Alcoholisme is enorme hunker
LEKKER ETEN - TOCH SLANK BLIJVEN
MAN MOET ZIJN VROUW MEER (RIJ)KANS GEVEN
Make-np voor meneer
Schoonmaaktips
dialoog
Zijn wij wel zo beschaafd?
Verborgen verleiders
in televisiefilms
Gebruik
sterke
drank
stijgend
5
ZATERDAG 8 MAART 1969
In deze tijd waarin wat
meer taboes zijn doorbro
ken is de drempelvrees om
zich als verslaafde te mel
den, wat weg; men is wat
dat betreft iets moediger.
En er Is moed voor nodig
om te zeggen: hier ben ik,
ik kan niet anders.
Sommigen kunnen veel drin
ken zonder alcoholist te wor
den. Alcoholisme heeft met de
stofwisseling te maken. Het is
een lichamelijke hunker van
een buitengewone kracht die
niet te onderdrukken is. Na de
onthouding krijgt de patiënt
een nare tijd. Hij beleeft aller
lei lichamelijke sensaties.
Overigens is de lichamelijke
factor nog in mysteriën gehuld.
Wat de stofwisseling precies
doet, is niet geheel duidelijk.
Wie spoedig gekrenkt is, een
verminderd incasseringsvermo
gen heeft, wie behoefte heeft
aan complimentjes en snelle be-
Misschien vinden zij dit wel
romantisch
vrediging van lusten, heeft een
geestelijke predispositie om
moeilijkheden te krijgen in het
leven, in casu alcoholist te wor
den. Voeg daarbij de derde fac
tor, dat in sommige beroepen
en milieus het drinken er ge
woon bij hoort, en het alco
hol-ziektebeeld kan ontstaan.
Nu hoeft u ook weer niet bang
te worden om alcoholist te wor
den als u deze karaktertrekken
vertoont.
Vroeger gingen drank-
verslaafden naar een psychia
trische inrichting. Deze ziekte
heeft evenwel zoveel sociale as
pecten, dat men zocht naar op
vangmogelijkheden. Zes jaar
geleden kwam er een kleine
kliniek met twaalf bedden in de
Essenlaan in Rotterdam.
Patiënten, vaak in het laatste
stadium, in moeilijkheden met
vrouw en werkgever, in vaak
slechte lichamelijke conditie,
kun je de woestijn niet instu
ren. Een dokter bekijkt en be
handelt de lichamelijke gezond
heid, een maatschappelijk wer
ker zoekt contact met de vorige
werkgever, legt een band met
de gezinnen. Relatie-beïnvloe
ding is het beginstuk van de
terugkeer in de maatschappij.
Naast de medische ontwen
ningskuur wordt de patiënt
psychiatrisch behandeld.
Gesprekken, vooral groeps
gesprekken, zijn belangrijk.
Daarnaast de creatieve vormge
ving. Patiënten schilderen,
emailleren, bewerken hout;
zelfs een pottebak-
kersdraaischijf staat hun ter
beschikking, alles onder leiding
Veel mensen zijn beroepsmatig
op het café aangewezen
van een arbeidstherapeut. Wat
chaotisch is, krijgt vorm. Wat
geremd is, wordt losgemaakt.
De opnametijd duurt zes tot
acht weken, daarna volgt am
bulante behandeling. Het zie
kenfonds betaalt de opname.
Voor ontslagen mannen die nog
enige tijd begeleid moeten wor
den, is er een pensiontehuis in
de Rozenburglaan in Rotter
dam.
Resultaten van de therapie?
Vijfendertig tot veertig procent
van het aantal patiënten be
hoort tot de „vijfjaars-genezin-
gen". De artsen zijn al blij als
bij een aantal mensen het lij
den wordt verlicht, zodat zij
bijvoorbeeld één tot twee jaar
„droog" zijn.
Het sluitstuk van de verple
ging is de begeleiding in de
maatschappij. Vaak zijn vrou
wen van alcoholisten bereid om
samen opnieuw te beginnen.
Ook de onderlinge steun die de
A.A. biedt kan zeer krachtig
zijn. „Wij werken coöperatief
en prettig samen" zegt dokter
Van Londen.
Drinkt hij alcohol? „Met ge-
Er Is maar één werke- vocht uitdruipt. In de
lijk afdoend middel om doek blijft ca. 500 gr.
slank te worden of te kwark over.
blijven: niet teveel
eten. Niet meer eten dus
dan men op een normale
dag aan energie ver
bruikt. Eén gram koolhy
draten bevat vier kalo-
rieën, een gram vet ech
ter negenl
Hier wat slanke-
'ijn-hapjes met kwark,
Wat witte kwark achter
houden en hiermee de
sinaasappelen opspuiten.
Nodig: 250 gr. magere of 9'aie"
kwark, 1 dl. sterke kof
fie, 2 zoete sinaasappe- Nodig: 250 gr. magere
Ier». kwark, 1 '/2 dl. sterke
Koffie, sap van één si- koffie, 2 eiwitten en een
naasappel en kwark 9'aasje curagao, klrsch-
goed schuimig kloppen wasser of cognac,
(desgewenst toetjes In Kwark koffie 9chui.
- tlele k°ff'f opgelost toe- mlg kloppen en de elmit.
kant en klaar bij melk- voegen of wat slnaasap- ten goecj stljfkloppen.
handel of supermarkt of pel-jam voor diabetici), viug door de massa
zélf gemaakt. Zo: laat Schaaltjes of glazen vul- mengen, de curagao,
1'/2 liter melk of tapte- 'er>. me' schijfjes si- kirschwasser of cognac
melk en 3/4 liter karne- naasappel of partjes si- toevoegen. Desgewenst
melk in een teiltje met naasappel garneren en kunnen ook hier weer
warm water dik worden, wat koffie-kwark opspui- ZOetjes worden toege-
Het dikke gedeelte met ten- voegd. In glazen vullen
een schuimspaan op een U kunt ook de sl- en naar eigen fantasie
vochtige doek welke naasappel doormidden garneren. In Ijskast of
in een vergiet is gelegd snijden, uitpersen en met op koele plaats laten
d-3 scheppen zodat het de koffie-kwark vullen, staan tot het opdienen.
noegen een glaasje op het ge
paste ogenblik. Een mens moet
aandacht besteden aan het mo
ment waarop hij drinkt!"
TV-reclame voor alcoholhouden-
!e dranken vindt dr. Van Londen
uit den boze. „Vooral in detecti
ves wordt alcoholgebruik geïde
aliseerd. De verborgen verlei
ders in dat soort verhalen zijn
veel gevaarlijker dan openlijke
reclame. Verbieden van die re
clame is trouwens vechten te
gen de bierkaai," concludeert
de arts.
Wij leven in een presta
tie-maatschappij. We wonen
met veel mensen op een kluitje.
Via de moderne communicatie
middelen wordt onbehagen ge
kweekt met de bestaande
toestanden. Voor velen blijkt
het een grote opgaaf, aan de
vrije tijd gestalte te geven. Dan
vlucht de moderne mens soms
in de drank. Vrouwen drinken
om dezelfde redenen, of ook om
ontremd te raken. Voor vrou
welijke verslaafden is een kli
niek in Apeldoorn.
In de kliniek ziet men de zie
ke niet alléén, meestal vertoont
hij of zij een stukje van een
ziek gezin. Gezinstherapie is
dan ook vaak het uitgangspunt
bij de behandeling. Zo'n kliniek
is een open kliniek. Met de no
dige restricties mag de patiënt
gaan en komen.
Toch maakt hgt huis een
gesloten indruk. De portier is
een verpleger die eerst door een
raampje kijkt wie de bezoeker
is, dan met een sleutelbos ram
melt en de deur gaat open,
maar meteen weer op slot. Wie
eruit wil, moet broeder-portier
weer opzoeken. Dat is de gang
van zaken 's avonds, overdag
kan men vrij van bulten naar
binnen.
„Wij willen graag dat onze
patiënten leren leven in een
wereld waar alcohol bestaat"
zegt dr. Van Londen. „Als ze op
hun wandeling door de stad een
café in willen, kan dat. We
trachten hun gedrag zo aan te
passen dat ze daar om een tonic
of een kop koffie vragen. Het
advies: mijd het café, is zinloos.
Vele beroepen moeten het wel
van café's hebben.
Nog een dringende vraag van
de medisch leider: Dring ie
mand die weigert, nooit drank
op. Bij de terugkeer in de
maatschappij krijgen veel pa
tiënten te horen: „doe niet zo
flauw" en bij aandringen gaan
ze vaak door de knieën. Respec
teer dat zinnetje: „Nee, ik drink
niet!"
JEANNE DE VLIEGER
Bekijk je een moderne groep tieners dan valt het op dat
de jongens niet meer stoer lopen zoals de „ferme jongens"
van vroeger. Zij hebben iets lichtszelfs wel iets dansends
in hun manier van bewegen.
De man wordt vrouwelijker, de vrouw mannelijker. Het
vrouwelijke van de man behoeft niet verwijfd te zijn: zag
u ook Dave tijdens de liedjestienkamp met zijn volants op
hemd en aan de mouwen?
Cosmetica, tot voor kort typisch het domein van de
vrouw, krijgt nu ook volop belangstelling van de heren der
schepping. De mannelijke behoefte tot toiletmaken beperkte
zich tot het gebruik van haarwater, pre- en aftershave
lotion en dan hadden we het zo ongeveer. Vooruit, deodorant
voor „hem" is ook geen luxe.
In Engeland zijn er nu al „beauty-cases" voor meneer, met
een zeer uitgebreide inhoud, zelfs valse wimpers! De
toiletspullen van meneer hebben een donkerder kleur of
ben mannelijke vorm, mooi-maak-dingetjes zijn er verkrijg
baar in de vorm van helmen of laarzen. Toiletartikelen voor
mannen? Wel, body-lotions en cremes, make-up voor het
gelaat, dat laatste meestal in bruine tinten zodat hij een
sportief brons gelaat kan vertonen.
Ook gezichtsmaskers voor mannen zijn in Engeland al
op de markt. Er is zelfs een lipstick, en dat klinkt niet zo
gek, want ook wij kennen de kleurloze lippenpommade:
welke soulaas biedt in geval van gesprongen lippen.
Shampo's en vooral haarkleurmiddelen ontbreken niet aan
de make-up van meneer, en dat hij haarstukjes draagt is
allaiig geen geheim, het maakt hem alleen maar jonger.
We wachten op de volgende stap: „vermannelijking" van
de vrouwenbladen, zodat we niet alleen plaatjes van
onwezenlijk jonge en aantrekkelijke vrouwen en dotjes van
kinderen voorgeschoteld krijgen, maar foto's van aantrek
kelijke mannen die geen argwanende vragen stellen als:
„geef je hem wel genoeg want dat hoeft van ons nu
ook weer niet.
Een lezeres bekeek haar schil
derij en dacht: wat doe Ik aan de
vergeelde rand en hoe krijg ik de
kleuren weer In oude glorie terug?
Ze probeerde het heel voorzichtig
met een koud sopje van een wol
wasmiddel. Resultaat: de kleuren
weer fris, de rand als nieuw.
Het kon niet uitblijven:
hoe staan we tegenover de
vrouw in het verkeer. Wat
duidelijker gezegd: de vrouw
achter het stuur.
Mevrouw F. tc H. vertelt:
„Mijn man wilde om gezond
heidsredenen geen rijles nemen.
Toen heb ik zonder dat mijn
man het wist mijn rijbewijs
gehaald. Het was moeilijk,
want het geld voor de rijlessen
moest ik van mijn huishouding
over zien te houden. Anders
had mijn man het gemerkt.
Toen ik geslaagd was en het
mijn man vertelde, was hij echt
niet blij. Hij kwam echter zo
ver dat hij ook rijlessen ging
nemen. Nu is hij mij heel erg
dankbaar dat ik heb doorgezet.
Toch heeft hij dikwijls (zoals
vele mannen) commentaar op
mijn rijkunst. Dan gaat het te
langzaam, dan te hard, dan te
voorzichtig, enz. Tot ik op een
keer de auto aan de kant zette
en zei „Rijd jij maar, jij doet
het misschien beter". Dat heeft
echt geholpen..."
Mevrouw F. te D. sluit daar
mooi bij aan: „Volgens mij
moeten getrouwde mannen hun
vrouw de kans geven meer rij
vaardigheid te krijgen. Verle
den week wilde een dame haar
wagen naast de mijne parkeren.
Ik bleef ev^n kijken hoe het
ging. Toen zij drie keer tever
geefs geprobeerd had, ging ik
naar haar toe en zei: „Als u
hem er achteruit tussen zet, zal
het wel lukken". „On, nee" zei
de automobiliste, „dat kan ik
niet!" En zij reed weg. Ik dacht
bij mezelf: hoe komen ze aan
hun rijbewijs...
Parkeren is overigens wel een
probleem. Mijn zus en ik
moesten voor zaken in Rotter
dam zijn. Eindelijk vonden we
een vrije plaats, 'k Zei tegen
mijn zus: „Ik zal er bij gaan
staan, dan zet jij 'm er achter
uit in". Ik stond tussen de
twee auto's in om de plaats vrij
te houden. Toen zij er bijna
was, reed er van de andere
kant een auto in. De man keek
mij brutaal aan en lachte,
'k Hoop dat de dames en heren
die dit lezen zoiets niet zullen
doen. Het is voor ieder moeilijk
om een plaatsje te krijgen.
Wees dus sportief."
„Mijn man staat zeer positief
tegenover mijn autorijden" zegt
mevrouw D. te H. „Elke dag
stap ik vier keer in de auto om
mijn drie kleuters (zes jaar en
tweeling van vijf jaar) naar en
van school te brengen, door het
centrum van Den Haag. Lopen
noch fietsen zou te doen zijn.
Dagelijks verbaas ik mij erover
dat er nog altijd ouders zijn die
hun kinderen op de voorbank
laten zitten. Ik geloof dat veel
mensen met de verkeerde men
taliteit in de auto stappen.
(Moesten de rij-instructeurs
niet veel meer aan mental-trai
ning doen?)
Hoewel ik vrij nerveus ben.
voel ik mij rustig zodra ik ach
ter het stuur zit. Ik ben beslist
niet bang, wel vermijd ik onno
dige risico's. Je rilt soms als je
moeders met kind achterop de
fiets door het verkeer ziet
schutteren. Dankbaar voel ik
mij dat ik niet met mijn drie
kleuters op een vluchtheuvel op
de tram hoef te wachten
(enorm gevaarlijk, want je hebt
maar twee handen!). In onze
grote steden is het verkeer een
dagelijkse dreiging. Dit moest
toch eigenlijk veel vaker een
punt in ons gebed zijn."
„Ik ben gewoon jaloers op
Willie S. te P. die dit moderne
drukke verkeer gewoon vindt",
verzucht mevrouw B. te Z. „Dat
meiske is er bij opgegroeid.
Toen wij die leeftijd hadden,
was het oorlog! Als koerierster
reed ik op een surrogaatfiets
naar Gouda. Heel verschil met
nu. Vorig jaar waren we op va
kantie in Overijssel, wat een
rust daar! Dan is het hier het
„wilde westen."
„Als uw man 's morgens met
de auto weg moet, zorg er voor
dat hij niet te haastig de deur
uitgaat", adviseert mevrouw A.
ten N. „Ook moet men zich
aanpassen aan het verkeer. Niet
treuzelen, maar soepel rijden en
niet boos worden op medeweg
gebruikers, maar fouten van
anderen goed opvangen. Het is
verboden, toch maken sommige
mensen gebruik van hun claxon
bij 't wegrijden. Zo'n toeteren
de groet is beslist hinderlijk
voor anderen. Tot slot vind ik
dat ook vrouwen iets van de
technische kant van de auto
moeten weten."
Mevrouw N. te B. vindt het
moderne verkeer een achteruit
gang: -„Als je zo zestig jaar bent
en geen auto kunt rijden, dan
ben je in de winter nergens. De
laatste jaren werden de busrit-
ten al steeds minder. Nu deze
winter is het bij ons zo ver dat
de bus (streekvervoer) je
's morgens om half negen naar
de stad brengt en dan kun je
schrik niet 's middags om
half drie pas weer terug. De
dokter heeft spreekuur om acht
uur 's morgens en 's middags
om één uur. Zie maar dat je er
komt... Ik kan gelukkig nog
leder voor zich en God voor ons allen. Dat lijkt de
moderne tendens als je zo eens om je heen ziet Winkelen
in warenhuizen, vervoer in trams, treinen en bussen: het is
allemaal ellebogenwerk. Kleedje uitkloppen boven de schone
luiers van je benedenbuurvrouw, in wasserette of super-
markt.gauw proberen een beurt voor te gaan.
Ja, hoe is dat met onze Innerlijke Beschaving? Begint die
in 't gezin, bij moeder, de opvoeding op school, hoort dat
bij ons cultuurpatroon? Gaat er iets mis nu we met een
welvaartsvernisje de „beschaving" zoeken in uiterlijke din
gen? Bijvoorbeeld, kan een „onderontwikkelde" gekleurde
mens niet veel beschaafder zijn dan de „hoogontwikkelde"
Westerling? We vragen maar weer naar uw ervaringen,
filosofie, raadgeving en we hopen er zoals immer weer heel
wat van op te steken. U kunt een pakje van de post
tegemoetzien na plaatsing van uw pennevrucht, ditmaal
over Innerlijke Beschaving.
fietsen en zie uit naar beter
weer. Dan kan je met tien mi
nuten fietsen een stadsbus be
reiken. Al met al zijn de
busdiensten door al die auto
bezitters sterk verminderd."
Mevrouw H. te W.
waarschuwt voor te lang achter
een rijden: „Dat kan funest
zijn. Als wij lang gingen rijden,
stopte mijn man van tijd tot
tijd. Hij deed dan zo'n tien mi
nuutjes zijn ogen dicht, ik
schilde intussen een appeltje en
dan zei hij: „Nu ben ik weer zo
fris als een hoentje". Mocht
dat soms verloren tijd heten,
dan kan dat op die frisse ma
nier ingehaald worden. Dat
men zo nu en dan luidjes mee
neemt die niet zoveel genieten,
spreekt vanzelf. Door hun
blijdschap genieten wij zelf ook
weer. Denkt men wel eens in
deze weeldetijd dat het ons ook
zo ontnomen kan worden? De
jacht naar méér kan zo veront
rustend werken, dat men nooit
genoeg heeft en zijn naaste ver
geet" (Wat uw vraag betreft:
Ja!)
Goed gereedschap is het halvé
werk. Vuil geworden borstels reini
gen we in een sopje met een
scheut ammonia. Kleer- en haar
borstels eerst uitkammen met een
kam, dan komen stof en haren los.
Borstels niet drogen in zon of bij
de kachel, dan kan het hout gaan
splijten. Liever op een winderige
plaats. Borstels met zachte haren
op hun kant drogen, met stijve
haren kunnen bij het drogen op de
haren worden gezet; badborstele
en andere borstels met steel han
gend drogen.
Zemen die stug en vuil zijn,
stoppen we in een sop van vloei
baar reinigingsmiddel (niet puurl)
met daarin opgeklopt een lepel
slaolie of paraffine. Laat de zeem
hierin weken. Af en toe knijpen.
Uitspoelen en drogen en zie, de
zeem is weer zacht.
Sponzen van viscose of plastlo
die vuil zijn, worden weer prima
door ze even op te koken In soda
water met een scheut ammonia.
Met koperpoets kan vaal gewor
den emallle weer opgewreven wor
den, vlekken op geverfd houtwerk
kunnen ermee verjaagd worden, en
dof geworden ivoor kan door ste
vig wrijven met koperpoets weer
glans krijgen. Ook formica kan
weer gaan glanzen na een wrijf-
beurt met koperpoets.
Niet roestvrije messen bewerken
we met een kurk en schuurpoeder.
Vlekken op behang willen nog
wel eens verdwijnen door wrijven
met vlakgom. U kunt ook een
bloempapje van bloem met water
op het behang aanbrengen met
een schoon doekje. Is de bloem
opgedroogd, dan' voorzichtig af
borstelen. Vetvlekken voorzichtig
betten met tri of een vlekkenpasta.
„Eeu alcoholist is een zieke. Het begint, vaak al op jonge
leeftijd, met gezelligheids drinken. Voor de ziekte moeten drie
termen aanwezig zijn: ze wordt veroorzaakt door een lichame
lijke, een geestelijke en een sociale factor. De erfelijkheid van
deze ziekte is niet bewezen, ze is wel familiair." Aan het
woord is zenuwarts dr. J. van Londen. Hoofd aldeling
Volksgezondheid van de Haagse Geneeskundige Dienst. Ver
slavingsziekte is een onderdeel van zijn werk: sociale psy
chiatrie. Dr. Van Londen is medisch leider van de prof.
Bouwmanklinieken in Rotterdam en Schiedam.
Bij de consultatiebureaus (Dordrecht, Gouda, Vlaardingen
o.m.) waar men zomaar zonder verwijskaart binnen kan lopen
en gratis behandeld wordt, meldden zich de afgelopen jaren
meer patiënten. De groei is te verklaren uit het gestegen
alcoholverbruik, de bevolkingstoename, drinkende vrouwen, en
een vroeger versluierde groep uit de betere milieus.
De consumptie van alcoholhou
dende dranken in ons land neemt
toe. Dronk in 1950 de Nederlan
der 10,58 liter bier, 0,54 liter
wijn 1,47 liter gedistilleerd, in
1967 goot hij aan bier 44,25, wijn
4,15 en van 100 pet-gedistilleerd
1,63 door het keelgat. De wijn
consumptie is dus in zeventien
jaar ver-achtvoudigd; toch zijn
wij Nederlanders nog bescheiden
drinkers. We bezetten de 29ste
plaats op de wereldranglijst. Bo
venaan staan de Fransen met
(over 1967) 18,5 liter drank, om
gerekend tot sterkte van 100 pet.
alcohol. Ons gemiddelde is 4,4
liter. De Belg drinkt het meeste
bier, gevolgd door de Tsjech. Wij
staan op de zeventiende plaats
in de rij van bierdrinkers, Frank
rijk is achttiende.
Deze cijfers geeft het Pro-
duktschap voor gedistilleerde
dranken. Dat wij drinken is ple
zierig voor de overheid: alcoho
lische dranken blijken een aardig
melkkoetje voor de staat. Alleen
via gedistilleerd ontving de
fiscus vorig jaar ƒ322.415.000
aan accijns. Daarboven komt tot
1-1-'69 18 pet. O.B., daarna 12
pcL BTW. Wordt de drank daar
mee goedkoper? Nee, het
verschil vloeit in de staatskas.
Blijkens de miljoenennota voor
dit jaar 13 er aan alcoholaccijns
ƒ360.000.000 geraamd. Vaak is
de opbrengst hoger dan de ra
ming.
De democratisering van alco
holica neemt toe met de wei
vaart. Een mens kan nu eenmaal
niet meer eten dan genoeg, hij
zoekt het dus in verfijnder genot.
Schrikt de Nederlander als de
accijns weer eens wordt ver
hoogd? Je zou het zeggen: in
1950 werd men na de verhoging
zuiniger met Jenever, cognac,
vieux, brandewijn, likeuren en
advocaat. De omzet In buiten
lands bier daarentegen steeg ge
weldig. Ook het verbruik van wij
nen blijft stijgen na 1950.
Is sterke drank nu aan wel
vaart gebonden, we kennen in
onze geschiedenis ook het te
gendeel: het ellende-(ver)drinken.
In 1891 dronk de Nederlander
per hoofd der bevolking 4,50, in
1878 4,93 liter gedistilleerd ad
100 pet., In '68 was dat cijfer
1,74 en tijdens de crisisjaren kon
alleen de rijke zich een borrel
verschaffen: in 1936 0,72 I. ge
distilleerd, 14 liter bier en ruim 1
liter wijn per hoofd per jaar.
Dronken mensen zie Je lang
niet zoveel als vroeger op straat.
De Nederlander borrelt thuis of
bij vrienden.
Vroeger werd door de over
heid het aantal verkooppunten
voor alcoholische dranken be
perkt, om de impuls-aankoop
daarvan tegen te gaan. Wie aan
bepaalde eisen van vakbekwaam
heid, credietwaardigheid en han
delskennis voldoet kan nu sterke
drank verkopen. Zo kan moeder
naast de zeeppoeder en de kof
fie In de supermarkt een fles
sherry (alcoholgehalte van 18
pet) kopen. Voor bessenjenever,
met een alcoholpercentage van
20 pet. gaat ze naar de slijter.
We zien ook een toenemend
aantal drankensupermarkten die
tegen lage prijzen verkopen, en
de Cash- en Carryzaken waar de
flessen met tientallen gelijk de
deur uitgaan. In december wordt
het meest gedronken, en u
raadt het i n januari het minst.
Engeland is onze grootste
drankafnemer. Naast Jenever en
likeuren verdienden we aan de
uitvoer van advocaat het meest;
In 1967 werd er aan die klp-
pe-pap voor ƒ15.704.617.- ulge-
voerd. Het Is niet de advocaat
zoals wij die oplepelen, maar
•en dunner drankje, waar de En
gelsen „snow-ball" van maken.
