TJITS VEENSTRA
BIJBEL GEEN ENCYCLOPEDIE
r is weernetseKieoee r-r.-rr-=
bridge
•SMAAK NEEMT AF BIJ OUDER WORDEN
Snelklaartaart
dialoog
De moord
aan de
Vestadreef
Mijn eerste baan
KEUZE
neemt haar schrijversschap hoogst serieus
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1969
POLITIEVERHAAL
VAN
N. A. M. WIJCHGEL
Het Friese meisje wist één ding heel zeker: ze wilde
schrijfster worden. In het kleine dorp waren slechts twee
mogelijkheden voorhanden toen zij van de lagere school
kwam de huishoudschool of de kweek. Dus koos zij de
kweek. In 1946 werd ze onderwijzeres in Harkema-
Opeinde. Nu lacht ze: ,,Ik ben een veel te grote individua
list om veertig kinderen tegelijk onder de duim te hou
den."
Daaruit spreekt een nuchtere
zelfkennis en gevoel voor hu
mor, op een droge manier. Zo
hebben ook de lezeressen van
het maanldblad 'Moeder' Tjits
Veenstra, want over haar gaat
het, leren kennen. Zij schrijft
een heldere stijl, christelijk zon
der dierbaar te zijn. Tussen de
lagere schoolkinderen van Har-
kema-Opeinde en het eindredac-
tcurschap onder directe lei
ding van professor J. Waterink
lagen de jaren waarin ze
ploeterde om haar Ideaal te ver
wezenlijken.
In 1952 begon ze als leerling
journaliste bij 'het Deventer Dag
blad. Ze kreeg daarvoor 155
per maand in het handje
en werd geacht te werken van
"s morgens zeven tot 's avonds
laat, maar ze leerde het vak.
Eerder had zij al links en
rechts verhalen geplaatst gekre
gen. Haar eerste verhaal
verscheen in de kinderrubriek
van ons zondagsblad.
Na het redacteurschap van
"Moeder" vestigde ze zich zelf
standig in Zeist, waar ze weinig
verdiende. „Nu leef ik van de
pen", zegt ze eenvoudig. Dat be
tekent dat er intussen twintig
kinderboeken op haar naam
staan. Haar beste boek vindt ze
"Peter het Bergindiaantje",
waarvoor ze een reis naar Ve
nezuela maakte. Het kwam uit
bij Callenbach.
Dezelfde uitgever zorgde voor
haar verhalenbundel „Er was
eens...", die dit jaar in het Duits
verschijnt. Bij Van Goor zit het
jongensboek „Ontvoering per
charter" dat eveneens in het
Duits werd vertaald. Haar
nieuwste boek is een meisjesro
man dat ook door een. man gele
zen kan worden: „Wat is er
toch, Frank?" (187 blz. Gloria
reeks ƒ4.90, anders ƒ6.90, Uitg.
La Rivière en Voorhoeve,
Zwolle). Op de flap zette de
uitgever: „Een boek uit de har
de realiteit van het leven". Dat
is wel wat teveel gezegd, want
het verhaal berust op louter
fantasie al is het waar dat vele
verlovingen stuk lopen.
Liesbet. apothekersassistente,
is dolgelukkig als haar verloof
de Frank een flinke opslag van
zijn baas krijgt. Dan hoeft ze
niet langer op kamers te wonen
en krijgen hun trouwplannen
vaste vorm. Haar ouders zijn
namelijk in Congo. Frank koopt
een auto, daarna een flat; het
is te mooi om waar te zijn. Hij
dreigt Liesbet met geheimhou
ding. Zij begint argwaan te
koesteren en niet ten onrechte.
Het draait zelfs op een ontvoe
ring van Liesbet uit en aan het
eind is zij de hoofdpersoon in
een dramatische ontknoping.
Dit meisjesboek is dus eens
van een heel ander genre „ze
krijgen elkaar niet", met toch
een blij, open slot dat iets aan
de fantasie van de lezer
overlaat.
„Komt er een vervolg op?"
vroegen we Tjits Veenstra. Ze
aarzelt, vindt het niet haar bes
te boek. Toch zit het in het
geliefde schrijfsters als Wilma
en mevrouw Van Renes-Bol-
dingh overleden zijn, zijn er
wel anderen die de fakkel over
nemen? Temeer, nu èen christe
lijke roman niet persé meer een
bekeringsgeschiedenis behoeft
te zijn?
„Anna Mertens was heel
goed", zegt Tjits bedachtzaam,
zij is helaas onlangs overleden.
Met haar was ik goed bevriend.
Marianne Colijn is aardig op
een speciale manier die je moet
waarderen. Dan vind ik Jaap
Zijlstra wel goed, erg dichter
lijk. O ja, ik heb contacten ge
noeg in „eigen" kring. Co van
der Steen Pijpers bijvoor
beeld".
„Weet je, Corrie Blei, die
krijgt het in haar vingers" voor
spelt Tjits.
Krijgt Tjits Veenstra wel
eens brieven van lezers "Nooit"
bekent ze en dat is verwonder
lijk. Misschien is Tjits, zij woont
nu in de nieuwe wijk Alexan-
derstad in Rotterdam) teveel de
nuchtere Friezin die moeilijk
(haar) gevoelens prijsgeeft? Het
kan best, al hoeven de tranen
er niet af te druipen!
Jeanne de Vlieger
NODIG VOOR DE KORST: 2 koppen
cornflakes, 1 eetl. suiker, 1'/2 eetl. zach
te margarine.
VOOR DE VULLING: '/2 pakje Mon
Choukaas, 1 eetl. melk, sap van een
halve citroen, mespunt zout, 1 in stukjes
gesneden banaan, 10 in stukjes gesne
den Franse vruchtjes, I. slagroom,
ruim drie eetl. suiker.
Maak de vlokken fijn en meng ze met
de suiker cn margarine. Druk het
mengsel gelijkmatig uit op de bodem
van een pan of bakvorm (10 x 10 cm),
laat het goed afkoelen (gebruik bijvoor
beeld het metalen laatje van de koel
kast).
Klop voor de vulling de eerste vier
ingrediënten tot een smeuiige massa,
eventueel met een electrische mixer.
Roer er de banaan en de vruchtenstuk
jes door. Klop de slagroom met de
lepelgewijs toegevoegde suiker stijf.
Schep ze door het banaanmengsel en
verdeel de massa over de korst.
Laat het geheel goed afkoelen en
garneer met extra banaanplakjes en
vruchtjes.
Veel jongeren zijn omstreeks deze tijd hun
eerste baan binnengestapt. Kwamen jullie
makkelijk aan de slag? Hoe bevalt de over
gang van school naar het bedrijfsleven? Moet
je, om iets in je beroep te bereiken, erbij
studeren, wie betaalt dat en kun je er tijd voor
vinden? Hoe kwam je in die baan terecht?
Schrijf eens tot lering ende vermaeck in Dia
loog. Ook aan jongelui die een vakantiebaan
hadden, stellen we plaatsruimte ter beschik
king en ouderen die smakelijk ,en kort)
willen vertellen van hun eerste baan!
Schrijf ons uw belevenissen. Graag op de
linkerhoek van de enveloppe „Dialoog" ver
melden en in uw brief de keuze van het pakje
dat u tegemoet kunt zien na plaatsing: De
dokter zegt 1, 2, Tipparade of een verrassing.
Verschillende keren kan men tijdens het
afspelen van een contract of tijdens het te
genspel een keuze hebben te doen uit twee
mogelijkheden. Parate kennis en een juist in
zicht in de kaartverdeling zullen ongetwijfeld
van dienst zijn bij het bepalen van de te
spelen kaart.
Vandaag dan ook twee spellen, waarin de
gevolgen van die keuze worden aangesneden.
Het eerste spel resulteerde in een 4 ^-con
tract, door West te spelen, nadat hij met 1 <s?
de bieding had geopend.
H 6 5 3
9 S 2
O A 10 9 4 2
9
A AV2 TT""J B 1094
C? H 8 6 4 3 w O V1°
<>3 Z O HB876
*AH72 V 6
87
C? A B 7
O V 5
B 10 8 5 4 3
Nu troffen West en Oost het niet met de
kaartverdeling, die niet ongunstiger had kun
nen zijn. Na <6 A van Noord kiest hij natuur
lijk 9, die voor de vrouw van Oost wordt.
Ook wanneer hij eerst in 4> snijdt is down
gaan niet te voorkomen (speelt hij troef dan
slaat Zuid de aas en vervolgt met «I», die
wordt ingetroefd), want dan komt Noord aan
doen maken. Men zie bijvoorbeeld A in de
eerste slag en pas daarna O-
63
<3 1094
O HB32
V B 7 6
A H 1087
s? A V 8 5 2
O A 6 4
8
A A 9 5 4 2
6
O 1095
4» H 9 5 4
slag, die een lage troef terugspeelt waardoor
hij alsnog zijn introever maakt op van Zuid.
Ook bij andere speelwijzen is het toch bij
na waterdicht contract niet te redden. De
kaartverdeling staat dat niet toe.
Een frappant spelverloop kan zich in het
tweede voorbeeld voordoen. Zuid moet uit
komen tegen 4 4» van Oost, dat niet is down
te spelen, wanneer de keuze van Zuid in de
eerste slag ten minste de Juiste is, nl. 7.
Een foutieve uitkomst kan Oost zelfs 6 4»
VB
C> HB73
O V 8 7
A 10 3 2
West komt nu aan slag en speelt troef
heer en aas, waarna in succesvol wordt
gesneden. West vervolgt met <?A Oost
loost een en laat een lage 0? introeven.
Oost doet hetzelfde met een lage na eerst
de heer te hebben gespeeld. De cross-ruff is
goed voor klein slem in Men ziet wat de
gevolgen kunnen zijn van een onjuiste uit
komst.
Overigens kwam dit tweede spel voor tij
dens de bridgemarathon In Katwijk aan Zee,
twee weken geleden. Het 24 uur durende
evenement was een doorslaand succes.
De erwtensoep die groot-
noeder vroeger maakte, het
joerenbrood dat je bij tante
eten kreeg, de cake die
loeder bakte, zoiets proef
anagerziekte
61reft ook vrouw
Managerziekte komt evenveel
voor bij zakenlieden als bij,....
huisvrouwen. Niet degene die
het hardst werkt, maar zij die
onder sterke druk van Ide tijd
staat, wordt ziek.
Deze ziekte ontstaat doordat
men tegelijkertijd aan verschil
lende dingen moet denken en
verschillende dingen moet
doen. Dat geldt evengoed voor
-de huisvrouw die te zwaar be-
Iast is, door inwoning, flatbewo-
ning (denk om de buren!) zorg
om moeder of schoonmoeder,
i laar „baan erbij".
Zij klaagt over depressies en
J deze zijn terug te voeren tot
Thet gevoel steeds meer te moe
iten doen en het misschien niet
j meer te kunnen bolwerken.
Hartkloppingen en lüuizelighcid
J zijn symptomen. De behande
ling bestaat vaak uit een veran
dering van leefklimaat.
Wij hopen dat deze mooie zo
mer tot een zorgelozer leven
heeft geleid, zodat we met opge
ruimd hart en hoofd herfst en
jwinter tegemoet kunnen gaan.
j) Bekijk eens hoe u uw leef
wijze kunt veranderen als u
dat gejaagde gevoel kent
eventueel in overleg met uw
i* huisarts.
je toch tegenwoordig niet
meer! U kent dergelijke
klachten, meestal komen ze
uit de mond van bejaarde
mensen. Waren de maaltij
den vroeger werkelijk zo
veel beter? Hebben ouderen
minder interesse in het
eten-van-nu?
Studies hebben aangetoond
dat de smaakveranderingen die
ouderen waarnemen, hun oor
sprong vinden in het afnemen
van de eigen smaakzin. Dit is
een van de physiologische wijzi
gingen die horen bij het proces
van het ouderworden.
De afbraak van de smaakpa
pillen begint omstreeks het 45e
levensjaar en het neemt ver
sneld toe na de leeftijd der ster
ken.
Door vermindering van eet
lust en andere factoren het
is niet altijd makkelijk meer je
potje te koken, ongezellig om
alleen te eten, je verbruikt min
der energie en hebt dus niet
zo'n trek zijn ouderen vaak
in meerdere of mindere mate
ondervoed. Speciaal geldt dit
de bestanddelen kalk, vitamine
C, ijzer en riboflavine, een vita
mine B.
Onze „smaakzones" liggen
aan de binnenkant van de wan
gen, op de lippen, aan onder
kant van de tong, midden bo
venop de tong en aan de tonsil-
len. Daar voltrekt zich dus ook
het smaakverlies. Een kind
heeft op al deze plaatsen door
gaans goed ontwikkelde smaak
papillen.
Ouderen mogen minder eten,
maar zij dienen een voldoende
variëteit aan voedingsstoffen
tot zich te nemen. Een goed
uitgebalanceerd dieet bevat
eiwitten, niet teveel koolhydra
ten, weinig vet, bij voorkeur be
staande uit onverzadigde vet
ten, veel vitaminen en minera
len. Ouderen zien er daardoor
beter uit, zullen zich beter voe
len, bouwen een grotere weer
stand op tegen infecties en li
chamelijk letsel.
Begin de dag met een goed
ontbijt dat reeds eenderde ver
tegenwoordigt van het totaal
aan voedsel voor de hele dag.
Lief kijkbuisvolkje, van 1
—september af kunnen we weer
mc<dagelijks de Fabeltjeskrant
ezen. Cocki Goudsmit (foto)
^heeft de dieren allemaal al op-
getrommeld, met de bood-
,n schap dat zo meteen het bui-
tenbos en het binnenbos en
tiet te vergeten het enge bos
- al zit Bor de Wolf daar
meestal in zijn eentje weer
vrij is voor hun activiteiten.
Het is te hopen dat de schildpad
zich wegens zijn beurse schild niet
verhaal, dat er voor Liesbet
een heel nieuw perspectief
wenkt. „Misschien later", wim
pelt Tjits Veenstra af, ze moet
er eerst afstand van nemen. In-
tussen staan andere meisjesboe
ken op stapel. Tjits Veenstra
neemt haar schrijversschap
hoogst serieus. Ze is lid van de
vakgroep letteren en penning-
meesteresse van de Bond van
Christelijke Kunstenaars.
Ik leg haar de vraag voor die
een lezeres al eens stelde: Nu
..Ik ben maar een gewone huisvrouw, kan de ont
wikkeling die de laatste jaren aan de gang is, niet
meer volgen. Ik kan alleen zeggen wat is God goed
dat Hij de mens zoveel wijsheid geeft dat zoiets tot
stand kan komen", aldus mevrouw H. N. -S te N. Zij
vraagt zich af of het geld goed besteed is, het i.s
alleen het grote „ik": wie is het eerst op de maan?
Zij wil het geld ook liever voor hongerende kinderen
uittrekken maar, veronderstelt deze lezeres: een ding
is mogelijk, terwijl ze aan de maan bezig zijn, blijft
er misschien een derde wereldoorlog uit. Ze hebben
het er erg druk mee en het kost veel geld.
Wim G. te Nwl. vraagt zich af in hoever er bij de
geplaatste reacties van lezers sprake is van eschato
logische conclusies die getrokken worden om een
gevoel van veiligheid en orde te creëren in bepaalde
kringen. Een Essenen-beweging of een heilige profe
tische onrust a la Jeremia? Hij krijgt de indruk, dat
er ..te veel geheerst wordt" over de bijbel. Elke tekst
moet dan maar waar zijn en uitgelegd worden (in de
praktijk zoals het in de kraam te pas komt). Hebben
we oog voor de cultuurhistorische achtergrond van
de bijbel? Lees de brieven van Paulus. Een vrouw
had in die dagen niet veel te zeggen. Niemand zal
hieruit de conclusie trekken: de vrouwen allemaal
zwijgen. De bijbel is geen encyclopedie, maar een
heilsgeschiedenis. Ook geen boek om veiligheid en
orde te garanderen, maar een boek dat vraagt om
bestaande strukturen in de Heer te beleven.
eeuwen geleden, hoe kan je een zo'n oud boek ter
hand nemen om anno 1969 een maanrels te veroor
delen? Alleen om het feit dat er niets van in hun
boek beschreven staat. Deze mensen leven met hun
verstand nog In het stenen tijdperk."
„Iedere technische uitvinding heeft stof doen op
waaien. Denk aan trein, auto en vliegtuig. Het was
duivels, werd er gezegd. Ook nu Is er veel kritiek op
de maanreis" constateert mevrouw R.O. - L te R.
Een volgende geslacht zal het reisje naar de maan
heel gewoon vinden. Is het „zonde" als de mens
zoiets groots kan presteren? De mens mag uit de
schepping halen wat hij kan. Iets anders is: wordt
het gebruikt tot heil der mensheid of loopt het uit op
haar ondergang? Wat de kapitaalverslinding betreft:
laten we ons eens afvragen wat we zélf doen voor
armen en behoeftigen."
Mevrouw G. v. d. H. gelooft, dat de Heer in Zijn
eindeloze goedheid deze maanreis heeft doen geluk
ken om de menselijke nieuwsgierigheid te bevredigen.
Of we ooit profijt mogen trekken van de maan? Dat
deden we al voor de ruimtevaart. Vooral in de oor
logsjaren, wat hebben we toen de maan gewaardeerd.
De heer A.V. te R. is geschrokken van de schrij
vers die de ruimtevaart met bijbelteksten te lijf gaan:
„Dan vraag ik mij af: mensen waar zit jullie verstand
toch? Het bijbelboek handelt over een tijd van vele
t B U B B B a'S iuffrouw Ooievaar het hoort,
'A. u a m mm m *1% —4 B m JÊn neemt ze hem meteen mee naar de
meer zo appelig voelt en dat Jodo-
cus dat eeuwige nagelbijten nu ei-
delijk eens heeft afgeleerd. En zou
Meindert het paard weer zijn zon
dagse tuig moeten aantrekken om
te gaan collecteren voor de be
hoeftige dieren van het buitenbos?
Een geheimpje willen we ver
klappen: we gaan kennismaken
met een nieuw persoon dat zijn
Intrede doet. Het is Monfert de
mol, maarsnaveltjes toe, want
vast aangerend om zijn pels uit te
stoffen.
Er zal zelfs nog een tweede nieu
weling verschijnen.
Veel plezier dus, en: oogjes
open in Fabeltjesland.
56
„Ja, met Koert Terwindt. Is de commissaris aanwezig?.-
Ja, graag. Ja...? Mooi zo. Wil je mij dan even doorverbin
den?" hoorde Verster hem zeggen. Daarna volgde een
gesprek tussen de commissaris en Terwindt met het gevolg
dat Verster dadelijk daarop in een run vertrok en binnen
een uur weer terug was met het zozeer verlangde bewijs in
zijn bezit.
„Kerel, wat ben ik je dankbaar," zei hij enthousiast. „Ik
ga nu onmiddellijk naar dat adres en je zou me dan een gewel
dig groot plezier doen als je mee wilde gaan."
„Ik heb anders 'n verrekte honger...." protesteerde Ter
windt, maar hij lachte erbij zodat Verster begreep dat dit
hem niet zou weerhouden van de partij te zijn.
„Ik houd je dan later vrij voor een lekker etentje, goed?"
vroeg hij glimlachend. Terwindt trok een grimas.
„Vooruit dan maar en dan zal ik voorde zekerheid wat
attributen van mijn eerzaam beroep meenemen," antwoord
de hij grinnikend. Hij ging naar een kast en zocht tussen
diverse voorwerpen die daar op een plank lagen en waarvan
hij er enkele in zijn zakken liet verdwijnen.
„Bewaar me, dat lijken wel inbrekerswerktuigen," zei
Verster verbaasd.
„Jullie verbrijzelen soms een deur als dat noodzakelijk is,
ik doe dat in zo'n geval op een gemakkelijker manier,"
antwoordde Terwindt lachend. Verster glimlachte, maar ging
er niet verder op in. Ze verlieten het vertrek en reden even
later in de richting van de Warmoesstraat. Op het Oude
Kerksplein parkeerden ze de wagen en gingen te voet naar
het opgegeven adres. Bijna onmiddellijk nadat ze gebeld
hadden werd de deur geopend door een wouw van tegen de
zestig, gekleed in een niet meer schone, rose blouse en een
grijze rok vol vlekken die beide om haar dikke lichaam
spanden.
Haar haren, grijs bij de wortels en voor de rest hoogblond
waren tot een fantastisch gekruld kapsel bewerkt waardoor
haar gezicht met de zware make-up deed denken aan een
poppekop. Het geheel leverde een beeld dat geen twijfel aan
haar vroeger beroep overliet. In het verlepte gezicht vielen
de ogen op die groot en helder bruin waren en hun jeugdige
glans hadden behouden. Bij het zien van de twee keurig
geklede heren glimlachte ze uitnodigend.
„Goedemiddag heren. Wou u mij spreken of geldt uw
bezoek iemand anders?" vroeg ze met een schorre, maar niet
onprettige stem.
„Misschien mogen we even binnenkomen? We zullen u
niet te lang ophouden," zei Verster op innemende manier en
eveneens glimlachend.
Een korte aarzeling, toen trad zij achteruit om hen te
laten passeren. „Komt u dan maar." Ze opende de deur van
een kamer en liet hen voorgaan. Het vertrek dat zij betra
den lag aan de achterkant van het huis. Het was kleinburger
lijk ingericht tot een soort salon of ontvangkamer. De twee
smalle ramen gaven uitzicht op een met donkere tegels
geplaveid plaatsje waar enige kisten en een paar vuilnisem
mers stonden. De ruiten waren vuil en de vitrage die ervoor
hing groezelig. Het rook er naar verschaald bier, sigaretten
en goedkope parfum, vermengd met een vislucht die vanaf
het binnenplaatsje door de, een handbreed opgeschoven, ra
men naar binnen scheen te komen.
„Gaat u zitten, heren." Ze trok een paar stoelen iets van
de tafel vandaan en vlijde haar dikke lichaam op een derde
tussen hen in, vanwaar zij hen nieuwsgierig en enigszins
wantrouwend zat op te nemen, maar zij kon hen niet thuis
brengen. Van aanzien kende zij zowat alle agenten en de
meeste inspecteurs van dit rayon. Zij meende, maar was er
niet zeker van een van deze twee wel eens vluchtig gezien te
hebben al kon zij zich niet herinneren waar en wanneer. In
geen geval waren ze van de prinsemarijhier uit de buurt,
dacht ze gerustgesteld.
(WORDT VERVOLGD)
„Vrienden, laat ons de handen ineen slaan," zegt juffrouw Ooievaar,
Zoef de Haas („Ik ben het snelste dier") is alweer weggezoefd om
het Braamstruiksebinnenpad het verkeer te regelen.
-£$■ Myra Hamster stelt voor: „Zullen we even naar de jongens van Bever
gaan met een lekker kopje eikeltjeskoffie?" „Zouden ze niet liever een
glaasje rozebotteltjeslimonade lusten?", twijfelt haar zus.
>wieke de Vos kraait: „Hatsekiedee, lekkere hapjes...." „Stil nou",
meneer de Raaf, „Daar komt dat vervelende mens van ooievaar
Stop ze weg. Zij met d'r eieren met nopjes
-£> „Ja, geef dat waterpomptangetje eens even aan", mompelt Ed Bever,
„dan zal ik dat boutje er eens even inmoeren." „Laat dat voertuig nou
even staan", zegt Willem, „Want het is schaftpauze. Die spoedklus kan
wel even wachten."
WgBBBM I
