DOKTER IN INDIA
krant van
FORMAAT
AMRO-spaarders
profiteren van de volgende
rentepercentages:
4%
4m
5%
6%
Bromlessen
voor jeugd
op school
AMR O BANK
„Verlegen 0111 raad.
maar niet radeloos"
Nederlandse bijdrage
Unicef zeer hoog
21 militairen voerden vredesexpeditie uit
Huib Goudriaan
Prof. Jonker op bondsdag NCVB:
AMSTERDAMSE PSYCHOLOOG WIL:
Advocaat verdacht
van verduistering
Alleen Amerika geeft meer
Verbruik van
margarine
neemt af
6Wo
11
DONDERDAG 22 MEI 1969
De „meest spectaculaire patiënt" van kapitein-arts P. A.
Steegers was een kind met een chronisch loopoor." Ze
kwam elke dag terug, totdat ik op een gegeven ogenblik iets
zwarts zag: toen moest ik toch gaan spuiten. Er kwam een
nest dode vliegen uit, acht stuks; ongelofelijk uit een kin
deroor. Later heb ik nog meer van die gevallen gehad."
Dokter Steegers is gisteren in zijn woonplaats Voorburg
teruggekeerd. Precies een jaar maakte hij deel uit van het
21 man tellende vrijwilligersteam Nederlandse militairen,
dat werkzaam was in een waterwinningsproject in India.
„Ik moest als arts mee voor het team, maar daar had ik
geen dagtaak aan en gelukkig slaagde ik erin elke dag
spreekuur te kunnen houden voor de bevolking.'"
De Nederlandse mannen, die
een jaar lang een hard, ascetisch
leven leidden voor de ontwikke
lingshulp, kwamen gistermor
gen om tien uur op Schiphol
aan. Hun familieleden en de be
velhebber der landstrijdkrach
ten, lt-genéraal W. van Rijn
stonden ze in de perskamer op
te wachten. „Zo is dan een einde
gekomen aan dit avontuur, dat
is begonnen op initiatief van
Tweede Kamerlid Mommer-
steeg", zei de generaal in zijn
toespraak, die de mannen be
leefd aanhoorden: hun interesse
ging natuurlijk in de eerste
plaats uit naar verloofden en
vrouwen en kinderen.
Een avontuur is het echt wel ge
veest. Dienstplichtig korporaal B. W.
Breure uit Oud-Beijerland: „Ik ben
monteur landbouwwerktuigen en
wat mijn technische ontwikkeling be
treft, heeft deze tijd me echt wel
voldoening gegeven, maar ik moest
me er wel doorheen bijten. Het is
een moeilijke periode geweest: tempe
raturen van 35 tot 44 graden, soms 48
graden in tenten zonder air-conditio-
ning."
In de Indiase staat Bihar, dikwijls
door droogte geteisterd, verrichtten
de militairen samen met zes Neder
landse burgeradviseurs 37 proefborin
gen om te onderzoeken waar grond
water kon worden gevonden voor
drinkwater en bevloeiing. Vijftien
van de boringen werden afgewerkt
tot pompputten voor het 3700 vier
kante kilometer grote gebied. Deze
pompputten kunnen 350.000 mensen
van drinkwater voorzien.
Geslaagd
Teamleider majoor G. W. Metz:
„De opzet zoveel mogelijk kennis en
ervaring wat betreft onderzoek en
winning van grondwater over te dra
gen, is geslaagd." Hij vertelde dat
het project, dat werd gefinancierd
door de Nederlandse ministeries van
defensie en ontwikkelingshulp, door
Indiase medewerkers kan worden
voortgezet.
De contacten met de bevolking wa
ren niet bijzonder groot, ook al door
de taalbarrière. Alleen kapitein-arts
Steegers had intensief contact met de
mensen uit het gebied (vijftien dor
pen, totaal 22.000 inwoners) gehad.
Dokter Steegers (29) was als arts
voor het team meegegaan, maar be
gon al gauw „een praktijk" in Gu-
raru. „Mij werd gevraagd de me
dische verzorging van het personeel
van de suikerfabriek waar we geves
tigd zijn, over te nemen. Hierdoor
kreeg ik tevens de beschikking over
een polikliniekje met spreekkamer,
onderzoekkamer, „operatiekamer" en
apotheekruimte."
Dokter Steegers had veel steun
van een Indiase assistent. „Vooral in
het begin in verband met het talen
probleem; maar het Hindi bleek niet
zo moeilijk te zijn. Na de voorafgaan
de cursus en enkele maanden oefe
ning was het mogelijk een eenvoudig
gesprek te voeren."
Statussymbool
I-lij had niet te klagen over gebrek
aan patiënten. Als een lopend
vuurtje ging het nieuwtje rond dat
een buitenlandse arts was aangeko
men. Afstanden van meer dan
twintig mijl werden afgelegd, en in
de beginperiode waren de wachten
den bang dat ze niet meer aan de
beurt zouden komen.
KAPITEIN-ARTS STEEGERS: „Bevolking kunnen helpen'
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT De beste typering
voor deze tijd is de verlegen mens.
Verlegenheid wil niet zeggen onze
kerheid. Het getuigt juist meer van
zekerheid omdat deze mens weet dat
hij geen pasklare antwoorden kan
geven voor alle omstandigheden. We
zijn tastende op weg naar nieuwe
antwoorden op vele vraagstukken,
zoals bijvoorbeeld het scheppingsver
haal. We zijn om raad verlegen, maar
niet radeloos.
Dit was de mening, die prof. dr. H.
Jonker in zijn rede „Wij in de wereld
van nu" naar voren bracht tijdens de
regionale bondsdag van de Neder
landse Christen-Vrouwenbond, die
gisteren werd gehouden.
In haar openingswoord zette me
vrouw M. Klijn-Vogelesang, geweste
lijk presidente van Utrecht, het be
lang uiteen van de christelijke vrou
wenbond, die vijftig jaar geleden
werd opgericht. Voor de oprichting
van de NOVB sprak men, als huma
nistische of niet-kerkelijke vrouwen
haar oordeel gaven, over de mening
van dè Nederlandse vrouw.
Daardoor werd de stoot gegeven tot
de oprichting van de NOVB. Op 1
oktober 1919 begon de organisatie
met 21 leden, maar nu zijn het er
reeds 92.000, verspreid over 800 afde
lingen. De taak van de NOVB is te
tonen dat Gods woord alle facetten
van het leven belicht, aldus mevrouw
Klijn. Aan de bijbel, die de basis van
alle dingen vormt, kan niets worden
afgedaan.
Vrijheid
In een meditatie zette NCVB-presi-
dente, mevrouw A. H. Richters-Wol-
vius daarna uiteen dat vrijheid een
belangrijk goed is. In 1969 heeft de
mens een grotere vrijheid door het
vervagen van milieu-invloeden en
het wegvallen van kaders en vaders.
Ook christelijke vrouwen zijn ge-
neigd weg te schuilen achter de oude,
vertrouwde muurtjes. De angst voor
het nieuwe en onbekende is vaak
groot. Dat is niet nodig. God zelf
stuwt immers de geschiedenis voort.
Mevrouw Richters vindt 'dat het
van groot belang is de vrijheid die
we zelf verworven hebben ook aan
onze naaste te gunnen. Met Gods
hulp is dat mogelijk. Jezus verschaf
te ons tijdens zijn leven op aarde de
middelen. Hij leefde, Hij had lief en
Hij diende.
Uitdaging
Prof. Jonker benadrukte de uitda
gingen, waaraan de christenen in de
ze tijd het hoofd moeten bieden. Als
belangrijkste uitdagingen' beschouw
de hij de moderne tijd, de geesteswe
tenschappen en secularisatie, het an
ti-institutional isme, het relativisme
en de tegenstelling tussen de genera
ties.
In de moderne tijd zijn verschil
lende „dreunen" toegediend. Coperni
cus schokte de mensheid door te ont
kennen dat de aarde het middelpunt
van het heelal is. Kort na deze
kosmische dreun bracht Darwin de
mensen een biologische dreun toe.
Hij liet ze zien dat ze slechts een
deel van de levende natuur waren.
Freud ten slotte zorgde voor een psy
chologische dreun. Hij betoogde dat
het leven van de mens niet door de
rede wordt geleid, maar wordt voort
gestuwd door onderbewuste krach
ten.
Door deze aanslagen op het ver
trouwde zijn de mensen onzeker ge
worden. Men ging inzien dat de hui
dige mens meer weet en meer kan
dan de bijbelschrijvers.
Heroriëntatie
Door al deze onzekerheden moeten
de christenen zich heroriënteren. Er
zijn verschillende mogelijkheden. In
de eerste plaats de negatie, het zich
terugtrekken en zich verschuilen
voor de realiteit. Dit is echter geen
christelijke houding.
De wereld is Gods wereld en daar
om moeten de christenen met open
ogen in deze wereld staan.
Een andere houding is de aanvaar
ding van deze situatie en deze tijd.
Prof Jonker meent dat christenen
moeten uitgaan van de volstrekte
waarheid van het Woord Gods voor
alle situaties en alle tijden. Door
Gods woord vallen bepaalde vragen,
die anders onoplosbaar zouden zijn,
vanzelf weg.
Dokter Steegers liet daarom toe
gangsbewijzen a twaalf cent per stuk
uitreiken, ook uit psychologische
overwegingen. „De mensen zijn ge
neigd om te denken dat iets wel niet
goed zal zijn als het gratis is.
Veel patiënten verzonnen ook
maar een kwaaltje, om kennis te kun
nen maken met de nieuwe dokter.
Het werd een soort statussymbooltje
om geweest te kunnen zijn."
De Indiase autoriteiten stelden het
werk van dokter Steegers zeer op
prijs. „De blokdokter de districten
zijn ingedeeld in blokken kwam
vaak op bezoek."
De vrouwen waren in het begin
niet zo gecharmeerd van de nieuwe
dokter. „Ze vonden het maar dood
griezelig je door zo'n vreemde man
te laten onderzoeken. Na een half
jaar ging hët beter. Er kwamen toen
40 procent vrouwen en 60 procent
mannen op het spreekuur." Het was
voor de Nederlandse dokter ook een
vreemde gewaarwording dat min
stens twee of drie familieleden bij
elk onderzoek aanwezig wilden zijn.
„De omstanders kijken toe en maken
opmerkingen, maar het is daar een
kwestie van gemeenschapszin."
Eerder bij arts
Dokter Steegers behandelde hoofd
zakelijk infectieziekten en gevallen
van verkeerde voeding. Hij gaf veel
voorlichting: adviezen meer groenten
en fruit te eten en bij ziekte tijdig
naar de dokter te gaan.
„In het begin kwamen ze met bij
voorbeeld een kind dat al een half
jaar hoestte, later al na een dag
koorts. De mensen begonnen door te
krijgen dat ze niet te lang moeten
wachten met naar de dokter te
gaan."
Hadden de leden van het Neder
landse team de dokter nog nodig?
„Elke dag was er wel een, die iets
had. Door de hitte en doordat ze,
vooral tijdens het werk op het veld.
niet zoveel konden baden, kwamen
er veel huidinfecties voor. Ook wa
ren er klachten over de ingewanden:
darminfecties."
Kapitein Steegers constateert dat
de mannen een grote bezorgdheid
over hun gezondheid toonden,
misschien mede opgewekt door de
voorbereidende cursus in Nederland,
tijdens welke de vele tropische ziek
ten werden opgesomd.
„De moreel van de mannen was
uitstekend, uiteraard met ups en
downs. Over het algemeen hebben ze
het heel goed volgehouden. Boven
dien waren we van tevoren gewaar
schuwd dat we primitief zouden
moeten leven. Het voedsel was erg
aanpassen: altijd kip en geit, omdat de
mohammedaanse bedienden geen var
kensvlees en de Hindoes geen
rundvlees willen klaarmaken. Ik heb
dus een jaar lang meestal kip gege
ten: voorlopig geen kip meer!"
Voortaan samen
In de weinige vrije tijd werd ge
kaart, geschaakt en naar muziek ge
luisterd. Dokter Steegers heeft veel
lof voor de welzijnszorg, die voor
ontspanningsmogelijkheden zorgde.
Uitgaan was er niet bij, omdat de
steden te ver weg waren. De omge
ving bestond uit kleine dorpjes met
lemen hutten.
Er was wel bezoek uit Nederland:
van burgerdeskundigen, enkele jour
nalisten en de Nederlandse ambassa
deur en diens vrouw.
Voor de vrouwen van de teamle
den was het een moeilijke tijd. Me
vrouw Steegers: „We willen wel
weer voor ontwikkelingshulp weg,
maar dan samen." Haar man: „Een
pluim op de hoed voor de vrouwen;
als die huilbrieven hadden gestuurd,
waren de mannen in elkaar geklapt."
Waarom dokter Steegers vrij
willig naar India ging? „Idea
lisme en het opdoen van erva
ring. Het is hard werken ge
weest een zesdaagse werkweek
maar dat wisten we van te
voren. Er was gezegd dat we
onder primitieve omstandighe
den ontwikkelingswerk konden
doen."
Een jaar lang weg van moe
der de vrouw, van comfort en
de cultuur. Een jaar lang rijst
en kip en nauwelijks ontspan
ning. Een jaar lang minimaal
30 graden boven nul. Toch iets
om even van te huiveren. Hoed
af!
(Van onze vcrkecrsredacteur)
BAARN Om de jeugd vertrouwd te maken
met het als bromfietser deelnemen aan het ver
keer zullen op een aantal scholen van verschil
lende typen voor 12- tot 14-jarigen als experi
ment rijlessen moeten worden gegeven. In deze
cursussen dienen zowel de jongens als de meisjes,
die eraan wensen deel te nemen, de principes
van het technisch functioneren van twee- en
vierwielige motorvoertuigen te leren. Gezeten
op de bromfiets zullen zij via verkeersfilms moe
ten ervaren welke fouten het meest voorkomen
bij verkeersdeelnemers.
Dit idee lanceerde giste
ren, op de RAI-brom-
fietsdag in Baarn, dr. Ph.
RL van der Heijden, direc
teur van het Amsterdams
psychotechnisch laborato
rium.
Hij verwacht veel van
zo'n experiment omdat de
ze jeugd, die nog in de pu
berteitsjaren is, het meest
ontvankelijk is voor dit
onderwijs. De jongeren
zullen er hun verover
ingsdrift meestal oor
zaak van onheus wegge
drag mee leren beteuge
len en daardoor een meer
verdedigende houding le
ren aannemen in het ver
keer.
Ook zullen zij, aldus dr.
Van der Heijden, in het
psychische vlak tot zelf
kennis kunnen komen,
zich bewust maken wat
het deelnemen aan het ge
motoriseerde verkeer in
henzelf wakker roept.
Spreker achtte het mo
gelijk het experiment later
uit te breiden door ge
bruik te maken van tele
visie als instructiemiddel.
Hij was er ook voorstan
der van, dat jongeren, die
na zo'n cursus met goed
gevolg een examentje heb
ben afgelegd, een vergun-^
ning wordt verleend, dat*
hen toestaat al als 15-jari-
ge op de brommer te stap
pen.
Daarna zou dan van de
ze bromfietsers gegevens
kunnen worden verzameld,
die moeten aantonen, in
hoeverre zij zich in hun
verdere verkeersloopbaan
gunstig onderscheiden van
andere verkeersdeelne
mers.
Crossbanen
Een ander voorstel van
de Amsterdamse psycho
loog was het aanleggen
van zgn. bromcross-banen,
waar de bromfietsende
jeugd haar dadendrang
zou kunnen uitleven (zoals
bekend is daarvoor in
Apeldoorn een plan ge
weest, maar dit is om fi
nanciële redenen nooit uit
gevoerd).
Voorts wil hij speciale
„bromtreinen" laten rijden
voor het organiseren van
dag- en weekendtochten
voor bromfietsers. „Dit is
ook nodig om voor de
jeugd een leefklimaat te
scheppen, dat aangepast is
aan haar behoeften in een
snel veranderende
maatschappij".
Bromnozems
Lief voor de brommers
was ook de Groningse
inspecteur van de ver
keerspolitie, drs. E. E.
Nordholt, die constateerde,
dat het verschijnsel
„bromnozem" is verdwe
nen. „Deze jongelui rijden
nu in opgesierde auto's.
Het decoreren van brom
mers behoort alweer tot
het verleden. De impor
teur, die 150.000 vosse-
staarten importeerde om
aan de vermeende vraag
van de jeugd te beant
woorden, zit nog steeds I
met een partij van 100.000
omdat hij net te laat
was...."
Hij meende, dat de
rijstijl van de jongste ca
tegorie bromfietsers de
laatste jaren is verbeterd,
maar dat niettemin krach
tig repressief optreden van
de politie nodig blijft. Met
name ten aanzien van het
zélf knutselen aan de brom
mer, waardoor deze sneller
dan 40 km kan rijden en
bovendien meer lawaai
maakt.
Hij vond het noodzake
lijk, dat de wet in die zin
verandert, dat fabrikanten
verplicht worden gesteld,
brommers te produceren,
die niet harder dan 40 km
kunnen rijden. „Dat zou
het voor de politie veel ge
makkelijker maken".
Voorts beval hij het ge
bruik van goedpassende
valhelmen aan.
HAARLEM Verdacht van ver
duistering van vijftienduizend gulden
in een faillissement is een advocaat
uit Haarlem aangehouden en in arrest
gesteld.
Hij trad op als curator in het fail
lissement en heeft gelden niet afge
dragen. De aangehoudene verkeerde
in financiële moeilijkheden. Volgens
de politie, die de identiteit van de
advocaat niet bekend wildé maken,
zou het geld voor het huishouden
bestemd zijn geweest.
KNAC acht verplichte
bloedproef minder
gelukkige maatregel
DEN HAAG De door de minis
ter voorgestelde instelling van de ver
plichte bloedproef en de vaststelling
van een maximum-alcoholpromilla
ge van hetzij 0,5 of wel 0,8 acht de
Kon. Nederlandsche Automobiel
Club (KNAC) een minder gelukkige
maatregel.
Aangezien de uitwerking van een
zekere hoeveelheid alcohol zeer indi
vidueel is vindt de KNAC handha
ving van de beproefde en oude nor
men op grond van de bepalingen van
artikel 26 van de Wegenverkeerswet
nog steeds belangrijker dan een wette
lijke vaststelling van een toelaatbaar
alcoholgehalte. Een en ander slaat in
het jaarverslag van de KNAC.
WEERT De Belgische chauffeur
H. Renders kwam gisteren met zijn
personenauto frontaal in botsing met
een vrachtwagen. In een ziekenhuis
in Weert overleed hij aan de verwon
dingen.
SANTIAGO Na Amerika heeft
het nationale Unicef-comité van Ne
derland in 1968 de hoogste bijdrage
geleverd voor het werk van het kin
derfonds van de Verenigde Naties.
Volgens het jaarrapport heeft de
Unicef ruim drie en een half miljoen
gulden uit Nederland ontvangen, de
extra regeringsbijdrage van 700.000
gulden niet meegerekend. Amerika
stortte 13 miljoen gulden in het Uni-
cef-fonds.
ZOETERMEER Directeur G. C.„
Brinkers van Brinkers' Margarinefa-
brieken NV heeft gisteren bij een
persbezoek verklaard, dat zijn fami
liebedrijf geen plannen heeft voor
samenwerking met andere kleinere
margarinebedrijven. Evenmin zijn er
voorlopig plannen van de fabriek een
open NV te maken. De heer Brinkers
merkte nog op dat het verbruik van
margarine afneemt, maar dat de pro-
duktie nog gelijk kan blijven door de
bevolkingsgroei. Hij toonde zich pes
simistisch over de verwachte ontwik
kelingen op de botermarkt die, naar
zijn mening, een terugslag zullen ge
ven op de margarinehandel.
Directeur-generaal van de Unicef,
Henri Labouisse, geeft in zijn jaar
rapport een overzicht van de activi
teiten voor het welzijn van kinderen
in de ontwikkelingslanden. Steeds
meer landen nemen de geboorterege
ling op als een onderdeel van de nor
male zorg voor moeder en kind.
Platteland
Hij zag het als een probleem dat
veel kinderen op het platteland nog
te weinig in contact komen met de
moderne kinderzorg. Tegelijkertijd
neemt de trek van de dorpen naar de
steden toe, waardoor de kinderzorg
in de steden te zwaar belast wordt,
aldus Henri Labouisse. In krottenwij
ken zijn de kinderen aan de gruwe
lijkste verwaarlozing ten prooi. Het is
een geweldige uitdaging onze beste
krachten te geven aan de poging het
lot van deze kinderen te verbeteren.
Particulier
Labouisse zegt verheugd te zijn
over de sterke toeneming van de par
ticuliere bijdragen voor de Unicef. In
1968 werd op deze manier 28,5 mil
joen gulden ontvangen (de opbrengst
van de Unicefwenskaarten inbegre
pen), tegen in 1967 20 miljoen gulden.
Hij pleitte voor belangrijke bijdra
gen van de regeringen voor de Unicef
„omdat het voortbestaan en de om
vang van ons werk nooit afhankelijk
mag zijn van het al dan niet welsla
gen van fondsenwervende activiteiten
en de goedgeefsheid van particulie
ren".
rente op een
AMRO-
renteboekje of
spaarrekening.
rente op ecu
AMRO-spaarrekenïng
met een opzegtermijn
van 3 maanden.
rente op een
AMRO-
spaarrekening
met een
opzegtermijn van
6 maanden.
rente op een
AMRO-
spaarrekening
meteen
opzegtermijnvan
12 maanden.
rente op een
AMRO-spaarrekening
met een vaste termijn van
24 maanden.
AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
