Doopsgezinde waarden spreken jeugd aan
De Reumermans begonnen een
evangelisa tiecen trum
JOS VRIJBURG MAG
NIET MEER PREKEN
VERINGA ONTKENT
SABOTAGE PLAN
STUDIETOELAGEN
„Kom over de Brug"
krijgt een vervolg
Een woord voor vandaag
REUMATISCHE-
EN SPIERPIJNEN
Tegenpaus uit
Italië gezet
BEROEPINGSWERK
Concordaat Italië
bestaat 40 jaar
Kerk ds. Wakker
opgeheven
Ds. Hilverda: Ze vinden er hun verlangen naar vrijheid terug
WOENSDAG 12 FEBRUARI 1969
Kohlbrugge en Barth hebben in hun leven onophoudelijk ge
protesteerd tegen de zelfroem van de gelovige, waarbij men
staande op de grondslag van de genade metterdaad Gods ge
nade onttroont in een geraffineerde werkgerechtigheid. Zij
voerden een kruistocht tegen de vrome mens, die niet als god
deloze op zijn plaats wilde blijven staan om daar en zo ge
rechtvaardigd te worden. Sommige volgelingen van Barth
zijn zelfs zo ver gegaan, dat zij elk onderscheid tussen kerk
en wereld ontkenden behalve dit, dat de kerk wèl en de we
reld niet weet heeft van haar ellende.
Als Nehemia zijn werk in Jeruzalem begint, zegt hij tegen
de spotters in de omgeving: De God des hemels, Hij zal het
ons doen gelukken, en wij, zijn knechten, zullen ons gereed
maken en bouwen: gij echter hebt deel noch gedachtenis in
Jeruzalem. (Nehemia 2 20).
Zo'n woord k&n een farizéistische klank hebben: wij, wij. Die
houding van zelfgenoegzaamheid is een permanente dreiging
voor de kerk. We mogen Kohlbrugge en Barth er dankbaar
voor zijn, dat zij hier de ogen voor geopend hebben. Maar het
is ook duidelijk, dat Nehemia dit kan zeggen, zonder dat hij
in strijd komt met de prediking der genade.
Alles hangt er vanaf, of de genade een fundament wordt,
waarop men zich niet zonder zelfbesef verheft, of dat ons hele
leven staat in het teken van verbeurde genade. Dat laatste
kenmerkte Nehemia. Dat drijft uit tot verheerlijking van God
en binding aan de naaste.
Wij lezen vandaag: 1 Kronieken 29 10-30.
Geen oplossingzeggen bisschoppen
(Van onze kerkredactie)
BREDA De Nederlandse
bisschoppen zijn niet bereid, om
priesters, die gaan trouwen of
getrouwd zijn, verlof te geven
om voor te gaan in de prediking.
„Het is moeilijk in te tien, hoe de
oplossing van het celibaatsprobleem
dichterbij kan worden gebracht, door
wel de bediening van het woord,
maar niet de bediening van de eu
charistie toe te staan, aangezien bei
de wezenlijk behoren tot het
priesterlijk ambt", zeggen de bis
schoppen in een communiqué, dat
gisteravond werd bekendgemaakt
aan het eind van hun vergadering in
Breda.
„In plaats van de situatie nog on
duidelijker te maken door verlof te
geven om door te gaan met de predi
king. geven de bisschoppen er de
voorkeur aan, de problematiek van
het celibaat en ambt in haar geheel
aan de orde te stellen."
Wel zijn de bisschoppen er diep
van overtuigd, dat uit de huidige im
passe dringend een uitweg moet wor
den gevonden. De thans bestaande
conflicten maken hun duidelijk, dat
de celibaatsproblematiek vraagt om
•en intensiever beraad binnen het
wereldepiscopaat.
PAUS
De bisschoppen herinneren er aan,
dat kardinaal Alfrink met klem bij
de paus heelt bepleit, dat het celi
baatsprobleem in de wereldkerk aan
de orde gesteld wordt. Dit In ant
woord op een brief van de paus,
waarin hij zijn bezorgdheid uitsprak
over de motie betreffende het celi
baat, die door het priesterberaad te
Noordwijkerhout in oktober aan de
bisschoppen was voorgelegd.
Ook zeggen zij te zullen blijven
streven naar zo ruim mogelijke
pastorale werkzaamheden voor de
priesters, die gaan trouwen of ge
trouwd zijn.
De Amsterdamse studentenpastores
zullen niet voor zondag reageren op
de verklaring van de bisschoppen.
Gelijk bekend hebben vier van de
vijf studentenpastores in de
hoofdstad aangekondigd, „buiten ver
antwoordelijkheid van de bisschop"
hun werk te zullen voortzetten, als
een van hen, die trouwplannen heeft,
Joa Vrijburg, niet mag blijven pre
ken.
Een enquête van de rooms-katho-
lieke studentenvereniging Thomas
Aquinas heeft uitgewezen, dat de re
bellerende studentenpastores minder
aanhang hebben In de studentenpa
rochie, dan uit hun eigen enquêtes
blijkt. Het bestuur van Thomas
noemt de enquêtes van de pastores
eenzijdig.
Dertig procent van de studenten
is het eens met de vyfde studenten
pastor, pater Dresen die de „lange
weg" in het oplossen van het celi
baatsprobleem prefereert. Zestig
procent is voor de „korte weg" van
de andere vier, die de mogelijkheid
van een open conflict met de kerk
inhoudt.
Een ruime meerderheid van de
180 geënquêteerden (70 procent)
heeft begrip voor de houding van
bisschop Zwartkruis en 75 procent
wil verder overleg met de bisschop.
Als de vier pastores zich vry te
genover de kerk gaan opstellen, zal
52 procent van de studenten hun
kerkdiensten blijven bezoeken en 25
procent niet.
(Advertentie)
Nieu
Onmiddellijke verlichting van
Doorstraaltverlichtend weefsels en
spieren tot in de gewrichten
Reumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen:
niets werkt sneller, niets werkt aangename
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk ln de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie o! irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel vat
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt! Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog.
MILAAN De Franse ex-priester
Michel Colin, die zich sinds enige ja
ren paus Clemens XV noemt, is giste--
ren door de Italiaanse autoriteiten de
Franse grens overgezet als ongewen
ste vreemdeling.
Het is in Italië strafbaar zich onbe
voegd als bisschop, kardinaal of paus
uit te geven.
Colin, die zich beroert op allerlei
oncontroleerbare verschijningen van
Maria en van Christus, had aangekon
digd volgende week naar Rome t«
gaan en daar de dwalingen van zijn
confrater Paulus te zullen onthullen.
Moeder Reumerman met de jeugd
groep, die elke maand in het Won-
derhuis weekends houdt.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Ens (N.O.P.): A. M. Lin-
denburg te Ter Aar (Z.H.); te Hindelo
pen en te Eikerzee: kand. A. A. v. d.
Berg te Utrecht: te Oud-Avereest-Balk-
brug (toez.): A. v. d. Bovenkamp te
Alkmaar: te Akkerwoude-Murmerwou-
de: J. ter Steege te Vrouwenparochie;
te Nieuwpoort (Z.H. (toez.): kand. H.
Smit te Gouda; te Schelluinen: kand.
J. Kievit te Putten.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Hoogezand-Sappemeer.
H. Langenburg te Broek op Langen-
dijk.
Aangenomen naar Suawoude: kand.
W. A. v. d. Berg te Sassenheim, die
bedankte voor verschillende andere be
roepen.
GEREF. KERKEN (VRIJGEM.)
Beroepen te Brouwershaven: T. J.
Keegstra te Ermelo.
Bedankt voor Delft (2e p.p.-evang.
pred. v. buitenl. studenten): P. Schel
ling te Wetsinge-Sauwerd.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Ameide: M. S. Roos
te Elburg.
OUD KATHOLIEKE KERK
Benoemd tot pastoor te Gouda en as
sistent in het pastoraat te Rotterdam:
P. J. Jans, priester in algemene dienst.
ROME In Italië Is gisteren het
veertigjarig bestaan van het concor
daat tussen kerk en staat herdacht.
De Italiaanse driekleur en de geel
witte vlag van het Vaticaan wapper
den van alle openbare gebouwen.
Het verdrag werd in 1929 gesloten
tusaen Pius XI en Mussolini. Vele
bladen hebben deze dagen geschre
ven, dat het concordaat moet worden
herzien. De scherpste kritiek kwam
van de liberale La Stampa. Dit blad
schreef, dat het verdrag het gevolg
was van de ontmoeting van het totali
taire fascisme met een kerk, die nog
niet openstond voor oecumene en dia
loog.
Het meest maakt men bezwaar te
gen het verplichte rooms-katholleke
godsdienstonderwijs op de scholen en
de bepalingen omtrent het huwelijk.
Het Vaticaanse weekblad Osservatore
della Domenica heeft onlangs geschre
ven, dat het Vaticaan bereid is, om
over een herziening van het concor
daat te praten, maar dat dit niet
geldt voor kwesties als het goeds-
dienstonderwijs en het huwelijk.
DEN HAAG Een delegatie uit de
vaste Tweede-Kamercommissie voor de
volksgezondheid zal van 31 maart tot
4 april een oriëntatiereis maken naar
•en aantal instellingen op het terrein
van de volksgezondheid in Engeland.
Tijdens deze studiereis zal in het
bijzonder de structuur en de organisa
tie op het gebied van de volksgezond
heid in beschouwing worden genomen.
De delegatie bestaat onder meer uit
mejuffrouw J. van Leeuwen (a.r.), J.
Boersma <aj\) en drs. A. D. W. Tila-
»us (cJi.).
Van onze onderwqsredacteur
DEN HAAG Minister
Veringa vindt het onbegrijpelijk
dat de Nederlandse Studenten
raad de indruk heeft gekregen
als zou een plan voor een
grondige analyse van het studie-
toelagensysteem door het depar
tement opzettelijk gesaboteerd
zijn. De afdeling Rijkssubsidie
toelagen onderhoudt met de stu
denten juist vruchtbare contac
ten, zo zegt de minister in een
uitvoerige reactie op een serie
vragen van het Tweede-Kamer
lid Tans.
De kwestie blijkt vooral te draaien
om de betekenis die aan de oorspron
kelijke opzet moet worden toegekend.
Volgens de lezing van de minister
kwam de NSR in april van het vorig
jaar met de mededeling dat men
beschikte over een computerpro
gramma om een beperkte, represen
tatieve, anonieme, steekproef te trek
ken uit het totale bestand van de
bursalen. Het kleine bestand zou zich
bij uitstek lenen voor het maken van
prognoses.
Analist
De chef van de Studietoelagen-
afdeling heeft het NSR-bestuur in
contact gebracht met een systeema-
nallst van de Rijksmechanlsche Ad-
KAMPEN De Oud-Gereformeer
de Kerk van Kampen/IJsselmulden
heeft afgelopen zondag voor het laatst
een preek van haar naar Zuld-Afrlka
geëmigreerde dominee T. Wakker be
luisterd.
Via een bandje, dat de predikant
uit Zuid-Afrika had opgestuurd, nam
hij afscheid van zijn gemeente.
Op een vergadering van manslid
maten is besloten de gemeente op te
heffen. Een belangrijk deel van de ge
meente is met ds. Wakker meegegaan
naar Zuid-Afrika of is nog van plan
hem te volgen.
De Oud-Gereformeerde Kerk van
Kampen/IJsselmulden ontstond ln
januari 1959, toen ds. Wakker zich met
een groep afscheidde van de Vrije
Hervormde Gemeente van IJsselmui-
den.
ministratie, die in juli een technische
beschrijving van het voorstel heeft
uitgewerkt. Op grond hiervan werd
tot „nadere formulering" van het
plan besloten; de garanties, voor
waarden en financiële regelingen
moesten nog gepreciseerd worden.
Begin december '68 was het zover,
dat de Studietoelagenafdeling bij de
minister een voorstel voor een princi
pebeslissing kon indienen.
Veringa verklaart zich bereid de
zaak in goede harmonie af te hande
len. Hij hoopt dat „op niet te lange
termijn" met de uitvoering van het
voorstel kan worden begonnen.
(door Ton van der Hammen)
RIJNSATER WOUDE Chris
tenen zijn veelal geen blije men
sen die van hun rijkdom aan an
deren willen mee-delen. Het
overwegende type is: regelmatig
naar de kerk, je financiële bij
drage aan de kerk betalen en
laat de rest maar aan anderen
over. Het avontuur met de Heer,
het met Hem onderweg gaan het
open willen staan en luisteren
naar wat Hij wil wordt weggere
deneerd of is gewoon uit gebrek
aan spiritualiteit en fantasie
geen punt meer.
Gelodfszaak
Och ja, we kennen allen deze ge
luiden, die helaas maar al te vaak
moeten worden beaamd. Maar er zijn
uitzonderingen op de regel en een
heel unieke 'daaronder moet u in het
Zuidhollandse dorp Rijnsaterwoude
aan de Braasemermeer zoeken.
Er is daar een eengezins-evange-
llsatle, compleet met centrum, het
Wonderhuis geheten, inclusief (sinds
kort) een gloednieuwe „slaapboot",
waarin een deel van de regelmatig
weerkerende retraitegangers kunnen
worden ondergebracht.
De familie die hier achter staat
heet Reumerman. Ze ondertekenen
hun contactblaadje, dat van tijd tot
tijd verschijnt, alleen heel rimpeltjes
met „De Reumermans". In één der
afleveringen kan men lezen:
„Het werk dat we Her mogen doen
is een geloofszaak. Niemand betaalt
ons hiervoor en we zijn niet door een
bepaalde kerk uitgezonden. Wel zijn
we gestuurd door de Here Jezus
Christus, die ons dit evangelisatie
werk gegeven heeft"
Wie is de familie Reumerman?
Hij: J. Reumerman, PTT-
dorpsbesteller op non actief, die
nu in AOW-sferen is aangeland en
zijn eerste beroep, dat van klompen
maker met de hand, nog voor een
aantal liefhebbers uit de omgeving
beoefent.
Zij: R. Reumerman-Kinkel, door
alle vaste bezoekers van het Wonder
huis als „moeder" aangesproken, een
erenaam die ze terecht mag dragen,
waarover straks.
Haar moeder haalde ook al eens de
krantenkolommen, omdat ze op
85-jarige leeftijd nog zo'n vieve
kosteres van het Hervormde kerkje
in Rijnsaterwoude was.
De trouw en toewijding van deze
hoogbejaarde kosteres werden
destijds bij haar gouden ambtsju
bileum wie wil beweren dat het
kosterschap geen ambt mag heten?
erkend met een koninklijke on
derscheiding, die haar dochter, mèt
een aantal andere herinneringen aan
wijlen haar moeder, trouw bewaart
Tenslotte nummer drie van het fa
milie-evangelisatieteam: dochter Kea
Reumerman (23), lerares aan een
huishoudschool in Geldermalsen, die
elk weekeinde in Rijnsaterwoude is
te vinden.
Ten eerste om zaterdagsmiddags
haar bijbelklasje te leiden en vervol
gens om met haar moeder al die vele
besognes onder ogen te zien, die met
het ontvangen, huisvesten, voeden en
laven van jeugd- en andere
weekendgangers annex zijn.
Vijf jaar
Hun „familiebedrijf" begon in feite
iets meer dan vijf jaar geleden, toen
een Amerikaans evangel isatieteam
uit het Wonderhuis vertrok om elk-
ders zijn activiteiten voort te zetten.
De forse dorpswoning, het eerste huls
aan de Woudsekade dat men, komen
de van de provinciale weg, in Rijnsa
terwoude passeert, is eigendom van
de familie Reumerman, die het aan
de Amerikanen haid beschikbaar
gesteld.
Plotseling stond het leeg. Wat
moesten de Reumermans er verder
mee? Het verkopen? Er was een ge
gadigde, die er een veelvoud van de
aanvankelijke koopsom voor wilde
geven. Of.-
Er is over de verdere bestemming
in de familie niet gediscussieerd. Wel
gebeden. En het werd allengs voor
hen duidelijk wat de opdracht moest
zijn.
Vertrouwen
Ze vroegen niet of ze, als man en
vrouw bepaald niet meer tot de
jongsten behorend, en als dochter,
die wel eens uit zou moeten vliegen
de taak wel aankonden. Ze déden het
In vol vertrouwen.
Het avontuur begon. Vader Reu
merman knapte het huis weer hele
maal op. Moeder bracht het binnen
weer helemaal op orde. „Als vanzelf"
ontstond contact met evangelist F.
Niemeijer uit Alphen aan den Rijn,
die er jeugdweekends ging leiden,
kampweken houden.
Ook kwamen er retraite-bijeen
komsten van de Ichthus-studenten-
groepen, voor wie bekende figuren
als Corrie ten Boom, Anne van der
Bijl spraken. Tenslotte ontdekte ook
de Youth for Christ het Wonderhuis
als een ideaal bezinningsoord.
Het gastenboek geeft een kalei-
doscopisch beeld hoe jong en oud(er)
zijn dank voor uitnemende sfeer en
moederlijke verzorging (mevrouw
Reumerman en haar dochter0 kan
uiten.
Vraag niet naar de hoeveelheid
werk die moeder Reumerman daar
zo'n weekeinde voor moet verzetten.
Veertig maaltijden en meer is heel
gewoon. En het gebeurt allemaal be
langeloos, waardoor de logies- en
maaltijdenprijs belachelijk laag zijn.
Van verboging willen de Reumer
mans niet weten.
Sterker ze investeerden onlangs
nog meer in hun project, dat ze heel
duidelijk als een opdracht blijven
zien. Er moet dringend meer lo-
giesgelegenheid komen. Het zou een
soort woonboot, in dit geval beter
slaapboot te noemen zijn, die achter
het Wonderhuis een ligplaats zou kun
nen krijgen.
Hij werd besteld, al vergde het een
formidabel bedrag. De Reumermans,
bepaald niet bemiddeld, aarzelden
geen ogenblik en staken er zich via
een hypotheek op hun eigen woon
huis voor in de schulden. God heeft
ons altijd geholpen, dat zal Hij
ook doen, zeggen ze in vol vertrou
wen.
Nuchter
Heel onopgesmukt en nuchter ver
telden ze over een en ander op een
morgen, eind vorige week, in de
woonkamer van hun „gewone" huis,
dat iedere dorpeling uit Rijnsaters-
woude als het postagentschap bekend
is. Moeder Reumerman, die de PTT
in de week vertegenwoordigt, was
toen al weer druk in de weer met de
voorbereidingen van het komende
(nu afgelopen) weekeinde, toen bij
gaande foto is gemaakt
Aan het „waarom" dat uit het
gesprek al wel zonneklaar was geble
ken, voegde de oude Reumerman nog
toe: „Veel geld en veel moeite, zegt
u? Die zijn het al waard, wanneer
daardoor maar één zondaar zich tot
zijn Heer bekeert!".
(Van onze kerkredactie)
HILVERSUM „De toekomst van onze
broederschap baart veler onzer in de laatste
jaren grote zorg. De ledentallen onzer ge
meenten lopen niet maar „hollen" achteruit,
zelfs in die streken van ons land, waar de
bevolkingstoename kolossaal is. Het kerk
bezoek is in vele gemeenten miserabel (al
I vinden hier en daar ook merkwaardige „op
levingen" plaats). Zondagsscholen zijn zon
dagschooltjes geworden. Catechisanten zijn
moeilijk te krijgenDe financiële zorgen
van vele gemeenten bezorgen menig ver
antwoordelijk kerkeraadslid slapeloze nach
ten."
Dit schrijft ds. J. W. Hilverda (43), doopsgezind
predikant in Hilversum, in het Doopsgezind
Weekblad. Hij vindt het wel duidelijk, dat de
toekomst van de broederschap voor een groot
deel afhankelijk is van de vraag of van de ge
meente uit weer wegen zullen worden gevonden
om jonge mensen te'bereiken.
Er zijn er onder ons, die wat dat betreft de
moed allang opgegeven hebben. Het lukt niet
meer. Het wil niet. „We hebben alles al gepro
beerd". Sommigen geven de schuld aan de jonge
ren, die door de welvaart, waarin wij leven,
oppervlakkig, genotzuchtig, ongeïnteresseerd en
wat niet al geworden zouden zijn... anderen ste
ken de hand in eigen boezem en wijzen met
beschuldigende vinger naar de gemeente, die te
slaperig, gezapig en ouderwets geworden zou zijn
om jongeren van 1969 nog te kunnen boeien.
Hoe het oordeel ook uitvalt, in beide gevallen
is het gevolg: een loodzwaar brok fatalisme. Het
is een verloren zaak. We boeren onherroepelijk
achteruit. We bereiken de nieuwe generatie niet
meer!"
Anders
De Hilversumse predikant denkt daar anders
over. Volgens hem is de moderne jeugd niet on
bereikbaar, „zeker niet wanneer het gaat om de
belangrijkste verworvenheden van onze doopsge
zinde broederschap".
Hij noemt enkele zaken, die de jeugd beslist
aanspreken, zoals: de doop op volwassen leeftijd
en daarmee de persoonlijke, bewuste keuze voor
de zaak van Christus, de mondigheid van het
individu in onze geloofsgemeenschap, het ondog
matische karakter van onze broederschap.
Dat houdt in, dat er niet wordt uitgegaan van
het gezag van voor alle tijden geformuleerde
„waarheden" en „dat bij ons ieder aan het (moei
lijke) woordje „God" zijn eigen inhoud mag ge
ven".
De predikant vervolgt de opsomming met
andere zaken als de nadruk op praktisch
christendom, de consequente doorvoering van het
beginsel van „het priesterschap aller gelovigen"
(in theorie althans), „het feit, dat wij durven le
bestaan onder enige menselijke gezagsinstantie
en onze afwijzing van elke binding met de staat".
ze vinden er veel van hun eigen verlangen
naar vrijheid en mondigheid, veel van hun kri
tische zin ten aanzien van „the establishment" in
terug. En aan eerbied voor Christus, ja, verlóngen
naar zijn leiding, ontbreekt het de jongeren van
vandaag waarachtig niet", aldus de schrijver.
Gezapig
„Hoe komt het dan, dat wij de jongeren nau
welijks of helemaal niet bereiken? Het ligt voor-
nameijk aan de gezapigheid, het gebrek aan en
thousiasme, de knusse, introverte sfeer van onze
gemeenten. Wat wij hun te zeggen hebben, als
het op de juiste, niet in doctrinaire manier ge
bracht wordt (waarbij alle openheid voor discus
sie moet blijven bestaan), boeit hen beslist nog
wel. Maar de stijl en sfeer en mentaliteit en
vooral de lauwheid van onze gemeenten lusten zij
niet. Men kan het hun nauwelijks kwalijk ne
men...
Ik dacht ook, dat onze broederschap gewoon te
weinig interesse voor de jeugd en de jongeren
gehad heeft in de afgelopen jaren. Ik weet, dat
dit onrechtvaardig klinkt ten aanzien van enkele
gemeenten, die enorm veel voor de jeugd deden...
en vooral onrechtvaardig tegenover een groep
personen, die zich op bewonderenswaardige wijze
hebben ingezet voor de zaak van jeugd en broe
derschap.
Maar over de gehéle linie is-het waar! We
hebben gewoon te weinig tijd, energie en ook
geld over gehad voor de zaak van jeugd- en
jongerenwerk. Maar dat bewijst eens te meer
onze gezapigheid, introvertie en futloosheid. Wij
waren ijverig bezig met het deskundig beheren
van het „pand ons toevertrouwd", maar wij leef
den te weinig vanuit onze toekomst! Het gevolg
is. dat wij wellicht geen toekomst zullen heb
ben!"
Ds. Hilverda besluit met te zeggen: „Dit artikel,
deze „noodkreet" zo u wilt, wil vooral een plei
dooi zijn voor: méér aandacht, tijd, energie en
geld vanuit onze gemeenten voor de zaak van de
jeugd; vooral eigenlijk voor meer leven en wer
ken met een duidelijke visie op de toekomst!
De jeugd is niet onbereikbaar! Onze broe
derschap bezit ln principe alles, wat juist jonge
mensen tot actie en enthousiasme brengen kan.
Wij zullen moeten beginnen met dit echt te gelo
ven!"
(Van onze kerkredactie)
AMSTERDAM Aan de Neder
landse kerken is voorgestel;! binnen
niet al te lange tijd een nieuwe actie
„Kom over de Brug" te houden voor
zending en werelddiakonaat. De vori
ge actie, precies een jaar geleden,
bracht 28 miljoen gulden op.
Jonge kerken vragen om steeds
meer hulp bij projecten die vaak
absoluut noodzakelijk zijn. Vooral in
Indonesië, wagr de kerk sneller
groeit dan ooit, gaan op het ogenblik
de deuren wijd open. De meeste Ne
derlandse kerken hébben reeds moei
te hun blijvende zendings- en we-
relddiakonaatsverplichtingen na te
komen. Er blijft weinig ruimte voor
nieuwe taken.
Als eerste heeft de Doopsgezinde
Broederschap besloten aan een even
tuele nieuwe actie deel te nemen.
Volgens het Doopsgezind Weekblad
hechtte het dagelijks bestuur reeds
goedkeuring aan het plan om in 1971
mee te doen.
In het r.-k. blad Bijeen, dat de
plaats inneemt van. talrijke kleine
missieblaadjes, wordt echter gespro
ken over 1970. De vraag wordt
gesteld of dan de Rooms-Katholieke
Kerk mee zal doen. Op een van de
vorige zittingen van het pastoraal
concilie heeft kardinaal Alfrink reeds
gezegd, dat dat zeer wel mogelijk is.
Van protestantse zijde is nog niet ge
zegd of de R.-K. Kerk is uitgenodigd.
ZAMBIA De Britse free-lance
journalist Russel Warren Howe, die
uit Zuid-Afrika is uitgewezen als
niet-gewenste immigrant, is gisteren
in Loesaka in Zambia gearriveerd.
Howe, die een aantal belangrijke
Amerikaanse bladen vertegenwoor
digt, zei dat er geen reden voor zijn
uitwijzing was opgegeven, maar dat
het misschien te maken had met een
opdracht om voor „Look" magazine
te schrijven over het apartheidspro
bleem in Zuid-Afrika.
