KAMERLEDEN LINKE LUI" Oordeel over parlementariërs niet mild Wie schoot Jan in 1964 dood? „De zakenmensen regeren over Nederland" ,INTERIMBESTUUR VN ALS PAPOEA'S INDONESIË AFWIJZEN' JONGEN (15) OVERVALT BEJAARDE Uit de Haagse hof geplukt Onderzoek kiezers VRIJSPRAAK GEVRAAGD Vertrouwen Boerenleenbanken ook reisbureau? Geheim SLECHTE CONTACTEN „GEEN LIEFDE" Al druk „gezoem" in nieuwe korf 7 DONDERDAG 20 MAART 1969 (Van onze correspondent) ARNHEM De procureur- generaal bij het gerechtshof in Arnhem, mr. J. van IJsendoorn, heeft gisteren vrijspraak ge vraagd in de zaak tegen de 55- jarige Gradus van M., de man die vier jaar in de gevangenis zat voor de Heidense moord in «ptember 1964. „Op geen van deze getuigen kan je helemaal aan" zei de procureur na de een dag durende zitting. „Ik durf het niet aan een veroordeling te vra gen". Er bleven vele vraagtekens in de zaak. Waren er twee Flobert buksen in huis toen de 25-jarige Jan Eibers dodelijk werd 'getroffen? Schoot vader Gradus of zijn zoon Driek? Of was het neef Cornelis? IT het jongste besluit van de I Franse president blijkt niet veel vertrouwen in de uitslag van het referendum dat volgende maand ge- 1 houden wordt over de positie van de Senaat en gewestelijke hervormin- j gen. Directe aanleiding is het oordeel van Frankrijks hoogste juridische lichaam, de Staatsraad, dat het referendum in I strijd met de grondwet is en een be- i slissing in het parlement moet vallen. Niet denkbeeldig is, dat veel Fransen bij het uitbrengen van hun stem met deze toetsing aan de grondwet reke ning zullen houden. Dat heeft de president begrepen. Door het stellen van de vertrouwens kwestie, gekoppeld aan waarschuwin gen dat opnieuw gepoogd wordt het staatsbestel omver te werpen, wil de generaal ook nu weer de situatie dramatiseren. Dat hij bij een voor hem teleurstel lende uitslag het bijltje er bij neer zal leggen, valt nauwelijks te ver wachten. Want dan zou hij ook zich zelf moeten overwinnen. En dat is erg moeilijk. In elk geval is het de laatste eis die Gradus, ome Graad voor de in woners van het Peeldorp Helden, in zijn zaak heeft moeten aanhoren. Hij had bekend het dodelijke schot te hebben afgevuurd, daags erna. Vijf jaar kreeg hij van de rechtbank in Roermond, zes jaar in hoger beroep van het Bossche Hof Pas een paar maanden voordat hij voorlopig in vrijheid zou worden gesteld, hield hij het niet meer uit. Na een revisiever- zoek werd de zaak door de Hoge Raad naar Arnhem verwezen. „Een beetje vreemd vind ik de gang van zaken wel", zei president mr. J. van Gelein Vitringa „WAARHEID" „Meende gij dat ik als vader een onmondig kind in gevaar breng", riep Ome Graad heftig gebarend uit. „Waarom doet u dat dan nu wel?", vroeg ie oresident „Omdat ik de richtige waarheid wil". Jan Eibers, die die nacht voor het overbevolkte huisje van de gezamen lijke families Van M. langzaam dood bloedde met een schot in zijn maag, behoorde tot een gezin dat bij Gra dus geen goed meer kon doen. „Al z'n leven hebben ze 'm gruwelijk ge- koeieneerd". vertelde neef Cornelis er van. Verder liepen de verhalen uiteen. „Van mijn erf af of ik schiet", riep Gradus. Hij greep z'r, buks van ach ter de tv en hij schoot, drie keer. Het derde schot was raak", zo luidde de lezing van Cornelis. Hij ontkende beslist zelf ooit een buks te hebben bezeten. „Hij heeft altijd een buks gehad en hij schoot er ook mee", aldus de defi nitieve lezing van Gradus. „Cornelis De Tweede Kamer oogst bij het volk een matige waardering. Niet haar bestaan wordt aange vochten, maar haar manier van werken. Vraag voor Kamervoor zitter Van Thiel: zou een parle ment populair kunnen worden? (Van onze correspondent) EINDHOVEN Evenals de grote warenhuizen lijken nu ook de banken op „reistoer" te zullen gaan. Immers, als er één schaap over de dam is Dat eerste schaap is de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank, die de reis organisatie Hotelplan heeft benaderd om samen te werken bij de verkoop van reizen en het samenstellen van enkele speciale arrangementen. Er zou daarover in principe al overeenstem ming bestaan. De CCB beschikt in Nederland over ruim duizend vestigingen. schoot en Driek schoot ook, met mijn Flobert. Wie het laatste schot heeft afgevuurd, weet ik niet. Het was donker" Zoon Frans, dertien jaar ten tijde van de moord had al die tijd zijn mond niet open durven doen. Giste ren getuigde hij voor het eerst. „Oom Cornelis en Driek hebben geschoten, vader liet" De nu 21-jarige Driekus weigerde ditmaal een getuigenis, hoe wel hij het eerder wel deed. De enige tastbare zaak tussen al die aanvechtbare getuigenissen was de huls, die niet in het wapen van Gradus paste. De zelfde avond werd hij gevonden in het gangetje van waar naar buiten werd geschoten. „Het moet wel afkomstig zijn ge weest uit een tweede geweer", aldus de procureur. „We hebben het begra ven in de hei" had Franske ervan verteld. Raadsman mr. Koeken kon zich wel voorstellen dat Gradus, die al die jaren geen bezoek kreeg, het plotse ling niet meer kon verwerken. „Al die tijd leeft hij op het scherp van het zwaard gebalanceerd: opkomen voor zijn zoon of straks als moorde naar te worden nagewezen". Ook de raadsman vroeg vrijspraak. Het hof doet over veertien dagen uitspraak. (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG Dat er aan het imago van onze volksver tegenwoordigers in de Tweede Kamer nog wel het een en ander ontbreekt, blijkt uit een door het bureau Makrotest voor het Genootschap voor Reclame verricht onderzoek, waarvan de resultaten vandaag zijn bekendgemaakt. Zwart op wit, in ge tallen gevat, staat er, dat de meerderheid van de Nederlanders slechts een zeer vage indruk heeft van wat de Tweede Kamer is, wat zij doet en hoe zij het doet. Ook het Kamerlid komt er niet best af. getuige het naar voren gekomen vrij stereotype beeld: „dat van de gladde prater, van de man, die goed kan liegen zonder te blozen". Het gemiddelde oordeel over de manier waarop de Kamer haar werk doet, komt uit op een 6+. Daarbij kan men niet volstaan met een agenda: er moeten ook achter gronden worden toegelicht. Voor on derwerpen, die politiek sterk geladen zijn, wordt het verstrekken van een samenvatting van partijstandpunten aanbevolen. Hoewel mr. Van Thiel het rapport met de adviezen nog niet had gele zen, zei hij het al bij voorbaat moei lijk te vinden de betere relatie door meer publiciteit te bewerkstelligen. Publiciteit „Het parlement kan, mag, noch wil zelf de aard en de mate van publici teit over zichzelf bepalen en evenmin beïnvloeden", aldus spreker. Beslis singen zijn namelijk niet telkens pro- dukten van de Kamer als totaliteit, maar vaak van een politieke meer derheid. Wanneer het dus politiek omstreden produkten betreft, ligt pu bliciteit meer in de lijn van de poli tieke partijen, de fracties of de indi viduele leden, aldus mr. Van Thiel. Hij vond het moeilijk een definitie te geven van reclame in politieke zin en vroeg zich af waar voor een recla me-campagne de kriteria zouden moeten liggen, gezien de grote di versiteit in de Kamer. Overigens was hij het wel met het genootschap eens, dat er wat deze propaganda be treft een lacune bestaat. Dit ook omdat kranten, tv en radio hun verslagen dikwijls gekleurd (soms ver kleurd) weergeven en bovendien nooit geheel volledig zijn. Kamervoorzitter mr. F. J. F. M. van Thiel, die het rapport vanmorgen op de eerste dag van het tweedaagse congres in het Haagse congrescen trum door het Genootschap kreeg aangeboden, kan het er voorlopig mee doen. Maar hij hoeft er, wat de reclame mensen betreft, niet blijvend mee in te zitten. Want naast het rapport hebben zij ook richtlijnen aangege ven, volgens welke de relatie tussen Kamer en kiezers kan worden verbe terd. Volgens mr. A. E. J. Bol (directeur van Van den Bergh en Jurgens NV), zal de Kamer in eerste instantie goed werk moeten leveren (public rela tions is voor 90 procent „goed doen" en slechts voor 10 procent „erover praten"). Maar ook een voorlichtingscam pagne via de massamedia, zei hij, is onmisbaar. Daarin moet ten eerste worden gewezen op de bereikte resultaten en voorts moet het belang van de kiezers bij de in de Kamer behandelde onderwerpen worden be licht. „Het is niet nodig, dat de de mocratie als zodanig wordt verkocht (de overgrote meerderheid ziet daar- toch het nut wel van in). Resultaten Belangrijker is, dat getoond wordt, dat ons land goede resultaten heeft bereikt en dat de Tweede Kamer hoe rommelig het proces ogenschijn lijk ook verloopt daaraan beslis send heeft meegewerkt. Vooral de resultaten op economisch en sociaal gebied moeten daarbij naar vorery worden gehaald." Naast deze campagne moet, volgens het advies, de kiezer duidelijk op de hoogte worden gehouden van het werkprogramma van de Kamer, waardoor het werk van de volksver tegenwoordiging meer reliëf krijgt. GRONINGEN - Een vijftienjarige jongen heeft gisteravond in Gronin gen de tlleenwonende invalide me vrouw A. Visser-Blauw (72) overval len. De vrouw herkende hem als kleinzoon van één van haar buren. Hij kon worden aangehouden. De jongen zou bij de bejaarde vrouw hebben aangebeld met de vraag of hij daar even naar het toilet mocht. De oolitie vermoedt dat hij geld- heeft meegenomen, nadat de Groningse in het gezicht werd ver wond. Zij werd naar het ziekenhuis overgebracht. Ongegrond DE. wens van onderhandelaar Cabot Lodge lijkt in vervulling te gaan, nu in Washington is onthuld dat Amerika en Noord-Vietnam geheime besprekingen voeren over een bestand in Zuld-Vietnam. We schreven al. dat Amerika zich niet kan veroorloven de zaken in Vietnam nog langer op hun beloop te laten. Een militaire overwinning is uitgesloten. Alleen een politieke rege ling is nog mogelijk. Een belangrijke bijdrage kan Amerika leveren, als het de Zuidvietnamesc strijdkrachten dwingt zélf hun land te verdedigen. Dan kan het beginnen zijn troepen terug te trekken. Bepaalde Amerikaanse commandan ten blijken echter meer aandacht te hebben voor hun militaire operaties dan voor hun eigenlijke taak: de op leiding van Zuidvietnamesc troepen. Slagen de Amerikanen er niet in, hun verantwoordelijkheid geleidelijk aan de Zuidvietnamezen over te dragen, dan kunnen ook bij geheime politieke onderhandelingen geen vorderingen worden verwacht. DOOR Vandaag legt een verdienstelijk burgeres haar taak neer. Zeventien jaar lang heeft zij die taak uitge voerd waardoor duizenden, waar ook ter wereld, met plezier en be wondering aan Den Haag terugden ken. Haar dienst was vrijwillig, maar werd verricht met een stiptheid en animo die menig mens in zijn be roep niet opbrengt. Vandaag wordt mevrouw mr. J. S. Schiff-Roosenburg uitgeluid als presidente van het Comité Den Haag Ontvangt. Dat gebeurt zakelijk op de jaarvergadering in het stadhuis; wat feestelijk omrankt met geschen ken en veel goede woorden; maar ook met wat weemoed en spijt, want Den Haag Ontvangt en me vrouw Schiff was een eenheid. Den Haag Ontvangt bestaat ze ventien jaar. van de oprichting af is mevrouw Schiff presidente. Dat ze nu aftreedt is op eigen initiatief met als simpele reden, dat zij zichzelf „te oud" vindt. Dat oud zijn vraagt veel korreltjes zout, maar toen besloten werd dat aan de leden een leeftijdsgrens gesteld zou worden, ongeacht haar vitaliteit en er dus een duidelijk streven naar verjon ging was, wilde mevrouw Schiff, die maar al te goed begreep met hoe veel spijt die oudere leden dikwijls afscheid namen, zelf mee een voor beeld geven. Een principieel besluit, dat men eerbiedigen moet. Den Haag Ontvangt is in 1952 op gericht op initiatief van mevrouw C.C.F. Schokking-Metelerkamp, die Den Haag daarmee een corps van gastvrouwen gaf voor de vele vrou wen uit de vreemde, die dikwijls Afscheid hun echtgenoten vergezelden naar congressen, maar als manlief verga derde meer van Den Haag en Ne derland wilden zien en weten. Zo ging Den Haag Ontvangt ex cursies organiseren voor die be zoeksters en al gauw kwam er veel meer bij. Niets is prettiger dan in het buitenland eens ergens thuis te worden ontvangen; wat hulp te heb ben bij het winkelen of zich te kun nen oriënteren over onderwerpen, die speciale belangstelling hebben. Mevrouw Schiff heeft dit alles ge organiseerd, geleid en begeleid. Ie der lid van Den Haag Ontvangt heeft wel een specialiteit. Zoveel mogelijk wordt getracht een gastvrouw te vinden, die de be zoekster in eigen landstaal vlot te woord kan staan: er zijn specialisten voor de oude en voor de moderne kunst; in maatschappelijk werk; die alles van Delft en van het klompen maken, de zilversmeden of de mo lens langs de Kinderdijk af weten. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Overigens niet alleen con gresgangsters worden de diensten van Den Haag Ontvangt gegeven, ook de enkeling kan zich tot het Comité wenden. Het vorig jaar is stil geweest, om dat er betrekkelijk weinig congres sen zijn gehouden. De internationale wereld wachtte liever tot het Neder lands Congresgebouw gereed zou zijn. Hoogstwaarschijnlijk kan men dus dit jaar en hopelijk de daarop volgende jaren een verhoogde acti viteit verwachten. Den Haag Ontvangt is klaar die te verwerken, voortbouwend op de ba sis die mevrouw Schiff zo hecht ge legd heeft. Het is maar een kleine groep van de burgerij, die van dit werk iets afweet, daarom vandaag een volle Haagse hof voor mevrouw Srhiff. DEN HAAG Enkele uitkomsten van het onderzoek, dat in januari onder de 1200 Nederlanders werd ingesteld. Welke zijn de voornaamste associaties bij het begrip overheid? 39 pet. dacht daarbij aan de ministers. 24 pet. aan de Tweede Kamer, 19 pet. aan de politie (het laatst het meest in de leeftijdsgroep tussen 21 en 25 jaar) 4 Wat is de taak van de Tweede Kamer? 45 pet antwoordde „het ver tegenwoordigen van het volk". 4 Als er gesproken wordt over regeren in Nederland blijkt niaar de helft van de bevolking dit regeren' ook te associëren met de Tweede 4 Welke persoon of instantie heeft de meeste invloed op de manier, waarop Nederland wordt geregeerd? Als eersten kwamen de grote zaken mensen uit de bus, op de tweede plaats volgde de ministerraad en daarna pas de Tweede Kamer, direct gevolgd door de vakbonden. 4 Het contact met Tweede-Kamerleden: 64 pet. van de lagere volks klasse en 56 pet. van de hogere klasse acht dit op zijn minst moeilijk, tegenover 28 pet. in de klasse der welgestelden. 4 De mate, waarin men het eens is met een aantal uitspraken over de gang van zaken in de Kamer: de meesten vinden, dat de Kamer te- groot is om goed te kunnen werken. 4 42 pet. vindt, dat de Kamer haar werk slechts matig doet. 4 De Kamer wordt in mindere mate dan de vakbonden en de vier be drijven Heineken. KLM, Philips en Vroom Dreesmann geassocieerd met „aktief, vooruitstrevend, degelijk, betrouwbaar, succesvol"; zij wordt in gelijke mate als de vakbonden, maar minder dan de vier bedrijven geassocieerd met „fatsoenlijk en correct"; zij neemt een tussenpositie in als het gaat om de begrippen „invloedrijk en intelligent". 4 Als de regering wordt vergeleken met een vader en het volk met de kinderen, dan vindt een meerderheid, dat vader niet wordt begrepen, dat hij nooit iets overlegt en het dus moeilijk is om van hem te houden. 4 Als men om de regering het land zou verlaten, zou 40 pet. naar Zweden gaan, 16 pet. naar Amerika en 14 pet naar België. 4 Nog steeds meent 64 pet. van de kiezers, dat defensie het meeste geld per jaar opmaakt: slechts 11 pet weet dat het onderwijs is. Merkwaardig is, dat jongeren (21 tot 26 jaar) meer geneigd zijn ontwikkelingshulp minder te geven dan andere leeftijdsgroepen. 4 50 pet. van de bevolking vindt, dat zij niet voldoende op de hoogte wordt gehouden van wat de regering doet. Een ervaring van de enquêteurs was, dat voqral gereformeerden het moeilijk hebben met het leveren van kritiek op de Tweede Kamer. „Zij reageerden over het algemeen zeer positief, wat in zekere zin realistisch aandeed." De klachten van velen ten opzichte van de Kamerleden vindt hij in veel gevallen ongegrond. Dat Kamerleden een moeilijk te begrijpen jargon ge bruiken. ontkent hij (zij spreken geen andere taal dan de maatschappelijke kringen, die zij vertegenwoordigen). En dat de problematiek voor velen te moeilijk en te ondoorzichtig is, kan men volgens mr. Van Thiel het par lement niet-aanwrijven. Dat het parlement in ons land niet populair is, hebben enquêtes de afge lopen dagen we! bewezen. Maar, aldus de Kamer-voorzitter, hoe zou men zich een „populair parlement" moeten voorstellen? Overigens zei hij dankbaar te zijn voor het rapport en de adviezen en beloofde er een diepgaande studie van te maken. Duizenden kooplustigen uit Eindho ven en (wijde) omgeving verdringen zich in de nieuwe Bijenkorf, die deze week in de Nederlandse lichtstad haar poorten heeft geopend. Geen wonder, want dit warenhuis oefent om meer dan één reden grote aantrekkingskracht uit. Het is namelijk een uitzonderlijke schepping van de Italiaanse bouwmeesters Gio Ponti (76) en Mario Negri (52), Bij het Eindhovense warenhuis is een experimentele (echte Italiaanse) Piazza aangelegd, een gezellig intiem plein tussen het immense pand van de Bijen korf en de in aanbouw zijnde winkel galerij. De Piazza 'in Italië ontmoe tingscentrum bij uitstek) is door de di rectie ter gelegenheid van de opening van het warenhuis aan de bevolking aangeboden. Of ook dit plein een ontmoetingspunt voor velen zal worden hangt natuurlijk voor een belangrijk deel af van het weer. Het gure klimaat van de afge lopen dagen was intussen voor weini gen een belemmering om in de Bijen korf zélf alvast een kijkje (en een koopje) te nemen: er werd om in stijl te blijven al druk gezoemd (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG „Indien in West-Irian een volksstemming wordt gehouden en als de Pa poea's vóór afscheiding van In donesië kiezen, wat aannemelijk is, moeten de Verenigde Naties samen met Indonesië en de Pa poea's een beslissing nemen over de toekomstige - status van het gebied. Een reële mogelijkheid is het instellen van een „trustee ship" van de V.N." Aldus drs. M. van der Schaft in Anti-Revolutionaire Staatkunde, het VERWIJT maandblad van de ARP. Ontstaat het dilemma dat Indonesië zich niet uit West-Irian wil terugtrekken, wat ook weer aannemelijk is gezien de uitspraken van Djakarta, moet dc VN een interimbestuur vormen en dc Pa poea's in 1975 zelfbestuur geven. I moeten naast Indonesiërs en VN-au- toriteiten ook Papoea's zitting krij gen. Het interim-bestuur moet het land voorbereiden op zelfstandigheid in bijvoorbeeld 1975 Nederland moet iö die jaren de „buidel flink openen". Drs. Van der Schaft ziet ook een mogelijkheid in het instellen van een Melanesische Federatie, die behalve uit West-Irian en Australisch Nieuw-Guinea ook zou moeten bestaan uit enkele eilandengroepen ten noorden van Irian. Zo krijgt men een totale bevolking van ruim vier miljoen zielen. De Papoea's hebben herhaaldelijk laten weten veel voor zo'n federatie te voelen. Het is mogelijk dat de VN dit inter imbestuur kunnen opdragen aan In donesië. Maar dan moet dat land wel aan enkele voorwaarden voldoen. Dat zijn o.a.: vervanging of reducering van het Indonesische leger (thans 30.000 a 50.000 man), recrutering van de autochtone bevolking en een VN-missie een kontrolerende taak geven. ELIMINEREN Verder moet Indonesië een aantal Soekarno-achtige elementen, die zich ver van Soeharto in West-Irian heb ben gevestigd en daar de „orde hand haven" via corruptie en wreedheden, elimineren. Ten slotte moet Indonesië alle naar dat land verbannen Papoea's laten terugkeren. Dat geldt ook voor de in Nederland in ballingschap levende Papoea's. In het nieuwe VN-interimbestuur Overigens verwijt hij minister Luns, dat deze zich onduidelijk blijft uitlaten over de manier van volksraadpleging. Indonesië gaat er blijkbaar vanuit dat de Papoea's niet massaal kunnen stemmen, maar reeds in 1960 heeft een groot deel van de bevolking dat gedaan (Nieuw-Guinea Raad). VN-waarnemer Ortiz heeft zelf ge constateerd dat de bevolking niet of in ieder geval heel slecht is voorge licht over de keuze-mogelijkheid. Voor de „volksstemming" moet mi nister Luns in de Algemene Vergade ring van de VN hierover interpelle ren. Prof. Kooynian stelt in hetzelfde nummer van AR-staatkunde dat Ne derland zich beslist moet onthouden van inmenging in de keus van de Papoea's. Wel moet Nederland reeds nu met Indonesië en met de Papoea's gaan spreken over de gevolgen van een eventueel „Neen". Alleen dan kan een bloedbad worden voorko men. Ook moet gesproken worden over een voortzetting van de Indone sische soevereiniteit na de volks stemming.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 7