RUST IS NIET DUUR
3
Dutch kano" op de Philippijnen
TIPS
I
ZATERDAG 16 MEI 1970
Vakantie: rust, maar waar in een Europa,
jtdeze zomer voller lijkt te worden dan ooit
Op deze, enkele weken geleden aan
gestelde vraag, is een stroom
n brieven binnengekomen, die alle wel dit
idelijk maken: wie de moeite van het zoe-
n neemt, wie niet maar blindelings achter de
ote horden aantrekt, wie het er voor over
eft eerst even op de kaart te puzzelen en
:h terdege te laten voorlichten, voor die va-
ntieganger is er nog plaats genoeg in vakan-
vierend Europa. Ook in de streken, die toe-
;tisch aantrekkelijk zijn ondanks het feit, dat
t groot toerisme er aan voorbij trekt.
Waar? Wel, laten we een aantal gidsen onder
KWARTETIezers het woord geven (allemaal
u té veel worden).
nu eens niet naar de
Brave, de Rivièra of de
Joegoslavische kust wil
A. J. Baars (5 Mei-
Zoeterwoude) maar
als hij Zuid-Engeland
iveelt. Niet de drukke
aatsen Brighton en Tor
maar de kleine plaats-
,n groen gloeiend De-
ire. Zijn favoriet vakan-
•p: Fairmile, ergens aan
30 tussen Honiton en
zo'n 400 500 km
Oover (te bereiken met
van tevoren te re-
(ren veer Oostende-Do-
daaruit, zegt hij, zijn ve-
itrekkelijke trips mogelijk
adviseert dat te doen met
JWB-reiswijzer voor En-
in de hand. „De beide
beschreven routes Dover-
End heb ik tot Exeter
1 in, ze zijn alle twee ook
isch bijzonder mooi",
een duik in zee wil, raadt
badplaatsjes Seaton en
jmth aan en - wie het zeer
wil - Beer („zeer beschut
yen tussen vooruitstekende
.linten"). Het zijn wel
"fzakelijk grindstranden,
het klimaat is er zeer
er groeien zelfs palmen,
jbevolen onderdak: de
ïile Inn, een oud-Engelse
rg, met in originele Tu-
jl ingerichte bar. De kos-
iedroegen voor twee perso-
ien dagen logies met (zeer
ontbijt, consumpties en
van bad 200 gulden,
ieaal oord, niet druk en
ikt. Tips voor korte
o.m. naar Exeter en Otte-
Mary (de grote kerk).
ieel andere richting uit
heer C. J. de Bruin
ijk 98, Rotterdam): de
Riviera. Hij doet het
/ghoudendheid, zegt hij,
hij zijn oase aan deze
ojkust niet graag door toe-
8i overspoeld ziet. Dit is
pgeheim: Cinque Terre, een
■"ïeling van vijf dorpjes
Sestri Levante en La
deze vijf dorpjes is al-
Monterosso per auto be-
lar, de rest alleen met de
Attractie van deze streek
de heer De Bruin de
hoort er alleen het ge-
ruis van de zee en de schelle
stemmen van de Italianen.
Het is een oord, dat door zijn
rust haast middeleeuws aan
doet, met dorpjes, waar geen
auto komt en hotelletjes en een
enkele camping, die zelfs in het
hoogseizoen nog rustig zijn. De
hotels zijn wat primitief, maar
wie wat meer comfort wil, kan
altijd in Monterosso terecht
Overigens verwacht hij, dat
het met de rust over niet al te
lange tijd, gedaan zal zijn om
dat de Italianen bezig zijn met
de aanleg van een autoweg over
de heuvels. „Maar nu liggen de
dorpjes nog eenzaam op hoog
gelegen rotspunten, alleen met
elkaar verbonden door een rus
tig treintje en een enkel muil
dierpad, paden van waar men
prachtige uitzichten over de zee
heeft."
Wie aan het water wil zitten,
beveelt hij het eveneens rustige
Moneglia aan (o.m. camping aan
zee). Trips van hieruit naar: La
Spezia. Porte Venere en (per
boot) naar het eiland Palmaria.
Nog rust op het overvolle
Mallorca? Jazeker, zegt de heer
P.A. Burgersdijk (Van Hale-
wijnlaan 123, Voorburg), maar
ga dan niet naar de hoofdstad
Palma (druk en duur). Zijn fa
voriete oord: Cap de Perra
(Font de Scala), de uiterst noor
delijke punt van het eiland,
waarheen hij vorig jaar met
vrouw en twee dochters een
campingreis maakte.
Deze streek ligt drie uur rij
den van Palma en bezit één
camping aan zee plus een luxe
hotel.
Enkele regels uit zijn reis-er-
varingen: „heeriijk paella gege
ten en flessen wijn gedronken,
prachtige rustige omgeving, hel
der groen water - de vissen zag
je over de bodem zwemmen-,
waterskiën, paardgereden, mi
ni-golf, onderwater duiken, fiet
sen gehuurd (10 peseta's), ge
wandeld en boottocht gemaakt
langs de rotsachtige kust met
prachtige baaien met zand-
strandjes, eten niet duur". Hij
besluit: ,,'t Was een machtige
vakantie om nooit te vergeten".
Waarom wij dit jaar niet
naar St. Jean de Luz gaan?
Omdat wij er nu al vijf keer
zijn geweest. En al willen wij
wéér graag, het moet nu maar
eens wat anders worden. Waar
mee de heer Jac. Bakker (Gov.
van Wijnkade 37, Maassluis) wil
zeggen zijn paradijs dit jaar
maar node te laten liggen.
St. Jean de Luz ligt 15 km
van de Spaanse grens en 25 km
van San Sebastian aan de Golf
van Biscaje. „In die omgeving is
het weer bijna altijd gunstig." Het
can wel eens hard stormen, maar
de volgende morgen staat er al
tijd weer een stralend zonnetje
te wachten".
Enkele notities: campings In
overvloed, prijzen normaal, in
de hallen van San Sebastian
kun je heerlijk vlees kopen
voor nog geen zeven gulden per
kg. De Franse drukte begint in
augustus, zodat je dan niet moet
gaan. Maar tot dan is het er
ideaal en rustig, ook op de vele
kleine strandjes (niet op die van
Biarritz en St. Jean de Luz zelf)
aan de baaien, die er bij hopen
zijn en waar overal bewaking
is".
De afstand schat de heer
Bakker op 1250 km. Deze is af
te leggen via een prachtige rou
te, waarover hij liefhebbers
graag meer wil vertellen. En
wat de kosten betreft: met ben
zine, campinggeld, voeding
enz. was hij met een gezin van
acht personen in drie weken
niet meer dan 1000 gulden
kwijl
Twee tips van mejuffrouw H.
Burger (Kerklaan 4. Hans-
weert). De eerste betreft Frank
rijk, de andere Ierland. Haar
Franse dorado: het merengebied
(met uitgestrekte bossen) ooste
lijk van de Dordogne, ongeveer
op de lijn Limoges-Clermont
Ferrand. „De streek is sterk
ontvolkt en toeristen zie je er
bijna ook niet", schrijft zij. „De
enige vakantiegangers, die je
vindt, zijn hengelaars". De ho
tels in de dorpjes zijn eenvou
dig en niet duur. Campings
heeft zij er niet gezien.
Lünersee in Vorarlberg, 1970 meter boven de zeespiegel
door Dick Ringlever
Het beste boek voor de
beste tips. Drie van deze
standaard-ANWB-uitgaven
stelde het Kwartet beschik
baar voor de meest originele
vakantie-ideeën.
Dit zijn de winnaars:
C. 1. de Bruin Emeiisse-
dijk 98, Rotterdam
P. A. Burgersdijk, Van Ha-
tewijnlaan 123, Voorburg
W. van Bokhorst, Thor-
beckelaan 288, Den Haag
Ierland beveelt zij aan om
zijn ruige charme, zijn rust en
zijn matige prijzen. Langs de
hele westkust kun je overal lo-
gies-met-ontbijt krijgen voor
maar één pond. Campings zijn
er haast niet: je mag overal je
tent of caravan neerzetten, zelfs
tot op het strand hebben wij
kampeerders gezien.
Haar enige klacht: het gebrek
aan service. Maar, schrijft zij,
de voordelen wegen er ruim
schoots tegenop. Advies: be
spreek de boot vroegtijdig.
Tip voor een minder drukke
route naar Italië van de heer L.
Schipper (Van Adrichemstraat
353, Delft): niet over de Brenner
of de Simplon, maar zó: Maas
tricht-Aken, Malmédy, Luxem
burg, Saarbrücken, Straatsburg,
Offenburg en Triberg (Zwarte
Woud), Donaueschingen. Kon-
stanz, Rorschach, Landguart,
Chur, Julienpas, Pontresina, Ti-
ra no.
En eenmaal In Italië
dan eens niet naar de Riviera of
het Gardameer, maar een rond
tocht door de Apenijnen. Goede
pleisterplaatsen op deze 600 km
lange route noemt hij: Ravena,
Arezzo, het Trasimeense meer
(enkele aardige badplaatsjes),
Tirni, L'Aquila, Popoli, Scanno.
Voor de terugreis beveelt hij
aan: Rimini, Brondolo, Brescia,
Milaan, Aosta, Kleine St. Bern-
hardpas, Albertville, Genève,
Besangon, Langres, Verdun, Di-
nant, Leuven, Antwerpen.
Het Odenwald is vanwege
zijn rust en landschap al jaren
favoriet voor de heer W. van
Bokhorst (Thorbeckelaan 288,
Den Haag). „De meeste toeristen
razen er op veilige afstand op
weg naar het zuiden aan voor
bij. maar als men bij Darm
stadt, Lorsch of Weinheim even
de moeite neemt van de auto
bahn af te gaan en in oostelijke
richting te rijden, vindt men
daar een uniek vakantiegebied.
Dat geldt ook voor die toeris
ten, die door het Neckardal (dat
door het zuidelijk deel van het
Odenwald loopt) trekken: ga bij
Ziegelshausen, Neckarsteinach
of Hirschhorn eens dat overvol
le dal uit en rijdt in noordelijke
richting".
Waarom zijn voorkeur? In de
eerste plaats omdat er nauwe
lijks toeristen komen, maar ook
vanwege de pittoreske stadjes,
de lieflijke dalen en de beboste
heuvels. Men kan er heerlijk
-tt- Verstilde sfeer in St. Jean de Luz
wandelen zonder gestoord te
worden door scharen uitgelaten
vakantiegangers.
Tip: zet tegen zonsondergang
de auto eens langs de wegkant
om naar de reeën te kijken. Die
komen op dat uur vaak de hel
lingen af om te grazen op de
weiden langs de bergbeekjes.
Het Odenwald is, schrijft de
heer Van Bokhorst gemakkelijk
in één dag vanuit het westen
van ons land te bereiken (550
km).
Wie naar Oostenrijk op va
kantie wil (een land. dat door
massa's Nederlanders wordt be
zocht) beveelt de heer G. W.
Post (Bootsmastraat 8, Zoeter-
meer) het plaatsje Nenzing aan,
ergens tussen Bludenz en Feld-
kirch in Vorarlberg. Op de paar
zomervakanties, die hij er heeft
doorgebracht, heeft hij er maar
weinig toeristen en vrijwel geen
Nederlanders ontmoet. Een
„must" in dit gebied: een wan
deling naar de Nenzinger Him-
mel. Deze tocht kan ook per
jeep worden gemaakt (circa 1
uur rijden). Auto's worden in
dit gebied niet toegelaten. Wèl
uiteraard in Nenzing zelf van
waaruit veel interessante toch
ten, ook voor de automobilist,
mogelijk zijn.
Anderhalf uur rijden van Do
ver ligt, in zuidoost Engeland,
het rustige Herstmonceux (niet
ver van Eastboarne), waaraan
de heer P. J. Ras (Lisztstraat 23,
Den Haag) goede herinneringen
bewaart. „Wij hadden er voor
165 gulden per week een volle
dig ingerichte caravan gehuurd,
maar daarnaast zijn vele andere
vormen van logies mogelijk
naast hotels en pensions ook in
boerderijen. Bovendien zijn er
mogelijkheden voor een sport-
vakantie (paardrijden, water
sport). Bij het Brits Toeristen
Bureau (Nw. Spiegelstraat 6-8,
Amsterdam) weten ze er nog
veel meer over te vertellen",
schrijft de heer Ras. De prijs
voor de overtocht registreerde
hij zo: ƒ23,10 per persoon, kin
deren half geld, auto (afhanke
lijk van de lengte) 58. „Wie
een rustige vakantie wil bele
ven en daarbij kennis wil ma
ken met de Britse tradities,
vindt daarvoor in zuidoost En
geland rijk geschakeerde moge
lijkheden", aldus de heer Ras.
En dan nog een paar tips voor
een rustige vakantie in eigen
land. De heer A. H. M. Chris-
tiaanse (Van Kinsbergenstraat
15, Alphen aan den Rijn) advi
seert: breng eens een weekje
door in Vlodrop, in Noord-Lim
burg, je kan er in de wijde om
geving uren wandelen zonder
een mens tegen te komen, door
uitgestrekte bossen en over de
heuvels. Een ideaal oord voor
wie werkelijk de drukte van
het verkeer en de mensen wil
ontvluchten.
De heer A. de Waard (Beu-
kendaal 42, Rotterdam) heeft in
de Gelderse Achterhoek zijn
dorado gevonden met Vorden,
Gorssel, Bathmen, Harfsen en
Almen als pittoreske trekpleis
ters: een heerlijk rustige streek
met veel kastelen.
En de heer G. Stolk (Oranje
boomstraat 148 a, Rotterdam)
stuurt zijn vrienden graag naar
Zuid-Limburg, naar de streek
rond Gulpen. In tegenstelling
tot een plaats als Valkenburg ia
het daar, zegt hij, niet druk en
niet duur (pensionprijzen van
10 tot 15 gulden). Ook op de
trips, die hij naar België, Duits
land en Luxemburg maakte (dat
kan daarvandaan allemaal erg
gemakkelijk) merkte hij weinig
van de toeristenhordes, zelfs
niet in het hoogseizoen.
inwordt zo vaak gevraagd of het nu werkelijk wel nodig is die ont-
elingshulp. Er is in Nederland ook nog zoveel te doen. Toegegeven,
r dat neemt niet weg dat het in vele delen van de wereld veel en
erger is. Ik geloof dat het gewoon onze christelijke (voor som-
i mensen humane) plicht is, er naar vermogen iets aan te doen. De
zal helpen door geld te geven, de ander door persoonlijk te gaan
m."
deze laatste categorie behoort de nu 30-jarige Hogenaar Cees
die twee jaar werkzaam is geweest op de Philippijnen. Als u hem
?in andere ontwikkelingshelper tegenkomt, moet u twee dingen nooit
en, nl. „waarom ben je eigenlijk vrijwilliger geworden?" en „Wat
heb je daar nu precies gedaan?" Op de eerste vraag zal hij met een
schouderophalen antwoorden. Het is een combinatie von veel dingen
geweest. Misschien om gewoon twee jaar onderdak te zijn; misschien
om er eens helemaal uit te zijn; misschien om niet in dienst te willen;
moeilijke liefdestoestanden; een avontuurlijke geest of gewoon de krie
bel in het bloed of idealisme.
De tweede vraag is nog moeilijker te beantwoorden. Vooral dat woordje
„precies". Vrijwilligers doen namelijk erg veel. Ze werken vaak onder
moeilijke omstandigheden tussen mensen met een andere taal en een
totaal verschillende cultuur.
door
Cees Flink
gebeurt het wel. dat je "s mor-
>m zeven uur In je auto stapt om
Isser te bezoeken omdet hij moei-
len heeft met zijn net. Je doet er
...ien wel drie uur over, want er-
b'lw een brug zomaar van ellende in
gezakt en je moet dus door de
waardoor de electrische installatie
auto nat wordt. Je krijgt nog twee
landen ook. Als je eindelijk bij die
bent, geef je hem het doosje vis-
waar hij om had gevraagd. Mis-
ben je er maar vijftien minuten en
weer naar huis. Wat heb je dan
gedaan? Ben je chauffeur ge-
monteur, reiziger in vishaken of
vrijwilliger die iets aan de vlsse-
ogt te doen?
horen weieens de kreet dat we
lijk niets meer zijn dan redelijk be-
padvinders met elke dag een gro-
ad. Om erg eerlijk te zijn. krijgen
Dk zelf wel eens dat idee. maar dat
omdat we ie snel resultaat willen
Het is moe'lljk voor ons, die er
Jynin zitten, om het op de lange ter-
ie zien. Als ik nu terugkijk kan ik
t toch niet zeggen dat iemand van
)rt|e betiteling padvinder verdient,
één heeft succes, de ander niet
Het iedereen het eens is met de
aW en de aanpak van het ontwikke-
rerk is log'sch. Er wordt gekan-
Hei is een land van rijst, kokosnoten
en suiker, maar ei wordt ook koper,
zilver en goud gevonden Er zijn prach
tige stranden en lOtsen, vele arme men
sen, maar ook lui die feesten kunnen
geven die drie miljoen dollar kosten.
Een deel van de Philippijnen is Rooms
Katholiek, een ander deel Mohamme
daans. Er bestaat nog veel bijgeloof. Een
meisje van net Amerikaanse Vredes-
korps ging erqens ver de bergen in en
zij was het eerste blanke meisje dat de
bewoners daar zagen. De mensen waren
er niet van af te brengen dat zij de
maagd Maria was.
De Philippijnen is een land waar ont
zettend veel gebeurt. Studentenrelletjes
die er echt niet om liegen. Corruptie
viert nog steeds hoogtij maar het ge
beurt zo verrassend ogen dat iedereen
het weet en Kan zien dat het gebeurt.
Als je echter arm bent en iemand geeft
je 50 pesos wanneer je bij de verkiezin
gen op hem stemt, dan wil je er nog wel
eens over denken. Bij de laatste verkie
zingen werd van de ene kandidaat ge
zegd dat hij in de oorlog met de Japan
ners heulde en de ander werd verweten
dat hij vroeger iemand had vermoord.
Weg met het Amerikaanse imperialis
me, met blanke mensen en buitenlandse
priestersl Maar alles wat uit het buiten
land komt wil m-Jn dolgraag hebben om
dat het toch zoveel beter is.
Theoretisch en administratief zit alles
geweldig in elkaar, echter op je rijbewijs
kan rustig staan oat je een vrouw bent.
hoewel je al meur dan 25 jaar leeft met
de gedachte eon man te zijn
Het kan gebeuren dat bij een rechts
zaak de advocaat voor belde kanten
werkt. Het is een land waar zoveel din-
Links: het verslepen van een huis.
Rechts: Nederlandse vrijwilligers en
een charmante Philippina met wie een
van hen is getrouwd. Tweede van rechts:
Cees Flink.
gen nog kunnen, dat ik eigenlijk een
beetje bang ben om terug te komen in
Nederland waar je van het begin tot het
eind verzorgd bent. Ik heb eens gepro
beerd een Philippijn uit te leggen wat
AOW eigenlijk is en hoe het werkt. Ik
ben ermee gestopt, want het was onmo
gelijk.
Wij zitten hier in een van de armste
provincies van net land. Dat komt mede
door de geografische ligging. Aan de
éne kant de zee, aan de andere kant de
bergen. In vroegur tijden heeft men in
het wilde weg bomen omgehakt en stuk
ken bos afgebrand, zodat de regen de
eventueel nog aanwezige vruchtbare
grond met zich meesleurt en kilometers
ver ergens in zee deponeert.
Door de ontbossing houden de bergen
het water niet vas', zodat de rivieren in
de droge tijd bijna of helemaal droog
staan. Hierdoor is het moeilijk om Irriga
tiewater voor de rijstvelden te vinden. Er
kunnen wel putten worden gegraven,
soms dat de stukken eraf vliegen
eranderingen zijn vaak klein en
en duur woiden betaald, maar men-
veranderlngen lopen nu eenmaal
is' b erg in de galen
loy nag me echt geloven als ik zeg dat
u aan de belasting betaalt
'ij hier aan het ontwikkelen
iggegoold.
ee iaar in de Philippijnen
gewerkt te hebben ken ik
een heel klein beetje. Het
n heerlijk land met zoveel tegen-
igen dat je er soms een beetje stil
Het kan hier erg droog en
maar in de regentijd ie er
iel regen dat de rivieren tien
maar dan moet er weer een pomp bijko
men en dat maakt het net te duur voor
de meeste boeren.
Verder ontbreken in deze provincie
goede bruggen. De rivieren kunnen In
een paar uur tijd tien maal zo breed en
vijf maal zo dieo worden. Met goede
bruggen zou dat geen bezwaar zijn,
maar de rivieren hebben nu eenmaal de
nare gewoonte (Jat ze niet altijd precies
recht onder de hrug door willen, en nog
al eens van twee walletjes eten. Die
walletjes willen nog wel eens afbreken,
zodat het kan gebeuren dat een prach
tige brug In het midden van een rivier
staat, echter zonder op- of afritten.
Nu zitten de Philippijnen daar niet zo
erg mee. Ze hebben hier een uitdrukking
„mainteneer lang Het lijkt een beetje
op „Je malntiendrai" en zoiets betekent
het ook. Een paar kokospalmstammen
een paar plankjes en over en klaar is de
Philippijn. Zo kan je ontzettend lange
bruggen tegenkomen, die maar over een
heel klein stroompje gaan. Ook kan het
gebeuren dat je midden in het land een
brug ziet staan, zonder een rivier te ont
dekken. De rivier heeft haar loop veran
derd...
Bent u wel eens zittend In een bus
door een bulldozer een rivier uitgeduwd?
Nu zijn bussen hier wel iets anders dan
de luxe touringcars die men in Europa
heeft. Ze kopen hier een vrachtauto en
slopen alles eraf. Daarna bouwen ze het
ding weer op met houten balken. De bus
is helemaal open aan een kant en er
staan een stuk of twaalf houten banken
In. Voor een diepe rivier gekomen, trekt
de conducteur zijn broek uit en stapt het
water in om de ondiepste plaats te zoe
ken.
Als de bus het water induikt, is het
geweldig om alls geluiden aan te horen
die eruit opstijgen Hoe hoger het water
stijgt des te luider wordt het gekrijs van
de inzittenden.
Als wij met de bus meemoeten (we
doen het liever met omdat onze zitvlak
ken niet gehard ,n) kruipen we meestal
boven op de bus. Je zit er tenminste
De schrijver met een aapje op zijn
arm
droog. Een keer ging het toch bijna fout
Het water stond al tot de banken en
iedereen klom krijsend op de rugleunin
gen. toen de motor begon te sputteren
en er na een tijcüo helemaal mee op
hield. Je zit dan toch wel vreemd te
kijken naar al dat kolkende water om je
heen.
Gelukkig waren ze net in die rivier
een brug aan het bouwen en kwam er
een bulldozer die ons zonder moeite uit
de rivier duwde. De eerste 40 kilometer
heeft de bus dan wel geen remmen
meer. jnaar dat belet de chauffeur toch
niet om 70 te r'jden daar waar wij nog
niet eens 40 km zouden durven riskeren.
Het is gemakkelijk, sarcastisch te
spreken over toeutanden die ons vreemd
zijn. Je kunt niet zeggen dat de mensen
hier lui zijn omdst ze een ander werk
tempo hebben dan wij. Dat mensen hier
vaak ja zeggen in plaats van nee, is
alleen omdat ze weten dat Je liever ja
hoort, terwijl het toch „nee" is. Voor hen
is het geen liegen: ze willen je alleen
niet teleurstellen. Het is Azie Mensen
zijn en denken hier anders Na een tijdje
kom je er wel achter dat onze hele wes
terse cultuur ook niet alles is.
De Stichting Nederlandse Vrijwilligere
is hier in Antique (provincie van 2522
km2 gelegen op het eiland Panay) verte
genwoordigd door een teamleider met
vrouw en twee kinderen, een assistent
teamleider met eveneens vrouw en twee
kinderen, een zuster, twee onderwijze
ressen en enige vrijwilligers.
Ik ben hier eigenlijk gekomen ogi de
vissers te leren met motoren om te gaan
en ze technisch iets wijzer te maken.
Maar wat het eerst het beste mannetje
hier al met een stukje bamboe voor el
kaar krijgt, is niet te geloven. Ik had dan
ook al gauw in da gaten dat er voor mij
op dit gebied niet zoveel was te doen.
Snel ben ik overgestapt op de visserij.
Verder stoei Ik een beetje met ons wa
genpark: we hebben twee volkswagens,
twee jeeps en een stationcar.
Je kunt hier alles krijgen, je moet al
leen de tijd hebben en je niet druk ma
ken. Heeft men het niet, dan zijn er altijd
nog de Chinezen. Die hebben alles of
bestellen het.
leder van ons heeft het hier geweldig,
maar niemand vindt het erg, weer naar
huls te gaan. 'J moet eens weten wat
het is om twee jaar lang te worden
aangestaard en uitgescholden voor ,,ka-
no"(een afkorting van Amerlkano). Phl-
llppino's zien in iedere blanke een Ame
rikaan. Na heel veel uitleggen weten
sommigen dat we „Dutch" zijn. maar dan
heten we In het vervolg „Dutch kano".
Voor een tropisch land valt de flora
en fauna tegen. Als compensatie voor de
weinige dieren bulkt het hier echter van
de muggen, vliegen, muizen en ratten.
Maar ook daar wen je aan. Er zit al een
jaar een soort bijennest in mijn kamer.
*e lijken op vliegen, ze zijn zwart en
prikken niet. Wel halen ze honing uit
bloemen en maken- een soort honingraat
Je kunt je er" we' Westers druk over
maken, maar hier redeneert men: als ze
je niets doen. waarom zou je ze dan
wegjagen? Tenslotte waren zij e r het
eerst.
Het is ook opvallend hoe weinig last
je hebt van mieren als je er ten minste
aan gewend bent. Zelfs als je elke keer
wanneer je suiker in de thee doet. even
moet wachten tot ae suiker is opgelost
en Je er dan een stuk of vijf mieren uit
moet scheppen. Je proeft het echt niet
De Philippijnen is echt een fijn land
met veel goede dingen, maar ook met
veel narigheden. Een land waar Je het
ene ogenblik van houdt, maar dat je het
volgende moment kan haten. Net als Na»
derland. weet uwel!"
