Bailee nacht rond bosbrand^racllfechip ™etf dynamiet ontploft: bemanning gered Pil mag niet zonder meer in het ziekenfondspakket Vuur-opmars tot staan gebracht mcö Bosbrand achter paleis Soestdijk DAG VADER DAG VOETBAL DAG ZOMER VRIJDAG 19 JUNI 1970 door Rolf Hoekstra Ook deze fraaie villa werd gis teren door het vuur verwoest. De bewoners staan wat mistroos tig voor de puinhopen. len kosten om alles weer te krijgen zoals het was en op wie moeten we de schade verhalen? Ons huis was verzekerd, maar ons bos niet", zegt mg vtouw Molkenboer. Munitie Ze gaan niet naar bed. Haar buren ook niet. De angst zit hun nog in benen. Toen de tanks door het bos reden om brandgangen te graven, waarbij de bomen met doffe knallen afknapten en tegen de grond sloegen, dachten ze dat in brand geraakte mu nitie ontplofte. De bewoners zijn er van overtuigd dat de bosbrand is ver-_ oorzaakt door de militairen. Boer Berghorst: „Plotseling werd het donker. Ik dacht eerst aan een onweersbui, maar buiten rook ik de brand. Ik dacht: dat zal de schiethei wel weer wezen. Zijn zoon: „We had den niet verwacht dat het over de rijksweg, over de spoorlijn tot hier zou komen. Dat is zes kilometer. Ik zag de vlammen over de weg trek ken. Laten we de boel maar inpak ken, heb ik toen gezegd", In het zwaarbewaakte hotel De Va le Ouwe is de telefoon overbelast, brandweerlieden met zwarte gezich ten en bloeddoorlopen ogen drinken een biertje. Hoge militairen, politie mensen, BB-ers en mensen van het Rode Kruis, denken hier hun plannen uit. Directeur P. van der Velde is moe en laat zich tegen middernacht eindelijk een maaltijd opdienen. „Het is een chaos", zegt hij, „maar ik ben allang blij dat het hotel is blijven staan. Vannacht blijf ik op, wat dacht u dan? Ik ben geschrok ken. Je zag het vuur langs de berm van de weg naar het hotel kruipen. De politie heeft me hier vandaan moeten sleuren. Met m'n vrouw, twee pakken, twee jurken en de kat zijn we gevlucht". Wanneer het langzaam licht wordt, eten vermoeide brand weerlieden buiten een krentebol van de BB. De Rode Kruisvlag hangt triest in de hoge vlagge- mast van het hotel. Uit het zwartgeblakerde bos stijgt een mistige rook, terwijl vreemd ge noeg de eerste vogels beginnen te fluiten. CAGLIARI De Nederlandse coaster Helvetia S is gistermid dag bij het eiland Sardinië in de Middellandse Zee na een explo sie gezonken. Het schip met een bemanning van acht koppen ver voerde 300 ton dynamiet. De op varenden zijn door de Italiaanse tanker Adriana Augusta aan boord genomen. Zij hebben allen de ramp overleefd. De Helvetia is eigendom van rederij C. van der Schoot in Harlingen. Naar alle waarschijnlijkheid heb ben zich aan boord twee ontploffin gen voorgedaan. De eerste die ont stond door een mankement aan de motor, legde de machinekamer in puin. Pas nadat de bemanning in al lerijl in de reddingboten was gestapt en van de Helvetia was weggevaren detoneerde het dynamiet. De explosie, die gepaard ging met een hoog op schietende steekvlam en een oorver dovende dreun rukte het schip aan flarden. man S. Roodenhuis uit Leeuwarden) eerste werktuigkundige J. Stuz uit Arnhem, tweede werktuigkundige H. Hageman uit Leeuwarden, scheeps kok H. van Snippenburg uit Arnhem en de matrozen Admiraal, Lopez en Ras. Duwboot Om zes uur gisteravond ontstond in de kombuis van de Duitse duwboot Nashorn een brandje dat zich snel over het schip verplaatste. Het schip voer op de Waal bij Tiel ter hoogte van de veerheuvel en duwde vier bakken voor zich uit. De Tielse brandweer, die het vuur vanaf de veerpont bestreed, kreeg handenvol werk toen de vlammen tegen half ne gen de olietanks hadden bereikt. Er werd niemand gewond. De schade loopt in de tonnen. (Vervolg van pag. 1) In het begin gaf de brand aanlei ding tot de meest wilde geruchten. Zo zou het baanvak van de spoorlijn to taal zijn vernield, maar later bleek dat de schade meeviel, 's Avonds kwam het trein- en wegverkeer weer op gang. In die tussentijd werden de treinreizigers met bussen vervoerd. „Kruitschip" Kapitein G. de Boer uit Vlieland, die als laatste het „kruitschip" ver liet, seinde vanaf de Adriana Augus ta: ontploffing aan boord-stop-schip gezonken op 1500 meter-stop-allen wei-stop. Ondertussen werd zijn be manning door de Italianen weer wat op verhaal gebracht. Behalve kapitein De Boer stonden de volgende beman ningsleden op de monsterrol: Stuur- De Veluwebrand: een majestueus offensief van het vuur. (Foto Regiopers) BAARN Vlak achter de tuin van paleis Soestdijk is gisteravond op het landgoed Pijnenburg in Baam een ongeveer tien hectare groot stuk naald- en loofbos door brand verlo ren gegaan. Gezien het feit, dat op twee plaat sen tegelijk brand is ontstaan, ver moedt de politie dat het vuur opzet telijk is aangestoken. De brandweer van Baarn, Soest en Lage Vuursche* had het vuurvrij snel onder controle. Met man en macht is gevochten om het vuur aan de rand van het dorp 't Harde tot staan te brengen. Militai ren rooiden met tanks en bulldozers bomen rond bedreigde woningen en legden brandgangen aan. De villa's en boerderijen met rieten daken gin gen reddeloos verloren. Evacuatie Zelfs heeft men overwogen de be woners van de villawijk te evacue ren. Sommigen waren al met wat be zittingen vertrokken, maar de meeste mensen gaven er de voorkeur aan af te wachten. Later bleek evacuatie niet nodig. Het vuur kon tot staan worden gebracht, mede dank zij het feit dat de wind aan het eind van de middag ging liggen. Toch brachten vele bewoners de nacht wakende door. Voor de bestrijding van de bos brand werden alle materieel en man schappen van legerplaats 't Harde in gezet. Assistentie verleenden 22 brandweer-eenheden uit onder meer Zwolle, Kampen, Dronten, Epe, Doornspijk, Oldebroek, Wezep, Nun- speet en Elburg. Ook het Rode Kruis, de BB en de Veluwse brandweer wa ren op de plaats van de brand actief. Om ongeveer zeven uur 's avonds kon met de nablussing worden be gonnen. Legerplaats 't Harde bleef de gehele avond en nacht paraat tenein de onmiddellijk te kunnen ingrijpen, wanneer het vuur zou oplaaien. Hoe groot de schade is aan natuurschoon en bebouwing is niet te schatten. Het telefoonverkeer via de PTT- centrale in Zwolle raakte gestag neerd, nadat door radio en televisie was bericht over de omvang van de brand. Honderden familieleden, vrienden en bekenden van mensen in het bedreigde gebied belden om te informeren naar de toestand. De ver bindingen zijn inmiddels weer nor maal. Pyromaan Gisteren ontstonden eveneens bos branden bij Oosterhout en op de Leusderhei bij Amerfoort. De brand bij Oosterhout breidde zich uit over een gebied van zes hectare. De brandweren uit Rijen, Oosterhout, Dongen. Dorst en 's Gravenmoer moesten afrekenen met nog twee bos branden in de naaste omgeving, maar tegen de avond kon het sein „brand meester" worden gegeven. Op de Leusderhei brandde hen hectare bos af. Men vermoedt dat het vuur is aangestoken door een pyro maan, die het noodzakelijk heeft ge maakt extra patrouilles in te zetten. De omvang en schade van de brand Is beperkt gebleven door de gunstige windrichting en de spontane hulp van korpsen uit de wijde omgeving. Het Tweede-Kamerlid H. van der Doel (soc) heeft minister Den Toom van defensie schriftelijk vragen ge steld over de bosbrand op de Veluwe. Hij zegt dat in tijden van droogte een rookverbod geldt en vraagt of het ge wenst is tevens een schietverbod in te voeren. Tenslotte informeert hij naar de schadeloosstelling. attractiesin de cf teling kaalsheiivel 't EJARDE De bewoners van het oude gedeelte van het dorp je 't Harde zijn vannacht niet naar bed geweest. De lichten van de in het groen verscholen kapitale villa's en kleine boerderijen bleven aan. Buiten razen brandweerauto's en mili taire wagens voorbij in een nacht, die zwaar naar brandend den- nehout geurt. Brandend dennehout ruikt lekker, maar de sirenes klinken onheilspellend. Blauwe en gele zwaailichten werpen spookachtige schaduwen op het onverlichte bospad. Twaalf uur 's nachts worden ze afge lost door een nieuwe ploeg uit de le gerplaats 't Harde, die in staat van alarm is gebracht. Elk moment kan het vuur weer op laaien en dan is het leed niet te over zien, want in de nacht valt het vech ten zwaar. De militairen stellen alles in het werk om te voorkomen dat het vuur zich een weg vreet langs de •stammen omhoog naar de kruinen van de kurkdroge dennen. De bewo ners van de bedreigde villa's en boer derijen wachten angstig af. „We blijven op", zeggen vader en zoon Berghorst van de Bovendwars- weg, zich lavend aan de koffie. Voor de lage deur van het eeuwenoude scheefgezakte boerderijtje staat een handkar met beddegoed, wat kleren en waardevolle papieren. „Vanmiddag hebben we m'n vrouw naar haar zus ter gebracht. Wij blijven wakker, want we hebben ook een rieten dak en dan is het zo gebeurd." Architect W. Karmels van de Eper- weg kan daarover meepraten: „Ik ga er niet meer in", zegt hij, wijzend op de zwartgeblakerde schoorsteen die bouwvallig uit de zwartgeblakerde dakspanten steekt. Wonderlijk genoeg is het loofhout in zijn fraaie tuin on aangetast gebleven, maar een vonk in het rieten dak van z'n fraaie villa was voldoende om de woning te ver anderen in een trieste puinhoop. „Toen ik het vuur boven in het dennebos zag, wist ik dat er niets meer te redden viel. Ik heb alles in m'n huis laten staan, want de spullen naar buiten slepen had geen enkele zin. Het brandde overal. Ik blijf hier niet de wacht houden. Dat moet de politie maar doen. Vannacht slaap ik bij vrienden." Te laat Volgens architect Karmels is de brand op het schietterrein ontstaan en hebben de militairen veel te laat de brandweer gewaarschuwd. „Dom, zeer dom. Ik heb er geen woorden voor. Pas om twee uur hebben ze groot alarm gegeven, maar toen was het natuurlijk al te laat. De brand weer heeft hier niets kunnen uitrich ten. Toen het te heet werd ben ik gevlucht". Iets verscholen in het bos ligt de villa van de heer en mevrouw Mok- kenboer temidden van troosteloze dennebomen, die verbrand zijn ter wijl de woning zelf puntgaaf bleef. Dit is te danken aan het pannendak en de brandgang rond de woning. Zelfs het klimop en de struiken zyn verbrand, evenals de houten schuur en het kippenhok achter het huis. „Om drie uur zag ik het donker worden. Even later een vuurzee. Ik heb wat spullen in veiligheid ge bracht en daarna m'n man opgebeld. Hij is onmiddellijk met 'n taxi naar huis gekomen. Treinen reden niet. Hij werd zelfs tegengehouden door de militaire politie, maar via een omweg heeft hij het huis toch nog weten te bereiken", vertelt mevrouw Molken- boer. Haar man: „M'n buurman heeft met 'n bulldozer de bomen rond zijn en mijn huis omgeploegd. Even later kwam zo'n Centuriontank het pad oprijden, terwijl de bomen als luci ferstokjes afknapten. Ga maar weer weg, zei ik, jullie zijn niet meer no dig. Het is hier allemaal al ver brand". „Het is onverantwoordelijk dat mi litairen schietoefeningen houden ter wijl het zulk droog weer is. We heb ben hier een stuk grond van een hec tare, waarop we twintig jaar hebben Alle bomen zijn verbrand, bomen van gewerkt. Alles is voor niets geweest, veertig jaar oud. Het gaat. ons kapita- (door prof. dr. A. C. Drogend ijk) WAT is er tegen, de pil in het ziekenfondspakket op te nemen? Eigenlijk is deze vraag niet geheel juist ge steld, want de pil behoort reeds tot de ziekenfonds verstrekkingen. Volgens de richtlijnen immers mag de pil door de arts worden voorgeschreven wanneer in verband met bepaalde ziekelijke afwijkingen tijdelijk uitstel of regulering van de menstruatie noodzakelijk Met de wens de pil in het ziekenfondspakket op te nemen bedoelt men dan ook iets geheel anders. Men wil namelijk „de hele zaak vrijgeven", dat wil zeggen de orale anticonceptiva tot ziekenfondsverstrekking maken ter voorkoming van zwangerschap om welke reden dan ook, en dit niet alleen in, maar ook buiten het huwelijk. Tegen dit streven zijn twee bezwaren aan te voeren. In de eerste plaats zou ik er op willen wijzen dat de Ziekenfondswet van 1964, in werking getreden op 1 januari 1966, met geneeskundige verzorging en hulp uit sluitend de curatieve gezondheidszorg op het oog heeft. Weliswaar wordt de laatste jaren ook enige aandacht besteed aan de individuele preventieve gezondheidszorg, maar deze heeft alleen betrekking op die gevallen, waar in de verzekerde een verhoogd risico loopt ten gevolge van een' bestaande ziekte, afwijking of gebrek. Voor beeld: de inenting tegen griep bij hart- of longpatiënten. PRIVÉ-ZAAK Bij de preventie van zwangerschap door middel van ovulatieremmende middelen bewegen wij ons echter op een geheel ander vlak: dan is er behoudens enkele uitzonderingen geen sprake van een bestaande ziekte, afwijking of gebrek ten gevolge waarvan de vrouw een verhoogd risico zou lopen. In verreweg de meeste gevallen gaat het bij het ge bruik van de pil om sociale overwegingen. Of in een bredere context gezet, de pil is een van de middelen die men kan aanwenden ter effectuering van de geboorten- regeling, welke regeling uiteindelijk geen medische, maar een sociale aangelegenheid, een privé-zaak van man en vrouw is. Dat de Ziekenfondsraad het hoogste gezagsorgaan in het ziekenfondswezen er tot op heden ook zo over denkt, blijkt voorts duidelijk uit de circulaire „Preven tieve gezondheidszorg" van december 1967, alsook uit de circulaire van april 1964, waarin de farmaceutische verstrekking van orale anticonceptiva „in gevallen waar zich geen medische, maar uitsluitend sociale overwegin gen voordoen", niet als verstrekking voor rekening van de ziekenfondsen wordt beschouwd. VELE NADELEN Een tweede bezwaar is in het volgende gelegen. De pil heeft als voorbehoedmiddel ontegenzeglijk vele voorde len, maar helaas ook vele nadelen. De zo onschuldig uit ziende pil is in feite een sterkwerkend middel. Kort sa mengevat komen de bezwaren hierop neer: a) lichamelijke bezwaren zij het meestal van tijde lijke aard zoals misselijkheid en braken, algemene malaise, pijnlijke borsten, hoofdpijn, ongunstig effect op de lactatie, gewichtstoename, waaraan dan nog toe gevoegd moet worden het gevaar voor trombose en embolie, dat weliswaar zeer klein is, maar niettemin bestaat; het is overigens wetenschappelijk volstrekt on juist dit gevaar kwantitatief te stellen tegenover de moe- dersterfte bij zwangerschap en geboorte, om de eenvou dige reden dat het in dit geval uitsluitend gaat om het risico dat een voorbehoedmiddel met zich meebrengt; b) psychische bezwaren, waaronder in het bijzonder genoemd dienen te worden veranderingen in de libido sexualis, hetzij in dè zin van een versterking, hetzij in de zin van een vermindering van de geslachtsdrift; c) ethische bezwaren, zoals overwaardering van lichamelijk contact en onderwaardering van psychische bindingen, met als gevolg toename van de promiscuïteit (geheel vrij sexueel verkeer red.). d) en tenslotte sociale bezwaren, waarbij ik met name denk aan de gevolgen van het uit de mode raken van het gebruik van condooms, hetgeen blijkens de literatuur fatale gevolgen heeft gehad in Amerika, waar de go- norrhoe (een geslachtsziekte red.) met 100—200 pro cent is toegenomen. Samenvattend kan dan ook gesteld worden dat de pil door stimulering van de promiscuïteit en de daaruit voortvloeiende toename van de frequentie van geslachts ziekten, met name onder de jeugd van 15 tot 24 jaar, een bedreiging vormt voor zowel de geestelijke als de lichamelijke volksgezondheid. Ook om deze reden zou ik de pil niet zonder meer in het ziekenfondspakket willen zien opgenomen. Het voor komen van ongewenste zwangerschap moet niet zozeer gezocht worden in het op grote schaal verstrekken van orale anticonceptiva als wel in een doelgerichte seksuele opvoeding en voorlichting. In 't Harde zelf, op de Eper weg, is het kermis. Dorpsbewo- lers lopen in drommen op en ïeer, zichtbaar genietend van iet rumoer en lawaai van poli- ie, militairen en brandweerlie- len. Het deftige hotel De Ouwe Vale, hier en daar wat schroei plekken vertonend, is het cen- rum van alles en iedereen die ets met het bluswerk te maken lebben. Het ziet er uit als een slagveld. De nilitaire politie regelt het verkeer, iat zich gierend door de mensenmas- a's wringt: jeeps, Dafs, Porsches van le rijkspolitie, brandweerauto's, wa- ;ens van het Rode Kruis, de wegen wacht. Een grote schijnwerper zet alles in een onnatuurlijk fel licht. Waar achterin het bos, dat afgesloten voor alle verkeer en voor iedere ïieuwsgierige. gaan veel mensen een jangenacht tegemoet. We moeten onze auto laten staan, want „zo'n volksautomobiel is katte- pis voor een Centuriontank. Daar ;aat-ie ongezien overheen", zegt emand van de militaire politie met een brede glimlach. We gaan lopend, ichterop fietsen en hangend aan vrachtwagens verder, vlak langs de bosrand. Op het eerste gezicht valt er liets te zien, lijkt de brand geblust, maar wie even het bos inloopt wordt het al gauw te heet onder de voeten. Gasmaskers Overal laaien in het donker de vlammen op in struiken tussen den- ïebomen. Militairen slaan met schop- jen het vuur neer. Sommigen hebben hun gasmasker opgezet tegen de ver stikkende rook, anderen hebben een :akdoek voor de mond gebonden. MET EEN GROTE K ROER Berghorst en zijn zoon hebben een handkar volge laden met huisraad en bedde goed. Ze staan klaar om te vluchten, zodra het vuur hun boerderij nadert. (Foto Henk M. C. van den Berg).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 13