Tineke Treuzel
AM
ADEUS
HOEVEEL JAAR
IS DE BOOM?
PUZZEL VAN DE WEEK
c
A
R
N
A
Met of zonder baard
IATCTDAG 1 FEBRUARI 1969
Dag nichten en neven,
Hoe maken jullie het alle
maal? Zijn we weer beter van
de griepaanvalletjes? Tante Jos
hoopt van wel, hoor'. Jammer
dat de zon maar steeds achter
al die grote wolken blijft. Je
zou bijna niet meer weten hoe
ze er uit ziet. We zullen hopen
dat ze nu eens gauw aan de
andere kant komt kijken dan
hebben wij er ook plezier van
en zijn we gauw allemaal weer
helemaal beter.
De meesten van jullie hebben
•en kleine hoop, van de winter
nogeens de schaatsen te kunnen
onderbinden. Nou, het zou nog
heel goed kunnen dat jullie de
gladde ijzers voor de dag moe
ten halen. De winter is nog
lang niet voorbij. Voor mij
hoeft het niet. hoor! Brrrü!
Tante Jos hoopt dat het gauw
lente wordt.
Ja, en nu nog wat over de
tekeningen, nichten en neven.
Heus, ze moeten niet zo groot
worden. Tien centimeter is
JARIGEN
LANG ZULLEN ZE LEVEN
Hendrik Gorseman, Annelies
de Haan, Ankie v. d. Hout, Arie
van Houwelingen, Liesje Im-
thorn, Nellie Kok, Maarten de
Korte, Hilda de Leeuw, Corrie
Meijering, Klazina Meijering,
Bea van Muijden, Mieke Plug-
ge, Peter Sterk en Jeanette de
Ruiter van harte gefeliciteerd
met jullie verjaardag van de
nichten en neven.
proof genoeg. Jullie moeten dan
maar een klein beetje kleiner
tekenen. Dat kan toch best?
Marleen Loof wil graag een
correspondentievriendin heb
ben. Wie wil met haar schrij
ven? Haar adres i» Hertekamp
10, Tholen.
Deze week kwamen er weer
een heleboel nieuwe nichten en
neven bij. Hartelijk welkom,
meisjes en jongens!
Hoe gaat het op school? En
met de verkeerslessen? Wan
neer moeten jullie examen
doen? Je schrijft het allemaal
maar gauw. Tante Jos is ook
erg benieuwd naar de uitslag.
Daaag, veel sterkte op school
en tot de volgende keer.
Rita van de Wetering stuurde ons het volgende versje toe.
Tineke Treuzel is nooit op
tijd klaar.
Niet met het wassen en niet
met het haar.
Niet met het drinken en niet
met het eten,
Tineke speelt altijd door
moet je weten.
Dan met een velletje en dan
met een belletje,
Dan met haar duim of haar
pink of haar neus...
Tineke is echt een treuzeltje,
heus!
Tineke Treuzel is altijd te
laat.
Thuis bij haar moeder, op
school en op straat.
En ja - dan geeft ze de schuld
aan de klokken.
Maar zeg nu zelf: dat is ei
genlijk jokken.
Zij draait haar bolletje net
als een tolletje.
Maar ze heeft nooit en te
nimmer eens haast
Tineke Treuzel, straks grijp
je er naast!
Meisjes en jongens,
we hebben hier weer
eens een gezellige puz
zel. Het ziet er een
beetje ingewikkeld uit,
maar dat is hij hele
maal niet. Om de hokjes
tien jullie verschillende
afbeeldingen staan.
De bedoeling is dat
jullie de namen wan de
ze voorwerpen gaan in-
nullen zoals de pijltjes
aangeven. Je ziet dat
het jullie erg gemakke
lijk is gemaakt.
De oplossing moet
worden ingezonden voor
dinsdag 4 februari.
Hebben jullie weieens een om
gehakte boom goed bekeken?
Nee? Nou alt je daar de kans
voor krijgt, moet je dat eens doen.
Je kunt namelijk aan de binnenkant
op de doorsnee zien hoe oud een
boom Is.
Op deze doorsnee van de stam
Zie je verschillende ringen. Men
noemt ze jaarringen. Als je de rin
gen telt, weet je precies hoeveel
jaren een boom oud ie.
Flessengrap
We zetten drie flessen of
blikken op een rijtje. De spelers
hebben allemaal goed kunnen
zien waar en hoe ze staan en
moeten proberen er over te
stappen zonder ze te raken.
De spelers worden naar de
gang of keuken gestuurd.
De eerste speler mag binnen
komen en wordt geblinddoekt
Zo gauw hij geblinddoekt is
worden de flessen of blikken
heel zachtjes weggehaald.
Zij of hij gaat nu proberen
over de „weggehaalde" flessen
of blikken te stappen en maakt
daarbij de gekste kapriolen.
Als de speler is uitgestapt en
de blinddoek is weggehaald
worden de flessen of blikken
weer gauw neergezet en de vol
gende speler mag binnenkomen.
Veel plezier ermee!
Iedere zomer groeit een boom in
de hoogte, maar ook in de dikte.
In de winter staat de groei stil.
Aan het eind van elke groei
periode (dat is dus aan het eind
van de zomer) worden houtcellen
gevormd. Ze zijn platter en dikker
van wand. Ook zijn ze donkerder
dan de cellen die In de lengte
worden gevormd. Hierdoor
ontstaat de afscheiding en Is de
ringtekening heel goed te zien.
Kijk maar eens goed en tel dan
eens hoeveel jaar de boom is ge
worden.
En dan op school? Ja, dat is
ook nog een verhaal!
Raadt maar eens wat ze daar
doet allemaal.
Zij tekent poppetjes, huisjes
en beestjes,
En denkt alleen aan verjaar
dagsfeestjes.
Krabbelt vaak kringetjes en
rare dingetjes.
Bijt op haar nageltjes, werke
lijk waar.
Tineke kind, waarom doe je
zo raar?
Prijswinnaars
Gert van Vliet, Capelle aan
den IJssel en Hannie Zwart,
Sprang-Capelle krijgen hun
prijs thuisgestuurd.
Puzzeloplossing
De woorden die overblijven
zijn: klepel, ploeg en klomp.
RAADSELS
In elk zinnetje hieronder is
een plaatsnaam verborgen. Zoe
ken jullie maar eens uit welke
plaatsen dat zijn.
1. Het was erg dom, men
vroeg zich af hoe dit mogelijk
was.
2. 's Winters wijkt alles voor
de kou.
3. Het is erg naar de nietjes
in je vinger te krijgen.
Ellie Doelman tekende deze kabouters en welpen voor ons.
-V*
0
L
1
Dit is het ware verhaal van or
ganist J. die zijn dominee vroeg
wat voor soort muziek er uit een
fagot komt. De predikant, die het
rechte er ook niet van wist, be
loofde het te zullen nazien.
Voordat zondagmorgen de
dienst begon, schoot hem te bin
nen dat hij het verzoek van zijn
organist had vergeten. Wacht,
dacht de predikant, ik schrijf het
even achterop het psalmenbriefje.
Ter verduidelijking zette hij onder
de laatste psalm „z.o.z.". De zaak
toch nog aardig gered, dacht hij.
De organist begreep er echter
niets van. Wat zou dat betekenen?
De hele morgen zat hij te pieke
ren, totdat hem een licht opging.
Hij wist het....
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. vrucht, 6. los omhulsel, 8. iets dat lang en dun is,
13. bekende Spaanse vloot, 14. uit vroegere tijden afkomstig, 15. maan
stand, 17. tevens, 18. cilindervormig voorwerp, 20. voorvoegsel, 21.
mount (afk.), 22. mak, 24. kleur, 26. meisjesnaam, 27. onbep. voor-
naamw., 28. in de regel, 30. verbond, 31. lus, 32. werkplaats (afk.),
33. masker, 35. vlies, 36. Spaans rijpaard, 38. krijgsgewoel, 40. omlig
gende kant van de snede van mes of schaar, 42. rustbank, 44. dwin
geland, 47. kledingstuk, 48. kippenloop, 49. ongevulde, 50. lans, 52.
NederL schilder, 54. appel, 56. telwoord, 58. plaats in Gelderland,
60. ingewand van haring, 62. zot, 64. telwoord, 65. vaartuig, 67. zijtak
Elbe, 68. ergens kamperen, 71. schijngestalte der maan, 72. gravure,
74. een nummer trekken, 76. voorzetsel, 77. scheik. element (afk.),
78. niet vast, 80. boom, 81. telwoord (Duits), 83. maanstand, 84. deel
van een fiets, 85. plaats in Limburg, 87. verhaal, 88. vis, 89. teken
gereedschap.
Vertikaal: 1. kledingstuk, 2. welaan, 3. voor, 4. drietenige struis,
5. maling, 6. honingbij, 7. verfbord van de kunstschilder, 8. gebod,
9. geweven band, 10. onbep. voornaamw., 11. maanstand, 12. geheel,
ten volle, 16. wijze van doen, 19. tegenstelling van west, 21. een der
drie furiën (Myth.), 23. verkeerd, 24. verheffing van de ziel'tot God,
25. plaats in België, 26. deel van de mond, 28. mens. 29. pret, '32.
geesten der doden bij de Romeinen, 34. plaats in Gelderl., 36. ge
sponnen draad, 37. dwingeland, 38. dwaze gewoonte, 39. vertrouwelijk,
40. vruchtje, 41. myth, figuur, 43. afgelegen, 45. kippenloop, 46. door
weekt, 51. grassteppe in Hongarije, 52. vogel, 53. plaats in Drenthe,
55. plaats in N. Brab., 57. bitter vocht, 59. boom, 60. tuingereedschap,
61. onderricht, 63. vinnige klap, 65. bekend dier, 66. gevangenis, 69.
suiker (Mal.), 70. vlaskam, 73. reinièingsmiddel, 75. opera van Verdi,
78. meisjesnaam, 79. sluiskolk, 81. boom, 82. landtong, 84. meervoud
(afk. Lat), 86. staatsbedrijf (afk.).
arend, 14. morel. 15. in, 16.
Grave, 17. kip, 18. te, 19. kei,
21. aga, 22. das. 24. ten, 26.
anker, 28. bod, 31. lok, 33. tak,
34. karet, 36. as, 38. rot 40.
marter, 41. spa, 43. termiet 44.
ale, 45. kaneel, 47. neg, 49. si,
50. enger, 51. bes, 53. rek, 55.
ten, 56. geste, 58. lik, 61. ban,
62. adé, 64. not, 66. op, 68.
oot 69. opeen, 70. pa, 71.
eerst 73. beeld, 74. ben, 75.
tres, 76. Oerle, 77. aard.
Vert. 1. edik, 2. genet, 3. ei.
4. Braga, 5. Levant, 6. Ane, 7.
A. D., 8. hop, 9. ar, 10. net, 11.
slee, 13. ara, 14. mis, 17. kor.
20. iel, 22. dek, 23. aorta, 25.
nor, 27. kalmoes, 28. bar, 29.
deels, 30. maske, 32. koter. 34.
kater, 35. trein, 37. spant, 39.
tel, 40. men. 42. angel, 46. een,
48. gel, 51. ben, 52. stapel, 54.
kin, 56. gat, 57. edele, 59. ko
per, 60. poet, 61. bot 63. eed.
65. tand, 67. per, 68. Oss, 69.
oer, 72. re, 73. Be, 74. ba,
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
OPLOSSING. Hor.: 1. egel,
4. blaas, 8. Hans, 12 Dei, 13.
Dominee gaf de laatste psalm
op. maar het orgel zweeg en bleef
zwijgen. Een gemeentelld zette in
en de rest volgde, zonder muziek.
„De zaak nog juist op tijd gered
dominee", glunderde de organist
na afloop. „Wat bedoelt u?", vroeg
de predikant verbaasd. „Wel, ik
heb de hele morgen In de war
gezeten met die letters z.o.z. Op
het laatste moment had ik door dat
u bedoelde: Zonder Orgel Zin
gen..."
(Ingezonden door P. in 't Veld,
Ooltgensplaat).
Wil de inzender van de vorige
week geplaatste grap ons nog
even zijn naam en adres melden?
INZENDINGEN
Inzendingen worden voor don
derdag a.s. op ons bureau
verwacht. Oplossingen mogen uit
sluitend op een briefkaart worden
geschreven. In de linkerboven
hoek vermelden: „Puzzel-oplos
sing". Er zijn drie prijzen: een
van /*10,- en twee van 5,-.
64 Vol verbazing keek Jonas de stoffige zolder rond.
„Ze zijn een beetje stoffig niet?" vond hij misprijzend.
„Neen hoor, mij geen stoffig schilderij. Die beneden hin
gen waren veel schoner." Lappie schudde het hoofd. „En
wat denkt u van deze?" vroeg hij, een schilderij te
voorschijn trekkend. „Ik zal eerst het stof er even afbla
zen." En hij blies uit volle borst vlak langs het doek. Juist
toen de verstoorde handelaar boven kwam. „Pfuts,
proetsj... hahahaha... Tjie Hatsjie!" niesde de goede man,
die ln een grote stofwolk gehuld werd.
Smidje Verholen en de Knap-Mutator
1133: Janos de houthakker klom van de bok en ging eens achter
de huifkar kijken om te zien wat die krakende slag eigenlijk te
betekenen had. Ook smidje Verholen klauterde uit de wagen en
beide mannen zagen daar Theodora staan, die kennelijk een
triomfantelijke overwinning had gehaald. Maar ze deed nog iets
anders. Ze kleefde een klein metalen voorwerp ln de omslag van
een der soldatenmutsen. „Ik vind jou een kranige meid. agente
X-03". zei de smid vol bewondering. „Maar wat sta je daar nou
met die bivakmuts te prutsen?" „Dat zal Sjeems Pond je
t raks wel uitleggen, beste Verholen", antwoordde X-03. „Geef
h«m meteen deze geheime zender en vertel hem nauwkeurig
wat gebeurd is. En doe hem vooral de hartelijke groeten van
agente X-03„Gaat U dan niet verder met ons mee?"
vroeg Janos Spijtig, want hij bewaarde tere herinneringen aan
de klapzoen, die hij nog maar zo kort geleden gekregen had.
„Neezuchtte Theodora spijtig. „Mijn opdracht luidt: on
middellijk terugkeren naar het hoofdkwartier. En orders zijn nu
eenmaal orders, nietwaar? Ik neem dus nu afscheid en wens
jullie alle succes. Maar maak asjeblief snel, dat je wegkomt,
want de soldaten kunnen elk ogenblik weer bijkomenEn
Theodora X-03 liep ongehinderd terug en dook onder in de
straten van het oude Boecograd. Tjawie zou dèar nu acht
geven op zo'n onopvallende juffrouw met een rugzak en een
kampeertentje
99
ln antwoord hierop nam ze haar vork en bediende zich
van een paar stukjes rauwe ui, die de sardientjes garneer
den. Hij fronste zijn voorhoofd, toen hij haar die zag opeten.
Hij kon niet tegen iemand, die uit zijn mond naar uien rook.
Met een gemelijke uitdrukking op het gezicht begon hij te
eten. Toen hij onder het diner merkte met hoe weinig lust ze
at, zat hij er verslagen bij. Toen de juffrouw tenslotte de
rekening bracht, haalde hij een zware leren portemonnaie
uit zijn heupzak. peuterde daarin met zijn vingertoppen,
nam er achter elkaar een aantal geldstukken uit, die hij
eerst nog aandachtig bekeek, voor hij ze op tafel neerlegde.
Pauline observeerde hem en dacht onwillekeurig aan Ama-
deus, die zijn klein geld los in zijn zak droeg en 't neersmeet
alsof 't vuil was geweest. Gusti stond nu van zijn stoel op en
wachtte tot Pauline eveneens was opgestaan, waarna hij
haar zachtjes bij haar arm nam en haar door de dicht
aaneengesloten rijen tafeltjes geleidde. Zijn blik verried
een idiote zelfvoldoening alsof de talrijke ogen, die zich op
„Poulet" richtten, ook hem heimelijk bewonderden. Ze liepen
naar hun auto en hij reed haar naar huis; een ritje, dat
precies drie minuten duurde. Terwijl hij de auto naar de
garage bracht, vloog zij naar boven.
Wat zou ze graag hebben gezien, dat hij beneden tot aan
het aanbreken van de dag vlinders bleef schilderen! Maar
hij volgde haar spoedig. „Wat heb je toch?" vroeg hij en hij
richtte zich naar de deur van haar boudoir. „Wat heb je
gedaan?"
„Niets", antwoordde ze, „maar doe me één plezier, laat me
vanavond alleen".
„Je bent heel onvriendelijk," riep hij uit.
„Mag ik nu niet één enkele keer met mezelf alleen zijn?"
vroeg ze bitter. „Ik ben er beu van!" vervolgde ze en wierp
met een nijdig gebaar haar hoed weg. „Ja, ik ben 't beu!"
„Poulet, ik heb je toch niets gedaan!" riep hij uit.
Zijn stem klonk bijna gesmoord.
„Ik weet heel goed, dat je me niets gedaan hebt, maar laat
me nu om Gods wil alleen. Ik heb rust nodig."
„Ik vind, dat je heel onredelijk bent."
Hij liep naar de slaapkamer en sloeg de deur hard achter
zich dicht. Ze draaide het licht uit en viel in een stoel neer.
Ze had het gevoel, alsof ze opeens een gevangene was
geworden. De kamer leek haar zo onnatuurlijk. Ieder voor
werp liet zo'n vreemde indruk achter. Langzamerhand bij
het aansluipen van de nacht werd haar geest koortsachtig
wakker. Ze begon te peinzen, ze tastte in het donker naar
iets waaraan ze een houvast had, iets, dat haar kon redden.
Maar er was niets, geen hulp en geen vertroosting. Het leven
scheen zich voor haar op te lossen in de drie elementaire
bestanddelen van het menselijk bestaan; eten, drinken en
slapen. Ze had geen geldzorgen, ze had veel vrienden en de
muziek als tijdverdrijf. Ze had rust en veiligheid en stond in
aanzien. Dit was haar leven.
Ze begon zich erover te verwonderen, hoe ze al die jaren
dit leven had kunnen dragen, hoe ze in staat vyas geweest,
om het passief te aanvaarden. Amadeus had maar even
hoeven te verschijnen, om haar te doen inzien, hoe weinig ze
eigenlijk om Gusti gaf. Ze wist al jarenlang, dat haar
huwelijk, dat voor Gusti een sociale instelling was, welke
haar doel in zichzelf had, dat dit huwelijk voor haar een
ononderbroken tijdsverbeuzeling was, een wegvreten van die
tijd, die ze in zulk een intensieve blijdschap had willen
(Een wei
eld in wording)
door
John Knittel
doorbrengen. Haar huwelijk was voor haar een nooit eindi
gende reeks van steeds terugkomende fysiologische potserij-
en geworden, die haar steeds meer onbevredigd en verne
derd achterlieten, zodat ze nu het gevoel had, alsof ze geen
eigen persoonlijkheid bezat, alsof er geen trots en geen
kracht in haar geest en lichaam waren achtergebleven, die
haar tot iets beters hadden kunnen opwerken. Ze herinnerde
zich een Waadtlands schilder, een cynisch would-be Parisien,
die haar eens gezegd had, dat de meeste Zwitserse vrouwen
op zekere leeftijd verkoeien. Hij had gesproken van „la
vachification de la femme Suisse."
Ilaar leven met Gusti had haar in de onmiddellijke nabij
heid gebracht van het ontzettende stadium, waarin een jonge
vrouw, die de wil niet meer heeft, om in opstand te komen
tegen morele vooroordelen en onrechtvaardigheden langza
merhand in haar onvermijdelijk noodlot gaat berusten. Nog
één kind van Gusti en ze was voor altijd .getekend. Ze kon
bijna huiveren bij de gedachte daaraan.
Voor haar geestesoog bewogen zich alle naaste familiele
den van haar man in een optocht voorwaarts, een zurige,
poezelige familie van kleinburgertjes, allemaal angstwek
kend correct en steeds hunkerend en pogend, om hun we
reldse goederen te vermeerderen; Gusti liep aan de spits, hij,
hun kampioen die door het een of andere geheimzinnig
natuurproces als een kerel met een knap uiterlijk was uitge
vallen. Maar er was geen spoor van een mysterie in hem,
geen zweem van het onverwachte, dat verrassingen met zich
mee kan brengen. Zijn compleet karakter lag, als een boek
voor haar, waarvan ze iedere pagina uit het hoofd kende.
Met een verrassende duidelijkheid realiseerde zij zich nu
dat er een halte in haar bestaan was gekomen. Als ze een
donkere blik wierp over de jaren, die verlopen waren, sedert
Amadeus haar terzijde had gesteld, had ze het gevoel, dat
haar voetsporen achter haar doorliepen tot de ver verwij
derde horizont, waarvandaan ze haar leven besonnen was.
Voor haar gaapte een afgrond. Die deed haar schrikken.
Zou ze erin springen, of zou zij trachten haar stappen re
richten naar de plaats, waar ze tien jaar geleden had
gestaan, om een nieuw pad, een nieuwe richting te zoeken?
Missch'en een avontuurlijker een gevaarlijker pad? De klok
sloeg elf
„Waarom ga je niet naar bed?" riep Gusti.
(Wordt vervolgd)
