Eén-40 voor Eind 1968 kon leek 25 héle goeie sigaretten* inflatie voorzien Meer hoeft niet* Mantana Commentaar Accent moet liggen op omscholing jonge boei IERSE PRESIDENT IS AFGETREDEN Uit Ge Haagse hof geplukt 25 voor één-40 KNLC OVER PLAN- MANSHOLT PRIJSSTIJGING 30 PCT SINDS 1963 REM OP KREDIET ZAL BLIJVEN Nieuwe leider heeft betere hans Stokploeg NIEUWE LEIDSE COURANT DINSDAG 29 APRIL 1969 Jaarverslag J^E periode dat dr. Holtrop president van De Nederlandsche Bank was ligt al ver genoeg aehter ons om vergelijkingen tussen zijn jaarversla gen en die van dr. Zijlstra achter wege te doen laten. Toch zijn er overeenkomsten. Onmid dellijk valt op, dat ook de heer Zijl stra, in tegenstelling tot vorig jaar, zich niet bepaald heeft tot een ana lyse, maar wel degelijk duidelijke kritiek laat horen op de gang van zaken. Zijn analyse van de economische ont wikkeling is glashelder en tegelijk boeiende lees- en leerstof. We hadden ook niet anders verwacht. De president laat een niet mis te verstane waarschuwing horen, dat het zo niet langer gaat, dat de strijdende partijen, die alle hun deel van het nationaal Inkomen willen hebben, nu op moeten houden elkaar de schuld te geven van de heilloze inflatoire ontwikkeling, en dat er zaken gedaan moeten worden. Het heeft namelijk geen zin meer, aldus dr. Zijlstra, dat we over oor zaken en gevolgen twisten. We zitten in een situatie die gevaarlijk is, maar nog wel te redden. Het moment kan komen en dat kan al gauw zijn dat ook dat niet meer mogelijk is. Daarom: overleg tussen overheid en bedrijfsleven. We bleven zitten met een vraag, die te maken heeft met het feit dat dr. Zijlstra eens een keer van zichzelf gezegd heeft dat hij geen homo poli ticus is. In zijn jaarverslag Iaat hij namelijk wel degelijk waarschuwin gen doorklinken en niet eens al te bedekt die van invloed zijn op de politieke ontwikkeling. Om slechts twee voorbeelden te noemen: de be lastingdruk en de inflatoire financie ring door de overheid. Maar op het punt waarom het nu draait, de loon- en prijsspiraal, draagt hij wel de gegevens aan, maar ont houdt hij zich van een uitspraak die de basis zou kunnen zijn van waaruit de overheid en het bedrijfsleven hun constructieve gesprek moeten voeren. Verleden jaar deed hij dat wel. Toen waren het de lonen die verkeerd dreigden te gaan. En door allerlei on voorziene oorzaken bleek dat mee te vallen. Misschien voelt dr. Zijlstra zich toch nog te veel politicus om over zo'n moeilijke zaak een uitspraak te doen. Meer voor de hand ligt, dat hij de gebeurtenissen observeert en het als zijn taak ziet overheid, werkgevers en werknemers als het ware een spiegel voor te houden. Dat heeft hij dan wel degelijk gedaan. Het gezag dat van de econoom Zijlstra en van zijn functie uitgaat, maakt het dubbel moeilijk de waarschuwingen in de wind te slaan. (Van een onzer redacteuren) AMSTERDAM Tegen het einde van 1968 waren de „teke nen" van een inflatoire tendens zo overduidelijk aanwezig, dat men niet over een zeer scherp gezichtsvermogen behoefde te be schikken, om bedoelde tekenen te „ontwaren", zegt dr. J. Zijl stra, de president van De Nederlandsche Bank in zijn jaarver slag over 1968. Vandaar dat hij het monetaire instrument van de kredietrestricties aanwendde, waar de andere beleidsinstru menten, het budgettaire beleid en het loon- en prijsbeleid, niet werden gebruikt of faalden. Het jaarverslag geeft aan hoe in 1968 looninkomens, steuninkomens, winstinkomens en de overheid ieder en sommige gezamenlijk vochten om een zo groot mogelijk aandeel in het nationaal inkomen, wat zich ontlaad de in lnflatore spanningen, meer spe ciaal in prijsstijgingen. Opvallend is dat de laatste drie in het verslag jaar stijgen ten koste van het loon- inkomen. Die prijsstijging beliep sedert 1963 30 procent. Daarvan was een zesde deel afkomstig van verhoging van in directe belastingen. Verwacht wordt dat deze in 1969 een vierde van de i totale prijsstijging zullen vormen. Op zichzelf behoeven indirecte be lastingen niet tot inflatie te leiden, dat is afhankelijk van de periode waarin ze opgelegd worden. Maar sa- mengaand met loonsverhogingen ne men de kansen op prijsstijging die i verder gaan dan overeenkomt met de gestegen lonen, toe. Loonsverho gingen en pogingen tot wijziging c.q. handhaving van het winstniveau te zamen leiden tot zogenaamde endoge ne prijsstijgingen. Hieraan moet on geveer drievijfde van de reeds ge noemde 30 procent worden toege schreven. Dan nog huurverhogingen en ta riefswijzigingen van overheidsbedrij ven: ongeveer een tiende van de tota le prijsstijging. Gelijk? Daarmee. aldus dr. Zijlstra. is het moeilijke probleem van oorzaak en gevolg aangesneden. Iedereen beschouwt zichzelf als blank en steekt een beschuldigende vinger naar de ander uit. De moeilijkheid is dat alle partijen tot op zekere hoogte gelijk hebben. De regering zegt: de collectieve sector moet uitgebreid en wanneer na gemeen overleg aldus wordt beslist is het redelijk dat het besluit, wellicht door verhoging van de indi recte belastingen, wordt nagekomen. Een loonexplosie als in 1964 zulien de werkgevers zien als een directe oor zaak van prijsstijging. De werkne mers komen met looneisen als zij merken, dat de toeneming van het reëel beschikbare inkomen voortdu rend daalt tot anderhalf procent in 1969. Daarom is een onderzoek naar oor zaak en gevolg die haasje-over spelen vruchteloos. Er moeten maatregelen komen, want er komt tenslotte een moment dat het tot spaarders en be leggers doordringt dat het geldbederf permanent is. Bij voortdurende prijs stijgingen komt dan bijvoorbeeld de obligatiemarkt in de gevarenzone, LONDEN De Noordierse minister-president Terence O'Neill is gistermiddag in Bel fast als leider van de regerende protestantse unionistenpartij af getreden. Zodra een opvolger ge kozen is, zal hij ook als premier heengaan. Door deze onverwachte stap is een nieuw, gevaarlijk element gekomen In de gespannen toestan*1 in Noord- Ierland, die de laatste week al het karakter van een burgeroorlog begon te krijgen. Men had gedacht, dat O'Neill, voor hij een beslissing nam, de stemming op 5 mei van zijn partijbestuur zou hebben afgewacht over de hervor ming van het gemeentekiesrecht, waarvoor hij zich persoonlijk had in gezet. O'Neill zegt te willen aftreden om dat hij ervan overtuigd is, dat hij daarmee de hervorming dient. Een nieuwe leider die niet door persoonlij ke vijandschappen geremd wordt, zegt hij, heeft een betere kans het door mij begonnen werk voort te zet ten. Als opvolger wordt de gewezen mi nister van handel Brian Faulkner ge noemd, die kort geleden is afgetre den uit protest tegen de naar hij nu zegt „slepende hervormings plannen" van O'Neill. Op het eerste hoogtepunt van de onlusten, vorige week woensdag, heeft O'Neill slechts met een kleine meerderheid de steun van zijn fractie voor zijn hervormingsplannen gekregen. De ontwikkeling in Noord-Ierland is nu weer helemaal open. Als de sterke en tegen de kiesrechthervor ming gekante vleugels van de protes tanten met steun van de fanatieke aanhangers van hun leider Paisley de overhand krijgt, is de kans op bloedige onlusten groot. Pas het afgelopen weekeind was in Koord-Ierland een betrekkelijke rust ingetreden, nadat de leiders van de rk-beweging voor burgerrecht een be roep op hun aanhangers hadden ge daan zich te matigen. Ook een geza menlijke vredestocht van rk- en pro testantse geestelijken in Londonderry heeft tot het kalmeren van de gemoe deren bijgedragen. met alle gevolgen van dien voer de overheidshuishouding. Een verder aandraaien van de belastingschroef ter compensatie zou de inflatie nog maar verscherpen. Het is In Neder- i land nog niet zover, maar het kan komen als niets gedaan woedt. Samenvattend komt de heer Zijlstra tot de conclusie dat overleg over de situatie zelf en niet hoe men ertoe gekomen is. meer dan dringend gewenst is, want 1969 kan een ont knoping geven. „Afwachten" De internationale toestand schetst de president als een van „afwach ting". Door het aftreden van De Gaulle wordt dat nog een beetje versterkt. Uitgebreid gaat de heer Zijlstra in op het al of niet handhaven van het bestaande monetaire systeem. Hij komt tot de conclusie dat de prijs voor het opgeven van de vaste wis selkoers waarover de discussie op dit moment fel is te hoog is. Het risico dat de wereld zou terugvallen in restricties, bilateralisme en daar- mee in economische stagnatie is on aanvaardbaar groot Enkele variaties, of een flexibele wisselkoers, zouden wel kunnen worden ingepast. De" nadruk blijft liggen op natio naal beleid, dat pas werkelijk in evenwicht kan komen door een goede verhouding tussen arbeidsproduktivi- teit en loonstijging. En daarbij kan het monetair beleid als voorwaarde fungeren voor het al of niet slagen van de andere beleidsinstrumenten. Het kan ze echter nooit vervangen. Reserve Een kritische toon valt ook te be luisteren bij de financiering van de i ontwikkelingshulp, nu 0,9 procent I van het nationaal inkomen ofwel 724 miljoen Wat Nederland betreft komt de heer Zijlstra tot de conclusie j dat de overdracht van reële middelen naar de ontwikkelingslanden niet 'al leen uit het eigen nationaal inkomen wordt geput en dus ook wordt afge- I wenteld op andere landen. Enige ex- tra reserve op de betalingsbalans zou niet misplaatst zijn. In dit verband vraagt de heer Zijlstra zich af of de te snelle uit breiding van de collectieve sector (in clusief woningbouw) niet te veel spanningen heeft opgeroepen: de dekking is niet volledig geweest en de poging om de particuliere sector voldoende terug te dringen is ten de le mislukt. Het beoogde doel kan niet worden bereikt wanneer de druk op de particuliere sector weer leidt tot een inflatoor loon- en prljsklimaat. Het overschot op de lopende reke ning van de betalingsbalans liep te rug van 21/» tot 3 procent in 1963 tot 1 procent in 1968. Tenslotte, de president venvacht voor 1969 nog wel dat de arbeidspro- duktiviteit in 1969 uitkomt boven de verwachte 3,5 procent. Dat is ook no dig gezien de reeds ovcrecngekomci loonsverhogingen, met een kostenstij ging van 9 a 10. En hij verwacht voor 1969 verder dat de monetaire rem ir de vorm van kredietrestricties niet gematigd zal worden, eerder wat ste viger wordt aangehaald. Want laten we wel wezen: 1.75 voor een pakje sigaretten, da^ moet écht niet altijd. Neem Mantano. Stopt 25 van die héle goeie sigaretten in een pakje. En rekent daar één-40 voor. Da's toch meegenomen? Eigenlijk zou u zo'n Mantano even moeten proberen. Want Mantano, da's gewoon een erg goeie sigaret. Gegarandeerd door Louis Dobbelmann. steun voor de samenbundeling van de afzet Van het beïnvloeden van overschotten door het manipuleren met prijzen had men weinig ver wachting, tertzij het om grote prijscorrecties zou gaan. De export naar derde landen dient zoveel moge lijk in stand gehouden te worden, in 'net belang van onze gehele land bouw. Friesland (Van onze soc.-eeon. redactie) UTRECHT Het Koninklijk Nederlands Landbouw Comité (KNLC) heeft gisteren een con ferentie gewijd aan het zoge naamde „Plan-Mansholt", waar bij alle provincies aan het woord kwamen om haar oordeel over het plan uit te spreken. Over het algemeen liepen de beoordelin gen van de verschillende afge vaardigden uit het land niet zo ;terk uiteen. Zo waren de uit spraken voor de provincies Voord- en Zuid-Holland tamelijk epresentatief voor een groot deel van het land en vertolkte Friesland goed de opvattingen, die in het noorden leven. •sjfr'j f""' - POOR Waarschijnlijk heeft het Haagse Corps Diplomatique de eer de jongste ambassadeursvrouw ter we reld onder zijn leden te hebben. En een bijzonder lieve jongf vrouw is het ook. Gisteravond stond zij naast haa man. de ambassadeur van Tanzank Nyakyi te recipiëren in kastee Oud-Wassenaar ter gelegenheid var de vijfde verjaardag van de Uni' van Tanzania. Het werden van de bezoekers dub bele gelukwensen: voor het land e* voor het jonge paar. Eind januari ging ambassadeu, Nyakyi naar Tanzania met verlof om de bruiloft te vieren. Veertien dagen geleden pas kwam het echtpaar naar Nederland, want na de huwelijksreis moest de ambas sadeur eerst een conferentie in Da' es Salaam bijwonen. De nationale feestdag-met-re- ceptie zo kort na die aankomst was bracht een protocollaire moei lijkheid. Een ^mbassadeursvrouv maakt nadat haar man zijn geloofs brieven aan H.M. de Koningin heef tangeboden haar opwachting bij d« •róotmeesteresse van de Koningin "en pas getrouwde ambassadeurs rouw moet natuurlijk ook haar vi ite maken. Maar het was er no iet van gekomen. Gelukkig begreep de grootmeesU es mevrouw Wickevoort Crommr in de situatie en liet weten, dat 7 'oor ditmaal graag als receptiegas' cennis wilde maken met mevrou Nyakyi. Met de heel ionge mevrouw N' De jongste cyi, om precies te zijn, ze is 23 ja en ziet er misschien nog wel joner uit. Gisteravond droeg zij het natio nale costuum van haar land, ee; 'ang gewaad in zacht bruine tinter met de kunstig gedraaide hoofddoel 'n tijgerpatroon. Drie jaar geleder ■ntmoette ze haar man voor he* :erst op een feest in Dar es Salaam. Niet dromend, dat die ontmoeting baar nog eens zo ver van haar :eboorteplaats Moshi, ongeveer vijf honderd kilometer van Dar es Sa- aam °n meer in de bergen, zou •rengen. Ze heette toen nog Magaret Ma- ki als derde kind van een gezin an tien. Tot kort voor haar hu- velijk was ze werkzaam als steno- ;rafe. In haar vrije tijd deed ze veel in sport en bovendien maakt ze •aag haar eigen kleren. Nu is zij ambassadeursvrouw mei eel verplichtingen. Zij is de jongste an alle vrouwen van het Corps er •aar man (33) de jongste ambassa deur van het Haagse Corps. Beiden drukten de handen der ve- gasten onder wie mevrouw Luns, 'inister De Block en minister en evrouw Beernink. En onder het drankje en het hap- e zei iedereen wel een keer: „Wat en schatje". Waar iedereen gelijk in had. Voor het westen verwachtte men weinig effect op de totale procfuktie van het uit de produktie nemen van grond, omdat hiervoor toch de minst produktieve gronden genomen zullen worden. De maatregel is bovendien duur en ieder jaar wordt toch al veel cultuurgrond voor niet-agrarische bestemming uit de produktie geno men. De laatste jaren is al 7000 a 8000 ha. grond per jaar aan de landbouw onttrokken; voor de komende jaren wordt dit getaxeerd op 10.000 a 12.000 ha. per jaar. Hier gaat het veelal wel om zeer produktieve grond, zodat de produktie, los van het plan-Mansholt, toch al afneemt met de daarin gestel de hoeveelheid. Bepaalde soorten werk voor de Jongeren die willen afvloeien achten de beide Hollanden niet nodig. Wel moeten er mogelijkheden komen om zich voor een beroep te bekwamen, zodat degenen die afvloeien niet ah ongeschoolden aan de slag moeten Centra voor vakopleidingen zoudei uitgebreid moeten worden en nieuwe opgericht. Op ruime schaal moet be kendheid gegeven worden voor welke vakken en met welke financiële faci litciten men zich kan laten omscho len. De landbouworganisaties kunner dit afvleeiingsproces begeleiden. Men denkt hierbij vooral aan agrariërs di' de leeftijd van 55 jaar nog niet be -reikt hebben. Betere regeling Een vervroegde afvloeiing van de ouderen zou naar het oordeel van dt Hollancfsche maatschappij van larfd- 'oouw een belangrijke bijdrage kun nen leveren tot verbetering van d< structuur van de bedrijven. Een bete re beëindigingsregeling acht men dar dringend geboden. Het sane ringsfonds voor de landbouw open' hiertoe thans onvoldoende mogelijk heden. Een betere regeling vindt mer van groter belang dan vervangen'' werkgelegenheid. Een aanzienlijke vergroting van d produktie-omvang is het best te ver werkelijken door samenwerkingsvor I men. Voor de akkerbouw zal dit wel lukken, maar bij de veehouderij zal men dan naar aanpassing of nieuw bouw van de bedrijfsgebouwen moe ten. Zonder overheidsbijdrage zou dit moeilijk te verwezenlijken zijn Er zou een overheidsgarantie voor het inkomen gedurende de eerste vijf jaar moeten komen. Rendement Nog lang niet zeker bleek men te zijn van het rendement van een be drijf, dat aanzienlijk vergroot wordt door het aankopen van grond. Ook de financiering van een flinke be- drijfsvergroting op basis van gepacht land zou een aantal ondernemers nog veel hoofdbrekens kosten. Overigens is in de veehouderij al een qitbrei- ding van de produktie te verwachten door uitbreiding van de varkens- en kippenhouderij. Over de combinatie van een beroep buiten de landbouw en een land bouwbedrijf wilde de maatschappij zich niet uitspreken. Concentratie meende men al te zien bij de afzet; het Centraal Bureau van tuinbouw veilingen heeft hiertoe plannen en de coöperaties voor pootgoedafzet wer ken samen. Men vroeg krachtige De Friezen constateerden dat van de regionale industrialisatie enkele kernen uitgezonderd minder te recht is gekomen dan op g-rond van de hoge premies uit de schatkist ver wacht had mogen worden. Voor het platteland vroeg de Friese maatschappij een bevordering en uit breiding van kleinere industriële toc- leverings- en dienstenverlenende be drijven. Tenzij er een drastische werktijdverkorting komt vreesde men in de toekomst een krachtige stroom van migranten naar het westen van het land. Gepoogd zou moeten worden de door de land- en tuinbouw voortgebrachte grondstof fen en halffabrikaten zoveel mogelijk in eigen streek te ver- of bewerken. Gistermorgen heeft Herman Stok in het Mirandapaviljoen te Amsterdam de Nederlandse ploeg bekendgemaakt die deel zal nemen aan het internationale songfestival te Scheveningen van 4 tot en met 9 juli a.s. Op de foto van links naar rechts: Jan- Anne Drenth van het Double Swing Duo, Ben Cramer, Beer Bossu Jan-Annes partner Herman Stok en Henny Vonk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 7