EIJENOORD GLEED UIT
Wim van Hanegem„Ik heb
gewoon een rotdag gehad"
Ajax in Jena geklopt
Vorwarts naar 1-0
Ernst Happel: ,Dit was
echt geen graadmeter9
V orwiirts-supporters
niet naar Rotterdam
SCHEIDSRECHTER
JONES STUURDE
ROMEIJN ER UIT
LDit had niets meer met voetbal te maken
GERARD KERKUM: ARBITER JONES-
BEÏNVLOED DOOR OOSTDUITSERS'
Leeds United
vrijwel zeker
ronde verder
Kwaliteit van
league-elftal
9
DONDERDAG 5 MAART 1970
ROMEIJNeruit
HAPPEL lonten
Feijenoord heeft het niet kunnen redden. Het gelouterde team,
dat na de glorieuze wedstrijden tegen AC Milan het aureool
„onoverwinnelijk" als een schild met zich meevoert, ging in
het nauwelijks te bespelen Walter Ulbricht-stadion ten onder.
Het Oost-Duitse Vorwarts glibberde na negentig minuten
„vallen en opstaan" als winnaar over de eindstreep: 10.
OOST-BERLIJN Later, toen de ontgoocheling verwerkt was,
kon de averij worden opgemaakt. Terwijl het schorgeschreeuwde
legioen zich met aanmerkelijk minder geruis, dan waarmee Oost-
Berlijn tijdelijk geannexeerd werd, hotelwaarts richting muur
repte, kon Wim van Hanegem het niet nalaten spottend te grin
niken: „Het is jammer voor de DDR", grapte de kromme op
kwasi ernstige toon, „maar één ding is zeker, één-nul is gewoon
weg te weinig". Een nauwlettend toeluisterende Vopo maakte zich
snel uit de voeten.
Eddy Treytel maakt zich los uit de sneeuw en stort zich op de hal. Cor Veldhoen, Theo Laseroms, Piet Romeijn
en Wim Jansen kijken nauwlettend toe.
door Meindert Leerling
OOST-BERLIJN Rudolf Lange, tweede secretaris van de
)ostduitse kampiqensploeg Vorwarts, greep ons lachend bij de
-arm. „Nou, heb ik teveel gezegd? Alle inspanningen zijn niet
evergeefs geweest, hè? Ik wist waartoe we in staat waren."
De man die dinsdag en woensdag chef was geweest bij de
""peratie „klaarmaken speelveld" had schik. Begrijpelijk na-
Uurlijk, want de Wehrmacht van de DDR had de prestigeslag,
rnd het gereedmaken van het met een ijslaag bedekte speelveld
1 het Walter Ulbricht-stadion, gewonnen. Groot materieel en
bnderden manschappen waren ingezet om de opdrachten van
i Britse scheidsrechter Jones uit te voeren.
Gerard Kerkum, eens een stoer
jropa Cup-speler in de Feije-
iord-gelederen en nu lid van het
(stuur betaald voetbal van de sta-
pnclub, had er overigens weinig
lede woorden voor over. „Kunst,
schakelen het gehele leger in.
Ij ons is zoiets volslagen ondenk-
lar en niet te realiseren. Onder
ilke omstandigheden hadden wij
Rotterdam gewoonweg niet kun-
in spelen. Had de scheidsrechter
>k zonder twijfel tot afgelasting be-
pten. Maar mijnheer Jonés is geheel
jïnvloed door de Oostduitsers. Ze
ibben hem steeds geïsoleerd. Wij
inden hem nauwelijks bereiken,
oe zo'n man de verantwoording
ïeft durven nemen, terwijl er toch
like belangen op het spel staan en
i de Nederlandse spelers tonnen is
Snvesteerd, is mij een raadsel."
Geen spijt
[Maar de kleine, parmantige en
jjdens de wedstrijd uitstekend
[erkende scheidsrechter Jones,
limpelde na afloop elke verdacht-
laking in die richting af. „Ik heb
pen seconde spijt gehad van mijn
èslissing en nam de verantwopr-
Ing om te spelen volledig op mij.
at ondanks het feit dat mijnheer
opowitz, als UEFA-waamemer, er
reinig voor voelde om de wedstrijd
j laten doorgaan.
Ik ben er domweg van uitgegaan
St er gespeeld moest en kon wor-
en Ik heb de Oostduitsers even-
;1 zowel dinsdag als woensdag
ies verteld wat ik wilde. Het
;en misschien onuitvoerbare op-
ichten, maar ze hebben het
largespeeld. Wij in Engeland zijn
linder kinderachtig dan mogelijk
illie in Holland. Velden als die
I ISRAËL ...belachelijk
van bijvoorbeeld West Ham Uni
ted worden ook 's winters met zand
bestrooid als er ijs ligt. En u heeft
het toch zelf kunnen zien: de spe
lers hebben zich goed aangepast en
het ging uitstekend. Er is slechts
één keer een speler lelijk gevallen.
Dat was de Oostduitser Withulz,
maar dat had nauwelijks iets met
de gladheid van het veld te maken.
Belachelijk
In het Feijenoord-kamp kon men
de opmerkingen van de heer Jones
uit Wales allerminst onderstrepen.
Clubarts Max Abarbanel: „Er is op
de persconferentie voor de wed
strijd gezegd, dat de Vorwarts-
artsen het veld bespeelbaar von
den, zonder dat het gevaar ople
verde voor de spelers. Neem van
mij aan, dat het een belachelijke
uitspraak is. Gewoon onder druk
van het regiem gezegd, want al ben
ik geen terreinkenner, hier had
nooit gevoetbald mogen worden.
Dat er geen been- of armbreuken
zijn voorgekomen heeft met uiterst
verbaasd. Ook al geloof ik dat die
10 score nog niet zo slecht is, be
langrijkste vind ik, dat we zonder
brokken zijn weggekomen".
Zo zag de kwistig handtekenin
gen uitdelende Wim van Hanegem
het ook. „Je mag rustig weten, dat
ik een rotdag heb gehad. Al die
zenuwentoestanden over het al dan
niet doorgaan en dan een wedstrijd
op zo'n veld. Dat had niets met
voetbal te maken. Je kon je nauwe
lijks wenden, zodat de geluksfactor
enorm zwaar woog. Ik hoop nooit
meer onder zulke omstandigheden
te moeten spelen".
Een visie, die zijn clubmakkers
vrijwel unaniem deelden. Rinus Is
raël, de geroutineerde captain die al
op heel wat plaatsen in de wereld
tegen een bal heeft geschopt, had
er maar één woord voor over: „Be
lachelijk. Die 10 nederlaag zegt
me niets. Maar als Vorwarts stelt
dat de velden in Turkije en het ver
re Oosten altijd hard zijn, dan ver
geten ze toch heus dat het echt wel
verschil maakt of je nu op een ijs
vlakte of op een kurkdroog zand-
veld speelt."
Daar stelde trainer Ernst Happel
zich helemaal achter. „Kijk eens.
Op zo'n piste is niet te voetballen.
Moulijn was er zelfs zo bang van,
dat ik hem niet eens durfde opstel
len. Overigens niet zo erg, want nu
is hij een onbekend wapen voor de
strijd in Rotterdam. Maar waarom
ze hier sinds kort een winterstop
hebben ingevoerd is me een raad
sel. Als je op zo'n veld durft te
voetballen, vraag ik me af wanneer
je ooit een speelveld moet afkeu
ren". FC VorwartsFeijenoord
VAN HANEGEM ...rotdag
ging zodoende als een soort „schaat-
senrijderswals" de geschiedenis in.
Een wals, waarbij de spelers van
Feijenoord allerhande doppen on
der hun schoenen hadden gemon
teerd om op de been te blijven. De
meesten droegen lage, afgevijlde le
ren doppen. „Maar je miste toch
elke greep op het veld", stelde Wim
Jansen. Een Henk Wery gebruikt
nog duidelijker taal: "Ik heb vaak
op slechte velden gespeeld, maar
hier zijn geen woorden voor. Dit is
het einde."
Ernst Happel zit overigens nog
met een probleem. „Deze wedstrijd
heeft omtrent de kracht van Vor
warts niets aan het licht gebracht
Dit zegt me niets. Als ze in de
komende twee weken nog een wed
strijd onder normale omstandighe
den zullen spelen, ga ik misschien
nog wel kijken. Gelet op de situatie
hier in Oost-Duitsland geloof ik
niet, dat die gelegenheid zich zal
voordoen. We zullen die capriolen
hier maar vergeten en vurig hopen,
dat we in Rotterdam op een echt
voetbalveld kunnen spelen".
Van Hanegem vertolkte daar
mee de mening van velen. Want
na het doffe gevoel van versla
genheid en het trieste wegzen
den van Piet Romeijn, na Feijen-
oords 10 nederlaag keerde ten
slotte alom het gezonde verstand
terug. Gezond verstand, dat ver
telde dat VorwartsFeijenoord
geen graadmeter van de werke
lijke krachtsverhouding kon zijn,
omdat voetbal op het drabbige
zandijs van het Walter Ulbricht-
stadion onmogelijk was.
Gezond verstand ook, dat verder
wilde dat Feijenoord, het voetbal-
technisch gezien veel hoger dan
Vorwarts reikende Feijenoord, als ge
volg van één momentje van onfor-
tuin, het slachtoffer was geworden
van de eigen, voor de handliggende
taktiek, die nu eenmaal wil, dat er in
de Europa Cup-uitwedstrijden slechts
defensief te werk gegaan dient te
worden. Het gezond verstand tenslot
te dat zei, dat een 10 stand na een
eerste etappe een gunstig uitgangs
punt is, voor een ploeg die tot de
beste van Europa gerekend mag wor
den.
at Feijenoord gisteren uiterst
defensief te wérk wenste te
gaan, bleek uit de opstelling, angst
vallig door Ernst Happel voor de pers
geheim gehouden. Want toen arbiter
Jorry Jones de fluit voor de eerste
maal naar de lippen bracht, consta
teerde dat deel van het publiek, dat
in het paspoort als nationaliteit de
Nederlandse weet, tot verbijstering
dat de man die alle-voorgaande Euro
pa Cupduels van Feijenoord mee
maakte, er niet bij was.
Slechts één doel
Ernst Happel mocht dan wel na af
loop met een ernstig gezicht beweren
dat de pur-sang aanvaller Coen Mou
lijn angst had voor de ijsspiegel van
Vorwarts we kunnen ons toch niet
aan de indruk onttrekken, dat Happel
met het binnenhalen van Cor Veld
hoen slechts één doel voor ogen had:
de defensie versterken. Theo van
Duivenbode. was namelijk slechts op
papier linksbuiten. Want de gelegen
heids nummer zes opereerde of op het
middenveld, of in de modderige loop
graven van de Rotterdamse stadion
club. Vertelde Ernst Happel na afloop
niet glimlachend, dat Feijenoords ge
heime wapen in Rotterdam.... Coen
Moulijn gaat heten. En gaf de Oos
tenrijkse sfinx niet openlijk toe dat
VorwartsFeijenoord voor hem.
Ernst Happel, slechts een formaliteit
was geweest, een episode van een
Europa Cup-duel in de kwartfinale,
waardoor zijn ploeg slechts zonder
kleerscheuren diende heen te komen.
Geen krachtmeting
VorwartsFeijenoord was inder
daad geen krachtmeting. Het duel
door Ger Stolk
had meer weg van een klucht, dan
van een voetbalwedstrijd. Met weg-
glibberende, uitglijdende en mistas
tende voetballers. Met een zich in de
eigen opstelling verschansende Rot
terdammers en een, met de moed van
de als underdog gestarte
Vorwarts-formatie, als onstuimig
aanvallende ploeg. Maar gevaar, nee
gevaar was er nooit voor de supe
rieur, ja bijna arrogant te werk
gaande Feijenoord-verdedigers.
Slechts Begerad, overigens uiterst se
cuur door Theo Laseroms, kon enige
malen aanleggen. Maar Eddy Treytel
had er in nauwe samenwerking met
„ijzeren" Rinus Israel goed oog in.
Die ene keer dat zijn zwakke zijde,
het onderscheppen van hoge voorzet
ten, na een inzet van Nachtigall, hem
dreigde op te breken, was Theo van
Duivenbode ter plaatse om assistentie
te verlenen.
Ernst Happel daarover na afloop:
„Op dat moment was ik zeer tevre
den. De spelers voerden de opdrach
ten uitstekend uit en vooral, er was
geen sprake van paniek. Er heerste
rust, rust zoals er in een verdediging
hoort te zijn".
Om daarna op sombere toer over te
schakelen. „Wat er daarna gebeurde,
daar ben ik het helaas niet mee eens.
Er wordt daarover door mij nog een
hartig woordje gesproken. Want
waarom werden mijn spelers daarna
nerveus. Waarom verloren zij toch
hun kalmte. Dat was niet nodig. Een
professioneel spelend elftal mag dat
niet overkomen. Ik noem liever geen
namen, maar er zijn fouten gemaakt
Je leert weliswaar van fouten, maar
begrijp me goed, ze hadden ons duur
te staan kunnen komen."
Ter opheldering terug naar de 23ste
minuut in de tweede helft. Happels
misnoegen, dat kon een kind op zijn
vingers uittellen, gold in het bijzon
der de wijze waarop Piet Romeijn, de
onstuimige,' de man die nog geen drie
maanden geleden geconfronteerd
werd met een rel, die het tot op de
voorpagina van alle vaderlandse
dagbladen bracht, toen hij scheids
rechter Arie van Gemert vergeleek
met het geslachtsdeel van een hond.
tewerk ging.
G Naar kleedkamer
Reeds tijdens de eerste helft had
Romejjns onbeheerstheid bijna tot een
handgemeen geleid, toen de openlijk
grof spelende Piepenburg de Schie
dammer in de heupzwaai had geno
men. Toen nog kon Rinus Israel de
zaak sussenderen. maar daarvan was
geen sprake meer toen Romeijn de
zelfde Piepenburg een rechtse directe
in de maag toediende, nadat deze een
overtreding tegen hem had begaan.
Op aanwijzing van grensrechter Par
ker scheidsrechter Jones had de
klap niet gezien ging Romeijn zjjn
trieste gang, richting kleedkamer.
De Welshman Jorry Jones
vindt het genoeg. Piet
Romeijn moet het veld ver
laten, ondanks zijn veront
waardigde „wat heb ik
gedaan?"
Happel zeer gebolgen: „Dit is geen
manier meer. Romeijn zal de conse
quentie van zijn daad moeten onder
gaan'. Welke consequentie dat zal
zijn liet de Oostenrijker in het mid
den. Maar de vastberaden toon.
waarop Happel sprak, belooft weinig
goeds voor Piet Romeijn. Het is daar
bij interessant te weten, dat Romeijns
spel defensief sterk, maar aanval
lend zwak, vaak de toets van Happels
kritiek niet doorstond.
Terug naar de wedstrijd. Een wed
strijd waarin Feijenoord in de tweede
helft zelfs kansen kreeg. Er was een
moment dat Kindvalls schot zoevend
naast ging. En er was een ander mo
ment dat de doorgebroken Fransz
IHasil zich een levensgrote penalty
onthouden zag, toen 'Jones, na
MüllerS grove overtreding, begaan
binnen de beruchte lijnen, gewoon
liet doorspelen.
Hoop begon op dat moment te glo
ren bij het kleumende legioen. Zou
het dan toch nog gebeuren? Zou
Feijenoord dan toch doordrukken, de
eerste wedstrijd zelfs met een over
winning afsluiten? Helaas, op dat
moment haperde Feijenoords af
weersysteem even. Heel even maar,
was er een communicatie-stoornis
tussen Treytel en Van Hanegem. In
een flits zette de „kromme" zijn
hoofd tussen de grijpende vingers
van de keeper en de bal. Voor Trey
tel terug was in zijn doel, had Wit-
huoz Piepenburg gelanceerd, en
maakte Piepenburg koppend het kar
wei af.
Treytel later daarover: „Op een
normaal veld gebeurt je dat niet.
Zo'n misverstand komt meer voor.
maar het was té glad om tijdig terug
te zijn.
„lil een reflex"
In een hoek van de bus die de
Feijenoordspelers naar Tempelhof zou
brengen, zat Piet Romeijn. Niemand
bekommerde zich om hem. Hij zag
bleek, die Piet Romeijn. Terwijl hij
nog eenmaal naar het veld van eer,
het Walter Ulbricht-stadion keek, zei
hij zacht: „Natuurlijk was het dom.
Maar het ging in een reflex. Die vent
deed steeds vervelend. Vraag het
Wim Jansen. Ik schrok me rot, toen
die Jones me wegstuurde. Maar wat
wil je, we zijn allemaal mensen
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM Niet alleen de
Nederlandse vertegenwoordigers
Feijenoord en Ajax kwamen gisteren
binnen de lijnen, om hun krachten
respectievelijk in het tornooi voor
landskampioenen en in de Runners-
Up-cup te meten met Oostduitse te
genstanders. Op vele fronten werd
gisteren elders in Europa gestreden
om Europese voetbalroem. De vol
gende resultaten werden geboekt.
LANDSKAMPIOENEN
STANDAARD—LEEDS 0—1. Lori-
mer 01. Toeschouwers 38.000. Aan
vallend Standaard miste te veel kan
sen.
CELTIC—FIORENTINA 3—0. Auld
10, Carpenti (eigen doel) 20, Wal
lace 30. Toeschouwers 70.000. Op
permachtig Celtic.
GALATASARAY—LEGIA 1—L
Brychzy 01, Ayhan 11. Toeschou
wers 40.000. Legia verdedigde secuur.
BEKERWINNAARS
ACADEMICA—MANCHESTER C
00. Toeschouwers 20.000. Beter Aca
demica verzuimde te doelpunten.
ROMA—IZMIR 2—0. Landini 1—0,
Capelli 20. Toeschouwers 10.000.
Technisch beter Roma.
LEVSKI—GORNIK 3—2. Szolitszik
01, Asparoehkov 11. Panoff 21,
Banasz 22, Asparoehkov 32. Toe
schouwers 60.000. Aantrekkelijke
wedstrijd, waarin de Polen iets beter
speelden.
DYNAMO ZAGREB—SCHALKE
1—3. Pirkner 0—1. Cercek 1—1, Fich-
tel 12, Bechtel 13. Toeschouwers
10.000. Sterk Schalke zorgde voor
verrassing. :j
RUNNERS UP
IIERTHA—INTERNATIONALE
10. Horr 10. Toeschouwers 45.000.
Erbarmelijk slecht terrein verraste
Internationale.
O LJUBLJANA Het Russische
paar Irina Rodnina - Alexander
Oelanov heeft gisterenavond in
Ljubljana het eerste goud voor de
Sovjet-Unie veroverd in de wereld
kampioenschappen kunstrijden voor
paren.
OOST-BERLIJN Het le
gioen is weer thuis. Hopelijk ook
de twee Feijenoord-supporters,
die gisterenavond eenzaam door
de straten van Oost-Berlijn
dwaalden, op zoek naar de-bus,
waarmee zij achter de „muur"
waren gekomen. Duizenden heb
ben Feijenoord als vaste of ge
legenheidssupporter aangevuurd
in het kale en kille Walter Ul
bricht-stadion. Ze zijn nu thuis,
en maken zioh op voor de twee-
BERLIJN Arbiter Jones is
een beminnelijk en goedlachs
man. Een echte Brit, ook al komt
hij dan uit Wales. Gevraagd naar
de kwalitieit van de beide elftal
len. stelde hij na afloop zonder
blos op de kaken: „Zowel
Vorwas als Feijenoord hebben
een goed team. Ze hebben onge
veer de kwaliteit van de Engelse
league-elftallen
Zo in de geest van: „Wij Brit
ten spelen nog altijd het beste
voetbal en jullie zouden aardig
kunnen meekomen." Ja, ja, de
eigendunk van de Britten is op
de voetbalmarkt nog altijd bij
zonder hoog.
JENA Velibor Vasovic gaf
Ajax nog juist op tijd hoop. Na
vijfentachtig voor de Amster
dammers zeer moeilfjke minu
ten, passeerde hij met een laag
afstandschot de Oostduitse na
tionale doelman Blochwitz voor
de enige maal. Ajax' kansen op
een halve finale-plaats in het
tornooi om de Runners Up-cup
daarmee weer enige vorm ge
vend. Want eerlijk gezegd leken
die, tot op dat moment, reeds tot
vrfjwel nihil gereduceerd. Carl
Zeiss Jena kende namelijk een
30 voorsprong!
Vooral in de eerste helft had Ajax
het op het moeilijk bespeelbare veld
in Jena overigens zeer zwaar. Te
zwaar. Even kon de rood-witte for
matie de onophoudelijk en schijnbaar
onvermoeibare stoottroepen van Carl
Zeiss tegenhouden. De druk, die men
direct ha het beginsignaal van de Ita
liaan Francescon op de Ajax-veste
begon uit te oefenen, werd echter
steeds groter. De weerstand moest
wel bezwijken.
In de 22ste minuut voor het eerst.-
Na enkele met zeer veel moeite afge
weerde aanvallen, kwam de bal bij
halfspeler Schlutter. Met een afgeme
ten pass bediende hij international
Peter Ducke. Deze „slalomde" wat
langs Ajacieden alvorens de bal naar
zijn zeven jaar oudere broer Roland
te schuiven. Deze aarzelde geen mo
menten liet Gert Bals kansloos.
De hel was losgebroken. Het sa
menspel van de hysterisch schreeu
wende 24.000 toeschouwers en de
„bulldozer-taktiek" van elf Jena-
voetballers moest wel in meer goals
uitvloeien. Vijf minuten na de ope
ningstreffer bezweek de toch al wan
kele Ajax-verdediging voor de twee
de maal. De werkelijk overbelaste
Gert Bals kon een kopstoot van
Scheitlers niet onder controle krijgen.
Stein was er daarna als de kippen
bij, om Rinus Michels en zijn keur
troep nog dieper in de zorgen le ste
ken.
Alsof dat nog niet genoeg was, ging
Ajax precies 340 seconden later voor
Verschrikt kijkt Ajacied
Gerrie Mühren toe. Ten on
rechte. Want deze uithaal
van Jena-aanvaller Helmtit
Stein, zal ver naast het
heiligdom van Gert Bals
belanden.
de derdekeer neer. Peter Ducke
kreeg plotseling een vrij veld voor
zich. Rustig omspeelde hij Bals. De
man aan het scorebord had slechts
weinige seconden later weer werk.
In de tweede helft veranderde de
situatie volkomen. De spelers van
Carl Zeiss moesten tol betalen voor
de acte van de slag op 18 maart
in de Rotterdamse Kuip.
Dan komt Vorwarts naar Rotter
dam, zij ihet eohter zonder een grote
supportersschare. De Oostduitse kam
pioenen hebben heel wat minder reis
lustige aanhangers, omdat men dure
trips nu eenmaal niet kan betalen.
Maar al zou men willen, dan nog
komt men niet naar Rotterdam. Dc
Oostbcrlijncr mag niet naar het
„Westen".
Hebet Pratz zou als vaste supporter
van Vorwarts maaT al te graag naar
Rotterdam komen om zijn ploeg aan
te moedigen. „Maar'", vertelt hij bij
het verlaten van het Walter Ulbricht-
stadion met spijt in zijn stem, „ik
mag wel naar de landen van het
Oostblok, maar niet naar het Westen.
Ik betaal maandelijks vijf marken al»
contributie aan Vorwarts en sla geen
wedstrijd over.-Maar juist nu er een
kans is om de halve finale te be
reiken, moet ik thuis blijven. En met
mij vele anderen".
Om Herbert Pratz een beetje te
troosten, hebben wij beloofd hem een
vaantje en speldje van Feijenoord te
sturen. „Das ist grossartig", zei hij en
schudde de hand. „Auf wiedersehen,
en mogelijk nog eens in het westen",
lachte hij.
het waanzinnige tempo, waarin ze de
eerste helft hadden gespeeld. Ajax
kwam terug en veroverde het mid
denveld. Blochwitz werd het bij vla
gen zeer moeilijk gemaakt. Inmiddels
hadden de toeschouwers Wim Suur-
bier het veld zien verlaten. Een ern
stige scheenbeenblessure, waarschijn
lijk veroorzaakt door de noppen van
een Jena-speler noopte hem de kleed
kamer op te zoeken. Eeuweige reser
ve Ruud Suurendonk kwam hem ver
vangen.
SPORADISCH
Slechts sporadisch kwam Carl Zeis»
tegen het nu warm-gelopen Ajax tot
tegenaanvallen en dan voornamelijk
nog door veteraan Roland Ducke. Do
pogingen van Ajax, de achterstand to
verkleinen, hoe talrijk ook Hepen
echter op niets uit en de stand leek
ongewijzigd en voor Ajax zeer on
gunstig te blijven. Tot „Vasco" do
geest kreeg, naar voren ging en
scoorde. Het kan voor Ajax behoud
betekenen. J
