Voorraad namen was na drie op PvdA moet definitief de KVP breken met Bodegraafse vierling verraste ook artsen Congresgangers met brochures „bewerkt'' Wijziging aftrek levert negentig miljoen op (POTTERS ..CINIA Han Lammers contra dr. Vondeling Verscheiden eenheid? alles goed em wel Kamer verwerpt moties over krotopruiming VRIJDAG 7 MAART 196» Met grote belangstelling bekijken de drie kinderen van de familie Verheul het artikel in onze krant over de ge boorte van hun drie broertjes en een zusje. Ook Corrie Verheril, een zus van de trotse vader, is nieuwsgierig naar het verhaal. Zij verzorgt thans de huishouding. (door Henk J. de Kleijnen) BODEGRAVEN „De bakker heeft altijd brood gebakken en zal dat wel blijven doen ook. Als ik nu al zou moeten gaan piekeren over de toekomst dan ben ik nergens meer." Dat zei gistermiddag heel nuchter de Bodegraafse veehouder P. Ver heul, die woensdagavond vader van een vierling werd. Een enorme verrassing voor alle betrokkenen, zo zelfs dat de voor raad tevoren genoteerde namen na de komst van de derde baby op een drieling werd gerekend uitgeput was. Peter, Rienke en Marcel vormden in dat opzicht geen probleem. Met de vierde „vierponder" lag dat an ders. De gelukkige oulders besloten ten slotte, de resterende naamgeving aan de gynaecoloog A. Westerbeek over te laten. De arts. die de beval ling verrichtte, koos Yvonne - naar zijn zuster. Overigens heeft de vader nog geen minuut tijd kunnen vinden om de ambtenaar van de burgerlij ke stand op te zoeken. Terwijl zijn 34-jarige echtgenote in het ziekenhuis werd bezocht door een indrukwekkende batterij foto grafen, stond de heer Verheul in de woonkamer van zijn boerderij (Goudsestraatweg 147a) en aan de telefoon gisteren voortdurend mensen te woord. Vervelend was dat niet: „Ik ben dolgelukkig en blij, dat alles goed is gegaan." VOORSPOEDIG „Het is geweldig, zoals het verlo pen is. Niet te geloven bijna, maar de bevalling verliep veel voorspoe diger dan bij de geboorte van onze eerste drie kinderen. M"n vrouw zit gewoon op, is nauwelijks moe en heeft goed geslapen. Van complica ties was geen sprake." Eind januari van dit jaar wees een foto die in het algemeen zieken huis van Woerden waar de vier ling ook ter wereld kwam geno men werd uit, dat ernstig rekening moest worden gehouden met de komst van een drieling. Mevrouw C. M. Verheul-van Os (34) had het na die mededeling even te kwaad, vooral omdat haar een zoutloos di eet werd voorgeschreven. De laatste weken echter voelde zij zich uitste kend. GEEN VOETBAL Hoewel de geboorte drie weken eerder kwam dan was verwacht, stond de auto van de heer Verheul woensdagmiddag startklaar en was het koffertje voor zijn vrouw ge pakt. Kort na het begin van 'ie voetbalwedstrijd Ajax Benfica in Parijs kondigden de eerste weeën zich aan. De huisarts werd gebeld en deze besloot, meteen een zieken auto te laten komen. De heer Verheul miste er een spannende wedstrijd met drie doel- (Van onze parlemcntsredactie) DEN HAAG Onder het motto „Neem de goede sociale leiders en stuur de rest naar huis" heeft de Baptistenpredikant Ketelaar uil Drachten de aandacht van de PvdA-congresgangers gevraagd voor zijn „Blauwe revolutie". En dat het hem ernst is blijkt wel uit de hon gerstaking, die hij gedurende de dTie congresdagen wil volhouden. Nieuw Links „bewerkte" de twee duizend afgevaardigden openlijker. Er is keus genoeg zegt de groep in (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG De in januari aan gekondigde wijziging van de investe ringsaftrek zal de schatkist dit jaar ruim negentig miljoen gulden opleve ren en volgend jaar ruim een kwart miljard. Aldus minister Witteveen (financiën) in een toelichting bij het wetsontwerp dat hij gisteren de Tweede Kamer heeft aangeboden. De minister stelt voor de investe ringsaftrek van tweemaal vijf pro cent terug te brengen tot tweemaal twee-en-een-half procent. Hij is voorts bereid de invoering van een regionale differentiatie voor gebouwen opnieuw in overweging te nemen. De investeringsaftrek voor vliegtui gen op de internationale routes en voor woon- en plezierschepen blijft on veranderd. MOSKOU De Sowjetunie heeft gisteren haar derde onbemande satel liet in twee dagen gelanceerd. De Kosmos 270 heeft de opdracht, even als zijn voorgangers, de ruimte te «nderzoeken. Het gehele Kosmos-pro- J»ct betreft militaire waarnemingen, leeronderzoekbestudering van stra ling en communicaties. 99' een brochure, die aan de ingang druk werd verspreid. Welke keus, laat Nieuw Links in het midden, maar dat de „leden de dienst moeten uitma ken" en „de meeste mensen nog steeds niets te zeggen hebben" staat vast. Dat er onder die nietszeggers ook wel eens partijbestuurders en Kamer- leden kunnen zijn, laat de groep 1 koud: „Nog één zo'n periode als de laatste en de PvdA kan worden af geschreven". El Fatah Demokratisch Appèl zegt ook eer lijk wat het op het hart heeft: er blijken massa's mensen in de partij te zijn, die de Egyptische president Nasser zo'n beetje steunen. Onder de kop „Bent u ook voor El Fatah" stelt D.A. die mensen aan de kaak. De groep eist, dat voor de verkie zing van een nieuw partijbestuur alle kandidaten zich duidelijk over het vraagstuk in het Nabije Oosten uitspreken. Alle kandidaten, die ook maar iets tegen Israël hebben, mogen niet worden gekozen, aldus Demokra tisch Appèl. De voorzitter van de Eerste Kamer tenslotte twijfelde, of het congres wel de hele partij vertegenwoordigt. Hij dacht van niet en vreesde dat Nieuw Links meer macht zal krijgen, dan waarop het recht heeft. punten voor de televisie door, t maar hij heeft dat geen moment betreurd. „Je hebt zelf vier doelpunten ge maakt man", zei gisteren een bezoe ker tegen hem. De vierling-vader moest er hartelijk om lachen. Naast zijn drie oudste kinderen Bert (7), Ineke (6) en Kees (4) op een bank gezeten, praatte hij ontspannen. „De eerste reacties zijn overwel digend geweest. De familieleden wilden het gewoon niet geloven. De telefoon staat niet stil en bij mijn bezoek aan het ziekenhuis vanmor gen werd ik bestormd door men sen van de radio en van de kranten. Corrie, m'n vrouw, is bedolven on der de fruitmanden en de bloe men." FRUITMANDEN Een van de fruitmanden i^ af komstig van net gemeentebestuur van Bodegraven. Burgemeester mr. J. J. Croles nam eergisteravond al telefonische contact op. Hij zei, dat hij de volgende dag wegens een be zoek aan provinciale staten niet op bezoek kon komen. Samen met zijn Woerdense collega B. H. G. ter Haar Romeny zal hij vanmiddag, vrijdag, om half vijf mevrouw Verheul-van Os in het ziekenhuis opzieken. De middenstandsvereniging Bode graven liet zich ook niet onbetuigd. Een wieg met vier poppen, royaal aangekleed met textiel, vormde de (luxe) verpakking van vier cheques met een totale waarde van 500. De vereniging heeft naar schatting tien dagen de tijd om de moeder van de vierling een feestelijke thuiskomst te bereiden. Na voor de zoveelste maal een telefoongesprek te hebben ge voerd, zei de heer Verheul wat verbluft: „Dat was de Duitse pers nota bene." Daarna verklaar de hij, dat er geen sprake is van een erfelijkheidskwestie: „Voor zover ik me kan herinneren, heeft onze familie zelfs nog nooit een tweeling voortgebracht. Wel komen mijn vrouw en ik allebei uit grote gezinnen." 60 ct) en bij zware of hardnekkige verkoudheid POTTER'S CATARRH PASTILLES Alleen bij apothekers en drogisten GEHEIMPJE Bert, Ineke en Kees, die er in één klap drie broertjes en een zusje bij hebben gekregen, kijken tijdens de gesprekken wat ver veeld om zich heen. Ineke vindt het „wel leuk", maar waarom kan ze niet zeggen. Bert wilde het grote nieuws op school niet vertellen: „Ik wilde het een ge heimpje laten blijven". Het zal dringen worden in hui ze Verheul. Naast de woonkamer en de keuken zijn er slechts drie slaapkamers. De 35-jarige vee houder, die de scepter zwaait over een bedrijf van 20 hectare met zo'n veertig koeien, hoopt dat daar een oplossing voor kan wor den gevonden. Er is nog voor niets gezorgd, maar zorgen zijn overbodig: „Als je je portemon- naie meeneemt dan heb je zo een uitzet bij elkaar." De Bodegraafse vierling zal nog lang in de belangstel ling blijven staan. De Zwolse (uit 1943) en de Friese vier ling (1958) hebben er een „concurrent" bij gekregen. Voor veel concurrentie be hoeft echter geen enkele vrees te bestaan, want de kans op een vierling blijft uiterst gering: één op de 500.000 Een oppervlakte van driehonderd vierkante meter van de nieuwe Parijse levensmiddelenmarkt Rungis is van nacht door brand verwoest. De politie houdt rekening met de mogelijkheid van sabotage. Deze markt is gebouwd ter vervanging van de oude hallen in het hart van Parijs. Begin deze week werd ze geopend. Zal de Partij van de Arbeid na het congres 'dat gisteren in Den Haag begon, als een eenheid (in verscheidenheid) opereren, of blijven de twee- of driespaltjes hun ondermijnende rol spelen? Dat zal voor dr. Vondeling (kandidaat-voorzitter) en de heer H. J. Eijsink (kandidaat tweede vice-voorzitter) een be leidsprobleem van de eerste or de zijn. (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG Gesteund door twintig afdelingen heeft Han Lammers gisteren op de eerste dag van het congres van de PvdA in het Haagse Congres gebouw de party gevraagd zich uit te spreken tegen het aangaan van een stembusakkoord met de KVP vóór de komende Kamer verkiezingen en ook daarna te weigeren met de KVP in de re gering te stappen. Lammers, een Nieuw Links-sympa thisant, vindt dat Vondeling door zijn Von lotje getikt S Vrijdag 14 maart is het dan zo ver. Dan is de beroemde bal gehakt van Toon in het Congresgebouw. Toon zelf zal er wel niet zijn om de bal in het achterpand van de verplicht voor geschreven rok te stoppen. Trouwens, die bal gehakt zal wel I niet zo ordinair heten, maar een mooie naam hebben, evenals de appelmoes, 1 die je aan je neus voorbij ziet gaan. Maar in ieder geval is er een koude tafel, want de uitgenodigde feestgeno ten zullen na een lange zit, verhit van het feest, op krachten moeten komen om aan de dans te kunnen beginnen. Dat zal met een getingel en gepingel worden bij dat gespring, want de heren hebben hun rok voorgeschreven kregen enkel en alleen oms eens een gelegenheid te hebben alle tingeldin gen op te spelden en om te hangen, die hun in hun eervolle carrière ten deel gevallen zijn. Vandaar het groot-gala en het volornaat. Sommi gen zullen Napoleons voorbeeld navol gen en hun steek overdwars opzetten, zoals Toon dit aanschouwelijk heeft voorgesteld. Laat in de nacht zullen de chauf feurs. tijdens het groot-gala opge borgen in het vooronder de uitge nodigden met al hun bombast in ben zine slurpende mammoetkarren naar huis rijdën. Dat hoeven die genodig den niét zelf te betalen, want dat komt wel op de representatierekening van de diverse (overheidsinstanties te staan. Trouwens ze hoeven niets te betalen. Alles is voor de keizer zijn baard bekostigd uit de algemene middelen. Officieel is er voor dit avondje ten laste van de belastingbetaler meer dan een ton uitgetrokken en wat er dan aan een en ander bij zal komen zal beslist geen kleinigheid zijn. Alles ter meerdere glorie van het Ned. Congresgebouw, dat zo nodig met zulke dure bombarie geopend moet worden. Men hoeft heus niet verbaasd te zijn, dat alles duurder wordt. De overheid heeft een bijzonder royaal handje als het op geldsmijten aan komt. Het Congresgebouw is symptoma tisch voor deze geest van potverteren op kosten van het algemeen. Sijmen heeft zijn bestuurderen zelf gekozen en moet zelf dus betalen. Wat is hier nu vreemds aan? Niets natuurlijk, al leen dat Sijmen van lotje is getikt. Den Haag Wm. C. v. Zon IWeuic-Guinea (2) De hulpverlening aan Indonesië heeft m.i. alles te maken met de al of niet eerlijke uitvoering van het over Nieuw-Guinea gesloten verdrag. Het ligt toch waarlijk voor de hand geen hulp van miljoenen te bieden aan een regering, die nalaat haar beloften na te komen en de aan haar overgelever de Papoea's de weg der vrije keuze tracht te versperren. Minister Luns zei volgens uw Twee de Kamer-verslag: „Een politiek feit is nu eenmaal dat we betere betrek kingen met Indonesië willen". Dat was tot dusver inderdaad een onweerspro ken feit. Maar politieke opvattingen moeten, zo nodig, kunnen worden herzien. Ge- .ukkig zijn er thans tekenen die erop wijzen dat „wij" die betere betrekkin gen niet onvoorwaardelijk willen. Mo ge het zo worden dat we ze niet op de rug der bijna weerloze Papoea's gaan kopen. Hoe beter de betrekkingen met In donesië hoe liever het ons is, maar niet door koehandel ten koste van het recht Den Haag Ir. H. G. C. Cohen Stuart Kerk en subsidie Hoewel minister Witteveen geen po litieke vriend van mij is, kan ik toch waardering hebben voor zijn stand-1 punt. Ook zijn motivering is m.i. zeeri juist. Het lijkt mij juister de subsidies, in I plaats van aan de kerken, te besteden voor ontwikkelingshulp en bestrijding van ziekten en honger in deze wereld. Dat is ook meer in overeenstemming met de opdracht van Christus dan zul ke grote bedragen te steken in kapita le kerkgebouwen, salarissen van pre dikanten e.d. Uitvoering van het advies van de commissie-Van Walsum zou beteke nen: gemeenschapsgeld aanwenden t.b.v. een kleine kerkelijke minder heid. Ook het continueron van de bestaande verhouding kerk-staat moet| als verouderd worden beschouwd, evenals het op kosten van de overheid (lees: gemeenschap) restaureren van oude kerken. Ik vind: wie in een kerk van 1 2 miljoen wil zitten, moet dit gebouw ook maar betalen. Den Haag H. iliemstra recente mededeling dat hij een con gresuitspraak nu niet wenst, de twij fel onder de partijleden over wat de PvdA eigenlijk wil, slechts groter heeft gemaakt. Volgens Lammers zou de PvdA zich middenin het „politieke krach tenveld plaatsen" en zich door aan neming van zijn motie niet isoleren. Integendeel, „we zouden Schmelzer geen plezier doen en de KVP daaren tegen isoleren". Dat de KVP-kwestie een heet hang ijzer op dit congres zal zijn, bewees de heer De Wilde uit Leeuwarden, die, sprekend namens een groot aan tal partijgenoten aan het partij bestuur vroeg: waarom is er nog geen uitspraak geweest over samen werking met de KVP? Voorzitter Tans vond dat er nu geen aanleiding is: „We moeten een gunstige gelegen heid in de actuele politiek aangrij pen". Tans greep de gelegenheid die De Wilde hem bood om de vraag of Nieuw Links zich al of niet construc tief in de partij opstelt, overigens dankbaar aan door op diens vragen over de obstructie en de „lekken" in het partijbestuur categorisch „nee" te. antwoorden. Er was hem in ieder ge val niets van bekend en men moest het partijbestuur niet aansprakelijk stellen voor berichten in de dagblad pers. PAK Overigens was er redelijke bijval voor de L-fgevaardigde die stelde dat de PvdA zich zou isoleren en eerst recht een kleine partij zou worden, wanneer ze zich nu zou uitspreken over samenwerking met de KVP. Lammers had ook nog voorgesteld een limiet te stellen voor de werk groep PAK, progressief akkoord. Hij hoopte dat deze besprekingen tot resultaten zouden leiden, maar hij wilde anderzijds de mogelijkheid openhouden, dat de PvdA onafhanke lijk en zelfstandig de verkiezingen van 1971 zou ingaan, mocht t.et PAK te onduidelijk en te langzaam zijn. BESLUITEN In zijn openingswoord zei voorzit ter Tans, dat het deze drie dagen bepaald niet alleen gaat om de ver kiezing van een nieuw bestuur, maar ook om andere vraagstukken (inko mens, defensie, OostrWest-verhou- ding). Hij deed een beroep op het congres te beseffen dat het niet al leen gaat om de discussie, maar ook om de besluitvorming. De heer Tans brak nogmaals een lans voor de progressieve concentra tie en evenals twee jaar geleden lan ceerde hij een felle aanval op. D '66, die dit stokpaardje nu dreigde te boycotten. „Niet zo verwonderlijk, dat speculeren op eigen politiek ge win, voor wie leeft in de droomwe reld van de ontploffingstheorie. Wie het moment waarop progressief Ne derland in het zadel zal komen, ver der naar de toekomst verschuift dan nodig is, zal vroeg of laat de reke ning gepresenteerd krijgen en moe ten betalen". De heer Tans zei geen samenwer king meer mogelijk te achten met die partijen „die vandaag naar links doch morgen even vrolijk naar rechts schuiven en wier progressieve gelui den in conservatieve daden kunnen verklinken". Zonder het monopolie van vooruitstrevendheid voor de P.v.d.A. op te eisen, zei de heer Tans wel, dat het socialisme het antwoord is op het armoedevraagstuk in de moderne wereld en dat het socialisme niet, „evenals het confessi- onalisme", gebonden is aan het ge- dachtengoed van de negentiende eeuw. VERPLICHT Nadat burgemeester Marijnen van Den Haag een verplich* aandoend be groetingswoord had gesproken en vi- ce-voorzitster van de Labour-Party, Irene White, enkele gevoelige linkse snaren had geraakt, kon het begin nen. Moties (over de NAVO-politiek van de fractie en over de communi catie) werden aangekondigd en voor de inkomens- en vermogensverdëling Nn zijn de Narcissen op hun mooist! Neem een paar bossen mee. Want dat felle geel staat zo apart in huis. Narcissen brengen sfeer. werd een apart congres vastgesteld. Veel applaus oogstte de heer Van Zuuren uit Dordt, die de banvloek uitsprak over de methode van Demo cratisch Appèl om de discussie te voeren onder de vlag van persoon lijke verdachtmakingen en van: Bent u ook bang voor El Fatah?Een geschrift van DA, waarin enkele uitspraken van Nieuw Linksers onder deze titel onder de aandacht van het congres werden gebracht. Veel verzet wekte de suggestie van de congrescommissie om bepaalde voorstellen te verwijzen naar of het partijbestuur of de Wiardi Beck- manstichtïng: Laurens Ten Cate had succes: over onderwerpen als cul tuurpolitiek moeten we nu praten. Met stichtingen kun je niet onder handelen, meende hij. In afwijking van de congrescommissie besloot voorzitter Tans toe te geven aan Ten Cate's wensen. (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG De Tweede Kamer heeft gistermiddag met grote meer derheid een motie van mejuffrouw N. Barendregt (soc.) verworpen. Slechts de PPR, PSP en PvdA stemden voor. In de motie vroeg mejuffrouw Ba rendregt de regering de financiële en bestuurlijke mogelijkheden zodanig te verruimen, dat het overgrote deel van de krotten over vijftien jaar zal zijn verdwenen. Ook zou de woning en wijkverbetering moeten worden opgevoerd. De Kamer verwierp ook een motie van de heer Van den Doel (soc.) waarin deze minister Schut van volkshuisvesting en ruimtelijke orde ning vroeg het aantal dit jaar te bou wen woningen mot 5000 uit te breiden tot 125.000. Voor 1970 zou dat aantal op 135.000 moeten worden gebracht. Behalve de PvdA stemden de PPR, CPN, PSP en D'66 voor de motie. Zo om een uur of twee rijden in Den Haag de ziekenhuistrams. Lijn 8 naar de Scheveningse weg en ne- venliggende lanen; lijn 9 naar de Parklaan en lijn 10 naar Zuidwal en Westeinde. Het zijn de spitsuren, die men be ter vermijden kan, maar dat lukt niet altijd. Zo zat ik gisteren opeens temid den van omvangrijk geladen dames. Tassen met goede gaven, uitsteken de papieren pakketten waarin bloe men trachtten het er levend af te brengen. Met wat goede wil is er veel te stouwen. Die goede wil is er meestal wel. Hier wordt een tas op een vreemde schoot beleend, daar een bouquet boven de massa getild. Die algemene behulpzaamheid leidt dan al gauw tot een gesprekje. Vreemde lingen In de residentie worden op de hoogte gebracht van de juiste halte en tegelijk met de eigenaardigheden die elk ziekenhuis wel kent. De por tier, die je tot op de seconde buiten laat wachten, of de portier die een oogje dicht knijpt en de klok een zetje geeft. Ervaringen met hoofd zusters en doktoren worden uitge wisseld. De goede of afkeurenswaar dige voeding ter tafel gebracht. Onvermijdelijk leidt dit alles ech ter naar de zieke zelf en de ziekte van de zieke plus alle kwalen waar ouders, kinderen, verre verwanten en vooral de spreekster ooit aan ge leden heeft of .vreest ooit aan te zullen lijden of althans vermoedt, dat het niet uitgesloten is, dat zij er eens aan zou kunnen lijden en zo zelve niet, dan toch wel iemand in haar omgeving. Geklemd tussen een zwaarlijvige buurvrouw en een overhellende ge zinskluit van moeder met twee opstandige zoontjes, hoorde ik het aan. Mijn voet sliep en mijn keel krie belde en heel langzaam voelde ik een geniepig pijntje via de schouder naar mijn nek trekken. Naast me klonk het: „De zenuwen zijn hem in De zenuwe.. het oloed geslagen. Het begon met kriebels..." Ik probeerde de slapende voet wat rond te draaien en trapte prompt tegen een onbekend been. Verschrikt bleef ik scheef zitten, er gens in de massa gromde wat. Het bleef anoniem. „En aldoor sliep er iets aan hem. Zijn voet, zijn hand... en een krie bels..." Mijn voet sliep nog en zeer beslist kriebelde er ook iets aan mijn neus. Voorzichtig trachtte ik een hand omhoog te werken, maar mijn elle boog bleef steken in buurvrouws be zittingen. De zoontjes hadden nu een volsla gen mzle gekregen en de moeder wilde orde scheppen, haar bestraf fende hand raakte echter niet de duikende knaapjes maar mijn hoed, die voelbaar scheef zakte. „Och, ik ken er van mee praten", beantwoordde ze tegelijkertijd mijn buurvrouw, „Die zenuwe, zelf heb ik het gehad. Dokter zei alleen maar zenuwe, maar mijn nek, mens mijn nek, het trok er door..." Achter ons kionk een rauwe hoest. Onmiddellijk was er een dropje of zuurtje of wat voor sabbeltje door de rijen getoverd. De wachtende patiënten waren van net tapijt en de hoestende stond in het middelpunt „Oppassen mens, als "net vast gaat zitten..." Ze waren aan het afschuwelijkste getob toe toen ik wegvluchtte, wat hinkend want die voet was toch vreemd; wat krom want die nek stak gemeen; wat kuchend want die keel kriebelde en eindelijk met mijn hand aan mijn neus, want die jeuk te onvriendelijk. Bij de deur moest ik door de laatste groep worstelen en hoorde nog net: „De zenuwe zijn het ergste..." Toen de pure lucht en de harde klinkers. Twee voeten om stevig op te staan, een hoofd om naar alle kant rond te draaien eri waarom hield ik die hand aan mijn neus? Op het ziekenhuis spitsuur ga ik voortaan 'open

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 7