schaak WAAROM WILLEN WE ZO GRAAG FILMEN? bridge Cross-ruff mm Bollenjongenskleuren 20 jaar de „Keukenhof Toeslaan HOE! I m BA SW A m m b m m m w '&&E 5- SBB Tornooi om het Zilveren Dambord ju n m -zna IBS si] m w ffl b m irerw^i jaLHja Bmi BH &rM s r«" rë N .f m m 3 3 E i M m 3 m G f www f! m 0 SB Bp f Sri P ZATERDAG 29 MAART 1969 4 1 sa L 9 jtarajjNfl Filmen is geen hobby meer voor de enkeling die bereid was er veel tijd en veel geld aan te besteden. Steeds meer mensen komen onder de bekoring van de levende herinnering. Om films te maken, die wérkelijk goed zijn, is het op zijn minst vereist zich een beetje op de hoogte van de moeilijkheden en mogelijkheden te stellen. Vandaag starten we dan ook met een cursus in vijf lessen (plus een aanvullende les over geluid bij de film) waarin voor de beginner en hobby'ist allerlei interessante wetenswaardigheden staan. We hopen dat deze lessen evenveel belangstelling krijgen als onze onlangs beëindigde cursus over fotografie. Iemand die nog maar pas een filmcamera bezat, kreeg van een vriend de vraag te horen: „Waarom film jij eigenlijk De filmer reageerde verbaasd: „Wat een vraag; omdat ik het leuk vind, natuurlijk Maar de vriend was met dat antwoord niet tevreden. „Ik wil toch iets meer weten. Ik begrijp, dat je niet voor je verdriet filmt, maar heb je wel eens serieus overdacht, wat je er toe drijft Onze filmer liet zijn camera zak ken en zei toen bedachtzaam: „Ik geloof dat het In de eerste plaats gaat om het levensechte, het be wegende beeld. Daarna om de her innering. Aardige dingen in je le ven die Je belééft, de kinderen, de weekends, enz." De ander knikte en zei: ,.En hoe kom je tot dat doel?" Weer was onze nieuwbakken filmer verwon derd. „Door te filmen!" „Juist" antwoordde de ander. „Door te fil men. Wat jij doet is echter re gistreren. Je richt je camera op willekeurige objecten in de omge ving. Je drukt op de knop en er ontstaat een hele reeks bewegen de kiekjes. Een film is, dat dacht ik tenminste, toch iets meer". WIE HAD GELIJK? In het betoog van de pas begon nen filmer zit veel waars. Het film beeld boeit ons door zijn le vensechtheid. Door de beweging en de kleur. Maar de ander had ook gelijk, filmen is meer dan het zomaar vastleggen van een aantal beelden. Een film heeft nl. twee belangrijke kenmerken: A. Film is beweging. B. Film is een reeks beelden die onderling verband houden. Het is een beeldverhaal dat net als een verhaal In woorden een duidelijke samenhang moet hebben. We gaan die twee punten even voor u toelichten. FILM IS BEWEGING Wanneer we een filmcamera ko pen en we richten die bijv. op een oude kerk, een stilstaande molen, een standbeeld, een meerpaal, een palels enz. zal die film ons weinig boeien. De toeschouwers zullen, terecht opmerken: „Daarvoor had je ook een fototoestel kunnen na men en kleurendia's maken". Een film vraagt dus om beweging. Maar hieruit volgt een ander be langrijk punt FILM IS EEN „GEBEUREN" Beweging zonder meer zegt wei nig. De beweging leidt Iets ki, voert ons ergens naar toe. Als u een kind ziet lopen, daarna een hond ziet hollen en vervolgens een auto ziet rijden, zeggen die beel den niets. Plaatst u die beelden in deze volgorde: We zien een auto (met een familie erin) rijden... Een kind stapt uit... Een hond holt weg... bijv. het bos In, is er iets gaande! U legt verband tussen de ze scènes en denkt misschien. „Kijk deze familie Is er een dagje uit. De hond is mee." Een film bestaat dus niet uit een reeks losse prentjes, als kleurendi a's aan elkaar geplakt, een film moet een soort verhaal vertellen, en ons als kijker bij de projectie steeds weer net zo meenemen als we het eens beleefd hebben. Nu is het dit laatste punt, waarop bijna alle beginners struikelen. Hun films zijn kiekjesalbums... Een stukje strand, een stukje bos, een stukje stadstuin met wat kinderen. HANG Het Is niet zo moeilijk om een film te maken die ook anderen dan oma en tante Mien boeit. We moe ten vanaf het begin proberen om onze film geheel aan een bepaald onderwerp te 'wijden. Een film over een dag naar Artis, een film over die dag naar het strand. Dus de gehele film! Alles wat deze cursus u verder leert, is ondergeschikt aan deze simpele leefregels voor de filmer. CAMERA Als we u vertellen, dat er een heel belangrijk boekwerkje bij uw camera werd geleverd, schrikt u misschien. Toch is het waar, we bedoelen nl. uw gebruiksaanwij zing. Helaas behoort dit boekwerk je tot de minst gelezen boekjes in ons land. Hierdoor komen de be ginners nog wel eens voor verras singen te staan. We zullen bij het begin beginnen. LENS Uw camera heeft een lens. Dat is het duurste deel van uw toestel. Houdt die regelmatig schoon met zeer zacht vloeipapier. Een vette vingerafdruk kan raadselachtige onscherpte veroorzaken en de scène bederven. Op de lens is vaak een dop geplaatst, tegen stof bijv. Haal die dop er af voor u gaat filmen. Doet u dat niet... dan krijgt u zeer fraaie absoluut zwarte scènes. Bij de eenvoudige filmcamera is de lens er een van het zgn. fixfo- custype. Daarmee krijgt u altijd scherpe opnamen mits u steeds op een afstand van ten minste twee meter van uw onderwerp blijft. Op duurdere typen zit een lens die in te stellen is op een bepaal de afstand. Dat betekent, even de afstand schatten, het komt niet op een centimeter aan,, en die dan instellen. Nog duurdere typen bezitten een zgn. zoomlens. Hiermee kunt u be paalde effecten bereiken. Deze lens verenigt nl. in feite een zgn. groot hoek, een normale en een telelens in zich. Kijkt u door de zoeker en draait u aan een knopje of hendel- tje, dan komt het beeld „schijnbaar" naar u toe of het verwijdert zich van u af. Indien we al filmend die zoom lens laten bewegen, ontstaat een „rljeffect". Voor dit laatste krijgt u een waarschuwing van ons mee: gebruik dit effect zo min mogelijk. Het verveelt gauw en verveling en film behoren niet bij elkaar. BELICHTINGSAUTOMATIEK Veel moderne filmcamera's heb ben een speciale belichtingsrege ling. Ingebouwd is een speciale lichtcel die het diafragma regelt naar de lichtomstandigheden. Uw camera reageert net als uw oog. Bij donker weer wordt de „pupil" groter, bij felle zon wordt de pupil kleiner. Bij de camera heet de pu pil diafragma. Wees voorzichtig met zo'n ca mera, schokken en stoten kan het apparaat redelijk verdragen, maar maak het niet te bont. Nooit in een dashboardkastje van uw auto leg gen. Uw autobobine heeft een electrisch veld dat schadelijk kan zijn voor uw automatiek. Ook wenst uw camera niet als een Correspondentie aan de heer B. J. Nuya, Jaersveltatraat 22, Rotterdam. De methode cross-ruff moet dikwijls wor den gebruikt om een contract te redden. Vooral bij een ongunstige kaartverdeling, maar ook wanneer één van beide partners een te zwakke kaart heeft Men moest even wel bieden, zoals wij In het eerste voorbeeld willen toelichten. AHV6 0? A H 10 O 2 •f. A 10 8 4 3 8432 764 O 108754 5 Na passen van zuid en west opende noord met twee schoppen. Uiteraard paste oost eveneens en zuid volgde met twee SA, daar mee zwakte aangevend. Noord ging verder en via drie klaver en drie harten eindigde men met drie schoppen. Noord mist nogal wat honneurs in de lage re kleuren en besloot tot cross-ruff, dat drie schoppen Inderdaad gemakkelijk haalbaar maakt. West kwam namelijk uit met ruiten aas en vervolgde met ruiten vrouw, door noord ingetroefd. Noord sloeg nu klaver aas en liet zuid een andere klaver introeven. Zuid ging met ruiten naar noord, die voor de derde keer klaver speelde, zuid andermaal aan slag brengend. Noord wordt met harten aan slag gebracht, waarna zuid op klaver tien een harten weglegt. Oost speelt troef, die naar noord gaat. die met harten heer en harten vervolgt. Noord verliest nog één troefslag, waardoor het contract gemakkelijk kan wor den gemaakt. Het tweede spel laat zien dat de uitkomst één van de belangrijkste momenten van het spel onjuist is, waardoor de tegenpar tij het contract maakt. Na passen van zuid opende west met één schoppen, waarna oost zijn vijfkaart in kla ver liet horen. West herbood schoppen en west/oost kwamen terecht in zes schoppen. Noord vond niet de juiste uitkomst. Hij open de namelijk met harten vrouw, zodat oost aan slag kwam. Oost speelde troef voor en west sneed niet, zodat hij alleen troef vrouw verloor, mede evenwel omdat zowel noord als zuid drie klaverkaarten hadden en west zijn derde harten kon introeven. Een geluk kig zitsel. biefstuk te worden gebraden, laat dus niet uw camera achter in een in de zon geparkeerde auto. De stand van de automatiek Is veelal in de zoeker van uw camera af te lezen. U ziet er cijfers staan. Deze cijfers geven aan welke lensopening uw camera „gebruikt" bij een bepaalde scène. Voor het gemak laten we de cijfers hier even volgen: f:1.9, f:2.8, f:3.5, f:4.5, f:5.6, f:8, f:11, f:16. Dit betekent niet, dat alle op gesomde cijfers in uw zoeker voorkomen, vaak maar een gedeel te. Sommige camera's hebben een mogelijkheid om het diafragma met de hand in te stellen. De automa tiek kan dan met een knopje wor den uitgeschakeld. In plaats van een A. ziet u dan bijv. staan M. (Engels Man., van Manual-hand- bedlening). In de meeste gevallen zal uw automatiek verreweg de beste resultaten behalen. Zelf re gelen betekent in de praktijk, vaak, zelf misregelen! Controleer of uw camera dus op A. staat. FILMCASSETTE In negen van die tien gevallen zult u, als beginner, eep camera bezitten met een zgn. cassettela ding. Dus Single of Super 8. Daar van valt weinig te zeggen. De cas sette stelt zelf de' juiste gevoelig heid in. Bezit u een camera voor de zgn. dubbel 8 mm film, met automatiek, zorg dan dat de juiste gevoelig heid (bijv. 17° of 20° DIN) op de camera wordt ingesteld. WAARSCHUWING Komt niet met uw vingers aan de film, zoals die bij de filmcasset tes zichtbaar is. Dit kan uw cas sette onbruikbaar maken. Contro leer even of uw fllm(cassette) goed doorloopt, als u deze in de camera hebt gelegd. Bij zeer mo derne camera's Is dit aan de bui tenzijde af te lezen. Anders kunt u de camera even door laten lopen, een halve seconde msar, loopt uw film goed, dan Is het woordje „unexposed" verdwenen. (wordt vervolgd). Er is weinig romantiek meer overgebleven in de bollen streek, maar in de oude be groeide binnenduinen in Lisse, eertijds de „overtuin" van Kasteel de Keukenhof, spelen de „bollenjongens" zoals zij zich zelf noemen, hun kleur rijk spel. Twintig jaar bollen- genot in en om het laatste restje bos, dat tussen Haar lemmerhout en Haagse bos is overgebleven en dat van wege de steeds stijgende be langstelling van jaar tot jaar uitgebreid moest worden. Al leen al het parkeerterrein groeide van twee tot twintig hectare uit. Een van de werkers van het eerste uur, de heer A. Warnaar, zelf uit een beroemd geslacht van narcissenk we kers af komstig, speelt gelukkig nog steeds een grote rol in het bestuur van de Stichting Keu kenhof, waarin hij met en thousiasme zijn taak als „voor- Het meest gefotografeerde boompje op „Keukenhof": de Japanse kers aan de vijver oever. lichter" van pers en publiek vervult. „Geen wonder", meent hij, „Keukenhof is toch ook met geen enkele tentoonstelling te vergelijken. We hebben hier immers een natuurpark en wel een der mooiste, op bollenge- bied misschien wel het èller- mooiste, van de gehele wereld!" „Wilt u een paar cijfers? Bij onze start in 1949 hadden wij 40 inzenders en 236.000 bezoekers kwamen nieuwsgierig kijken wat we ervan terecht hadden gebracht We hebben nu een terrein dat tot 37 hectare is uit gebreid met 85 inzenders en on ze verwachtingen zijn hoog gespannen. Volgens een ruwe schatting tussen 700.000 en 800.000 betalende bezoekers, ge baseerd op een bezoekersaantal in 1968 van 761.000, die tussen eind m^art en ongeveer half mei o'é bollenfeest kwamen meevieren." „Dit jubileumjaar kreeg een bijzonder cachet door de ope ning op 26 maart door prinses Beatrix en prins Claus. In 1952 genoot Keukenhof de eer door prins Bernhard te worden geo pend, waarna in 1960 wederom een lid van het Koninklijk Huis, nl. prinses Irene, de feestelijke opening verrichtte." Van prins Bernhard stamt de uitspraak „De Keukenhof is een begrip geworden" en zo voelen we het eigenlijk allemaal een beetje, met een tikje nationale trots tegenover de duizenden buitenlandse bezoekers, voorna melijk uit. Duitsland en Enge land afkomstig. De verhouding 45 buitenlanders op de 100 be zoekers wil toch wel wat zeg gen! Helaas zijn niet alle werkers van het eerste uur meer in le ven en zo betreurt de Stichting nog steeds haar eerste voorzit ter Thorn van Waveren. Ande ren trokken zjch terug om jon geren een kans te geven. Maar de tuinarchitect, de heer Van der Lee, is gebleven, thans di recteur van „Keukenhof", de man die op meesterlijke wijze eenheid in de gevarieerde in zendingen weet te brengen en zich inzet voor een perfect sa menspel tussen natuur en cul tuur. Wat wij erg betreurd hebben, is het verdwijnen van de lief- hebberstuintjes naast de tul- Een van de oudste gedeelten van „Keukenhof" onder de beu ken aan de grote vijver. penkas in 1957, want op dat ge bied kan het publiek niet ge noeg voorlichting krijgen, maar het schijnt dat bij de inzenders het onderhoud soms te wensen overliet. En zo werden ze opge ruimd en wij schadeloos gesteld door de bouw van een ruim warenhuis met bijzondere tul pensoorten. Ook uit 1957 stamt de bouw van de Groningse mo len, een grote attractie gewor den op de grens van het bollen land. Een beetje klimmen wordt beloond met een kostelijk uit zicht op Hollands glorie in al zijn facetten. Noteer bij uw bezoek vast wat namen voor het komende najaar en let vooral op geraffi neerde combinaties in kleur en vorm onder ontluikend lover en bloeiende struiken. Ook ih uw tuin kan dan de gele Forsythia, met blauwe Scilla's en rode Tu- lipa praestans „Fusilier" aan de voet, bloeien en de aarde be dekt worden door Tulipa kauf- manniana „Regenboogmengsel' (waterlelietulpen in gemengde kleuren) of kunnen blauwe druifjes met crème narcissen het roze van perzikbloesem ac centueren. Een dag op „Keukenhof" vormt niet alleen een feeste lijke en kleurige onderbreking van de dagelijkse sleur, hij is tevens leerzaam en voor velen betekent de beeldenexpositie een kennismaking met heden daagse kunstuitingen, op ver nuftige wijze in het groen ge vat. A. C. MULLER-IDZERDA Correspondentie aan de heer H. J. J. Slavekoorde, Goudreinetstraat 125, Den Haag. (2) Uit een partij Dreyer—Price (Salisbury 1968) Veel schakers weten dat menig maal een groot gedeelte van hun schaakpartij bestaat uit voorberei den: van een combinatie, van stuk- winst, van positioneel overwicht, en van nog zo veel méér. Voorbereiden betekent: een doel voor ogen hebben, maar het bete kent overigens lang niet altijd dat succes wordt geoogst. Veel hangt ervan af of de tegenstander de plannen doorziet en tijdig passen de maatregelen -neemt om deze te dwarsbomen. Maar gelukkig: de tegenstander ziet ook niet alles, of is te veel van zijn eigen plannen vervuld om die van de partner op hun ware betekenis te taxeren. In zulke ge vallen kan de voorbereiding suc ces hebben. Indien dit zo is, komt er altijd een moment waarop de plannen maker een beslissing moet nemen. Dat is het moment van het toeslaan, dat volgt op het afsluite-n der voorbereidingsfase. De keuze van dit moment is zeer belangrijk. Menig uitstekend plan heeft schip breuk geleden omdat het moment van het toeslaan verkeerd gekozen werd: óf te vroeg, óf te laat. In de rubriek van deze week bieden wij u drie stellingen aan waarin het moment is gekomen om toe te slaan. Dit geschiedt op verschillende manieren. Aan u om telkens de juiste manier op te spo ren. (1) Uit een partij MessingForintos (JoegoslaviëHongarije, Pees 1968) AAA A A A B abedefgh I Hier liet wit aan zet zijn tegenstaJ der door consequent spel kans. Hoe? (3) Uit een partij BérczayFaraji (Boedapest 1968/'69) AA AA A A abcdefgh Hier dwong wit zijn tegenstande door een aardige combinatie tol overgave. Hoe? OPLOSSINGEN Hieronder volgen de oplossingen dr opgaven uit onze rubriek van 22 r jl. (Zorgeloosheid). (1) Buhle-Kruppa. Na 1. dxe3?? wit niet terug maar won met 2. d-'l verrassend een stuk. Als Pe5 wordt we( gespeeld volgt de vork d4d5L Zwï probeerde nog 2. ...g5 maar kon het 3. Pxe6 Dxe6 4. dxe5 natuurlijk nli houden. (2) Schoisswohl-Varada. Hier te zwart na t. Pxd4? niet anders d 2. cxd4, maar keek lelijk op zijn i toen wit In plaats daarvan T speelde. En daarmee was de partij Dxb7 3. c6t enz. Een nogal gron irtonf lonar+ill fout V n correspondentiepartij! abcdefgh Zwart aan zet won met een krach tige combinatie. Hoe? (3) Ibrahimoglu-Bouazlz. Een daags partljslol, dat begint me. Dat ligt voor de hand. Maar de aards heid is dat de situatie na 1. ...Txc8 Pxc8l geen steek veranderd is en dat dreiging precies dezelfde en wede onpareerbaar Is. De actieve Haagse damvereni ging HDC-ODB organiseert voor de zestiende maal het tornooi om het begeerde „Zilveren Dambord". Sinds 1952 wordt er om deze tro fee gespeeld, met onderbrekingen In 1956 en 1962. Men slaagt er telkens In een attractieve bezetting te verkrijgen, en niet vergeten wordt de jongeren die wat in hun mars hebben er bij te betrekken. De wedstrijd kenmerkt zich door een bijzonder leuke sfeer, ook in de bijgroepen. Het geheel omvat meer spelers dan het Haagse kam pioenschap. In de eerste ronde gaf Grouwstra zijn visitekaartje af. Hij versloeg Bom met een aardige combinatie. B. G. Grouwstra J. de Jong wsi ut I mmm zwart: 3, 5, 6, 7, 9, 12, 14, 15, 16, 18. 19, 22, 23, 26 wit: 27, 31 t/m 40, 42, 44, 48 23—28? 32x23 19x28; 37—32- 28x37 of 38—32 37x28; 42—38 26x37; 38—32 22x31; 33x4 37x28; 36x27. De prijs van .de week gaat onbe twist naar Amsterdam. In het ste delijk kampioenschap ging het één der partijen aldus; A. den Doop \';'n zwart: 2. 6, 8, 10, 12, 13, 14, 16 t/m 19, 23, 24 wit: 26, 27, 28, 30. 32 t/m 38, 43, 45 Wit heeft als laatste zet gespeeld 4237? waarna 1722; 28x17 12x21; 26x17 812; 17x8 23—28; 32x12 13—18; 12x23 19x48; 30x19 48x20 afdoende was. In het Westland wordt ook re gelmatig gespeeld. Dat bekende zetjes nog altijd bij geroutineerde spelers slachtoffers maken toonde de stand: P. van Heerde zwart: 2. 3. 5 t/m 10, 12, 13. -15, 16, 18, 19, 20, 22, 23. 24 wit: 26, 29, 32 t/m 45, 48, 49 32—28 23x32; 37x17 12x21; 26x17 7—12? 35—301! en wil wint altijd een schijf. Op 24x35 volgt 33—28; 12x21; 29—23. Op 12x21 eveneens 2923; al tijd raak. Bijzonder fraai. Correspondentie aan de heer A. J. Ivens, Frankenslag 69, Den Haag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 16