Oermens op Noordzeebodem i Radiogolven maken foto's VU-ACTI VISTEN HEBBEN HAAST JAN JANSE WIL NAAR HET VOLK VISSERS HAALDEN BEWIJS BOVEN WATER door C. Keizer WERKTUIGEN VAN DIERENBOTTEN GEVONDEN Aanhang groeit snel ZATERDAG 25 OKTOBER 19W Halverwege Katwijk en het Engelse Lowestoft, practisch op het midden tussen Nederland en Engeland, hebben vissers uit Katwijk, Goederede, Scheveningen en IJmuiden bewezen, dat het gebied van de Noordzee eens bewoond is geweest. Op een bepaalde plaats bij de zogenaamde Bruine Bank vissen ze grote hoeveelheden botten op, die afkomstig zijn van prehistorische dieren. Doch wat belangrijker is: tussen al deze botten zijn er, die door mensenhanden eens zijn bewerkt tot soms prachtige bijlen. inks de enorme Spitzhacke, ofwel spitsbijl. Rechts enkele fragmenten bijlen, gemaakt van het bot van de zo'n 12.000 jaar geleden op de ge Noordzeebodem grazende oeros. Toen eenmaal deze voor de wetenschap zo belangrijke vondsten bekend caakten, heb ben geologen en historici afspra ken gemaakt met de vissers. De ze houden in, dat de sleepnetvis sers de in de netten aanwezige botten verzamelen, in kistjes doen en in IJmuiden aanvoe ren. Daar worden ze zo'n drie maanden bewaard en dan opge haald door drs. G. Kortenhout. De vissers krijgen enkele tientjes voor zo'n kistje botten. Zit er een door mensenhanden van bot gemaakt werktuig in, dan wordt dat extra betaald. De gewone botten gaan naar het Museum voor Geologie en de bewerkte stukken naar het Rijksmuseum van Oudheden in Twee Amerikaanse geleerden hebben een nieuw soort fototoestel ontworpen dat in plaats van teruggekaatst licht gebruik maakt van radiogolven. Tot dusver bestaat er van deze „radio-camera" alleen nog maar een experimentele uitvoering. Bij verdere ontwikkeling verwachten de twee onderzoekers een aantal verrassende toepassingen. Deze zullen zich vooral voordoen wanneer licht afwezig is of niet kan worden gebruikt. Het zal met deze camera mogelijk zijn dat de roerganger op de brug van een schip door mist en storm heenkijkt. De ra dar die hem thans ter beschikking staat, geeft een te fragmentarisch beeld van ob stakels. Met de radio-camera krijgt hij er een letterlijk beeld van. Ook vliegtuigenbemanningen zullen baat kunnen vinden bij deze nieuwe vin ding. Onder extreme weersomstandighe den kan de piloot toch het vliegveld of de landingsbaan zien. Een andere toepassing ligt op medisch gebied. De arts kan de ligging van het nog ongeboren kind duidelijk op de foto zien. Tevens kan dus worden aangetoond of de moeder een tweeling verwacht. De radio-camera kan foto's maken van het binnenste van plastics of metalen die gebruikt worden voor supersonische vlieg tuigen of raketten. De foto's geven uitsluit sel over eventuele scheurtjes in het mate riaal die gevaar kunnen opleveren. Het apparaat is een vinding van dr. H. Stockman, verbonden aan de Mitre Corpo ration van Bedford (Mass.) en dr. B. Zar- wyn die werkzaam is bij de communica tions Satellite Corporation in Washington. Het principe van de radio-camera is dat de uitgezonden radiogolven die op een bepaald voorwerp stuiten, worden terugge kaatst in de vorm van warmtestraling. De kunst was, een emulsieplaat te maken die gevoelig genoeg is voor de warmte van de teruggekaatste microgolven en tevens in staat is een beeld te produceren. De twee onderzoekers ontwikkelden een „sandwich plaat" bestaande uit een warm- tegevoelige cholesterol laag op een soort plastic om de warmtegolven op te vangen. Daarachter bevindt zich een dunne film van vloeibare kristallen- Wanneer men een foto neemt, worden er tegelijkertijd radio-golven naar het object gezonden. De teruggekaatste warm testralen (zonder uiterst gevoelige appara tuur niet waarneembaar) worden op de emulsieplaat geregistreerd. Daarop ontstaat een „negatief" dat met behulp van laser licht tot een beeld wordt geformeerd. Zo klinkt het allemaal erg eenvoudig. Dat is het echter niet. Volgens dr. Stock man is de micro-energie van de terugge kaatste warmtestralen er de oorzaak van dat de resultaten nog niet erg succesvol zijn geweest. Maar het principe is aange toond en het is slechts een kwestie van tijd om bruikbare foto's te verkrijgen. Binnen tien jaar is de radio-camera een veelge bruikt instrument, zo voorspelt hij. PAUL VAN LANGSTRAAT De achterban van de VU heeft te zomer in Assen kennis kun- n maken met de zelfbewust vra- stellende activisten. Leiden, waar drs. L. P. Louwe Kooijmans er zieh over ont fermt. Per drie maanden worden zo'n 20 kistjes met botten aange voerd. Op zichzelf is dit alles voor de leek beslist geen specta culaire zaak. Het wordt echter belangrijk als de wetenschap op een bepaald moment tot de slotsom komt, dat de huidige Noordzee eens bewoond is ge weest. Bovendien krijgt men door deze bottenaanvoer een beeld van de fauna van het eens bewoonde gebied. „Op de bodem van de Noordzee ligt Ne derlands oudste geschiedenis", meent drs. Louwe Kooijmans. De plaats de Bruine Bank waar de botten in de netten komen, is voor onze geolo gen een bijzondere plek. Vooral in de wintermaanden opereren daar de sleepnetvissers in een geul, die ongeveer 50 m diep is. Het water blijft in deze geul langer warm dan in de rest van de Noordzee. Rondom deze geul ligt twintig meter onder water een plateau veen, dat door de stroom langzaam afkalft. Dit materiaal nu halen de vissers op in hun netten. De duizenden dierlijke botten liggen in het veenpakket en komen langzaam in de geul terecht. Drs. Louwe Kooijmans: „Het is duidelijk, dat in ieder geval de werktuigen afkomstig zijn van bijvoorbeeld een kamp plaats. U moet niet vergeten, de bevolking die deze werktuigen van dierlijke botten maakte, leefde van de jacht en leidde dus een zwervend bestaan. Zo'n kampplaats is beslist niet gro ter geweest dan enkele tiental len vierkante meters". De grootste moeilijkheid is. de juiste plaats van zo'n kampplek vast te stellen, omdat de vissers enkele tientallen kilo meters hun netten door de geul heen trekken. Er wordt met de gedachte gespeeld, duikers de bodem te laten onderzoeken. Hierover is al eens contact ge weest met de duikersvereniging Baracuda in Den Haag, maar -X- De vindplaats bij de Bruine Bank, halverwege Katwijk en Lowestoft, is hier met een sterretje aangegeven. De overige vindplaatsen van de zogenaamde Maglemosecultuur zijn met een stip aang'eduid, o.a. Emmen, waar een pijlpunt is gevonden vast omlijnde plannen voor zo'n onderzoek zijn er nog niet. Men heeft wel reeds zeer veel medewerking gekregen van het Rijksinstituut voor het Visscrijonderzoek. Dit instituut heeft vorig jaar een speciaal vaartuig in gebruik genomen, dat waarschijnlijk ook grote mo gelijkheden heeft voor juist dit belangrijke historische onder zoek. In december 1966 kwam de eerste vondst uit de netten iu handen van wetenschapsmen sen. Men kon er nog weinig van zeggen. Dat duurde tot de cember 1968. Toen kwam een prachtige benen spitsbijl (de Duitsers zeggen een Spitzhacke) aau wal. Hier was het eerste bewijs, dat de Noordzeebodem eens bewoond is geweest. Later kwamen nog meer bijlresten mee naar de wal. Na een diepgaande studie kwam men tot de conclusie, dat op de Noordzeebodem mensen van de zogenaamde Maglemose cultuur hebben gewoond, zo ge noemd naar een dorpje in Dene marken, waar dezelfde vond sten zijn gedaan. Op het Nederlandse vaste land had men inmiddels even eens iets van deze cultuur ge vonden: een pijlpunt in de om geving van Emmen. Ook was zo'n vondst bekend uit Norfolk in Engeland. De ontdekking op de Noordzeebodem is dus een contactvondst, d.w.z. er is een duidelijke verbinding tussen de vindplaatsen in Engeland en De nemarken. De Bruine Bank ligt net op de rand van het zoge naamde Nederlands Continen taal Plat. Ruim 95 percent van de bot ten dateren volgens de deskundi gen uit het hartje van de ijstijd, dus zo'n 20.000 tot 30.000 voor het begin van onze jaartelling. De botten zijn afkomstig van de mammoet, de wolharige neushoorn en de steppewisent. Het gaat nu echter om het kleinste percentage botten. De ze dateren uit de tijd, dat de ijskap ging smelten, circa 8000 tot 9000 jaar voor Christus. De botten uit deze periode zijn af komstig van de oeros, het edel hert en het wilde zwijn. Een duidelijk andere dierenbevol- king. Van deze laatste categorie botten en voornamelijk van die van de oeros, zijn de thans ge vonden werktuigen gemaakt. Aanvankelijk stond men voor het probleem, dat de botten van de oeros en die van de steppewisent praktisch gelijk waren en nauwelijks van el kaar te onderscheiden. Door vergelijkingen kwam men er achter, dat de werktuigen ge maakt waren van botten van de oeros. Deze dieren schijnen te hebben geleefd op dc zeer grote veenstrook, die voor onze kust in noordelijke richting loopt naar Denemarken. Tot nog toe heeft men zui delijk van de Bruine Bank geen vondsten gedaan, wat zou kun nen inhouden, dat onze Rijn eenmaal rechtstreeks in verbin ding heeft gestaan met dc En gelse Thames. Tot nog toe was voor het Noordzeegebied geen menselij ke bewoning aangetoond. Dank zij echter onze Noordzeevissers heeft de wetenschap nu concre te bewijzen in handen. Of we overblijfselen van de toen levende mens op het vaste land en met name in onze kuststrook kunnen aantreffen, is nog een open vraag. Als er inderdaad dergelijke overblijfse. Ien zijn, liggen ze op enkele tientallen meters diepte. De wetenschap is voor een belangrijk deel afhankelijk van de oplettendheid en nauwgezet heid van Katwijkers, Schevenin- gers en de vissers van Goeree en IJmuiden. BIJLAGE VAN HET KWARTET De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Wat bezielt toch die studen ten De activistische VU- jongens bijvoorbeeld. Ze beleggen z.g. universiteits vergaderingen, waarop ook hoogleraren en zelfs curato ren en directeuren verschij nen. Dwingen medezeggen schap (liever spreken ze van medebeslissingsrecht) af. Stellen een „stuurgroep" in (overlegorgaan voor een nieuwe bestuursstructuur) en de „autoriteiten" zijn zo goed niet of ze moeten daar mede zitting in nemen. Gaan deze „autoriteiten" niet snel genoeg mee of constateren de heren-acti visten tegenwerking, dan worden andere pressiemoge lijkheden gebruikt: een sit- in bij de bestuurskamers, waaruit een ultimatum resul teert, doorbreking van het vertrouwde VU-dagpatroon in Assen en ten slotte (op het ultimatum werd niet ge reageerd) een symbolische bezetting gedurende 24 uur van de administratieve loka liteiten aan de VU, die op verzoek van de president directeur door de politie dan weer worden ontruimd. Daar komt nu een rechtszaak van. Poqinqen om tot seponerinq te komen zijn verqeefs qeweest. De studenten lijken happiq op een proces, maar dan qraaq op de manier die zij willen: collectief en niet de ge- daaqden één voor één, want „het was met die bezetting ook een gezamenlijke ac tie". Hierover qaan scherpe brieven naar het parket Maar mr. Hartsuiker deelt mee: mijn methodiek van daqvaarden zal hiet worden qewijziqd. Wel. dat wordt dus een schijnproces, zeggen de studenten. Dan orqaniseren wij een écht proces, waarin de collectiviteit van de be- zettinqsactie wel centraal staat. Het zal gelijktijdiq worden gehouden met het proces in de rechtszaal. Vll-student Jan Janse heeft zijn de afgelopen week ook door is blad weergegeven voorstel „om de hele universiteitspro- cmatiek naar het volk te brengen" via een aantal voorlich- "gsvergadcringen in den lande nog graag nader willen toe- chten. Hij zei: het is een idee van mij alleen en nadrukkelijk niet »n de studentenraad aan de VU. Ik wil een ideologische tgenstelling tussen studenten en maatschappij voorkomen, '"in hoofdoverweging was: de kloof tussen universiteit en 'aatschappij is erg groot. Men weet onvoldoende welke estructievc mogelijkheden er potentieel in een universiteit 'nwezig zijn. Ik zou deze macht in de samenleving daarom bij If mensen willen brengen en hen erover aan het denken willen kttcn. Er moet juist nu een wisselwerking tussen universiteit 'T maatschappi j komen. Als voorbeeld voor de wijze van voorlichting heb ik voor 'gfn het aantal landelijke bijeenkomsten dat de theologische bculteit aan de VU onlangs heeft georganiseerd om de mensen voor te lichten over de nieuwere theologie. Niet dat massa's daardoor overtuigd zijn geworden, maar men heeft er wel veel meer begrip voor gekregen. Ik heb dat zelf in Zeeland, waar ik vandaan kom, meegemaakt. Mensen die eerst uitsluitend negatief tegenover bijvoorbeeld een man als Kuitert stonden, hebben hem na die vergaderingen toch weer veel meer als medechristen aanvaard, alleen al door die persoonlijke confrontatie. Dat op zichzelf is al zeer belang rijk. Ik ben overigens alleen iemand die een voorstel doet. Ande ren: de aangeschreven instanties aan de VU, zijn in staat het uit te voeren. Het vergt weer geld, natuurlijk. Maar dat is het waard. Ik zie dit idee universeel, maar als VU-sludcnt toch wel primair vanuit deze situatie. Ik dacht zeker dat er voldoende belangstelling voor zulke voorlichtingsbijeenkomsten zou zijn. Vooral omdat de VU een heel duidelijke achterban heeft. Waarom toch allemaal? Dat afdwingen. Die verbeten stellingname. Deze onver moeibare oppositie. Machtsdrang van langharige zonderlingen? Modieus ge doe, dat wel weer overgaat? Jongens, die hun tijd ver beuzelen en maar liever dienden te studeren „van onze centen"? Het is duidelijk: er bestaat bijzonder veel ver warring en onbegrip bij de „buitenwacht". Om maar bij de eenvoudigste dingen te beginnen wie deze stu denten - met - apostel - voorkomen ontmoet, zal ze bijna zonder uitzondering sympathiek vinden. Ze werken bijzonder hard. bijna onmenselijk hard. Wat ze ook kunnen. Dat is het voordeel van de jeuod. Niet alleen voor hun maatschap- pij-idealen, die ze op geheel eiqen, revolutionaire wijze tot gelding willen brengen, maar ook in de door hen gekozen studierichting. Vraag het hun hoogleraren maar. Als we nog even blijven generaliseren: ze zijn on verzettelijk, nuchter en ei genlijk helemaal niet vrolijk. Zouden ze zo zwaar aan de huidige, huns inziens ver werpelijke maatschap pijstructuur tillen? Kort en qoed. het zijn gewone, maar wel heel erg wat we ple gen te noemen geënga geerde. veelal scherp den kende en weinig formeel snrpkende ionqeren. Met drie van hen: Marius Ernsting, ooliticoloog. Albert Benschop, sociaal psycho loog en Jan Janse, politico loog, hebben we over het „wat bezielt jullie" zitten praten. In geconcentreerde vorm komt het hier op neer (wellicht een bescheiden bijdrage tot wat meer be grip): De studentenoppositie richt zich steeds feller te gen het ingeschakeld zijn van de universiteit in het produktie- en consumptie- oroces. waarin het gaat om zoveel mogelijk winst en af- zetverhoginq. Deze ontwik keling, na 1945 op grote schaal begonnen en sindsdien voortgezet, leidt in toenemende mate tot het aanpassen van de universi teit aan de eisen van het bedrijfsleven. Enkele qevolgen: de kosten van opleiding per student worden qedrukt; voor takken van wetenschap die de produktiviteit sterk verhogen wordt meer geld beschikbaar gesteld (chemie biiv.) dan andere (zoals so ciale wetenschappen en me dicijnen): de inhoud van het onderwijs wordt afgestemd oo het latere beroep: de af gestudeerden moeten com petent, maar beperkt zijn, intelligent maar onkundig van hetgeen boven hun di recte functie u'rtqaat. Inhae- rent aan dit alles: het be heer van universiteiten moet worden aecentraliseerd Wat de studenten tegen de huidige maatschap pijstructuur hebben is voor al. dat daarin produktie en consumptie niet in dienst staan van de mens. maar dat omgekeerd de mens in dienst staat van produk- tiestiiginq. afzetverhoging en het maken van zoveel mogelijk winst. -fcW Ton door v. d. Hammen Niet alleen in acties, gesprek en geschrift ook in car toons maken de activistische studenten hun streven mani fest. Hier illustreren zij hoe zij de Nederlandse justitie zien. namelijk als klassejustitie in dienst van het kapitalisme. Dit kapitalistisch streven heeft onder meer tot qe- volg. dat grondstoffen en landbouwgewassen die niet uit rijke landen komen, nau welijks betaald worden. Om de oroduktiekosten te druk ken. worden de arme landen uitgebuit, waardoor in hun zeer lage levensstandaard oeen verbetering komt. inte gendeel. Arbeiders worden betaald al naar het uitkomt: in rijke landen vrij hoog. in andere landen soms erg laaa. Vandaar dat een Amerikaanse arbeider veertig maal zoveel verdient als een collega in Zuid-Ko- rea. De produktie beoogt steeds qrotere afzet. Daar om moet iedereen steeds nieuwe auto's, wasmachi nes. koelkasten enz. kopen, wat bereikt wordt door de orodukten relatief snel slijt- baar te maken (kost veel research). Reclame is bii de afzet behulpzaam: deze leidt af van de werkeliike problemen en behoeften en maakt van de mensen niet-creatieve. eendimensio nale. a-politieke automaten. Collectieve voorzieningen bliiven achter. Niet belang rijke goederen zoals tv's. afwapanoaraten cosmetica, raketten, tanks, abc-wapens hebben de voorkeur boven het zorgen vóór betere wo- ninqen, scholen, ziekenhui zen. schone 'ucht. niet ver vuild water. Bij dit alles concentreert zich de economische macht in handen van steeds min der mensen: door fusies worden de bedrijven almaar qroter. waardoor uiteindelijk een handvol mammoetcon cerns resulteert, dat de grootste maatschappelijke macht vormt. Regering en parlement kunnen daar geen tegenwicht meer tegenover stellen. Omdat In dit qehele ver keerde samensDel de uni versiteit zo'n belanariike functie vervult zij moet Immers de mensen leveren die dit alles „dragen" hebben de studenten met het democratiseringsproces a8n de universiteit zo'n haast en gebruiken ze alle zich aandienende gelegen heden om dit tot uiting te brengen. Voor de studenten-activis ten aan de VU is dat op het ogenblik de wat zij noemen lustitiecampagne, die als onderdeel van hun demo cratiseringsbeweging moet worden gezien. In een van hun vele publikaties. die als veelzeggende titel „Klasse- lustitie" draagt. worden daarover onthullende dingen gezegd. Daarin staat onder meer: als een studentenactie tot gevolg heeft dat activisten voor de rechtbank worden gedaagd, dan eisen de doelstellingen van de actie dat men de justitie als on derdeel van het machtsap paraat In de actie betrekt en tot voorwerp van kritiek maakt, te weten als een van de barricaden op de weg van democratisering. Het is daarom noodzake lijk. dat activisten voor de rechtbank uit hun rol van verdachte stappen en zich niet beperken tot een |uri- dlsche verdediging. Zoals de studentenbeweging op de universiteit haar eigen actievormen: verwerping van overleg, bezetting van ge bouwen. heeft moeten ont wikkelen om de eigen doelstellingen te kunnen nastreven, zo is het nu noodzakelijk specifieke ac tievormen In en rondom (daar is straks sprake van - red.) de rechtszaal te vin den. die bii de eiqen politie ke opvattingen aansluiten. Met andere woorden: iyri- dische verdediqing moet plaats maken voor een poli tieke aanval op de bestaan de machtsverhoudingen en op de rechter, die daarvan deel uitmaakt. Tot zover iets het kon niet anders dan fragmenta risch zi|n van hetgeen de uiterst links denkende stu denten aan de VU beweegt. Wie denkt, dat ze een on belangrijke minderheid vor men. heeft alleen qeliik als hii de actievelingen bedoelt. Het totale aantal VU-studen- ten dat achter de doelstel lingen der activisten staat, vormt -/olnene nnzp Tonplie. den a' een duidelijke meer derheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 13