Onrust en verzet in West-Nieuw-Guinea
Wildpark-droom van baron
door gemeente verstoord
Prof. Odell:
aardgas is
buitenlands
voordeliger
APOLLO-IO GEZIEN
i UIT DE MAANTAXI
VLEUTEN WIL GEEN LEEUWEN EN TOERISTEN
Geen protest
bij VN over
West-Irian
Yorty blijft
burgemeester
Los Angeles
mr. G.J.deLint
CHU zal initiatief
nemen als Veringa
het niet doet
DONDERDAG 29 MEI 1969
heeft het foto- en filmmateriaal
van de maan aan een diepgaand
onderzoek onderworpen en is
tot de conclusie gekomen, dat
een landing op de maan uitvoer
baar is. Er is niets te vinden, dat
de maanlanding in juli kan ver
storen, verzekerde de geoloog
1 van het Apollo-project John
I Dietrich.
Het landingsterrein van de Apollo-
11 ligt in de Zee der Stilte. Het is
een vrij vlak terrein met een aantal
kleine kraters in de onmiddellijke
nabijheid ervan.
De NASA heeft intussen enkele
foto's en de kleurenfilms die tijdens
de Apollo-10 vlucht gemaakt zijn,
vrijgegeven.
Op de onderste foto ziet
men de Apollo-10-capsule boven de
maan. De horizon is ongeveer 375
I nautische mijlen ver. Deze foto werd
gemaakt door de astronauten Staf
ford en Cernan uit het maanlan-
dingsvaarutig, na ontkoppeling van
het moederschip.
De bovenste foto toont de maan
van dichtbij gezien, waarbij de
krater Triesnecker ongeveer 17
nautische mijlen in diameter dui
delijk in het oog springt. Rechts op
de achtergrond, achter het hoogland,
de Zee der Wolken.
Gebleken is, dat enige door de
I astronauten geschoten films, onder
belicht zijn. De ruimtevaarders wijten
hun vergissing aan de zeer lage
zonnestand bij de Terminator, de
grens tussen lioht en donker op de
maan, waardoor zij de neiging had-
Iden de hoeveelheid licht te over
schatten. Maar het NASA-laboratori-
um hoopt daarvan nog iets te kunnen
maken.
Stafford, Young en Cernan hebben
woensdag intussen hun tweede dag
van een technisch „kruisverhoor"
ondergaan. Op de vragen van de chef
van ruimtevaarders, Donald Slayon,
hebben zij alles geantwoord wat zij
zich konden herinneren van hun acht
dagen durende vlucht. De gesprekken
zijn op de band opgenomen.
AGADIR De Russische arts aan
boord van de papyrusboot Ra van de
Noor Thor Heyerdahl is ziek. Uit een
in Marokko opgevangen radiobericht
bleek dat Yoeri Cenkevitsj (32) hoge
koorts heeft en met antibiotica wordt
behandeld.
Aan boord van de Ra op zijn vier
duizend mijl lange reis naar het
westelijk halfrond is overigens alles
wel. De boot blijkt zeer stabiel te
zijn.
DEN HAAG Welke betekenis heeft het
persbericht van 23 inci, waarin is gemeld dat
Indonesië en de VN een „akkoord" hebben
gesloten inzake West-Nieuw-Guinea? Zou de
Nederlandse regering aan dat bericht enige
waarde kunnen toekennen, en zo ja, welke?
Het akkoord zou inhouden, dat de Papua's
voor een bepaalde vorm van autonomie zouden
mogen gaan kiezen. Maar een dergelijk ak
koord lijkt onbestaanbaar met het oog op de
overeenkomst van 1962, die grondslag werd
voor het besluit van de Nederlandse regering
en het Nederlandse parlement om het Neder
landse bestuursapparaat uit WNG terug te
trekken.
In die overeenkomst is uitdrukkelijk be
paald, dat de inwoners van WNG voor het
einde van het jaar 1969 het zelfbeschik
kingsrecht zullen mogen uitoefenen en daarbij
in staat zullen worden gesteld te beslissen (a)
of zij bij Indonesië wensen te blijven (b) of zij
hun banden met Indonesië wensen te verbre
ken. Pas als zij zouden beslissen bij Indonesië
te willen blijven, zal de vraag aan de orde
kunnen komen, of daarbij een bepaalde vorm
van autonomie zal worden voorzien.
ONE MAN. ONE VOTE
In de overeenkomst van 1962 is ook uitdruk
kelijk bepaald dat het recht tot deelneming
aan de uitoefening van de zelfbeschikking is
toegekend „in overeenstemming met het inter
nationaal gebruik" aan „alle volwassenen".
Er zal dus een echt plebisciet moeten worden
gehouden, zoals bijv. in het Vredesverdrag van
Versailles werd bepaald voor het Saargebied,
en de verwijzing naar het internationaal ge
bruik moet zijn bedoeld als een verwijzing
naar de volksraadplegingen die destijds daar
en elders onder internationaal toezicht hebben
plaats gevonden.
Het verdrag van 1962 is op dit punt ook
duidelijk met betrekking tot het gebruik van
wat de Indonesiërs noemen „musjawarah", een
raadpleging waarbij de beslissing van de, ge-
raadpleegden wordt bepaald of sterk beïnvloed
door de organen, die raadplegen. Door de ver
wijzing naar het internationaal gebruik wordt
in het verdrag dit typisch Indonesische gebruik
uitgesloten.
Het wordt in de overeenkomst alleen erkend
t.a.v. de vaststelling van de „procedures en
geëigende methoden, die moeten worden ge
volgd om de vrijelijk tot uitdrukking gebrach
te mening van de bevolking te constateren".
Alleen over die procedures en methoden zou
overleg (musjawarah) mogen plaats vinden, en
wel met de vertegenwoordigende raden. Maar
daarvan is niets terecht gekomen, omdat de
Indonesische machthebbers reeds omstreeks
1963 die raden hebben laten verdwijnen.
Volgens het persrelaas van 23 mei zou de
Nederlandse regering zich niet hebben laten be
wegen het akkoord tussen Indonesië en de
VN-man Ortiz Sanz, over de autonomie voor
de Papua's, goed te keuren. Natuurlijk niet,
gezien de duidelijke afspraak van 1962.
De Nederlandse regering is als partij bij de
overeenkomst van 1962 garant voor de werke
lijke uitoefening van het plebisciet ten gunste
van de bevolking van WNG en zou van die
garantie slechts ontslagen kunnen worden op
grond van een uitspraak van die bevolking,
welke Indonesië zich blijkbaar juist niet wil
veroorloven.
In dit verband is veelzeggend het bericht dat
minister Luns niet tevreden is gesteld door de
toezeggingen van minister Malik en daarover
heeft gezegd: „Het meest belangrijke in het
keuzeproces is de geloofwaardigheid". „Zelfs al
zou een systeem worden gevolgd dat aan de
hoogste democratische eisen voldoet, dan nog
blijft de geloofwaardigheid".
De minister koesterde blijkbaar onvoldoende
vertrouwen in een fair play van de kant van
Indonesië, waarmede aan de Nederlandse ga
ranties voldoende zou worden tegemoet geko
men.
DE ROL VAN DE V.N.
Dat betekent, dat Nederland stellig niet zal
kunnen aanvaarden dat er door Ortiz Sanz de
hand zou worden gelicht met (je strikte nako
ming van de overeenkomst van 1962 door Indo
nesië. Dan immers zou de geloofwaardigheid
van het keuzeproces nog verder worden ver
minderd.
Men moet daarbij behoorlijk in het oog hou
den dat dc VN-vcrtegcnwoordiger geen enkele
vrijheid heeft om mee te werken aan verkeer-r
de toepassing van de overeenkomst van 1962,
voorzover die niet door beide partijen aan
vaardbaar zou worden verklaard. Daarom is
het niet geloofwaardig dat Indonesië en Ortiz
Sanz zouden zijn overeengekomen dat de Pa
pua's slechts zullen mogen kiezen voor een
bepaalde vorm van autonomie.
HET BELEID VAN LUNS
Het ls van belang, dat de regeringspartijen
aan minister Luns alle steun zullen verlenen
die deze ook in het parlement zal behoeven om
te kunnen vasthouden aan de eis van een eer
lijke uitvoering van de overeenkomst van 1962.
Er wordt duidelijk druk geoefend om de rege
ring van deze rechte weg af te brengen, en dat
is vooral een nare zaak omdat er voor Neder
land geen andere weg is. Dat is niet alleen een
principe-kwestie of een rechtsstandpunt zonder
alternatief, maar ook een zaak van beleid en
vooruitzien.
Indien Indonesië de overeenkomst van 1962
niet wil nakomen, wordt dat straks onafwend
baar een belasting voor de goede betrekking
tussen Indonesië en Nederland, waaronder die
betrekkingen zullen verkommeren en
waarschijnlijk wel weer zullen bezwijken. Het
is kortzichtig om te willen avonturen op een
lijmen van de betrekkingen op dit moment.
EIGEN BELANG INDONESIË
Als Indonesië de overeenkomst van 1962 niet
volgens de afspraak uitvoert, komt het zelf
met grote brokken te zitten.
Een van de hoofdredacteuren van het Alge
meen Handelsblad trof reeds een vergelijking
met het geval Zuid-West-Afrika. Hij stelde
daarbij, dat de regering van Zuid-Afrika er
vanuit gaat dat de VN niets te maken hebben
met het mandaat van Zuid-Afrika over
Zuid-West. dat door de VN werd opgeheven,
en dat die regering haar macht over dat gebied
ondanks het verzet van de VN, rustig blijft
handhaven. Zo is het volgens die hoofdredac
teur ook met West-Irian. „De Indonesiërs zijn
er en gaan er niet meer weg."
De vergelijking is in zoverre scheef, dat het
mandaat van Zuid-Afrika over Zuid-West door
de Volkenbond werd geproclameerd en dat
blijkens de uitspraak van het Internationaal
Gerechtshof de VN de bevoegdheid missen om
in dat mandaat veranderingen aan te brengen,
zodat a fortiori van een algehele opheffing
rechtens geen sprake kon zijn. Zuid-Arika kan
dus de desbetreffende acties en vorderingen
van de VN op goede gronden terugwijzen. Ech
ter zal, als de VN straks van Indonesië zullen
vorderen om West-Nieuw-Guinea te verlaten,
dat land zich niet met een beroep op de
bestuursopdracht krachtens de overeenkomst
van 1962 tegen die vordering kunnen te weer
stellen.
Immers, Indonesië beheert nog op dit mo
ment WNG krachtens een gezag, dat wordt ont
leend aan de overeenkomst van 1962 en dat
nergens anders aan kan worden ontleend, met
name niet aan zgn. souvereiniteitsrechten.
Maar die enige grondslag expireert met het
uitgewerkt raken van die overeenkomst, welke
haar rol zal hebben vervuld uiterlijk „einde
van het jaar 1969".
Als Indonesië daarna niet zijn gezag om
WNG te blijven besturen zal kunnen ontlenen
aan de zelfbeschikking van de Papua's, d.i. aan
hun uitspraak om bij Indonesië te willen blij
ven, komt dat gezag in de lucht te hangen.
De Indonesiërs zullen dan de Papua's die
zich tegen hun bestuur verzetten niet langer
kunnen aanmerken als „opstandelingen",
West-Nieuw-Guinea wordt dan een gezagsva
cuüm en een vrijplaats voor verzet tegen de
Indonesiërs, die in dit gebied achter blijven en
macht willen blijven oefenen. Het rumoer zal
zich langs velerlei kanalen aan de VN meede
len.
EEN KWADE TOEKOMST
Daarbij zal de vergelijking met
Zuid-West-Afrika in zoverre wel opgaan, dat
■ook de verzetsstrijders in WNG zeker van bui
tenaf zullen worden geholpen.
De bevolking van Oostelijk Nieuw-Guinea
zal het lot van het zustervolk niet met ge
kruiste armen blijven aanzien en hulp gaan
bieden met overschrijding van een grens, die
het Indonesische leger onmogelijk zal kunnen
bewaken.
Indonesië zal een sterk leger in WNG op de
been moeten houden en het dan op den duur
toch niet kunnen redden. Een geschikt klimaat
voor de maatschappelijke en technische ont
wikkeling van WNG, waaraan Nederland zou
willen meewerken, zal onder die omstandighe
den zelfs niet in het verschiet komen. Dat
mogen de Nederlandse en andere buitenlandse
ontwikkelings-helpers en beleggers we) beden
ken.
Nederland zou in die ontwikkeling op talloze
wijzen betrokken raken. Het zou ondoenlijk
blijken de goede betrekkingen met Indonesië
te handhaven, en alles wat is opgebouwd en
dank zij de grote energie van onze huidige
regering juist in deze dagen verder wordt uit
gebouwd, zou weer aan afbraak worden prijs
gegeven.
Ook de technische en juridische problemen
zouden in hun alsmaar wassende stroom steeds
moeilijker oplosbaar worden. Zo onze eigen
verhoudingen met de bevolking van WNG. De
Papua's, die zich zouden beschouwen als Ne
derlandse onderdanen, wier band tot de Neder
landse overheid in 1962 is opgeschort door het
tijdelijke, geclausuleerde, Indonesische
bestuur, zouden zich straks weer als Neder
landse onderdanen kunnen aanmelden en Ne
derland om rechtsbescherming vragen.
Men mag dan ook alleen waardering en be
wondering hebben voor de houding van mi
nister Luns, die al het mogelijke doet om te
bereiken dat een overeenkomst, welke Neder
land heeft gesloten, ook zal worden uitgevoerd.
(Van een onzer redacteuren)
VLEUTEN Thiérry baron van Zuylen van Nije-
velt van De Haar, de 36-jarige landjonker, die zich
eigenaar mag noemen van het kasteel De Haar, 100
ha park en de helft van de huizen in het dorp Haar-
zuilens, blijft heer. Voor de met wapenschilden be
hangen gedoofde open haard, zegt hij: ,,Dit is een
grote klap voor mij; dit had ik niet verwacht. Maar
toch blijf ik bewondering houden voor "de burge
meester."
Die klap? Het besluit van
de gemeenteraad van Vlcu-
len-De Meern om zijn plan
nen voor een wildpark op 50
ha van zijn landgoed af te
wijzen.
Toen hij het hoorde, zat hij
in Parijs, waar hij met zijn
vrouw en vier dochtertjes
woont en werkt (als mededi
recteur van een uitgeverij,
die o.m. damesbladen in Bel
gië en Frankrijk uitgeeft). En
gisteren was hij even over
om samen met zijn grijzende
rentmeesteresse in zijn
kasteel verbazing uit te spre
ken.
Onverwacht
Hij vertelde er hoe hij in
november vorig jaar bij de
gemeente was gekomen met
zijn plan, hoe enthousiast de
ourgemeester erover was ge
weest en hoe hard het hem
was gevallen dat de raad nu
na een preadvies van B.
en W onverwacht nee had
gezegd.
.Stelt u zich voor, heren,
wanneer de plannen waren
uitgevoerd, zou Vleuten het
grootste wildpai'k van Neder
land hebben gehad met exo
tische vogels een apeneiland,
een gebied, waar bezoekers
uit hun auto's olifanten, gi
raffen en bizons kunnen
bestuderen, een gebied waar
ze vrij kunnen rondlopen
tussen de gazellen, antilopen
en kangeroes, een gebied,
waar leeuwen, tijgers en
panters vanuit de (gesloten)
auto kan worden bekeken,
een wolvenbos, een kinder
boerderij en noem maar op.
Al het andere bestaande zou
er kinderspel bij zijn ge
weest. Ik had verwacht, dat
Ie gemeente er enthousiast
voor zou zijn geweest. Maar
nu merk ik, dat B. en W. als
een blad aan de boom zijn
omgedraaid en bijna de hele
raad achter zich hebben ge
kregen. Ik ben zeer verbaasd,
temeer omdat men mij nooit
de kans heeft willen geven
mijn plan toe te lichten en te
verdedigen".
Te duur
De uitvoering van dat plan
zou zo'n twaalf miljoen gul
den zijn gaan kosten. Voor
de baron was dat geen be
zwaar, want voor de finan
ciering zou een NV worden
opgericht met binnen- en
buitenlandse aandeelhouders.
De baron zou daarin zelf een
van de belangrijkste deelne
mers zijn al was het alleen
maar om de exploitatietekor
ten. die zijn (voor bezoek
opengesteld) kasteel en daar
omheen liggend landgoed
hem opleveren elk jaar bij
na drie ton te kunnen
wegwerken.
Maar met die twaalf mil
joen was men er niet. Er zou
zeker nog een vijf miljoen
bijkomen voor verbreding
van toegangswegen en de
aanleg van een groot par
keerterrein, zo rekende de
gemeente voor. Een bedrag;
dat voor rekening van de ge
meente zou komen. En daar
voelde het gemeentebestuur
weinig voor. Er zijn namelijk
nog andere projecten, die ur
genter zijn, zei men.
Bovendien vond het college
en de raad sloot zich daar
op 20 mei graag bij aan
dat Vleuten er weinig wijzer
van zou worden. Het was na
tuurlijk wel aardig, dat er
zo'n 500.000 tot één miljoen
bezoekers per jaar zouden
komen (voorspellingen van
de baron), maar wat verdien
den de niet-neringdoenden in
de gemeente daaraan? Die
zouden alleen maar narigheid
ondervinden van de onaf-
«ienbare auto- en busstro
men.
Daar zou dan nog bijko
men. dat de attractie van het
kasteel goeddeels verloren zou
gaan omdat een wildpark
daarbij niet zou passen en
het fraaie coulissenlandschap
zou verstoren.
Pralen
Commentaar van de baron:
„Over die vijf miljoen zou te
praten zijn geweest. Natuur
lijk hadden wij ze niet op
tafel gelegd. Particulieren
kunnen niet gaan betalen
voor openbare wegen. Maar
we zouden hebben kunnen
voorfinancieren.
Trouwens, een groot deel
van het bedrag moet de ge
meente toch betalen, want de
wegen zijn allang aan verbe
tering toe Zeker binnen vijf
iaar zal er wat aan gedaan
moeten worden".
Wat het belang van de
burgers betreft: „Als er in
een gemeente geld wordt
verdiend, worden de inwo
ners daar natuurlijk ook wij
zer van, al was het alleen
maar door de belastingen, die
wij zouden moeten betalen".
Over het argument, dat de
attractie van het kasteel ver
loren zou gaan: „Dat is on
mogelijk. want het wildpark
zou in een heel ander deel
van het landgoed worden
aangelegd; een deel, dat tot-
nutoe steeds gesloten is ge
weest".
Slaap
Wat de baron nu gaat
doen? „Ik kan geen wetten
breken, ik ben een vredelie
vend burger. In beroep gaan
lijkt me ook moeilijk, gezien
het artikel in de politieveror
dening (ingebracht nadat de
plannen van de baron be
kend werden), dat de aanleg
van een wildpark in de ge
meente verbiedt".
,,Ik kan alleen hopen, dat
iemand het gemeentebestuur
tot andere gedachten kan
brengen en dat ikzelf mijn
plannen voor de raad kan
verdedigen. Dat is toch de
mocratisch?"
Vooralsnog ziet het er ech
ter niet naar uit. Vleuten
vindt zijn rust belangrijker
en wii niet gestoord worden
in zijn zoete slaap. De 100.000
coeristen, die elk jaar naar
het kasteel trekken, vindt het
ruim voldoende
Minister Luns:
DEN HAAG In antwoord op
vragen van het Tweede-Kamerlid
Jongeling 'GPV) zegt minister Luns
dat er voor de regering geen aanlei
ding bestaat bij de Verenigde Naties
te protesteren tegen de door Indo
nesië vooriresteldc procedure inzake
de volksstemming in West-Irian.
Ook s de minister het niet eens
met de heer Jongeling die meent dat
de Papoea's geen waarborgen hebben
voor een daadwerkelijke vrije keuze
als gevolg van de door Indonesië te
volgen orocedure
Op vragen van de VVD-Kamerle-
den Toxopeus Berkhouwer, Van
Dijk, Koulijs en Sehlingem^nn ant
woordt minister Luns dat bij de re
cente besorekingen met de Indone
sische minister Malik in Rome is ko
men vast te staan dat de openbaar
heid bij Ie uitvoering van de daad
van vrije keuze is verzekerd. De mi
nister '.iet ceen aanleiding contact op
te nemen met derde landen die zich
hebben v.gezel voor zelfbeschik
kingsrecht van West-Irian, zoals door
de Kamerleden is gesuggereerd.
Verboden
In antwoord op vragen van het
Tweede-Kamerlid Van Mierlo (D'6ö)
spreekt de minister de berichten te
gen dat de Indonesische regering heel
West-Irian tot verboden gebied heeft
verklaard voor buitenlandse journa
listen en •egeringsfunetionarissen.
De minister is niet bereid bij de
regering n Djakarta te protesteren
tegen iet militair optreden in
West-Irian tijdens de opstanden. De
berichten over de Papoea-opstanden
noemt Ie minister sterk overdreven.
Hij zegt li* in antwoord op vragen
van het Tweede-Kamerlid Harmsen
(Binding Rechts).
Naar democratisering
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Indien de regering
deze zomer geen voorstellen bij de
Tweede- Kamer zal indienen voor
hervorming van het wetenschappe
lijk onderwijs, zal de ch-fraktie zelf
een initiatief nemen. Het ch-Tweede-
Kamerlid dr. H. A. Schuring deelde
dat gisteravond mee in ëèn uitzen
ding van zijn partij.
Hoewel de heer Schuring de be
zetting van het Maagdenhuis door
Amsterdamse studenten scherp af
keurde, erkende hij de noodzaak van
democratisering van het wetenschap
pelijk onderwijs.
Minister Veringa zal in zijn voor
stellen dan ook duidelijk moeten zijn
over inspraak en medebeslissings
recht van de wetenschappelijke sta
ven en de studenten.
De heer Schuring pleitte tenslotte
voor vermindering van de studie
duur.
Groningse gasbel
wordt economisch
overspoeld
ROTTERDAM Aardgas uit
de Sowjetunie kan aan de oost
grens van West-Europa worden
geleverd tegen een prijs die zes
tig procent is van die van het
Nederlandse gas aan onze gren
zen. Rusland kan die voorraad
nog aanvullen met extra hoe
veelheden goedkoop gas uit
Iran.
Het Britse aardgas kan naar Neder
land worden geleid en het kan dan
worden geleverd tegen een lagere
prijs dan het Nederlandse. Aardgas
uit Noord - Afrika zal eveneens Ne
derland kunnen bereiken tegen de-
zelfde prijs als het Nederlandse gas.
Maar de technologische ontwikkeling
zou het wel eens kunnen maken dat
ook het Afrikaanse gas goedkoper
wordt dan het Nederlandse.
Al deze zaken belichtte prof. dr. D.
P. Odell. gewoon hoogleraar in de
economische aardrijkskunde aan de
economische faculteit van de Neder
landse Economische Hogeschool van
daag in zijn inaugurele rede, de eer
ste inaugurele rede in de economi
sche aardrijkskunde in het 46 jaren
bestaan van de Nederlandse Economi
sche Hogeschool.
In zijn rede voorspelde prof. Odell,
uitgaande van de gasvoorraden on
der Groot-Brlttannië die veel groter
zijn dan de Nederlandse en ook van
de enorme hoeveelheden aardgas in
de Sowjet-landen en in Noord-Afri-
ka voor 1975 een veel gecompliceer
der gaspatroon in West-Europa dan
nu.
Het aardgas zal dan, aldus prof.
Odell, een veel ruimere plaats in het
Europese bestel hebben dan men tot
nu toe aanneemt.
LOS ANGELES De burge
meestersverkiezingen zijn een over
winning geworden voor de huidige
burgemeester, Sam Yorty, die daar
mee een lerde ambtstermijn van vier
jaar ingaat. Yorty kreeg 53 procent
en de neger Bradley 47 procent van
de stemmen.
Bradley had in de voorverkiezin
gen van april Yorty met een verschil
van 100.000 stemmen verslagen, welk
succes hij vooral te danken had aan
de grote opkomst van de kiesgerech
tigde negers. Dit keer kwam 80 pro
cent van net kiezerskorps op, wat in
het voordeel van Yorty werkte.
In de verkiezingsstrijd is het er
zeer fel i.uegegaan. Bradley beschul
digde Yorty ervan dat het onder zijn
bewind op grote schaal tot corruptie
was gekomen. Bradley had volgens
Yorty misbruik gemaakt van zijn
huidskleur en in zijn campagne hulp
gekregen van de communisten. (De
Amerikaanse communistenleider Gus
Hall had zich voor Bradley uitge
sproken.
Liefdevol ondersteund door pop-
zangeres Lulu, die zijn echtgenote is,
verlaat hier Maurice Gibh een van
de Bee Gees) een Londens zieken
huis. Hij moest daar behandeld wor
den, nadat hij met zijn Rolls Royce
een aanrijding had gehad, waarbij
hij door de voorruit werd geslingerd.
HOUSTON/VS
De NASA
