RAI
Van der Lu
op Hitiers schaakbord
Felle aanvallen
op Sowjetunie
Veringa opende nieuw
gebouw van de VU
Geen gouden jaren
voor groenteteelt
In 1968 had ons land
2,5 milj. kampeerders
PERSONENAUTO'S
9 GEEX H Wni VX.I H IiV EEX KOMPLOT
Studentenraad niet tevreden
VOORZITTER PRODUKTSCHAP:
Pierre Janssen
naar Arnhem
Neger in Nixon's
regering
Kritiek studenten
op opleiding
MO-Nederlands
SVB: commissie
moet verdwijnen
Na jaar weer
zelfverbranding
in Z.-Vietnam
13
DONDERDAG 13 FEBRUARI 1969
(Van onze speciale verslaggever)
WAREN zij dan niet wakker
te schudden? Kon niet
iemand een voorbeeld geven,
een teken, dat wellicht die nood
lottige politieke verstarring zou
doorbreken? Wat voor teken?
Brand! Een grote, in heel Ber
lijn zichtbare vuurgloed.
Op zaterdag 25 februari 1933
stond het besluit van Marinus
van der Lubbe vast. Hij zou dat
teken geven.
Die ochtend kocht de werkloze
Nederlandse metselaar, de commu
nistische Europazwerver met zijn
revolutionaire en anti-syndica
listische ideeën, een hoeveelheid lu
cifers en een stel goed brandende
vuurmakers.
Diezelfde avond trachtte hij het
stempellokaal in de Berlijnse bui
tenwijk Neukölln in brand te ste
ken. Bijna een uur later wist hij een
binnenbrandje te stichten in het
souterrain van het Berlijnse raad
huis. Drie kwartier later stichtte hij
een derde brand, namelijk op het
dak van het oude koninklijk paleis.
Alle drie de branden waren snel
geblust. De Berlijnse politie ver
moedde brandstichting, maar van de
dader ontbrak elk spoor.
Twee dagen later kocht Van der
Lubbe nieuwe vuurmakers. Die
middag nam hij het gebouw van de
Rijksdag in ogenschouw. Dat moest
dan maar in vlammen opgaan!
Die avond
Die avond klom hij om half tier)
tegen de gevel op. Hij belandde op
een balkon voor het restaurant. Het
glas van een van de deuren trapte
hij in. Met zijn vuurmakers wist hij
enkele kleine branden te stichten in
de zaal van het restaurant.
Overjas, jasje, vest en pullover,
later ook z'n hemd, deed hij uit: die
stak hij successievelijk aan om op
meer plaatsen brand te stichten. In
een kantine in het souterrain (in
looppas rende hij het donkere ge
bouw door) vond hij een handdoek,
in een toilet een stapeltje zakdoe
ken. Hij gebruikte ze één voor één als
fakkel om beter te kunnen zien.
Tenslotte kwam hij in de grote
zittingszaal terug. Hij stak er eerst
de portieres bij de toegangsdeuren
aan, vervolgens het grote gordijn
achter de zetel van de voorzitter.
Voort rende hij, elders nog kleine
branden stichtend. Een kwartier
was hij bezig geweest, toen hij, half
ontbloot en badend in het zweet, de
politie en de huisbewaarder In de
armen liep.
„Waarom heb je dat gedaan?"
„Uit protest!"
Bij het blussen van de branden
werd onvoldoende gelet op het vuur
in de zittingszaal. Het glazen dak
tussen de zaal en de vijfenzeventig
meter hoge koepel sprong van de
hitte. Een geweldige zuiging
ontstond. Als door een reusachtige
schoorsteen joegen de vlammen om
hoog. De hele zaal brandde spoedig
als een lier.
Van der Lubbe had zijn pas bij
zich, toen hij werd gearresteerd.
Waar kwam hij vandaan? Leiden!
De politie werd er nog in de nacht
van Berlijn uit opgebeld en de
Leidse commissaris gaf inlichtingen.
Marinus van der Lubbe? Ja die
In Voorspel (uitgave: Staats
drukkerij; populaire editie, 664
blz., 17,50), het deze week
verschenen eerste deel van de
geschiedenis van het Konink
rijk der Nederlanden in de
Tweede Wereldoorlog, gaat dr.
L. de Jong uitvoerig in op de
beruchte Rijksdagbrand van
27 februari 1933.
De auteur onderschrijft de
mening van Fritz Tobias, die
na een gedegen onderzoek tot
de conclusie kwam dat de
brandstichter, de 24-jarige
Nederlandse communist Mari
nus van der Lubbe, geen
handlanger was en geheel
zelfstandig optrad.
Het zogenaamde Bruinbock,
dat de terechtgestelde Leide-
naar als het werktuig van een
nazi-komplot afschilderde,
werd van a tot z gefantaseerd.
Van der Lubbe onderhield
geen homo-sexuele betrekkin
gen met nationaal-socialistische
leiders, was niet materieel af
hankelijk van hen, en was ook
niet een door roemzucht en
ijdelheid gedreven provoca
teur.
was hem wel bekend: dat was een
gevaarlijke communist.
„Opstand!"
Goering, o.m. Rijksdagpresident,
was als een van de eersten in het
brandende gebouw verschenen. Hier
was sprake van een komplot „Dat is
het begin van een communistische
opstand! Nu gaan ze erop losslaan!
Er mag geen minuut verzuimd wor
den!"
Van het balkon achterin de zit
tingszaal staarde Hitler in de vlam
menzee. „Elke communistische func
tionaris wordt doodgeschoten, waar
hij maar aangetroffen wordt", brul
de hij plotseling. „De commu-
De Rijksdag brandt.
nistische parlementsleden moeten
vannacht nog worden opgehangen!"
In totaal vonden enkele duizenden
arrestaties plaats. De officiële
Preussische Pressedienst gaf een
communiqué uit, waarin stond dat
de Rijksdagbrand „de schandelijkste
daad van terreur" was, die „tot nu
toe door het bolsjewisme in
Duitsland bedreven was". Het was
het signaal voor een bloedige
opstand en een burgeroorlog. De
brandstichter had toegegeven in
verbinding te hebben gestaan met
links georiënteerde, Duitse groepe
ringen.
Alleen
Van der Lubbe had niets toegege
ven. Hij hield vol ook later, toen
hij maanden geboeid in de ke-rker
lag dat hij op eigen houtje had
geopereerd en met niemand in ver
binding had gestaan.
Maar Hitier buitte het incident,
dat hem in de schoot geworpen
werd, van voren naar achteren uit.
De nazi-propagandamolens draaiden
weldra op volle toeren. Al op 5
maart bleek dat de kiezers bij mil
joenen naar de NSDAP waren ge
dreven. Bijna zes miljoen stemmen
kregen de nazi's erbij: hun percen
tage klom van 33 naar 44.
Een meerderheid in de Rijksdag,
de burgerlijke vrijheden opgeheven,
KPD (communisten) en SPD (socia
listen) bekneveld niemand had,
zij 't onwillens en onwetend, meer
bijgedragen tot Hitiers triomfen dan
de Nederlandse communist Marinus
van der Lubbe.
Het proces werd voorbereid. De
nazi's wilden dé wereld bewijzen
dat er sprake was van een duivels
komplot, dat net op tijd kon worden
opgerold. De procesvoering was
nauwelijks overtuigend. De vier zo
genaamde medeplichtigen van de
Leidenaar: drie Bulgaarse commu
nisten, onder wie de fel van zich
afbijtende Dimitrov, en de fractie
leider van de communisten in de
Rijksdag, Torgler, moesten tenslotte
Van der Lubbe tijdens het proces
in de zittingszaal.
wegens gebrek aan bewijs worden
vrijgesproken.
Gebroken
En Van der Lubbe? Wezenloos,
gebroken, als verdoofd, zat hij er
van de eerste dag af bij, het hoofd
diep op de borst gezonken, nauwe
lijks antwoordend op de meest sim
pele vragen.
Zou deze zielige stakker inderdaad
als enige die grote brand hebben
voorbereid en gesticht? Zijn uiter
lijk, zijn optreden, leken het al te
weerleggen: instrument kon hij zijn
geweest, meer niet. En als de com
munisten dan niet zijn opdrachtge
vers waren geweest, zoals de officier
van justitie tevergeefs trachtte te
bewijzen, dan zouden de nazi's zelf
er wel achter hebben gestaan. Dien
de men hem geen verdovende mid
delen toe om de ware toedracht ge
heim te houden?
In werkelijkheid was Van der
Lubbe's wezenloosheid van geheel
andere oorsprong. Hij had de moed
verloren, omdat niemand hem wilde
geloven, omdat iedereen, ook de
rechter van instructie, die hij tot in
den treure de ware toedracht had
verteld, hem een komplot wilde
aanpraten. Ook besefte hij dat hij
de nazi's die zyn politieke vyanden
waren; door de brandstichting een
immense politieke dienst bewezen
had. Bovendien wist hij dat z'n le
ven verloren was.
Doodstraf
Tegen een mogelijk doodvonnis
voor Van der Lubbe had de Neder
landse regering al voor de aanvang
van het proces bezwaar gemaakt.
Wat de Leidenaar had gedaan viel
op het moment van de daad niet
onder de doodstraf, maar een speci
ale wet had op 29 maart terugwer
kende kracht verleehd aan een de
creet van von Hindenburg, dat een
dag na de brand werd uitgegeven,
en waar de doodstraf wel in ver
meld stond.
Niet Van der Lubbe's daad, maar
zijn dood werd het teken, waarvan
hij tijdens z'n leven had gedroomd,
zij het dat zijn persoon (Bruinboek)
door het slijk werd gehaald.
Buiten Duitsland beschouwde
men in brede kring de executie
van die marionet-lijkende, Leid
se arbeidersjongen als een justi
tiële moord, terwijl de gelegen
heidswetgeving, die de nazi's
hadden doorgevoerd, als een
justitiële schanddaad werd uit
gekreten.
MORGEN: SIR HENRI DETERDING
EN „DE WAAG".
(Van onze onderwijsredacteur)
AMSTERDAM Zeldzame gelui
den van tevredenheid over de samen
werking met „Den Haag" klinken bij
de ingebruikneming van het nieuwe
gebouw van de medische faculteit
der Vrije Universiteit. „Wat mogelijk
was, hebben we gekregen; het depar
tement liet ons ook voldoende vrij
heid", aldus ir. C. A. Doets. gedele
geerd directeur. Het gebouw met in
richting heeft 45 miljoen gulden ge
kost. Het academisch ziekenhuis
kwam op ƒ80 miljoen en de polikli
niek, waarvoor nog een groot com
plex gebouwd moet woeden, gaat 70
miljoen kosten. Tot nu zijn de uitga
ven binnen de ramingen gebleven.
Minister Veringa kwam vandaag
het nieuwe gebouw, dat het vorig
jaar al voor een deel in gebruik is
genomen, officieel openen. Minder te
vreden dan de universitaire autoritei
ten toonde zich de studentenraad van
de VU. De minister bracht een werk
bezoek aan de universiteit, maar „de
grap van dit werkbezoek is dat noch
door directeuren, noch door curato
ren, noch door de rector magnificus,
noch door de minister zelf gevraagd
is een confrontatie met studenten in
het programma op te nemen", aldus
de SRVU. De studentenraad en de
medische faculteitsvereniging kon
digden gisteren aan, dat er bij het
bezoek van Veringa een actie gevoerd
zou worden om misstanden naar vo
ren te brengen.
In verband met de grote toeloop
van studenten is de bouw een jaar
versneld. Toen de plannen gemaakt
werden, dacht men nog aan de ideale
onderwijssituatie van 100 eerstejaars,
aldus prof. dr. J. F. Folkerts, decaan
van de faculteit. Nu heeft men er, de
eerstejaars tandheelkunde meegere
kend, circa 400. Zouden er nog 50
studenten meer opgenomen moeten
worden, dan zouden er onoverkome
lijke moeilijkheden ontstaan.
Niet opbeperkt
Het aantal tweedejaars is nu 170.
Om de grote aantallen studenten te
kunnen opvangen. moeten de
beschikbare ruimten intensief ge
bruikt worden. Soms worden er
avondpractica gegeven, maar die op
lossing kan men niet onbeperkt toe
passen: er is ook personeel voor nodig.
Het nieuwe gebouw is bestemd
voor dat deel van de medische oplei
ding dat niet direct aan de patiënt
gebonden is. Ook in de eerste jaren
van de opleiding wordt echter met
een de zin van de studie verduide
lijkt met gegevens uit de praktijk.
Een 100 m lange tunnel verbindt het
faculteitsgebouw met het academisch
ziekenhuis.
Voor haar polikliniek heeft de VU
grootse plannen: in het kemgebouw
zullen verschillende disciplines nauw
gaan samenwerken bij de behande
ling van verkeersslachtoffers; door
een snel handelen van verschillende
specialisten kan soms nog veel gered
worden. De nieuwbouw is gepland op
een terrein waar nu hockeyvelden
liggen. Over_de verwerving van dit
terrein wordt nog onderhandeld met
de gemeente Amsterdam. De V.U.
beschikt over een terrein van 36 ha
ten zuiden van het Amsterdamse bos
en op 24 ha had men optie. Hiervan
zijn 50 ha aangeboden aan de stad
voor recreatiedoeleinden.
Diverse panden in Amster
dam-Zuid zijn of worden in de ko
mende jaren verlaten. Misschien zul
len enkele gebruikt kunnen worden
voor de huisvesting van studenten.
Om geen kostbare noodvoorzienin
gen te hoeven te treffen, probeert de
Wastafel verstopt.
Is er nog Fifax? Nee!
Haal het even
bij de drogist.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG „De groente
sector mag geen gouden jaren
verwachten en de fruitsector
moet met grote moeilijkheden
rekening houden." Deze pessi
mistische geluiden kwamen uit
de mond van de heer D. J. A. M
van Arcken, voorzitter van het
Produktschap voor Groenten en
Fruit, tijdens zijn vandaag ge
houden nieuwjaarsrede op de
openbare vergadering.
De heer Van Arcken noemde in de
fruitsector de resultaten over 1968
bedroevend. In de groentesector was
in tegenstelling tot 1966 en 1967 een
beter resultaat te zien, dat echter nog
wel onbevredigend kan worden ge
noemd.
De omzet van de veilingen steeg
met 40 miljoen gulden tot ongeveer 1
miljard 75 miljoen gulden.
In dc groentesector steeg de veiling-
omzet van 767 miljoen in 1967 tot
845 miljoen gulden in 1968, een stij
ging van ruim 10 procent. De veiling-
omzet in de fruitsector daalde van
232 miljoen gulden in 1967 tot 212
miljoen in 1968, een daling van bijna
8 pet.
TELEURSTELLEND
De uitvoer van fruit was weer te-
ktttutellend. Ondanks de grote aan
voer van appelen en peren werd
slechts 85.000 ton fruit uitgevoerd;
5.000 ton meer dan in 1967. De waar
de van deze uitgevoerde hoeveelheid
daalde echter van 66 miljoen gulden
in 1967 tot 64 miljoen in 1968.
Ondanks de over het algemeen wat
vlottere afzet van groenten dan in de
voorgaande jaren bleef toch nog on
geveer 100.000 ton onverkocht. Bij
het fruit bleef 18.000 ton appelen en
58.000 ton peren onverkocht.
De waarde van alle ingevoerde
produkten van de groente- en
fruitsector was 575 miljoen gulden,
enkele miljoenen guldens minder dan
in 1967. De invoer van citrusfruit en
bananen bleef stabiel. De meeste ex
porteurs mogen op een redelijk goed
jaar terugzien, hetgeen eveneens
geldt voor de ondernemers die zich
met de binnenlandse afzet en distri
butie bezighielden.
De ondernemers in de groente- en
fruitverwerkende industrie ondervin
den een zware concurrentie van on
dernemers in de andere E.E.G.-lan-
den. De positie van een aantal van
deze fabrikanten is niet gemakke
lijk.
De voorzitter van het Pro
duktschap zei, dat het in de lijn der
verwachtingen ligt dat de vraag nog
wel wat zal verschuiven naar de
kwalitatief betere glasprodukten. Het
zou echter wel wenselijk zijn het
glasareaal voorlopig niet uit te brei
den.
Met bijzondere belangstelling moet
de ontwikkeling van de afzetbemoei-
ingen van het Centraal Bureau van
ARNHEM De benoeming van
Pierre Janssen als directeur van het
Arnhemse Gemeentemuseum is bijna
rond. Hij heeft het gemeentebestuur
bericht dat hij deze functie per 1 sep
tember van dit jaar wil aanvaarden.
Het college van B. en W. zal in de
eerstvolgende raadsvergadering voor
stellen Pierre Janssen te benoemen.
Twee raadscommissies hebben de be
noeming al goedgekeurd.
PHILADELPHIA Een blad in
Philadelphia (VS weet te melden dat
een zoon van de voormalige president
Eisenhouwer, de 46-jarige John, tot
ambassadeur in België zal worden
benoemd.
"Voel es hoe glad
geweldige
snelscheercrême,
die Bartex!"
de Tuinbouwveilingen worden afge
wacht. Het gevaar ontstaat dat door
de ontwikkeling van de afzetstruc-
tuur niet alle daarbij betrokken
geledingen kunnen dit bevorderen
prestigeconflicten kunnen ontstaan
die het algemeen belang schade kun
nen toebrengen.
Het gemeenschappelijk invoerbe
leid is een bijzonder moeilijk
vraagstuk. Dc voorstellen van de Eu
ropese Commissie ten aanzien varo
het in de toekomst te voeren inter-
ventiebeleid zijn van belang met het
oog op het invoerbeleid. Het is nog
onduidelijk welke veranderingen in
het interventiebeleid moeten worden
aangebracht.
BOLOGNA/PRAAG De
Russische delegatie op het con
gres van de Italiaanse commu
nistische partij te Bologna heeft
tijdens de derde congresdag meer
kilometers gelopen, dan welke
andere delegatie ook.
Telkens als een afgevaardigde, het
beleid van de Sowjetunie inzake de
invasie van Tsjechoslowakije veroor
deelde, rezen de Russen als één man
op en verlieten de zaal, officieel om
naar het toilet te gaan. Intussen werd
elke spreker beloond met een don
derend applaus...
De felste aanval kwam van de
tweede man in Zuidslavië, Edvard
Kardelj. Voor de Zuidslaven is het
respekt voor de soevereiniteit en on
afhankelijkheid van elk land iets,
„dat zo vaststaat, dat men er niet
eens over praat".
Ook de Roemeense afgevaardigde
stelde Moskou's optreden aan de
kaak: „De bezetting van Tsjechoslo
wakije is in strijd met alle normen,
die tussen beschaafde socialistische
staten gelden". En daar konden de
Russen het mee doen.
De Poolse afgevaardigde liep niet
uit het gareel en zei niets over de
invasie. Een Italiaanse verweet het
bestuur van de CP dat de kritiek op
Moskou „te veel was afgezwakt".
Intussen hebben Moskou en Praag
een overeenkomst getekend over de
stationering van de Russische troe
pen in het land. Het verdrag regelt
de huur, die de Russen aan de Tsje
chen moeten betalen.
Nederlander uitgewezen
Ceteka meldt, dat de regering een
Nederlander en een Deens meisje
hebben uitgewezen, omdat zij zich
„onbeschoft" zouden hebben uitgela
ten over partij en regering.
De Zuidslavische regering heeft in
middels fel geprotesteerd bij het
buurland Bulgarije. Volgens Belgrado
is de anti-Zuidslavische campagne in
de pers daar de laatste dagen verhe
vigd.
Vrije Universiteit snel verder te bou
wen. Het gebouw van de medische
faculteit en dat van de wis- en na
tuurkunde zijn zo geconstrueerd dat
er nog twee verdiepingen bovenop
kunnen komen.
Het medicijnengebouw is op het
eerste gezicht erg nuchter ingericht.
Na een dwaaltocht door gangen en
zalen begint de bezoeker beter te be
grijpen, dat de hier studerende jon
geren zich nogal eens met roman
tische redeneringen en gedragingen
afzetten tegen hun prozaïsche omge
ving. Maar met zijn TV-circuits,
koelkamers, kolossale vuilverbran
dingsinstallatie enz. enz. (om van de
specifiek medische snufjes maar ge
heel te zwijgen) is het stellig ook een
imponerend gebouw.
In de kelder hebben de studenten
tandheelkunde voorlopige onderko
mens gevonden. Hoog op het dak zijn
de „flats" voor de honden die voor
proeven (o.a. in verband met
transplantaties) worden gebruikt. Het
is er een geblaf van jewelste waar
men beneden aan de Van der Boec-
horststraat geen weet van heeft.
speciaal Trein-Toegang-biljet met 3x reductie
verkrijgbaar op 140 N S -stations
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Een nauwkeu
rig cijfer van het aantal kam
peerders in 1968 is volgens staats
secretaris Kruisinga van Volks
gezondheid niet bekend; het zul
len er ongeveer 2,5 miljoen ge-
Die regenjas kan ik zelf
wel waterdicht maken.
Met Harmisol
van mijn drogist.
WASHINGTON President Nixon
heeft een neger benoemd tot onder
minister van onderwijs en volksge
zondheid. Het is de 49-jarige James
Farmer, een van de oprichters van
het „Congres voor rassengelijkheid".
Hij leidde tot twee jaar geleden deze
beweging.
DEN HAAG De studentenwerk
groep MO-Nederlands van de School
voor taal- en letterkunde te Den
Haag heeft zich met een aantal mo
ties gericht tot de sectieleiders van
de afdelingen Nederlands van alle
leergangen MO in het land.
Hierin worden zes punten naar vo
ren gebracht. De huidige MO-oplei-
ding leidt niet werkelijk op tot het
leraarsambt: er moet pedagogiek,
psychologie, didaktiek en methodiek
worden gegeven. Verder dienen er op
korte termijn hospiteerlessen met
goede begeleiding te worden in
gesteld.
Verder spreekt de werkgroep zich
uit voor het scheppen van de moge
lijkheid van herexamens. Op korte
termijn moeten er absolverende ten
tamens komen. De theoretische ken
nis moet worden teruggebracht tot
een basis van waaruit werkelijk pro-
duktief gewerkt kan worden.
Tot slot werd een motie aangeno
men die de wenselijkheid uitspreekt
dat een raad van studenten deel gaat
uitmaken van een leerplancommissae,
die zo spoedig mogelijk dient te wor
den ingesteld.
Het is de bedoeling van de studen
tenwerkgroep dat medio maart een
landelijke bijeenkomst wordt gehou
den. De leiding van de School voor
taal- en letterkunde heeft haar volle
medewerking toegezegd.
DEN HAAG De 23 leden van
de Studentenvakbeweging (SVB) die
gisteren discussieerden met leden van
de Staatscommissie-Andriessen noe
men het voortbestaan van deze com
missie „een belediging voor allen, die
bij een wijziging van het studietoe-
lagensysteem zijn betrokken". Het
bestaan ervan is niet te rijmen met
het democratische bestel.
Een studieloonsysteem, zo werd ge
steld, zou in de ogen van de meeste
studenten de voorkeur verdienen. Dit
werd volgens de SVB door de staats
commissie echter op een belachelijke
manier afgedaan ondanks aandrang
uit de Kamer om het systeem serieus
te bespreken. Toen de minister een
discussie hierover in het openbaar
weigerde, hadden de leden zich terug
moeten trekken.
Waarnemend voorzitter dr. De Ga-
lan zei dat de leden van de commissie,
ook de studenten onder hen, wèl ak
koord gaan met de procedure. Ver
wacht wordt dat de commissie in de
zomer een tussentijds rapport over
de studietoelagen zal uitbrengen.
Daarna kunnen de hearings worden
gehouden, aldus dr. De Galan.
SAIGON In het plaatsje Noel
op dertig kilometer van Saigon
heeft weer een boeddhistische mon
nik door zelfverbranding een eind
aan zijn 'even gemaakt. Het was de
28ste keer sinds 1963 dat dit gebeur
de. De laatste zelfverbranding was
een jaar eeleden.
Begin deze week verklaarde de
boeddhistische leider Tinh Khiet in
een vredesboodschap dat de boed
dhisten bereid waren offers te brengen
voor de vrede.
weest zijn. De bewindsman zei
dit gisteravond bij de behande
ling in de Tweede Kamer van
de wet hygiëne kampeerplaatsen.
Onder de werkingssfeer van deze
wet vallen ruim 3500 kampeer
plaatsen, waarvan 150 door de over
heid worden geëxploiteerd. Verwacht
wordt dat er in 1980 vier miljoen
kampeerders zullen zijn. De capaci
teit aan slaapplaatsen van de kam
peerterreinen is ongeveer 600.000, die
van de overheidsterreinen ruim
60.000.
DAGCAMPINGS
Verschillende Kamerleden, onder
wie de heer A de Boo (c.h.), die zijn
„maiden-speech" hield en mej. van
Leeuwen (a.rhadden gevraagd de
zogenaamde dagcampmgs en jachtha
vens onder de werkingssfeer van de
wet te brenger. Zij wezen op de mas
sale opeenhoping van mensen op de
dagcampings. Als voorbeelden wer
den genoemd Hulde en Horst.
Staatssecretaris Kruisinga vond de
ze gedachte niet verwerpelijk, zelfs
wel aantrekkelijk Hij zou met pro
vincie en gemeenten overleggen wat
hier aan te doen is. Vanuit de Kamer
was ook het probleem van de „recre-
atieboeren" aan de orde gesteld,
mensen die hun terrein wel eens of
regelmatig beschikbaar stellen voor
caravans en tenten.
Gemeenten
De heer Kruisinga voelde niet zo
veel voor een amendement van de
heer Masman (soc.) dat beoogt de uit
voering van de wet aan de provincie
in plaats van aan de gemeenten op te
dragen. In bepaalde gevallen vol
gens de heer Kruisinga was het aan
tal klein exploiteren gemeenten
zelf een camping en zijn dus „belang
hebbende". Volgens de wet blijft de
gemeente de duur van dc exploitatie
vergunning en de kosten daarvan be
palen.
Politiële acties (14)
Inzender D. Romawan verzoek ik
met bewijzen te komen, dat er tiental
len dorpen het zgn. „Putten"-lot heb
ben ondergaan. Ook zou ik graag de
namen van degenen, die daaraan
schuldig waren, vernemen en de ach
tergronden die tot de bedoelde acties
hebben geleid.
Maassluis
M. v. d. Hoek
Politiële acties (15)
Aan de heer D. Romawan zou ik
willen vragen: waar was u en wat was
uw functie tijdens de politiële acties in
Nederlands-Indië? Als u durft bewe
ren dat wat in Putten is gebeurd nog
maar een fractie is van wat tientallen
dorpen in Indonesië te verduren heb
ben gehad, moet u m.i. wel vooraan
gestaan hebben.
Kunt u die tientallen dorpen bij na
me noemen en ook iets over de ach
tergronden meedelen? Natuurlijk niet
„van horen zeggen", want iemand als
u, die zo vergevingsgezind is (prach
tig!) houdt toch niet van „sterke ver
halen".
Noordwijk a. Zee W. J. A. van Bevcren
Jeugdige machtswellust
Het heeft mij zeer onaangenaam ge
troffen dat zelfs leraren hun steun
hebben gegeven aan de wens school
krantjes te laten drukken zonder enig
voorafgaand onderzoek van de inhoud
door directeuren of rectoren.
Of: de inhoud is in geen enkel op
zicht aanstotelijk, of hij is dit wel. In
het eerste geval is er m.i. geen enkel
bezwaar tegen dat de inhoud voor het
afdrukken wordt gezien door degene
die voor de gang van zaken in de
school verantwoordelijk is. In het
tweede geval vind ik dit noodzakelijk.
Ik laat de praktijk hier spreken.
Aan een school in Den Haag bestond
zulk een krantje. Het werd niet ge
censureerd. Op een keer verscheen er
in het blaadje een zeer kwetsende kari
katuur van en der leraressen.
Moeten we dit maar slikken op
grond van onbegrensde vrij
heidszucht? Ik ben zeer stellig van
mening dat dit niet het geval is.
Den'Haag Dr. F. C. Dominicui
