Kindergeloof belangrijk
voor toekomst van kerk
De drie toga 's van ds
Theo van Wi/ligenburg
Uw probleem
is het onze
HIJ IS EVANGELIST, MAAR HIJ HEEFT VAAK
MEER WEG VAN EEN BOUWVAKKER
Twee jongerei1
in vergaderin'
van kerkeraa
Onfeilbaarheid paui
vandaag een eeuw
Nieuwe wet
Portugal
Een woord voor vandaag
i
„Kind en Geloofvan dr. J. L. Klink zoivel
voor zoekende ouders als voor hun kinderen
BEROEPINGSWEE
PAGINA
ZATERDAG 18 JULI 197l
Verblijdt u te allen tijde, bidt zonder ophouden, dankt onder alles,
want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u"
(I Thessalonicenzen 5:16, 17 en 18).
Men kan de opmerking wel eens beluistereh: Er valt bij zovele
christenen zo weinig echte blijdschap te ontdekken, en men kan niet
ontkennen, dat in de opmerking enige waarheid Schuilt. Want zo is
het inderdaad, we behoeven slechts in eigen kring te zien en ook
eens acht te geven op onszelf.
Er is wel een verklaring voor te vinden. De strijd, die de kinderen
Gods hebben te strijden, vooral tegen het eigen hart, kan er toe lei
den, dat veel van de vreugde, van de blijdschap verloren gaat. Men
kan somber worden door de schijnbaar hopeloze strijd tegen de zon
den.
En toch! PaUlus, en hij is een man, die spreekt uit ervaring, blijft
vermanend de vinger opheffeh: Verblijdt u te allen tijde. En daar is
ook reden voor. Want wij weten van Hem, Die is gekruisigd en op
gestaan voor ons, Die heeft geleden juist terwille van onze zonden.
Het is volbracht, het is gebeurd, Hij heeft ons gered.
En daarom blijdschap. Blijdschap, die onze omgeving moet kunnen
zien. Men moet kunnen zéggeh: Hij kent Christus. En dan die zwa
re strijd, die zo moedeloos kan maken? Paulus zegt: Bidt zonder
ophouden. En weet, dat Hij Die ons roept ook getrouw is. Die ons
vergeving op vergeving schenkt. Ook daarom altijd blijdschap.
Wij lezen vandaag Exodus 18:13-27.
Wij lezen morgen Exodus 19:1-15. -
Hoewel wij vandaag weer de
rubriek Uw probleem is het
onze plaatsen, verzoeken wij u
voorlopig geen nieuwe vragen
meer in te zenden. De toch
nog binnenkomende problemen
moeten wij helaas even laten
liggen.
Vraag: Via het computercentrum
van het Rijk ontvang ik een opgave
van het loon van mijn vrouwenz. De
belastingdienst krijgt eveneens een
exemplaar. Voor 1968 werd opgege-
van het loon van mijn vrouw enz. De
mie aow/aww ƒ971,37 en inge
houden belasting 1057,81. Haar
brutoloon bedroeg echter 10.959,38,
waarvan voor pensioenpremie en in
koop ƒ781,19 (niet-belastbaar) afge
trokken wordt.
Op welk bedrag is nu de 5 pet.
regeling van toepassing? In mijn be-
lastingopgave heb ik 5 pet. over
ƒ10.959,38 afgetrokken, of 547,97.
De belastingdienst houdt echter als
loon aan de opgave van het Rijk en
komt tot een bedrag van 5 pet. over,
ƒ10.178,19 of ƒ508,91. Het verschil
van 39 viel erg ongunstig in de
belastingschalen en zodoende moest
ik nog 48 belasting betalen.
Antwoord: Het loonbegrïp voor de
loon- en inkomstenbelasting is zoda
nig in de wet omschreven, dat de
ingehouden pensioenpremie niet de
aard van loon heeft. Loon is dus in
uw geval het lagere bedrag
10.178,19), zodat het standpunt van
de fiscus wettelijk juist is. Een be
zwaarschrift heeft dus geen succes.
Vraag: Er zijn rentezegels geplakt
voor mij tot een bedrag van 1300.
Ik word nu 65 jaar. Hoeveel rente
wordt ei* dan uitgekeerd?
Antwoord: Aangezien voor bere
kening van de ouderdomsrente niet
voldoende is het totaal bedrag van
geplakte zegels te weten, maar ook
de termijn van het plakken en de
waarde van de zegels, kunnen wij
de ouderdomsrente voor u niet bere
kenen.
Wij raden u aan, zich tot de Raad
van Arbeid te wenden, waar u toch
de rente en tevens de uitkering vol
gens de Algemene Ouderdomswet
moet aanvragen, ongeveer zes weken
voor uw 65ste verjaardag.
Vraag: Ik kreeg een aanbeveling
voor een kunstgebit. Kunt u zeggen
of het betrokken instituut betrouw
baar is?
Antwoord: Voor inlichtingen be-
tTfeffende de kwaliteit van dit merk
kunstgebit kunt u zich wenden tot
de heer J. M. de Haas voorzitter van
de commissie ter bestrijding van de
onbevoegde uitoefening van de tand
heelkunde, Bachlaan 9, Heemstede.
Verzoek van lezer: Lang geleden
stond in uw blad een gedicht van
Bert Bakker: „Christus langs de
weg", beginnend met: „Ik zie U
dwalen op den tast. Gelijk een blin
de zo gaat gij. Ontbindt dus uw
schoenen, wees Mijn gast En breek
het avondbrood met Mij"
Is er iemand die me aan de volle
dige tekst kan helpen?
Vraag: Waar kan ik het gedicht
vinden: „Eer brengt een artne vader
met vreugd zes kinderen groot"
enz.,
Antwoord: Dit staat in de gedich
tenbundel van Nicolaas Beets. Het
telt 43 verzen van drie regels. Het is
in bibliotheken te vinden.
Vraag: Op 30 september 1969
kreeg ik een aanslag personele be
lasting van 54,76, geadresseerd
aan mijn oude adres. De eerste ter*-
mijn verviel 31 oktober, de laatste 31
mei. Op 30 september 1969 ben ik
verhuisd.
Ik heb bij de inspecteur geen ont
heffing aangevraagd, omdat ik daar
voor mijns inziens niet in aanmer
king kwam. Met ingang van welke
datum ben ik nu personele belasting
verschuldigd in mijn nieuwe woon
plaats? Als ik met ingang van 1 ok
tober aangeslagen word, betaal ik
dubbel.
Antwoord: Het belastingjaar loon'
van 1 juni tot en met 31 mei. De
toestand op 1 juni is beslissend. B'.j
vertiuizing wordt in beginsel niet
verrekend. De volgende aanslag zal
dus de nieuwe woning betreffen,
met ingang van 1 juni 1970.
Is de huurwaarde hog^r dan die
van de vorige woning, dan behoeft u
over de periode tot 1 juni 1970 niet
bij te betalen. Is de n'euwe huur
waarde lager, dan kan u over de bij
de verhuizing nog niet ingetreden
maanden alleen ontheffing vragen
(voor een deel) als de nieuwe huur
waarde meer dan een kwart lager is
dan de oude.
BILTHOVEN „Het is ge
makkelijk om een kind manieren
te leren, enkele strubbelingen
ten spijt, om het naar school te
sturen, informatie te geven over
onze wereld, maar je kinderen
te leren geloven, dat is niet een
voudig! In het geloof zijn we
zelf zo onzeker. En kunnen we
het tegenover onze kinderen
ook waarmaken in ons leven?
Het komt er bij hen juist zo op
aan.
Daarom is .godsdienstige opvoeding
voor de meeste ouders niet meer iets
De blauwe toga. Van Willigen-
burg nog hard aan het werk, om
het kantoortje klaar te krijgen
voor de evangelisatiecampagne,
die vandaag is begonnen.
vanzelfsprekends. Het lijkt of het nu i
pas werkelijk een actueel probleem
wordt. Alles is ook zo anders dan
vroeger. Je nam de kinderen mee
naar de kerk, je stuurde hen naar
zondagsschool en ze leerden op school
de catechismus. Vroeger was het bij
na een gewoonte, in ieder geval ver
weven met het dagelijks leven.
Nu gaat men zich afvragen: Hoe
hebben wij onze eigen jeugdervarin
gen op dit gebied verwerkt? We kun
nen het niet meer aan onze kinderen
vertellen zoals we het zelf vroeger
hebben geleerd, maar hoe dan wel?
Wat kunnen wij aan de kinderen
overdragen en hoe verwerken zij
het?!!
Koploper
Eind augustus verschijnt bij de uit
geverij AMBO in Bilthoven het boek
Kind en Geloof, geschreven door me
vrouw dr. J. L. Klink uit Haarlem,
waaruit bovenstaande regels afkom
stig zijn. Kind en Geloof telt 300 pa
gina's, kost 12.50 en is de koploper
van een hele reeks boeken over deze
materie.
Met het schrijven van dit boek
heeft dr. Klink, remonstrants predi
kante en vrijgesteld voor deze studie
over de theologie van de theologie
van kinderen, pionierswerk verricht.
Tot nu toe hebben de kerken en de
theologen, maar ook de ontwikke
lingspsychologen zich hoegenaamd
niet beziggehouden met dit onder
werp.
Dr. Klink toont in Kind en Geloof
aan hoe belangrijk het is dit wel te
doen. De manier waarop het kind in
zijn jeugd met het evangelie in aan
raking komt is meestal niet alleen
van het grootste belang voor zijn ver
der leven, maar ook voor de toekomst
van de kerk.
Prof. dr. II. Berkhof zegt het in zijn
voorwoord zo: „Velen, die de kerk
hebben verlaten, vallen haar aan op
de presentatie van het geloof, zoals ze
die in hun jeugd hebben meegekre
gen: de voorstelling van een almach
tige God die alles ziet en leidt en de
mensen in levenservaringen straft en
beloont.
Voor tallozen komt een ingrijpende
correctie van deze karikatuur te laat.
Maar ten dienste van de kleine kin
deren nu en straks zal het belangrijk
zijn dat ook theologen, psychologen
en pedagogen met de opvoeders mee
denken en hun volle aandacht geven
aan de zo fundamentele vragen van
de religieuze opvoeding".
Voorstudie
Dr. Klink, schrijfster van de be
kende Bijbel voor de Kinderen, heeft
met haar boek niet alleen pioniers
werk, maar ook monnikenwerk ver
richt. Jarenlang heeft zij voorstudie
gemaakt onder andere door middel
van het verzamelen van kinderuit
spraken, waaraan ook verschillende
lezers en lezeressen van onze krant
hun aandeel hebben bijgedragen.
Deze uitspraken zijn met eindeloos
geduld gerubriceerd en aan de ver
schillende 'hoofdstukken toegevoegd.
Tevens zijn er citaten opgenomen van
zeshonderd ouders en opvoeders, die
vertelden over hun jeugdherinnerin
gen en ervaringen met kinderen.
Uit deze bonte verzameling blijkt,
dat er meer vragen dan antwoorden
zijn. Dat is immers eigen aan deze
tijd als reactie op het zo zeker weten
van \Toeger. Dr. Klink probeert niet
te antwoorden op al deze vragen. Het
boek ls meer bedoeld om met de le
zers na te denken over veel proble
men en te proberen ze zelf met de
eigen kinderen op te lossen. Overal in
he,t land zijn kringen van ouders en
opvoeders waarin men zich verdiept
over deze materie. Ook voor hen is
Kind en Geloof als leidraad bedoeld.
Het resultaat van deze jarenlange
arbeid is een bijzonder boeiend en
knap werk. Je zou het kunnen om
schrijven als een bundel werkmate
riaal, waaruit je zo nu en dan kunt
putten, maar als het de lezers gaat
zoals ons, dat lees je het in een ruk
uit. Het aantal citaten kunnen dan
echter wel eens als een teveel worden
ervaren.
Volwassenen
Ook voor volwassenen is dit boek
een aanwinst. Om nog eens prof.
Berkhof te citeren: „Het helpt moder
ne volwassenen om het christelijk ge
loof beter te verstaan en ook beter te
verwoorden. Maar zoals dr. Klink op
merkt, het blijft een boek met veel
vragen, waarmee je aan het werk
kunt gaan.
Het is wetenschappelijk getint,
maar zo „vertaald" dat het voor iede
re geïnteresseerde prettig leesbaar is.
In tegenstelling tot veel theologen van
vandaag, die toch iedereen aan willen
spreken, maar hier vaktermen niet
meer kunnen vertalen, heeft dr.
Klink de kunst verstaan „gewoon" te
schrijven.
Al lezende kan men zich echter met
verbazing afvragen waarom er aan
deze studie zowel van theologische als
psychologische zijde tot nu toe zo
weinig is gedaan. Predikanten, psy
chologen en psychiaters komen tallo
ze malen in aanraking met mensen -
meestal gevoelsmensen - die gebukt
gaan onder verkeerde godsdienstige
jeugdervaringen. Als zij zich al dur
ven uiten dan is de reactie vaak een
superieure, minzame, of zelfs bestraf
fende, maar een positieve uitweg
wordt meestal niet gewezen.. Ook
daarom is een boek als Kind en Ge
loof zo'n aanwinst Het wijst, nuchter
en eenvoudig, in zekere zin de weg
naar geloofsblijheid.
Omdat dit boek in een leemte voor
ziet en velen aan de voorstudie heb
ben meegehopen weten we, dat nu al
van alle kanten naar het verschijnen
van Kind en Geloof wordt uitgezien.
In de komende dagen willen we ver
der op de inhoud ingaan en ook en
kele citaten geven.
Riet Diemer
(Van onze kerkredaetie
^/ILLEBROEK Als je de Heer om een paar schoenen
vraagt, dan krijg je ze, en Hij geeft je er een paar kousen
bij. Want Hij laat je er niet met blote voeten inglippen.
Dat is bet blijmoedig geloof, waarin nu al ruim tien jaar
een Nederlandse evangelist ploetert op een kleine evangelisatie-
post in België: Theo van Willigenburg met vrouw en drie kin
deren in Willebroek.
Een andere uitspraak van hem:
Ik ben eèn rijk man, want ik heb
drie toga's, een zwarte, een
groene en een blauwe. De zwarte
is voor zondag in de kerk. De j
groene is mijn gewone pak. waar- I
mee ik in de week voor de klas j
sta. En in mijn blauwe overal I
ben ik nu al acht jaar bezig tus- j
sen de bedrijven door mijn huis
annex kerk op te knappen.
Onbewoonbaar
Het principe van de Belgische
Evangelische Zending is, dat haar
evangelisten zelf de kost moeten ver
dienen, hoe klein hun gemeente ook
is. Van Willigenburg doet dat door 22
uur per week godsdienstles te geven
in Willebroek en omliggende plaat
sen.
Toen Van Willigenburg in 1959 in
Willebroek kwam, was de pastorie
boven de kerk een onbewoonbaar
krot. Er was geen keuken, geen bad
kamer, één kraan. De trap was levens
gevaarlijk. Van kamer tot kamer
hebben zijn vrouw en hij in deze ja
ren hun huis helemaal opgeknapt.
Met eigen handen.
Eigenhandig dichtte hij de zestien
gaten in de kerkvloer, legde hij de
tapiflex (eerst vijf kilo nageltjes). De
kerk moest een heel nieuw dak heb
ben. Toen bleken de muren bouwval
lig te zijn. Zijn vrouw schuurde de
banken af en lakte ze opnieuw.
Hij legde overal nieuwe verlichting
aan, vernieuwde het trappenhuis en
het toilet, maakte de preekstoel. Zijn
handen werden ruw van het dage-
lang metselen. „Ik zeg maar zo, wat
je niet kunt, dat kun je leren."
Gelukkig kreeg Van Willigenburg
hulp. Hij gelooft Wet, dat er één kerk
zo oecumenisch is: het orgel ls uit de
Wilhelminakerk in Dordrecht afkom
stig. Het avondmaalsstel en zijn toga
(de zwarte) komen uit Duitsland, het
liederenboek uit de hervormde ge
meente van Bladel en de collectezak
van de gereformeerde kerk in Geu
zenveld. Het dienstboek is hervormd
en de loper is een cadeau van een
vrije evangelische ouderling. De rol
luiken voor de kerk waren oud-gere
formeerd.
Schippers (die nog al eens bij hem
in de kerk komen; Willebroek ligt
aan een druk kanaal, 25 kilometer
ten zuiden van Antwerpen) gaven
hem koolteer, zodat hij het kerkdak
kon teren.
„Ik moest van de gemeente brand-
blusapparaten hebben en juist van
morgen kreeg ik een gift uit Ameri
ka. waaTmee ik ze kan kopen. Kijk,
dat bedoel ik nou met die schoenen
en die kousen. Dat is het nut van het
geloof. Dat hoef je niet van de daken
te schreeuwen, maar dat mag je toch
wel eens zeggen."
Vriendschap
Van Willigenburg heeft veel mede
werking van het gemeentebestuur en
de politie^ Trouwens, van de Wille-
broekse mensen ondervindt hij alle
vriendschap. Als hij op de markt
komt, om lectuur te verspreiden, dan
is het: dreun op de schouder en: ben
je er al weer?
Het overkomt hem wel, dat hij met
de geluidswagen op pad is, dat een
bietel uit een café komt met een pot
bier: Ge spreekt zoveel, ge zal wel
dorstig zijn.
De Vlaming is een gemoedelijk
mens, maar het is ontzettend moeilijk
om werkelijk eens tot een diepgaand
gesprek te komen.
Ieder doet maar wat hij wil en God
voor ons allen. Dat is de simpele filo
sofie en Van Willigenburg constateert
door de toenemende welvaart een
geestelijke achteruitgang.
Elke zaterdag trekt hij er met de
geluidswagen op uit om het evangelie
te brengen. De mensen luisteren
trouw, maar met alle hartelijkheid
zal niemand het aandurven, om een
stap in de kerk te zetten.
Van de 19.000 Willebroekers zijn
maar tien gezinnen protestant. On
langs kwamen er ineens twee gezin
nen bij: een dat gegrepen was door
de Billy-Grahamcampagne in Ant
werpen en dat bracht weer een ander
gezin mee.
Vijf
Ds. Van Willigenburg preekt zon
dags voor een gehoor, dat varieert
van vijf tot dertig mensen. Hij is blij,
dat hij sinds kort een ouderling heeft,
een man die vijf jaar geleden nog
rooms-kathiliek was. Die kan hem
dan ook eens vervangen in de dienst.
Voorheen kon hij bijna nooit weg
om ergens anders te preken en dat
heb je nodig, zegt hij. Anjers raak je
zo in het isolement. „Ik preek wel
eens in de Brabantse gemeenten, met
Pinksteren nog in een Open Deur-
dienst in Breda voor duizend mensen.
Dat geeft je een fijne stimulans om
door te gaan."
Voordat de dienst begint, zorgt de
ouderling voor orgelmuziek. Uit een
bandrecorder, want de enige die het
orgel bespelen kan, is Van Willi
genburg.
„In de dienst zingen we uit de bun
del van Johannes de Heer. De men
sen mogen een lied opgeven en kan
ik het niet spelen, dan zingen we a
cappella."
„Intussen houdt mijn vrouw boven
zondagsschool, in ons huis. Eerst deed
ze het inde keuken."
de steun heeft gekregen van jongens
en meisjes uit Nederland. Ze bivak
keren in de tuin onder een afdak en
op twee schepen. Jonge mensen, die
in het kader van de BEZ-kruistoch-
ten een week van hun vakantie ge
ven aan het straatevangelisatiewerk
in België.
„Want je moet het van de straat
hebben. Het lijkt wel of de mensen
de dood aan onze kerk hebben. Ik
heb het zelfs geprobeerd met film
voorstellingen, maar er kwam nie
mand."
Zo blijft er werk aan de winkel.
Onder de kerk is een fantastische
kelder. Daar zou een mooi jeugdhonk
van te maken zijn. Van Willigenburg
praat over figuurzagen en pingpon
gen. Ook heeft hij een kachel gekre
gen, die al in de kelder staat en
waarmee hij zijn kantoortje en de
kerk zou kunnen verwarmen.
We mogen even kijken. Het is om
te huilen. Van de winter is de kelder
onder water gelopen en wat Van Wil
ligenburg ook geprobeerd heeft, hij
krijgt het water er niet uit.
Hoe hij dat op moet lossen, weet
hij niet. Financieel zit hij als ge
woonlijk aan de bodem. Maar, zegt
hij. onze verlegenheid is Gods gele
genheid.
Gewoon
Stoof
Klein misverstand: „Ik zei eens te
gen een jongen: de volgende week
mag jij op de stoof zitten. Hij kwam
niet meer, zei hij tegen zijn vader:
bij de protestanten moet ik op de
stoof zitten." Voor de Vlaming is de
stoof de kachel.
Hij heeft weken lang toegewerkt
naar de evangelisatiecampagne, die
hij vandaag begint en waarvoor hij
Zijn vrouw is onder alle tegensla
gen wel eens down. „We zitten hier
j nu al elf jaar en je ziet zo weinig
resultaat", zegt ze. Ze vindt het ook
niet nodig, dat er een foto van haar
in de krant komt. „Wij zijn toch
maar heel gewone mensen en we
doen gewoon ons werk."
Ja, zegt Van Willigenburg. „Wij
zijn gewone mensen, maar we hebben
een koninklijke opdracht en een
machtige Heiland. Ze zeggen wel eens
tegen me: Man, ga toch naar Holland
terug, daar kan je veel vruchtbaarder
werk doen. Maar we zijn hier in
Willebroek een weg ingeslagen, waar
op we niet meer terug kunnen."
Voor wie hem eens wil opzoeken:
met de intercity naar Brussel, uit
stappen in Mechelen, dan met de bus
naar Willebroek, uitstappen net over
de brug, vijftig meter doorlopen en
men staat voor het kerkske van Wil
lebroek, Dr. Persoonslaan 22, waar de
koffie wacht en het werk.
(Van onze kerkredaetie)
LEIDERDORP —Twee jonge
maar liefst het hele jaar door
graag dezelfde, kunnen voortaan
jeugdvertegenwoordigers dc verga
ringen van de centrale kerkeraad
de hervormde gemeente te Lei<
dorp bijwonen. Ze mogen volop to
besluitvorming bijdragen, maar
len als niet-ambtsdragers geen st
recht krijgen.
De kerkeraad die tot deze mi
lijkheid besloot zal de regeling v<
lopig een jaar doen gelden. Jonge
-zelf hadden om inspraak gevra
omdat zij zich te weinig bij het
stuursbeleid betrokken voelen,
kerkeraad vond dat de stem van
gere leden zo van 18 tot 25 jaa
inderdaad te weinig bij de besluit^0'
ming meeklinkt en nam de beslis i
des te gemakkelijker, omdat men
meevergaderen ook een go
training voor later vond.
Tegelijkertijd is besloten belangde
lende kerkleden als toehoorder toL
kerkeraadsvergaderingen toe te la
Bij de rondvraag zullen ze ook k
zegje mogen doen, als ze daar c
op stellen en zo nodig met de kek
raad in gesprek kunnen komen. F
GEREF. KERKEN (vrijgemaakt
Bedankt: voor Ermelo S. Cno^
te Vollenhoven-Cadoelen. L
GEREF. GEMEENTEN fn
Bedankt: voor Goudswaard: (i'a
v. d. Noort te Capelle a.d. IJf
voor Hellevoetsluis: A. Hoogerf
te Werkendam.
DR. J. L. KLINK
hoe hebben wij onze eigen jeugdervaringen verwerkt
Vrrklaring oud-katholiekë bisschoppen -
(Van onze kerkredaetie)
ROME Het is vandaag hon
derd jaar geleden, dat de beslui
ten van het eerste Vaticaanse
concilie afgekondigd werden,
krachtens welke het alomvatten
de rechtsprimaat en de onfeil
baarheid in geloofsuitspraken
van de bisschop van Rome ge
proclameerd werden.
Omdat deze besluiten de aanleiding
waren tot de stichting van Oud-Ka
tholieke Kerken" in vele landen (al
leen in Nederland bestond de Oud-
- Katholieke Kerk al langer), heeft de
oud-katholieke internationale bis
schopsconferentie een verklaring uit
gegeven, waarin zij zich aansluiten
bij de beginsel verklaring van het
eerste congres van oud-katholieken in
1871 te München.
Dit congres sprak zich uit „voor het
primaatschap van de bisschop van
Rome, zoals dit op grond van de
Schriftuur door de kerkvaders en de
concilies der oude, onverdeelde kerk
erkend werd", maar verwierp de
besluiten over de onfeilbaarheid en
het alomvattend bisschopsambt van
de paus.
De oud-katholieke bisschoppen ci-
de paus.
De oud-katholieke bisschoppen ci
teren paus Gregorius I, dat de paus
niet de „alomvattende bisschop" over
allen, maar slechts de „dienaar der
dienaren Gods" moet zijn.
Zij begroeten de resultaten van het
tweede Vaticaanse concilie positief,
maar constateren, dat het denken in
termen van rechtsgezag nog steeds
niet overwonnen is.
„Niettemin koesteren wij dc vaste
hoop, dat de ontwikkeling, die leidt
naar een alle kerken omvattende con
ciliaire gemeenschap, zic.h zal
zetten, een gemeenschap waarbt
het oorspronkelijke dienstkarf"
van een primaatschap als van 1
een nieuwe vervulling zal vinden
Daarom vragen wij dringend
christenen en zeer in het bijzi
alle bisschoppen en verantwo g
lijke leidslieden der kerken, S
steeds meer bewust te worden f!
hun gemeenschappelijke veranti E
delijkheid om de mogelijkheg
scheppen voor een nieuw,
algemeen concilie, dat uit naanj
alle christenen kan spreken en t
singen nemen."
Godsdienstvrijhei
LISSABON Het Portugese
ment zal dit jaar een nieuwe i
de godsdienstvrijheid behan
Over de inhoud is n*": niets bek<
ij
De protestanten hopen, dat de
we wet bepaalde m-aVtiiken voaf|
zal versoepelen. Zo is het eenl
tijdrovende procedure voor eei
meente, om rechtsoers^onlOkhei^
te vragen (noodzakelijk voor hari
zitten van onroerend goed). Zesjes
tisten-gemeenten wachten al aP"
half jaar op antwoord op hunL(
vraag. Tegenlijkertijd krijgen thl
clubs en dergelijke zeer snel réci
persoonlijkheid.
