Rijkspostspaarbank
rente tot 7%
1 Waterdicht systeem stoot lek
op schoolwerkelijkheid
alles
igoed/
1 en
wer
VVD geeft niet op
ieder punt toe
aan ehr. partijen
Geldkrapte
neemt toe
„Grote Schoolmaak,' na „Vijven en Zessen"
Studie-stoornissen
bevechten met
een nieuwe therapie
Senaat: Wet
op fusies
Uit de Haagse hof geplukt
WOENSDAG 24 JUNI 1970
De gezusters Maessen uit Harder-
Jtuijlc, beter bekent als de Hearts of
Soul. hebben hun eerste langspeel
plaat gepresenteerd. De Hearts of
I'Soul vierden dit met een zeiltochtje
Iop de Loosdrechtse plassen. Aan het
[roer de ontdekker van hel charman
te trio, jazz-pianist Pim Jacobs.
A.r.-radicalen
In uw vraaggesprek met een drie-
tal uitgètreden A.R.-radicalen liet u
drs. J. P. Feddema, wetenschappelijk
medewerker aan de VU, citeren uit
j o.a. Mattheüs 23 vis 8 en 9, waar
Jezus zegt: „Gij zult u niet rabbi la-
iten noemen; want één is uw Meester
en gij zijt allen broeders",
i Aangezien drs. Feddema aan deze
uitspraak de crypto-anarchistische
verbindt: „wég met alle
r autoritaire structuren" moge ik hier-
bij ook enige verzen citeren uit het
voorgaande hoofdstuk (Mattheüs 22 vs
19 en 21): .Doch Jezus doorzag hun
valsheid en zei: wat verzoekt gij Mij,
huichelaars? Geeft dan de keizer wat
des keizers is en Gode wat Gods is".
Voor diegenen, die nog mochten
twijfelen aan het ondubbelzinnig bij-
oels getuigenis op het punt van over
heid en gezag, zij nog verwezen naar
bijv. Romeinen 13 en 1 Petrus 2 vs 13
l./m 17.
i 'laassluis Dr. L. Heslinga
3024 (2)
Met volle instemming las ik het in
gezonden stukje van een „ongeruste
moeder". Onder de 3024 personen, die
orig jaar in het vebkeer zijn omge-
;omen, waren ongetwijfeld ook vele
ierijders van brommers.
Enige weken geleden is een goede
:ennis van mij met zijn brommer ver-
jongelukt. Deze jongeman, 22 jaar, 2
anden getrouwd, vond het niet
;tom" om met een veiligheidshelm te
•ijden. Hij had de gewoonte dat te
loen, maar op die fatale avond had
lij z'n helm i.v.m. de warmte niet op-
;ezet. Hij moest plotseling remmen
kwam zo ongelukkig op zijn hoofd
recht dat 'hij enkele uren later
•verleed.
Tegen de 16-jarige zoon van de „on
geruste moeder" zou ik willen zeggen:
[het is niet „stom" zo'n ding op te zet-
het kan je leven redden!
Met de moeder zelf ben ik het eens.
overheid moest het dragen van een
iligheidshelm voor bromfietsers
rplicht stellen. Enige jaren geleden
er sprake van, maar waarom is
lat niet doorgezet? Het zou veel jonge
levens besparen.
Rotterdam M. de Lange
Botte
KRANT NAAR UW
VAKANTIE-ADRES?
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De VVD zal
bij een stembusakkoord met de
drie christelijke partijen of bij
het aangaan van een coalitie met
deze partijen niet op alle punten
van de zedelijkheidswetgeving
concessies willen doen.
Partijvoorzitster mevrouw H. van
Someren-Downer zei dit gisteren bij
haar toelichting op het ontwerp-ver-
kiezingsprogram „Liberalen op nieu
we wegen." De leider van de VVD-
fractie in de Tweede Kamer, mr.
Geertsema. onderstreepte deze uitla
ting.
Op het gebied van de echtscheiding
gaat het program vee! verder dan de
voorstellen van de liberale minister
van jusititie Polak er ook wil de
VVD meer ruimte geven voor de
kansspelen.
Bij deze punten, zo zei men van de
zijde van het VVD-bestuur, gaat het
juist om de maatschappijvernieuwing.
Ook op het gebied van het onder
wijs, aldus de toeliohting, worden
„verlichte" voorstellen gedaan.
Toegegeven werd, dat de VVD deze
punten met de PvdA gemeen heeft.
Men wenst toch niet met deze partij,
a's men de programma'? vergelijkt, in
één regerinescombinatie te.zitten.
Zelfs wanneer de PvdA zou herroe
pen, dat ze niet met de KVP wenst
samen te gaan. dan zou de VVD de
PvdA niet als regeringspartner wen
sen.
Overigens wees presidente me
vrouw Hava van Someren, erop, dat
de oartij-uitspraken geen dogma's
zijn en altijd weer in discussie wor
den gebracht
Minimum
Bij het aangaan van een stembus
akkoord, verklaarde de fractieleider,
mag niet te weinig overblijven van
het VVD-program. Da' geldt ook voor
de nfsprakpn voor de kabinetsfor
matie na le verkiezingen.
Mr. Geertsema zou het zeer betreu
ren. wanneer er geen stembusakkoord
zou worden bereikt met de christe
lijke partijen Aan de andere kant
zou het liefst een tweede akkoord
zien tussen de „progressieve" par
tijen. zodat men kan stemmen op
twee blokken.
Sprekend over de VVD-eis van de
herziening van de Omroepwet, dacht
mevrouw Van Someran dat het op dit
punt begon te dagen bij de christe
lijke partijen
Defensie
Over de wens de defensie-uitgaven
reëel te verhogen, wilde men zich
piet uitlaten. Bij de algemene be
schouwingen vorig jaar heeft de VVD
een nota van de regering gevraagd.
Mr. Geertsema wilde eerste een uit
voerige voorlichting door de regering
alvorens een uitspraak te doen.
In het ontwerp-program worden
eveneens geen cijfers genoemd over
de ontwikkelingssamenwerking en de
woningbouw. Het is een zaak van
prioriteiten, aldus het commentaar,
waarover nog wordt beslist.
Tot 14 oktober kunnen de afdelin
gen van de partij amendementen op
het programma indienen, waarin dan
in besloten vergaderingen wordt ge
sproken. In het najaar komt de WD
ook met een urgentieprogramma.
Gedragsregels SER
zijn niet voldoende
DEN HAAG In de Eerste Kamer
hebben gisteren diverse afgevaardig
den gepleit voor wettelijke maatre
gelen op het gebied van fusies. De
onlangs van kracht geworden ge
dragsregels die de Sociaal-economi
sche raad heeft opgesteld, gaan vol
gens hen niet ver genoeg.
De fusies kwamen ter sprake tij
dens de behandeling van de begroting
van Economische zaken.
Mr. Piket (c.h.) 'suggereerde dat
naast de wet economische mededin
ging, wellicht een fusiewet noodzake
lijk zal blijken. De overheid moet dan
in een bepaald stadium van de fusie
besprekingen voorwaarden kunnen
stellen ten aanzien van de werkgele
genheid.
Verwijzend naar mr. Pikets waar
schuwing voor het gevaar van een te
sterke economische machtsconcen
tratie, verklaarde de PSP'er Lankhorst
dat fusies bij de wet en niet bij ge
dragsregels moeten worden geregeld.
Ook PPR-fractieleider Tonnaer
meende dat de gedragsregels ontspo
ringen niet kunnen voorkomen. Hij
noemde het politiek interessant dat
de liberaal De Wilde kennelijk een
tegenstander van wettelijke maatre
gelen was. Mr. De Wilde had ver
klaard dat overheidsbemoeienis met
fusies slechts vertragend kan werken.
Er zijn 2300 vestigingen. Op de postkantoren kunt u
de hele dag terecht. Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond
of de plaatselijke koopavond geopend.
Voor de postagentschappen gelden aparte openingstijden.
NS-Identiteitsbewijs of
pasfoto meenemen.
Extra plus, half geld
op de bus.
voordeiig
uit met NS
AMSTERDAM, 23 Juni De ultimo heeft
zich deze weck reeds laten gelden in de
weekstaat van de Nederlandsche Bank. De i
bankbiljettencirculatie is met 53 min. uit-
gezet en heeft een stand bereikt van 9216
min.
De schatkist, die vorige week tot
min. was gereduceerd, ls versterkt met
min. tot 117 min. De banken hebben hun
saldo aanzienlijk kunnen verhogen en wel
tot oijna 439 min. In belangrijke mate
hebben zij echter voorschotten moeten
nemen, waardoor deze zijn aangegroeid tot
ƒ413 min.
De goudvoorraad ls onveranderd, de de
viezenreserve is met ruim ƒ25 min. ver
minderd. Goud en deviezen samen staan
nu op f 7680 min Op de geldmarkt doel de
krapte zich nog in hevige mate gevoelen
en wordt zelfs nog een verdere verkrap-
ping verwacht. Het tarief van daggeld
staat op 6 3/4 pet., maar In de markt
wordt 7 procent betaald
De staat heeft van het schatkistpapier,
dat ~p grond van het met de bank geslo
ten seizoenarrangement bij de bank ls on
dergebracht. In de afgeloper week een be
drag van 100 miljoen vervroegd afgelost.
Stand van het schatkistpapier:
Omschrijving 22 juni 1970. 15 Juni 1970
schatkistpromessen 1.454.200.000
1.544.200.000. schatkistbiljetten 5.212.300.000
ƒ5.211.300.000.
activa:
Goud 6 233.902 6.233.902
Vorder, in goud enz. 1.117.222 1.139.723
Bultenl, betaalmidd. 368 421
Gld vojtd. op btl. 1-939
Papier in disconto
Pap. door bank gek.
Voorseh. en beien.
Nederl. munten
passiva:
Bankbiljetten
's Rijks schatkist
Banken In Nederl.
Andere ingezetenen
Banken in bultenl.
Andere niet-lngezet.
i Saldi bultenl. geld
Totaal goud en dev.
I Waarv. convertibel
Dekkingspercen tage
356.176
1.784.535
413.475
35.908
9.215.642
116 906
438.741
34.739
51.049
1C.0R1
3.529
7.680.217
1 117.590
78.31
278.572
1.884.535
71.786
35.825
9.162.654
34.294
295.839
63.276
51.666
16.630
4.000
7.705.671
1.140.144
80,74
(Door J. Sloothaak)
GRONINGEN Zonder dat
er ooit ruchtbaarheid aan is ge
geven, wordt er in Groningen al
een tiental jaren gewerkt aan
„studie-therapie". Deze therapie
is een nieuwe geneeswijze, die
vergelijkbaar is met arbeids-the-
rapie, een in de psychiatrie en
j revalidatie al langer toegepaste
j methode. De experimentele be-
ginjóren hebben zich afgespeeld
in de psychiatrische kliniek van
Terwijl ik weifelde tussen een
d omdat het zo warm was en het
ein.. jk vervullen van een plicht,
waar ik helemaal geen zin in had,
ging de telefoon.
Een vriendelijke vleiende stem of
ik „iets bijzonders te doen had?"
Er klonk een belofte in en blik
semsnel schreef ik het dutje af en
de plicht in het vergeetboekje. Stelde
me open voor haar invitatie.
Of ik dan mee ging de stad in. ze
had grootse plannen, er moest een
bontmantel gekocht worden. Nu of
nooit vanwege de zomerkorting
Mijn kritisch oog zou assisteren.
Zo'n kapitale aanschaf staat niet
dagelijks in mijn agenda en het leek
me een avontuur. Een half uur later
waren we op pad. Smeltend arri
veerden we in de eerste zaak, die
bontreclame voerde. Er hingen drie
mantels, kennelijk nog van vorig
jaar en we wilden snel wegwezen,
maar de verkoopster hield aan, dat
er toch minstens gepast moest wor
den. En argumenteerde hevig tegen
ons begrip, dat de mode langer zou
worden.
We ontsnapten. Togen naar zaak
twee, waar een onafzienbare rij pel
sen pronkte. Midi en maxi. Begerig
greep de gegadigde in de vachten,
ergens op een stoeltje zat eon ver
koopster het aan te zien. zonder
enige interesse voor ons doen en la
ten. We bestudeerden prijs en maat-
Icaartjes en ontdekten dat het alles
maat 38 of hoogstens veertig was en
nodig was een 44
Vol schroom benaderden we de
waakster over het fraais, of er ook
iets in 44 was? Achteloos wees ze
naar een volgend rek, waar de nert
sen en persianders zich verveelden.
Eén blik was genoeg om te schatten;
kniekort en te duur
De verkoopster vond het verder de
moeite niet en verdiepte zich weer
in haar nagels.
Op naar drie. We werden meteen
op waarde geschat en naar de vier-
duizendjes en hoger gebracht. De
aankondiging, dat het om een min
dere prijs ging verstarde de welwil
lendheid wel enigszins, maar schou
derophalend kwam er iets hips te
voorschijn, dat overigens op het
eerste gezicht al afgekeurd werd.
Met een „dan niet"-gebaar werden
we weggekeken.
We passeerden een spiegel en za-
gen twee verkommerde, verfomfaai
de figuren waarboven we het eigen
gezicht herkenden.
„Wou je nog verder?", vroeg ik
mat, want ik begon het volgend
adres te vrezen. Ze konden ons daar
wel aanzien voor kasrovers of in-
braakvoorbereidsters.
Zij echter klemde de kaken ver
beten opeen en wenkte autoritair
We sleepten ons nog enige straten
door tot we voor een der chicste
panden van ons goed Den Haag
stonden. In de etalage glansde iets
kapitaalsachtigs.
„Niet hiersmeekte ik, maar
ze was al binnen.
Ik stond mijn bestofte schoenen te
bekijken terwijl zij haar wensen
kenbaar maakte. Een minuut later
zaten we op gouden stoeltjes en
kregen we les in bontwerk.
Een kwartier later duizelden we,
de ene jas na de andere aan- en uit
trekkend. Al was ik dan geen toe
komstige klant ik mocht meedoen.
Eindelijk zuchtte ze: „Het is te vëel.
we komen terug
„Nog een week zomerprijzen",
waarschuwde de meneer.
„We komen terug
Buiten zei ik het maar gauw: „Ik
heb van de week geen tijd meer
hoor
i het academisch ziekenhuis in
Groningen.
Prof. dr. G. C. Heringa legde in de
de eerste v(jf jaren de basis, waarop
verder werd gebouwd door drs. J. H.
Ringrose en mevrouw drs. J. Alma.
Het werk verkeert op het ogenblik al
in een zover gevorderd stadium dat
binnen afzienbare tijd de oprichting
van een nieuw instituut een Cen-
I trum voor Studie-therapie te ver-
1 wachten is.
Dat men er tot nu toe nog zo weinig
I ruchtbaarheid aan heeft gegeven,
j houdt verband met de vrees dat men
een té grote invloed zal krjjgen van
I studenten met studie-stoornissen,
voordat het werk zich voldoende had
uitgekristalliseerd. Om deze studen
ten straks toch te kunnen opvangen,
zal er een geheel eigen en specifiek
instituut nodig zijn met meer moge
lijkheden.
itlassalitéit
I De reden waarom professor Herin
ga indertijd is begonnen met studie
therapie, is het feit dat er een toe-
j nemend aantal studenten met studie- j
stoornissen kwam te zitten als gevolg I
van de steeds groter wordende mas- 1
saliteit van de universitaire gemeen-
schap.
De bestaande geneeswijze voldeden
slecht, omdat gedyrende de vaak lan-
ge behandelingsperiode de studie ge
staakt moest worden. Dit was erg
onbevredigend en daarom zocht pro-
fessor Heringa een méthode die bev j
handeling mogelijk maakte zonder de j
studie te onderbreken.
Bij de nieuwe methode wordt zo-I
als de naam al zegt er op dezelfde
wijze als bij arbeids-therapie de
studie zelf gebruikt om studenten van
hun studie-stoornissen af te helpen.
Een studie-stoornis kan zich bijvoor
beeld' voordoen als een neurotische
repeteerdwang (het steeds weer na
kijken van het geleerde) of als een
overschematiseren.
Heeft men succes met de therapie I
en in een groot percentage van de i
gevallen is dat zo dan ontplooit dit
de student niet alleen als student, j
maar als gehele mens. „Dat willen we i
ook juist", aldus prof. dr. W. K. van
Dijk, „we willen geen studie-machines
van de studenten maken, het gaat
primair om de student als mens".
De studie-stoornis kan soms ernsti
ge vormen aannemen. De student
loopt dan rond met een gevoel dat hij
AMSTERDAM Vóór de
contesterende studenten in actie
kwamen, was er een hoogleraar
die pleitte voor „een goed voor
bereide onder wijsom wenteling":
prof. dr. Adriaan D. de Groot
van de Amsterdamse universi
teit. Eind 1966 verscheen van zijn
hand „Vijven en Zessen", een
boek dat hij zelf „nogal opruiend,
zo men wil provocerend" noem
de.
Prof. de Groot (methodenleer, in het
bijzonder van de toegepaste psycho
logie) riep op lot een landelijk pro
test „tegen de beoordelings- en be-
slissingspraktiiken in ons naternalis-
tische onderwijs: tegen de ondoor
zichtige en subjectieve w(jze waarop
vijven en zessen worden gehanteerd,
tegen de rechteloosheid van leerlin
gen en studenten, tegen de ongecon
troleerde macht van dc leraren en
tegen de gedweeheid waarmee wij dit
alles in Nederland tot dusverre maar
hebben aanvaard.
Punten van kritiek o.a.: het is niet
mogelijk alles wat men van een leer
ling weet in één getal uit te drukken
in ons cijfersysteem wordt een fa
tale grens tussen voldoende en on
voldoende getrokken, maar wat de
minimum-eisen zijn, ligt niet objectief
vast bijna altijd werkt de school
met de veronderstelling dat een deel
van de leerlingen het wel niet zal
kunnen volgen en bijna nergens wordt
in het onderwijs heb punt bereikt
waarop de leraar zonder meer op
dracht heeft ervoor te zorgen dat hij
een bepaalde groep leerlingen een be
paalde leerstof eenvoudig bijbrengt
zitten blijven en zakken zijn dan eens
een gevolg van déze cijfers en dan
eens van die de cijfergewoonten
van verschillende docenten kunnen
sterk uiteenlopen.
Als voornaamste euvel van „het
Systeem" wees prof. de Groot aan:
de permanente selectie met rekbare
maatstaven. De remedie zou moeten
bestaan in de ontwikkeling van ob
jectieve „studietoetsen". Deze proef
werken moeten zo worden samen
gesteld dat na de beantwoording van
de vragen de „score" van de leerling
volkomen zakelijk, kan worden geme- I
ten. Als iemand een „selectiedrempel" j
gepasseerd is, dient er een periode te i
volgen waarin niet geselecteerd
wordt. De leerlingen zijn geschikt be-
vonden en de leraar heeft als eerste
taak allen die werken ,mee te nemen".
heeft gefaald en hij ontwikkelt dan
een minderwaardigheidsgevoel dat
hem steeds meer van de ander iso
leert.
Het feit dat het aantal studie-stoor
nissen toeneemt, kan nit worden los
gezien van de huidige moderne tijd.
Studie-stoornissen kunnen mede «ont
staan door de als onpersoonlijk-auto
ritair ervaren druk van het universi
taire bestel.
Democratisering
Met name het onpersoonlijke facet
is primair oorzaak, en het autoritaire
systeem kan de toestand dan nog ver
scherpen. Drs. Ringrose is hiervan en
kele bewijzen tegengekomen. Er
hebben zich namelijk opmerkelijke
verbeteringen voorgedaan bij studen
ten in universitaire afdelingen, waar
zich democratiseringsprocessen voor- j
deden die een herstructurering tot ge
volg hadden.
Overigens mag de weegschaal ook
weer niet te ver naar de andere kant
doorslaan. Democratisering kan na
melijk ook leiden tot een zo losse i
structuur dat de student er in ver
zandt en ieder houvast verliest. Ook j
dit is funest in de massaliteit van de i
universitaire gemeenschap.
Het onderwijs van de docent is „aan
genomen werk".
Tot zover .Vijven en Zessen", een
prikkelend geschreven boek.
Eind 1968 is er een centraal insti
tuut voor toetsontwikkeling (CITO)
tot stand gekomen. De prille ontwik
keling van deze instelling werd in de
publiciteit echter verdrongen door de
acties voor andere onderwijsomwen-
telingen, die niet alleen de examen-
cijfers zouden raken, maar de exa
mens zelf; niet alleen beoordelings
kwesties, maar de hele inhoud van
het onderwijs. Bij de contestatie gaat
het weer om een strijd tegen ,Het
Systeem", maar nu in de betekenis
van het gehele maatschappelijk be
stel.
Wat prof. de Groot betreft: hij
raakte in conflict met deze stro
ming door haar wijze van actie
voeren. „Studenten, stuurt uw de
magogen weg!", schreef hij een jaar
geleden in ,Het Parool". Wegens zijh
werk voor de commissie-De Moor
op het gebied van de spreiding
van het wetenschappelijk onderwijs
is hij kortgeleden benoemd tot
„persoonlijk hoogleraar" wat in
houdt dat hij aan de universiteit
niet meer zal doceren.
Maar daarmee is de problematiek
van „Vijven en Zessen" niet van de
baan. Rapportcijfers en examencijfers
roepen herhaaldelijk vragen op wat
is er waar van het „willekeurig, on
democratisch en inefficiënt weg-se-
lecteren", waar De Groot het over
had? Bij Wolters-Noordhoff N.V. (die
ook „Vijven en Zessen" heeft uitge
geven) is onlangs een boekje versche
nen dat zo klein als het is 56 blad
zijden het geruchtmakende ge
schrift scherp ontleedt en er kritische
kanttekeningen bij maakt.. De titel is:
„Grote schoolmaak".
Het commentaar is samengesteld
door een werkgroep van aanstaande
leraren met als eindredacteur dr. J.
S. ten Brinke die in Utrecht de didac
tiek van het Nederlands doceert.
„Grote schoolmaak" komt tot de con
clusie dat de school met de voorge
stelde veranderingen praktisch niet
uit de weg kan.
Insinuatie
De Schoolmaak-werkgroep heeft de
voorstellen van prof. de Groot zorg
vuldig opgesplitst, bekeken op welke
toestanden ze slaan, nagegaan of het
wantoestanden zijn en onderzocht of
veranderingen de zaak niet nog erger
zouden maken.
Uitgesproken kritiek heeft men op
de suggesties van .Vfyven en Zessen"
inzake een negatieve instelling van
schoolleiding en leraren. Het boek
sprak over het voortdurend onder-
wüs-geven-met-een-sclecticvc-slag-
om-dc arm. Dit wekt de indruk dat
de individuele leraar een onvoldoende
op het eindrapport achter de hand
houdt als middel om leerlingen kwijt
te raken. In feite is echter die nega
tieve instelling niet is aangetoond;
het biyft bij insinuaties.
Stemming
Of een leerling al dan niet over
gaat, is ook afhankelijk van de stem
ming in de leraarsvergadering, zei
prof. de Groot. Dat is niet bewezen,
maar waarschijnlijk is het wel, zegt
.Grote Schoolmaak'. Bovendien vindt
men dat overtuigend bewezen 'is dat
het al dan niet krijgen van een vol
doende mede afhankelijk is. van de
groep waarvan een leerling deel uit
maakt. Hier zit men met het ver
schijnsel dat al jaren geleden gesigna
leerd werd in de ..wet van Posthu
mus". Verder constateert de Utrechtse
werkgroep mét De Groot dat de
zwaarte van twee proefwerken over
dezelfde stof en van twee examens
nooit gelijk is.
Succesgarantie
Maar wat nu? Volgens de ideeën
van De Groot ontvangen leerlingen 1
I die over de toelatingsdrempel zijn ge
komen, een papiertje voor het met
succes oversenrijden van de volgende
j drempel in de daarvoor vastgestelde
tijd. De leerlingen krijgen enkele
coaches (leraren) toegewezen om
hen onderweg te helpen. Als een
leerling geen zin heeft, doet de
coach zijn best de jongen of het
meisje toch mee te laten trainen.
Blijft de leerling echter weigeren, dan
wordt hem z'n papiertje ontnomen.
Voor het slagen van deze Nieuwe
School is een positieve instelling van
vitaal belang, aldus „Grote School
maak". Zonder die instelling zou er
een uitvoerig gebruik van de ijver
clausule gemaakt kunnen worden; on
voldoende geholpen leerlingen kun
nen weggestuurd worden onder
het voorwendsel dat ze niet ge
werkt hebben. Niet werken is
trouwens geen voldoende grond
voor het hanteren van de ijver
clausule: het kan de schuld zijn van
de school die de leerlingen niet vol
doende gemotiveerd heeft. Zo zou
men dus precies datgene bereiken
waar De Groot zich tegen kant: het
bevoordelen van de goede leerlingen
boven de slechte en dan ook nog met
rekbare maatstaven. Het oordeel
„niet ijverig" is immers gebaseerd op
een indruk. Een punt waarop „Grote
Schoolmaak" en „Vijven en Zessen"
elkaar wel zullen kunnen vinden, is
dat een betere opleiding van de lera
ren de beste waarborg is voor een
.contract van samenwerking" tussen
docenten en leerlingen.
Dat de school een te geringe ver
antwoordelijkheid aanvaardt voor het
succes van haar leerlingen, is een
aperte misstand. Maar een school die
wél een succesgarantie wil geven, zal
een scherpe vóórselectie op haar leer
lingen gaan toepassen. Dat is een
kwalijk neveneffect: de school geeft
hiermee haar rol op van kansengeef
ster voor twijfelgevallen. Dr. Ten
Brinke e.s. stellen voor dat de school
ook leerlingen van wie niet met ze
kerheid vaststaat dat ze ongeschikt
zijn, zal toelaten zonder hun evenwel
een succesgarantie te geven.
IS iet meetbaar
Het „selecteren met behulp van
j rekbare maatstaven" vindt ieder ver-
i keerd. Hoogwaardige studietoetsen
i kunnen hierin verbetering brengen,
maar het Utrechtse commentaar wijst
I op bezwaren die daar weer aan ver-
1 bonden zijn.
De Groot wil alleen het objectief-
1 meetbare mee laten tellen voor se
lectie; een leerling mag dus niet kun
nen slagen of zakken op vakonder
delen waarbij men geen studietoetsen
kan gebruiken. Dit houdt het gevaar
in dat bepaalde onderwijsdoelstellin
gen langzaam, maar zeker aan waar
de inboeten. „Grote Schoolmaak"
geeft dan ook als .amendement" bij
De Groots voorstellen dat belangrijke
doelstellingen die niet objectief ge-
toetst kunnen worden, toch ook in
I het examen vertegenwoordigd moeten
zijn.
Gaten
In een 'geleidewoord noemt prof. dr.
R. S. Mossel dit boekje een „genuan
ceerde en serene benadering"; hij
spreekt ook van „het noodzakelijke
rustige moment in een ietwat emotio
nele discussie". Ik denk dat de discus
sie over onvoldoendes, zittenblijven
en zakken altijd emotionele trekken
zal houden; ook zal met „Grote
Schoolmaak'" (dal gelukkig niet lou
ter sereniteit uitstraalt) het laatste
woord in de beoordelingskwestie niet
gezegd zijn. Maar ik zou wel willen
dat alle strijdbare onderwijsgeschrif-
ten voorzien werden van zulke over
zichtelijke kanttekeningen. Het is erg
leerzaam in de laatste regels van dit
commentaar te lezen datm en genoe-
gen zal moeten nemen met een sy-
steem«met-gaten.
TON ELIAS
