Apeldoorn gaat naar het verlangen promotierecht t Br® J, 70 ISRAËL MASSAAL NAAR SYNAGOGES Een woord voor vandaag Zesde hoogleraar nodig Stroom van geschenken School bestaat 75 jaar rv Hoger personeel wil ook plaats in de Ser Kinderboeken week 1969 met drie geschenken Mr. T. A. van Dijken voorzitter van nieuwe bond Nieuwjaarsgebeden voor vrede Biafra verwerpt Nigeriaans voedselplan BEROEPINGSWï Brok mokumse folklorekind op weg naar Jeruzalem Geen veranderin MAANDAG 15 SEPTEMBER V We beginnen in onze overdenkingen het einde van de brief van Paulus aan de gemeente van Philippi te naderen. Hij schrijft nog: „Voorts broeders, al wat waar is, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat." De meeste woorden passen niet in onze tijd. Al wat waar is, hoor je nog wel in de kerkmaar nauwelijks op de adverten tiepagina's van de kranten. Daar gaat het niet om de waar heid, maar om de verkoopbaarheid. Waardigheid is ook een woord uit de oude doos. De waardige kleding van een vorige eeuw is vervangen door de functionele, de sportieve, de prac- tische. De streepjesbroek is een spijkerbroek geworden. We slaan „rechtvaardig" even over en komen dan tot al wat rein is. Maar we koketteren met naaktheid. Al wat rein is, heet nu: „al wat bloot is." Al wat beminnelijk is, raakt ook versleten. Mensen moeten nu voor de televisie voor schut ge zet worden. Het harde interview is in. En al wat welluidend is, is in onze tijd geworden tot al wat lawaai maakt. Ik kan tenminste de moderne muziek nauwelijks welluidend noemen. Die wil ook helemaal niet welluidend zijn. De kakofonie van geluiden is een uiting van onze verscheurde tijd. Dat wil zeggen dat Paulus in deze woorden dwars tegen de mentaliteit van onze tijd ingaat. Voor ons betekenen deze woorden: Mensen, weest anders. Openbaar niet de verscheurd heid van deze tijd, maar de vrede en rust van verzoening met God. Want vanuit dat evangelie komen deze woorden van Paulus ineens tot leven. We lezen vandaag: Handelingen 19 28-40. (2 (Van een onzer medewerkers) APELDOORN Godsvrucht en wetenschap moeten met elkaar verbonden zqn. Dat zei prof. J. Hovius, hoogleraar aan de Theolo gische Hogeschool van de Christelijke Gereformeerde kerken zaterdag op de schooldag. Deze schooldag was tegelijk de viering van het jubileum. Meer dan 2000 mensen waren naar Apeldoorn gekomen om te gedenken dat de hogeschool 75 jaar geleden werd gesticht. Dat geloof en wetenschap samen moeten gaan, merkte later ook de president-curator, ds. J. H. Velema op, toen hij de jubileumbundel Woord en Kerk aanvaardde, dje prof. dr. J. van Genderen de curatoren na mens de hoogleraren aanbood. Prof. Hovius en ds. Velema legden beiden sterk de nadruk op de wetenschappe lijke betekenis van de hogeschool. Zonder ware godsvrucht zal het niet gaan, dan zal het einde verderf zijn, maar onder wetenschap zal het ook niet gaan aldus prof. Hovius die ervoor pleitte dat er binnen enkele HILVERSUM De Nederlandse Centrale voor Hoger Personeel vindt het verkrijgen van een eigen verte genwoordiging in lichamen als de Ser van groot belang. Dit zei voor zitter mr. J. Schuttevaer zaterdag in Hilversum op een studieconferentie, over de plaats van het Nederlandse hoger personeel. De Tweede Kamerleden mr. W. Aantjes (ar), drs. E. Nypels (D'66), dr. ir. A. P. Oele (soc), mr. J. G. Rietkerk (lib) en de KVP-er A. C. M. Weijters waren het er over eens dat hoger personeel in ons sociaal- economisch bestel een eigen verte genwoordiging verdient. Mr. W. Aantjes meende dat, voor zover in de diverse organen daar geen ruimte voor is, deze geschapen zal moeten worden. Drs. E. Nypels vindt de medezeg genschap van het hoger personeel een onderdeel van de totale demo cratisering van het bedrijfsleven. Het moet daarvoor een eigen orgaan oprichten. De erkenning is voor een vakvereniging moeilijk te krijgen, dacht drs. Nypels. Het wegtrekken van de intelligen tsia (brain drain) werd verschillend benaderd. De heer Weijters meende dat er een onderzoek moet worden gedaan naar de redenen van vertrek van intellectuelen. De Centrale zou daartoe de eerste stap kunnen zetten. Veel groter von den de sprekers het probleem in de ontwikkelingslanden, waar de afge studeerden naar Engeland of de Verenigde Staten vertrekken. Dr. ir. A. P. Oele pleitte voor een staforgaan voor het wetenschapsbe leid in Europa. In de discussie, die volgde op de inleidingen stond de wijze waarop de inspraak van het hoger personeel gerealiseerd moet worden centraal. AMSTERDAM De kinderboe kenweek 1969 wordt van 15 tot en met 25 oktober gehouden. Dit jaar wordt speciale aandacht besteed aan het boek als inspiratiebron voor dra matische expressie. Het kinderboekenweekgeschenk Instaat dan ook uit een drietal prak tische boekjes: „Spelen met poppen" van poppenkastspeler Wim Meilink, ..Spelen met spullen" van Cecilia Lichtveld en „Spelen met de beer en de Mensen". Het Scapinoballet heeft een specia le kinderboekenweekmusical in pro ductie. In Amsterdam en Haarlem worden op respectievelijk 16 en 17 oktober theaterdagen voor kinderen gehouden. De RAI-boekenmarkt wordt van 23 september tot en met 1 no vember gehouden. UTRECHT - Mr. T. A. van Dij ken te Den Haag is zaterdagmiddag gekozen tot voorzitter van de nieu we bond, die zal ontstaan uit de fu sie van de Bond van protestants- christelijke opleidingsscholen voor kleuterleidstérs en de Bond van protestants-christelijke kweekscho len. Tot deze fusie is, zoals wij zaterdag reeds konden berichten, in een ge zamenlijke ledenvergadering van beide organisaties besloten. Mr. Van Dijken was tot nu toe voorzitter van de Bond van protestants-christelijke kweekscholen (25 scholen). Plaats vervangend voorzitter van de nieuwe bond werd de heer B. Buddingh te Hilversum, tot nu toe voorzitter van de Bond van protestants-christelijke opleidingsscholen voor kleuterleid sters (17 scholen). De twee „oude" bonden zullen worden opgeheven zo gauw de ko ninklijke goedkeuring op de statuten van de nieuwe bond verkregen is. Deze fusie is de tweede die voor- jaren een zesde hoogleraar zal wor den benoemd. Het veld van de theo logische wetenschap is. zo uitgebreid dat dit noodzakelijk is, meende hij. Verder drong hij erop aan dat aan de hogeschool het promotierecht zou worden verleend. Ds. Velema bracht het wetenschap pelijk karakter van de hogeschool naar voren door er zijn vreugde over uit te spreken dat de hoogleraren nu juist dit cadeau overhandigden. Want er is,in en buiten de Chr.Geref.ker ken wel gevraagd of de hoogleraren van Apeldoorn niet meer konden pu bliceren. Dit boek met opstellen van de hoogleraren is van degelijke we tenschappelijke kwaliteit. Het is schriftuurlijk, confessioneel en actu eel. Maar tevens wees ds. Velema weer op de godsvrucht: het is geen boek van oude schrijvers, maar het is wel geschreven in hun geest. (Van een medewerker) JERUZALEM Tot in de verste uithoeken van het door het Israëlische leger bezette ge bied zijn zaterdag en zondag sy nagogale diensten gehouden ter gelegenheid van het nieuwe Joodse jaar, het jaar 5730. Stu denten van jesjowoth, de tal- moedhogescholen, die vrijgesteld zijn van militaire dienst, hadden zich beschikbaar gesteld om voor de troepen te velde de diensten te leiden. In bunkers en barakken in de Si nai, de Golan-hoogte en in de Jor- daan-vallei werd om vrede ge smeekt. Beklemmend was het geluid van de sjofar, de ramshoorn, in de verlaten Sinai. Het doordringende ge luid weerklonk honderd maal. LAGOS ULI De Biafraanse lei der generaal Ojoekwoe heeft een Ni geriaans voorstel verworpen tot her vatting van de hulpvluchten, zo meldde gisteren Radio-Biafra. Volgens Ojoekwoe is de zaterdag in Lagos getekende overeenkomst tus sen de Nigeriaanse regering en het Internationale comité van het Rode Kruis onaanvaardbaar. Hij verwierp het voorstel omdat volgens hem het Rode Kruis niet in staat is waarbor gen te verkrijgen ter verijdeling van Nigeriaanse pogingen militaire munt uit de vluchten te slaan. De Biafraanse radio maakte giste ren bekend dat de Biafraanse troepen zich meester hebben gemaakt van al le petroleumvelden in het oostelijk gebied van Nigeria. In vrijwel alle synagogen in Israël zelf waren speciale plaatsen gereser veerd voor militairen. Ook waren voorzieningen getroffen dat de oor logsgewonden die Israël sinds de Zes daagse oorlog bij duizenden telt allen het geluid van de om bezinning vra gende sjofar-tonen konden horen. Sjo- farblazers hadden zich beschikbaar gesteld om op de ziekenzalen te gaan blazen. Wetsrolleu naar soldaten De minister van godsdienstzaken, Zerah Warhaftig, en andere functio narissen van zijn ministerie bezoch ten de ziekenhuizen. Het ministerie stelde dertig wetsrollen ter beschik king van de troepen aan het Suezka- naal. Deze rollen waren eerst kort in Israël aangekomen uit Roemenië, waar zij hadden behoord aan opgehe ven joodse gemeenten. Meer mensen gingen ter synagoge dan ooit voordien. In geen van de ruim zevenhonderd synagogen van Tel Aviv was nog een plaats te krij gen. Op een bevolking van nog geen 400.000 zielen gingen in Tel Aviv naar schatting ruim 300.000 naar een synagoge. Samen op wacht In Jeruzalem was het beeld niet anders. En in Haifa, Israëls meest vrijzinnige stad, liepen als in de Zes daagse oorlog Arabische en joodse in gezetenen gezamenlijk wacht om ter roristische activiteiten tegen te gaan. Sjeik Tawfik Asaliya, kadi van het islamitische gerechtshof in Jaffa liet de Israëlische regering weten dat de samenwerking tussen joden, christe nen en islamieten in Israël „kunnen dienen als voorbeeld voor een samen werking die zou kunnen bestaan tus sen Israël en zijn buurlanden". Vooruitzien In zijn openingswoord zei de rec tor, prof. dr. W. H. Velema, dat vrij blijvend danken onmogelijk is. Prof. Velema wilde niet zelfgenoegzaam terugzien, maar vooruitzien. De strijd tussen licht en duisternis zal vandaag fel moeten worden gevoerd. Laten wij beloven dat wij datgene wat ge durende 75 jaar de kracht van de hogeschool is geweest, in de vormen van deze tijd doorgeven en bewaren. Prof. Hovius zette in een historisch overzicht uiteen, hoe de school was opgericht. Zij is ontstaan uit particu liere opleidingen van ds. F. P. C. L. van Lingen en ds. J. Wisse Czn. Er kwamen in de eerste jaren nogal wat aanmeldingen binnen van mensen die dachten dat ze via deze opleiding makkelijk predikant konden worden. Maar ds. Van Lingen en ds. Wisse waren op hun hoede tegen geestelijke avonturiers. In de morgenvergadering hield ds. D. H. Biesma een rede over „Kerk zijn nu". De kerk is Gods brugge- hoofd in deze wereld. Kerk zijn valt nooit mee, maar nu zeker niet. Er zijn tijden geweest dat de kerk in het middelpunt stond en dat er met haar gerekend werd. Maar nu is ze de greep op de massa kwijt. Wat zijn daarvan de oorzaken? Wij geloven te weinig dat de kerk een wonder is. Zonder de genade van de Heilige Geest zoeken wij het daar waar het niet is. Maar er is het won der van Gods verkiezende genade. Als wij daaruit leven, hebben wij een boodschap voor de wereld van De kerk en de gelovigen zijn in deze wereld lichtende sterren. Er is een schreiende behoefte aan licht. We hebben een theologische oplei ding die niet voor andere onderdoet. Maar de kerk is er met haar theolo gische hogeschool niet voor zichzelf. We moeten verbonden zijn met de grote lichtcentrale Jezus Christus. Heeft het werk van de hogeschool voor de toekomst nog zin? Die vraag stelde ds. Velema, toen hij de mid dagvergadering opende met een toespraak over „Alleen maar profete ren". We schuiven op naar het jaar 2000. Dan kan de school haar eeuw feest al gevierd hebben. Moeten we daarnaar verlangen? Als we ernst maken met het „maranatha", dan kunnen we niet wensen dat de school nog eeuwen bestaat. Alles is betrek kelijk, ook de hogeschool. Maar wel leven we in spanning. We moeten leven alsof Christus spoe dig wederkomt, maar ook alsof Hij nog jaren kan wegblijven. We leven in een tijd dat de wereld steeds mon diger, de kerk steeds kleiner en onge loofwaardiger en het lijkt ermee in strijd het evangelie steeds actu eler wordt. De kerk moet alleen maar profeteren. Alleen als de kerk profe teert, heeft ze toekomst. We hebben profeten nodig. Laten we bidden voor de hogeschool dat zij een profeteren de hogeschool moge zijn. De huidige moeite voor van „jonge ren" en „ouderen" was de titel van een rede van ds. H. Toorman. Er is na de tweede wereldoorlog een com pleet nieuw geslacht opgegroeid. De ouders zijn vaak volwassen geworden in de tijd vóór de tweede wereldoor log. De jongeren hebben die ouders nu eenmaal. Dat kunnen ze niet hel pen. Er is tussen de tijd van voor de oorlog en die van nu een groot verschil. leren liefhebben. Kunnen de jongeren een antwoord geven op de vraag, wat ze vinden van Christus? Dat is een vraag van vroeger en van nu. Daar mee komt de actualiteit van de ho geschool aan de orde. Er loopt daar gelukkig een anders getinte generatie van studenten rond. De vroegere hoogleraren waren va deren. De huidige hoogleraren krij gen een hondebaan. Nooit heeft de hogeschool een taak met meer perspectieven gehad dan nu. Ik sta, zei ds. Toorman, vol goede moed in de wereld. In de Heilige Geest zit zoveel dynamiet. God leert ons in deze tijd spijkerhard af- zelf alles in handen te nemen. •fe Alles widers De tijd van toen was stabiel. We hadden wat bereikt. We dachten dat er tot de wederkomst van Christus niets meer behoefde te veranderen. We waren een goedaardig soort her kauwers. De professoren hadden het aan de hogeschool voor het zeggen. Begrip pen als inspraak en verantwoorde lijkheid circuleerden nog niet. Cen traal stond je persoonlijke relatie tot God.' De verhouding tot de wereld stond op de achtergrond. Nu is alles anders. Nu zijn de vra gen naar de mens en zijn nood opge rukt naar het centrum. Het zou treu rig zijn, als het niet zo was. Maar de hemel is verder weg geraakt. Dat moet je nemen. Tegenwoordig spre ken we over het rijk van God, dat ook een horizontale dimensie heeft. Het aankomend geslacht, aldus ds. Toorman, wendt zich met nieuw elan tot God en de mensen of het kent geen God en geen Heiland en ook geen mens meer. De jónge mensen behoren in drie opzichten te opponeren tegen de ou deren. In de eerste plaats hebben de ouderen een te materialistische men taliteit, verder weten ze de afstand tussen geloof en praktijk niet te overbruggen en ten slotte begeleiden ze de jeugd te weinig met gesprek ken. Begrijpen Ds. Toorman vroeg de jongeren of ze voor de materialistische mentali teit van de ouderen begrip wilden hebben. Die ouderen zijn opgegroeid in een materieel slechte tijd. De jon geren zouden ook moeten begrijpen dat de ouderen geen verband tussen geloof en practijk kunnen leggen. Vroeger was dat niet zo'n probleem. Bovendien moet de jeugd inzien dat gesprekken vroeger niet zo nodig wa ren. Maar door de grote genade van God hebben de ouderen wel Christus Cadeaus Het is goed op een schooldag sa men te zijn, vond de assessor-curator, ds. I. de Bruyne, die het slotwoord sprak. Er is iets dat ons samenbindt. Het gaat om de liefde tot de Koning van de kerk. God heeft ons als een rijke zegen de hogeschool gegeven. Een van de hoogtepunten van de dag was ongetwijfeld het ogenblik waarop mevrouw W. van der Zaal-Veerman de cadeuas van het vrouwencomité aanbood. Voor de bi bliotheek overhandigde zij een che que van 12.500. Er was een brief voor de penningmeester bij, waarin werd medegedeeld dat hij 22.500 zou ontvangen voor de financiering van de vijfde leerstoel. Maar dat was de gewone afdracht, deelde mevrouw van der Zaal mee. Bij een jubileum behoort een cadeau. Daarom hadden de dames een ver langlijstje gevraagd. Toen ze dat ge kregen hadden, hadden ze het maar geheel afgewerkt. Zo kon mevrouw Van der Zaal een reeks geschenken aanbieden: een elektrische stencilmachine met kast, een bandrecorder voor de spraakles sen, een fotocopieerapparaat, een lamp voor het orgel in de aula, een stalen asbak voor een bibliotheek en nieuwe tafels voor de collegezaal. Er bleef nog een bedrag beschikbaar, waarvan een deel van de erbij pas sende stoelen kon worden betaald. Deze geschenken konden in de ho geschool worden bezichtigd. Daarom maar daarom niet alleen trok het schoolgebouw aan het Wilhelmi- napark in de middagpauze veel be langstelling. Vrachtwagens (2j Het ingezonden stuk van H. van Haaren is mij uit gegrepen en ik ben er ten v< overtuigd, dat talloze andere bruikers dezelfde grieven zulle ben tegen de rook en gif brtlL vrachtwagens, die de atmosfeer elt ze wegen (en niet minder in de ebr zo grondig kunnen verpesten. te Als men het ongeluk heeft, weg gedwongen te worden acht e roetspuitend monster te „hange "e men zijn plezier wel op. De blijft, ook al sluit men overhai nal ramen, toch wel in de wagen 1 De heer Van Haaren vergeld nadeel daarvan bij de gevolg!er overmatig roken en ik ka voorstellen, dat deze luchtvergi uitermate schadelijk is voor zondheid. Waarom wordt op dit gebitlen ingegrepen? Volgens de schri het een kleine en weinig k k technische verandering die dF; probleem uit de wereld kan v' Waarom dan geen DWIÏ !d< voorschrift, of moeten wij on.^ als lammeren ter slachtbank lat den door al die onverschilligen wegen overheersen? In andere landen zag ik vai dieselauto's hun uitlaat heel ho< den zitten, zodat de vuile roo k< niet zulk een hinder voor de weggebruikers opleverde. Maar „schone" landje kan iedereen naar believen zijn vuil op alle ren spuien, zonder dat er iemai van zegt. Ik heb nog nooit van mijn lev een protestmars meegedaan, m het erom ging te protesteren deze smerige en rechtstreekse j( verontreiniging zou ik best v willen lopen. Onze gezondheid belaagd, ook op de weg, ook op En hoe! i( Maar de overheid zegt: Laiss*. re, laissez aller! Dat is, overgezef. de: Ze gaan hun gang maar hoor Vlaardingen J. v.d. GEREF. KERKEN li Beroepen te Witmarsum: J. kandidaat te Beverwijk; te Rotte n Zuidwijk: drs. G. H. Homans te hoven. Benoemd tot hulpprediker te ningen-Noord: dr. J. A. C. van emerituspredikant te Rotterdam haven. GEREF. KERKEN (VRIJGEMAA BUITEN KERKVERBAND) 1 Bedankt voor Shedrecht (Jan Si straat): C. U. Plooy te Heemstede, GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Scherpenisse en tr, schede: C. Wisse te Elspeet. ir 's Uit de woorden van de eerste rij moeten de woorden van de tweede rij worden gevormd. De beginletters van de woorden uit de eerste rij vormen de naam van een gemeente in Zuid- Holland. 1. palmboom-akelige 2. hemellichaam-overschot 3. grappenmaker-stad in Italië 4. door twee deelbaar-turfland 5. soort van kraai-verfstof 6. aanloop-meisjesnaam 7. klinknageltj e-telwoord Oplossing vorige puzzel 1. made, 2. unie, 3. niet, 4. tand, 5. urne, 6. iets, 7. tram, 8. idee, 9. eend. 10. trap, 11. slak, 12. soms, 13. last, 14. aren, 15. aker, 16. naar. De zegswijze luidt „Munt uit iets slaan". Het weer in Europa weer mnx. temp neerslag gisteren Amsterdam zw. bew. 22 0 Brussel regen 25 0.1 Frankfort regen 21 0.1 Genève mist 20 Innsbruck regenbui 21 10 Kopenhagen h. bew. 22 0 Locarno J. bew. 18 59 Londen motregen 18 Luxemburg regen 18 5 Madrid h.bew. 19 0 Majorca 1. bew. 21 6 MUnchen geh. bew. 22 .1 Nice 1. bew. 23 o Parijs regen Rome zw. bew. 23 34 Wenen regen 24 0 Zilrich geh bew. 18 O af gaat aan de definitieve vorming van de besturenraad voor het pro testants-christelijk onderwijs in 1970. (Van een onzer verslaggeefsters) AMSTERDAM „Een blakend hart en een stralend verstand, het één niet in min dering op het andere; een straatjongens gretigheid om mee te leven in al wat er voor valt en een ingetogen begrip van piëtas je bent vroom en brutaal, je kunt je mond niet houden en je luistert met open oren naar de dichters, je hekelt fel en je borrelt van zelfspot Deze ontboezeming is van de dichter Willem Barnard als hij in het blad In de Waagschaal dr. J. .J. Buskes feliciteert, die morgen zijn zeventigste j verjaardag hoopt te vieren. i Geen opsomming van feiten uit het leven van dr. Buskes geeft Barnard, maar: „Ik schrijf je maar liever rechtstreeks, als deelgenoot en medemens, jongere broeder, figuur aan de rand die je pad zo nu en dan heeft gekruist. En vooral: een van de velen die er dankbaar voor zijn dat je er bent, nu al die ballingschap lang. Ik schrijf je van man tot man, recht in je gezicht, dat ik je bewonder en goedmoedig benijd, om je daadkracht, je hartstocht, je denkdlscipline, je zelf tucht, je heldere betoogtrant, je beschikbaarheid voor edele verontwaardiging. Roje rakker Er zijn mensen genoeg, die je ergert, roje rakker, en er zijn er nog veel meer die' tot hun eigen verbazing van je houden, mensen die nu om je heen staan en de Heer danken. Je bent oecume nisch geweest voordat het woord verschaald was en zijn schuim verloren had. Je hebt altijd in allerlei kringen met onbeholpen gratie je bewogen en Je hebt er nooit enige twijfél aan laten bestaan dat je was die je was, een volwassen jongen, een eschatologische levensgenie ter, een man en vader, een broer voor de confra ters, een eeuwge student, een brok mokumse folk lore, een kind op de weg naar Jeruzalem. In de Waagschaal schrijft ook dr. Buskes zelf, noemen, maar dan vrienden, met wie je alleen een echt en goed menselijk contact hebt, maar tegen wie je ook opziet en tegen wie je aanleunt, zonder wie je leven niet geworden zou zijn wat het gewor den is, aan wie je voor jezelf en voor je werk onnoemelijk veel te danken hebt. Tot die enkelen behoort Miskotte. Ik ben niet zo bescheiden als sommigen wel denken. Naar mijn overtuiging mag een mens best weten wat hij waard is. Hij is echter een zegen, dat je zo'n vriend hebt, die zonder dat hij zich dat zelf bewust is je voor zelfoverschatting bewaart, die daarom niet alleen je vriend maar ook je leermees ter is." Huisbezoek namelijk aan prof. dr. K. H. Miskotte. die binnen kort 75 jaar wordt. "In mijn leven ben ik gezegend geworden door dat er zo enkelen waren, die ik mijn vrienden mag In dit verband vertelt dr. Buskes over het huisbe zoek bij twee dames. Zc zeiden: „Ziet u, dominee, onze broer is een intellectueel, die kerkt altijd bij ds. Miskotte, wij zijn maar heel eenvoudige men sen, wU kerken bij u". „Dat vond ik eerst niet zo leuk. Wat wilt u? Ik verbeeld mij ook een intellec tueel te zijn. Later dacht ik: ze hebben gelijk! Zo is het!" Over dr. Buskes als Nederlands bekendste predi kant zou nog veel meer te vertellen zijn. Een paar feiten kunnen we als krant toch niet onderuit. Hij werd geboren in Utrecht, studeerde aan de VU. Werd na Oosterend op Texel gereformeerd predi kant in hersteld verband in Amsterdam-zuid; ging terug naar Texel, kwam weer terug naar Amster dam-Zuid. Daarnaa volgde Rotterdam om nogmaals naar de hoofdstad terug te keren. In '961 ging hij met emeritaat, waarna hij het bejaardenpastoraat op zich nam. Morgenmiddag van vier tot zes uur in Krasna- polsky in Amsterdam bieden vrienden de jarige een receptie aan. Iedereen, die hem wil feliciteren is hartelijk welkom. Dat er veel belangstelling zal zijn voor hem, die niet in het eigen kerkelijke kringetje verstopt blijft, maar die vaak op emotionele wijze het Evan gelie uitdraagt, overal waar hij kan, lijdt geen twijfek/. APELDOORN Het episd paafc van de Rooms Katholid kerk liet zich zaterdag door bisschop van Den Bosch mgr.] Bluyssen vertegenwoordigen de laatste vergadering van de K tholieke Werkgemeenschap in partij van de Arbeid in Apt doorn. Deze werkgemeenschi wordt opgeheven. Het lijkt wel of de voorzit van de partij van de Arbeid, j A. Vondeling (links) en bissch Bluyssen (rechts) belangrijke po tieke en kerkelijke geheimen w wisselen. Of zal het gewoon o® het nieuwe bezinningscentra gaan. Bisschop Bluyssen zei gekomi te zijn, omdat de rooms-kath Heken in de Partij van de Arbe het in het verleden niet gemaI kelijk hebben gehad. Met nadt zei hij dat iedere rooms-kath liek thans het recht heeft zelf beslissen bij welke politieke pi tij hij zich wil aansluiten. PARIJS Communistische a vaardigden naar de vredesbespre gen over Vietnam hebben zate! op de eerste zitting na de dood Ho Tsji Minh hun eisen tot tel trekking van de Amerikaanse pen en de instelling van een coal regering in Zuid-Vietnam krat herhaald. In de redevoeringen vf geen mogelijke veranderingen ii ■politieke houding te bespeuren. De Amerikaanse delegatieli meende dat de Amerikanen i hebben op een menswaardige bel deling krachtens de Geneefse co rentie. De Noord Vietnamese vt genwoordiger antwoordde dat Amerikaanse gevangenen verv en behandeld worden volgens de ginselen van het internationale tr naai in Neurenberg, waarvoor Di oorlogsmisdadigers zich desl moesten verantwoorden. Toch i den de Amerikanen humaan bel deld, aldus de Noordvietnamees.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 2