje
Vrijstaat-wooi'dvoerder en excuseert
de wat natte matte sfer met de mede-
ling, dat er tot zes uur in de ocht°nd
discussie is geweest. Bij navraag
blijkt dat een bespreking te zijn met
de eigenaars van de op hetzelfde ter
rein gevestigde discobar Westwood,
een club. die zijn-betalende leden
voornamelijk in de nabijgelegen chic-
que Vogelwijk heeft. Vorige week
was er met een groepje van die leden
wat ruzie geweest. Er zouden zelfs
ruiten zijn gesneuveld. „Maai'," zeg*
de OV-woordvoerder, ;;het is nu alle-
Sekswinkels
Pater Ed Krekelberg is een moedig
man, waar ik grote bewondering voor
voel. Hij durfde het aan onder het oog
van een politieman de etalageruit van
sen sekswinkel te verbrijzelen uit pro-
est tegen de schunnige uitstalling.
Deze pater heeft daarmee (zoals on
getwijfeld zijn bedoeling was) de
angstwekkende stilte verbroken, die
naar het schijnt ook op dit gebied de
grote „zwijgende meerderheid" tot nu
toe in de ban heeft gehouden.
Eindelijk eens een man, die vindt
dat er wat moet gebeuren tegen de
verregaande ontaarding van de open
bare zedelijkheid, deze rotte plek in
onze „christelijke" samenleving. Hij
kon het niet langer verkroppen, dat
wat door de christelijke geloofsleer
wordt verfoeid, langs onze straten
door winzuchtige winkeliertjes wordt
aangeprezen.
Het wordt de hoogste tijd dat kerk,
staat en maatschappij ontwaken en
paal en perk stellen aan wat langza
merhand een kanker aan het worden
is.
P. B. Huizer
Vlaardingen
Sekswinkels (2)
Wettelijk gaat pater Krekelberg na
tuurlijk niet vrijuit (men mag ander
mans eigendommen nu eenmaal niet
vernielen), maar te begrijpen valt zijn
handeling wel terdege. Hij heeft zijn
volgekropt gemoed eens willen (moe
ten) luchten bij het aanschouwen van
dergelijke zedenbedervende lektuur,
platen en voorwerpen.
Wie zal zeggen hoeveel zielen (voor
al van jonge mensen) reeds stukge
maakt zijn en nog worden door deze
onze volksgeest bedervende zaken?
Onze tegenwoordige jeugd protesteert
overal tegen. Mag deze oudere man
het ook eens doen?
A. van Dommelen
Rotterdam
Sekswinkels (3)
Twee miljoen dollar heeft het we
tenschappelijk onderzoek in de VS ge
kost, dat tot de conclusie is gekomen
dat pornografie niet nadelig is op mo
reel, karakter enz. M.i. nonsens. Dat
geld had beter besteed kunnen worden
voor de arme landen.
Nee, dan de pater in Maastricht die
een steen door de ruit van een sex-
winkeltje gooide. Wie gooit de vol
gende?
Mevr. J. J. Cornet-Kok
Rotterdam
Door Dick Ringlever
maal fijn geregeld. De ruzie is de
wereld uit,"
Activiteiten
De kabouters kunnen zich weer on
gehinderd aan eigen zaken wijden.
Zonder optreden ook van gemeente
en politie, want tot nu toe lijken die
de activiteiten in Vrijdorp oogluikend
toe te staan, 's Nachts is er nog wel
eens controle, maar veel verder dan
het schijnen met zaklantaarns gaat
die niet.
Die activiteiten: wat doen de ka
bouters met Vrijdorp behalve het
kleurrijk beschilderen van barakken
met opschriften als „wij zijn de men
sen voor wie onze ouders ons waar
schuwen"?
De OV-woordvoerder duwt als ant
woord een juist van de stencilmachi
ne gekomen pamflet in de hand.
Daarin staat het allemaal: Wat we in
een week bereikt hebben. Dat blijkt
een door Dolle Mina's geleide kir.der-
chreche te zijn, een opvangcentrum
voor vermoeide' politieagenten (gratis
lafenis, staat er bij), een oefenruimte
voor beatclubs, de aanleg van een
groentetuin, waar straks het (onbe
spoten) voedsel voor de 40 leden fei
lende gemeenschap vandaan moet ko
men. en nog veel meer. Zelfs de
brandwacht ontbreekt niet op de lijst.
Stimulans
Maar zeifs de OV-woordvoerder
moet toegeven, dat het er op papier
allemaal wat mooier staat dan de
werkelijkheid is. De Dolle Mina's
hebben nog niet veel meer dan zo'n
tien kinderen te verzorgen, kinderen
van kennissen voornamelijk. Op het
aanbod aan daklozen voor onderdak
in een van de zeven barakken is nog
geen enkele dakloze ingegaan („ze
zijn natuurlijk bang, dat het hier een
rotzooi is") en de sportaccommodatie
voor iedereen, die er maar gebruik
van wil maken, is,- er..zelfs,Jaelemaal
niet, wat de twee gymzalen worden
door de gemeente hermetisch gesloten
gehouden.
Zegt de woordvoerder: „het belang
rijkste is. dat wij een duw geven. Wij
willen de mensen stimuleren hier iets
te beginnen, vandaar dat we alle
ruimte gratis beschikbaar stellen,
voor iedereen, die zich creatief wil
bezighouden. Wat dat laatste betreft:
we hebben al een paar beatbandjes,
die hier regelmatig komen oefenen en
gisteravond nog was er iemand, die
zijn piano kwem brengen Ook om te
oefenen. Hij woont op een gehorige
flat en kan dat daar dus niet". Ook
van een paar wijkverenigingen is een
verzoek gekomen om een van de ba
rakken le mogen gebruiken".
Tussen twee barakken hebben jon
gens van het OV-departement van
landbouw de zorg op zich genomen
voor .le groententuin. De eerste sla-
Recreatie: het is in het Vry-
jdorpleven het belangrijkste pro
grammapunt van de (dag en de
I nacht).
-stekjes staan er al en zullen over
een paar maanden de schalen moeten
vullen in de nog niet geopende keu
ken. ..Die tuin hebben we nodig, want
op het ogenblik bestaan de maalti
jden alleen nog maar uit brood met
pindakaas, 's morgens, 's middags en
's avonds en dat gaat wel eens verve
len".
Maalti|den overigens, die gratis
worden verstrekt. Aan de buiten
landse Kampeerder var. Ockenburg
evengoed als aan het jeugdige Haagse
echtpaar, dat nu al enkele dagen lang
elke ochtend belangeloos de handen
uit de mouwen komt steken om de
kabouters te helpen met de duizend-
-en-een-klusjes, die gedaan moeten
worden om Vrijdorp leefbaar te ma
ken.
„Daadkracht"
Voor opig lijkt het nog lang zover
niet te zijn, al is leefbaar een begrip,
dat ruime interpretaties toelaat. Met
z'n twincigen slapen in een ruimte, op
veldbedden of de betonnen vloer, een
schamele boterham met pindakaas en
's avonds een enkel kleintje pils met
veel beatmuziek: het zal de grote
massa, die de kabouters pogen te be
reiken, weinig aanspreken. Zeker niet
als je ze'fs in dit kabouterland geen
paddes:oel krijgt om op te zitten.
Vrijdorp in dit stadium, dat moet
leven van wat schaarse zakcenten,
doet nog pover aan.
De bestuurskamer van Vrydorp,
als is in kabouterland „bestuur"
een geladen woord. „We probe
ren alles wat maar naar autori
teit riekt, uit te bannen".
De „daadkracht tegenover
praatzieke regénten", die in dis
cussies zo stellig wordt bepleit,
lijkt nog niet meer dan een goed
bedoelde slogan. Luilekkerland
is Vrijdorp alleen nog voor de
weinigen, die zich tevreden stel
len met praten over democratie
en een stikkie toe.
(Van onze redacteur toerisme)
Opnieuw zijn vakantiegangers
slachtoffer geworden van een in
moeilijkheden geraakt reisbu
reau. Ditmaal treft het twee
groepen, die een Spanje-reis
hadden geboekt bij het in Eind
hoven gevestigde bureau World
Air Ité: 37 toeristen konden gis
teren niet vertrekken en 90 va
kantiegangers konden niet naar
huis omdat er geen vliegvervoer
was. Ze wachten nog steeds in
hotels aan de Costa Brava.
Volgens World Air-directeur G. G.
Gelsing (vroeger directeur van het
Eindhovense bureau Trasmundo, dat
onder zijn lleiding enkele jaren gele
den failliet ging) ligt de oorzaak bij
de Spaanse luchtvaartmaatschappij
Airspan, maar n Barcelona schuift
men de schuld op World Air omdat
deze achter zou zijn met betalen.
World Air Ite kwam vier weken
geleden ook al in het nieuws toen 80
toeristen op Schiphol bleven staan
omdat Airspain „om commerciële re
denen" de vlueht niet wilde uitvoe
ren. Toen echter sprong Transavia n.
Voor de groep, die gisteren zou ver
trekken wilde Transavia ook wel
vliegen, maar alleen onder voor
waarde, dat World Air gelijk met de
ze vlucht ook de vorige zou betalen.
Directeur Gelsing bleek hiertoe niet
in staat met het gevolg, dat '20 niet
tijdig gewaarschuwde vakantiegan
gers van Schiphol naar hus moesten
wo worden gestuurd.
Intussen wachten de 90 toersteni.
die un vakantie er al op hebben zit
ten, nog steeds in Spanje. Gisteren
DRIEBERGEN De alarm
centrale van de rijkspolitie in
Driebergen verwacht als gevolg
van het regenachtige weer van
avond geen onoverkomelijke
moeilijkheden op de weg. Aan
vankelijk zag het er naar 'uit,
dat tegelijk met de terugkomst
van het grote vakantielegioen
een groot aantal dagjesgangers
op de weg zouden komen, maar
dat gevaar lijkt nu door het weer
bezworen.
Overigens rekent de rijkspolitie dit
weekeinde wél op een „gezellige
drukte", want behalve de bouwvak
kers zijn ook op de thuisreis de
werknemers in de textiel- en metaal
industrie en al die anderen, die terug
keren omdat maandag de scholen
weer beginnen.
Een deel van hen zal in de loop van
vandaag en vanavond, de rest morgen
terugkeren.
Dit betekent dan hoogstwaarschijn
lijk, net als vorige week, files op de
knelpunten. De belangrijkste zullen
ook dit weer, zo verwacht men. de
Galecopperbrug en de weg Bergen op
ZoomGoes zijn.
AMSTERDAM Hel college van
directeuren van de Vrije Universiteit
wil zo snel mogelijk komen tot de
instelling van een universiteitsraad,
maar niet volgens het systeem de-
man-cen-stem.
Op enkele punten na kan het zich
verenigen met de resultaten van een
referendum, enkele maarden geleden
onder de universiteitsbevolking inge-
steld door een stuurgroep, die de
voorbereiding van een nieuwe be-
I stuursstructuur in handen heeft. De
meerderheid koos voor een universi-
I teitsraacl.
Het systeem van de-man-een-stem
is volgeis de directeuren onaan
vaardbaar. omdat daardoor de ver
antwoordelijkheid voor het bestuur
I van de universiteit bij de studenten
j zou komen te liggen, die nu eenmaal
qua aantal ver in de meerderheid
zijn.
Niet alleen het getal aan personeel
maar ook het „gewicht van de gele
dingen" moet in aanmerking worden
genomen. Het college wi'. zo spoedig
i mogeujk na het begin van de nieuwe
kreeg de World Air-vertegenwoor
diger uit Eindhoven opdracht de op
het vliegveld van Barcelona wach
tende groep naaF het vliegeveld van
Gerona te brengen omdat daar een
Transaviatoestel gereed zou staan. Bij
jaankomst bleek daarvan echter geen
sprake, het toestel was al vol met
andere groepen. De beslissing vaan
Transavia om niet te vliegen zolang
World Air niet had betaald, was te
laat in Spanje bekend geworden.
De heer Gelsing bleek vandaag niet
bereikbaar voor commentaar. Op de
ideur van zijn kantoor hangt een
briefje met de mededeling, dat de
zaak wegens verbouwing tot maan
dagmiddag is gesloten.
DEN HAAG Het aantal werkloze
mannen is in juli gestegen met 3.100
tot 28.100. In vergelijking met juli vo
rig jaar :ijn er nu ongeveer 6.700
mannen .minder werkloos.
Het aantal werkloze vrouwen
(8.600) is 700 lager dan een maand
geleden en 900 minder dan een jaar
terug.
Vrij opmerkelijk is het grote aantal
werkloze jongens tussen 14 en 18
jaar: 3.GOO. Dat is 1 400 meer dan eind
juni. Deze stijging is vrijwel geheel
toe te schrijven aan de inschrijving
van jongeiui die van school zijn ge
komen. Ook het aantal werkloze
meisjes in d'e leeftijdsgroep steeg
snel: "an 300 eind juni tot 1.200.
De ge-egis*reerde arbeidsreserve
ivan manen en vrouwen samen steeg
in juli van 43.900 tot 45.900 Het voor
het seizoen gecorrigeerde cijfer voor
mannen en vrouwen daalde met 3.500
tot 53.600. Het aantal vacatures steeg
met 2.400 tot 151.000.
Drie Britse deskundigen zullen
in Amerika gaan onderzoeken of er
geen risico's zijn verbonden aan het
voorgenomen deponeren van zenuw
gassen in de Atlantische Oceaan.
Arjos-conferentie
jonge protestanten
DEN HAAG Ook dit jaar orga
niseert het gesprekscentrum voor
jonge protestantse politici uit Europa
een conferentie voor de bij haar aan
gesloten organisaties. Van 3 tot en
met 6 september zal de Arjos de jon
geren uit Noorwegen, Zweden,. Zwit
serland, Oostenrijk en Nederland ont
vangen in het conferentieoord „Over-
voorde" te Rijswijk.
Gediscussieerd zal worden over het
thema „ontwikkelingssamenwerking".
Als inleider zal onder meer aanwezig
zijn de minister zonder portefeuille,
belast met de ontwikkelingshulp, drs.
B. J. Udink.
Ter voorbereiding van deze confe
rentie zal begin september een bro
chure verschijnen onder de titel i
„Handen af - mensen!". De stormach-
tige ontwikkeling van de bevolkings-
groei en de ontzagwekkende proble-
men van biochemische aard, die op
de mensheid afkomen, liggen ten
grondslag aan deze brochure.
De Arjos start het nieuwe seizoen
met het houden van een „Brede Be-
sturenkonferentie" op 28 en 29 augus
tus in Amersfoort.
Herstel Middachten
kost 4,3 miljoen
ARNHEM De restauratie van
kasteel Middachten van gravin Ben-
tinck zu Ortenburg te De Steeg
wordt een zeer kostbare aangelegen
heid. De kosten van herstel zijn thans
begroot op 4,3 miljoen gulden, zo
melden GS
Al sedert 1962 wordt er gewerkt
aan de restauratie van dit historische
kasteel. Aanvankelijk werd alleen het j
dak hersteld, dat ernstig door zwam j
was aangetast. Later bleek een totale
restauratie noodzakelijk. Bij iedere
begroting blijkt ér steeds meer geld
nodig te zijn.
Toen de Amerikaanse voorlich
tingsdienst kort na de oorlog in ons
land voor het eerst een tentoonstel
ling van Amerikaanse schoolboeken
presenteerde, stond de Nederlandse
docent te knipperen met zijn ogen.
In een biologieboek zag men do
bloedcirculatie voorgesteld als een
spoorwegbedrijf dat voorraden van
het ene station naar het andere
transporteerde; met fel gekleurde
illustraties werd het hameren van
een specht in de bomen uitgelegd
en een boek voor maatschappijleer
liet niet alleen in een vlot schema
de bevoegdheden van de president
zien, maar behandelde ook allerlei
andere aspecten van het leven in
de VS, van de PTT en reclame tot
boksen toe.
Breuken werden geleerd bij een
gezellige speelgoedkast, die Bill,
Tom, Jack, Bob en Dick samen
moesten delen. En de Nederlandse
polders werden in een aardrijks
kundeboek uitgelegd via een ver
haal over onze machtige „Chief of
Waterstaat". De tegenstelling met
het plechtige Nederlandse leerboek
vol zware tekst met hier en daar
een serieuze foto of degelijk sche
ma was frappant.
Het heeft vrij lang geduurd voor
het aanzien van onze schoolboeken
echt veranderde. Wie nu het boe
kenpakket van het nieuwe school
jaar bekijkt, zal echter getroffen
worden door het grote aantal fris
verzorgde uitgaven, goed ingedeeld
en levendig geïllustreerd.
Goede tekenaars
Neem een serie als „Ik lees hele
maal alleen" (Malmberg): prettige
verhaaltjes over de wind die hoei
zei - drie stoute geiten - Roos die
een spiegel had - een kleipe sleutel
- de lieve heks Laura - de muis en
de maan - en nog zoveel meer, het
ene boekje nog kostelijker geïllus
treerd dan het andere (de serie is
afkomstig uit Engeland en werd in
Frankrijk gedrukt.
Niet minder lof voor de presenta
tie van „lezen om en om" (Van
Gorcum) met aantrekkelijke kleu-
renpagina's en charmante tekenin
gen van Elly van Beek en „Feesi"
(Wolters-Noordhoff) met geestige
prenten van Jenny Dalenoord. De
goede tekenaars zijn in de school
boeken duidelijk aan ie winnend?
hand.
Het assortiment schooluitgaven is
zo groot (jaarlijks meer dan 4no
nieuwe titels) dat er maar een paar
boeken van enkele van de 50 uitge
vers uit de stapel getokken kun
nen worden om ze te signaleren. Zo
voor het geschiedenisonderwijs de
interessante „Spoorzoekers" (Gott-
mer).
Deugdelijk documentatiemate
riaal brengt in deze serie de leer
ling in contact bijvoo-beeld met
„Stalins Rusland", affiches van een
vijfjarenplan, de tekst van de mili
taire eed en een foto van Trotski in
Lenins nabijheid met daaronder de
foto waarop Trotski is weggewerkt.
Een brok bekentenis van Boecha-
rin („de monsterachtigheid van zijn
misdaden is niet te meten"), een
jubeltekst op de diepe wijsheid, on
tembare energie en ijzeren wils
kracht van de grote bouwmeester
van het communisme en belang
rijke passages van Chroestsjefs fa
meuze rede van 1956 waarin hij
Stalins despotisme aan de kaak
stelde het zijn allemaal boeiende
stukken. Aan „Abraham Kuyper"
en „Het Vroegste Christendom" zijn
in deze serie soortgelijke bronnen
boeken gewijd.
Wat minder royaal van opzet,
maar op vele plaatsen uitmuntend
door met zorg bijeengebrachte il
lustraties, is de serie „Historische
thema's in teksten en documenten"
(Malmberg). Het heet dal men meer
van geschiedenis gaat houden naar-
door Ton Elias
mate men zelf meer geschiedenis
heeft en het kan dus zijn dat de
leerlingen aan dergelijke uitgaven
minder plezier beleven dan de
journalist die dit schrijft, maar ik
moet zeggen dat ik de dee'tjes van
deze serie gewijd aan de Verlich
ting en Napoleon, de Vrouwen
emancipatie, de beide Wereldoorlo
gen en de periode daartussen bij
het doorbladeren moeilijk opzij heb
kunnen leggen.
Achtergrond
Een in zijn opzet Lraditioneler
beeld toont het losbladige mavo-
boek „Historisch bestek" (Van
Gorcum/Prakke); opvallend zijn
echter de heldere cartografie en de
merendeels fraaie reprodukties.
Van andere aard is de serie „Het
Open Venster" (De Garve'Nijgh
Van Ditmar) dié zich ten doel stelt
actuele gegevens olympische
spelen, ruimtevaart en studentenre
voltes, Che Guevara, Tsjechoslowa-
kije, Vietnam, Israël enz. tegen
hun historische achtergrond te
plaatsen.
Pakket
Het traditionele leerboek was een
boek met een logisch geordende stof,
die onder druk van de school moest
worden doorgewerkt. Het nieuwe
schoolboek zou veel meer een ge
bruiksboek moeten zijn. Of de in
deling theoretisch precies klopt, zal
de meeste gebruikers een zorg zijn;
veel meer gaat het erom of de on
derwerpen die aan de orde komen
in het boek zo behandeld zijn, dat
men er praktisch mee uit de weg
kan en dat niet aan de hand van
de meester, maar bij voorkeur op
eigen gelegenheid.
Een boek vol ingedikte wijsheden
en antwoorden op alle vragen vol
doet niet aan de eisen. Men moet
zich breed kunnen oriënteren en
ingevoerd worden in een probleem.
Veel informatie dus, maar var. de
andere kant is een alzijdige infor
matie niet nodig: het nieuwe boek
maakt deel uit van een leermiddt-
lenpakket. Er wordt niet alleen uit
boeken geleerd, maar ook via band
recorder, schooltelevisie enz.
Dat het aantal verschillende boe
ken baarlijk groot is, valt nier te
ontkennen. Moet de overheid hier
bij niet regelend optreden? De ge
dachte wekt in Nederland veel hui
veringen; als het tot een staatsre-
kenmethode moet komen, kon de
remedie wel eens erger zijn dan de
kwaal.
Wel klinkt herhaaldelijk de roep
om een soort KEMA-Keur voor
schoolboeken. Een uitgever, Muus-
ses, ging laatst verder. Geïnter
viewd voor „Resonans", stelde hij
dat niet meer de uitgever zelf zou
moeten beslissen over al dan niet
uitgeven, maar de consument, daar
bij voorgelicht door onderzoe
kers.
Achter de fleur
Blijft intussen de vraag: wat zijn
die vele boeken die maar blijven
uitkomen, onderwijskundig waard?
Er zijn de laatste jaren wat de
„verzorging" betreft, juwelen van
schoolboeken verschenen. Maar wat
is de wezenlijke vernieuwing ach
ter de fleur van die pronkstukken?
Er zijn mooie boeken die ook
goede boeken zijn. Maar er zijn er
ook waarbij dit niet opgaat en vele
mensen van jiet onderwijs zelf vin
den het moeilijk de schifting te
maken. Er wordt voor sommige
vakken hevig zakelijk geknokt en
hoe weet de onderwijzer nu wat
slecht, matig, goed, beter en best
•is? Zoiets als een KEMA-Keur zou
best nuttig zijn.
AMSTERDAM- Een politieman
heeft bij een vechtpartij op de Oude-
zijdsvoorburgwal een waarschu
wingsschot moeten lossen om een
groep mensen te verdrijven die dreig
den een 22-jarige Duitser te water te
gooien.
Deze had de politie gemeld dat drie
onbekend gebleven jongelui en
kele riiiten bij C. en A. op de Nieu-
wendijk hadden ingegooid. Samen
met de bemanning van een politie
auto wees hij tussen de Damslapers
bij het monument een jongeman aan.
die volgens hem een van de ruiten-
gooiers was.
i
De beschuldigde sloeg op de vlucht,
op de hielen gezeten door een agent
en de Duitser. Op de Oudezijdsvoor-
burgwal haalden zij de vluchteling
in. Er ontstond een gevecht waarbij
enkele omstanders zich aan de kant
van de Damslaper schaarden. De
Duitser werd in zijn gezicht gewond
en raakte ondermeer een schoen en
zijn portemonnee kwijt.
Toen de Duitser in het water ge
gooid dregde te worden, trok de
agent zijn pistool en loste een schot
in de lucht. Daarop namen de vecht-« I
lustigende vlucht. J
