Abi wil ontelbare „Esthers" ontdekke
Een rijpe christelijke
roman
Jongeren van „Gen"
koersen naar een
nieuwe samenleving
DEZE
WEEK
Gezegd
J Mn
Waar
Anna
is kleine
Böckler?
ZATERDAG 25 OKTOBER 1949
DEPRESSIES schijnen nu dan
toch een eind te maken aan een
eindeloze nazomer, en daarmee
ook aan kolendampgevaar, ver-
zilting van de tuinbouwgrond en
lage waterstanden, waardoor zelfs
de woningbouw gevaar loopt. Ook
aan de melkgift van de koeien is
het te merken dat de beesten zo
lang buiten rondlopen, en wie dat
dan ten minste op het eerste ge
zicht voordelig vindt, fronst bij
enig nadenken toch weer de
wenkbrauwen vanwege de zuivel-
overschotten. Mooi weer is ook
niet alles. Opgewekt november
tegemoet.
Emoties worden weer gesust.
Er komt géén kabinetscrisis dit
jaar, voorspelt Vondeling. Minis
ter Beernink, door sommige kran
ten al weggeschreven, denkt er
niet aan voor een kleine smokkel-
zaak af te treden. De drie van
Breda worden niet vrijgelaten (dr.
Van Schaik trekt zijn motie in de
Kamer in; dus geen uitspraak pro
of contra). Minister Schut belooft
niets met het Kuindcrbos en an
dere a.s. militaire oefenterreinen
te doen aleer de Kamer het goed
vindt. Een plotseling afgebroken
Amerikaans vlootbezoek aan Rot
terdam honderden matrozen
moeten zelfs worden nagestuurd
doet eventjes wilde geruchten
ontstaan, maar ook dat dooft
weer.
In eigen land verder: verkiezin
gen in Oost-Flevoland niet on
gunstig voor het christelijk ak
koord, maar ook niet voor de
VVD. Het a.r. Kamerlid Schakel
belooft een initiatiefwet om rijks-
en gemeentepolitie te laten sa
mensmelten. Prins Bernhard gaat
voor het eerst naar Oost-Europa:
een particulier bezoek aan presi
dent Tito van Joegoslavië. Prinsje
Constantijn mag weer uit de cou
veuse.
Ook de opschudding om de in
Amerika verboden cyclamaten
wordt spoedig tot de ware ver
houdingen teruggebracht, ook al
volgen enkele landen het voor
beeld. In en om Vietnam is van
alles in beweging: geruchten over
een eenzijdig Amerikaans staakt-
het-vuren, terugtrekking van
300.000 man, maar ook het weg
lopen van onderhandelaar Cabot
Lodge van de Parijse gesprekken.
Willy Brandt wordt Westduits
bondskanselier. De Franse Ier Sa
muel Beckett („Wachten op Go-
dot") krijgt de Nobelprijs voor de
literatuur. Pater Boulogne, zeven
tien maanden met een ruilhart,
overlijdt op 58-jarige leeftijd.
Een mislukte revolte in Chili,
een linkse staatsgreep in Somalië,
en de laatste dagen vooral de
spanning tussen Libanon en Sy
rië (met andere Arabische landen)
en de Palestijnse anti-lsraëlstrij-
ders. Israël kan dit ook niet met
droge ogen blijven aanzien.
Intussen zijn er geweldige sta
kingen in Italië, Frankrijk. Enge
land, en kost de strokartonstaking
in Groningen al een miljoen. De
Shell vindt onder Uithuizermeeden
geweldige kalium- en magnesium-
voorraden en Rotterdam wijst uit
breiding van de Maasvlakte in
zuid-zuidwestelijke richting zonder
rijkssteun als te duur van de
hand.
Nederland ziet zijn Mexicaanse
voetbaldroom vervliegen. AC Mi
lan haalt in Argentinië de wereld
beker binnen, maar daarvoor lig
gen dan wel enkele Italianen in
het ziekenhuis en zitten enkele
Argentijnen in de cel.
Men somt alle idealen en illu
sies over het nieuwe onderwijs
op grotendeels in zinnen waar
in het woord „niet" voorkomt
en geeft daaraan de naam project
onderwijs. Dat wordt dan aange
wezen als de steen der wijzen.
Voor de zoveelste keer in de ge
schiedenis is er een heilsver
wachting van systeem- en struc
tuurvernieuwing.
(Prof. dr. K. Posthumus)
Abi Ofarim heeft zijn lier aan de wilgen gehangen: sinds zijn scheiding van Esther
treedt hij niet. meer als zanger op. Hij is volledig „in zakengegaan, d.w.z. hij is op
zoek naar nieuw jong talent en ivel in hetzelfde West-Duitsland dal hem de tv-stu-
dio's uitstuurde omdat hij lastig en veeleisend was en voortdurend een slecht humeur
toonde tijdens de opnamen van zijn shows met Esther. „Ik wil ontelbare nieuwe „Es
thers" ontdekken en grote sterren van haar maken", heeft hij de pers meegedeeld, „ik
pak alles grootscheeps aan, U zult veel van mij horen."
Abraham Ofarim is altijd zeer
ambitieus geweest. Hij was het,
die Esther ontdekte. Samen met
haar heeft hij over de gehele
wereld naam gemaakt en
ontzettend veel geld verdiend.
Zijn geweldige energie, gepaard
aan tirannie over iedereen met
wie hij in aanraking kwam. is
Esther, zelf een zeer zakelijk
vrouwtje, na enkele jaren hef
tige liefde te veel geworden. Bij
zaken, geld en rusteloos wer
ken vloog de liefde het raam uit.
Geld is er, tijd, geduld en
hard werken vat Abi samen on
der één noemer. Zijn eerste
toekomstige „ster" heeft hij al
ontdekt. Het is de 21-jarige stu
dente Susan Avilès. Op het
eerste gezicht lijkt zij frappant
veel op Esther, al is zij iets min
der klein en fijn.
is c
ia
n gei
De Zwede
veranderei
Zweden is het rijkste la
van Europa, maai de bevi
king betaalt er meer bela
ting dan waar ook. Er is ei
uitgekiend complex van s
ciale voorzieningen, maaro:
een toenemend drankgebns---
en hoge zelfmoordcijfers. CJr j
Zweden zijn op weg naar ee
nieuwe seksuele moraal.
van experimenten zijn
gang in dit land, dat de li
ste anderhalve eeuw gt.
oorlog heeft gekend en daa
door een unieke kans kree.
een gedisciplineerde dem Uiecj
cratie op te bouwen.
De Amerikaan Fredei
Fleisher, die vijftien jaar
Zweden woont en met V(
Zweedse Is getrouwd, hee
een diepgaand onderzoek i l0cri
gesteld naar de verandert ume
gen in de samenleving vs e g,
de acht miljoen Zweden |s y
daarover een boek geschra^
ven. isl
Hij bemerkte dat de ve Ve
anderingen in de samenlf iails)
ving op gedisciplineerde vv |ow>,
ze worden uitgevoerd, gele
delijk aan. maar zonder sta;
natie. Als de resultaten va roue
proefprojecten bemoedigen blerr
zijn, resulteert dat vaak ||e
vérstrekkende transformatie
van hele sectoren in i
maatschappij. u,BI(|
De voornaamste expert is j
menten zijn gericht op ve: nt
betering van de individual nons
aanpassing aan de modem Noo
maatschappij. Dat zijn vraaj :beto
stukken van belang voor all itieJc
hoog-geïndustrialiseerde ia' lij t
den De Zweden is daardofl lertei
een belangwekkend boek g» I de
worden. walrJ
(Uitg. In den Toren, Baarn ickhc
287 blz.. f 15,50) uwe
gei
tueni
Een rijpe christelijke roman is De
Stem van de Stomme, geschreven
door Jacoba M. Vreugdenhil en als
Anthos-boek uitgegeven door Bosch
Keuning en In den Toren, Baarn.
Over de benaming „roman" kan men
misschien twisten. Van de in dit boek
voorkomende figuren (een stomme
jonge vrouw, een dove oudere vrouw,
een blinde jongeman, een melaatse
jonge Vrouw, een verlamde wet
geleerde en nog een gezonde man:
Arson) wordt geen in bijzonderheden
gaande karaktertekening gegeven
Ook de omvang van het werk: 117
bladzijden, kan aan de juistheid van
de benaming roman doen twijfelen
De schrijfster spreekt niet van een roman,
maar geeft aan haar jongste boek de onder
titel mee: Een ongeloofsverbeelding. Deze
ondertitel is natuurlijk geen aanduiding van
een genre. Ik moet in mijn herinnering terug
gaan tot 1917, om het woord „verbeelding"
als ondertitel van een boek tegen te komen,
namelijk bij Kees van Bruggen (de man van
Carry, zuster van Jacob Israël de Haan). Hij
publiceerde in dat jaar Als ge nietdanl
Een ver-beeldlng. Dat koppelteken was een
erfenis van het Tachtiger taalgebruik.
Toch lijkt het mij juist van een roman te
spreken, omdat dit genre alle kanten uitkan
De roman verdraagt een sterk symbolische
inslag en daarvan is hier sprake De figuren
zijn minder individuen dan symbolen, samen
gebalde menselijke eenheden, mannen of
vrouwen, waarbij het maar op twee dingen
aankomt: hun menselijkheid, en hun zoeken
van de helper, de In dit verhasl min of meer
uitgespaarde Christusfiguur,
De lezer heeft het al begrepen: deze ver
beelding speelt in Palestina tijdens Jezus'
omwandeling op aarde. De schrijfster bezocht
in 1960 Israël, maar toeristenproza moet men
hier niet zoeken. Het Is haar nu. en ook
vroeger al, te doen geweest om de essentiële
vragen naar de aard van het geloof, naar het
wezen van God. De herinnering aan geziene
Palestijnse landschappen en aan de Dode
Zee met omgeving speelt vermoedelijk op de
achtergrond mee. maar meer ook niet.
In juli 1946 schreef of voltooide Co Vreug
denhil de novelle Ahasveros, die men in de
jaargang 1946/47 van „Ontmoeting" kan
terugvinden. Het oude thema van de Wan
delende Jood wordt hier opgenomen in het
brandende Rotterdam van mei 1940.
Veertig jaar vóór Co Vreugdenhil had
August Vermeylen zeven jaar op dit thema
gezwoegd. Want men heeft hier niet alleen
met een wandelende Jood, maar ook rnet een
wandelend thema te doen. En als we voor
„Jood" lezen: „mens", dan komen we terecht
bij Elckerlyc. de middeleeuwse Alleman, sym
bool van „de" mens.
Genoeg om te begrijpen, dat dit rijpe en
gave boek handelt over (de) mensen, hun
zonden, hun gebrekkigheden, hun zoeken van
God. hun verbijstering. Want elk hoofdstuk
eindigt met een. telkens knap voorbereide
vraag. Is God doof? Is God blind? Is God
onrein? Is God dan door zijn eigen wet ge
bonden? Kende hij dan zelf de liefde niet? Is
God stom? Is God dan dood? Maar het
laatste hoofdstuk heet: De levende.
Het meisje Rachel is als kind. bij de steni
ging van haar overspelige moeder, per on
geluk door een steen getroffen en daarna stom
gebleven. Ze is de dochter van een wet
geleerde en nu op zoek naar de helper, om
genezing te vinden. Ze ontmoet achtereen
volgens de dove vrouw, de blinde jongen
(met zijn ziende broer en begeleider), de me
laatse vrouw met haar mooie stem en de
verlamde wetgeleerde (en zijn dragers).
Het gezelschap breidt zich telkens uit en de
onderlinge communicatie wordt steeds in
gewikkelder, vooral als het donker is. Door
de melaatse is het hele gezelschap voor de
wet onrein geworden. Dan vinden zjj Jezus
Jacoba M. Vreugdenhil
(wiens naam niet met zoveel woorden wordt
vermeld). Deze, de helper, vraagt geloof.
Hoewel de eis vragen oproept als „Hoe is
geloof, wat is geloof?" worden allen genezen.
Arson verschijnt ten tonele en eist Rachel
op, die naar zijn zeggen voor hem als vrouw
bestemd was. Hij brengt met haar de nacht
in een grot door, waardoor beiden voor de
wet als overspeligen schuldig worden.
Rachel kan alleen aan steniging ontkomen
door zich stom te houden; een meisje dat
niet om hulp heeft kunnen roepen of niet
gehoord kon worden als ze riep. gaat immers
vrijuit. Arson kan zich later (want hij wil niet
met Rachel trouwen, waardoor de schuld ook
zou zijn opgeheven) aan vervolging onttrekken
door zich te beroepen op een Romeinse
rechtsregel.
Rachel heeft de blinde jongeman lief ge
kregen, maar de wetgeleerde, Jonathan ge
heten, huwt haar. Hem was Rachels zuster
Lea als vrouw beloofd geweest, maar die was
aan Arson gegeven. Arson probeert nu
Rachel te chanteren, omdat hij weet dat zij
praten kan, maar zich heeft stom gehouden
nadat zij genezen was. Rachel weet niet beter
te doen dan te vluchten. Zij komt bij de
kruisiging terecht en roept in de opwinding
van het ogenblik óók mee: „Kruist hem
Nu moet ze opnieuw vluchten, want het is
bekend geworden dat ze haar stomheid sinds
haar genezing maar heeft voorgewend. Ze is
getuige van Judas' zelfmoord, maar als ze
zich in haar wanhoop de polsen wil door
snijden, opent door de grote aardbeving na
lezus' sterven de grond zich en valt het mes
in de diepte weg.
ik heb het verhaal stuntelig, niet helemaal
juist en niet volledig weergegeven. Het gaat
maar om een indruk van het verhaal-element
Ook zo ziet men hoe knap de compositie is.
Er staat in dit boek geen woord te veel en
door de concentratie op het essentiële heeft
de stijl, ondanks een zekere stijfheid, niveau
gekregen. Ik heb maar één kleine ontsporing
aangetroffen en die staat op bl. 68: „Het heeft
geen zin het tafereel dat nu volgde in de
finesses te beschrijven." Dit is een zakelijke
mededeling, aan de uitgever of aan een cri
ticus b.v., maar valt in het boek wat uit de
toon.
Co Vreugdenhil heeft een thema, dat haar
lang heeft geobsedeerd, na verscheidene aan
lopen in de loop van de jaren (het roer ging
zesmaal om. om een uitdrukking van Marsman
te variëren), eindelijk van zich af geschreven,
in een boek dat zeker het hoogtepunt van
haar werkzaamheid als schrijfster betekent.
Men zou dit boek hoofdstuk na hoofdstuk
moeten horen voorlezen om elk detail te kun
nen naproeven. Een rijpe christelijke roman
die veel aandachtige lezers verdient en veel
herlezingen waard is
Dr. C. RIJNSDORP
door
Dammis de Geus
In Loppiano bij Florence
werken honderden jongens
en meisjes uit Europa, Afrika,
Amerika en Azië samen om te
bewijzen dat een generatie
kan bestaan waarin de huids-
vlg aangegrepen en zich
„Zienswijze"
op de ziel
De NOS-televisie zal dit sei
zoen, te beginnen met morgen
avond. de serie „Denkbeeld
geestelijke stromingen" weer
onder de oude titel „Zienswijze"
uitzenden. In dit vierwekel-ijkse
programma, te zien op Ned. 2,
wordt telkens één thema cen
traal gesteld.
Begonnen wordt met een dis
cussie tussen kijkers en voor-
en tegenstanders van het geloof
in de menselijke ziel. een on
derwerp waarover in het vorig
seizoen ook al breed is gespro
ken. Verder bevat het program
ma actualiteiten en boekbespre
kingen op geestelijk gebied.
Jack van Belle en Marion Bo-
gaardt verzorgen de presentatie.
kleur en standverschillen een
ondergeschikte rol spelen. Dit
drie jaar geleden door de
internationale Gen-beweging
(700.000 leden) gestichte
stadje is volkomen self-suppor
ting. In de huisjes die de jon
geren hebben gebouwd, wo
nen Nederlanders bij Korea-
nen, Belgen bii Philippijnen,
Duitsers bij Afrikanen. Dag-
in-dag-uit trekt Loppiano uit
vele landen bezoekers, die be
nieuwd zijn naar een samen
leving, waarin de discriminatie
is uitgebannen.
„Het is beslist geen goedkope
vriendschap. Verschillen zijn
er. Je voelt dat er rassenonder
scheid is. Een neger leeft een
maal anders dan eer blanke, fn
Loppiano wordt een beroep ge
daan op je verdraagzaamheid.
Je moet proberen in eikaars
schoenen te staan en elkaar te
begrijpen. Dat kan omdat je
weet dat de ander daartoe ook
bereid is", onderstreept leraar-
Nederlands Nico Tros (28) uit
Nijmegen die enkele jaren in
Loppiano heeft gewoond en ge
werkt. Hij vertelt in gezelschap
van de Belgische student Pierre
Ruffo (22) over zijn ervaringen
en het ontstaan van „Gen".
Deze beweging is voortgekomen
uit de principes van het Evan
gelie. De hoofdaccenten liggen
op de christelijke liefde.
Nico Tros zegt met nadruk dat
Gen-leden elkaar op één ge
loofspunt willen vinden. „We
proberen één te zijn in de kern
van het Evangelie. In Loppiano
zijn anglicanen, lutheranen,
katholieken, calvinisten, me
thodisten enz. enz.".
Ruffo, die enkele dagen op
bezoek was in ons land, is zeer
enthousiast over „Gen". „Ik zat
er twee en een half jaar. Men
tracht zo veel mogelijk maat
schappelijk te leven. Jongeren
uit vele landen werken en stu
deren in Loppiano. Frofessoren,
die er ook wonen, geven col
leges in sociologie en filosofie.
Overdag verdient men de kost
in kleine textielbedrijven, een
caravanfabriek, een kunstpro-
duktenindustrie en een tapijt-
fabriekje. Er worden repro-
dukties gemaakt van de fres
co's die in Florence te zien zijn.
Deze worden grif verkocht in
Italië en andere landen.
Pierre Ruffo vroeg zich tij
dens zijn rechtenstudie in Gent
af of het mogelijk is je in deze
maatschappij te geven als
christen. Hij had wel eens van
de Gen-beweging gehoord. „In
Loppiano heb ik het antwoord
gevonden. Ik moet eerlijk zeg
gen dat ik in het begin een
moeilijke tijd had in het stad
je, maar de hulp van de ande
ren heeft me er volkomen bo
venop gebracht".
Gen wat letterlijk betekent
„generatie" verricht veel
werkzaamheden in ontwikke
lingslanden. In West-Kameroen
heeft de jongerenbeweging op
grote schaal hulp verleend aan
de Bangwa-stam die door
slechte hygiënische omstandig
heden dreigde uit te sterven.
Het percentage kindersterfte
bedroeg 99 „Gen" heeft hier
een kliniek laten bouwen.
In Argentinië heeft „Gen"
een kleine vestiging met de
naam „O'Higgins", waar jonge
ren de arme bevolking helpen
het land produktief te maken.
Ook is een duw gegeven tof
het stichten van een kleine
kaasindustrie. Jn Noord Afrika
bij Algiers vei lenen Gen-leden
hulp aan Mohammedanen in de
vestiging Tlemcen.
De Gen-beweging zal zich
vrijdagavond 14 november in
het Haagse Congresgebouw
presenteren met het doel, de
nieuwe levenshouding bij Ne
derlandse jongeren meer be
kendheid te geven.
De band „Gen Rosso", be
staande uit jongeren van der
tien nationaliteiten, laat zich
in negen talen horen. De groep
was vorig jaar onder meer in
Nijmegen en Breda te beluiste
ren. „Gen Rosso" vertolkt zijn
idealen via zelfgecomponeerde
songs.
Tijdens toernees door Oosten
rijk, Zwitserland. Duitsland en
Italië trok „Gen Rosso" (de
nieuwe generatie met rood
kleurige instrumenten) stamp
volle zalen. De moderne, rit
mische muziek had veel succes.
In Italië zijn grammofoonpla
ten opgenomen. De opbrengst
is bestemd voor het ontwikke
lingsproject in Kameroen.
Thans treden de Gen-leden
in Engeland op. De BBC maak
te er een uitzending van. Na
Den Haag reist de groep naar
Neuchatel in Zwitserland om
daar de beweging te introdu
ceren.
Achter hun optreden zit deze
gedachte: mensen leef met el
kaar, ongacht je huidskleur en
standverschil. De teksten van
de liederen hebben alle dit uit
gangspunt gemeen.
De gemiddelde leeftijd van
het ensemble is zeer jong. In
korte tijd raakten de leden tij
dens hun verblijf in Loppiano
vertrouwd met de muziek. Een
van de hoogtepunten van hun
vorig jaar in het Scheveningse
Circustheater gegeven voor
stelling was: „Tre Nomini"
(Drie mannen). De titel van
deze spiritual slaat op de drie
grote mannen die zijn gestor
ven voor hun ideaal: Martin
Luther King, Robert en John
F. Kennedy.
De komende Gen-manifesta
tie in Den Haag zal stellig de
aandacht trekken van velen.
Pachter Wilhelm Böckler en
zijn gezin leefden altijd zo rus
tig in het Oostduitse Pomme-
ren tot op die dag, toen
kleine Anna, het vijfjarig
dochtertje, niet thuiskwam. Zij
had met de zeventienjarige
knecht Fritz een ponyritje ge
maakt, buurvrouwen hadden
haar bij de beek gezien
maar op etenstijd kwam zij
niet binnen.
Vergeefs zocht de politie een
hele nacht naar haar. Toen
bleek wel, dat Anna spoorloos
ivas en de vertwijfelde ouders
stelden alles in het werk om
haar te vinden. Vader Böckler
en de politie loofden hoge be
loningen uit, en er kwamen
honderden aanwijzingen bin
nen. Wilhelm reisde land na
land af om zijn kind te zoeken.
Dit drama speelde zich af in
het begin van deze eeuw. Van
avond laat de NCRV er een
(Duitse) tv-reconstructie van
zien. Hier een foto uit de do
cumentaire film: Regina Lu.tr
als de moeder en Manuela
Schmitz als kleine Anna.
De Ofarims maakten zich tal
loze vrienden, maar ook vijan
den. Hun vaderland Israël wees
hen de deur na het succesliedje
„Cinderella Rockafella", dat ge
heel buiten de Israëlische sfeer
viel.
Hun Duitse tv-contract kwam
ontijdig ten einde door Abi's
moeilijkdoen. In Londen bij de
tv vond het paar zijn Waterloo
om dezelfde reden en toen ging
Esther er vandoor. Zij woonden
toen al enkele jaren in aparte
hotels, spraken niet meer met
elkaar, maar maakten om het
lieve geld de ene verliefde en
romantische show na de andere
voor de camera's en in overvolle
theaters.
Het blijft voorgoed een gemis,
dat de Ofarims uit elkaar zijn
gegaan, want een gaver zang-
paar in het rijk van de lichte
muze is (nog) niet gevonden.
Intussen bouwt Esther, met
redelijk succes, een eigen car
rière op, en heeft Abi zich ge
associeerd met een Westduitse
platenmaatschappij in Miinchen
vanwege de talentenjacht.
Opmerkelijk is, dat beiden de
artiestennaam Ofarim blijven
voeren: die is hun introductie
gebleven. Merkwaardig is ech
ter. dat Abi bij zijn talenten
jacht uitsluitend uitkijkt naai
meisjes, die sterk op Esther ge
lijken.
Samen met de platenmaat
schappij heeft hij vijf miljoen
mark in de onderneming voor
nieuw talent gestoken: hij is
niet uit op korte platensucces-
sen, maar op het werkelijk
„scheppen van grote sterren
en als iémand weet hoe dat
moet, is het Abi .Ofarim wel.
Maar zoiets kost geduld, tijd,
hard werken en heel veel
geld om het uit te zingen.
Weinig jonge artiesten
zoveel munt kunnen slaan
talentenjacht op de
de Rotterdammer André
die allang vergeten Is.hoe
maal zijn brood verdiende
pakhuis. Hij heeft zijn
Zondag laat de AVRO
Ned. 1 zien in een eigen
„Een avondje tv met André",
in zal hij bekende
dieren, o.a. de witharige
lezer Frits Thors. Hij
sendoor enkele gasten
Belgische zangeresje
Twentse beatgroep The
en de swingende disc-jockey
kie uit Wassenaar.
Susan is tenger, heeft een
smal gezichtje, sluik lang haar,
zij speelt gitaar en zingt met een
ijle. zeer zuivere stem. Inder
daad een tweede Esther. Alleen
draagt zij zo'n moderne, heel
grote bril, maar daarmee hoeft
zij niet op te treden.
„Ik coach haar, ik sleep haar
maandenlang mee door de stu
dio's en ik bouw haar repertoire
op. Onthou haar naam: zij zal
inslaan als een bom. Eer ik haar
het publiek voorstel, is
van wereldklasse", zej
zelfverzekerd.
Wat heeft hij ermee
„nieuwe" Esthers te poi
en heel groot te maken?
een erkenning, dat Estl
ideale zangeres is, of 1
trachten, zijn ex-vrouw
nietigend te beconcurrere v_
PHÉ Wl k
