Geïrriteerde hoofd Roger Taylor liet hang* tegen en Okker Zwakte doet technische atletes de nummers das om Wereldkampioen Spasski komt toch nog langszij DEMI-FINALE EC EINDE BOEDAPEST-DROOM Rijke man Okker... Kwartet tijdrijders sterk in Verviers SENSATIE IN LAATSTE RONDE SHO en Sneek op dinsdag en woensdag 7 MAANDAG 3 AUGUSTUS 1970 HILVERSUM Tom Okker en Roger Taylor hebben veel ge meen. Zij zijn beide ervaren profs van min of meer vergelijkbare speelsterkte. Zij zijn aangesloten bij dezelfde profgroep, World Champions Tennis, zij zwerven praktisch vliegtuigstoel aan vlieg- tuigstoel de hele wereld over, hun volgende toernooi Ï6 Boston. Er zijn ook een paar verschilpunten, Okker is wat begaafder, Taylor is lichamelijk veel sterker. Maar wat in Hilversum door slaggevend i6 geweest, de in Zwitserland residerende Okker is in Nederland geboren en voor een groot aantal Nederlandse tennis- arbiters nog steeds „Tommetje" die zij van klein groot hebben zien worden en die zij, nu hij zeer groot is, nog slechts een enkele keer in Nederland aan het werk zien. Niemand In dat lijn- en scheids- rechterskorps is bewust partijdig, maar zij allemaal staan zo positief ten opzichte van de grootste Neder landse tennisser, dat zij hem, stellig meer onbewust dan bewust, voortdu rend het voordeel van de twijfel ge ven. Die instelling heeft Okkers kwartfinale tegen Bob Maud ver knoeid en de eindstrijd van Hilver- jum vermoord. Okker won van Tay lor, 46, 6—0, 6—1, 6—3 in 1 uur en 21 minuten, waarvan slechts 25 minu ten uit de eerste set interessant wa ren. Daarna, geërgerd door arbitrale fouten, liet Taylor zijn racket en zijn hoofd hangen, gaf twee sets zonder noemenswaardig verweer uit handen en werd ook in de laatste, toen hij het eigenlijk wel weer wilde, snel op gerold door Okker, die ijzersterk bleef spelen en zich niet steeds geroe pen voelde de arbitrage te corrigeren doorslagen moedwillig prijs te geven. Alles tegen Roger Taylor had zondagmiddag tijdens de deceptie van Hilversum veel tegen. Alles eigenlijk. Het eerlij ke lot had hem gedwongen zaterdag zijn halve finale te spelen en die strijd tegen John Alexander, een van de beste partijen uit het toernooi, zo niet de beste, hield de twee combat tanten drie uur en 24 minuten bezig. Het was de langste partij van Hilver sum tijdens een slopende hitte. Zo iets voel je in je benen, zeker tegeno ver een precies even sterke tegen stander (Okker won dit seizoen drie keer en Taylor even vaak), die vrij dag al had gespeeld en dus zaterdag lichamelijk en geestelijk rust had kunnen nemen. In zo'n geval wordt een foutje van de arbitrage geen irriterend prikje, maar een pijnlijke stoot onder de gordel. Taylor is explosiever dan de tot het uiterste beheerste Bob Maud en die had zich tegen Okker al uit zijn spel laten halen in een partij waarin ieder even fris aan de start was gekomen. Roger Taylor werd er gek van. Taylor: „Het is natuurlijk mijn fout dat ik mij gek heb laten maken, maar ik kon er niet tegen. Voor de vierde set, in de rust, heb ik mij zelf gedwongen er weer alles aan te doen, die herinnering blijft door zeuren en bij iedere volgende twijfel bal komt het weer naar boven." Het slachtoffer van zondag was na tuurlijk niet alleen Roger Taylor, maar zeker ook Tom Okker. Winnen is leuk, maar zo'n zege na een derge lijke wedstrijd is voor de triomfator bijna net zo'n straf als voor de ver liezer en de toeschouwers, net zo als op de voorgaande dagen waren de tribunes weer mudvol gepakt. Niet plezierig Tom Okker: „Het is niet plezierig. Het eerste foutje is niet belangrijk, als je echter, zoals Roger, nog moe bent van zaterdag ga je er steeds aan denken. Maar wat moet ik doen. Je kunt geen punten gaan weggeven. Aan alle kanten, in alle landen wor den fouten gemaakt. Je hebt overal goede en slechte lijnrechters en ik heb er wel slechtere gezien dan de Nederlandse. Zo'n wedstrijd gaat om geld, om tamelijk veel geld zelfs en dan wil je toch winnen. Ik ben door de arbitrage niet uit mijn spel ge haald, maar voor Taylor lag dat an ders na een halve finale van meer dan drie uur. Er is natuurlijk eerlijk om geloot, maar het telt toch. Mis schien heeft Taylor wel de gedachten gehad: op deze baan kan ik toch niet winnen". Een zelfde gedachte sprak Maud, na zijn partij tegen Okker wei- overdacht en rustig overwogen uit. Roger Taylor: „Ik ben niet kwaad. Ik ben teleurgesteld. Lijnrechters hier zijn verschrikkelijk. Op gravel- banen kun je net als overal een fout maken als je op een stoel aan de rand van de baan zit, maar je hebt altijd een afdruk van de bal om je inzicht te toetsen. Hier weigeren de lijnrech ters van hun hoge stoel af te komen. Zij hebben hun beslissing genomen en die blijft onwrikbaar. De hele week is het al zo geweest. Zaterdag heb ik om vervanging van een lijn rechter gevraagd, het werd mij ge weigerd. Het is natuurlijk mijn stom miteit dat ik mij tegen Tom heb laten beïnvloeden, maar zeg eerlijk, is het begrijpelijk of niet". Begrijpelijk Het was begrijpelijk, zoals het ook bijna vanzelfsprekend was dat onder deze omstandigheden dat wat de thriller van Hilversum had moeten worden al na het eerste hoofdstuk zijn ontknoping openbaarde. Die eer ste set was leuk. Taylor brak in de derde game door de opslag van Okker en behield zijn voorsprong met goed tennis tot aan het eind van de reeks. In de tweede set kwam de doorbraak van Okker snel en op de voet gevolgd •door een arbitrale fout en een ge sprongen snaar in het racket van Taylor. De Brit verzette zich nauwelijks nog en deed het in de derde set hele maal niet meer nadat Okker opnieuw zijn service had veroverd waarin weer duidelijk tegen Taylor was ge- ■coord. De rustperiode herstelde het moreel van Taylor nauwelijks en zo hij zich nog illusies had gemaakt, verdwenen die in de eerste slagenwisselingen. Okker bleef geweldig tennissen en doorbrak opnieuw, in het eerste spel al de opslag van de Brit De strijd was gestreden, Taylor kon zijn ach terstand niet meer wegwerken en verdween even ontgoocheld als roem loos naar de kleedkamer. Geen troostprijs Voor Roger Taylor was er ook geen troostprijs, zoals Kerry Melville, ver liezer in de finale van het dames en kelspel, nog wel kreeg door haar overwinning in de dubbel. Taylor had zich teruggetrokken voor het ge mengd dubbel en samen met Tom Okker verloor hij in de halve finales van het heren dubbelspel. Hun over winnaars, Alexander en Dent kwa men'er in de eindstrijd niet aan te pas tegen hun veel meer ervaren landgenoten Bowrey en Davidson. Alexander moest zaterdag boven dien na zijn afmattende partij tegen Taylor vijf kwartier later weer aan treden voor die dubbel-finale. Zelfs voor een jonge krachtpatser als John Alexander was dat wat te veel, te meer omdat Phil Dent aanzienlijk minder sterk speelde dan tegen Ok ker en Taylor 63 64 62, in een vlak duel voor Bowrey en Davidson. Na de geweldige openingspartij van het weekeinde, die tussen Taylor en Alexander, werden de partijen toch steeds minder aantrekkelijk. Voor de finale herendubbel had Margaret Court in de halve eindstrijd van het dameeenkelspel Helga Niessen kor daat ter zijde geschoven. De rijzige Duitse haalde nog wat punten binnen met haar scherpe backhand zjj heeft een van de fraaiste achterhan den in het damestennis maar te gen Margaret Court is geen kruid ge wassen. Tegen Margaret Court alleen dan, in het dubbelspel, waarin zij noodzakelijkerwijs een zwakkere partner aan haar zijde heeft wil het nog wel eens lukken. Kerry Melville en Karen Krantzcke bewezen het. De kleine Melville, een graag lachende, beminlijke kabouter lussen de drie reuzinnen (Court had Niessen aan haar zijde maar kon er zelden haar voordeel mee doen) toonde het aan. Krantzcke en Melville wonnen met 3—6 9—7 7—5. Overmoed Het was een stukje overmoed waar Kerry Melville zondag danig voor werd gestraft. Zelf was zij na die bijna twee uur durende uiterst ver velende damesdubbel niet tevreden en ging onmiddellijk daarna met Krantzcke nog wat op de service oefenen. Maar wat zij daarmee won, verspeelde zij een goed uur later. Tij dens een „party" op het Melkhuisje, wilde Kerry Melville een glaasje si naasappelsap drinken. John Alexan der bood het aan voor haar te halen en goot er een flinke scheut wodka in. Op de nuchtere maag van Mel ville, die, in tegenstelling tot de meeste heren, geen alcohol gewend is, viel het verkeerd. Voor haar was het feestje afgelopen. Kerry Melville beschouwde het echter niet als een excuus voor haar nederlaag van zondag in het enkel spel tegen de tennismachine Margaret Court 6—1 6—1 in 44 minuten. „Mar garet Court is gewoon een klasse sterker. Het was de tweede keer dat wij dit jaar tegenover elkaar stonden. De eerste keer was in Wellington op Nieuw Zeeland. Toen won zij ook, natuurlijk". Kerry Melville wandelde lachend weg om een glaasje sinaasap pelsap te gaan drinken, zonder wod ka. Margaret Court heeft, nu Billie Jean King door een knieblessure is uitgeschakeld, geen concurrentie. Zij besloot dar\ ook maar niet mee te doen aan het toernooi in Hamburg dat over een week begint. „Daar is helemaal niemand tegen wie ik mij moet inspannen". Het slotnummer van Hilversum, de sluitpost van ieder toernooi, het ge mengd dubbelspel werd na de teleur stellingen in de singles, nog vrij aan trekkelijk. Met een partner met iets meer macht begiftigd dan de vriende lijke, frêle, Christina Sandberg zou Bob Maud een kans gehad hebben tegen Owen Davidson en Winnie Shaw. Nu niet. Na een goede eerste set zakte de Zweedse terug en daarvan maakten Davidson en Shaw een graag gebruik 46 63 75. HILVERSUM Tom Okker heeft bijna een derde gedeelte van de 10.000 dollar (6.000 gulden) aan prijzengeld in Hilversum veroverd, namelijk 3125 dollar, zijnde 3000 a's winnaar van het herenenkelspel en 125 als verliezer in de halve finales van het heren-dubbel. Na Okker staat Taylor, verliezende finalist in het best betalende nummer, het he renenkelspel, op de tweede plaats. Pas na zeven heren komt de onbe twiste „koningin" van Hilversum, Margaret Court, op de achtste plaats, maar de dames worden in de tenniswereld voor hun inspan ningen „mager" beloond. De lijst van prijswinnaars ziet er als volgt (alle prijzen in dollars) tit: Okker 3125, Taylor 1375, Alexander 1000. Bowrey 900, Dl- vidson 875, Phillips Moore 625, Dent 525. Margaret Court 325, Maud en Kerry Melville 225, Battrick 150, Bartoni, Di Matteo en Winnie Shaw 125, Helga Niessen 100, Karen Krantzcke, Stefanie Johnson en Christine Sanberg 75. VERVIERS Het Nederlandse viertal voor de ploegentijdrit op de weg heeft in Verviers een voortreffe lijk examen afgelegd voor het we reldkampioenschap, dat volgende week in Leicester begint. Fedor den Hartog, Adri Duyker, Popke Ooster- hof en Tino Tabak wonnen de wed strijd, waar Denemarken. Zweden en Italië niet startten, met 49 seconden Prinses Beatrix reikt Tom Okker de beker uit voor het winnen van het Open tenniskampioenschap van Nederland, voorsprong op Zwitserland. OOST-BERLIJN De droom van de Nederlandse damesatletiek- ploeg, evenals vijf jaar geleden de finale van de strijd om de Europa cup te bereiken, is in Oost-Berlijn verstoord. Nederland zal er op 22 augustus in Boedapest niet bij zijn. De reis naar de Hongaarse hoofdstad wordt geboekt voor Oost-Duitsland en Groot-Britannië. Het hoogtepunt in Oost-Berlijn wa9 de evenaring van het wereldrecord op de 100 meter door de 20-jarige Renate Meissner. De Oostduitse studente, een brok pure snelheid, staat nu met Wyomia Tyus (VS) en de Chinese Chi AMSTERDAM De slotronde van het IBM-toernooi heeft vrijwel alle experts verrast. Niet slechts, dat tenslotte toch nog Boris Spasski, de wereldkampioen, zijn landgenoot Lew Poloegajevski langszij kwam wekte verbazing, eveneens trok het de aandacht, dat de derde Russische crack, Ewfim Geiler, meer dan 6 uur actief bleef, teneinde de Nederlan der Han6 Ree te verslaan. Poloegajevski nam geen enkel re- sico meer en kwam met Langeweg in een oogwenk remise overeen, doch het gevecht Csom - Spasski duurde van 10 uur in de ochtend tot zeer laat in de middag. Tot vlak voor het einde leek het toreneind spel remise te zullen worden ook de meesters gingen -daar inmiddels van uit doch toen de Hongaar ten slotte een eindspelfinesse over het hoofd zag, kon Spasski alsnog het volle pond veroveren. Geiler Gelier vocht tegen Ree alsof alles er van afhing. Dat was maar ten dele waar. De vierde prijs kon de reus uit Odessa uiteraard niet meer ontgaan, doch het werd duidelijk, dat Gelier ook 10 punten wenste te verwerven. Aldus behaalde hij, evenals Spasski, Poloegajevski en Uhlmann, een zogenaamd groot meesterresultaat van -de wereld schaakbond (fide). Aan Scholl mislukte een „nood"- sprong naar de titel internationaal meester. Tegen de Joegoslavische grootmeester Janosevic speelde Scholl een zeer tweesnijdend mid denspel, teneinde kans op een clinch te krijgen. Uiteraard was dit taktisch juist gezien, doch Janose vic liet zich niet verrassen en be vocht. na harde slagwisselingen, de overwinning. Jammer Jammer voor Scholl, die zo'n dapper tornooi achter de rug heeft. Zonder overdrijving kan ten aan zien van de kampioen van Neder land echter worden geconcludeerd, dat hij spel van hoog gehalte heeft gedemonstreerd. De overige par tijen uit deze ronde eindigden alle in remise, het merendeel was van lichte allure. Professor dr. Max Euwe besprak de resultaten der deelnemers. Hij prees in het bijzonder Boris Spas ski, door er op te wijzen, dat het voor een wereldkampioen of schoon hij de sterkste ter wereld is zeer moeilijk moet worden ge noemd telkenmale de beste te zijn in een veld van uitzonderlijk sterke grootmeesters. Het elfde tornooi zal (opnieuw) in de tweede helft van juli worden gehouden. De uitslagen van de laatste ronde zijn: Geiler - Ree 10, Hort - Har- Boris Spasski en zijn landgenoot Poloegajevski ontvangen de prijs voor hun ereplaatsen. toch V»Vs, Poloegajevski - Lange weg y3V», Csom - Spasski 01, Gligoric - Donner V»Vt, Jongsma - Tringov VtVt, Scholl - Janosevic 01, Uhlmann - Ciric VtVt. Afge broken partij 14de ronde: Hartoch - Gelier 0—1. Eindstand: 1/2 Poloegajevski en Spasski (beiden Rusland) llVt pnt., 3. Uhlmann (O-Dld) lO'/t, 4. Geiler (Rusl) 10, 5/6 Gligoric (Zsl) en Hort (Tsj) 8'/t. 7/8 Janosevic (Zsl) en Tringov (Buig) 7Vt, 9. Ciric (Zsl) 7, 10. Donner ö'/t, 11. Scholl 6, 12/13 Csom (Hong) en Hartoch 5Vt, 14/15 Langeweg en Ree 5, 16. Jongsma 4 punten. Zwart: h. R(Nederland). Wit: F. Geiler (Rusl.): Zwart: H. Ree (Nederland). 1. d2-d4 Pg8-f6 2. C2-C4 87-g6 J. Ptkl-Cj Lf8-g7 4. g2-g3 0-0 5. Lfl-g2 C7-C5 6. PgJ-f3 d7-d6 7. 0-0 PM-C6 8. d4-d5 Pc6-a5 9. Pf3-d2 e7-e5 io. e2-e4 Pf«-g4 11. h2-hJ Pg4-h6 12. b2-b3 fl-tS 13. e4xf5 gCxÖ 14. Lcl-b2 b7-W 15. I2-M Lc3-d7 1«. Ddl-c2 Dd8-M 17. Pc3-e2 Df6-g6 IS. Pd2-f3 e5-e4 19. Pf3-h4 Dg6-n 20. Lbïxgl Df7xg7 21. Dc2-c3 a7-a6 22. Dc3xg7/ Kg8xg7 23. Ttl- -cl b€-b5 24. Pe2-c3 Ta8-b8 25. Pc3-dl b5xc4 28. b3xc4 Tb8-b4 27. Lg2-fl Tf8-b8 28. Pdd-e3 Tb4-b2 29. TC1-C3 Tb8-b€ 30. Tc3-a3 Pa5-b7 31. Tal-el a8-a5 32. Lfl-e2 Tb2-hl 33. Telxbl TbSxblt 34. Kgl-f2 a5- -a4 35. Le2-dl Tbl-b4 36. g3-g4 f5xg4 37. h3xg4 Pb7-a5 38. g*-g5 Ph6-f7 39. Ta3-c3 Tb4-b2t 40. TC3-C2 a4-a3 41. Tc2xb2 a3xb2 42. Ldl-C2 Ld7-C8 43. LC2xe4 Lc8-a6 44. Le4-bl Kg7-g8 45. Ph4-f5 Pa5xc4 46. Pe3xc4 La6xc4 47. Pf5-e3 l.oJ-afl 48. Kf2- -f3 Kg8-g7 49. a2-a4 La6-b7 50. Pe3-f5t Kg7-f8 51. Kf3-e4 Lb7-a6 52. a4-a5 La6-b7 53. Pf5-e3 Kf8-g7 54. Ke4-d3 h7-h6 55. Pe3-I5t Kg7-h7 58. Kd3-c3 zwart geelt het op. Cheng als derde loopster te boek. die een tijd van elf seconden rond heeft gelopen. De reden, waarom Nederland even als drie jaar geleden in Dresden met de derde plaats genoegen moest ne men is de zwakte op de technische nummers met uitzondering van het kogelstoten. Het mooiste voorbeeld is wel het hoogspringen, waarop Mary van de Raadt ondanks een sprong over 1 meter 70, beste Nederlandse seizoenprestatie, toch niet verder kwam dan de voorlaatste plaats. Be langrijk waren uiteraard ook de tegen vallers van Wilma van den Berg op de 100 en 200 meter. De nationale kampioene en recordhoudster, die op papier achter Renate Meissner zonder meer tweede had moeten worden bracht het op de 100 meter niet ver der dan de vierde plaats en op de dubbele afstand werd zij derde. Pech Pech had Mieke Sterk in een sub lieme race, welke had kunnen uit monden in een nieuw Nederlands re cord op de 100 meter horden. De Am sterdamse, die tot de laatste horde zeer dicht achter de Duitse Annelie Jahns bleef, raakte de laatste hinder nis en zag een zekere tweede plaats veranderen in een vierde. Toch was het allemaal hoopol be gonnen. Ilja Keizer, vijf jaar geleden bij de finale in Kassei de grote ont dekking, liep tegen de Oostduitse Barbara Wieck en de Britse Sheila Carey een bijzonder gedurfde race. De Nieuwvennepse, vorige week, in Haarlem dubbelkampioene op de 800 en 1500 meter, vertrok in de buitenste baan en nam, toen de loopsters na 100 meter de binnenbaan in gingen, on middellijk de kop. Wieck en Carey kropen achter haar en de Deense Aneliese Damm-Olesen, vorig jaar bij de Europese kampioenschappen in Athene verrassend tweede, pakte de vierde plaats. Ilja Keizer voerde het veld in 62 seconden door de eerste 400 meer. waarna men de aanval van Barbara Wieck en Sheila Carey verwachtte. Die bleef echter uit. Pas bij het uit komen van de laatste bocht pro beerde Wieck als eerste de Neder landse van de kop te verdringen. Ilja Keizer sloeg die aanval voortreffelijk af en direct daarop ook die van Ca rey. De Britse kwam wel erg dicht bij haar, maar op de streep was het verschil toch wel duidelijk 2.03 tegen 2.03.8. Niet tevreden Merkwaardig genoeg bleek Ilja Keizer met haar beste seizoenpresta tie toch niet tevreden. „Ik had een veel snellere tijd willen lopen. Toen ik hoorde dat de eerste 400 meter in 62 seconden waren gegaan, vier se conden langzamer dan ik hoopte, had ik niet zoveel vertrouwen meer. Bovendien liep ik voortdurend op kop en verwachtte elk ogenblik dc aan val. Toen ik de laatste bocht uitkwam en voelde dat het lekker ging, was ik niet bang meer." Na de overwinning van Ilja Keizer leverde de 100 meter de eerste teleur stelling op. Renate Meissner, die on gelooflijk snel startte en na tien me ter al zeker twee meter voorsprong had, was eenvoudig een klasse apart. Maar achter haar kwam Wilma van den Berg maar moeizaam met de concurrentie mee. Vooral op de laat ste twintig meter, toen de Franraise Telliez en de Engelse Valerie Peat nog eens aanzetten, ging Wilma ver krampt lopen. Teleurstelling Weliswaar kwam zij gelijk met haar tegenstandsters over de streep, maar toen ruim een uur later de fi- nishfoto ontwikkeld was, kwam de Op hun eigen „recordsmidse", de tartanbaan van het Friedrich Ludwig Jahnstadion, wonnen de Oostduitse dames, voor wie de eerste plaats bij voorbaat vaststond, met grote overmacht: 84 pun ten. In het duel om de tweede plaats tussen de Engelse dames en Nederland bleef de nationale damesformatie eigenlijk nog onver wacht ver achter: 7358 punten. teleurstelling. Voor het drietal was 11,4 sec. genoteerd, maar Wilma kreeg de vierde plaats toegewezen. De hoop, dat de Udense zich op de 200 meter ze had toen inmiddels met Trudy Ruth, Mieke Sterk en Corrie Bakker ook op de 4 x 100 me ter estafette gelopen zou revanche ren, bleek ijdel. Weliswaar kwam er met 23,4 een zeer acceptabele tijd op de klokken, maar die reikte niet verder dan de derde plaats achter Meissner (22.7 Oostduits record) en Margret Crixley, die met 23,2 sec. het Engelse record scherper stelde. Opvallend Opvallend waren de verrichtingen van Stans Brehm en Anneke de Lan ge op respectievelijk de 400 en 1500 meter. Stans Brehm, die vorige week nationaal kampioene werd door de afwezigheid van Myrna van der Hoe ven en aanvankelijk alleen op de 4 x 100 meter was opgesteld, verving de geblesseerde snelste Nederlandse loopster voortreffelijk. Met 53.9 seconden, een persoonlijk record, bereikte zij de derde plaats achter Colette Besson (52,7) en Helga Fischer (52,8) die ook aan Myrna van der Hoeven was toebedacht. Anneke de Lange wier verkiezing op de 1500 meter nogal wat kritiek had uitgelokt, logenstrafte die volko men. De Haagse, die nog nooit sneller was geweest dan 4 minuten en 24,5 seconden, ging op de 1500 meter bij zonder moedig achter de Oostduitse Gunhilf Hofmeister aan en hield haar tweede plaats tot kort voor de finish vast. De Britse recordhoudster Rita Ridley kwam haar nog wel voorbij, maar de Noorse Soerum slaagde daarin niet. De beloning voor haar moedige lopen was voor Anneke de Lange een tijd van 4.17.9. bijna 7 se conden sneller dan ze ooit heeft gelo pen. Uitstekend Op de technische nummers bleek alleen Els van Noorduyn ondanks de derde plaats van Anneke de Bruin op discus en van Corrie Bakker bij het verspringen, van internationaal ni veau. De Amsterdamse, die haar trai- ningsaehterstand door ziekte in het voorseizoen volledig heeft wegge werkt. stootte voor de derde maal in haar carrière over de zeventien me ter. Het opvallendste was dat de ex plosie pas in de vijfde poging kwam: 17.01 meter. Met die prestatie bleef zij slechts 27 centimeier onder het nationale record, dat zij vorig jaar september in Athene had gebracht op 17.28. De serie was van uitstekend ge halte 16.87 16.64 16.36 16.37 17.01 en 16.38. Uiteraard moest de Nederlandse re- cordhoudsler Margitta Lange voor la ten gaan. De Oostduitse stootte van de zes maal drie keer ongeldig, maar kwam in de resterende pogingen toch driemaal ruim boven de zeventien meter, met als beste resultaat 17.68. Wissels Van de twee estafettes deed die het op de 4 x 100 meter het met een derde plaats het best. Het kwartet Trudy Ruth, Wilma van den Berg, Mieke Sterk en Corrie Bakker liep evenals vijf weken geleden in Parijs, toen Riet van den Berg echter startte en Trudy Ruth als laatste liep in plaats van Corrie Bakker, 44.8 secon den. Ook nu waren de wissels niet feilloos. Alleen die tussen Wilma van den Berg en Mieke Sterk kon de toets der kritiek doorstaan. Toch moet uit het grote arsenaal sprint sters, dat op het ogenblik in Neder land voorhanden is, een estafette- trein zijn samen te stellen, die de prestaties van Mexico (43,4 Europees en Nederlands record) kan verbete ren. Voorwaarde is dan wel dat er regelmatig wordt getraind en niet zoals de afgelopen week, eenmaal. I ILJA KEIZER: vertrouwen ROTTERDAM Zondag-ama teurkampioen Sneek en zaterdag- amateurkampioen SHO hebben overeenstemming bereikt over de data van de te spelen wedstrijden om het nationale amateur-kam- nio»nschap. Op woensdag 19 augustus om 18.00 uur wordt de eerste wedstrijd in Oud-Bcijerland gespeeld en op dinsdag 25 augustus eveneens om 18.00 uur zal het tweede duel ïlaatsvinden.' SAN SEBASTIAN De Europese kampioen in het zwaargewicht, de Spanjaard Jose Manuel Ibar „Urtain", heeft zaterdagavond in San Sebastian de eerste nederlaag in zijn boks- carrière geleden. De Bask, die al zijn 31 voorgaande gevechten op één na door k.o. besliste, verliet weliswaar in de derde ronde ongehavend de ring, terwijl zijn tegenstander, de Italiaanse halfzwaargewicht Alfredo Vogrig slordig op het canvas lag uit gestrekt, maar zijn ogen stonden vol tranen. De scheidsrechter had hem gediskwalificeerd wegens te laag stoten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 7