Thérèse? Ik stam af van een echte zeeheld HALVARINE VOORU ARP wil een half miljoen voor de partij inzamelen Taalstrijd ontbrandt in Belgische leger Mijn liedjes zijn gepast vrolijk" Huib Goudriaan Tarieven specialisten verdubbeld Biafranen vlak bij Port Harcourt 50% minder calorieën lekker op het brood, gezonder voor uw lijn ■NS „WE ZIJN 90, MAAR ZIEN NAAR TOEKOMST" Speciale postzegel in voorbereiding Vergiftigingsramp Europoortgebied? Nieuwe taken Lading houtwagen kantelt: een dode en vijf gewonden VERDRIJF VERKOUD HEID AA WITTE KRUIS VENEZOLAANS VLIEGTUIG GEKAAPT 11 WOENSDAG 12 FEBRUARI 1969 Thérèse Steinmetz expressieve ogen, Slavische, som migen zeggen Indische, trekken „Een oom heeft onze stamboom nagegaan, en in ons voorgeslacht bleken Italia nen, Spanjaarden en zeehelden voor te komen." Zeehelden? „Ja, Frans Naerebout is rechtstreekse voor vader; vandaar dat ik zulke zeebenen heb. Op een reis naar Zuid-Afrika maakte ik eens de ergste storm sinds vijftig jaar mee. En ik was, behalve de bemanningsleden, de enige die niet zeeziek was. Zie je wel, zei ik heel trots, ik ben een nakomeling van Frans Naerebout!" Thérése heeft sinds ze in 1965 werd ontdekt voor de musical (vooral haar rol in „Oklahoma" voor de NCRV-televisie) op een wat minder heroïsche manier roem verworven dan haar voor vader, voor wie in Vlissingen een standbeeld staat. De ook door haar deelname aan het songfestival in 1967 populair geworden zangeres en actrice kan niet bogen op een standbeeld, wel op twee lang speelplaten en een groot aantal „singels". Ze laat een stapeltje zien: „De oogst van de afgelopen twee jaar." Ze toont zich vooral inge nomen met haar meest recente, vorige week in de handel ge komen plaatje: aan een kant „De kinderen van het dorp", aan de andere kant „Plein van plezier". Willemstad „Op het in Willemstad gefilmde liedjesprogramma met „Kinderen van het dorp", dat 16 januari werd uitge zonden, zijn veel reacties gekomen stapels brieven. Dat programma was echt weer eens wat anders; er kwam geen enkele studio-opname in voor, en de Willemstadse harmonie deed ook mee." Thérèse houdt van de èoht Hol landse stadjes en dorpen, en is ook daarom blij met haar „Willemstadse produktie". Ze woon op een flat in Amstelveen, maar stapt graag in haar rode Fiat 850 coupé; op zoek naar de rust van het platteland, zover nog aanwezig. „Ik ben er erg op gesteld in eigen land rond te struinen. Een klein dorpje ingaan en daar rond te snuf felen is een van de heerlijkste din gen, die ik me kan voorstellen. Het is misschien wel een beetje romantisch, maar dat ben ik ook. In die dorpjes is het ll^en nog wat individuëler dan in flats. Ik ben ook een beetje weg van stadjes met een echt Hollands gezicht als Haarlem, Gouda, Leiden, Delft en Oudewater." Geen insectjes Houdt ze van natuurschoon? „Ja, maar niet zo dat ik met een bota niseertrommel op stap ga voor de bijtjes en de insectjes, dat niet. Het gaat me meer om de sfeer. Er zijn nog plekjes genoeg die stil zijn, want de mensen klitten meestal op elkaar. Soms vind je ook nog zo'n ouwe smidse in een dorp, al wordt dat steeds zeldzamer en dat doet ieder romantisch hart wel pijn maar ze zijn nog te vinden." Deze uitstapjes: tegenwicht voor haar werk? „Als kind deed ik dat al, en toen had ik dit werk nog niet." Wel werd ze door haar pianospelende moeder en zingende vader vroeg in aanraking gebracht met de muziek. AOW'ers (2) In de rubriek LS voor U neemt G. de Bonte het de heer Steenbergen kwalijk dat hij het opneemt voor de AOW'ers, en laakt De Rotterdammer omdat zij het artikel over de heer Steenbergen heeft opgenomen. Mo tief: zo'n opstandig artikel wakkert de ontevredenheid aan. Weet u, wanneer men niet opstan dig was? In de jaren 1900 - 1918 (in die tijd ben ik geboren). Men was toen tevreden met het hongerloontje van ƒ9 a 10 per week, waarvoor dan 10 tot 12 uur per dag moest wor den gewerkt. De meesten waren nog dankbaar ook voor dit hongerloon, omdat de werknemers toen nog niet beseften dat ze werden opgelicht, hoewel er ook waren die dit aanvoelden; maar zij konden er niets tegen doen, totdat er leiders ópstonden, die de ogen van de arbeiders openden. Gelukkig liggen de zaken nu an ders. Er is meer begrip tussen werkge vers en werknemers. We leven in een betrekkelijk welvarend land en dui zenden werknemers genieten van de ze welvaart, maar er zijn er ook zeer velen die daar niet van profiteren en zelfs hun vakantiegeld voor het huis houden moeten besteden. De AOW is een mooie instelling, maar het is beslist onvoldoende om er als man en vrouw een beetje be hoorlijk van rond te kunnen komen. Gelukkig heb ik nog een klein ne veninkomen en houden we de uit gaven goed bij; maar alleen van de AOW kan men beslist niet leven. De meesten verwonen tegen of over de ƒ100 per maand. Zelf verwoon ik ƒ115,80 per maand. In april wordt deze huur weer verhoogd. Een AOW'er heeft veel meer tijd om op bezoek te gaan bij zijn kinde ren, maar als die ver weg wonen kan dat niet vanwege de reiskosten. Een AOW'er die bij voorbeeld zes getrouwde kinderen heeft, moet kof fie schenken en er iets bij geven als hij deze kinderen en kleinkinderen op bezoek krijgt. En zo zijn er meer noodzakelijke uitgaven. Zeker, men kan rondkomen van de AOW, maar dan moet men net zo zuinig leven als in de jaren 1900 - 1918, bij voorbeeld eens in de week een stukje vlees, twee boterhammen belegd, de rest met dun boter, geen suiker in de kof fie enz. U, De Bonte, schrijft niet ten volle tevreden te zijn, omdat zulke lage inkomens als het uwe vrijgesteld zou den moeten worden van belasting. Aan een kant bent u tevreden, aan de andere kant niet. Maar ik vind dat u er genoeg aan heeft, vooral als u op dezelfde wijze gaat leven als in de jaren 1900-1918; u kunt er dan nog van rondkomen, maar neemt u dan degenen die daar van niet rond kunnen komen, en er niet tevreden mee zijn. dat niet kwa lijk. Een AOW'er, die zijn leven lang hard heeft gewerkt, wil ook graag op zijn oude dag wat armslag. Dat er ontevreden mensen zijn, die toch een goed inkomen genieten is waar, maar men mag niet generaliseren. Ik ben de heer Steenbergen dankbaar, dat hij het opneemt voor de minst bedeelden, ook de AOW'ers. J. Havenkamp, Hoogvliet AOW'ers (3) Wat de heer Steenbergen zegt is gewoon schandalig. De AOW'ers kun nen behoorlijk rondkomen. En we kunnen ook wel iedere dag vlees op tafel hebben. Maar Steenbergen is een van die mensen die nooit tevre den zijn, kankeraars zoals dat in de volksmond heet. Ik ken een gezin met twee kinde ren, waarvan de man (25 jaar) 125 gulden in de week verdient: die moe ten er toch ook komen. De AOW'ers hoeven niet te klagen; wij hebben het beter dan menige ar beider, en de Bijstan fwet doet veel. Als een AOW'er een te hoge huur heeft, legt de Bijstandwet er nog bij. en dan krijgen ze nog haarden, bed den, meubels enz. Vergeleken met vroeger hebben wij het nu rijk. Mijn ouders hebben •ltijd hard moeten werken, en nog was er armee. Wij waren met ons ■essen, vader, moeder en vier kinde st Het was feest als wij eens in de THÉRÈSE STEINMETZ: .ik hou van die Hollandse stadjes T&ÉRÈSE in Willemstad voor de opname van „De kinderen van het dorp". (FOTO'S HERBERT BEHRENS) „Vader en moeder gaven allebei mu ziekles en op mijn vijftiende rij kelijk vroeg ging ik naar het (Amsterdams) conservatorium. Daar na speelde en zong ik vijf jaar bij de Nederlandse Comedie." Thérèse had daarvoor een jaar to neelles gekregen van Louis van Gasteren en kreeg bij de Nederlandse Comedie onder meer de zingende rol van Elsje in de klucht van Kloris en Roosje. en ander toneel met zangstukken. „Via de Comedie kwam ik bij de week drie zure haringen mochten ha len voor ons zessen; je was blij als je dar. nog een stukje kreeg. Heus, niet alle AOW'ers zijn onte vreden. Ik ken er genoeg, die zeggen: wat hebben wij het nu toch goed ten opzichte van vroeger. De heer Steen bergen moest zich schamen zo onte vreden zijn. Het is zoals De Bonte te Rotterdam schrijft: met overleg komt een AOW'er niets te kort. Mevrouw Dekkcrsen, Den Haag televisie, en speelde en zong ik in verschillende musicals." Veel publici teit kreeg ze door haar deelneming aan het Eurovisie Songfestival met „Ringdingeding", wat de Nederlan ders overigens niet zo enthousiast ontvingen. Het liedje haalde het ook in Wenen niet. In 't Nederlands Thérèse houdt vooral van liederen uit de romantiek. Het Franse chanson had al vroeg haar belangstelling. Ze trachtte later het chanson te combi neren met Nederlandse tekst. „Ik streef er naar in mijn repertoi re zoveel mogelijk Nederlands te zin gen. Als de mensen het verstaan heb ik het meeste contact met ze. Een Nederlandse sdhrijver schrijft toch ook in het Nederlands? Waarom zou een zangér zijn liedjes dan niet in zijn eigen landstaal zingen? Van tevoren komen de mensen soms vragen: U zingt toch in het Nederlands? Ik vind het heel leuk dat ik heb bereikt dat de mensen zoiets vragen." Haar beroep is tevens haar grote hobby en haar grote interesse. „Ik zou alle mensen wel willen aanbeve len aardigheid in hun beroep te heb ben." Aspiraties Haar aspiraties: „Hetgeen ik doe te vervolmaken. Mijn enige aspiraties zijn artistiek. Ik sta achter mijn lied jes, artistiek gesproken. En de mensen doe ik er een genoegen mee, vooral als ze oor hebben voor iets- wat mooi is. Het doet me goed als ik zie dat er iets moois op de hitparade staat." Thérèse, die vertelt een lichte griep aanval te hebben, bela tussen ons gesprekje door even de dokter. „Dok ter, hebt u een middeltje, ik moet vrijdag zingen en wil dan graag weer beter zijn." Ze legt de hoorn op de haak en zegt: „Het geeft me altijd weer vol;- doening op te treden. Het is steeds een soort uitdaging in zo'n twintig minuten iets op te bouwen, wat iets tastbaars achterlaat. Voor het optre den ben ik wel enigszins gespannen dat valt van je af als je eenmaal bezig bent. Het vergt nu eenmaal het uiterste van je als zoveel mensen naar je kijken." Vindt ze haar werk vrolijk van inslag? „Ik geloof niet dat ik een dramatische of melancholieke imagé heb. Onder mijn repertoire zijn wel veel vrolijke liedjes, hoewel nooit uitbundig. Ze zijn altijd gepast vro lijk, geloof ik." Nieuw musical? Voor het komend seizoen heeft ze nog geen vaste plannen. „Het is in deze tijd uitkijken wat ik wel of niet zal doen. We zijn wel bezig voor een nieuwe musical, maardaar is nog niets definitiefs over te zeggen. Wat me van dit seizoen is bij gebleven is het Hartewens- festival in Haarlem. Het jonge publiek was enthousiast voor Tsjaikofsky, en dat vind ik ge weldig." Hoe oud bent u nu? Thérèse Steinmetz: „Ik ga niet iedereen zeggen hoe oud ik ben, en het heeft geen zin, want de kranten DEN HAAG De tarieven van de specialisten voor behandeling van pa tiënten, die tweede klasse liggen in een ziekenhuis, zijn de afgelopen drie jaar ongeveer verdubbeld. Die voor derde klas patiënten zijn met onge veer 65 tot 70 procent verhoogd. De ziektekosten verzekeringsmaatschap pijen, die de stijging onredebtfk hoog vinden, stellen thans pogingén in het werk met de specialistenvereniging tot een overeenkomst te komen, waarbij hieraan paal en perk wordt gesteld. De verzekeringmaatschappijen zijn van mening, dat de stijging in geen enkele verhouding staat tot de stij ging van het algemene prijspeil of de stijging van lonen en salarissen. De maatschappijen zullen ook stre ven naar een zekere uniformiteit der tarieven, die op het ogenblik sterk uiteen lopen. (Het operatietarief van de ene chirurg is soms een veelvoud van dat van zijn collega) De verzekeringmaatschappijen me nen, dat de specialisten de particulie re patiënten laten betalen wat zij menen te kort te komen als gevolg van het matige peil van de tarieven, die mét het ziekenfonds zijn overeen gekomen. OEMOEAHIA De Biafraanse lei der Ojoekwoe heeft voor de radio verklaard, 'dat de Biafraanse troepen de havenstad Port Harcourt tot op dertig kilometer zijn genaderd. Enke le plaatsen in de buurt van de stad zijn gisteren op de federale troepen heroverd. ERA (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG Geld in plaats van bloemen. Dat is het motto dat de Anti-Revolutionaire Partij heeft meegegeven aan haar actie, een half miljoen gulden in te zamelen voor het partij werk. Met name is er geld nodig voor kaderwerk, publiciteit en internationaal werk. In april bestaat de ARP 90 jaar. Partijvoorzitter Veerman deelde gis teren mee, dat dit feit aangegrepen wordt om als partij weer eens naar voren te treden en om enige financiën binnen te halen. Geen feest dus. De heer Veerman hoopte niet al leen, maar vertrouwde er zelfs op dat het half miljoen gehaald wordt. „Dan kunnen we weer een aantal jaren vooruit." Hij was niet bang dat leden en sympathisanten van de ARP want op hen is de actie speciaal ge richt zich zullen afvragen: aan wie geven we dat geld nu eigenlijk, aan DEN HAAG Minister Bakker iVer- keer en Waterstaat) heeft in overleg met de PTT besloten de uitgifte van een speciale postzegel te bevorderen ter gelegenheid van de invoering van het eerste boek van het nieuwe Burgerlijk Wetboek. De postzegel, op de uitgifte waarvan vorige maand in de vaste commissie voor verkeer en waterstaat werd aan gedrongen, zal een waarde van 25 cent vertegenwoordiger, het brieftarief voor het binnenland en in het verkeer met de overige rijksdelen en het EEG-ge- bied. Onder voorbehoud van de toestem ming van de koningin, zo deelde de minister aan de Tweede Kamer mee, zal de postzegel de beeltenis dragen van prof. E. M. Meijers. DEN HAAG Het socialistische Tweede-Kamerlid dr. Lamberts heeft staatssecretaris dr. R. J. H. Kruisinga van sociale zaken en volksgezondheid in een serie schriftelijke vragen gewe zen op een proefschrift van dr. A N P. van Heyst, hoofd van een afdeling van het Rijksinstituut voor de volks gezondheid. waarin hij ondermeer de stelling poneerde: „Binnen afzienbare tijd is een massale vergiftiging in het Europoortgebied te verwachten". Dr. Lamberts vraagt of de staatsse cretaris niet van mening is dat een dergelijke uitspraak van een hoge ambtenaar uit de sector volksgezond heid verontrusting kan wekken en of de bewindsman bereid is zijn oordeel over genoemde stelling aan de Kamer te geven. de ARP of aan de CDU? Op het ogen blik is het zo, aldus de heer Veerman, dat we echt niet denken aan een in elkaar opgaan van de drie partijen. „Dat is geen nieuws, dat is ook dui delijk gesteld In de befaamde brief van december vorig jaar. We hebben geen zelfmoordplannen." Hij wilde duidelijk verklaren dat, als er mensen zijn die óf aan Biafra óf aan de ARP willen geven, Biafra voorgaat. Niettemin hoopte hij dat men ook aan beiden zou kunnen geven. Op het ogenblik is het zo dat het de partij weliswaar financieel niet slecht gaat, maar nieuwe taken kun nen niet worden aangepakt. De 90.000 leden betalen nu gemiddeld ƒ7. Van hen wordt een extra gift van ƒ9 ge vraagd (ƒ9 voor 90 jaar). De heer Veerman herinnerde aan de acties van voor en na de wereldoorlog toen twee keer een miljoen gehaald werd. Belangrijke taken die wachten zijn: het kaderwerk, de publiciteit en het buitenlandse werk. De heer Veerman: „Politieke partijen vormen zich meer en meer om tot kaderpartijen in plaats van ledenpartijen. De vele aan meldingen voor kadercursussen gaan onze financiën te boven. Vandaar deze actie." Wat de publiciteit betreft: de ARP heeft bij de vorige verkiezingen een publiciteitsbureau in de arm genomen. De verkiezingsactie heeft 350.000 ge kost. Daarna moet dit werk worden gestopt. Er is verder een scala van activi teiten, zoals de instelling van com missies die het program van actie op actuele punten moeten uitdiepen en bestuderen. Hieraan wordt door on geveer 150 personen meegewerkt. Aan de instelling van deze commis sies (genoemd worden onder meer Stuurgroep Internationale politiek, werkgroep geweldloze weerbaarheid, gespreksgroep oorlogsvraagstuk, werk groep cultuurpolitiek) verbond de/ heer Veerman de conclusie: „We zijn wel 90 jaar, maar we kijken naar de toekomst." ARNHEM Bij een ernstig ver keersongeluk op het Velperbroekcir- cult op de autoweg naar Duitsland ter hoogte van Arnhem is gistermor gen de 58-jarige kantonnier van rijks waterstaat N Beudel uit Duiven om het leven gekomen Vijf anderen wer den min of meer ernstig gewond. Het ongeval ontstond toen een met hout geladen vrachtauto moest afrem men voor een drietal personenwa gens, die op het circuit met elkaar in botsing waren gekomen. Daarbij kan telde de lading. De drie auto's werden er volkomen onder bedolven. De kantonnier, die bij het eerste ongeluk was gaan kij ken, werd op slag gedood toen hij werd getroffen door de enorme massa hout Poeders, tabletten, cachets. (Witte Kruis spaart bovendien hebben van alles, van 21 tot 36 jaar geschreven. Maar ik ben nog niet zo oud, hoor! U kijkt me zo achterdochtig aan." Ze hoest weer en zegt: „Ik zit een beetje ziek te zijn, dat mag toch wel?" VLAAMSE PERS ERGERT ZICH BRUSSEL Het verzet van Franstalige opper-officieren van het Belgische leger tegen de po litiek van de Vlaamse minister van defensie P. W. Seegers, die een beter taalevenwicht in de traditioneel Franstalige hoge rangen nastreeft, heeft al tot een ernstig incident geleid. Onlangs werd een hoge Belgische officier bij het Navo-hoofdkwartier, luitenant-kolonel Weber, van die post teruggeroepen en disciplinair gestraft, omdat hij in het Brusselse blad „Le Soir" een artikel met felle kritiek op minister Seegers had ge publiceerd. Zulke kritiek Is Belgische officieren verboden. OORLOGSVERKLARING Weber ging evenwel van deze straf, opgelegd door de chef van de genera le staf Vivario, in beroep bij de oudste Belgische generaal. Donnay (een jaar ouder dan Vivario). Deze maakte van zijn recht als oudste ge bruik om de straf, acht dagen huisar rest, te schorsen. Omdat dit een interne zaak van het leger is, kan minister Seegers hier niets tegen doen. Tot ergernis van de Vlaamse pers. „De Standaard" vraagt zich af of de beslissing van generaal Donnay een „oorlogsverklaring of dwaasheid" is. „Het Laatste Nieuws" vindt dat de generaal het leger een zeer slechte dienst heeft bewezen. Omdat hij do oppermachtige en ongenaakbare Franstalige officierskaste wil hand haven, begrijpt lyj niets van de de- mokratisering van het leger. SANCTIES GEËIST „De Gazet van Antwerpen" tenslot te meent, dat een grote groep hoog geplaatste Franstalige officieren niet dulden, dat minister Seegers zijn taalwetten doorvoert. Hun optreden mag volgens deze krant niet zonder sancties blijven. En zo zit België weer midden in de taalperikelen, die het land in het ver leden al veel leed hebben berokkend. Niettemin is minister Seegers van plan zich niets van de stijfkoppige Franstalige officieren aan te trek ken. CARACAS Een van de passa giers van een DC-9 van de Venezo laanse luchtvaartmaatschappij LAV heeft gisteren de gezagvoerder ge dwongen koerg te zetten naar Cuba. Het toestel, op weg van Maracaibo naar Caracas, had 68 passagiers en vijf bemanningsleden aan boord. Het was vijftiende toestel dat deze maand werd gedwongen naar Havannr te vliegen en het tweede binnen 24 uur. Maandag onderging een DC-8 van de Amerikaanse Eastern Airlines dit lot.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 11