Hulpverlening geen zaak van
iiaa, LIEFDADIGHEID
Bach had ook geen mulo!
Een bril kan
modieus zijn
Karakter
ligt in
uw hand
vrije
tijd
dialoog
Trouwgeld
Africana
Mexicano
5
ZATERDAG 26 APRIL 196?
Mevrouw A. A. te A. denkt
dikwijls aan de kinderen die
in '67 naar h.b.s. of mulo ge
gaan zijn. Moesten zij de eerste
klas doubleren dan was dat
jammer, maar zij kwamen met
een in de eerste klas HAVO of
MAVO (brugklas, mevrouw A!)
De kinderen die dit jaar in de
tweede klas of in '70 in de
derde klas zullen blijven zitten
of in '71 voor 't eindexamen
zullen zakken, wat gebeurt
daarmee? Volgens leraren is
omschakelen van h.b.s. naar
havo en van mulo naar mavo
onmogelijk. Vallen deze kin
deren tussen „wal en schip"?
Wie uit de lezerskring weet
daar raad op? Uw reactie vormt
dan een ware dialoog. Volgen
de week dezelfde plaats
tot dan!
Gijs van der 'V. te C. heeft al
enige ervaring: „Iedere kandidaat
heeft last van zenuwen. Hoe meer
ik eraan dacht, hoe zenuwachtiger
ik werd. Meer roken hielp niets, je
werd er alleen maar nerveuzer van.
Kalmeringsdruppels ook niet. Het
derde middel (door alle leraren
aangeraden) had het meeste suc
ces: „stofbeheersing". Hoe meer
kennis je hebt. des te zekerder
ben je van je zaak. Je blijft zenuw
achtig maar dat valt op de examen
dag van je af. Zeer velen delen
deze prettige ervaring.
De laatste weken vóór het exa
men was er geen sprake van
vroeg-naar-bed. Er werd tot twee
of drie uur 's nachts geleerd. Van
mijn ouders mocht dat nooit. Ik
vond er dit op: tegen de tijd dat
zij naar bed gingen, ging ik ook
naar bed en hield me slapende
Later kwam ik er weer uit. „Niet
veel leren vóór het examen", raadt
Gijs, „je wordt lichamelijk doodmoe.
Werk het hele jaar constant door
en voer het studietempo voor het
examen flink op. Hobbies? Laat ze
niet vallen, het kost tijd maar je
blijft er geestelijk fit door. In' de
examenklas van de HBS ging ik
vrolijk door met volleyballen, dat
kostte soms een onvoldoende voor
proefwerk: ik kon er tegen en mijn
vader gelukkig ook."
„Ik moet dit jaar mulo-examen
doen," zegt mej. R. T. te S.t „en
leef voortdurend onder spanning.
Ik heb steeds het gevoel dat ik te
weinig doe hoewel ik toch steeds
flink werk. Ga om tien uur naar
bed, sta om half acht op, kom dus
geen nachtrust tekort. Het werkt
ook op je humeur: een snauw hier,
een grauw daar. wat voor je om
geving ook niet altijd leuk is. Weet
u wat ik erg vind? Mijn laatste
rapport was nogal goed en nu hoor
je van alle kanten: O, jij haalt het
wel. Jij? Je hoeft je geen zorgen te
maken, kind, al doe je niets dan
Onze hand is een verbluffend precisie-instrument.
Hoe vernuftig dit lichaamsdeel is, besef je pas als
er een klein letsel aan is. Handen kunnen bovendien
bijzonder welsprekend zijn. Geen lichaamsdeel is
zó met de hersenen met vele zenuwen verbonden
als onze handen. Duitse onderzoekers beweren dat
de hand aanwijzingen geeft over karakter en eigen
schappen van de bezitter.
Vrouwen zo zeggen zij hebben in het alge
meen lange ringvingers en pinken. Een lange pink
zou wijzen op een goede aanleg in de omgang met
mensen. Een bijzonder ontwikkelde ringvinger wijst
op gevoel voor schoonheid en harmonie. Bij de man
verraden een goed ontwikkelde duim, wijsvinger en
middelvinger op een sterk mannelijk karakter. Een
krachtige middelvinger betekent dat de bezitter
verantwoordelijkheids- en plichtsgevoel heeft. De
duim symboliseert wilskracht, een lange wijsvinger
is het teken van krachtige intellectuele werkzaam
heid.
Ook Amerikaanse geleerden bogen zich over de
hand. Zij vonden dat, wanneer de middelvinger
korter is dan de handpalm, dit zou duiden op daad
kracht, in het omgekeerde geval op bedachtzaam
heid en gevoeligheid. Dit alles behoort tot het ge
bied der chirologie, de handenspraak, de vingertaai,
de wetenschap die zich bezighoudt met de weten
schappelijk verantwoorde karakteraanduiding niet
te verwarren met de chiromantie, die zich zeer on
wetenschappelijk bezig houdt met het voorspellen
van de toekomst uit de handlijnen.
Jonge mensen met trouw
plannen weten wel, dat trou
wen een bom geld kost en het
is prettig te weten hoeveel
geld. Het Gezins Begrotings
Instituut steekt een helpend
handje toe aan trouwlustigen
met de brochure „Annie en Jan
gaan trouwen", de 23ste her
druk van dit werkje overigens.
Ook nu weer zijn de prijzen
herzien en staan op de begro
ting een wasmachine (maar
geen wringer of centrifuge) en
een naaimachine.
Hoeveel geld heeft een a.s.
bruidspaar nodig? Een vuist
regel is dat het bedrag voor de
uitzet en de woninginrichting
ongeveer gelijk moet zijn aan
het jaarinkomen van de man.
De voorbeeld-begrotingen gaan
uit van respectievelijk tien- en
veertienduizend gulden. De
brochure is voor f 0,75 te ver
krijgen bij Bondsspaarbanken.
slaag je nog met glansl Dan denk
je: en als ik nu eens zakte? Ge
lukkig zijn er ook mensen die be
grip tonen. Voor mij is het examen
niet iets, waarvoor je je hand niet
omdraait."
Mevrouw S. te 's-G. is dit jaar
voor het eerst in examensfeer. Ze
vindt dat ouders veel kunnen bij
dragen aan het welslagen van het
examen. „Wij sporen onze dochter
van negentien, die voor kleuter
leidster leert, aan vroeg naar bed
te gaan, zodat ze de andere dag
weer fit is. Haar kamertje wordt
door het jongere zusje gedaan en
ik zorg voor rust in de avonduren,
zoals geen tv wanneer er geleerd
wordt. Zij is geen uitblinker, maar
dit heeft succes."
„Spanning, zowel bij de jeugd
als bij de ouders," meldt mevrouw
J. S. te P. „Rust In huis dus, daar
hangt veel van af. Toch moeten we
het niet op de spits drijven, want
tenslotte zijn er belangrijker zaken
als slagen of zakken," zegt ze
lakoniek. „Als de kinderen niet
thuis durven komen omdat ze ge
zakt zijn en er dagen tussenuit
knijpen, dan is er iets fout. Moge
lijk is dit milder: in een familie
zakte een zoon. Hij had de pé in.
Komt een tante die vertelt: Och,
de zoon van architect W. is ook
gezakt. Moeder zegt: dat komt in
de beste families voor. De zoon
zuurzoet: „Ook hier," en dat liep
op een lachertje uit. Ik wil er nog
op wijzen dat ouders er rustig voor
uit moeten durven komen als het
anders ging dan zij wensten."
„Onze dochter moet deze week
schriftelijk mulo doen en ik durf
gerust te zeggen dat ik veel
zenuwachtiger ben dan zijzelf hoe
wel ik dat niet laat blijken," biecht
mevrouw G. B. te E. „Toen ze
vier jaar geleden van de lagere
school kwam, deed ze toelatings
examen voor de h.b.s. Ze behoorde
tot de beste leerlingen en zak
te. Ze was zo nerveus dat ze alles
verprutst had. Wij wilden haar her
examen laten doen maar ze was zo
bang dat we het niet deden. Ze
is nu steeds nummer één op de
mulo, maar toch ben ik bang dat
ze weer de kluts kwijt zal raken.
Ik was namelijk ook een vlotte
leerling maar was op het eind
examen van de kweek zo nerveus
dat ik me de gewoonste dingen
niet meer kon herinneren. Ik zakte
al6 een baksteen, niemand begreep
er lets van. Ik had zo de schrikr te
pakken dat Ik er een punt achter
gezet heb en nooit onderwijzeres
geworden ben.
Kunt u begrijpen dat ik een
hekel aan het woord „examen"
heb? Dat je toekomst vaak afhangt
van een examen? Als je wel ca
pabel bent voor een beroep zou
er ook gelet moeten worden op
cijfers die je gehaald hebt gedu
rende de hele cursus. Enfin, ik
hoop dat onze dochter slaagt,
want ze wil graag naar de havo
en daarna kweek, maar als ze zakt
ben ik bang dat de aardigheid er
af is."
„Ik zou haast zeggen dat de ouders
het in examentijd het moeilijkst
hebben," vindt mevrouw C. te A.,
„want het geldt de toekomst van
de kinderen. Een van onze kinderen
wilde in de muziek maar vond op
de mulo alles waardeloos. Je kon
tegen hem praten als Brugman
maar hij hield vol: „Bach had ook
geen mulo". Hij deed examen en
zakte met een halve punt. Wij
deden hem naar kantoor, toen in
dienst, weer naar kantoor, eindelijk
bracht hij de moed op om naar
het Conservatorium te gaan. Hij
slaagde voor de tweede klas, nu
is hij leraar en treedt op als piano
solist. Geen examinator kan zich
voorstellen hoe de spannlnqen
thuis zijn."
Er zullen maar weinig vrouwen
wakker liggen over haar vrije tijd.
Zelfs bij de zogenaamde vrije
tijdsbesteding als breien of tuinie
ren is de vrouw voor het gezin
bezig. Toch is het verheugend dat
een ministerie belangstelling heeft
voor haar vrije tijd. Er ligt nog een
reserve aan interessen en krachten
die niet aangeboord is.
Terecht spreekt het rapport van
een stuk beroepsarbeid als het om
hulpverlening gaat, een beroep
waaraan eisen mogen worden
gesteld, waarvoor opleidingsmoge
lijkheden zouden moeten zijn, dat
ook gehonoreerd wordt in contan
ten en .niet alleen met dankbaar
heid. De vrouw die tijd vrij maakt,
doet dat ten koste van de tijd die
ze aan het gezin spandeert. Dat
kan in deze moderne tijd waar
kant en klaarmaaltijden, machines,
koelkasten en dienstverlenende
koelkasten en dienstverlenende in
stanties als wasserettes en crèches
veel uit handen nemen dat arbeids
intensief is. Maar - 't kost geld.
De vrouw die een lezing houdt
voor de vrouwenbond rijdt er met
haar auto heen, schotelt thuis
biefstuk-tartaar en iets uit de diep
vries voor, gaat naar de kapper
en/of schoonheidsspecialiste. Zin-
<^q. dat zo'n lezing betaald wordt,
wat er voor vrouwenorganisaties
nog werk aan de winkel blijft,
staat als een paal boven water:
Coördineren en stimuleren, voor
lichten en morele steunverlening.
Hoewel niet representatief ge
noemd, vinden wij dit een waarde
volle enquête die in brede kring
belangstelling verdient.
Het ministerie van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk
stelde aan een aantal bezoeksters van damesbeurzen vragen over
vrijetijdsbesteding en hulpverlening aan anderen. Het was een
poging meningen te verz'amelen van een groep vrouwen waar
van men kon vermoeden ze bezoeken immers een beurs
dat ze wel eens wat vrije tijd hebben of kunnen maken. De
resultaten van deze opiniepeiling kunnen natuurlijk niet repre
sentatief worden genoemd voor de mening van de Nederlandse
huisvrouw in het algemeen. De helft van de ondervraagden
meende dat ze niet voldoende vrije tijd hadden. De vrije tijd die
ze echter hebben wordt door de meesten in ongeveer gelijke ma
te over activiteiten binnenshuis zowel als buitenshuis verdeeld.
Lezen, naaien, borduren,
breien en handwerken zijn de
meest voorkomende vormen
van vrijetijdsbesteding binnen.
Toch blijken er nogal wat
vrouwen creatief bezig te zijn
met muziekmaken, tekenen,
schilderen en knutselen of een
verzameling aanleggen. Zélf
creatief bezig zyn of het bij
houden van een verzameling
werd tweemaal zo vaak ge
noemd als het passief luisteren
naar 'radio of kijken naar tv.
Buiten het eigen huis bleek
men de meeste tijd te steken in
uitstapjes op de fiets, met auto
of brommer. Ook wordt er ge
wandeld en aan sport gedaan, en
dat zijn bepaald niet alleen de
jongeren! Vrijwilligerswerk
wordt voornamelijk door de
ouderen beoefend en de buiten
lieden tuinierden. De besteding
van de vrije tyd vormde voor
de meesten van de geënquêteer
den geen probleem.
Toch, eenvijfde deel van hen
voelt wel eens behoefte aan
advies. Opvallend veel vrouwen
- bijna de helft - besteden een
deel van de vrije tijd aan het
helpen van anderen. Bejaar
den werk en jeugdwerk in de
aerste plaats, daarnaast gezins-
werk, werk in ziekenhuizen en
kruisverenigingen en allerlei
bestuurswerkzaamheden. Er
waren maar weinig vrouwen
lie zeidén niet voor vrijwil
ligerswerk te voelen. Velen
willen wel iets ondernemen,
maar zitten met de kinderen of
zijn bang dat het ze te veel tijd
zou kosten. Eentiende deel van
de groep die wel iets op dit
gebied zou willen doen, weet
eenvoudig niet waar ze daar
voor terecht kan en wat er dan
van ze verwacht wordt.
Hulpverlening aan anderen
wordt niet uitsluitend als een
liefdadige aangelegenheid ge
zien. Meer dan twintig procent
vond een geldelijke beloning
acceptabel, een enkele zelfs
noodzakelijk. In Rotterdam was
bejaardenwerk het meest in
trek (ruim eenderde deel van
de ondervraagden), op de voet
gevolgd door jeugdwerk (ruim
een kwart) en hulp aan ge
handicapten (ruim eenvijfde).
Het bieden van gezinshulp was
maar voor tien procent aan
trekkelijk.
Hebben de helpsters bepaalde
verlangens op het vlak van
gelijkheid, van milieu, van
godsdienst of de ruimtelijke
afstand tot de geholpene? Het
zelfde milieu of dezelfde gods
dienst werd als onbelangrijk
beschouwd door praktisch alle
betrokkenen, evenals trouwens
het punt of de geholpene tot de
De bril, die we vroeger
als een onding bekeken, is
modieus geworden. Het
dragen van een bril kan
zelfs een hele verbetering
betekenen: bij een vierkant
vol gezicht flatteren recht
hoekige glazen, op een drie
hoekig gezicht is een licht
gebogen rechthoekig mon
tuur je ware en een rond
gezicht combineren we met
amandelvormige glazen. In
film en modefotografie
mankt men graag gebruik
van de bril!
De brillenmode voor het
komend seizoen schrijft zowel
voor dames als heren een dun
ner en lichter montuur voor. In
de sportieve celluloid monturen
zien we kleuren als demi-blond
en theekleur en creaties in
kristalhelder celluloid. In de
monturen van metaal wordt de
doublé bril steeds meer ge
vraagd, vooral ook in wit
metaal.
Wat de dames betreft: in
navolging van de zonnebrillen
zullen rondere en grotere gla
zen mode zijn, het ovaal maakt
plaats voor de diep-amandel-
vorm. De heren gaan de zo
genaamde „John-Lennon-fiets"
op de neus zetten, het opa
brilletje van witmetalen mon
tuur met ronde glazen. Voor de
avond kan meneer terecht bij
de wat rijker uitziende doublé
monturen. Is „hij" sportief dan
draagt hij celluloid monturen
in carrévorm en in lichte, meest
gevlamde kleuren.
Nóg een nieuwtje van de
Stichting Oog en Bril: de glazen
met het kameleoneffect. Door
een speciale techniek passen de
glazen zich automatisch aan bij
de lichtsterkte. In de huiskamer
is het praktisch wit, buiten
wordt het glas donkerder. In
het zonnetje blijkt het een
zonnebril en in een donkerder
omgeving past het glas zich
weer aan. De tijd die het glas
daarvoor nodig heeft is tien
minuten. De kameleonglazen
zijn verkrijgbaar in praktisch
alle mogelijke brillenglazen-
sterkte zelfs in dubbel- en
multi-focus en ongeveer twintig
gulden duurder dan gewone
glazen.
Nog een tip: brildraagsters
vragen bij de kapsters bij voor
keur om een kapsel met losse
lokken en golven, nimmer een
kort of strakgetrokken kapsel,
de lippen zet u sprekend aan.
Een verzorgde oog-make up
komt met een bril heel goed tot
uiting, evenals valse wimpers.
Let erop dat bij sprekende
wenkbrauwen het montuur de
boog volgt, zoals bij het meisje
op de foto. Draag bij bruin haar
nooit een zwart montuur, dat
maakt een strenge indruk (voor
een onderwijzer wellicht een
idee daarentegen). Donkere
monturen doen het goed bij
blondjes.
J. de V.
familie, vrienden- of kennissen
kring zou behoren.
Met de afstand is het anders
gesteld. Tweevijfde deel van de
dames is tot helpen bereid als
ze hooguit een kwartier met de
fiets daarvoor op pad moeten.
Lichamelijk zwaar of vuil werk
is nauwelijks aantrekkelijk.
Ruim eenderde deel, vooral van
de oudere vrouwen, zou dit niet
doen. Eenderde zou het des
noods doen en nogmaals een
derde zou het echt niet veel
kunnen schelen. Velen zijn er
eventueel toe bereid (ongeveer
de helft) of zyn zonder meer
bereid (vier op de tien) om
daarvoor extra tijd uit te
trekken.
Hoe denkt de huisvrouw dit
te doen?
Er was keuze uit: wat minder
werk aan het huishouden be
steden - kinderen naar een
crèche of dagverblijf - of iets
anders. Driekwart van de vrou
wen doet bij eventueel vrijwil
ligerswerk minder aan de huis
houding, in casu zij streeft een
economischer huishouding na.
Uit de eigen meningen van de
ondervraagden kwam ook kri
tiek naar voren op de opvatting
dat hulpverlening aan anderen
uitsluitend een soort vrijetijds
besteding zou zijn. Verscheidene
vrouwen merkten op dat hulp
geven aan anderen geen lief
dadigheid is, maar zich heeft
ontwikkeld tot een stuk be
roepsarbeid. Opmerkingen als
gebruiker van voorzieningen
richtten zich voornamelijk op
juist het ontbreken van hulp
en voorzieningen, te weinig
jeugdwerk, te weinig hulp voor
bejaarden, te weinig gezinshulp,
te lange wachtlijsten voor
scholen. Anderen klaagden
over verzuiling zowel óp scho
len als op het gebied van hulp
verlening. Er was een roep om
meer coördinatie. Er klonken
ook noodkreten over de bevol
kingsdichtheid. Uit de opmer
kingen spreekt een grote be
hoefte aan gemakkelijk te be
reiken plaatsen waar men rust
kan vinden.
Ook suggesties werden ge
maakt. Voorlichting over een
efficiëntere manier van huis
houden, voorlichting door het
ministerie, het zenden van een
voorlichtende brochure aan alle
gehuwde niet-werkende vrou
wen van 45-50 jaar over de
mogelijkheden die er zijn om
als vrijwilligister of part time
kracht te werken. Ook vroeg
men om opvang tussen de mid
dag voor schoolkinderen en
wees men op de noodzaak van
crèches.
Er bleek vraag naar vorming,
creatief, sociaal-cultureel en
hulpverlenend. Verkeersveilig
heid, meer zwembaden, sport
hallen, bibliotheken en theaters
werden te berde gebracht. Vele
ideeën sluiten reeds aan bij wat
reeds door particulier of over
heidsinitiatief ter hand wordt
genomen.
JEANNE DE VLIEGER
Foto's opplakken kan op vele
manieren. Er zijn allerlei systemen
In omloop en er worden velerlei
lijmsoorten voor aanbevolen. De
volgende manier is wel het een
voudigst. Zorg dat de foto door en
door nat is. Neem vezel- of spaan
plaat van niet minder dan een cen
timeter dik. Smeer zowel deze
plaèt (iets kleiner dan de foto) en
de natte foto dik in met gluton.
Vooral zorgen dat er geen klontjes
zijn. Dan de foto op de plaat leg
gen en met een drijfnatte spons de
lijm tussen foto en plaat uitwrijven.
Dit is het belangrijkste deel van
het karwei. Het geheel vervolgens
een nacht goed laten drogen. De
andere morgen met een vochtige
spons de witte laag gluton van de
foto halen en tenslotte de zijkan
ten bijsnijden.
Leg in een glas enkele plakjes
banaan. Roer een eierdooier met
suiker en een scheutje rum schui
mig. Schenk dit mengsel op de
banaan. Doe hierop afwisselend
een laagje mokkavla, room en
weer mokkavla. Garneer met stijf-
geslagen eiwit, bestoven met wat
kaneel.
Schenk chocoladevla in een
glas. Leg daarop wat abrikozen.
Hierover weer vanillevla, een rand
nogatine en een laagje slagroom.
Garneer met geconfijte sinaasap
pelsnippers.
Leg in een glas plakjes banaan.
Schenk hierop een laag chocola
devla, een laagje advocaat en
weer een laag chocoladevla. Gar
neer met stijfgeslagen room (waar
aan wat marasquin is toegevoegd)
en een groene bigarreau.
