Woonwagenbewoners voelen
zich uitgesloten
Kleine groep
bederft het
We worden overal weggejaagd
Ze hebben de schurft aan
je als ze merken dat
je uit een wagen
Weldra begint bouw
Leids verpleeghuis
Vast werk
Te lastig
BI
Je kan niet meer
rustig oversteken
Aantal artsen
B.G.D. Leiden
uitgebreid
Hei
er
970
==S^JIEUWE LEIDSE COURANT
DINSDAG 20 JANUARI 1970
darts
3U
LEIDEN Voor het Leidse kan
tongerecht verscheen een 22-jarige
metaalbewerker uit Nieuw-Vennep,
die op nogal gevaarlijke wijze een
bus en auto had ingehaald. Het
gevolg was. dat hij tegen een te
genligger botste. Niemand liep
ernstig letsel op. Ik dacht, dat ik
het wel zou halen, zo luidde zijn
verklaring. Hij was al eens eerder
wegens een ernstige verkeersover
treding veroordeeld.
De officier eiste 80 gulden boete
subs. 16 dagen en intrekking van
de rijbevoegdheid voor zes maan
den met een proeftijd van twee
jaar. Het vonnis werd 75 en de
geëiste voorwaardelijke ontzegging.
Een 48-jarige stoker uit War
mond bezorgde een automobilist de
schrik van zijn leven door op de
fiets pardoes een kruispunt op de
Herenweg over te steken. Hij werd
geschept, maar kwam met de
schrik vrij. Hij vond het niet
billijk, dat hij schuldig werd ver
klaard. De auto's razen maar aan,
je kan niet eens meer rustig over
steken.
De officier zei, dat hij even had
overwogen verdachte een verkeers-
cursus te laten volgen, maar daar
toch maar van had afgezien. Hij
eiste een boete van 15 gulden subs.
3 dagen. Het vonnis werd 10
subs, twee dagen.
Over
de
het
;sel
voor
oor
Fri
k gé
vogel
tengi
wei:
nd.
edriji
won
ver!
et
Vijkb
irski
egion
heel
Le
k evt
nog
O
LEIDEN Het werk van de Be
drijfsgeneeskundige Dienst Leiden is
door de toetreding per 1 januari 1970
van Vicon en Bols, beide te Nieuw-
Nwnep, veel omvangrijker gewor
dt!. Het aantal werknemers bji de
««gesloten bedrijven is nu gestegen
'°t ongeveer 4300. Mede in verband
hiermee is het aantal artsen, verbon
den aan de B.G.D. Leiden uitgebreid.
Naast dokter K. A. van Praag, di
recteur B.G.D., werkt sinds enige tijd
ook dokter J. H. Meissner als full
lime arts, terwijl naast dokter B.
Sastrowyoto onlangs dokter Tan T.I.
is benoemd tot part time lid van het
medisch B.G.D.-team.
Met ingang van 1 januari jl. zijn
de heren G. Macovich (Sikkens, Sas-
senheim), ir. M. C. de Jong (Grof
smederij, Leiden) en W. D. Joekes
(Rotogravure, Leiden) afgetreden als
bestuursleden; in him plaats zijn be
noemd de heren ir. K. Bouman (Grof
smederij), H. B. Haanappel (Touw-
fabrieken, Leiderdorp) en drs. C. N.
Jansen van Rosendaal (Rotogravure).
Tot het bestuur horen verder de he
ren R. Kiesling, voorzitter (Sikkens)
en J. Rustige, secretaris-penning
meester (Reece, Leiden).
Politiefanfare brengt
o
aubade aan Ut7. Post
LEIDEN Het Leidse Politie
Muziekgezelschap gaat morgenoch-
end om elf uur naar het bejaar
dentehuis Rijn en Vliet aan de
Aaltje Noord ewierlaan om een
aubade te brengen aan mede-op
richter en oud-voorzitter van het
LPMG, de heer W. Post, die bijna
!)5 jaar oud is. De politiefanfare
doet dit ter gelegenheid van het
50-jarige bestaan.
eeds
E OH
eft k
de di
ikuni
de,
jstori
i
tensfl
lig.
ep IC
Bl
ip ff
s.
nek:
aan
;n V
sint'
„Sherry-feest" in
de schouwburg
O
LEIDEN Ter gelegenheid van de
oorstelling van Fiësta Gitana mor
genavond in de Schouwburg wordt
een „sherry-feest'* in de schouwburg
gegeven. De glaasjes sherry kosten
een gulden goedkoper dan normaal
en worden bovendien „aangekleed"'.
Dit alles ter verhoging van de
Spaanse sfeer.
LEIDEN Een 47-jarige Leidse
vrouw heeft gistermorgen omstreeks
hslf tien bij de Morspoort een botsing
gehad met een bestelauto. Zij reed
op haar fiets en verleende hem geen
vrije doorgang. De automobilist
Irachtte nog te remmen maar gieed
door. De vrouw liep een hersenschud
ding en een scheurwond aan het lin
kerbeen op. De E.H.D. heeft haar
naar het Academisch Ziekenhuis
'ervoerd.
LEIDEN Gistermorgen om half
'ên reed een negentienjarige brom
fietsster over de Maresi 4 'el. Een
automobilist opende zijn portier, het
meisje reed er tegenaan. Zij brak
baar rechterbeen en liep een hoofd
wond en een hersenschudding op. Zij
s per E.H.D- naar het Academisch
Ziekenhuis gebracht.
Academische examens
LEIDEN Rijksuniversiteit: doet. ex.
«d. recht: mej. G C Boudewljnse (Nij-
tegen): doet .ex. Ned recht: de heer
X M Kok (Amsterdam): kand. ex.
'unstgeschledenis: mej. J M Mulder (Rijs
wijk); kand ex. kunstgschiedenis: mej. E
M van Acker (Maastricht); kand. ex.
•mltlsche taal- en letterkunde: de heer
Schippers (Voorburg): apothekersex
'e heer I. E J Boomsma (Leiden), de heer
'l J M van de Reijken (Leiden), de heer
'I T Tan (Leiden), de heer A P M Spee-
.enhrlnk (Lelden i.
Arie Versluys heeft voor zijn vrouw
en zijn kinderen een nieuwe caravan
gekochtdie na een paar dagen al
begon te lekken. ,jk zou best een
huis willen hebben", droomt hij
hardop, „want op deze manier ver-
armoe je steeds meer".
ROELOFARENDSVEEN- Ook
in de caravan houdt Gerrit v. Drie
zijn ribfluwelen hoed op. Je kunt
immers nooit weten. Als straks de
agenten komen, is hij tenminste
klaar voor de reis. Wat hebben de
mensen
tegen
ons vraagt hij.
Overal worden we weggejaagd.
Nergens is er voor ons een plek.
waar we kunnen leven en een beet
je slopen. Ik lag met een schip in
Voorschoten. Ik had goed mijn bo
terham. maar ik moest toch weg.
Vier bekeuringen achter elkaar. Ze
pesten je nel zolang, totdat je van
armoe de henen neemt. „Ga maar
naar de stad", schreeuwen ze. „daar
is plaats voor je". Maar dat liegen
ze. want de kampen zijn vol. Alle
goeie kampen hebben wachtlijsten
en de rest is rulles. Je kan in Zoeter-
meer gaan staan, maar daar zak je
tot aan je middel in de modder. Ik
hoef toch niet op een vuilnisbelt te
gaan staan Ik hen toch ook een
fatsoenlijk mens".
Gerrit is vanmorgen achter een
nieuwe autoband aan geweest,
want hij heeft er één aan flarden
gereden, toen hij met een koperen
handdruk uit Woubrugge was
weggejaagd. „De burgemeester gaf
ons 250 gulden, maar dan moesten
we wel opdonderen. „Een man een
man, een woord een woord",
zei-ie. Wat doe je dan? Als je niet
kunt slopen en zonder werk zit?
Je pakt die centen aan en jc rijdt
weg. De mensen hadden geklaagd
over onze wagens. We zouden onze
behoeften in hun vuilnisbak heb
ben gedaan. Allemaal leugens.
Weet u dat mijn vrouw wacht tot
dat het donker is en het dan ach
ter de struiken doet? Bij ons ligt
dat even makkelijker, wij vinden
altijd wel een muurtje of een stille
plek, maar een vrouw kan toch
niet midden op straat gaan zitten.
Je kunt één keer naar een benzi
nestation gaan, maar als je een
paar uur later weer komt. kom je
er niet meer in. Wij moeten dertig
huizen aflopen, voordat we einde
lijk een emmertje water krijgen.
Kunt u zich voorstellenvdat je dan
op het laatst kwaad wordt, dat je
ook onredelijk gaat doen. Ze sche
pen je overal af. ze jagen je van
de ene gemeente naar de andere.
Wij zijn nog minder dan de joden
in de oorlog".
..Dat mag je niet zeggen. Gerrit".
roept zijn vrouw verschrikt. ,.de
joden zijn in de oorlog allemaal
vergast".
pERRIT KIJKT haar aan. haalt
zijn schouders op. „Als ze hun
zin zouden krijgen, gingen we er
ook aan", schreeuwt hij. „Alle
maal! Weet je, wat het is? We zijn
te lastig voor de regering, we zijn
anders dan de rest. Het hele pro
bleem zou in één keer zijn opge
lost, als elk dorp weer een klein
kamp maakte voor drie, vier wa
gens. Met een wateraansluiting,
een metertje voor het licht en een
beetje behoorlijk toilet. Meer vra
gen we niet Maar wat doen ze?
Ze maken een wet waarin staat
dat alle mensen zoals wij in grote
regionale kampen moeten gaan
wonen. En daarmee begint de el
lende. Ze hebben de kleine kam-
pies opgedoekt en niet gezorgd
voor voldoende ander plek. Ze ma
ken een kamp voor tachtig wagens
en daar mogen dan zestien mensen
een auto slopen. Wat krijg je dus?
Ze zitten op elkaar te loeren en als
je even niet uitkijkt, schieten ze je
kapot Wij houden er niet van om
met zoveel families bij elkaar te
zitten, want we weten toch, dat
we elkaar niet verdragen. Als er
narigheid is met woonwagenbewo
ners, dan gebeurt het altijd op de
grote kampen. Vraag het maar aan
Arie. Die heeft zes jaar in Den
Haag gestaan. Zijn kinderen gin
gen gewoon naar school, maar hij
kon er toch niet blijven. Op een
gegeven moment hebben ze hem
in zijn been geschoten. Toen moest
hij wel. Van pure armoe".
Arie Versluys knikt en pulkt aan
dachtig de taaie rubberlijm van
zijn vingers. Hij heeft de hele
morgen geprobeerd om zijn gloed
nieuwe caravan waterdicht te ma
ken. maar hij vreest het ergste.
„Ik heb de dealer gebeld, maar hij
zei: „We komen volgende maand
wel eens kijken. We hebben nou
geen tijd". Ik heb er duizenden
guldens voor betaald. Ik heb er al
mijn kinderbijslag ingestopt. Dat
mag je rustig weten. Ik kon niet
anders. We zaten met acht mensen
in één kleine ruimte. Je had als
vader en moeder geen eigen leven
meer. Daarom heb ik deze wagen
gekocht met een aparte slaapruim-
te. Ik dacht: „Nou wordt het alle
maal beter, maar na een paar da
gen kwam het water al door het
dak. Ik weet het nou ook niet
meer. Ik zou best een huis willen
hebben, maar ik kan geen twee
honderd gulden in de maand beta
len. En ze willen me trouwens
niet. Ze hebben dc schurft aan je,
als ze merken, dat jc uit een
woonwagen komt. Ik heb in Zoe-
termeer geprobeerd om mijn kin
deren op school te krijgen. Ik vind
het verschrikkelijk, dat ze straks
ais stomme idioten worden nage
wezen. Weet je, wat het hoofd van
die school zei? „U kunt uw kinde
ren wel sturen, maar dan pas na
de grote vakantie". Toen hij het
zei, was het februari. Is het mijn
schuld, als mijn kinderen straks
niet kunnen lezen en schrijven?
In Zoetermeer speelden de satten
soldaatje met onze wagen. Als je
één stap buiten de deur deed, zat
de modder in je nek. Vindt u dat
een fijne omgeving voor een kind?
In Den Haag heb ik tenminste nog
twee kinderen naar de lagere
school kunnen sturen. Mijn oudste
dochter leest de krant heel aardig
en ze kan ook een brief schrijven.
Mijn oudste zoon heeft de school
niet afgemaakt, maar hij kan ten
minste een boek lezen. De rest kan
niks. Is dat niet verschrikkelijk?
Ik zou ze een goeie opvoeding wil
len geven, maar vertel mij dan
eerst hoe ik dat moet doen. In
Alkemade kreeg ik een dwangbe
vel. Ik moest binnen een uur uit
de gemeente verdwenen zijn. Ik
lieg niet. Hier heb ik dat papier.
Dan ga je weer. Je zet je auto
voor de caravan en laadt de kin
deren in. Je gaat naar Woubrugge
en zet je boeltje neer. En dan be-
Zo bezetten enkele weken
geleden woonwagens het
raadhuisplein in Hazers-
woude om de rechten van
de trekkende bevolking
kracht bij te zetten
gint de ellende van voren af aan.
Om een emmertje water bedelen,
vragen, of je effe naar het toilet
mag. Je kunt toch ook niet steeds
naar een café gaan, als je moet. Ik
houd trouwens niet van bier".
ARIE VERSLUYS klimt weer op
het dak van zijn caravan en
vraagt aan één van zijn kinderen
of hij de bus met rubberlijm kan
krijgen. Het is inmiddels zacht
gaan regenen. „Ik zou best een
huis willen hebben", roept hij
naar beneden. „Ik zou ook best
vast werk willen hebben, want op
deze manier verarmoe je steeds
harder. Maar als ik ergens aan
klop voor werk. dan kan ik alleen
het smerigste baantje krijgen, dat
te vergeven is. Alleen het werk.
dat niemand wil, is goed voor
ons".
Aan de overkant van de weg deelt
de postcommandant van de
rijkspolitie even later glimlachend
mee, dat hij er niet over peinst
maatregelen te nemen tegen de
woonwagenbewoners, die tussen
twee sneeuwstormen door zijn
neergestreken op de parkeerplaats
van de plaatselijke voetbalvereni
ging. „De KNVB heeft voor zon
dag toch alle wedstrijden afge
last", stelt hij vast, „en wat mij
betreft mogen ze dus blijven
staan. Ze moeten dat natuurlijk
niet te lang volhouden, want dat is
ook weer de bedoeling niet Ik
denk ook wel, dat ze over een
paar dagen weer vertrokken zijn,
want het trekken zit ze immers in
het bloed".
De postcommandant heeft ook al
wat klusjes achter de hand, voor
het geval, dat de kersverse ingeze
tenen van de gemeente bij sociale
zaken aankloppen voor bijstand.
„Als er sneeuw ligt, kunnen ze die
mooi opruimen. We komen altijd
handen te kort. Daar zullen ze
heus niet aan dood gaan. We moe
ten toch allemaal werken voor de
kost". Hij is er zichtbaar van
overtuigd, dat zelfs Gerrit en Arie
tussen zijn redenering geen speld
kunnen wringen. Daarvoor liggen
de zaken te simpel.
„Woonwagens horen in onze moder
ne samenleving niet meer thuis",
stelt hij vaderlijk vast. Het tegel
pad. dat van de weg naar zijn
kneuterige politiepost loopt, is
spiegelglad. Het wordt tijd dat die
lui van de woonwagens om hun
bijstand komen.
Burgerlijke stand
van Leiden
LEIDEN GEBOREN: Erik A zn
v A M Fasseur en C C M Nieuwen-
huizen: Cornelia dr v C Keizer en
C Nijgh; Monique dr v D Monfils en
C Lugthart; Margarethe K dr v D
Knetsch en A E de Koning; Simon
zn v S de Jong en W Kouer; Siebe
M J zn v J H Heidinga en P A Wal
ton; Arendje dr v C van der Plas
en J J van Schie; Jacoba J dr v C
van der Plas en J J van Schie; Ri
chard P M zn v P J van der Post en
M P J van Egmond; Petronella M L
dr v P C T van Tol en T M M Ver
min; Gerard L zn v G L Parlevliet
en G M van Rooyen; Mirjam dr v
J van der Meij en G E C van Rijn;
Wilhelmina G H dr v C W Ram en
W C Zirkzee; Barbara dr v B W de
Roo en A den Hollander; Gwendolyn
dr v W Caspers en M Gordijn; Ste
fan E zn v W R E van den Broek
en G J van Luin; Catharina dr v M
Ouwerkerk en B J M van Vliet;
Alexander zn v L F de Vos en M A
Grotenhuis; Carsten zn v H W Diehl
en A M de Jong; Monique dr v K F
Poirot en M T Witteman; Steven E
zn v W Rozenboom en M A J van
Velsen; Martine dr v H P Moor en
P M Huijsinga; Stefanus J G zn v
J L Sinnige en M W Sprengers.
GEHUWD: J K Boer en G A Heij-
mans: J C M van Schie en J M Meer-
poel; J Rookmaaker enMNA Veld-
huijzen.
OVERLEDEN: E de Korte, wed v
P A Priester; M Brouwer, man; M J
de Smit, wed van N Lamboo; M P
van den Berg, echtgenote van LA J
Broxterman; J Wassenaar, man; S
de Vos, echtgenote van F Swagers;
W van Eijgen, man: J K Karstens,
wed van J Mieremet.
Er rijden 9.000 woonwagens in
ons land. Twee- tot driehonderd
daarvan, een heel kleine min
derheid dus. zijn de beroeps-
trekkers. Ze trekken van de ene
kleine gemeente naar de andere,
stallen midden in gehucht of
dorp hun hele hebben en houen
uit en dreigen vervolgens met
bonje als de gemeente niet gauw
met zo- of zoveel geld op tafel
komt.
De gemeente is op grond van
de bijstandswet verplicht bij
stand te geven aan elke inge
zetene, die buiten eigen schuld
niet in staat is in eigen levens
onderhoud te voorzien. Dat we
ten deze woonwagenbewoners
ook. Zij weten bovendien, dat.
kleine gemeenten geen werk
verschaffing voor hen hebben.
Een gemeente kan immers eisen,
dat tegenover de bijstand ge
schikt werk staat, wanneer de
ondersteunde in staat is te wer
ken. De burgemeesters van deze
kleine gemeenten staan voor het
blok. Ze beschikken vaak over
niet meer dan één of twee
politie-agenten om de lastige
nieuwe ingezetenen over de ge
meentegrens te zetten. Ten einde
raad geven ze maar het ge
vraagde geld. opdat de indrin
gers maar zo gauw mogelijk
zullen vertrekken. Als dit succes
geboekt is. gaan de beroeps
trekkers met hun hele gevolg
naar het volgende dorp en pro
beren hetzelfde opnieuw.
Het ministerie van C.R M..
belast met bijstandszaken, volgt
deze malafide woonwagenbewo
ners nauwkeurig. Er is een cen
trale registratie aangelegd,
waarin staat; wanneer van welke
gemeente hoeveel bijstand is
ontvangen. De gemeente bij wie
woonwagenbewoners aank loe
pen. informeert eerst bij C.R.M.
Uit de centrale registratie blijkt,
dat het gaat om hooguit drie
honderd woonwagens, dat bij
stand-stropen hun enige middel
van bestaan lijkt, dat ze steeds
aan het trekken blijven zonder
duidelijk doel. dat het steeds de
zelfde categorie gemeenten is
waar ze ..uitwiikpremies" weten
los te krijgen. In Apeldoorn bij
voorbeeld komen ze niet meer,
want dan kunnen ze dezelfde
dag nog aan het werk in de
bosbouw. Ook de vraag van de
gemeente-ambtenaar of de bij-
standvrager bereid is zich te
laten inschrijven bij het arbeids
bureau, kan soms de behoefte
aan bijstand plotseling geheel
doen verdwijnen. Maar het is
ook mogelijk dat de steunvrager
een onderzoek naar zijn finan
cieel draagvermogen weigert en
dreigt met moeilijkheden. De
overheid erkent het recht om in
woonwagens te trekken. Maar
intensief gebruik van het recht
vermindert de mogelijkheden om
de kost te verdienen. En een
klein groepje bederft het voor de
rest. Ten onrechte worden de
meer dan 8.500 bonafide trek
kersgezinnen door de bevoor
oordeelde Nederlandse bevolking
over één kam geschoren met de
twee a driehonderd „moeilijke
gevallen", zoals ze op C.R.M.
heten. Voor de overgrote meer
derheid bederven ze de kansen
om een vaste werkkring te krij
gen. om geaccepteerd te worden
door collega's in een vaste baan,
om hun kinderen op een gewone
lagere school te krijgen, com
pleet met vriendjes en vrien
dinnen. om niet overal weg
gestuurd te worden of met de
nek te worden aangekeken.
Binnenkort, mogelijk met
terugwerkende kracht tot 1
januari, wordt de nieuwe woon-
wagenwet van kracht. Elke ge
meente is dan verplicht een ver
hard kampje te hebben, voorzien
van water en sanitair. De be
doeling is echter, dat meer ge
meenten samen een groot, regio
naal kamp opzetten. Tweeën
vijftig van zulke kampen zijn er
gepland. Er zijn er al zesen
twintig. met samen 2080 goede
of redelijk goede staanplaatsen
voor woonwagens. Waar de bijna
zevenduizend overige wagens
staan, is C.R.M. niet bekend,
maar waarschijnlijk is het op
een weinig goede plaats. Het
probleem is de werkverschaf
fing. De meesten verdienen zelf
de kost. meestal met verkopen
van dekens en dergelijke, maar
het zou ideaal zijn wanneer bij
elk kamp een aantal werkplaat
sen beschikbaar was, waar de
werkloze trekkers zoveel en zo
lang zij willen hun brood kun
nen verdienen. De regionale
kampen krijgen daarom in de
toekomst behalve allerlei voor
zieningen zoals winkel, school,
speelruimte. maatschappelijk
werker, enz. ook een eigen
arbeidsbureautje. mogelijk ver
bonden aan een gewestelijk
bureau.
De gedachte is. dat de bij-
standgevende gemeente die van
de ondersteunde verlangt dat hij
ai-beid verricht als tegenpresta
tie, ook moet zorgen dat er ge
schikte arbeid voorhanden is. En
geschikt wil dan vooral zeggen:
afgestemd op de trekkersnatuur
van de woonwagenbewoner.
Eigenlijk zou elke trekkende
woonwagenbewoner een bewust
doel voor ogen moeten hebben,
vindt men op C.R.M. De trekker,
die bijvoorbeeld naar Utrecht
gaat, zou zich moeten afvragen-
is er daar iets te doen voor mij?
En is het kamp daar niet vol?
Op C.R.M. werkt men eraan dat
in de toekomst de trekker ge
zegd kan worden waar er nog
plaats in de kampen en wat
voor werk er voorhanden is. zo
dat de trekker met enige zeker
heid de toekomst tegemoet rijdt
Staatssecretaris akkoord
LEIDEN Dr staatssecretaris van soc. zaken en volksgezondheid, dr.
R. J. H. Kruisinga. heeft zyn goedkeuring gehecht aan de plannen van het
bestuur van de „Stichting tot Verpleging van langdurig zieke bejaarden
te Leiden" voor de bouw van een verpleegtehuis. Het verpleegtehuis, dat
zal worden gevestigd aan dc Aaltje Noordewierlaan te Leiden, krygt een
capaciteit van 150 bedden ten behoeve van langdurig lichamelijk zieken.
Naar het oordeel van de staatsse
cretaris wordt daardoor, rekening
houdend met de reeds aanwezige of
in de naaste toekomst te realiseren
voorzieningen op dit vlak, het aantal
verpleegtehuizen in het verzorgings
gebied Rijnland' op het voorshands
noodzakelijk geachte niveau ge
bracht.
Met de bouw van het verpleeg
tehuis zal over één of twee maan
den worden begonnen. De bouwkos
ten werden een jaar geleden op
f 7 min geraamd. Men hoopt dit
verpleegtehuis eind 1972 of begin
1973 in gebruik te nemen.
Bijbellezing in centrum
Hooglandse kerk
LEIDEN Morgenavond om 8
uur houdt dr P. L. Schoonheim
een Bijbellezing in het centrum
bij de Hooglandse kerk, ingang
Moriaansteeg. Hij spreekt naar aan
leiding van het deel van de He
breeënbrief. waarin de overeen
komsten en verschillen tussen Je
zus en Mozes worden getekend.
Van de belangstellenden zal een
kleine bijdrage worden gevraagd
voor Pniël.
