Waarom gek? (11 Taekwon-Do: controle over lichaam en geest doorgaan Computer geeft eerlijker cijfers op het rapport IMDAT-IE ANDERS IS7 wm dialoog Huib Goudriaan ZATERDAG 2T MAART 1970 B Het begon op de huwelijksreis von meneer A. L. von Ameringen. Zijn vrouw werd ziek en moest maanden verpleegd worden in het Amerikaanse hospitaal in Parijs. Daar zat hij op de ien d ran<* van en kwam 'n contact met Amerikaanse psychiaters; zo werd zijn belangstel- ling gewekt voor de psychiatrie. Veertig jaar van zijn leven heeft de Nederlander Van Amerin- cldci| gen besteed om meer begrip te kweken voor de ex-psychiatrische patiënt. Hij stichtte in Amerika de Van Ameringen Foundation. Vier jaar kreeg een Nederlandse jonge vrouw, de se- van zijn vriend Jiskoot, de opdracht, om in ons land taboes rond de psychisch ge stoorde mens te doorbreken. Een kamer in een Amsterdams grachtenhuis; een jonge enthou siaste vrouw: Treeske Blase die met een kantoorhulp de Stichting Pandora uitmaakt. hojat >ok. 1, sske Blase: „Toen ik be was er niets, alleen geld. ychiatrische wereld is een en gemeenschap. Ik ben wezen kijken en praten, me maar een lesje", zei t is de boodschap die gebracht moet worden? er te koop in Nederland ;t hele gebied van de lijke volksgezondheid? Ze om te beginnen in vakjes ld, de joodse, roomse, tantse en neutrale instel- Nu hebben we de Natio- Federatie voor de geeste- ■olksgezondheid." vroeg me na oriëntering oe kan ik de negatieve ng van de gemeenschap in,pzichte van de ex-psychia- e patiënt afbreken? Hoe dat?" is Blase dacht bij de :hting primair aan ggevers die met meer van zaken wat soepeler schrijven, wanneer er irbeeld een moord is ge- of een meisje aangerand buurt van een psychia- ziekenhuis. Dat legt een op de patiënt, vaak ten ite. De andere groep die benaderen bestaat uit de huisartsen, die soms b „psychiaters zijn vogels", iychiatriè vormt nu een intensiever onderdeel medische opleiding, dacht Treeske aan de 1 die nog niet beladen met vjJ>roordelen van ouderen, Taet voor nieuwe ideeën en% zekere tolerantie kan igen jegens de medemens, jongeren heeft ze verschillende projecten uitge voerd. Middelbare scholieren en leerlingen van de Pedagogische Akademie maakten excursies naar 25 psychiatrische inrich tingen. De NCRV besteedde daar ooit in een televisiepro gramma aandacht aan. Klas vijf ABC van de Christelijke Kweek te Gouda bezocht bij voorbeeld het Deltaziekenhuis in Poortugaal en een sociale werkplaats voor geestelijk ge handicapten in Rotterdam. De leerlingen worden in di rect contact gebracht met pa tiënten. Zo'n excursie bestaat uit een inleiding voor de groep leerlingen en daarna samenwer ken met de patiënten tijdens creatieve therapie. Drie patiën ten en twee leerlingen zitten met elkaar aan één weefgetouw. Om te weten te komen wat je met een draad wol aan moet zal de leerling advies moeten vra gen. Meteen is een gespreksthe ma gegeven. Voor de leerling is daarmee de drempelvrees weg genomen en de patiënt heeft spifÉüfïüïi! t m 1 Links Treeske Blase, die in ons land taboes moet doorbreken en rechts de heer Van Ameringen, stichter van „Pandora" niet het gevoel bekeken te wor den. „Het gaat er om. mogelijkhe den te scheppen voor een die- pergaande belangstelling bij de jonge mens voor de problema tiek van de geestelijk gestoor de', zegt Trees Blase. Trouwens, iedereen komt in z'n leven wel eens met een gestoord mens in aanraking. Eén op de 485 Nederlanders was op 31 december 1968 opgenomen in een psychiatrische inrichting. Van de nieuw opgenomen pa tiënten in algemeen psychia trische centra keerde in 1968 65 pet weer binnen een half jaar te rug in de maatschappij. Dit bete kent dat veel gezinnen met deze problematiek te maken hebben gehad. Zestig procent van de leerlin gen bleek na dit experiment zeer geïnteresseerd; dat aantal wil wel werken in een psychia trisch ziekenhuis om beter ach ter de problemen te komen rond de gestoorde mens. De ex- qursies werden door de meer derheid van de deelnemers zeer positief gewaardeerd. Voor de paasvakantie staat een nieuw project op stapel. Zeven grote psychiatrische ziekenhuizen zullen elk 45 leerlingen opne men, die gedurende drie tot vijf dagen meewerken met het ver plegend en verzorgend perso neel. 's Avonds doen ze mee met de patiënten-recreatie. Ze verdienen er geen cent aan. Het ziekenhuis vergoedt de reiskosten boven 5; de leerlin gen zijn intern. Aan belangstellenden voor dit project geen gebrek! Het aan bod is gewoon te groot voor de Stichting Pandora. De ont vangst van groepen jeugd is ar beidsintensief voor de zieken huizen. „Pandora" liet door René van Nie een vijftien minuten duren de kleurenfilm vervaardigen; .Duivelse' patiënten zaten vroe ger met zware ketenen vast geklonken deze is kosteloos verkrijgbaar op het adres Keizersgracht 546 in Amsterdam. Het filmteam heeft de patiën ten geobserveerd. De rolprent kreeg als titel de indringende vraag: „Waarom gek? Omdat ie anders is?" De aanvrager moet beschikken over een 16 mm projektor. Binnen is op buiten ingesteld, is het thema van de film. Wie is die patiënt, wat doet hij, wat zijn z'n kansen, staan er enorme muren rond het ziekenhuis? „Denkbeeldige muren", zegt Treeske Blase. Haar taak die muren te slechten. Ze doet dat doordacht. De film wordt inge leid door vrijwillige mede werksters, die zij zoekt bij ex-verpleegsters, therapeuten en zelfs ex-patiënten. Het feit dat laatstgenoemden een toe lichting geven, is een levend bewijs dat het etiket „gek" veelal ten onrechte wordt opge plakt. De Stichting Pandora beschermt de privacy van de verpleegden. Namen worden niet genoemd aan de leerlingen, scholen en ontvangende inrich tingen liggen niet in eikaars na bijheid om herkenning te voor komen. Pandora wil liever geen subsidie aanvaarden. „Dat houdt beperkingen in". Nu de eerste storting van de Neder landse Amerikaan al flink aan gesproken is, kijkt men uit naar donateurs (en ook naar vrijwil ligers). De brochure die uitgereikt wordt aan filmkijkers bevat een aanmeldingsformulier. Deze lekenvoorlichting is een primeur; incidenteel zijn er wel plaatselijke contacten met vrouwenverenigingen, maar Voor de eerste keer in de Bondsrepubliek hebben scholieren halfjaarlijkse rapporten mee naar huis gekregen, die door een elektronisch brein waren berekend en geschreven. En wel in München. Zowel in de scholen zelf als in de afdeling voor onderwijs zaken van het stadhuis is men tevreden met het resultaat. De scholen zijn het Thomas Mann-gymna- sium en de Otto Hahn- mavoschool in Duitsland is het gebruikelijk onder wijsinrichtingen naar be kende personen te noemen. „Zo'n computer" zo hoorde men van verschil lende leerlingen „is eerlijker en rechtvaardiger en ook neutraler dan me nige leraar. Het ding houdt er geen persoonlijke sym pathieën en antipathieën op na en is dus veel be trouwbaarder dan een mens." Men heeft de computer vanaf het begin van het nieuwe schooljaar met allerlei gegevens volge stopt, zoals de cijfers voor schriftelijk huiswerk en het beantwoorden van mondelinge vragen en ook die van examens, met de bedoeling, dat de computer dan na verloop van enige tijd, wanneer gewenst, in een paar seconden tijds het eindresultaat vertellen kon. De computer verstaat ook de kunst uit achttien verschillende medede lingen een juist commen taar te kiezen en dat in het rapport neer te schrijven, bijv. of een leerling vlijtig is geweest of lui, of hij of zij zich goed gedragen heeft en of hij of zij zou overgaan of hoogstwaar schijnlijk niet. Een dergelijke computer wordt ook al in Amerika gebruikt. Het ding is een uitkomst voor het les gevend personeel. Toch behoeven de ouders niet bang te zijn, dat het al of niet overgaan van hun spruiten naar een hogere klas alleen maar van de elektronische rekenkun sten van een apparaat zou komen af te hangen. Want hoewel de computer zelfs in staat is de waarde van de cijfers voor de verschil lende schoolvakken uil elkaar te houden en ook weet wat men met het lan ger van school wegblijven moet doen, hebben de leraren uiteraard het recht die elektronische mede delingen nog eens aan een onderzoek te onderwerpen en ze eventueel nog eens te herzien. Per slot van reke ning worden de rapporten niet met een abstracte for mule door de computer, maar zoals tot dusver altijd gebruikelijk is ge weest door een school hoofd of door een leraar ondertekend. Op een vergadering van onderwijsdeskundigen is de kwestie van de com puters nog eens uitvoerig ter sprake gebracht en is men het er met elkaar over eens geworden nog meer computers in scholen aan het werk te zetten. Het gemeentebestuur van de stad München en de overheid van de deelstaat Beieren gaan zelfs in zekere zin met elkaar con curreren. Want het Beierse ministerie van onderwijs en wetenschap pen heeft besloten een eigen elektronisch reken centrum voor research, planning en overheidsbe stuur in het leven te roepen, waarbij als eerste project op het programma staat: het bijeenbrengen van gegevens over alle onderwijskrachten in Beieren. landelijke voorlichting ontbrak tot heden. De ontwikkelingen van de psycho-pharmaca zijn belang rijk voor de geestelijk gestoor de. De Wereldgezond heidsorganisatie heeft veel aan dacht voor dit experiment van Pandora. En terecht. Zolang ex patiënten geen baan kunnen krijgen in overheidsdienst, is er nog werk aan de winkel. „De overheid geeft hierin geen goed voorbeeld", zegt Treeske Blase. En ze neemt dapper de handschoen op die haar toege worpen wordt. „Kayai" roept hij uit, en zijn rechterhand schiet naar voren. Ongeveer vijftien jongemensen kijken gespannen toe: Max Vel den (29), enkele jaren achtereen Nederlands kampioen Taek- won-Do geeft les. Later, in ons gesprek, zegt hij: „In het begin willen ze meestal Taekwon-Do beoefenen met een zekere agres siviteit, maar dat gaat er wel af. Ik wijs mijn leerlingen er steeds op dat ze deze sport niet mogen misbruiken. Regelmatig wordt gezegd: Dit mogen jullie buiten het gebouw absoluut niet toepassen". lax Velden (springende se schop" uit, oftewel Jienwereld van Taekwon- man, geheel boven) voert de „vliegende zij- in het Engels veelgebruikte taal voor de •Do: „the Flying side kick". aarom willen zij, die eindelijk hun verdiende rust kunnen ge en, weer aan de slag? 't Ant- bfd kan kort zijn, men heeft er- :ho verlangd maar het bezitten niet altijd de juiste voldoening. voelen zich na pensionering r0 ïsloten. gs leven kan zo rijk zijn bij het ouder ijv n. Het geheim: zich bewust openstel- 74, or de ander, op tijd luisteren en spre- 7 e status vergeten en alleen je naaste ere aldus mevrouw S. de Bruijn-Ruiter 9tersdijk. „Wie blijft werken om steeds geld te vergaren, zal nooit zo intens jn pensioen genieten als de ander, die dsi> niet datgene wil geven wat wij 1(20 nodig hebben: vriendschap en be- el aM77-jarige, werkende Jacoba Neef te el! dam zegt er dit van: "Ik werk als rtr en vakantiehulp in verschillende ju- Iniszaken. Ik geef de wijze raad na 65 9 er geen verplicht heengaan nodig rtooon door te gaan met de dagelijkse leak: immers, rust roest! Zo kon ik de ra van de biddag voor arbeid en gewas ri agen. De zondag is dan de rustdag. Verder, onze krant lezen en herlezen. Naast de Bijbel leggen, dan is er toekomstver wachting. Als men arbeidsvreugde kent, valt het zelfs op hoge leeftijd mee, nog in dit proces te zijn opgenomen. Hiermede kort en zakelijk mijn aardse loopbaan, tot de Heere mij van deze taak zal verlossen ik mag gewagen reeds 66 jaar te MOGEN werken. Ik ben blij dat ik geen doelloos leven heb." Mejuffrouw C. Sonneveld te Rotterdam kan zich heel goed indenken dat er mensen zijn die gaan werken als 65-plusser. „Ik ben 55 jaar en zie er tegenop eerlijk gezegd. Toch doe ik mijn werk met plezier. Maar dan: plotseling helemaal uitgeschakeld, geen contacten meer de hele dag door, ver warming en verlichting stijgen als je meer thuis bent. Voor de werkgevers zit er voordeel in. De 65-plussers zijn goedkoper en in 50 pet. serieuzer in hun werk. Als je je de hele dag aan je hobby gaat wijden, is de aardigheid er ook gauw af", meent deze lezeres. „Hoe wij erover denken dat de 65-plus sers nog gaan werken? Schande! In één woord," roept mevrouw H. Noten boom-Schelling te Numansdorp. Er wordt gezegd: ze kunnen hun werk niet loslaten, ze kunnen niet buiten hun collega's; onzin. Ze weten toch allen dat ze 65 jaar werden en dat het werken dan gedaan is? Waarom daar niet naar toe geleefd"' „Waarom is er eigenlijk voor gevochten? Dan kunnen ze eigenlijk net zo goed geen pensioen geven. Wij hadden vroeger buren, ver in de zeventig, die moesten nog naar 't land want ze kregen vijf gulden armengeld. Wat moeten degenen dan die eerder uit geschakeld worden? Mijn man is 53 jaar, werkt nooit meer, loopt en fietst alleen als het mooi weer is, want als het waait moet hij binnen blijven." „De eerste tijd is voor zulke mensen (en dat zijn er nog al wat) verschrikkelijk. Dan de hoop dat ze hun werk weer kunnen doen, daar leven ze op, tot de klap valt: ongeschikt, we hebben je niet meer nodig. Ze missen ook hun werk en collega's, ze zijn te jong om zo te leven, meestal zijn er nog kinderen thuis waarvoor gezorgd moet worden, de verdiensten zijn minder.' „Wie gaat werken geen pensioen. Waar om de één dubbel weekgeld en de ander niet? Ik zal niet zeggen dat gepensioneer den kunnen gooien met het geld, maar heeft men dan niets kunnen wegleggen als men tot zijn 65e gewerkt heeft? Wat is er mooier dan, als man en vrouw nog samen zijn te kunnen gaan en staan waar men wil?" Max Velden gezien de resul taten Nederlands beste leraar in Taekwon-Do vindt dat het pu bliek vaak een verkeerd beeld heeft van deze Koreaanse vechtsport. „Het is een edele sport, waarbij de ontwikkeling van de geest een eerste vereiste is. Het lichaam moet tot in alle onder delen worden beheerst," „Taekwon-Do is te vergelijken met Karate, maar is van de veie oosterse vechtsporten de meest effectieve. Het werd in een ver verleden uitgevonden om ongewa pende monniken te beschermen te gen rovers bewapend met stokken en zwaarden." Wordt Taek won-Do ook nu nog gebruikt in de strijd tussen mensen? „De Kore aanse tijgerdivisies in Vietnam zijn enorm getraind in deze sport en passen Taekwon-Do toe in het ge vecht. De Noord-Vietnamezen zijn heel bang voor deze Koreanen. Max Velden onderscheidt twee technieken in zijn sport: „De zo genaamde killing-techniek, waarbij de tegenstander meteen wordt ge dood, en de wedstrijd-techniek, waarin ik les geef. In de wedstrijd-techniek worden alle sto ten en trappen op enkele centime ters van gezicht of lichaam van de tegenstande; ingehouden." In tegenstelling tot Karate wordt bij Taekwon-Do de nadruk gelegd op de zogenaamde voettechnieken. Er wordt ook niet getraind in het breken van dakpannen: „Mijn leer lingen wordt wel een bepaalde slag bijgebracht, waardoor het ef fect van het breken ontstaat." He» breken van hout of steen is geen Velden, man van elastiek, (rechts) voert een „Tjong" uit Bij het plaatsen van een stoot wordt altijd een kreet geslaakt door de Taekwon-Do-beoefenaar. De reden is dat dit de lichaamskracht ver hoogt. vereiste In de school („Clubje" noemt Velden het) te Den Haag. die viereneenhalf jaar geleden werd begonnen door de Nederlan der W. Wagner. De eerste leraar was de Kore- aan Park'Yong Soo, die na zijn vertrek werd opgevolgd door Max Velden. „Ik geef nu zo'n klein half jaar les". En met succes, want Velden8 school heeft dit jaar vier van de negen in Nederland op wedstrijden uitgeloofde bekers ge wonnen Max Velden was in 1966 Neder lands kampioen middengewicht, in 1968/'69 kampioen middengewicht zwarte band en alle categorieën. Maar dit jaar werd hij verslagen door zijn leerling; Jan Koster werd kampioen en meester Max Velden werd tweede maar won wel de stijlprijs. „Mijn eigen leerling heeft mij verslagen èn ik vind het een eer." Velden die ongeveer vier jaar Taekwon-Do beoefent, heeft in deze sport de toppen bereikt. Daarvoor heeft hij zich heel wat opofferin gen moeten getroosten, Hij rookt niet, drinkt niet en moet voortdu rend in training blijven om het be reikte niveau te handhaven. Elke dinsdag krijgt hij privéles van de Koreaan Lee Yong Soo en vier avonden in de week geeft hij zelf les aan totaal honderd leerlingen. Algemeen is de opvatting dat sporten als Karate en Taekwon-Do worden beoefend door vechtjassen of onderwereldfiguren, en dat er nogal eens ongelukken gebeuren: een vooroordeel. Max Velden ver telt dat hij nog nooit ongelukken heeft meegemaakt. Pas na een grondige training leert de leerling het trappen of stoten; de kracht hiervan hangt af van de snelheid en techniek waar mee deze wordt uitgevoerd. Snelheid en evenwicht van het lichaam zijn de belangrijkste facto ren bij Taekwon-Do. De balans van het lichaam wordt geleerd in de zogenaamde Tjongs. Deze Tjongs zijn schijngevechten, die al le handelingen omvatten, die in een gevecht tegen een of meerde re tegenstanders kunnen voorko men. Naarmate de leerling hogere graden van geoefendheid behaalt worden de Tjongs moeilijker. Een gerichte trap of stoot inhou den op het juiste moment op een van de plaatsen van het lichaam, waardoor een punt wordt gescoord is bijzonder moeilijk: de tegenstan der draait en staat geen ogenblik stil. De voetentechniek van Taek- won-Do is dan ook 80 procent meer ontwikkeld dan do handtech niek. Een verbluffend voorbeeld van bewegelijkheid is de „vliegen de zijwaartse schop", waarbij twee meter hoog wordt gesprongen. „Ik spring over iemand heen", zegt Velden. Op de vraag welk nut Taek won-Do heeft naast de voldoening van de sportbeoefening, antwoordt Max Velden „De lichamelijke con ditie en het ontwikkelen van de beheersing van geest en lichaam." Heeft Velden nog andere hob by's? „Gitaarspelen en strips teke nen. Mijn beroep is onder houdsmonteur." Hij werd In Indo nesië geboren en kwam op 13-jari- ge leeftijd naar Nederland. Zijn in teresse voor de oosterse verdedi- gingssporten verklaart hij ook uit de omstandigheid dat hij er in In donesië al vertrouwd mee raakte. „Ik zou wel eerst Karate gaan doen. maar ik vond de techniek van Taekwon-Do meer niveau heb ben en het ooK sierlijker dan Kara te; met deze woorden wil ik na tuurlijk niets ten nadele van Kara te zeggen De Olympische Spelen van 1972 zullen waarschijnlijk ook Taek won-Do laten. zien. Mede met het oog daarop leidt Velden zijn leerlingen in de eerste plaats op voor de wedstrijdsport. Of hij er een beroep van zou willen maken? „Ik zou best voor het rijk les willen geven aan politie en militairen. Ik geloof dat afge zien van de vechttechniek het goed zou zijn voor de li chaamsconditie van de militairen. Max Velden denkt voorlopig nog niet aan ophouden "Je kunt er wat leeftijd betreft oneindig lang mee doorgaan. In Korea zijn ouwe rnarv» netjes die nog springen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 17