anders dan I fIf andere caballero Kiesmannen gefeest en geïndoctrineerd GEZWICHT VOOR DE DRUK ■■■■■■I Uit Je Haagse hof geplukt Willy Dullens wachten duizenden guldens 25 stuks1.75 Maps" f „Koeznetsof een verrader" 4 Doolhof Commandant van moord beschuldigd Vier mensen blootgesteld aan maanstof 5 WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1969 Toneelspeler en TV-acteur Henk van Uisen 'Dit is liet verbijsterende verhaal van een van de 1025 kiesmannen in West- Irian, dat zich zo heet dat tenminste in volkenrechtelijke taal met unanimi teit van stemmen voor definitieve aan sluiting hij Indonesië heeft uitgesproken. De naam van de man kan uit veilig heidsoverwegingen niet openbaar worden gemaakt. Hij was een van de 110 volks vertegenwoordigers, die in Djajapura, de laatste van de acht regentschapshoofd plaatsen, waar via het systeem van mus- hawarah volksbedrog werd gepleegd, over het staatkundig lot van voormalig Neder lands Nieuw-Guinea beslisten. De man was aanvankelijk vast van plan tegen Indonesië te stemmen. Veel andere Papoea's wilden hetzelfde doen. Maar al len zwichtten voor de druk, die uitge oefend werd: bedreigingen met geweld, gevangenisstraf en de dood. M'n zegsman, met wie ik slechts kon spreken in een afgelegen hut in het hos ver weg van de Indonesische bajonet ten voelde zich diep gekrenkt in zijn menselijke waardigheid. Hij sprak van geestelijke terreur,1 van een helse indoc trinatie-tactiek van de zijde van de Indo nesiërs. Hem was de doodschrik op 't lijf gejaagd. Hij was zo bang gemaakt dat hij slechts beaamde wat de Javaanse hersen- spoelers hem voorkauwden. Een zielig hoodje menselijk verdriet. ..Ik schaam me, meneer, ik schaam me diep", zei hij, toen ik hem verliet. „De angst heeft m'n wil verlamd. M'n geest is dof van ellende geworden. M'n volk, m'n vrouw, m'n kinderen, God ik durf niemand meer onder de ogen te komen". k- (Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) DJAJAPURA Ik sta bekend als een anti-Indonesische figuur. Dat is helemaal geen uitzondering. Er is geen Papoea, die het lot van z'n land aan dat van Djakarta wil verbinden. Het is die Indonesiërs hun eigen schuld. Ze hebben het land leeggeroofd, ze hebben armoede en schaarste gebracht, ze hebben hier een groot bezettingsleger gestationeerd, dat met veel machts vertoon optreedt. Papoea's, die er andere opvattingen op nahouden, worden gevangen genomen, gemarteld of zelfs gedood. Zes jaar lang zijn we behandeld als tweederangs burgers, als de waterputters en houthakkers van de hooghartige, neo-koloniale Javanen. De ontevredenheid, die eerst een sociaal-economische achtergrond had, is langzaam maar zeker in een poli tieke richting omgebogen. We willen zelfstandig zijn, onszelf, vrij. Ik heb verschillende malen last met de Indonesiërs gehad. Toen ik tijdens een bezoek van een minister vergeten had de rood-witte vlag uit te steken, drongen militairen m'n huis binnen en gelastten me dit alsnog te doen. Ik ben herhaaldelijk als een klein kind op de vingers ge tikt, als ik geen speldje cïroeg, waar uit mijn aanhankelijkheid met Indo nesië moest blijken. Ik doe dat tegenwoordig trouwens altijd. Sinds bij m'n vriend voor het zelfde vergrijp de hele inboedel kort en klein geslagen werd, neem ik voor zo'n onbenulligheid geen enkel risico meer. Kneedbaar Toen kwam de verkiezing, zeg maar: de selectie, voor de pepera, de volksraadpleging. Ze moesten mij wel nemen (over het waarom kan niet worden uitgeweid, omdat dit de icfentiteit van m'n zegsman zou kun nen onthullen - L. v. B.), hoewel mij duidelijk werd gemaakt dat ze liever iemand anders hadden aangewezen. Een meer kneedbare figuur, ëen man, die gemakkelijker te beïnvloeden zou zijn. Als ik daar nog aan denk, en ook aan de moed, die ik eruit meen de te moeten putten.... Ik ben net zo kneedbaar gebleken als iedereen. Ik ben als was in hun vingers gewor den. Twee weken voor de mushawarah- bijeenkomst in Djajapura werden al le 110 vertegenwoordigers van de stad en de streek in een complex van gebouwen opgesloten, dat door mili tairen werd bewaakt. Contact met de buitenwereld was onmogelijk. Offi cieren in uniform of in burgerkleren waren onze permanente begeleiders. De indoctrinatie en de omkoperij konden beginnen. We kregen allemaal kleren en geld en net zoveel sigaretten en tabak als we maar wilden hebben. Ze kwamen plotseling met een dure transistorra dio aandragen voor iedereen één. De verzorging kon niet beter zijn. Ze behandelden ons als hoge heren en nodigden ons uit voor alle mogelijke excursies. Met z'n allen gingen we varen op een grote marineboot. Het schip joeg met grote snelheid door het water. En om ons te imponeren, om ons de macht van de Indonesische strijd krachten te tonen, gingen ze met geschut en mitrailleurs schietoefenin gen houden. We werden naar het vliegveld van Sentani gereden om een luchtreisje te maken. Het weer was te slecht de vliegtocht ging dus niet door vandaar dat er werd omgeschakeld op een bustour om de omgeving te bekijken. De bussen, waarin we elke dag op nieuw werden rondgereden, waren behangen met rood-witte vlaggen. En we moesten alle mogelijke Indone sische nationalistische liederen zin gen. vooral als we door Djajapura gingen. Propaganda Dit alles was nog wel te dragen, meneer. De propaganda lag er dui- dik bovenop, en je hoefde jezelf niet al te veel geweld aan ie doen je Indonesische opdrachtgevers te ple zieren. De vernederingen kwamen echter tijdens de redevoeringen, die je ver plicht was aan te horen. Je ging er kapot aan. Ze maakten je zo bang en hun methoden waren zo duivels dat je ziel ineenschrompelde, en je nog slechts hun taal wilde spreken. De man, die m'n zelfrespect volko men brak, was brigade-generaal Ali Moertopo, die zich als de oppcr- hersenspoele.r ontpopte. Twee uur lang sprak deze speciale afgezant van president Soeharto ons toe. Toen hij uitgesproken was, had hij ons allen de wil ontnomen tegen de aansluiting bij Indonesië te stemmen. Wat hij zei? Hij begon met op te merken dat Indonesië de grootste mi litaire macht van heel Zuid-Oost- Azie was. Het was in staat elke mo gendheid schrik in te boezemen, 't Ging Djakarta niet om ons, Papoea's, maar om West-Irian als grondgebied. Als we zelfstandig wilden zijn, spotte hij, moesten we God maar vragen of Hij zo vriendelijk zou willen zijn een eiland in de Stille Oceaan te laten verrijzen, en daar moesten we dan maar heentrekken. De Amerikanen konden we ook schrijven. Ze hadden net de maan betreden en misschien wilden ze daar wel een plekje voor ons inrichten. 't Bleef daar niet bij. Generaal Moer topo hield ons voor dat 115 miljoen Indonesiërs jarenlang voor West- Irian hadden gestreden. Ze hadden er veel offers voor gebracht. Ze zouden dan ook niet dulden dat hun natio nale aspiraties door een handjevol Papoea's zouden worden doorkruist. Bedreiging Met degenen, die tegen Indonesië zouden stemmen, zouden korte met ten worden gemaakt. Hun vervloekte tong zou worden uitgesneden, hun kwade mond zou worden open gescheurd. Maar voordat de wraak van het Indonesische volk hen trof, zou generaal Moertopo zelf ingrijpen. Hij zou hen persoonlijk ter plaatse doodschieten. Wat doe je dan, meneer? Wie brengt dan de moed nog op tegen te stribbelen, vooral als je weet dat 't toch niet helpt? Een mensenleven telt niet in Indonesië. Ze hadden ons bo vendien bang gemaakt met het ver haal 't kan waar zijn, maar 't kan ook een stuk gemene propaganda zijn dat in Merauke twee halsstarrige kiesmannen waren vermoord. Drie dagen voor de mus^hawarahbijeen- komst daar zouden ze door Indone sische militairen zijn neergeschoten, omdat ze niet van plan bleken te zijn voor de gestelde eisen te bukken. De generaal vroeg ons tenslotte één voor één wat voor stemopdracht we van het volk hadden meegekregen. Niemand durfde iets anders te zeggen dan dat hij voor Indonesië zou kie zen. „Ik ben hier heel blij mee", zei onze treiteraar toen. „Ik had trou wens niet anders verwacht van Deze week worden op het IJsselmeer de Nederlandse kampioenschappen zeilen in soloklasse gehouden. Op de foto: de start. De wedstrijden zijn georganiseerd door KNZRV Hollandia. verstandige mensen zoals u. Ik heb goede nota genomen van uw ant woorden. Stemt u straks anders, dan verraadt u het volk". Die arme dominee Hokujoku. Ik had met hem te doen, omdat hij wel op een heel infame wijze door gene raal Moertopo verkreukeld werd. „Ik heb vernomen", loog de gene raal, „dat alle kerkmensen voor aansluiting bij Indonesië zijn. U weet dus wat u straks te doen staat. U bent groot, ik ben klein. Ik weet echter dat mijn kleine ziel zich één voelt en tot in de dood verbonden met Indonesië. In uw veel grotere ziel moet dat een nog veel sterkere gewaarwording zijn." De dominee werd daarna opgedra gen het lied „Van Sabang naar Me rauke" te dirigeren. Alle kiesmannen, ook ik, zongen het luidkeels mee. Zo hebben ze ons verpletterd, me neer. Zo hebben ze onze weerstand gebroken. Ik zweer dat alles wat ik u verteld heb, op waarheid berust. Ik voel me een lafaard en ik ben dat ook. Ik hoop dat ik me eens voor deze vernederingen zal kunnen wre ken. De aftrap voor de wed strijd AjaxAlemannia Aken was de laatste officiële schop, die Willy Dullens tegen een voethal gaf. Rechts van hem Johan Cruyff, die zelf niet mee speelde in deze wedstrijd. Willy Dullens nam gister avond afscheid van zijn be wonderaars, die het gehele stadion vulden. Willy en zijn vrouw groetten ook dankbaar het publiek, dat in grote getalen naar het Olympisch stadion was gekomen om de wed strijd te zien. - 1 fi; - v T, - nu, ,rl w-v 'wSStm. -Hr*' 1 Vit schrijversbond gezet MOSKOU De liberale Russische schrijver Anatoli Koeznetsof (40), die vorige week verkoos in het westen te blijven, is uit de Russische schrij versbond gezet wegens "verraad aan het socialisme en politieke en morele dubbelhartigheid". Dit stond gisteren in het Russische orgaan van de vakbond van de schrijvers. Het artikel was onderte kend door de populaire romanschrij ver Boris Polevoy. (Koeznetsof had overigens nadat hij was overgelopen al gezegd dat hij uit de bond was gegaan). Het artikel in Literatoerna Gazeta wordt gezien als het eerste salvo in wat vermoedelijk een uitgebreide perscampagne zal worden die tot doel heeft de reputatie van Koeznetsof in de Sow jetunie te vernietigen. DOOR De Haagse gemeentebegroting zal wel weer forse tekorten vertonen, maar toch zou ik zeggen: als er er gens nog een potje te verdelen is, laat er dan eens wegwijzers var maken. Het zou vreemdelingen èn Hage naars veel gemak bezorgen. Ook de Hagenaars, want wie van hen behoort tot het snel uitdunnen de soort der lopelaars, heeft dag werk aan het wegwijzen. Medevoetgangers houden ze aan; automobilisten betoeteren ze, dolge lukkig eindelijk een aanschietbaar persoon te vinden. De straatagent is in de residentie verdwenen en de bliksemsnel verschijnende en ver dwijnende witte wagens met poli- tiebemanning zijn voorbij voor men het weet. Neem bijvoorbeeld de weg naar Ockenbur.g, Europa's grootste cam ping is me wel verteld. Alle auto mobilisten, die uit de richting stad komen stuiten bij het begin van de Laan van Meerdervoort op het een richtingsverkeer, wat wil zeggen, dat richting Kijkduin - Ockenburg verboden toegang is. Ze worden nog wel achter het Vredespaleis omgeloodst, maar dan zijn ze volkomen de kluts kwijt. Vijftig meter verder ligt de laan van Meerdervoort, recht toe recht aan leidend naar het begeerde doel. Weten zij veel... Ze zwenken de Groot Hertog inne- laan op en belanden overal, behalve waar ze wezen willen. Alleen het Gemeentemuseum en Madurodam hebben wat extra bord jes, die ze van verre aankondigen. Vredespaleis, Mauritshuis, de Sche- veningse haven, het Westbroekpark, om maar een paar toeristische trek pleister te noemen, zouden best zo hier en daar een vingerwijzing kun nen gebruiken. Het is toch al zo'n ingewikkelde zaak met de Haagse straatnamen. Een Parkstraat, een Nieuwe Park- laan, een Parkzijde en een Parkweg. De Zorgvlietstraat ver van Zorg vliet; het Mauritsplein in een volko men andere wijk dan de Mauri tska- de; de Jan Hendrikstraat, Prins Hendrikstraat en Frederik Hendrik laan kilometers uit elkaar. Een Schoolstraat tussen Rivier- vismarkt en Grote Markt en een Nieuwe Schoolstraat aan de andere kant van het stadshart tussen Ka zernestraat en Mauritskade. De Kerklaan is in Scheveningen, het Kerkplein in het centrum van Den Haag en de Kerkstraat net ach ter de Mauritskade bij de Schelpka de. De Houtlaan bij de Loosduinse- weg en de Houtmarkt bij het Spui. Overigens im er nog een Jan van Houtstraat, een Korte en een Lange Houtstraat en een Houtweg, of lie ver twee Houtwegen; namelijk één bij de Hooigracht en één in Loosdui nen. Knap de Hagenaar, die ze alle maal de vreemdeling kan uitduiden! Ajax ivon benefiet-wedstrijd AMSTERDAM Ruim .->0.000 toeschouwers bij de bene fiet-wedstrijd Ajax-Alemannia Aken dinsdagavond in het Olympisch Sta dion te Amsterdam gespeeld ten bate van Willy Dullens hebben er voor gezorgd dat de gehandicapte Limburgse voetballer een bedrag dat tussen de ƒ150.000 tot ƒ200.000 ligt kan incasseren. Ajax versloeg in deze wedstrijd de Duitse ploeg met 21. De toeschouwers zagen dat de ver- nieuwse Amsterdamse ploeg ook zon der Johan Cruyff, die wel samen met Willy Dullens de aftrap deed, een bijzonder aantrekkelijke wedstrijd kan spelen. Bij Ajax liepen de com binaties in de eerste helft uitstekend. De veldspelers verwisselden herhaal delijk van plaats en op dit voortdu rend switchen kreeg Alemannia geen greep. De Duitsers hadden vooral in de aanvangsfase bijzonder veel moei te met het soms razendsnelle Ajax, dat als oogst van zijn gave voetbal twee „vroege" treffers binnenhaalde. Twee doelpunten Ajax nam al na vijf minuten een voorsprong door Swart, die een mo ment van onachtzaamheid nauwkeu rig afstrafte. Doelman Scholier wilde de bal naar zijn rechtsachter Pawel- lek plaatsen, maar Swart was er eer der bij en scoorde onhoudbaar. Ajax behield de overhand. Uit een combi natie waar praktisch het hele elftal aan had deelgenomen, kwam het goe de tweede doelpunt in de elfde mi nuut tot stand. Linksachter Krol ging snel mee naar voren, kreeg van rechtsachter Suurbier een pass op maat en schoot met een ferm schot de bal voor de tweede keer in het Akense doel. Geleidelijk stelde Alemannia zich beter in op de acties van Ajax en Kapellmann dwong aan de andere Op Vietnamees SAIGON De commanrfant van de speciale Amerikaanse troepen in Vietnam, kolonel Robert Rheault. wordt met zeven van zijn mannen beschuldigd van moord met voorbe dachten rade op een Vietnamees. De moord is op 20 juni gepleegd bij het hoofdkwartier van deze „groene baretten", op ruim driehonderd kilo meter van de Zuidvietnamese hoofdstad Saigon. Vier weken tevo ren was Rheault benoemd tot com mandant van de „groene baretten". De andere beschuldigden zijn vijf officieren en twee onderofficieren. Zij zijn, evenals kolonel Rheault, van hun functie ontheven. Ze worden vastgehouden in het Amerikaanse hoofdkwartier in Long Binh. De „groene baretten" zijn speciaal opgeleid voor het bestrijden van guer rillatroepen. Zij bezetten, tesamen met ongeregelde Zuidvietnamese troepen, buitenposten langs de Zuid vietnamese grenzen. Over de identiteit van het slachtof fer is niets meegedeeld. kant van het veld Stuy tot een moei lijke redding. Na rust zette het herstel van de Duitsers zich door. Het tegendoelpunt van Alemannia was een tamelijk goedkope treffer. Scheidsrechter Van Gemert zag in een actie van Suurbier tegen Ten- bruck een volwaardige overtreding en dat leverde een strafschop op, die Walter gebruikte om de achterstand van Alemannia tot 12 terug te brengen. Ook in quarantaine HOUSTON In het maanlaborato- rium in Houston is gistermiddag be smettingsalarm gegeven nadat een vacuumpijp die mogelijk besmet maanmateriaal bevatte, bleek te lek ken. Drie technici en een vrouw wer den aan het ontsnappende stof bloot gesteld en zijn in speciale afzondering opgenomen in het quarantaine-ge bouw. Het viertal bluft geïsoleerd van de 19 mensen, die sinds de landing van Aldrin, Armstrong en Collins in qua rantaine zijn om te voorkomen dat zu eventueel een gewone'aardse in fectie overbrengen en daardoor zou den verhinderen dat de drie ruimte vaarders maandag hun afzonderings ruimte kunnen verlaten. Onmiddellijk na het besmettings alarm zetten alle in het laboratorium aanwezige mensen hun maskers op. Twee mannen waren be2ig een man kement aan de pijp te verhelpen toen het lek ontstond. Een derde, die kwam kijken, werd eveneens „besmet" even als de 20-jarige mej. Owen die aan de proefnemingen op de met maan stof ingespoten muizen meewerkt. NASA-medicus dr. Charles Ber ry zei dat de lek kende pijp door de kamer loopt waar de lijkjes van muizen wor den onderzocht die met maanstof zijn ingeënt. Sinds het laboratorium in gebruik is, heeft men al ver scheidene malen alarm geslagen, met name als de handschoenen van de mensen die het maanstof onder zoeken, inscheurden. De vier nieuwkomers in het quaran taine-gebouw konden niet meegenie ten van de champagne en de grote taart die werden opgediend tergele genheid van Niel Armstrongs ver jaardag. De eerste mens op de maan werd gisteren 39 jaar. De kok van het quarantainegebouw had 39 kaars jes op de taart gezet. LAGOS De Nigeriaanse regering heeft gisteren in scherpe bewoordin gen het voorstel van het Rode Kruis afgewezen om voor Biafra bestemde hulpgoederen op neutraal gebied te laten controleren. De federale autori teiten willen alleen dergelijke zen dingen toestaan, als de inspectie op Nigeriaans gebied gebeurt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 5