wat in samenleving te koop is
Scholier moet leren ontdekken Wim van Hanegem
Minister Den Toom brak
Lieftincks record
Bestuur Edy krijgt
wind van voren
Luisterrijk optreden
van Duke Ellington
Door
Dr. E. de vries
PSV KLOPTE
GVAV: 3-0
Bod Hagemeijer
onaantrekkelijk
Schaduwen over de woningbouw
Enny als
Bemoeial
Studiedag CJVF
over agressie
en solidariteit
Hoe wordt werknemer-van-morgen voorbereid
2Geen schorsing
f
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1969
DE WERKNEMER van morgen is het kind,
de scholier, van vandaag. Bij heel wat
discussies wordt dit vergeten. De jongelui
van vandaag zullen het echter morgen waar
moeten maken. Vandaar dat we ons hebben
af te vragen: hoe worden zij op dat morgen
voorbereid? en: wie doen dit?
Maar wij weten zo weinig van morgen. Is voorbe
reiding dan wel mogelijk? Inderdaad kunnen ach
ter alle voorspellingen grote vraagtekens worden
geplaatst, maar daarmee zijn we niet van de ver
plichting ontslagen de voorbereiding ter hand te
nemen. Het gaat om het geluk van onze kinderen.
Wij moeten voorkomen dat zij slachtoffers worden
of slachtoffers gaan maken.
Bovendien zijn er voldoende gegevens waarmee
we onze winst kunnen doen. Juist ook bij het
onderwijs, want dat zal bij bedoelde vorming een
belangrijke rol hebben te spelen. Dit beoogt im-
,j mers: de kinderen te helpen op de weg naar de
volwassenheid. Men wil hun zodanige hulp bieden, dat
zij vanuit eigen kijk op mens en samenleving,
j vanuit eigen verantwoordelijkheid, de uitdagingen
weten te onderscheiden en positief te beantwoor
den.
Het gaat dus niet alleen om het kennen van de
vragen, maar ook om het ontdekken ervan. Niet
alleen om visie op de samenleving, maar ook om
het kunnen reageren op de vragen vanuit deze
visie. Om echt mens te zijn, moet men afstand
kunnen nemen. Men moet als het ware met de
werkelijkheid en met alles wat zich als zodanig
presenteert in gesprek kunnen komen om de ware
werkelijkheid te ontdekken.
Dit is het begin van het beleven van verant
woordelijkheid. Want hoe kan men deze vragen of
beleven, als men haar niet ziet, als men niet weet
waarop men heeft te antwoorden?
Er is dus visie op de samenleving nodig. Maar
welke? Welke normen legt men aan bij de beoorde
ling? Welke waarden hanteert men bij het beslis
sen? Dit alles heeft te maken met een levensbe
schouwing. Daar kan men niet onderuit
De school
Welke consequenties heeft dit nu voor het onder
wijs?
De werknemer van morgen zal vandaag met
maatschappij-visies moeten worden geconfron
teerd. Hij zal moeten leren ontdekken wat er in de
samenleving te koop is. De nadruk valt op het
ontdekken, op de confrontatie. De jongelui moeten
leren zien, leren beoordelen. Het gaat niet om het
opdringen van een visie, maar om het komen tot
een eigen kijk.
Een bepaalde sociale houding of reactie kan men
wel eens door een demagogische taktiek oproepen,
maar zij heeft totaal geen zin als zij niet voortkomt
uit het beleven van de eigen verantwoordelijkheid
Echt mens-zijn betekent vanuit eigen overtuiging
beslissen. Om die zelfstandige keuze gaat het. De
jongelui moeten daartoe worden uitgenodigd; wor
den geholpen om tot een beslissing te komen. Het
*"w«itwoordelijkheidsbesef moet daartoe worden
gestimuleerd. Dit kan door alle aandacht te beste
den zowel aan de inhoud als aan de techniek van
de vorming.
De inhoud: een stuk algemene ontwikkeling. De
ze term klinkt wat intellectualistisch, omdat men
daarbij meestal denkt aan feitenkennis. Dié is ech
ter niet in de eerste plaats bedoeld hoewel ze
niet gemist kan worden maar het ontdekken
van processen, van breuken, van, knelpunten. Men
moet weten waarover men praat'. De oren moeten
niet klapperen, als men op de t.v. of via de pers
een probleem uit de samenleving voorgeschoteld
krijgt. Er moet dan een herkenning plaatsvinden.
Hoe belangrijk deze algemene ontwikkeling is,
hebben verschillende onderzoeken uitgewezen. De
specialisatie, vandaag belangrijk, maar zeker mor
gen schering en inslag, verliep bij jongelui met een
goede algemene ontwikkeling veel sneller en met
minder moeilijkheden. Zij kwamen gemakkelijker
met de problemen klaar. Zij werden door de specia
lisatie niet erg gïsoleerd. Blijkbaar waren zij door
hun opleiding al met de vragen geconfronteerd en
was bovendien hun geest hierdoor soepeler gewor
den.
Deze souplesse is noodzakelijk om verantwoord
werknemer van morgen te zijn. Niet in de zin van
kneedbaarheid, zodat men met de geest kan doen
wat men maar wil. Neen, in de betekenis van
vermogen om bewust de noodzakelijke veranderin
gen aan te kunnen.
Dat betekent concreet: omscholing. De toekomst
zal in het teken hiervan staan. Door het bevorde
ren van geestelijke elasticiteit kan men beter op
deze situatie van morgen voorbereid zijn. Dit
vraagt echter ook andere denkvormen en technie
ken.
De machine
We hebben reeds en krijgen zeker steeds meer
machines, die ons geheugen zijn. Het geheugenma
teriaal bijvoorbeeld is als het ware in de machine
opgeslagen. Hiervan zal men ook bij het onderwijs
moeten léren gebruik te maken.
Populair gezegd: wat gaan we in deze mechani
sche hulpmiddelen stoppen? Wat gaan we ze laten
doen? Ze moeten worden geprogrammeerd. Ook
dat zal men moetep leren. En dit vraagt een bijzon
der besef van verantwoordelijkheid. Anders wor
den we slaaf van de machine. Dan wordt het
verhaal van de tovenaarsleerling werkelijkheid.
Het gaat hier om opvoeding tot een nieuwe ver
antwoordelijkheid binnen de verwetenschappelijkte
en vertechniseerde organisatiepatronen van mor
gen. Dit mag niet iets zijn naast het gewone
onderwijs, maar moqt er methodologisch In worden
verdisconteerd. Het gaat om het zien van relaties,
verbanden, van functionele opbouw. Men moet we
ten, hoe men iets aanpakt, welke consequenties het
heeft voor mens en samenleving.
Dit betekent dat zowel aandacht besteed moet
worden aan de persoonlijke als aan de gemeen
schappelijke verantwoordelijkheid. Ook aan die
van de groep. Veel zal immers in de toekomst in
groepsverband, door werkgroepen, worden uitge
voerd, omdat het bijna onmogelijk wordt een be
paalde taak in zijn eentje te verrichten.
Werken in groepsverband stelt echter bijzondere
eisen. Openheid voor de ander. Incasseringsvermo
gen. Kunnen luisteren naar de ander. Werken met
de ander vraagt niet alleen geestelijke plooibaar
heid, maar ook interesse voor de medemens, een
rekening houden met zijn eigenaardigheden.
Dit werken in groepsverband leert men door het
uitvoeren van groepsopdrachten. Na de uitvoering
zal men het resultaat met de groep moeten bespre
ken. Men zal de jongelui moeten aanspreken op
hun gemeenschappelijke verantwoordelijkheid,
door hun gelegenheid te geven verantwoording af
te leggen van de wijze waarop zij zich van hun
taak hebben gekweten, door de evaluatie van de
problemen waarvoor zij hebben gestaan, door het
releveren van de moeilijkheden die zij met elkaar
hebben overwonnen. Zodoende krijgen zij oog voor
de verbanden, voor de verantwoordelijkheid voor
en in deze verbanden, voor de vragen die vanuit de
samenwerking op hen afkomen.
Vandaar dat terwille van de voorbereiding op
morgen ook nieuwe onderwijstechnieken hun in
tree moeten doen.
Bij het onderwijs zal men de vormingstechnieken
moeten gaan toepassen. Natuurlijk voorzover dit
mogelijk is in verband met de ontwikkeling van
het kind. Want bij dit alles mogen wij het kind in
zijn eigen zijn niet vergeten. Anders wordt het nu
reeds slachtoffer van de maatschappij. Juist door
deze technieken, door het samenwerken kan de
creativiteit worden gestimuleerd. Men daagt elkaar
uit, niet terwille van een beter cijfer, maar om
inventief bezig te zijn. Hoort men niet vaak in een
groep zeggen: „Kom jongens, wie is er nu eens
inventief! Wie heeft er een goed idee?"
Dit mag niet het voorrecht zijn van een elite
groep, maar is noodzakelijk voor iedereen, wil de:
werknemer van morgen mens blijven.
Welk onderwijs?
Bij welk onderwijs zal men nu met deze eisen
voor de werknemer van morgen rekening moeten
houden?
Meestal denkt men alleen aan het beroepsonder- j
wijs. Maar men zal reeds bij het basisonderwijs!
hebben te beginnen, al zal het maar een eerste i
aanzet zijn. Doch vooral ook bij het voortgezet!
onderwijs zal aandacht aan deze zaken moeten
worden besteed.
Een bekende vraag van Mannheim is: „Who|
plans the planners". D.w.z. wie leidt de plannenma-|
kers op? Wie houdt toezicht op hen? Wie spreekt
hen aan op hun verantwoordelijkheid? Wie vraagt!
hen: Hoe ben je bezig? Wij mogen niet wachten totj
de jeugd van vandaag de plannenmakers, de pro-i
grammeerders, of hoe men het ook noemt, vanj
morgen zijn geworden. Vandaag reeds zal men heni
op die taak hebben voor te bereiden.
Dit geldt in het bijzonder voor het voortgezet j
onderwijs, want deze zal de meeste plannenmakers
leveren.
Hoe worden zij hierop voorbereid? Hoeveel
hangt immers van de leiding af. Als deze de mense
lijke vragen niet onderkent, de verantwoordelijk
heid voor de ander niet op het hart draagt, zullen
alle gewenste en noodzakelijke structuurwijzigin
gen op niets uitlopen. Vandaar dat de vorming al!
heel vroeg moet beginnen.
De maatschappijproblemen, het vraagstuk van de!
verantwoordelijkheid in het leiding geven, de moei
lijkheden, de knelpunten, de vragen rondom tech
niek en ethiek, dit alles zal bij het voortgezei
onderwijs aan de orde moeten komen. Liefst vanuit
„de problemen die dagelijks via pers of andere
communicatiemiddelen ons leven worden binnenge
schoten.
Dit vraagt nogal wat van de leraar natuurkunde,
biologie, wiskunde. Niet alleen: wat kunnen we
doen, maar ook wat gaan we ermee doen? Van de
leraar geschiedenis en aardrijkskunde. Waarom is
het zo? Hoe was het? Hoe gaat het worden?
Maar hiermee zijn we er niet. Nodig is het vak
samenlevingsvragen, in de breedste zin van het
woord. Verplicht voor alle leerlingen. Namelijk om
hen te laten zien wat er aan de hand is, om het
ontdekken van de uitdagingen, om hen er zich
bewust van te laten worden dat zij antwoorden
zullen moeten geven.
Alleen zo helpen wij hen in de voorbereiding op!
het werknemer van morgen zijn.
Om het geluk
Men kan natuurlijk achter al deze eisen vraagte
kens plaatsen. Men kan het te idealistisch vinden
en zeggen: wie is tot deze dingen in slaat? Wat kan
men als ouders bijvoorbeeld doen? Zijn de leraars
hiervoor opgeleid?
Inderdaad vraagt dit van de leraars dat zij met
moderne technieken kunnen werken. Maar mag
dat niet in het belang van de leerlingen en de
samenleving worden gevraagd?
En de ouders? Laten zij er zich bewust van
zijn, dat het om het geluk van hun kinderen
gaat. Zij zullen daarom attent op deze dingen
moeten zijn. Zij mogen toch aan de school
vragen, hoe het hiermee is gesteld. Dit eist
samenspel tussen school en huis.
Of hebben wij daarvoor geen tijd?
UTRECHT De commissie van
beroep van de KNVB heeft Wim van
Hanegem Feijenoord) een boete van
500 gulden opgelegd.
De commissie, die gisteravond in
Utrecht het gebeurde in de wedstrijd
Nec-Feijenoord aan een nadere be
handeling heeft onderworpen, heeft
niet de indruk gekregen dat Van Ha
negem opzettelijk een op de grond
liggende tegenstander (Pijs van Nee)
heeft getrapt. Wel achtte de commis
sie bewezen dat Van Hanegem zich,
na een tegen hem begane overtre
ding, onvoldoende heeft beheerst en
legde hem daarom de boete van 500
gulden op.
De strafcommissie betaald voetbal
van de KNVB had Van IHanegem
eerder een onvoorwaardelijke
schorsing van drie bindende
wedstrijden opgelegd. De uitvoering
van deze straf werd vorige week
vrijdag opgeschort door de commissie
van beroep in afwachting van zijn
definitieve uitspraak.
GRONINGEN Rustig en voor
zichtig, alle risico's vermijdend, heeft
PSV gisteravond in Groningen de
tegen GVAV met een ruime overwin
ning (30) afgesloten. In de door
Kurt Linder als „een nuttige oefen
wedstrijd" gekwalificeerde strijd te
gen de Groningers heeft PSV alle
patronen van zijn afwisselend spel
vertragend, dan weer flitsend aanval
lend kunnen proberen.
De schrijver van dit artikel, dr. E. de Vries,
is gereformeerd predikant te Scheveningen
en leraar godsdienst en maatschappijleer
aan de christelijke kweekschool in Den Haag.
Voor zijn theologische studie was hij onder
wijzer. Hij promoveerde in 1962 op een
dissertatie over de dienst van de kerk aan
de industriearbeider, werkte mee aan rap
porten voor het CNV en publiceerde tal van
artikelen over sociale vraagstukken.
AMSTERDAM Het bod, dat Hagemeijer heeft uitgebracht op
de NV emailleerfabriek De IJssel (EDY), was voor aandeelhouders
EDY uiterst onaantrekkelijk. Een hoger bod zou zeker haalbaar z(jn
geweest, doch deze kansen op een beter resultaat zjjn door verschil
lende oorzaken verloren gegaan.
Dit blijkt uit een rapport, dat is
samengesteld door de commissie uit
aandeelhouders EDY, zoals ingesteld
tijdens de buitengewone vergadering
van aandeelhouders op 29 september
1969 te Arnhem.
Als oorzaken waardoor de kansen
op een beter bod verloren zijn ge
gaan noemt de commissie: de com
missarissen en directie waren onder
ling verdeeld en zijn onderhandelin
gen begonnen alvorens de onderlinge
geschilpunten tot een oplossing te
brengen.
Men heeft het veel te ver laten
komen, zodat het tijdstip waarop een
beter resultaat haalbaar zou zijn ge
weest verstreken was. De heren A.
Niekamp en L. Rehorst (commissaris
sen van EDY) hebben bij voorbaat
iedere poging om tot een beter resul
taat te komen, tegengewerkt, aldus
de commissie.
Twijfel
Van dc zijde van het bestuur en de
vakbonden is steeds aangedrongen
op aanvaarding van het bod van Ha-
gemijer onder het moticf, dat daar
door de werkgelegenheid zeke.r veilig
zou zijn gesteld. De commissie heeft
daarover steeds haar twijfel uitge
sproken, doch tegengeworpen werd,
dat Hageraijer bij Indola niemand
had ontslagen.
Dat men op dit standpunt niet is
teruggekeerd nadat bekend werd dat
bij Indola een aanzienlijk aantal werk-
P. Beishuizen overhandigde Duke
zijn zeer verdiende Edison.
nemers zou worden ontslagen, heeft
de commissie bevreemd.
De commissie heeft zich op de
hoogte gesteld van de precaire toe
stand van het bedrijf en heeft daar
uit de conclusie getrokken dat een
onafhankelijk voortzetten onmogelijk
was, zodat een samenwerking met
een andere vennootschap de enige
oplossing bleef.
Deze precaire toestand evenwel
was niet in de laatste maanden
ontstaan en de commissie heeft daar
om zeer ernstige bedenkingen tegen
de verslaggeving, zoals die de laatste
jaren bij EDY heeft plaatsgevonden.
De aandeelhouders zijn zeker de
laatste drie keren apert onjuist voor
gelicht, hetgeen tot het gevolg heeft
gehad, dat een eerder ingrijpen van
de zijde van de aandeelhouders, het
geen mede in het belang van de werk
nemers zou zijn geweest, werd voor
komen, aldus het rapport van de com
missie.
Enny de Leeuwe (sinds haar hu
welijk niet meer Mols) speelt mor
genavond een kostelijke rol in
het thrillerblijspel „Bemoeial" dat
de KRO op Ned. 1 vertoont. Zij is
de werkster mevrouw Pieper en,
zoals de foto toont, wordt zij op
een goed moment belaagd door
een snood individu, de heer Westra
(Arnold Gelderman)nadat zij op
het handelskantoor dat zij pro
per houdt, een dode heeft ont
dekt. Hoewel Jan Teulings, niet als
Maigret maar wel als politiecom
missaris de zaak in handen krijgt,
is het toch de bemoeial, die de
zaak oplost.
Drie miljoen voor j
kerkbouwactie
UTRECHT De opbrengst van de
kerkbouwactie van de Stichting
Steun Kerkbouw van de Gerefor
meerde Kerken heeft thans de drie
miljoen gulden ruim overschreden.
Deze opbrengst komt uit een kleine
vierhonderd plaatselijke gemeenten.
In een aantal plaatsen is men nog
bezig met de actie. Ook ztjn er ge
meenten. die de actie tot voorjaar
1970 uitstelden.
Van de mogelijkheid om een bij
drage te bestemmen voor kerkelijke
bouwwerken in Oost-Europese lan
den in plaats van voor de Neder
landse kerkbouw is, voorzover op het
ogenblik valt te overzien, betrekke
lijk weinig gebruik gemaakt. De in
druk bestaat, dat men bijdragen voor
werelddiakonale doeleinden
rechtstreeks pleegt over te maken
aan het Algemeen Diakonaal Bureau
te Utrecht
Newport Jazz Festival van start
ROTTERDAM Het vierde New
port Jazz Festival is vrijdagavond in
de Doelen luisterrijk van start ge
gaan met een uiterst beheerst, maar
daacom niet minder swingend optre-
Baas (Den Toom) boven baas
(Lieftinck).
UTRECHT Op dinsdag 25 np-
vember belegt de Christen Jonge
Vrouwen Federatie-YWCA haar na
jaarsstudiedag over het onderwerp
..Agressie en Solidariteit". Prof. dr.
H. Bianchi, hoogleraar in de crimino
logie aan de Vrije Universiteit van
Amsterdam leidt het thema in.
De plaats van samenkomst is als
vanouds in de Fliednerzaal, Fockema
Andrealaan 10 te Utrecht
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De heer W.
den Toom, minister van defen
sie, heeft deze week in de Twee
de Kamer een record gebroken.
Hij sprak volgens nauwkeurige
waarnemers drie uur en 9 minu
ten achtereen en onttroonde
daarmee prof. Lieftinck, die in
de zittingsperiode 1949-1950 drie
uur en twee minuten zonder op
houden sprak.
De Kamervoorzitter onderbrak de
minister en schorste de vergadering.
Na de pauze was minister Lieftinck
nog niet klaar. Hij voerde nog gedu
rende twee uur het woord. Zo blijft
de langste redevoering op zijn naam
staan.
Nu wil de overlevering, te verne
men ergens in de doolhof van het
Kamergebouw, dat de leden van de
Tweede kamer de lange financiële
tirade niet gelaten over zich lieten
gaan. Toen de woordenstroom maar
niet stopte, werd achter de gordijnen
een komplotje beraamd. Een groep
van tien, met vertegenwoordigers uit
de grootste frakties, stelde zich in de
buurt van de maar pratende minister
op. Een van hen vertelde de laatste
mop, die, hoewel de tijden veranderd
zijn, nog steeds niet op deze plaats
voor herhaling vatbaar is.
Uit de groep kwam een duidelijk
gelach los. Reaktie van prof. Lief
tinck: Mijnheer de voorzitter als er
wat te lachen valt, wil ik wel ophou
den. In feite viel er niets te lachen.
Dus ging Lieftinck door.
A/IEN zegt dat er vroeger meer
- 1 reden was om te lachen in de
Tweede kamer. Onder de leden be
vonden zich meer humoristen. Alles
is nu zo zakelijk.
Of dit waar is, durf ik niet te
zeggen. Maar de Arjos-vergadering,
vorige week in Zwolle, zou een aan
wijzing kunnen zijn. Er werd met
élan en vooral met kennis van zaken
en op niveau gediscussieerd. Zeker.
Maar bij alle ernst was de lach
schaars. Alleen déze uitspraak ver
mocht even de ban van het debat te
breken:
De KVP is net een ouderwetse
dorpsharmonie met Schmelzer als di
rigent. Iederee speelt erin mee.
Wellicht rehabiliteerde vanmiddag
in Utrecht het convent de ARP wat
het lachen betreft.
MA hel mammoetdebat over de
begroting van onderwijs staat
Volkshuisvesting op de agentia van
de Tweede Kamer. Belangrijke debat
ten werpen ook in Den Haag hun
schaduwen vooruit
Hel onderwijsdebat is voorafgegaan
door een demonstratie van de wer
kende jeugd en een betoging door
een demonstratie van de werkende
jeugd en een betoging van militairen
in burger, die meer soldij wensten,
luidde het defensiedebat in.
Er is nog geen demonstratie van
woningzoekenden aangekondigd.
Maar wel wordt van alle kanten gere
ageerd op het beleid van minister
Schut. Hij haalt de 125.000 woningen
niet dit jaar, wordt voorspeld. Maar
op het departement zegt men: het zal
zeker lukken.
Nu is het met de huizenbouw zo,
dat men daarover verschillende reek
sen cijfers kan gebruiken. De één
telt de woningen, die worden opgele
verd, de ander de huizen, waarvan
de bouw is begonnen en de minister
zou het aantal vergunningen tellen,
die hij heeft verleend.
Wel is zeker, dat er stagnatie in de
bouw optreedt. Door de hoge rente
en ook door de lage waterstand: de
aanvoer van het materiaal wordt be
lemmerd. Snelle overschakeling van
schip op auto voor het vervoer is
blijkbaar moeilijk.
Het debat vooraf over de volkshuis
vesting is in volle gang. Zo verwon
derlijk is dat niet met nog woning
nood bijna 25 jaar na de oorlog.
'TROUWENS, de minister heeft
zelf een bijdrage geleverd aan de
discussie. Maandag had hij parlemen
taire redakteuren uitgenodigd voor
een informeel gesprek. Hij deed be
paalde mededelingen als achtergrond
informatie. Maar die informatie
was zo interessant en belangwek
kend, dat ze toch als nieuws de vol
gende dag in de kranten stond. Je
zou de indruk krijgen, dat door de
voorlichtingsdienst van de minister
een subtiel en knap spel is gespeeld.
Hoe dan ook, enkele Kamerleden
hebben bij het lezen van de kranten
wel hun ogen uitgewreven.
Reaktie van een van de kamerle-
I den weer ergens uit het parlements-
i gebouw: De plannen en ideeën van
de minister zijn wel goed. Maar de
I uitvoering. Hij is te zacht. En dat is
I niet bepaald de opvallendste karak
tertrek van de aannemers, die moe
ten bouwen.
Zo vallen de schaduwen in Den
I Haag.
den van Duke Ellington, één van de
allergrootsten in de jazzwereld.
„The Duke" vierde dit jaar zijn
zeventigste verjaardag, vandaar dat
het hele jazzfestival dit jaar op zijn
persoon is gericht. Wel, hij heeft de
vele fans niet teleurgesteld, want zijn
16 mans sterke orkest heeft hij gedu
rende twee uur laten horen dat hij
nog steeds onnavolgbaar is.
Begonnen met de bekende tune
„Take the A train", kwamen er ver
volgens enige overtuigende composi
ties naar voren, die door het en
thousiaste publiek wel begrepen
moesten worden.
Gave soli van trompettist Cat An
derson (zat constant boven de hoge
C) en de veteraan Johnny Hodges op
z'n altsax, swingend orgelspel van
gastsolist Wild Bill Davis en achter
dat alles de grote leider die met en
kele subtiele pianoloopjes, gebaartjes
en ouderwets zwaaiende danspasjes
het geheel zeer muzikaal in de hoge
jazz-sferen houdt.
Een zeer geïnspireerd optreden dat
eigenlijk door geen enkele échte jazz
liefhebber gemist mag worden.
De Newport all stars, die voor de
pauze optraden, konden on^ beslist
niet overtuigen, violist Joe.Venuti en
vibrafonist Red Norvo deden ons on
bewust aan de commerciële „swing
specials" denken en zeker niet aan
een j zzconcert anno 1969.
Na afloop van het avondconcert
werd aan The Duke een zeer ver
diende Edison uitgereikt door de heer
P. Beishuizen. Ellington liet het alle
maal rustig over zich heen gaan, zei
heel vriendelijk trots te zijn, om zich
vervolgens weer voor te bereiden op
het nachtconcert.
Donderdag Stockholm. gisteren
Rotterdam, vandaag in de loop van
de dag al weer richting Duitsland.
Tijd is kostbaar, ook voor een ze
ventigjarige orkestleider, die nu al
voor jong en oud een legendarische
jazz-grootheid is.
J. BODDAERT
tt i 'IQ Boete van f 500.-
