otterdam s langste da:
Rotterdam-Zuid trilde
op zijn grondvesten
VRIJDAG 8 MEI 1970 "j* 4
De zegetocht van de Feijenoordspelers per bus.
ROTTERDAM, 6 en 7 mei
In de nacht van woensdag op donderdag gooit een man een
ot rode verf over zijn witte Fiat. zodat de wagen de Feijenoord-
leuren kan uitdragen. Hij rijdt dan speels, mèt de verse verf. te-
pn een smetteloos witte politie-auto. De agenten stappen uit,
11 ze verdwijnen met de verver hossend in de menigte.
Andere auto's worden ludiek opgetild en met passagiers en al
11 eind verder neergezet. Op het Hofplein duiken tientallen
otterdammers in de fontein, terwijl voor het stadhuis agenten
lorden gejonast.
Even na middernacht trekt een eindeloze stoet auto's claxon-
8""erend, vaak volgepropt met mensen, soms met open dak en
echtopstaande met vlaggen zwaaiende inzittenden. Alle automo-
ilisten kijken elkaar blij of verrukt aan en maken felicitatie-
ebaren.
Huib Goudriaan
We zullen Celtic even
pakken,
En heeft Feijenoord de
Cup dan vast,
Gaat ie hoven op de
Euromast!"
Een mevrouw vertelt me: „Toen die
laatste punt werd gemaakt, of weet
ik veel hoe ze dat noemen, sloeg Jan-
nie met zo'n tennisding, op de kop
van Ineke. Nou, die kreeg toch pijn
in d'r hoofd! Toch was het baldadig
heid: ze waren zo blij, ze hebben het
huis afgebroken."
Een overzicht van de mens enmassa voor het stadhuis.
Burgemeester Thomassen met Bram Bom, die hem opbelde met
de mededeling dat er mensen op hem wachtten voor het stadhuis.
worden in de loop van de middag daar komen ze de trappen op: als een
enkele tientallen flauwgevallenen het vaandelwacht rondom de cup! Bloe
stadhuis in gedragen. Iemand zegt: men, felicitaties, applaus, toejuichin-
„A1 val je flauw, als je getooon blijft gen, oorverdovend geloei van buiten
staan blijf je toch wel hangen." als ze met de cup het balkon opgaan.
Tulpen
De Burgerzaal van het raadhuis,
waar de spelers met hun vrouwen
zullen worden ontvangen, krijgt fleur
door de binnenkomst van tien dames
van de Rotterdamse VVV met tulpen
voor de Feijenoorders. Hoofd VVV-
informatie Marijke van Lingen ver
telt: „De tulpen zijn vanmorgen in de
kleuren rood-wit op Keukenhof ge
plukt." In taxi's waren de dames toen
naar Zestienhoven gereden, maar bij
het uitblijven van het toestel ging
weer terug de stad in. Het is inmid
dels drie uur. De jongen op het trans
formatorhuis blijft „Feijenoord roe
pen en met een rood-witte vlag
zwaaien op een gevaarlijke manier.
De menigte, aangegroeid tot zo'n
200.000 mensen, zingt, ratelt en toe
tert.
Om vijf voor half vier komt het
bericht via de walkie-talkie van een
agent dat „ze" op het Kleinpolder-
plein zijn. De dames met de tulpen
staan dat niet meer in een erehaag,
maar zijn erbij gaan zitten. De half-
blote jongen slaat de maat van „Daar
moet op gedrongen worden". Op de
daken van de omringende kantoorge
bouwen, zover als het oog reiki, zit
ten en staan mensen.
Tien over half vier: „Ze zijn op de
Schiekade, dus vlakbij." Drie minu
ten later: „Ze zijn er!" Burgemeester
Thomassen verzoekt iedereen niet
buiten de Burgerzaal te komen. En
Schijnbeweging
Ernst Happel gaat op de
schouders. Getoeter, applaus,
loeien: het duurt tien minuten.
Dan toespraken van de burge
meester en Feijenoord-voorzitter
C. Couwenberg. Orgelmuziek zet
in met „Hand in hand". De jacht
op handtekeningen, gesprekken,
champagne. Iemand stapt op
Coen Moulijn af en zegt: „Coen
Meloen ik heb van je genoten!"
Moulijn: „Dit is het hoogste wat
een voetballer kan bereiken. Het
is geweldig." De reis? „Vermoei
end". Later verklaart een Rot
terdammer: „Dat met dat vlieg
tuig «rst naar Amsterdam stu
ren, was een van de laatste
schijnbewegingen van Happel!"
Want Rotterdam zag gisteren
alles door de Feijenoord-bril. En
nog tot heel vroeg in de morgen
van deze vrijdag klonk het in de
straten: „Wie heeft er weer een'
goal gescoord, Feijenoord!
Feijenoord! Feijenoord!" Het was
een lange dag.
De ..nacht van Feijenoord" op
Zuid.
Lange rijen jongelui hossen
I oor het anders zo ernstige Hol-
tin-restaurant, naar boven en
eer terug: bierviltjes dalen als
mfetti neer. Een heer houdt el-
auto aan en schudt woorde-
os de handen van de passa-
ers.
De terrassen van de C'70-pa-
Ijoens blijven stampvol tot on
weer twee uur half drie. Tot
j xgeveer vier uur in de morgen
lalt een regen van onsamen-
xngende geluiden, samengesteld
it geratel, toeteren, claxonne-
n en zingen neer uit de len-
1.lucht.
Rotterdams populaire Arie
alkhof maakt in zijn Oase-club
entjes een nieuw lied, dat om
iddernacht reeds wordt gezon-
Het refrein:
Ernst Happel heeft me
al verteld,
Wat is er met het serieuze, hard
werkende Rotterdam gebeurd? Kan
het winnen van de Europa-Cup van
de zo gereserveerde Rotterdammers
talentvolle feestvierders maken? Een
oude Rotterdammer: „Dit is het Rot
terdam van voor de oorlog." Een wat
jongere: „Het lijkt wel alsof we weer
bevrijd zijn!"
Weggetrapt
tH.oofdinspecteur J. A. Blauw, com-
tet met Feijenoordroset. was ver-
twoordelijk voor een goede gang
zaken bij het Feijenoordfeest.
Mevrouw Fibbe (echtgenote van de
organisator A. Fibbe van manifestatie
C'70): „Misschien had het Rotterdam
se publiek dit nodig. De jongens daar
hebben de laatste reserves tegen C'70
weggetrapt."
Een rake opmerking: het doel van
C'70 communicatie oftewel gezel
ligheid is dichterbij gekomen met
het cup-feest. Een winstpunt dat door
hen, die spreken over sportverdwa-
zing niet over het hoofd kan worden
gezien. Het begon woensdagavond
kwart voor twaalf eigenlijk met het
telefoontje van een in Rotterdam wo
nende jongeman. Bram Bom. die de
burgemeester opbelde om hein te zeg
gen dat er een menigte voor het stad
huis op hem stond te wachten.
Burgemeester Thomassen: „Ik
kreeg ook nog een telefoontje van
burgemeester Samkalden van Am
sterdam, die alleen maar zei: Gefeli
citeerd." Daarna gaat de heer Tho
massen naar het stadhuis, waar hij
vanaf het balkon met een megafoon
de mensen probeert toe te spreken.
Hij verzoekt zijn stadgenoten de vol
gende dag op de Coolsingel té komen
om het elftal te verwelkomen. Zijn
woorden gaan verloren in het lawaai
van autoclaxons en feesttoeters. Hij
slaat dan maar de maat van het
„Geen woorden maar daden." Een
maal buiten wordt de burgemeester
op de schouders genomen.
Flauwvallen
De volgende dag donderdag
blijken de Rotterdammers gevolg te
geven aan de oproej} van de burger
vader. Om elf uur 's morgens beginl
er al een menigte voor het stadhuis te
groeien. Duizenden, honderdduizen
den. En om een uur vertelt een poli-
tie-functionaris met behulp van een
megafoon (Feijenoord-rozet op de peü
dat het vliegtuig met de spelers naar
Schiphol is gedirigeerd.
Maar: „Wij nemen maatregelen om
de Feijenoord-spelers zo snel moge
lijk van de Dam hier op de Coolsingel
terecht te doen komen." De politie
heeft ook maatregelen getroffen om
de zegetocht door de stad goed te la
ten verlopen. Totaal 300 agenten zijn
bezig met het verkeer: in Rotterdam
is bijna veertien kilometer weg afge
zet.
Traag verlopen de uren. Het tam
boer en trompetterskorps Ahov ver
drijft het ongeduld mof. op het balkon
Feijenoordliederen te begeleiden. Een
halfnaakte jongen, brooddronken of
dronken, maakt capriolen op hel
transformatorhuis van de Energielijn
van C'70. Een vriend houdt hem ge
lukkig vast, maar de autoriteiten ma
ken zich zorgen dat hij eraf zal val
len. Inmiddels zijn alle daken van
C'70-paviljoens voorzien van publiek,
dat van uitzicht houdt. Beneden hén
Feijenoord toont de beker aan het legioen.
(Door Jan Ladenius)
ROTTERDAM-ZUID. de wijk
waar Feijenoord de meeste sup
porters telde na vandaag is
heel Rotterdam, Feijenoord-aan-
hanger heeft woensdagavond
en -nacht op zijn grondvesten
staan trillen. Onmiddellijk na af
loop van het zenuwslopende
Europacup-duel, dat achter ge
sloten gordijnen in de huiskamer
van seconde tot seconde werd
gevolgd, ontlaadde de tot het
uiterste opgevoerde spanning
zich in een vreugde-uitbarsting
zoals Nederland de laatste 25
jaar niet heeft gekend.
De Beijerlandselaan en de Groene
Hiiledijk, die ruim twee uur lang een
volledig uitgestorven aanblik hadden
gegeven, werden in de kortste keren
overspoeld door duizenden en nog
eens duizenden Feijenoord-aanhan-
gers, die op alle mogelijke manieren
hun vreugde en aanhankelijkheid je
gens hun eigen 'Faaienoord', dat het
toch maar eventjes gelapt had. toon
den.
De 20.000 supporters die hun club
naar Milaan vergezeld hadden bleken
slechts een zeer klein deel te zijn van
het legioen. Naar schatting waren in
heel Rotterdam meer dan honderd
duizend mensen op de been. Men viel
elkaar om de hals, schreeuwde, toe
terde, juichte, lachte en huilde.
Kameraden
Volslagen vreemden van koud twee
uur geleden' waren als bij toverslag
veranderd in de beste kameraden.
Een man op sokken, met een kinder
vlaggetje in de hand, omhelsde ie
dereen die maar eventjes in de buurt
kwam. De cafè's die tijdens de wed
strijd matig bezet waren geweest,
puilden nu aan alle kanten uit en de
tapkraan liep warm. Obers sjouwden
af en aan met bladen pils, zelfs op
straat werden de glazen uitgedeeld.
De politie van het bureau Sandelin-
geplein trachtte heel even het ver
keer in goede banen te leiden, maar
zag vrij spoedig het nutteloze van de
situatie in en gaf de pogingen snel op.
De dienstdoende agenten werden op
genomen in de massa en op dc schou
ders rondgedragen.
Nog geen half uur na het eindsig
naal van scheidsrechter Lo Bello was
elk verkeer volkomen onmogelijk. De
Beijerlandselaan was het toneel van
een regelrechte happening en bleef
dat lang, zeer lang.
Jongelui, gewapend met enorme
Feijenoordvlaggen reden luid toete
rend mee op de treeplanken van
voorbijschuifelende auto's om even
verder weer deel te nemen aan een
nieuwe polonaise. De situatie werd
van minuut tot minuut chaotischer.
Steeds meer mensen stortten zich in
het feestgewoel. In extase liepen ze
rond.
Grote kerels huilden van vreugde,
moeders hadden hun kinderen wak
ker gemaakt. Strijdliederen klaterden
tegen de huizen op. Ove Kindvail ai
ai ai ai, Coentje, Coentje, het waren
spreekkoren waar geen eind aan
kwam. Het hand in hand kameraden
en geen woorden maar daden werden
gezongen, gegild en geschreeuwd tot
dat de stembanden staakten en er ge
smeerd moest worden om althans nog
enigszins verstaanbaar te blijven. Tot
in de vroege morgen duurde de feest
vreugde voort. Langzaam aan werd
de massa echter kleiner en kleiner
om tenslotte geheel op te lossen.
Toen de bussen met "spelers en offi
cials gisteren naar eigen terrein ver
trokken was de belangstelling in zuid
maar matig. Veel mensen waren het
wachten moe geworden of hadden
eerder op de Coolsingel meegenoten
van het moment van hun leven. Op
het stadionplein waren wel weer dui
zenden mensen samengestroomd om
hun helden toe te juichen. In de
avonduren werd voor de tweede keer
uitbundig feest gevierd tot zeer diep
in de nacht.
Tenslotte nog dit. Feijenoord is de
beste, de fijnste, de heerlijkste, de
machtigste voetbalclub van de hele
wereld. Maar dal heeft u 11a deze
twee dagen, inmiddels wel begrepen.
