Eerbiedi;
maar
verder nlet^00111 kater
voor de PvdA
AR polst leden
over bestrijding
van inflatie
FELLE AANVAL NW
OP „WIJZE MANNEN"
JOURNALIST A.C. DE GOOYER JUBILEERT l]\a (|e |jn |vS(.
Stel stoken
aardgas
verplicht
Affaire Maagdenhuis
in hoger beroep
Moordenaar van
Danny Visser
meldt zich
Commando-
wisseling
Islamieten willen
spoedzitting
Veiligheidsraad
,vt' 7
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1969
AMSTERDAM, vrijdagmiddag
„Die Kuyper weet het ook niet alleen", zei een twaalfjarig jon
getje in 1921 tegen zijn grootvader. „En toen kreeg ik een draai
ora mijn oren", zegt nu de zestigjarige, die me in Krasnapolsky
met smaak vertelt over zijn jeugdige twijfels aan de grootheid van
dr. Abraham Kuyper.
De twijfel, de zin voor het betrekkelijke van veel dingen, was
ook de latere journalist A. C. de Gooyer niet vreemd.
„Ik had dagen gewerkt aan een artikel. En toen het was afge
drukt, zag ik een visboer verse vis in die krant verpakken. Maar
ik heb me direct ermee verzoend. Het heeft me iets gezegd over
de betrekkelijkheid van de journalistiek, nee over de betrek
kelijkheid van het leven. Inwendig heb ik erom staan lachen".
Huib Goudriaan
A. C. de Gooyer is maandag
veertig jaar journalist. En in die
veertig jaar nieuws verwerken
en aanhoren („ik moet 's mor
gens het nieuws van zeven uur
horen, en ik kan de krant in de
vakantie ook geen dag missen")
heeft hij het lachen niet verleerd.
Iets wat toch vermeldenswaard
is in een wereld, waarin om
met Simon Carmiggelt te spre
ken het ochtendblad van vo
ren tot achteren lezen tot de
neerslachtigste bezigheden be
hoort.
De Gooyers interesse reikte
overigens verder dan het dage
lijks nieuws. Dat weerspiegelde
zich in boeken als „Het beeld der
vad'ren" (een documentaire over
de jaren twintig en dertig van
het Nederlandse calvinisme),
„Kuyper, de geweldige van
dichtbij" (samen met Rudolf van
Reest geschreven) en in de ro
mans „Op wacht in de dessa" en
„Met groot verlof', die het leven
van de Nederlandse soldaat tij
dens de politionele acties in
Indonesië belichten.
Frederik van Eeden
A. C. de Gooyer, een broer van de
cabaretier Rijk de Gooyer „mijn
enige broer" werd 28 april 1909 in
Amersfoort geboren. Zijn vader werd
later directeur van de broodfabriek
in de Bussumse kolonie „Walden"
van Frederik van Eeden, schrijver
van „De kleine Johannes".
De Gooyer herinnert zich Van
Eeden als een man met fluwelen pak
en baard, die hem op de vingers tik
te omdat hij bloemen plukte in de
tuin van de kolonie.
Zijn schooljaren bracht hij in
Utrecht door, waar hij ook het gym
nasium bezocht. „En omdat er toen
geen sprake was van scholen voor de
journalistiek ging ik naar het
Utrechts Dagblad om daar opgeleid
te worden.
Voor 25 gulden in de maand kon ik
25 uur van de 24 uur per dag wer
ken. Maar ik heb er wel veel ge
deerd. Dr. P. H. Ritter jr. was hoofd
redacteur en chefredacteur was A. C.
Rochat.
De Standaard
Na vier jaar kwam ik bij De Stan
daard. Dr. H. Colijn was hoofdredac
teur, maar je zag hem niet zoveel. Ik
ontmoette daar vooral veel mensen,
die nog onder dr. A. Kuyper hadden
gewerkt. Ik heb er veel anecdotes
over Abraham de Geweldige ge
hoord. De oudere collega's schreven
alles nog met de pen, alleen de joh-
gere gebruikten de schrijfmachine."
Bij De Standaard leerde ik enorm
punctueel werken; ik ben eigenlijk
perfectionist geworden."
Maar dit perfectionisme betekende
voor De Gooyer nog geen verstar
ring. Toen hij met vakantie op door
reis naar Hongarije in Wenen was,
trof hij daar een verwarde situatie
aan: de Oostenrijkse kanselier Engel-,
bert Dolfuss was vermoord.
„Ik belde meteen De Standaard op
en had dezelfde avond het verhaal
op de voorpagina. Voor het eerst in
de geschiedenis van De Standaard
stond er „Van onze speciale verslag
gever" boven een stuk. U moet we
ten dat De Standaard zich hoofdzake
lijk bewoog op het gebied van kerk
en school en de christelijke organisa
ties."
..Schotel linzenmoes"
Tot de opheffing in de bezettingsja
ren bleef hij bij De Standaard. In
september 1945 werd hij verslagge
ver bij dagblad Trouw, later chef
verslaggever en daarna chef nieuws
dienst.
In die jaren maakte De Gooyer
zijn grote reportages: het proces te
gen de leiders van het Derde Rijk in
Neurenberg, de vredesconferentie in
Parijs, een paar maanden in Indone
sië tussen de twee politionele acties
door.
„Ik vond de verslaggeverij leuk
werk. Aan het bureau vond ik het
niet zo fijn: ik had te weinig zitvlees.
In die tijd werkte ik ook als jurvlid
mee aan de radio- quiz „Wie klimt
er mee tot boven in de mast" van de
NCRV. Aan de quiz „Tot ziens in
Jeruzalem" heb ik ook met plezier
gewerkt.
Bij Trouw kreeg ik het steeds
drukker en ik wilde wel eens wat
anders. Op dat moment kreeg ik een
aanbieding (in 1954) om bij NV Phi
lips te komen, waar ik redacteur zou
kunnen worden van het blad voor
stafleden buiten Nederland, de „An
nouncer".
Ik heb dat gedaan, willens en we
tens nam ik afscheid van de krant,
maar ik ben wel boos geworden toen
A. C. DE GOOYER: disputen over theologie op verjaardagen
me werd verweten dat ik mijn eerst
geboorterecht had verkocht voor een
schotel linzenmoes.
Ik ging voor hetzelfde salaris,
want ik wilde iets anders. Het begin
was moeilijk: een ander leven, geen
haastklussen meer, en zorgvuldiger
werken. In de bedrijfsjournalistiek
kan een woord verkeerd desastreuze
gevolgen hebben."
Va» Philips tot
„Bij Philips doe ik nu de voorlich
ting en de public relations van Philips
Duphar in Amsterdam. Soms heb
ik nog wel eens heimwee naar de
dagbladjournalistiek. Als ik op reis
ben. reis ik van Philips naar Philips.
Ga ik naar Engeland dan kom ik
niet bij de kroning van de Engelse
koning, maar bij Philips terecht.
Ik kan me journalistiek nog uit
leven in artikelen voor de Philips-
bladen. Ook heb ik het boek „De
Spaanse griep van 1918" een rela
tiegeschenk van Philips, het is niet
in de handel gekomen met plezier
geschreven.
Mijn boeken hebben een journalis
tiek karakter. Ik snuffel graag, ik
verzamel graag feiten. Toen ik de
hoofdpersoon van „Met groot verlof"
naar Canada liet emigreren, en hem
in de rij zette voor een passagebu
reau, rustte ik niet voordat ik wist
welke papieren hij moest invullen. Ik
wilde niet dat iemand, die zelf in die
omstandigheden had verkeerd, zou
kunnen zeggen: De Gooyer weet niet
waarover hij praat. Een romancier
had natuurlijk gewoon geschreven:
hij vulde zijn papieren in."
De Gooyer voelt zich romancier
noch artiest. Hij heeft wel het uiter
lijk van de bon-vivant.
„Dat is wat overdreven getypeerd",
zegt hij, „maar laat ik het zo uitdruk
ken: ik ben eens bij een commandant
van de Marva's geweest, en die
kwam uit de gereformeerde hoek. Ze
zei: Bent u nou echt gereformeerd?
Ze wilde me niet geloven, want ik
bleek het gereformeerde type niet te
zijn."
Wereld kennen
„Ik kan het ook anders zeggen: Ik
voel me meer aangetrokken tot
Heemskerk dan tot Kuyper maar
dat zegt tegenwoordig ook niets
meer. Misschien is het zo beter uitge
drukt: in mijn verschijning ben ik
geen meneer Jongeling.
Als journalist moet je nu eenmaal
de wereld kennen, al behoef je niet
gelijkvormig aan de wereld te zijn.
Ik ben met veel mensen in aanra
king gekomen, ik werkte bij een libe
rale krant, in Utrecht. Je leerde el
kaar waarderen, ik had geen vooroor
delen.
De tijd is ook veranderd. Ik heb
een vriend die is pater Jezuiet. Als
ik, toen ik een jaar of zeventien was,
tegen vader had gezegd een vriend te
hebben die pater Jezuiet was, had hij
gezegd: hè?
De journalistiek geeft je ook een
wereldblik. Maar mijn vrienden we
ten wel dat dit van mij niet de kern
is. In mijn hart ben ik eigenlijk vrij
theologisch ingesteld.
Op een gereformeerde verjaardag
was het vroeger zo dat de mannen
rechts zaten en de vrouwen links, en
naarmate de lucht blauwer werd van
de sigaren, en de hoofden roder van
de jenever, laaiden de disputen over
de theologie des te heviger op. En
dat is nu nog zo."
Prof. Kuitert
„Ik volg de nieuwe theologie op
de voet. Prof. Kuitert vind ik een
enorm knappe vent, en aan dat ver
ketteren wat een oudere vriend van
me doet, doe ik niet mee. Kijk eens,
door mijn werk bij Philips Duphar
zit ik nogal in de chemie en de bio
logie: wetenschap en geloof moet je
niet door elkaar heen halen. De bij
bel lees ik voor mijn zieleheil, maar
het is geen boek dat me inlichtingen
geeft over de atoomenergie."
De heer De Gooyer zegt dan,
pratend over de mensen die hij
in zijn leven heeft ontmoet
„Als je me vraagt of er mensen
zijn, die een geweldige indruk
op me hebben gemaakt zou ik
buiten mijn grootouders en mijn
ouders niemand weten te noe
men." (Lachend: „Ik men wel
familieziek").
„Misschien komt het door de
journalistiek, misschien komt
dat door het calvinisme. Maar
kom ik de Koningin tegen dan
ben ik eerbiedig en beleefd, maar
verder niet."
A. C. de Gooyer, veertig jaar
journalist, vader van drie zoons,
hoofdbestuurslid van de stich
ting International Council for
Christian Leadership, kerke-
raadslid en hoofdbestuurslid van
de „Bond tegen het vloeken",
kan het jongetje De Gooyer
recht in de ogen kijken.
Het is nog steeds: „Die Kuyper
weet het ook nog niet alleen."
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De ARP heeft een documentatie over inflatie-
bestrijding en loon-, prijs- en begrotingsbeleid opgesteld, die als
basis moeten dienen voor het gespreksgroepenwerk 1969-1970. Via
vragenlijsten wil het hoofdbestuur van de partij te weten komen
hoe de leden hierover denken.
In de documentaire herhaalt de
partij haar standpunt, dat de over
heid de begroting niet inflatoir mag
financieren. In de afgelopen jaren is
dat door de overheid meer dan eens
gedaan, wordt geconstateerd. Dit is
echter niet de hoofdzaak van de
sterke prijsstijgingen van de laatste
jaren.
Wat deze stijgingen wel hebben ge
leerd, is dat de ondernemers zich
niet zo nauw hebben gehouden aan
hun morele verplichting de loonstij
gingen in de prijzen door te bereke
nen. Daarom kan in 1969 nauwelijks
van een reële inkomensstijging wor
den gesproken.
Sociaal-zwakken
De partij vraagt de aandacht van
de leden voor die groepen in de sa
menleving, die hiervan het meest de
dupe worden. Dat zijn beslist niet de
grote ondernemingen. Ook de werk
nemers behoren niet tot de werke
lijk zwakken in onze maatschappij.
Zij kunnen de sterke prijsstijgingen
doorschuiven naar de werknemers,
door hogere lonen te eisen.
De werkelijk-zwakken zijn diege
nen, die de prijsverhogingen niet op
anderen kunnen doorschuiven. Dat
zijn de kleine spaarders, de trekkers
van vaste inkomens, groepen van
kleine zelfstandigen en de „werklo
zen van de toekomst".
Van de overheid eist de ARP geen
inflatoire financiering, geen schoksge
wijze verhoging van de begroting en
geen te vergaande tariefsverhogin
gen. Dat betekent, dat de BTW, die
in de toekomst zeker nog verder zal
moeten worden verhoogd, per 1 ja
nuari 1970 gelijk moet blijven om
rust op het loon- en prijzenfront te
brengen.
Mentaliteit
Dc ARP vindt overigens een menta
liteitsverandering het belangrijkste.
Egoïsme en inflatie zijn nauwer aan
elkaar verbonden, dan velen denken.
Juist een evangelisch beleid zal hier
de nadruk op moeten leggen.
De gespreksgroepen zullen ook vra
gen kunnen beantwoorden over het
onderwerp „welzijnsbevordering",
waarover de partij ook een documen
tatie heeft samengesteld.
GUATEMALA Men vreest dat
er minstens 80 mensen om het leven
zijn gekomen als gevolg van een
grondverschuiving in het gehucht
San Antonio de Las Nubes dat op
rond 200 km van de stad Guatemala
ligt.
MOSKOU De Sowjetunie heeft
gisteren de 296ste kunstmaan in de
Kosmosserie gelanceerd. De kunst
maan is bestemd voor verder onder
zoek van de ruimte.
DR. BARTELS:
GEMERT Het is nodig, dat op
korte termijn het gebruik van aard
gas verplicht wordt eesteld. Dit
meent oud-staatssecretaris dr. A. J.
H. Bartcls van Sociale Zaken en
Volksgezondheid. Reden: aardgas
werkt luchtverontreiniging het minst
in de hand.
Ook al geeft naar zijn mening de
huidige luchtverontreiniging nog
geen reden tot ernstige ongerustheid,
het zal niet lang meer duren of deze
omstandigheden zullen zich door toe
nemende industrialisering wijzigen.
Behalve het verplicht stellen van
aardgas zou hij daarom, zo stelde hij
vandaag op de sociale studiedagen
van het NKV, ook een verplichting
aan industrieeën op willen zien ge
legd: het onder kritieke weersomstan
digheden over kunnen schakelen op
het stoken van zwavelarme
brandstof.
Versnelde opbouw van een bewa
kingssysteem zal mede daarvoor no
dig zijn. zo zei hij.
AMSTERDAM Enige tientallen
advokaten uit de Amsterdamse en
Haarlemse balie hebben in overleg
met de Asva de verdediging van de
430 verdachten, die in de zogenaam
de Maagdenhuisprocessen in hoger
beroep zijn gegaan, op zich genomen.
De behandeling van deze zaken zal
voor twee kamers van het gerechts
hof te Amsterdam plaats vinden en
op 4 september beginnen. De algeme
ne verdediging zal door twee groe
pen van telkens drie advokaten ge
voerd worden. Daarnaast z.al iedere
verdachte afzonderlijk door een
raadsman bijgestaan worden.
UTRECHT De Loonadviescom-
missie, die afgesloten cao's moet
beoordelen en haar bevindingen aan
de minister kenbaar maken, zulks in
verband met het huidige systeem
van z.g. vrije loonpolitiek, gaat de
laatste tijd haar boekje wel erg ver
te buiten, vindt waarnemend NW-
voorzitter A. de Boon blijkens het
orgaan van dit vakverbond De Vak
beweging.
Hij kritiseert daarmee tevens oud
voorzitter Roemers van zijn eigen
verbond en oud-voorzitter Middel-
huis van het NKV. De leden van
I deze Looncommlssie, ook wel de „wij-
I ze mannen" genoemd, betrekken vol-
gens de heer De Boon nu al bepaalde
elementen uit het halfjaarlijkse rap
port van de SER over 1970 in hun
overwegingen om de minister te advi
seren niet zo maar tot goedkeuring
I over te gaan.
Hij vindt het al te dol, dat er advie
zen aan de minister worden uitge
bracht, die inhaken op onderdelen
van een SER-advies, dat alleen zijn
waarde behoudt als de regering dien
overeenkomstig zou handelen. Ech
ter weet de heer Boon in dit verband
nog niets van de plannen van dit
kabinet.
Met andere woorden: het hele pak
ket van maatregelen dat de SER
voor een evenwichtiger ontwikkeling
van de nationale economie in 1970
voorstaat kan nog best op losse
schroeven komen te staan.
Hoe kan dan de Loonadviescommis-
sle nu al het onderdeel „prljsindexe-
ring" uit het SER-rapport lichten en
als een soort toetsingsnorm voor
thans voorliggende cao's gebruiken?
zo vraagt de heer De Boon zich af.
Slaafs
Voorts constateert hij bij de „wijze
mannen" een nogal slaafse navolging
van de regering. Zijn uitspraak: „De
Loonadviescommissic heeft de nei
ging zich te degraderen tot een col
lege, dat cao's toetst aan normen en
normpjes die door de minister wor
den bedacht. Die „wijze mannen"
moesten toch wijzer wezen!"
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Zo voorspoe
dig het overleg tussen de drie
christelijke partijen over samen
werking in 1971 zich ontwikkelt,
zo slecht gaat het op het „link
se" front. De soms hoogdraven
de uitspraken van januari over
de „noodzakelijke eenheid van
progressief Nederland" hebben
plaats gemaakt voor boze open
brieven, die de wil tot samen
werking tussen de „linkse" par
tijen aanmerkelijk hebben ver
koeld.
De grote spelbreker is de PSP. die
vandaag definitief zal besluiten zich
uit de werkgroep Progressief Akoord
terug te trekken. Of er moet een
wonder gebeuren. Maar zelfs dr
grootste progressieve optimist gelooft
daar niet meer in.
De officiële reden, die het partij
bestuur van de PSP voor het terug
trekken uit het PAK opgeeft, is het
uitblijven van konkrete resultaten.
Nu op zeer korte termijn geen
voorstellen van de werkgroep zijn te
verwachten, wil de PSP zich gaan
voorbereiden op de verkiezingen in
1970.
Vreedzaam
Er schuilt echter méér achter. Be
halve het geschil over de bezetting
van de Senaatszetel door de heren
Lankhorst of Noordewier, dreigt de
partij geweldloos te splijten.
Een deel van de gematigde partijlei
ding, waaronder de heer Lankhorst,
wil de samenleving als rechtgeaarde
pacifisten vreedzaam veranderen.
Een ander, niet onbelangrijk deel
van de partij, heeft de geweldloze
weg echter verlaten en bereidt, sa
men met vertegenwoordigers van
Nieuw Links in de Partij van de Ar
beid, de groep Sjaloom en de Socia
listische Jeugd, buitenparlementaire
akties voor. zoals we die van de Soci
alistische Jeugd zo goed kennen van
koninginnedagen.
Deze. voornamelijk Amsterdamse
leden, zien weinig heil in samenwer
king met de nog altijd gematigde
PvdA. Voor deze leden bestaat het
compromis gewoon niet. De groep is
dogmatisch en trekt daaruit radicale
consequenties. Het bureau, dat deze
groep samen met Nieuw Links en de
SJ gaat oprichten om buitenparle
mentaire akties te coördineren, zal op
den duur uitgroeien tot een nieuwe
links-radicale partij, die van geen
compromis wil weten. De PSP zal
door die partij vrijwel worden op
geslokt.
Meerderheid
Voor de PvdA wordt het er alle
maal niet beter op. Want alleen de
Politieke Partij Radicalen blijft over
om mee in zee te gaan. De op één na
g.rootste partij gaat zich dus binden
aan een partijtje dat nauwelijks op
één procent van de kiezers kan reke
nen. En dat moet bij de volgende
verkiezing een regeerbare meerder
heid halen...
De PPR gaat zo op in de progres
sieve concentratie, dat zij zich hier
mee vereenzelvigt. De vernieu
wingsgezondheid vanuit de christe
lijke inspiratie, die velen in het begin
I toch goed deed, i s door het PAK
i overspoeld. Met als gevolg, dat de
identiteit van de partij of liever ge
zegd: wal de Identiteit had kunnen
worden, weg is.
De PvdA heeft grote moeite met
het vinden van het evenwicht tussen
het revolutionaire élan van de partij
I en de daardoor te volgen (buitenpar
lementaire) methode en het, soms
met anderen aanvaarden van politie-
j ke verantwoordelijkheid.
Eensgezind
Dit dilemma, dat alle socialistische
stromingen verdeeld houdt, wordt ge
camoufleerd door eensgezinde
uitspraken als „Nooit meer met de
KVP", die moeten bewijzen, dat de
eenheid intern in orde is.
Gelukkig voor de PvdA bezit ze
nog verantwoordelijke mensen als dr.
W. Drees, die onomwonden verklaart
dat deze verdeelde, door naijver
verscheurde partij nimmer een hech
te basis kan vormen voor een pro
gressieve concentratie, compromisfi
guur en „sterke man" Vondeling ten
spijt.
die het compromis niet schuwt en
regeringsverantwoordelijkheid wil
dragen.
Zo niet, dan zal cn de PvdA én het
PAK schipbreuk lijden en krijgt drs.
W. K. N. Schmelzer toch gelijk, toen
hij op de laatste partijraadsverga
dering van de KVP zei, dat er
hoogstens een „klein PAKje" te
voorschijn zou komen, dat het
grootste deel van het Nederlandse
volk zal weigeren aan te trekken.
Financiën
Intussen blijven de financiële zor
gen de partijen kwellen, met name
de PvdA. Het Nationaal Evangelisch
Verband, het politieke zusje van Jon-
gelings GPV, is daar zeer duidelijk
over:
„De partijvoorzitter Vondeling, u
weet wel de man met het gat in fijn
hand uit het kabinet-Cals, heeft alle
rijke PvdA-leden gevraagd diep in
hun beurzen te tasten". Het NEV
heeft de indruk, dat het aantal rijke
PvdA-leden niet bijster groot zal
zijn. En als zc er zijn. zullen ze wei
nig animo hebben. „We kunnen ons
voorstellen d.at jc als kapitaal-bezit
ter nu niet bepaald staat te trappelen
om lid te worden van een partij, die
je citroensgewijs uitknijpt".
Bezielend
De oplossing van rijkssubsidie aan
de politieke partijen wijst het NEV
ondubbelzinnig van de hand. „Een
partij met een bezielend program en
een vaste koers, heeft daar geen hin
der van. Het kwaad van de fut
loosheid, de stuurloosheid, de ondui
delijkheid en het gesol met beginse
len, straft zichzelf", aldus het NEV.
Deze partijen hebben geen reden van
bestaan.
En dat geldt dan niet alleen voor
de PvdA, vindt het NEV, maar ook
voor de christelijke broeders ARP en
CHU!
En wat de ARP betreft, wordt het
geen tijd dat deze partij haar naam
gaat veranderen in Progressieve
Evangelische Volkspartij?, vraagt het
NEV zich af.
P. J. D.
„Zuiveren"
Wat dan? De partij zal haar gele
deren moeten „zuiveren" van strak
dogmatische groepen als Nieuw
Links, da partij moet weer de grote
sociaal-democratische partij van di-
rekt na de orlog worden. Een partij,
Op het marinevliegkamp Val
kenburg vond gisteren de over
dracht plaats van het commando
van de marineluchtvaartdienst in
Nederland: kapitein ter zee
vlieger A. Ehbel (links) maakte
plaats voor zijn opvolger kapi
tein ter zee-vlieger L. C. Kuiken,
die hij hier succes wenst met zijn
nieuwe functie.
AMSTERDAM De dader van de
na een zedenmisdrijf vermoorde tien
jarige Danny Visser, wiens lijkje na
een grootscheepse opsporingsactie on
der een bosje in het Beatrixpark op
31 mei werd gevonden, heeft zich
vrijwillig gemeld.
Het Is de 25-jarige loswerkman P.
J. A. B. uit de hoofdstad, die tenslot
te, gekweld door angst, berouw en
eenzaamheid gistermiddag bij de
centrale recherche een bekentenis
wilde afleggen.
De politie is er zeker van, dat hij
de dader is. De man heeft in de afge
lopen jaren verscheidene maanden in
een psychiatrische inrichting doorge
bracht. De dader moet als een ziek
mens worden beschouwd en het is de
vraag of hij terecht zal moeten staan
dan wel in een inrichting zal worden
ondergebracht. Het is volgens Neder
lands recht niet mogelijk iemand, die
als krankzinnig moet worden
beschouwd, gerechtelijk te vervolgen.
Het uitgebreide opsporingsonder
zoek van destijds leverde er wer
den meer dan 1000 mensen gehoord
naar men dacht een uitstekend
signalement van de dader op. Giste
ren is gebleken, dat daar niets van
klopte.
NEW YORK In de Verenigde
Naties hebben 23 Islamitische landen
gevraagd om een spoedbijeenkomst
van de veiligheidsraad. Zulks in ver
band met de brand in de Aksa-mos-
kee in Jeruzalem.
Die vergadering zal waarschijnlijk
dinsdag worden gehouden. Voorzitter
zal de Rus Jacob Malik zijn. Met da
Arabieren heeft de Sowjetunie Israël
verantwoordelijk gesteld voor de
brand. Israël zou volgens Rusland
ook uitdagende acties ondernomen,
hebben tegen vreedzame Arabische
betogers, die tegen de brand protes
teerden.
DJAKARTA President Soeharto
van Indonesië heeft opdracht gege
ven 4.000 landbouwwerktuigen voor
de bevolking naar West-Irian te zen
den. Dit heeft het Indonesische
persbureau Antara vrijdag meege
deeld.
