Methodisten
voelen weinig
voor fusie met Anglicanen
PROF. C. VEENHOF
BIJ EMERITAAT
GEHULDIGD
Sheik met zweetvoeten
O
O
O
O
<D
O
O
O
O
O
O
O
O
O
Pastores nu
officieel
uit orde
Een woord voor vandaag
Meerderheid
leden
is
tegen
Tien procent naar
ontwikkeling
Ds. L. Floor
gepromoveerd
Winst Stoomvaartmij.
Nederland hoger
Menigte in Kongo
ziet terechtstelling
J. LAANSMA
OVERLEDEN
BEROEPÏNGSWERK
Gratis
bloemen-
cheques
Oecumenische
Raad kerk en
samenleving
gevraagd
Zending krijgt 500
gouden tientjes
WOENSDAG 9 APRIL 1969
,JPaülus en Timotheus, dienstknechten van Jezus Christus",
zo begint de brief aan de Philippenzen, zagen we gisteren.
Maar dat is niet genoeg. Het is een brief „aan al de heiligen
in ChristiLS Jezus".
Heiligen zijn niet altijd „goede" mensen, of moreel hoog
staande personen. Het is geen „ethisch" woord, dat aangeeft
dat we de top van de ladder der menselijke moraliteit bereikt
hebben. Letterlijk betekent het woord „apart gezet zijn". En
in de bijbel zijn heiligen mensen die apart gezet zijn om God
te dienen.
Pas in het Nieuwe Testament lees je regelmatig over heilige
mensen. In het Oude Testament wordt vooral het gereedschap
in de tempel heilig genoemd. Dat komt omdat alleen de op
standing mensen echt apart kan stellen. Alle mensen, van
ieder ras en kleur, zijn één, zonen en dochters van Adam. Wie
apart gaat staan, verheft zich alleen maar boven zijns gelijken.
Rijken en armen, burgers en boeren, blanken en zwarten zijn
van één bloed, onder één zonde, en in de greep van één dood.
Maar de opstanding schenkt nieuw leven. Kinderen van Adam
worden kinderen van God. Dat nieuwe leven stelt hen apart
van de rest van de wereld om God te dienen onder de mensen.
Heiligen zijn Gods handlangers in deze wereld, Gods opstan
delingen die zich verzetten tegen zonde, dood en hel.
We lezen vandaag: 2 Kronieken 111-23.
(Van onze kerkredactie)
LONDEN De fusie tussen anglicanen en methodisten in Enge
land hangt al niet eens meer aan een zijden draad. Er moet een
wonder gebeuren als die nog doorgaat. Bleken de anglicanen weinig
enthousiast, de methodisten zqn volgens de jongste stemming hele
maal niet enthousiast. Het grote struikelblok is niet zozeer de fusie,
maar de wijze waarop die tot stand moet komen.
Prof.
C. Veenhof tijdens zijn
slotwoord.
Ontwerp-program.
van Radicalen:
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Tien procent
van de groei van onze welvaart
moet jaarlijks bestemd worden
voor de ontwikkelingshulp.
Bij het failliet gaan van be
drijven moeten eerst de lonen
worden uitbetaald, voordat de
fiscus met het geld gaat strijken.
Dat zijn de belangrijkste punten
in het nieuwe ontwerp-program van
de Politieke Partij Radicalen, dat op
het congres op 18 en 19 april in
Tilburg zal worden besproken.
Het program is op veel essentiële
punten ongewijzigd gebleven.
Het ontslag voor oudere werkne
mers moet aan een nadere studie
worden onderworpen, vindt de PPR.
Als de partij haar zin zou krijgen,
moet het de bedrijven moeilijk
worden gemaakt oudere werknemers
als eersten te ontslaan. Er moet ook
een betere uitkeringsregeling voor
hen komen.
Vervangen
De PPR handhaaft haar standpunt'
dat de NAVO en Warschaupact
moeten worden vervangen door een
Europees veiligheidssysteem, ge
steund door Amerika en Rusland.
Voorwaarde is de volkenrechtelijke
erkenning van Oost-Duitsland en
een regeling van de kwestie-Berlijn.
Dienstweigeraars moeten in de
gelegenheid worden gesteld ontwik-
kelingsuhlp te verrichten. De ge
wone dienstplichtige zou moeten
kunnen kiezen uit de mogelijkhe
den normale dienstplicht of hulp
aan arme landen en dienst te ne
men in een strijdmacht van de
Verenigde Naties.
Formateur
De Koningin moet een kabinets
formateur aanwijzen, die reeds eer
der door de Tweede Kamer is ge
kozen, het openbaar vervoer moet
worden verbeterd (iedereen moet
er zijn auto voor thuis kunnen
laten), de gemeenteraad moet ook
inspraak krijgen bij het ontslaan
van burgemeesters en de Provinciale
Staten moeten kunnen meebeslissen
over het benoemen en ontslaan van
commissarissen der Koningin.
POTCHEFSTROOM Ds. L.
Floor, missionair predikant van de
Christelijke Gereformeerde Kerken
In Zuid-Afrika, is aan de universiteit
van Potchefstroom cum laude gepro
moveerd toi doctor in de theologie.
Dr. Floor is 45 jaar oud. In 1950
werd hij predikant. Hij stond in Op
perdoes en vervolgens in Almelo. In
1961 vertrok hij naar Zuid-Afrika,
waar hij de eerste christelijke gere
formeerde zendeling werd in Venda-
land (Noord-Transvaal). Thans is hij
hoogleraar aan de theologische school
voor niet-blanke predikanten te
Hammanskraal.
AMSTERDAM Hst netto exploi-
tatieresultaat van de NV Stoomvaart
maatschappij Nederland bedroeg in
1968 12,3 miljoen gulden. In 1967 was
dat 11,5 miljoen gulden. De exploita
tierekening was groot 53 miljoen gul
den tegen 48,6 miljoen in 1967. Het
winstsaldo kwam uit op 7,7 miljoen
gulden, tegen 1967 6.6 miljoen. De
maatschappij verhoogt het dividend
van negen tot tien procent.
KINSJASA Drie Kongolezen
zijn maandag in het openbaar opge
hangen wegens moord en gewapende
roofovervallen. De terechtstelling
werd bijgewoond door de minister
van justitie Thomas Loango en een
grote menigte.
(Van onze kerkredactie)
KAMPEN Prof. C. Veen-
hof, emeritus-hoogleraar van de
Theologische Hogeschool van de
(vrijgemaakte) Gereformeerde
Kerken, is gisteren in de kring
van predikanten van deze ker
ken gehuldigd. Prof. Veenhof
heeft 22 jaar ambtelijke vakken
gedoceerd en hem is om gezond
heidsredenen op zijn verzoek
emeritaat verleend.
Prof. Veenhof wilde zich aanvan
kelijk geheel onttrekken aan samen
komsten waarbij hij, in verband met
zijn emeritering, in het middelpunt
van de belangstelling zou staan. Hij
gaf van dat gevoelen ook blijk aan
curatoren van de school. Doch het
gelukte het comité van oud-leerlingen
toch hem te bewegen met zijn gezin
te verschijnen in een door het comité
belegde samenkomst gisteren in een
zaal bij de Nieuwe Kerk in Kampen.
Een groot aantal predikanten was
aanwezig. Zij huldigden prof. Veen
hof en zijn vrouw bijzonder hartelijk.
De oud-leermeester kreeg van zijn
leerlingen een portret, geschilderd
door Freek Los te Den Haag, aange
boden.
Dr. R. H. Bremmer uit Enschede,
voorzitter van het comité, schetste in
het kort de loopbaan van prof. Veen
hof. Hij werkte aanvankelijk bij het
onderwijs en studeerde theologie in
Kampen. Prof. Schilder maakte grote
indruk op hem, doch ook voelde hij
zioh aangetrokken tot de mannen van
de wijsbegeerte der wetsidee. Hij
probeerde de polemische opzet van
Schilder en het meer op overtuiging
gerichte werk van de wijsbegeerte
der wetsidee tot elkaar te brengen.
Waardering
In 1933 werd hij predikant in
Harkstede en op deze gemeente volg
den Haarlem en Utrecht In de
Utrechtse periode voltrok zich de
Vrijmaking. De vrijgemaakte synode
van 1945 benoemde hem tot hoogle
raar. Dr. Bremmer zei, dat de mede
door prof. Veenhof opgeleide predi
kanten grote waardering hebben voor
hun leermeester. Velen beschouwen
hem nog graag als „bijstand in het
pastoraat".
Da H. van Tongeren uit Maassluis
zei, dat 140 predikanten bijdragen
stuurden voor het huldeblijk. Hij
deelde tevens mee, dat prof. H. J.
Jager, eveneens emeritus-hoogleraar,
in een besloten bijeenkomst een blijk
van waardering zou worden aangebo
den. Prof. Jager heeft zich steeds
verzet tegen een huldiging bij zijn
afscheid, maar kon niet voorkomen
dat men hem gisteren in een infor
meel samenzijn na afloop van de hul
diging van prof. Veenhof een envelop
met inhoud in de hand drukte.
Ds. O. Mooiweer uit Enschede, die
in Utrecht woonde toen prof. Veen
hof daar predikant was, zei dat prof.
Veenhof tot het uiterste heeft ge
poogd de eenheid in de Gereformeer
de Kerken te bewaren. De schorsing
door de Utrechtse kerkeraad trof
hem diep.
Prof. Veenhof, die de spreker
dankte voor hun woorden en de pre
dikanten voor het aangeboden
geschenk, vertelde onder diepe stilte
over hoogtepunten en dieptepunten
uit zijn leven. Tot de hoogtepunten
rekende hij het werk in Harkstede,
zijn eerste gemeente.
Anders
Ook de vriendschap met de profes
soren Schilder. Holwerda en Greljda-
nus memoreerde hij met grote dank
baarheid. „Ik heb weieens gedacht:
als prof. Holwerda was blijven leven,
zou het anders zijn gegaan in de vrij
gemaakte kerken".
Met betrekking tot hedendaagse
ontwikkelingen in de theologie zei
prof. Veenhof: „Wij moeten onwrik
baar vasthouden aan de heilsfeiten".
Over prof. Schilder: „Hij heeft het
denken over de kerk uit de verstar
ring gehaald. Schilder beoogde de
eenheid der kerk en op zijn verzoek
is op zijn grafsteen gezet: Opdat zij
allen een zijn."
Prol Veenhof zei in de jaren veer
tig geschrokken te zijn van de wijze
van tucht oefenen. Men deed dat
vaak op juridische wijze, anders dan
Christus wil. „Ik heb een grote af
keer van ruzie en disharmonie, maar
ik ben er heel vaak bij betrokken",
zei prof. Veenhof. „De Vrijmaking
was voor mij een kwelling. Die strijd
was niet nodig, Christus wilde het
niet. Ik ben toen echter wel beslist
mijn weg gegaan."
Met betrekking tot de huidige
moeilijkheden in de (vrijgemaakte)
Gereformeerde Kerken zei prof.
Veenhof: „Er is geen werkelijke
grond om uiteen te gaan. Ik géloof
niet dat de Here dat wil".
De Methodistenkerk is verdeeld in
„circuits", districten. Wij zouden zeg
gen: classes. Deze hebben zich in de
afgelopen weken uitgesproken. Alle
uitslagen zijn nog wel niet binnen,
maar toch voldoende om de bezorgde
groeven op de gezichten van kerke
lijke gezagsdragers nog dieper te
doen worden.
Op het ogenblik hebben 543 classês
zich uitgesproken. Terwijl onder de
classes een kleine meerderheid te
vinden is voor fusie, blijken de leden
in meerderheid afwijzend te staan te
genover het huidige plan. Dit is nog
niet de laatste stemming. Deze is
slechts bedoeld om een voorlopige in
druk te krijgen. De definitieve stem
ming vindt plaats tijdens de jaar
lijkse assemblee.
Uitslag
Van de 543 classes stemden er 271
voor de fusie en 261 tegen. In 11
classes staakten de stemmen, daar
waren dus evenveel leden voor als
tegen.
Als de individuele stemmen alle
maal bij elkaar worden geteld komt
de fusie echter onder de tafel terecht.
In totaal stemden 20.733 methodisten
tegen en 20.403 voor het fusieplan.
Definitief zijn deze cijfers nog niet
omdat nog 296 classes zich moeten
uitspreken. Maar kerkelijke ge
zagsdragers zitten al behoorlijk met
de uitslag van deze stemming in hun
maag. Deze is allerminst een stimu
lans om verder te gaan. Maar het
aantal leden voor fusie is toch ook
weer niet zo gering dat ze kunnen
zeggen: We stoppen met onze plan
nen.
Schotland
De Schotse methodisten voelen he
lemaal niet voor fusie met de angli
canen. Zij zijn sterk beïnvloed door
hun presbyteriaanse omgeving en
zijn te Schots om niet een aangebo
ren afschuw van bisschoppen te heb
ben. Bovendien is er voor hen nau
welijks iets aantrekkelijks in de
hoogkerkelijke anglicaanse parochies
in hun omgeving.
In de districten Plymouth en Exe
ter staakten de stemmen, Leeds
stemde voor de fusie, evenals Chester
en Stoke-on-Trent. Cornwall verzet
zich.
Toch is niet de fusie zelf het grote
struikelblok, maar de wijze waarop
die tot stand moet komen. Laag-
kerkelijke anglicanen en evange
lische methodisten vinden dat het
plan getuigt van onzindelijk denken.
Successie
Het grootste probleem was bij de
besprekingen niet de bisschop. Al
kennen de Britse methodisten zelf
geen bisschoppen, elders in de wereld
zijn methodistische bisschoppen vol
op aanvaard. Zonder moeite aan
vaardden de methodisten het episco
pale karakter -van de nieuwe een-
heidskerk.
Het grote struikelblok was de
„apostolische successie". Vele angli
canen staan er op dat hun priesters
bevestigd worden met handoplegging
door bisschoppen. Zo alleen wordt
het apostolisch ambt van generatie
tot generatie doorgegeven. Deze ang
licanen weigerden de methodistische
predikanten als priesters te aanvaar
den. Die moesten eerst opnieuw be
vestigd worden.
Verzet
Laagkerkelijke anglicanen verzetten
zich tegen deze gedachten evenals de
methodisten. Maar toch hebben de
methodistische gesprekspartners uit
eindelijk de knieën gebogen voor de
hoogkerkelijke anglicanen. Uit de bus
kwam een plan voor een dienst die
zo was opgezet dat de anglicanen te
vreden naar huis konden gaan, omdat
naar hun mening de metho
disten-predikanten gewijd waren en
de methodisten konden zeggen dat zij
zonder meer waren geaccepteerd.
Het gevolg is dat de meningen
verdeeld zijn. Sommigen leggen
zich bij dit plan neer, omdat zij
(Door Jan Filius)
NAIROBI Hij zat naast
me, aan de andere kant van het
gangpad, in de Fokker Friend
ship die me van Kigali naar
Nairobi moest brengen. Hij zag
eruit als een man die zich
's morgens verslapen had, niet
zo gauw zijn kleren kon vinden
en toen zijn lichaam maar in
lakens en zijn hoofd in het
kussensloop had gewikkeld. Een
man in een dergelijk kostuum,
breng ik altijd in het hokje
„sheiks" onder.
Zijn schoeisel was van een maat
die bij ons te lande onder de bin-
nenscheepvaartwet valt, maar hem
ikennelijk toch nog te klein was.
Want met een bijna wellustig grom
men ontdeed hij zich van zijn lan
dingsvaartuigen en, wat nog erger
was, van zijn sokken.
De lucht die daarbij vrij kwam,
kon zelfs door de airconditioning
van het vliegtuig niet worden ge
neutraliseerd. Tevreden grijnzend
keek hij om zich heen, volkomen
meester van de situatie, als ware
hij in zijn tent ergens in- de
woestijn.
Eten
Zijn zelfverzekerdheid werd ech
ter wat minder, toen de stewardess
hem het dienblad bracht, waarop
het samenraapsel van prefabrica
ted hapjes bijeengebracht was, dat
luchtvaartmaatschappijen met
„maaltijd" betitelen. Mijn goede
sherk, vermoedelijk gewend zich te
voeden met wat steviger in de
maag liggende gerechten, zoals ge
braden kameeldarmen en gesmoor
de geite-ogen, bekeek met enig
wantrouwen wat hem hier aan culi
naire prestaties werd voorgezet en
nog wan trouwender het erbij gele
verde gereedschap.
Met dezelfde zorg waarmee hij
I thuis het wapen koos waarmee hij
zijn rivalen overhoop stak (een dolk
bijvoorbeeld, die niet op de ribben
afgleed, maar er precies tussen
paste) koos hij uit het etui een
vork, hief die een halve meter op
en stak toe... mikkend op het mi-
niscule stukje kip in het bakje voor
I hem.
Helaas was dit bakje niet van
vlees en bloed (de stoot zou dode
lijk geweest zijn) maar van plastic
Zodat de vork afgleed en in zijn
vaart de inhoud van het bakje een
luchtreis deed maken naar de mooi
zwarte jas van zyn buurman,
wiens stropdas en pochette meteen
schuilgingen onder de aardappelen
en doperwtjes. Buurman was kenne
lijk een ondergeschikte van de sheik
want hij mompelde zoiets van „niks
aan de hand", althans woorden van
gelijke strekking» waarop hij
„Wie verre reizen doet, kan
niet alleen veel verhalen, hij
moet het ook", schrijft Jan
Filius. Deze perschef van de
actie Kom over de Brug is op
fofo- en verhalen-safari, om
straks te vertellen wat er al
lemaal gedaan is met de mil
joenen die vorig jaar aan de
actie gegeven zijn. De se
rieuze verhalen moeten nog
komen, maar zijn vrienden
heeft Filius per brief reeds
een aantal reisbelevenissen
verhaald die ook door een
grotere kring geapprecieerd
zullen worden.
haastig deze extra voedselvoorraad
van zijn kostuum schraapte.
Ik kon er niets meer aan doen.
mijn zelfbeheersing liet me in de
steek ik lachte hard en lang. De
sheik keek me aan, vermoedelijk
zag hij me nu voor het eerst. Toen
lachte hij ook, bulderend. „You jol
ly good fellow" zei hij tussen twee
laohdreunen door. Zo raakte ik be
vriend met hem. Toen de maaltijd
weggeruimd was (hij had zijn eten
naar binnen gekregen door het hele
blad op kinhoogte te brengen en
alles met een lepel naar binnen te
werken, wat alleen moeilijkheden
opleverde toen hij het driehoekje
kaas met zilverpapier en al in zijn
mond stak) wilde hij net als de
neeste anderen een tukje doen.
Maar zijn pogingen om de stoel in
- :en wat meer horizontale positie te
brengen hadden geen succes. Hij
trok en duwde overal aan, maar er
gebeurde niets. Toen hij na een bij
zonder heftige ruk het asbakje uit
de armleuning had getrokken, keek
hij me hulpeloos aan.
Wat kon ik anders doen dan hem
in dit gevecht tussen mens en mate
rie bijstaan? Dus boog ik me naar
hem toe, drukte op het juiste knop
je, en ziedaar: de sheik zeeg achter
over. Niet echter zonder mij en
passant een dankbare klap op de
schouder te geven (het heeft drie
weken geduurd voor de blauwe
plekken weg waren) en nog eens te
zeggen: You jolly good fellow!
Waarop hij insliep. Zijn snurken
was van een dusdanige intensiteit
dat het leek alsof de Friendship er
plotseling twee motoren bij had ge
kregen.
CD-plaat
Vlak voor Nairobi maakte de ste
wardess hem wakker. De ogen
waarmee hij haar aankeek, verrie
den duidelijk dat zijn vrouwen
thuis hem dat niet hoefden te flik
ken. Zwijgend trok hij zijn rijnaken
aan, trok lakens en slopen recht en
schreed waardig de vliegtuigtrap af,
gevolgd door zijn aktentasdrager.
Ik zag hem voor het laatst bij de
douane. „You jolly good fellow!" zei
hij nog eens. „You visit me!" Het
leek mij het type dat je huis en
harem volledig ter beschikking stelt
als je zijn gast bent.
Helaas kon ik hem niet om zijn
adres ^vragen. Terwijl de doua
ne-man nog in mijn koffer wroette
zag ik mijn sheik wegrijden. In een
zwarte limousine. Met een zwarte
chauffeur. En een witte CD-plaat
Nuntius
Het toeval wilde, dat ik de vorige
dag ook al 'n man in het wit ont
moet had. Dat was de pauselijke
nuntius in Kigali, op een receptie
van de Nederlandse ambassadeur.
Dit ter gelegenheid van het feit dat
onze excellentie aldaar zijn ge
loofsbrieven kwam aanbieden (hij
was protestant, bleek me).
Een van de zendingsarbeiders had
die dag verteld dat de oecume
nische verhoudingen ten plattelande
(en dat betekent praktisch in heel
Rwanda) hier niet direct van. bij
belse broederschap getuigden.' Om
het wat directer te zeggen: de
meeste paters hadden nog goed de
pest aan protestanten. Ik stelde me
voor monseigneur hierover toch
eens te interpelleren. Hij ontwapen
de me echter door zijn mildheid.
Over Nederland: „Uw land gaat
niet alleen vooraan in de theologie,
maar ook in de hulpverlening..."
Over de verhouding katholiek
protestant: „Ik zeg altijd maar te
gen die al te vurige jongens: Als de
Duitsers in 1918 niet de oorlog ver
loren hadden, was Rwanda nu pro
testants, dus we hebben geen enke-
!e reden om cms op de borst te
slaan."
Over het onderontwikkelde
Rwanda: „Och. ik kom uit Toscane,
daar rijden politieagenten altijd
met z'n tweeën. Dat moet wel, want
de één kan lezen, jnaar niet schrij
ven, en de ander kan wel schrijven,
maar niet lezen."
lat
de fusie niet willen torpederen.
Anderen en nu blijkt niet
weinigen willen liever de fu
sie uitstellen om eerst werkelijk
elkaar op dit dogmatisch punt te
vinden.
DEN HAAG Ten gevolge van
een verkeersongeluk is om het leven
gekomen de heer J. Laansma, oud-di
recteur van het brailleonderwijs in
Bartimeiis te Zeist. De heer Laansma
was ridder in de orde van Oran-
je-Nassau.
Hij begon zijn loopbaan als onder
wijzer te Serooskerke op Walcheren,
maar aangezien zijn hart uitging
naar het b.l.o. in het bijzonder aan
blinden, solliciteerde hij bij Barti-
meüs. Later werd hij hoofd en door
hard werken en een grote liefde voor
de blinden wist hij de inrichting
groot te maken.
Door het aanknopen van nauwe
contacten met de verschillende diaco
nieën en gemeenteraden door heel
Nederland is Bartimeüs zo uitgebreid,
dat vele blinden en slechtzienden er
een plaats hebben gevonden. De heer
Laansma heeft nog mogen beleven,
dat thans ook voor de gehandicapte
blinden wordt gezorgd.
De begrafenis heeft zaterdagmid
dag voor Pasen in alle stilte plaatsge
vonden.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Kesteren: S. de Jong
te Houten (U.); te Neerlandbroek:
R. C. Cuperus te Ede; te 'sGrevel-
duin-Capelle: T. Langerak te Vee-
nendaal.
Bedankt voor Rijsoord: P. C. Klijns-
ma te Harlingen; voor Woudrichem:
G. J. Wisgerhof te Daarle; voor We-
zep: C. v. Schoonhoven te Vreeswijk.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Meliskerke: kand.
Th. de Kok te Waddinxveen, die be
dankte voor Nieuw Weerdinge (Dr.),
voor Marrum (Fr.) en voor Meeuwen
en Dussen (N.B.).
Bedankt voor Onstwedde: C. Kam
per te Garijp.
GEREF. KERKEN (vrijgem.)
Beroepen te Leek: T. Dekker te
Goes.
Aangenomen naar Haulerwijk: G.
Boersema te Middelstum.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Rotterdam-West:
M. C.- .Tanis te Barendrecht
Inwisselbaar
bij alle
Fleurop
bloemisten
2
3
U
S
7
8
10
11
12
13
Vul horizontaal in:
1 jongensnaam, 2 dwingeland, 3
scheidingslijn, 4 langzaam (muziek), 5
tinne, 6 leger (Fr), 7 stok met voet
trede, 8 verfstof, 9 kieskeurig, 10
brandstof, 11 duurzaam, 12 gezond
heid (Fr), 13 schittering.
Bij juiste oplossing leest men op de
cirkeltjes drie namen van voertuigen.
Oplossing vorige puzzel: Horizon
taal 1 oker, 4 reep, 7 To, 8 baret. 10
om, 12 ris, 14 sik, 15 Ena, 16 tr, 18 nn,
19 Maria, 22 leges, 24 Noorwegen, 25
kapok, 26 kelen, 28 el, 30 re, 31 aar,
33 bis, 35 non, 37- kr, 38 kalis, 40 na,
41 mark, 42 Maas.
Verticaal: 1 ooi, 2 eb, 3 ras, 4 rek, 5
et, 6 pon, 7 tram, 9 ris, 11 mars; 13
stroper, 15 Engelen, 17 riool, 18 neger,
20 ana, 21 ark, 22 lek 23 ene, 25 klak,
27 nona 29 til, 32 arm, 33 bak, 34 sim,
36 ons, 38 kr, 39 sa.
AMSTERDAM De contactraad
van het landelijk bedrijfsapostolaat
heeft' 'de leden van het pastoraal con
cilie een discussienota doen toeko
men, gewijd aan de „kerk in een
geïndustrialiseerde samenleving".
De kerk kan haar eigen malaise
alleen overwinnen, als ze zichzelf be
keert en haar zwaarte- en uit
gangspunt verlegt naar de samenle
ving en zo dicht mogelijk bij de
mensen en hun vragen staat, aldus
deze nota.
Gevraagd wordt om de oprichting
met haastige spoed samen met an
dere kerken en geestesstromingen
van een officiële „Raad van Kerk en
samenleving".
Vanuit deze raad zullen door be
kwame deskundigen telkens weer in
jecties gegeven moeten worden, zo
wel naar de gelovige gemeenschap
(inclusief de kerkelijke leiding) als
naar de maatschappij toe, om attent
te blijven op de werkelijke vragen
van de samenleving. Kortom: naast
de sociaal-economische raad een soci
aal-ethische raad.
Om de uitdagingen van thans te
kunnen beantwoorden, zal de kerk
mensen en geld moeten investeren in
een breed opgezette ontwikkeling van
het vormingswerk, dat erop gericht
is zoveel mogelijk mensen bewust te
maken van de onvervreemdbare ge
meenschappelijke verantwoordelijk
heden, die in de veranderende
maatschappelijke situatie besloten
liggen. De bereidheid om hierin te
investeren is graadmeter voor de
ernst die de kerk maakt met de zo
fundamentele notie van „verant
woordelijke samenleving", aldus de
nota.
ROME De Amsterdamse studen
tenpastores Huub Oosterhuis en Ton
van der Stap zijn nu officieel uit de
orde der Jezuïeten ontslagen. Pater J.
Hermans, de provinciaal van de orde
der Jezuïeten in Nederland heeft na
zijn gesprek in Rome met pater Ar-
rupe, de algemeen overste van de
orde verklaard zich niet langer tegen
diens bevel te verzetten.
Omdat hij nog enige dagen in Italië
is gebleven heeft pater H. van der
Meer de ontslagbrief ter onderteke
ning aan de beide studentenpastores
voorgelegd. Deze wilden dat de
kwestie zo snel mogelijk werd afge
wikkeld.
Het provincialaat van de Jezuïten
deelt over de ontslagkwestie mee, dat
pater Arrupe van harte bereid was
om een nieuw gesprek met de beide
pastores te voeren. Aangezien dezen
echter uitdrukkelijk hadden ver
klaard dat zij alleen bij een funda
mentele wijziging in optie bij pater
Arrupe er prijs op zouden stellen om
zo'n gesprek te voeren, is dit niet
meer gebeurd.
Pater Arrupe heeft een brief
geschreven aan de Nederlandse Je
zuïeten, waarin hij onder andere zegt
„Dit ontslag betekent niet, dat ik hun
persoonlijke gewetensbeslissing ver
oordeel, men mag er ook niet uit
begrijpen, dat hun hele werk ge
diskwalificeerd wordt. Integendeel:
ik heb oprechte bewondering voor
veel van wat zij hebben gedaan.
Het kan zijn, dat nu bij sommigen
de vrees opkomt, dat de generaal het
streven naar vernieuwing in de Ne
derlandse provincie wil afremmen.
Deze vrees is ongegrond. De generaal
heeft de plicht om de orde naar de
toekomst heen te leiden."
Ofschoon pater Hermans het be
treurt, dat de beslissingen aan beide
kanten zo snel genomen zijn heeft hij
gemeend de ontslagprocedure formeel
juridisch af te wikkelen. Hetgeen
reeds is gebeurd. Pater Hermans zag
geen reden om naar aanleiding van
deze kwestie ontslag te vragen als
provinciaal.
(Van onze kerkredactie)
ZEIST Twee dames, die onbekend wensten te blijven, kwamen vijfhon
derd gouden tientjes brengen op het bureau van de Gereformeerde Zendings-
bond.
De GZB heeft de bestemming van deze vorstelijke gift nog niet bepaald.
De waarde kan geschat worden op circa 28.000 gulden.
