'Supporters verwachten
titel, maar wij nog niet'
Rotterdam verrassend
winnaar van damdag
ZWITSERLAND
REKENT AL OP
O.S. VAN 1976
Mop Chen was voor 2000
mensen de echte kampioen
OEGSTGEEST-AANVOERDER BERTUS BOL:
Quick B.-Noordwijk 0-1
VES
won moeizaam
van Oranje Nassau
klleuwe leidse courant
maandag 22 december 1969
Mop Chen hier in actie met Aad v. d. Luit.
(Van een onzer verslaggevers)
HAZERSWOUDE „Laat ze maar boven komen",
let klinkt alsof een chef zijn secretaresse laat weten
at hij zijn zakenrelaties kan ontvangen. Zo autoritair
5 Mop Chen, de 22-jarige Leidse lichtgewicht-judoka
chter niet. Neemt hij op de mat zelf het initiatief, in
le omgang met anderen is hij gewoonlijk nogal ge-
loten en verbergt hij maar moeilijk een zekere
chroom. Door de aanwezigheid van sparringpartner
<ad van der Luit (voorzitter J. C. Eendracht) toont
ij zich heel wat ontvankelijker. Vriendelijkwaarbij
ij de karakteristieke Chinese onderdanigheid aan de
ag legt, ontvangt de kantoorbediende van de Vlees-
wenfabriek Hazerswoude ons. Toch komt de kleine,
tevige knaap parmantig aanlopen. Het bolle gezicht
«der het kortgeknipte zwarte stekelige haar is één
ulle lach. Een smalle streep gestold bloed tekent zich
f op de linkerwang. Zijn neus is, evenals zijn ge-
utstrekken, echter te fijn om hem voor een bokser
an te zien.
Mop Chen, een voorbeeld van onbewogenheid en
;lf beheer sing, toont weinig emotie als hij zijn finale
irtij om het Nederlands kampioenschap tegen Karei
'tietelink even later analyseert, hoewel hij zegt diep
•leurgesteld te zijn geweest toen scheidsrechter Felix
inssens hem niet als winnaar uitriep, een been- en
houderworp, die een grote puntenachterstand leken
ied te maken, ten -spijt.
Jk wist dat ik een goede kans had om kampioen
worden. Ik stond voor de derde maal tegenover
telink. Twee jaar geleden in de Energiehallen te
■erdam en vorig jaar ook in de Vliegermolen. Beide
en verloor ik door conditiegebrek. Daarom heb ik
>eciaal veertien dagen met Aad aan dit punt ge-
\haafd. Normaal train ik acht uur, nu kwam ik tot
certien uur per week. Driemaal ben ik naar dc dui-
en geweest. Met mijn techniek zat het wel goed. Die
un je trouwens op zo'n korte termijn toch niet meer
vrbeteren".
„Dat is ook wel tot uitdrukking gekomen. De eerste
es minuten was Karei in dc aanval, maar hij is toen
el zo te keer gegaan dat hij geen lucht meer had..
•at kun je ook wel nagaan. Binnen twee minuten
aakte hij twee grove blunders, dat mag toch niet
oorkomen". Eerste dan Mop Chen kreeg zijn titel dus
iet, ondanks dat de zoon van arbiter Janssens. Han,
a het gevecht opmerkte: „Geweldig, de buit is bin-
en, je hebt gewonnen".
EERZUCHT
Op zijn prestatielijst, die in 1966 de grootste veran-
eringen onderging (in Enschede werd hij toen natio
nal kampioen, waardoor hij voor de interlands een
nste keus werd) wil Chen echter wel meerdere titels.
ijn eerzucht („twee jaar geleden werd ik tijdens
in Paastoernooi verslagen. Om me niet te laten ken
en kocht ik een sleutelhanger, die dan als medaille
loest dienen") dwingt hem daartoe. Het zit er wel
Chen is op 't niveau gekomen van Gietelink en is
em, afgaande op de strijd in Voorburg, zelfs voorbij-
estreefd. Achter dit duo zit 'n jonge groep, die echter
oorlopig nog geen aanspraak schijnt te kunnen ma-
en op een finaleplaats. Opmerkelijk is het wel dat de
'chtgewichttop zich, met uitzondering van Chen en
>ietelink, vrijwel vernieuwd heeft. Begin volgend
jaar hoopt Chen een graduale promotie te maken, wat
hem uitstekend van pas komt wanneer hij tegen die
tijd de afdeling Ter Aar van Judoclub Eendracht (75
leerlingen) onder zijn hoede krijgt.
Legt hij dezelfde wilskracht aan de dag als bij zijn
actieve judobeoefening dan zit er voor hem een goede
toekomst in. Want van afzien wil Mop Chen, die als
14-jarige de Japanse terminologie van het judo over
zich heen liet komen, niet gauw weten.
Toen hij in 1963 tijdens een trainingspartijtje met
Adri van Polanen na een schouderworp zijn enkel
brak (Polanen viel met zijn hele gewicht op Chen)
bleef hij even nuchter als anders. Zo koel, dat geruime
tijd later pas geconstateerd werd dat er van een
breuk sprake was: ,Jk voelde pijn en het begon dik
te worden. Luiten zei toen tegen me dat ik maar
even moest gaan zitten. Maar het ging niet meer.
Mijn moeder dacht aan een gescheurde spier. Later
raadde ze me aan naar de dokter te gaan. Achter op
de fiets ben ik naar de geneeskundige dienst geweest".
Chens carrière werd er negen maanden door onder
broken. Nog altijd ondervindt hij veel hinder van deze
blessure: „Soms ga ik nog wel eens door mijn enkel.
Een rekband kan ik er niet omheen doen. Die zou te
glad zijn. Als je dan op het kanvas terecht komt ga je
zo onderuit". Een tweede voorval bevestigt de aan
onverschilligheid grenzende onbewogenheid van de
flegmatieke Chen.
GESTICULEREN
Aad van der Luit: „Chen heeft vaak veel gebaren
nodig om zich uit te kunnen drukken. Toen wij op
een zondagmorgen naar de centrale training gingen
zat hij in de trein ook weer zo te gebaren. Omdat hij
er geen in erg in had dat er een ober langs hwam
sloeg hij het blad met koffie uit zijn handen. Chen
stond even op, zei „sorry" en ging weer zitten. De
goede man was zo verbouwereerd dat hij geen woord
kon uitbrengen". Mop Chen slaat zich, ontspannen als
hij is door de gemoedelijkheid van het gesprek, grin
nikend op de knieën als hij aan dit tafereeltje wordt
herinnerd.
„Ik moet altijd even loskomen", gaat Chen dan
verder, daarmee doelend op zijn prestaties: „Het liefst
heb ik een judoër tegenover me, die op snelheid
werkt. Hoe beweeglijker en sneller hij is, des te beter
vind ik het. Ik word dan als het ware meegenomen.
Tegen een judoka, die op kracht gaat werken, heb ik
die mogelijkheden niet. Het gaat dan allemaal stugger
en zwaarder en de techniek lijdt er onder".
Als Mop Chen teruggaat naar kantoor („soms zou
ik wel eens willen dat ik in de fabriek werkte. Met
al die stoom om me heen zou het geen probleem zijn
om mijn gewicht op peil te houden. Ik weeg thans 65
kg. Als lichtgewicht mag ik maar 63 kg wegen Maar
die twee kilo gaan er met een week dieet zo af. Als
ik een belangrijke wedstrijd heb eet ik een maand
van tevoren al biefstuk. Ik kan het tegen inkoopprijs
krijgen, dus dat zit wel goed") wuift hij langdurig.
Mop Chen, een kampioen, die als zodanig gehuldigd
werd, maar niet als winnaar in de annalen zal worden
opgenomen: „Je bent kampioen voor tweeduizend
mensen, maar wat heb je eraan? Over Gietelink xoordt
later nog gesproken, maar mij zijn ze al gauw weer
vergeten".
(Van onze sportredactie)
OEGSTGEEST - Bertus Bol is een Oegstgeestenaar
in hart en nieren. Als overtuigend bewijs van deze be
wering mag gelden, dat hij reeds van zijn tiende jaar
af lid van vierde klasser Oegstgeest is. Nu op 25-jarige
leeftijd verdedigt hij de kleuren van Oegstgeest dus
reeds vijftien jaar. En als het aan hem ligt zal dat nog
lang duren, want zo zegt hij„Er heerst een geweldige
sfeer bij Oegstgeest en ik voetbal er ook echt met ple
zier".
De reden van ons bezoek aan
aanvoerder Bertus Bol was echter
niet zijn vijftienjarig lidmaatschap
Die reden was namelijk om uit zijn
mond te vernemen, waarom het bü
Jan Publiek verwachte kampioen
schap nadat er liefst vijf Quick
Boys-spelers naar Oegstgeest waren
verhuisd nog zo ver weg lijkt.
Bert Bol stelt het duidelijk:
„De supporters verwachten een
kampioenschap maar de spelers
niet. Met vier en als straks Leo
Pluimgraaff er bij komt vijf
nieuwe spelers in je elftal kan je
niet zonder meer op een titel re
kenen, want we moeten eerst inge
speeld raken. Dat de resultaten mis -
schien wat minder zyn dan „men"
verwachtte heeft nog meer oorza
ken: het valt niet te ontkennen dat
we een paar keer pech hadden in
de uitwedstrijden en bovendien is de
inzet van de ploegen waar tegen
wij spelen abnormaal groot. Ze wil
len allemaal winnen van ons en dat
is er enkele gelukt ook."
Het is duidelijk waar het alllemaal
om draait: Oegstgeest werd aan 't
begin van dit seizoen versterkt met
vijf spelers, die afkomstig waren
van Quick Boys en daar nogal wat
problemen hadden. De spelers die
overstapten waren: Adrie en Leo
Pluimgraaff, Jaap van Duyvenbode,
Leen Aandewiel en Cor Vooys. Vier
ervan spelen van het begin van het
seizoen in het eerste: Leo Pluim
graaff nog niet. Deze heeft nl. nog
tot 1 januari een schorsing lopen,
maar daarna zal deze ex-interna
tional ongetwijfeld in de spits van
de Oegstgeester voorhoede te vin
den zijn. Dit werpt echter het pro
bleem op wie er voor Pluimgraaff
moet wijken.
Bert Bol stelt het simpel: „In
principe niemand want het plan is
om met twaalf man te starten en
dan te rouleren. Het is nl. zo dat
een speler die meer dan de helft
van het aantal te spelen wedstrij
den plus één in 't eerste heeft mee
gedraaid niet terug kan naar een
lager team".
Beter voetbal
In tegenstelling tot wat men bij
Quick Boys verwachtte is Oegst
geest duidelijk in zijn schik met de
nieuwe spelers. Bol: „Dat er jon
gens in het eerste plaats moesten
maken, heeft nauwelijks problemen
opgeleverd, want iedereen vond en
vindt dat het eerste zo sterk moge
lijk voor de dag moet komen. Nee,
wij hebben echt geen - moeilijkhe
den met die jongens. Het gaat hier
geweldig: elke week verschijnen ze
op de training en het is zelfs zo
dat Cor Vooys reeds jeugdtrainer is
geworden. Bovendien en dat is
toch wel het belangrijkste zijn
we er qua spel stukken op vooruit
gegaan. Als ik als verdediger zie
hoe de aanvallen worden opge
bouwd dan geniet ik er zelf van.
Vroeger wonnen we nogal eens wat
wedstrijden door pure inzet, maar
nu spelen we technisch ook leuk
voetbal. Dat bewijst het voortdu
rend toenemen van het aantal toe
schouwers wel."
Deze uitspraak van Bert Bol
wordt ook nog eens onderstreept
door het spel van Oegstgeest tegen
gerenommeerde ploegen als Zwart
Wit („De beste zaterdagclub die ik
tot nu toe zag") en CSVD liet zien.
De wedstrijden leverden kleine ne
derlagen op, maar Oegstgeest heeft
toch wel zoveel in zijn mars dat het
zich aan het spel van een tegen
stander kan optrekken.
Bertus Bol, die zichzelf een con
stante speler en een sjouwer noemt,
heeft ook in de defensie veel steun
aan de „Katwykers". „Met de rou
tine van een Vooys en een Van
Duyvenbode verloopt de organisatie
van de verdediging bijzonder vlot
en dat komt natuurlijk de hele
ploeg ten
BERTUS BOL.
Niet uitgeschakeld
Wie ziet hij als kampioen in de
afdeling eindigen? „Sportlust en Be
Fair, maar ook Duinoord sla ik hoog
aan en vooral de eerste .twee komen
in aanmerking voor het kampioen
schap, maar dat betekent niet dat ik
Oegstgeest uitschakel. Ten slotte
hoop ik met Oegstgeest hogerop te
komen in het zaterdagvoetbal''.
Oegstgeest is een actieve vereni
ging en dat stemt aanvoerder Bol
tevreden: „Het bestuur is enorm
actief en trainer Jordens begir.
van deze competitie opvolger van
de heer Windhorst en coach De
Wekker doen er alles aan om ons zo
hoog mogelijk te laten eindigen.
Maar ook buiten het voetbal wordt
er veel gedaan: er zijn twee zuster
verenigingen voor badminton en
volleybal opgericht. Men heeft plan
nen voor de uitbreiding van het
clubhuis met bestuurskamer
en tevens zijn er plannen om een
kleine tribune neer te zetten. Al dat
enthousiasme, de prettige sfeer en
het mooie sportcomplex zijn er oor
zaak van dat het ledental voortdu
rend stijgt. Vooral bij de jongens
onder de twaalf jaar."
Een ander opvallend facet van
Oegstgeest: aan het begin van deze
competitie heeft zich een groep stu
denten van de Leidse Universiteit
aangemeld om een elftal van Oegst
geest te gaan vormen. Dit elftal
draait nu als het negende mee in
de competitie en alles wordt door
de studenten zelf geregeld. Dit alles
vindt Bertus Bol tekenend voor de
sfeer bij zijn club en het draagt er
toe bij dat hij nooit serieus over
het feit heeft nagedacht om naar
een andere vereniging te gaan.
Nog iets dat hij ras-Oegstgeester
prettig vindt: „Het is een paar keer
gebeurd, dat we een uitwedstrijd
net had verloren en dat je dan ach
teraf hoort dat Oegstgeest voor de
vierde klas toch wel een heel goede
ploeg heeft. Toch wel een bewijs
dat we voor het publiek aantrekke
lijk voetbal spelen."
Het lijkt dan ook een uitgemaak
te zaak dat Oegstgeest eens dc
derde klas zal bereiken en daarmee
zou een wens van Bertus Bol in
vervulling gaan.
Een beeld van de Zuidhollandse damdag in Monster. Van links naar
rechts de kopborden van Rotterdam, Leiden en Den Haag, respectievelijk
Wim Roozenburg, Evert Bronstring en Fred Ivens.
Een overzicht van de
sterdammer Theo van
in Monster gehouden damdag. Vooraan links de
Prooyen en rechts ZHDB-bestuurslid Frits van
Vloten.
MONSTER Na felle strijd heeft nogal verrassend het Rotterdamse
damtiental het jaarlijkse districtentoemooi in Monster gewonnen. Daar
mee werd het nu als derde eindigende Dordrecht onttroond. Deze uit
slag was stellig verrassend, vooral omdat het Haagse team zijn zinnen
op de eerste plaats had gezet en daar best voor wilde uitkomen.
Den Haag bracht het inderdaad
ver. Weerheym c.s. boekten even
veel punten als het Rotterdamse tien
tal (derti(en), maar omdat Fred Ivens
aan het eerste bord verloor van H. N.
van Mourik (verrassend!) en Wim
Roozenburg aan het eerste bord
winst had geboekt, werd de eerste
prijs aan Rotterdam toegekend. Uit
eindelijk bleek dat het ontbreken
van de gebr. v. d. Ende (F. N. moest
werken en Jac. was ziek) zwaar
woog, want invallers Dibbets en Arie
Storm kwamen niet verder dan een
puntendeling.
Toch had dit door Cor Storm vak
kundig georganiseerde evenement een
onverwachte ontknoping, want hal
verwege de strijd zag het er echter
naar uit dat Dordrecht andermaal
zou gaan winnen. De laatste loodjes
bleken ook nu het zwaarst te wegen
en uiteindelijk was Rotterdam het
meest gelukkig.
De andere ploegen kwamen in het
stuk niet voor. Bij de jeugd won het
Leidse team, voor het gelegenheids
team van het Westland, dat inviel
voor Rotterdam (dat geen team bij
elkaar kon krijgen!). Westland ein
digde zelfs nog voor het favoriete
team van Den Haag, dat teleurstel
lend derde werd.
De geslaagde damdag werd in ge
bouw „De Haven" geopend door Mon
sters wethouder v. d. Kruk, die daar
na de eerste zet verrichtte aan het
bord van de Haagse kampioen Fred
Ivens, die felle tegenstand ondervond
van Van Mourik, die een ongunstige
stelling omboog tot winst. Neder
lands tientalspeler Evert Brinstring
kwam niet verder dan een puntende
ling tegen J K. de Vries.
De eindstand luidde: senioren: 1
Rotterdam 13, 2 Den Haag 13, 3/4 Lei
den en Dordrecht 9, 5/6 Gouda en
Rivierendistrict 8 pt. Junioren: 1
Leiden 7, 2 Westland 6, 3 Den Haag
5, 4/6 Gouda, Dordrecht en Rivieren-
district 4 pt.
UITSLAGEN
Den Haag: senioren: F IvensVan
Mourik (Riv distr) 02, Weerheym
D v d Kerkhoff (R'dam) 20, D
BoomC Zijlstra (Leiden) 2—6, K Toet
G P v d Wouden (Gouda) 11, J de
Koning—T C van Es Dordr) 20, A
StormJ W Ooms (Riv dristr) 11,
D DibbetsP van Baerlen (R'dam)
11, L J KainP Verkaik (Riv distr)
20, H v d VossenG Bitter (Gouda)
2—0. J P Flikweert—F v d Kruk
(Dordr) 02 totaal 13 pt.
Leiden: senioren: E BronstringJ
K de Vries 11. W HeemskerkRik-
kers (Riv distr) 20. C ZijlstraBoom
(Den Haag) 02, J ZwaanL den Har-
tog (Dordr) 11, J PasschierJ Bou-
sema (R'dam) 11, J van VurenA
Burggraaf! (Riv distr) 11, J Schone-
veldD van Nugteren (Dordr) 02,
totaal 9 pnt.
Junioren: R KromhoutA Storm
(Westl) 20, T van WissenP Pouw
(Riv distr) 02, P HagenK Verhoef
(Gouda) 20, F de JongeB Goedhart
(Dordr) 11, J Burgerhout—M Kok
(Den Haag) 2—0, totaal 7 pt.
SION Voor brigade-generaal S.
Marguelisch, die volgend jaar de
kandidatuur van Zwitserland voor
de Olympische Winterspelen in
1976 bij het internationaal Olym
pisch comité gaat bepleiten, be
staat er in feite geen twyfel meer:
De Olympische Winterspelen wor
den van één tot tien februari 1976
in Sion en omliggende gemeenten
gehouden.
Eerst volgend jaar echter, op 15
mei, zal het olympisch comité in
Amsterdam een keuze maken uit de
vijf kandidaten te weten: Vancouver
(Canada), Lahti (Finland), Granada
(Spanje). Denver (VS) en Sion
(Zwitserland).
De Zwitserse voorbereidingsma
chine draait echter al op volle toe
ren. De ski-pistes worden nu reeds
in gereedheid gebracht De trai-
ningsploegen van hooggenoteerde
Zwitserse skiërs zijn vorige week de
pistes gaan beproeven.
Tijdens een bijeenkomst in Crans
verklaarde brigade-generaal Margu
elisch dat Zwitserland inderdaad
grote risico's neemt door zo hard
van stapel te lopen. De technische
gegevens, die de kandidatuur moeten
ondersteunen, worden pas na kerst
mis bij het Internationaal olympisch
comité ingeleverd. Maar de Zwitsers
rekenen min of meer op de politieke
aspecten die bij de keuzebepaling
vaak een rol spelen, waarbij
Zwitserland dan in het voordeel is.
IN EUROPA
De traditie heeft geleerd, dat na
twee winterspelen in Europese lan
den meestal een land buiten Europa
aan de beurt is. In 1972 is dat het
Japanse Sapporto, zodat in 1976 in
ieder geval weer een Europees land
aan de beurt is.
Granada beschouwen de Zwitsers
in technisch opzicht als een serieuze
kandidaat, maar de Russen en nog
wel enkele andere landen voelen uit
politiek oogpunt weinig voor Spanje.
Lahti biedt onvoldoende accommo
datie, zodat dan alleen Zwitserland
nog maar 'overblijft
De Zwitsers hebben al veel geld
op tafel gebracht. Het kanton Wallis
staat garant voor 16 miljoen
Zwitserse francs, terwijl de bondsre
gering daar honderd miljoen aan zal
toevoegen. De bondsregering zal ook
de wegenaanleg financieren.
Volgens het Zwitserse plan wor
den in Sion het 15 km verder gele
gen Sierre de ijssporten gehouden,
in Sion het skispringen en alle ande
re onderdelen van het winterspelen
programma in Crans-Montana.
Het in Zuid-Zwitserland gelegen
wintersportgebied heeft een hotelac
commodatie van 25.000 bedden. Er
zal een olympisch dorp met 1900 ka
mers (3500 bedden) worden gebouwd.
Het gebied tussen Sion en
Crans-Montana ligt op een hoogte
van 1500 tot 3000 meter. De bouwte
keningen voor het olympisch dorp
compleet met een restaurant (1200
plaatsen) en een polikliniek, een ijs
stadion, een tweede overdekte
ijsbaan, een nieuwe springschans en
een bobsleebaan zijn al gereed.
(Van onze sportredactie)
KATWIJK Quick Boys en Noordwijk hebben zaterdag voor toch nog
250 man een nuttige oefenwedstrijd gespeeld. Het veld was weliswaar hard,
maar de spelers konden goed uit de voeten. Er vielen geen blessures en het
spelpeil was alleszins aanvaardbaar. Noordwijk won uiteindelijk dank zij
een treffer van Kees Karstens, die aarzelen in de Quick Boys-defensie
doeltreffend afstrafte. Dat was ongeveer na een half uur en daarbij bleef
het (01). Opvallend was dat scheidsrechter Van Amerom het spel niet
hoefde te onderbreken.
NIEUW VENNEP Oranje-Nas-
sau heeft zijn thuiswedstrijd tegen
VES in de sporthal in Nieuw Vennep
gespeeld. De hoofdstedelinren boden
goede tegenstand en het kostte VES
moeite tot de volle winst te komen.
Bij de Haagse ploveg, waarin Anne
Marie Dekker was opgesteld en
uitstekend speelde, waren toch ook
wel zwakke plekken.
Bij de rust had VES een 2-4
voorsprong, maar na de hervatting
kwamen de Amsterdammers terug.
Kort voor tijd was de balans in
evenwicht, 6-6. In de strijd om de
leiding trok het bezoekende achttal
aan het langste einde.
Voor VES scoorden: Anne Marie
Dekker (3), Ineke Janssen (2), Jella
Ram en Wim Ludwig.
