HOORNIKS
wi|;
vinger
Nina en Frederik
niet meer samen
t
Continenten drijven uit elkaar
DEZE
WEEK
Venus door
zonnegloed
overstraald
WEER EEN ROMANCE KAPOT
BLUFFEN
Fideleo nog
eens te zien
Groot conflict in kleine zielen
ZATERDAG 6 DECEMBER 1969
Een geboren prozaschrijver waagt zich ook wel eens aan een gedicht.
Een mooi voorbeeld hiervan is De Nederlanden van Arthur van Schendel
f1945). Zo kan ook een geboren dichter er wel toe komen proza te schrij
ven. Ik denk nu niet aan kritieken, maar aan verhalend of meditatief proza.
Hierbij denkt men b.v. aan het proza van A. Roland Holst, waarvan Stuive
ling zegt, dat het geen middel is tot mededeling, maar magische uitdrukking
van een innerlijke realiteit.
Of deze beschrijving de kern raakt,
dan wel in de vage woorden blijft steken,
laat ik in het midden. Wat Stuiveling ten
aanzien van Roland Holst terecht bewe
ren wil, is dat de geboren dichter in zijn
proza dichter blijft en dat men bij de
beoordeling dichterlijke maatstaven moet
hanteren.
Ditzelfde geldt voor het verhalend pro
za van Hoornlk. Mijn taak voor deze
week is de bespreking van zijn boek De
vingerwijzing (Meulenhoff Amsterdam,
155 blz., ƒ8,90). De belangrijkste figuur
in dit boek is Kuyll, evenals in een vorig
prozawerk: De overlevende, destijds in
deze kolommen besproken.
Ik herinner me niet wat ik van dat
vorige boek gezegd heb en wil dat op
het ogenblik liever ook niet weten. Het
qaat nu over Hoorniks nieuwe boek.
Ook hier spelen herinneringen aan de
gruwelijke kamptijd mee, maar als ik het
goed zie, is er meer afstand gekomen en
Mercurius laat zich op het
«inde van december bewonde
ren 's avonds laag in het zuid
westen. De planeet bevindt zich
dan immers in, wat de astrono
men noemen, haar maximale
oostelijke elongatie, hetgeen wil
/.eggen dat zij zich het verst van
de zon verwijdert in oostelijke
richting. Dit komt vanzelfspre
kend haar zichtbaarheid ten
goede. Toch blijft Mercurius ook
nu nog steeds dicht bij de zon
een moeilijk waarneembaar ob-
jekt, en is dus slechts kort na
zonsondergang te zien in het
schemerlicht als een zwak, nau
welijks te ontwaren lichtpuntje.
De zichtbaarheidsperiode van
Venus is ten einde. Maandenlang
heeft deze schitterende planeet
aan de ochtendhemel gestaan en
alle aandacht op zich gevestigd,
maar thans is Venus ut zor- zo
dicht genaderd, dat de felle zon
negloed haar begint te overstra
len. Begin december verdwijnt
zij van het toneel.
Mars is 's avonds te zien in
het zuidwesten en daar herken
baar als een vrij heldere rood-
getinte „ster" in een overigens
sterrenarme hemelstreek. Mars
gaat thans meer dan vijf uur na
de zon onder. De helderheid van
de planeet neemt langzaam af,
want zij verwijdert zich steeds
meer van de aarde. Eind decem
ber staat Mars 225 miljoen kilo
zijn die nachtmerries opgenorpen in het
totaalbeeld van het eigen leven van de
auteur.
De dichter Hoornik, of liever de man
Kuyll, vraagt zich af onder welke
omstandigheden zijn moeder is gestor
ven. De toelichting op de achterkant van
het boek wekt de indruk dat dit het
hoofdthema is en dat men hier met een
soort speurdersroman te maken heeft.
Niets is minder waar. Een speurder is
het om de feiten te doen; hij heeft iets
van de historicus, en diens vraag „wie
es elgentlich gewesen sei" (Mommeen)
is hem uit het hart gegrepen.
Bij Hoornik gaat het minder om de
naakte feiten dan om hun existentiële
beleving. Vla de onopgehelderde dood
van zijn moeder zoekt Kuyll naar haar
als de lichamelijke oorsprong van zijn
leven en daarachter naar de oergrond
van het bestaan. Daarom is dit boek al
even weinig een detectiveroman als Mal-
-#■ Ed Hoornink
ta Laurids Brigge van Rilke, waarmee het
in opzet bepaalde overeenkomsten ver
toont.
Nu is deze vergelijking even vleiend
als gevaarlijk. De enorme concentratie,
intensiteit en meesterschap over de taal
in Rilkes unieke boek kunnen moeilijk
worden herhaald. Als men begrijpt wat ik
bedoel: Rilke schreef zijn Malte tegen
een ongebroken achtergrond (de wereld
voor 1914); Hoornik zijn Vingerwijzing
tegen de gebroken achtergrond van een
wereld die nog de gruwelijke littekens
van de tweede wereldoorlog draagt. Bij
Rilke kracht; bij Hoornik kracht die in
zwakheid wordt volbracht, om deze uit
drukking van Paulus op letterkundig ter
rein over te brengen.
Hoe gaat een dichter te werk? In de
ban van overmachtige gevoelens neemt
hij om zich heen de wereld van het
kleine en alledaagse waar. Die tergende
banaliteit buiten hem (en ook wel in hem
en In zijn eigen gedrag: hij blijft immers
mens) maakt hem radeloos.
Zijn gave bestaat hierin dat hij die
kleine feiten met zijn eigen ingewikkelde
gevoelsleven laadt en die feiten zo weet
weer te geven dat de lezer, om het eens
populair te zeggen, die complexe gevoe
lens erbij geserveerd krijgt.
We hebben te maken met een zelfpor
tret van Hoornik in een bepaald stadium
van zijn leven, opgebouwd uit fragmenta
rische toneeltjes (er zijn veertien
hoofdstukjes!). Die toneeltjes hebben
een zeker werkelijkheidsgehalte, maar
nooit zonder een element van verbeel
ding. Want ook waar de schrijver eventu
eel iets verzint (de lezer kan dat niet
nagaan en heeft er ook geen behoefte
aan), is dat een toets aan het zelfportret
dat niet kan worden gemist.
Met welke verhaalelementen dit dich
terlijk en hier en daar visionair zelfpor
tret is opgebouwd, ga ik met het oog op
de ruimte die me toegemeten is niet
vertellen. Liever maak ik een paar de
tail-opmerkingen. Ik begjn* met wat ik zie
als een paar kleine ontsporingen.
„Zijn aandacht (wanneer we daar ten
minste van mogen spreken, gezien de
soezerige toestand waarin hij zich be
vindt) wordt pas gewekt".... enzovoort
(bl. 13)
„Afgezien van vervalsingen door de
tijd, waarvoor we Kuyll moeilijk verant
woordelijk kunnen stellen....enz. (49).
Og blz. 71 houdt Kuyll een woedende
toespraak tegen muggen en glazenwas
sers door middel van een lange, samen
gestelde zin waaruit meer aandacht dan
boosheid spreekt.
„Handig schuift hij zijn voet in de ver
loren pantoffel" (hij is toch niet vierhan
dig? C.R.), blz. 110.
Wat mij hier onjuist voorkomt, is ener
zijds de identificatie van de auteur met
zijn alter ego Kuyll en aan de andere
kant zoals in de geciteerde passages,
het afstand nemen. De schrijver moet
consequent Kuyll zijn en door het hele
boek heen blijven. Anders zien we kie
ren.
Goed of leuk zijn passages als de
volgende. „Ook zou hij om de tijd te
doden of liever om de dode tijd weer tot
leven te wekken"... enz., (51). „Hij was
weer dezelfde oude, hijgende vogel, die
niet goed wist hoe hij gaan moest, voor
uit of achteruit", een voortreffelijke zin
(74) „Een krant meneer? Voor geen
goud" (86) Een superieur zinnetje.
Nu enkele goede aforistische uitspra
ken. „Nooit zal de mens zonder 'rechter
kunnen leven" (116). „Hij zal... niet ver
bloemen dat ieder mens, Ondanks zijn
hang naar broederschap, de vijand is van
zijn naaste en dat het goede in deze
wereld voor de helledeuren moet worden
weggesleept" (128), een puur calvinisti
sche uitspraak. „Want een moeder, zie je
hemel en aarde ineen" (153).
Hoornik denkt bij het schrijven niet
aan zijn publiek en maakt het zichzelf
niet gemakkelijk. Hij wil gestalte geven
aan wat hem door de ziel gaat en kiest
daartoe de weg van de meeste
weerstand. Hij is noch showman, noch
een successchrijver. Hij zal zijn lezers
niet in de honderdduizenden tellen, maar
daarom ook zal zijn prozawerk wat
men daartegen ook hebbe in te brengen
om een uitdrukking van Albert Ver-
wey te gebruiken „langer leven dan -een
dag".
DR. C. RIJNSDORP
Helemaal in stijl, passend in hun rose image, zijn Nina en
Frederik voorgoed uit elkaar gegaan: op een zonnige najaarsdag
voer Frederik op zijn luxe jac'nt weg van thuis, van Denemarken,
en Nina bleef peinzend achter.
Om de kaart te richten, moet men haar boven het hoofd houden en het N laten
samenvallen met de noordelijke horizon. De stand van de hemel is die op 15 december
om 20 uur. Voor vroegere tijdstippen de kaart draalen In de richting van de wijzers
van de klok, voor latere tydstlppen In tegenovergestelde richting. De plaats van de
maan is voor enkele tijdstippen aangegeven; de getallen dulden de dag van de maand
aan. Ook Is de positie van Mars (M) en Saturnus (S) aangegeven. De stippellijn die
door de Zwaan gaat duldt de hartlijn van de Melkweg aan. De andere gestippelde lijn
Is de ecliptica (Dierenriem of Zodiak); de zon. de maan en de belangrijkste planeten
bevinden zich steeds in de nabijheid van deze lijn.
meter van onze planeet verwij
derd.
Jupiter, de grootste planeet
.-ar bfit zonnestelsel, moet
's morgens worderj opgezocht. Zij
bevindt zich enkele uren "oor
zonsopkomst laag boven de zuia-
oostelijke horizon. Vlakbij de
planeet staat Spica de heldere
ster van het sterrenbeeld Maagd.
Verwarring tussen deze twee is
niet mogelijk: Jupiter is veruit
de helderste.
Saturnus is in de beste om
standigheden zichtbaar. Zij be
vindt zich 's avonds, ha het val
len vén de duisternis, in het
zuidoosten en verplaatst zich
naarmate de nacht vordert in
westelijke richting om pas in de
vroege morgenuren onder te
gaan. In helderheid is Saturnus
wel te vergelijken met Mars,
hoewel deze laatste iets zwak
ker is. Saturnus heeft ook niet
die opvallende oranje-rode
kleur, die Mara zo fvpeert.
Wie vandaag vroeg uit de ve
ren was, heeft vlakbij Jupiter de
smalle maansikkel kunnen zien.
Op 22 december om 1 uur 44
minuten begint, astronomisch
gesproken, de winter. De zon be
reikt nu haar zuidelijkste punt
aan de hemel, de dagen zijn het
kortst.
Hoe mooi klinkt dat... maal
hoe keihard in feite is de schei
ding van twee mensen, die al
lang genoeg van elkaar hadden.
nu geld in overvloed bezitten
en elkaar in de steek laten. Ni-
na blijft opgelucht achter met
de mooie blonde kindertjes: zij
zal haar eigen weg wel zoeken,
nu Frederik êr vandoor is.
Intussen vloeien de in
komsten als nooit tevoren: in
vele landen worden, ter bege-
leiding van Jiet sensationele
nieuws, vlijtig platen gedraaid
van het zoet-gevooisde echtpaar
en dat 'brengt geld in t' laatje.
Nina en Frederik hebben al
tijd hun image gezocht in de
rose romantiek, het heel zoete
en lieve zo best passend bij
hun tedere blonde uiterlijk.
Zo'n dertien, veertien jaar ge
leden vertrok de jonge Neder
landse baron van Pallandt met
zijn gitaar naar Kopenhagen: er
werd nec-1 erg over gezwegen,
want in die tijd was dat niet zo
degelijk voor een baron.
Het altijd voor de pers gei ar
ceerde verhaal luidt, dat de
sentimentele Frederik zich ge
heel aan de melancholie van
U kent ze wel de spelers die zelfs op de
zwakste kaart nog willen bieden. Zij behoren
tot een merkwaardig soort. Vooral omdat
zelfs de onmogelijkste contracten door zulke
bridgers soms nog worden" gemaakt, met na
me door een uitermate gunstige kaartverde-
ling, die succes alsnog in de hand werkt.
Niet zelden beschikken dergelijke spelers
o%er een goed taxatievermogen, dat hen de
mogelijkheden, die een zwakke kaart biedt,
doet inzien. Onderstaand spel is daarvan een
voorbeeld. Ten overvloede moge eruit blijken
dat punten tellen alleen geen garantie Is voor
het juiste bod. c.q. eindbod, diverse trucjes
ten spijt.
Er wordt wel gezegd: openingsbod plus
openingsbod manche. In veel gevallen gaat
dat natuurlijk op. Soms echter niet door de
kaartverdeling bij de tegenstander en inciden
teel kan zelfs een hoger contract worden ge
realiseerd.
Niettemin is O O M een leidraad die
stellig kan worden gebruikt. Maar ook met
zwakkere kaarten kan men tot een manche
komen en vooral de bluffers onder ons c.q.
de spelers die een goed taxatiegevoel heb
ben, weten die manche er inderdaad uit te
Correspondentie aan de heer B. 1. Nuys,
Burgemeester Baumannlaan 163, Rotterdam
halen. Dit ondanks de vele punten van de
tegenpartij en zelfs ondanks een bepaald niet
«terke troefkaart.
H 9 7 4 3 2
96
1094
106
AV
N
865
V 8754
W O
C> H V 10
C> A H 5 2
O 876
4» B 9 7
8543
B10
C> A 8 3 2
VB3
A H V 2
West opende de bieding met 1 O, waarop
Noord èn Oost pasten. Zuid liet 1 V horen,
West paste en Noord sprong naar 2 me
de omdat Oost en West geen pogingen in
het werk wilden gaan stellen om nog verder
aan de bieding deel te nemen. Zuid ging na het
sprongbod van Noord (notabene op slechts
één honneur) uiteraard wel verder en ten
slotte resulteerde dat In een 4-4»-contract.
Oost kwam uit met O 6 voor de aa3 van
West.' die de heer terugkwam en met een
lage vervolgde, die voor de tien van
Noord werd. Noord speelde weer «f» en gooi
de op de volgende «f»-slag een C? weg. Zuid
speelde nu troef boer, die West wel moest
nemen. Nu kan hij wel terugkomen, maar
het contract wordt gemaakt. Noord haalt Im
mers de troeven eruit, laat Zuid O V maken
en inderdaad wordt 4 gemaakt.
Ook ander tegenspel kan het contract niet
down doen gaan. Bijvoorbeeld de uitkomst
van H. Zuid slaat, speelt +A en H en
gooit op de vrouw de C-verliezer weg. Komt
Zuid nu met 4» B, dan is de rest gesneden
koek. Troefuitkomst van Oost helpt uiteraard
niet, evenmin als
Terecht schatte Nöord gezien de bie
ding West op A, van welke informatie
hij dankbaar gebruik maakte. Hoe dan ook.
een beetje bluf èn een juist aanvoelen van
de waarde der kaarten (zonder punten te tel
len) leidt vaak tot succes.
het zachte gitaarlied wilde wij
den. Hij kreeg engagementen in
Kopenhagen en woonde bij een
lieve familie. Die familie had
een heel mooi buurmeisje met
een elfjes-uiterlijk, en toen op
zekere dag Frederik diep 4n de
put zat omdat zijn partner in
eens ziek was geworden, sloop
kleine Nina binnen en zong met
zachte, o zo zuivere stem zijn
wijsjes mee.
Frederik was onthutst eri ver
rast en hij vroeg" Nina met ne
derige "aarzeling of Zij mis
schien, voor één avond, met hem
wou optreden? Nina bloosde en
zei zachtjes „ja".
Hiermee was het duo gebo
ren. De zachte, dromerige stem
men gingen wonderwel samen
en de wereld was geweldig
geïnteresseerd in het jonge
paar. Al spoedig werd er ge
fluisterd over een romance,
maar het tweetal bleef jaren
ontkennen dat zij een lief
despaar zouden zijn.
Tot op zekere dag het grote'
nieuws de wereld inging: Nina
en Frederik waren al bijna een
jaar getrouwd en een baby had
zich aangekondigd.
Dank zij een prima impressa-
rio hebben Nina en Frederik
een uiterst zorgvuldig,
strikt-romantische image opge
bouwd. Zij hielden zich altijd
heel wazig en heel lief met el
kaar, lanceerden juist op tijd
beeldschone foto's van hun
blonde kindertjes, praatten op
persconferenties om directe
vragen heen.
Maar onder alles door waren
zij zeer hard-zakelijk ingesteld,
zij waren verleden jaar in Ne
derland en vertelden mij, dat
zij zonder schroom in Zuidafri-
ka gingen optreden: met apart
heidsproblemen wensten zij
zich niet in te laten, zij dienden
slechts de kunst.
Nina en Frederik hebben ja
ren gekend waarin hun zoete
zang dreigend op de achter
grond raakte, maar toen het
„lief zijn voor elkaar" mode
werd, schoot hun. ster weer
flink omhoog.
Altijd samen optrekken,
maandenlang weg zijn van
thuis en de door ander
goed-verzorgde kinderen, is een
zware opgave voor een huwe
lijk, dat op samen geld-verdie-
nen is gebaseerd. Dat wil, zie
Esther en Abi Ofarim, wel eens
erg verkeerd uih'open.
Ook Nina en Frederik heb
ben, nu het geld rijkelijk bin-
nen is, genoeg gekregen van el
kaar. Wat ze elk voor zich gaan
doen, is nog in rose nevelen ge
huld. Voorlopig vaart Frederik
op zijn jadht en is Nina „er
gens".
PHÉ WIJNBEEK
Na de teleurstelling van de in
eigen studio's opgenomen opera
„De Parelvissers" gaat de KRO
opgewekt voort met het opera
repertoire.
Voor morgenavond is de
Duitse opvcering van Beetho-
vens enige zangspel „Fidelio",
dat hij op 33-jarige leeftijd
schreef, nog eens van de plank
gehaald. U hebt de opname
eerder kunnen zien. Het is
overigens wel de moeite waard,
er nog eens naar te kijken en te
luisteren, want de Hamburgse
Opera kan er wat van.
Na de première in 1805 blepk
„Fidelio" aanvankelijk niet zo'n
succes te zijn: Wenen gaf er
gedurende twee jaren voorstel
lingen van en toen was het uit.
Beethoven zorgde echter voor
een nieuwe tekst en kwam
daarmee in 1814 terug. Plotse
ling sloeg het werk in en
sindsdien heeft het aan bewon
dering bij de kenners nog niet
ingeboet.
Gedurende het nieu
we seizoen van het
Amerikaans Antarc
tisch onderzoekpro
gramma (het is thans
zomer op het zuidelijk
halfrond) zal een uit
gebreide speurtocht
worden ondernomen
naar meerdere fossiele
bewijzen dat dit ze
vende contingent eens
met de andere was
verbonden.
Het onderzoek zal wor
den geconcentreerd in de
Transantarctische bergen
die dwars over het conti
nent lopen. De onderzoe
kers zijn van mening dat
daar in de verre prehisto
rie dieren hebben geleefd
in een tropisch oerwoud.
Daarom denken ook en
kelen onder hen dat Ant
arctica in die tijd een
stuk dichter bij de eve
naar moet hebben gele
gen.
Tot de speurtocht is
besloten, nadat vorig sei
zoen in hetzelfde gebied
het kaakbeen was gevon
den van een fossiele am
fibie, genaamd labyrin-
thodont. Reeds eerder
werden deze fossielen in
Zuid-Amerika en in Afri
ka gevonden.
Op grond van o.m. geo
logische en paleomagne-
tische onderzoekingen
zijn dc geleerden vrijwel
unaniem tot de conclusie
gekomen dat er een grote
kern van waarheid zit in
de theorie van Alfred
Wegener (1880-1930) over
het uiteendrijven der
continenten. De onderzoe
kers wensen thans meer
paleontologische bewijzen
te zien. Het zoeken naar
uitgestorven leven op Ant
arctica zal worden on
dernomen door een ze
ventien man sterk team
van het Amerikaanse
museum voor natuurlijke
historie in New York.
Ofschoon de theorie al
gemeen aanvaard wordt,
is men het onderling niet
eens over het begin van
het uiteendrijven der
continenten. Er zijn on
derzoekers die uitgaan
van één super-continent,
genaamd Pangaea, waar
uit door een of andere
oorzaak stukken zijn af
gebroken cn weggedre
ven.
Andere onderzoekers
geloven dat er twee su
per-continenten zijn ge
weest, Gondwana en Lau-
rasia. „Gondwana" zou
zijn samengesteld uit
Antartica, Afrika, India,
Zuid-Amerika en „Lau-
rasia" uit Noord-Amerika
en Eurasia. Onlangs is'
definitief vastgesteld dat
Antarctica en Australië
eens aan elkaar hebben
vastgezeten. Voor de an
dere continenten wordt
druk onderzoek verricht
naar mogelijke contact
punten.
Veel onderzoekers zijn
De spanningen in de grote familie Van Lowe nemen toe. Nauioelijks is voor
Addy de ergste ellende: door roddeltongen veroorzaakt, achter de rug, of
Constance wil in haar gefrustreerdheid zijn pad op geforceerde manier effenen.
Zij bezoekt daartoe een van de jours die haar zuster Bertha, de ministers
vrouw, voor de allerhoogste Haagse qoterie pleegt te geven en waar geen
van de familieleden ooit welkom is.
Hoewel Constance als verfijn
de dame niet uit de toon valt.
doet haar „verleden" dat wel.
Bertha schrikt zich dan ook een
ongeluk, als ze haar in kwade
reuk staande zuster ziet bin
nenkomen... terwijl er vrienden
en familie van de befaamde De
Staffelaer, Constance's eerste
echtgenoot, aanwezig zijn.
Maar Constance houdt vol en
vraagt haar machtige mi
nister-zwager, de weg te willen
effenen voor haar rehabilitatie,
NEDERLAND beleeft een
cord-Sinterklaasomzet in dure c?
deaus, geeft met gulle hand voo
i overstroomd Tunesië en biedt b
monde van minister Luns de Brh
ten aan, samen een voedse
luchtbrug naar Biafra te beginner
Behalve Biafra komt ook d
Westeuropese Unie op de NAVO
vergadering te Brussel ter sprak pjr
(vermoedelijk doen de Franse
binnenkort weer mee), alsook hidrf
contact met de landen van hi
Warschaupact (die omgekeer«Ul
ook met waardering over hs
westen beginnen te praten, vri
een dooi overal
In Den Haag is de grote Eurt
pese Top dan alweer voorbf
met als voornaamste results;
een mondelinge belofte ovi
vooroverleg met en over de Bril"1"*
ten en hun lidmaatschap van dwr
EEG.
Over praten gesproken:
Tweede Kamer weert zich
ducht. Een regen van motie
over het arme hoofd van mini) |s i
ter De Block (o.a. om een
derzoek naar fusies een we
lijke basis te geven. Lof
links en rechts voor Lardinoi
landbouwbeleid (behalve van
Boerenpartij natuurlijk). Ge
kans voor de motie-Jongelii
over West-lrian. Kamer en
nister Schut yinden elkaar op.
punt van de huurverhogingei
Roolvink en de Senaat zullen 'a
kaar vinden op het punt van
loonwet. De KVP (vóór 1 nu
met een eigen program kome
spreekt zich in een afgezwald
resolutie uit voor samenwerki:
met ARP en CHU.
Er is minder enthousiasn
voor harttransplantaties; ei
een verontrustend resultaat
een enquête naar hart- en v;
ziekten; Rijnmondindustrie nu
een dagje de luchtvervuiling;
komt hier geen nieuwe griep!
demie deze winter, zoals
Frankrijk door de Hongkonggrii
wordt geteisterd. Texel krij
geen nudistenstrand.
Naast EEG en NAVO beped
het buitenlands nieuws zich
de hippiemoorden in Ameril m
meer onthullingen over de
logsmisdaden in Vietnam, de
geling van het oud zeer in Z£m,
Tirol, nieuw ontvlamde s'
tussen Saoedi-Arabië en Jen
beweerde folteringen in GriefefycV
land en de herhaalde vei
ring van Biafra dat het
derhandelen wil. Qj
9 04
Hi
Infi
Intussen op ons sociale
een akkoord over de lonen in
metaalindustrie, een dreigi
conflict echter in de kleine 6
taainijverheid, een lichte stijg'
van de werkloosheid, nog gebi
aan overeenstemming over
ambtenarensalarissen en
SER-advies tot verhoging
aow en aww met vakantiegeld
Betere behandeling en be* lij)
king van patiënten met hart
farcten redt oneindig veel ffl idir
mensenlevens dan een incid trd,
teie harttransplantatie (Prof.
H. Deenstra).
Ste
ren;
van mening dat dc ver
klaring van het uiteen
drijven op de bodem van
de oceanen moet worden
gezocht. Enkele jaren ge
leden werd ontdekt ,dat
de Atlantische Oceaan
van noord naar zuid
doorsneden wordt door
een lange bergrug. De
hoogte van deze bergke
ten varieert van 2000 tot
9000 meter en steekt op
enkele plaatsen boven het
zeeoppervlak uit: IJsland,
de Azoren de eilanden
Ascension en Sint Helena
Het bijzondere van de
ze bergrug is dat de on
derzeese kammen gesple
ten zijn en dat zich daar
onder een zeer diepe
spleet bevindt. Ter
plaatse is de temperatuur
van de rotsen veel hoger
dan elders.
Men tracht thans de
theorie te bevestigen dat
uit deze spleet het mag
ma uit het binnenste der
aarde opstijgt en de ver
dikkingen en zwellingen
op de bergwanden vormt
die de vastelanden steeds
verder naar het westen
en het oosten drukken.
De werkelijkheid is na
tuurlijk veel gecompli
ceerder, dan zo voor
gesteld. Maar men meent
goede aanwijzingen te
hebben dat deze theorie
een verklaring is voor hel
uiteendrijven der vaste
landen. Dit gaat met een
„snelheid" van ongeveer
vijf cm per jaar.
PAUL VAN LANGSTRAAT
alles ten gunste van Addy,
op wens van zijn vader in i
plomatieke dienst moet gaan.
Op een van Mama's zond J
avonden komt het tot een if u
fen tussen de twee echtpai °ler
met de delicate Paul 'als ge' n s
ge: U ziet een foto van 1
scène, die bitter afloopt. j11
Zo ging dat toe in de geb
neerde wereld rondom Bij
eeuwwisseling, door Louis 0 atie
perus zo sterk-beeldend vasl n i
legd in zijn roman.
rm;
lijk
