ARABISCHE WERELD
f1000,-
f2500,-
f4000,-
Nixon: Vreedzame wedijver
Nu ook oude vader
overleden
m
Wilp
AMROLENING
Zes jaar cel 9 Jn gesprek met de beide Bourguiba's
geëist voor
v-1" TUNESIË: EIGEN KOERS
Na woede-uitbarsting landbouwer
Vijf weken voor
verkoop hasjiesj
Presidentieel
onderonsje
3 voorbeelden:
f 62,07 p.m. (18 mnd.)
f 118,37 p.m. (24 mnd.)
f 189,39 p.m. (24 mnd.)
.TIJDPERK IN VAN ONDERHANDELINGEN
DINSDAG 51 JANUARI 1»«5
DEN BOSCH De 38-jarige valse
munter A. C. uit Kerkrade heeft
filteren in hoger beroep tegen zijn
laak een hogere straf horen eisen. De
advocaat-generaal bij het gerechtshof j
in Den Bosch, mr. Pfeil, eiste zes jaar j
gevangenisstraf met aftrek van voor- j
arrest. De rechtbank van Maastricht j
had de valsemunter tot vijf jaar ge-
vangenisstraf met aftrek veroordeeld,
wegens het vervaardigen en in om
loop brengen van valse honderdgul-
denbiljelten.
Het verhoor heeft zich hoofdzake
lijk toegespitst op de vraag of en in
hoeverre de verdachte deze ver
valsingen in dienst van de Indone
sische ambassade zou hebben ge
pleegd. De rijksrechercheur Hoogen-
raad verklaarde op een vraag van de
raadsman, mr. G. Cammelbeeck uit
Eindhoven, dat hij het niet onmoge
lijk achtte, dat de verdachte voor de
Indonesische ambassade heeft ge
werkt
C., die erkent bankbiljetten ge
maakt te hebben, zou zijn geholpen
door drie jongemannen van de am
bassade. De president, mr. Schlinge-
mann, was van mening dat deze
mannen in de verbeelding van de in
woner van Kerkrade zouden bestaan.
De medeplichtige B. nam als getuige
een bijzonder weifelende houding
aan.
De biljetten moesten op 5 decem
ber 1967 klaar zijn. Die dag vertrok
een belangrijk ambtenaar naar Indo
nesië. Het hof zal op 3 februari arrest
zen.
(Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen)
^UNIS Het paleis is groot en blinkend wit; de versieringen,
waarin de kleuren goud en rood overheersen, zijn als vlugge
arabesken, die de akkoorden omspelen.
BOURGUIBA SR.
geëngageerd
TWELLO Het drama in het
Gelderse Wilp heeft een derde
mensenleven geëist: na de 72-
jarige Geertruide Jansen-Serris
en haar 43-jarige zoon Evert is
nu ook haar 74-jarige man Peter
Jansen gestorven.
Hij overleed vannacht in het zie
kenhuis te Zwolle aan het hersen
letsel dat zijn 33-jarige zoon Henk
hem gistermorgen vroeg toebracht in
een woede-uitbarsting, waardoor ook
drie van de buren zwaar gewond
nakten.
De toestand van de 35-jarige buur
vrouw Riet Klunder was vanmorgen
zorgelijk. Ook bij haar beide zoontjes
Henk (15) en Willy (10) was het le
vensgevaar nog niet geweken.
De landbouwer Henk J. heeft vol
gens de politie in een vlaag van vol
komen verstandsverbijstering gehan
deld. Maandagavond heeft hij in het
huis van bewaring in Zwolle een vol
ledige bekentenis afgelegd. Hij heeft
de officier van justitie, mr. Temmink,
verteld al dagenlang te hebben rond
gelopen met het plan om zijn vader,
moeder en broer van het leven te
beroven. Hij vertnoedde dat zijn fa
milie buiten hem om het boerenbe
drijf wilde verkopen.
De politie heeft inmiddels vrij
nauwkeurig kunnen vaststellen wat
Henk J. tot de fatale woede-uit
barsting heeft gebracht. De land
bouwerszoon leefde de laatste maan
den op zeer gespannen voet met zijn
ouders en zijn broer, omdat hij
meende dat deze bezwaar hadden te
gen zijn plannen om het boerenbe-
drijfje van zijn bejaarde vader over
te nemen.
Transactie
Hij meende dat er al grond bij de
boerderij verkocht zou zijn om hem
dit niet mogelijk te maken. Bij deze
transactie zou de bouwvakker Henk
Klunder (42) als buurman betrokken
zijn. Vandaar ook dat hij iheeft ge-
Jirobeerd de familie Klunder om het
even te brengen.
Nadat Henk J. maandagmorgen om
zes uur was opgestaan pakte hij een
hamer en sloeg daarmede zijn moe
der in de keuken. Zij was vrijwel op
slag dood. Omdat de hamer van de
steel brak zocht hij een andere waar
mede hij zijn broer Evert dodelijk
verwondde. Hij gebruikte daarbij ook
een mes. Het lukte Evert nog uit zijn
bed te komen, waar Henk J. hem
verrastte, om hulp te gaan roepen.
Vlak bij zijn moeder zakte hij in de
keuken in elkaar
Tijdens de eerste verhoren van de
politie verklaarde _de landbou
werszoon na zijn daad het huis en de
schuur in brand te hebben gestoken.
Het boerderijtje brandde geheel uit.
De schuur kon nog door de brand
weer worden gered.
Nasser in rede:
Arabieren praat
minder, maar
doe des te meer
KAIRO De Arabieren moeten
minder praten en meer doen in hun
confrontatie met Israël. In een rede
die door radio Kairo werd uitgezon
den heeft president Nasser gezegd
dat „wij nooit ook maar een klein
stukje Arabisch grondgebied zullen
afstaan en nooit zullen onderhandelen
len met een vijand die ons gebied
bezet."
In zijn eerste belangrijke rede in
dit jaar zei president Nasser dat de
Israëlische overval op de luchthaven
van Beiroet drie weken geleden de
roep om een Arabische topconferen
tie luider had gemaakt.
In zijn rede tot de Egyptische Nati
onale Vergadering had Nasser aan
zijn woorden toegevoegd zelfbe
heersing aan de dag te leggen, zodat
zijn woorden minder doen vermoe
den dan erin besloten ligt. Hij ver
klaarde dat de regering spoedig meer
geld voor de defensie zal vragen.
In de strook van Gaza kwam
gisteren een Arabische vrouw om en
raakten er negen gewond toen
Israëlische militairen het vuur open
den op demonstrerende vrouwen.
De Vereniging van vervolgden on
der het nazibewind heeft gisteren
het ontslag geëist van Bondsdagvoor
zitter Eugen Gerstenmaier, omdat hij
„het aanzien van de Bondsrepubliek
en de zaak van de schadevergoeding
aan nazi-slachtoffers heeft ge-
schaad'*.
De vorstelijke residentie, die
van alle kanten wordt bewaakt,
heeft de historische naam Car
thago gekregen. De ruïnes van
deze Phoenicische en later Ro
meinse stad de kerkvader
Augustinus, die bisschop van
Hippo was, heeft er eens zijn do
micilie gehad liggen er dan
ook onmiddellijk naast.
Voordat president Habib Bourguiba
sr. het machtige terras betreedt, dat
een onvergetelijk uitzicht biedt op de
Baai van Tunis, demonstreert hij met
jongensachtige trots hoe hij zijn
hoofdsalon in de weldadige warmte
van de zon kan betrekken.
Hij drukt op een knop, die zich
achter een gordijn in een van de wan
den bevindt. Bijna geruisloos schuift
het fraai bewerkte plafond met dak
en al naar achteren.
Het strakblauwe uitspansel, dat een
zee van licht lijkt uit te stralen,
wordt als een reusachtige rechthoek
zichtbaar. Het effect blijft niet uit:
verwondering en bewondering maken
zich meester van de vele gasten, die
om hem heen staan.
Meer dan toeschouwer
Het Tunesische staatshoofd wil zich
tegenover de bezoekende journalist
niet onvoorbereid uitlaten over de cri
sis .in het Nabije Oosten. Hij is meer
dan alleen toeschouwer; hij is geënga
geerd.
Zijn land is deel van de Maghreb,
van Arabisch Noord-Afrika. De ban
den, die zijn volk verbinden met de
partners van de Arabische Liga
Tunesië boycot overigens de bijeen
komsten ervan zijn zo talrijk dat
hij z'n woorden als het ware op een
goudschaaltje zou moeten afwegen.
Wel zegt hij dat hij hoopt en ver
wacht dat koningin Juliana en prins
Bernhard volgend jaar een officieel
bezoek aan zijn land zullen brengen.
„In 1966", verklaart hij met een
schorre stem. „ben ik allerhartelijkst
in uw land ontvangen. Onze betrek
kingen zijn gezond en goed; onze poli
tieke uitgangspunten zijn weinig ver
schillend, omdat we, ieder op een
eigen wijze, de wereldvrede nastre
ven. Uw vorstenhuis is meer dan wel
kom hier. Een vleugel van het paleis
wordt nu verbouwd. Deze zal gereed
zijn als het Nederlands koninklijk
paar mijn gast is".
Weinig optimistisch
De zoon van de 65-jarige president,
Habib Bourguiba jr., aarzelt geen -mo
ment over de toestand in het Nabije
Oosten te praten. In zijn ambt van
minister van buitenlandse zaken van
een land, dat nog geen vijf miljoen
zielen telt, vertelt hij mij in hotel
Miramar in Hammamet dat hij wei
nig optimistisch is over de vredeskan-
sen. „Toch kan ik me niet voorstellen
dat er opnieuw een oorlog zal uitbre
ken. Het is alles zo nutteloos, zo tra
gisch, zo desastreus".
„Waar wij staan in het Israëlisch-
Arabisch geschil? In Tunesië en ner
gens anders. Wij hebben slechts de
verdere ontwikkeling van land en
volk voor ogen. Van dit voor ons
heilig en tegelijkertijd eerzaam doel
komt weinig terecht, als we er niet in
slagen vreedzaam naast elkaar te le
ven".
Volgen Bourguiba jr. staan twee
soorten extremisme en nationalisme
Het was gisteren voor het Corps
Diplomatique in Den Haag een
vroegertje!
Om negen uur al gingen de eerste
zwarte wagens, de standaard in top,
op weg.
Naar het Koninklijk Paleis op de
Dam in Amsterdam-
Om half elf moest heel het diplo-
matendom daar aangetreden zijn.
Op dat ogenblik begon de Nieuw
jaarsreceptie van koningin Juliana
en prins Bernhard voor de in Den
Haag wonende diplomaten.
Wat niet het hele Corps Diploma
tique is, want ook in Bonn, Brussel,
Parijs en Londen wonen ambassa
deurs, die in Nederland geaccredi
teerd zijn.
Uit praktische overwegingen was
voor hen een aparte receptie geor
ganiseerd 's middags om half vier.
Voor chauvinistisch Den Haag al
tijd wat triest, die uittocht naar
Amsterdam. We houden nu eenmaal
van decorum en het is een hele sta
tie wanneer 87 ambassades hun op
wachting gaan maken.
Zelfs al blijven de goudbestikte
ambtskostuums in de kast hangen
en verschijnen de heren in jacquet.
Voor Den Haag blijven de Nieuw
jaarsdiners op het Huis ten Bosch,
maar nu de Koninklijke familie het
staatsbezoek aan Ethiopië gaat
brengen, zal het februari worden
De tijd
knabbelt
voordat het zover is. De data zijn
nog niet bekend.
Ook de traditionele middagrecep
ties van de Grootmeesteresse van H.
M. de Koningin zijn nog niet aange
kondigd. Die recepties zijn evenals
de ontvangst van de minister van
buitenlandse zaken (die op 2 januari
al gehouden is) een open hof. Ieder
een, die zichzelf belangrijk genoeg
vindt om zijn gelukwensen gewicht
in de schaal te doen leggen, kan
gaan.
De bloem der natie, om zo te zeg
gen.
Waarbij dan in de laatste jaren
ook de knoppen meekomen.
Vroeger kwam de jeugd uit op het
Nieuwjaarsbal, dat in januari door
de Grootmeesteresse van H.M. de
Koningin werd gegeven. Mevrouw
Marie baronesse Van Tuyl van Se-
rooskerken-geboren jonkvrouwe Bo-
reel handhaafde die traditie nog in
haar statige huis aan het Lange
Voorhout. Maar ook dit evenement
is verloren gegaan. Daarom nemen
machtige pa's en deftige ma's nu
•hun volwassen kroost als entree in
het societyleven mee naar de
Nieuwjaarsrecepties van de minister
van buitenlandse zaken en van de
Grootmeesteresse.
Zo knabbelt de tijd aan oude tra
dities, die misschien weinig zinvol
zijn, maar voor het sentimentele
Haagse hart toch zo dierbaar!
onverzoenlijk tegenover elkaar. De
partijen: Israël aan de ene en zijn
Arabische nabuurstaten aan de an
dere kant, willen niets van elkaar
weten. Ze stellen dan ook geen pogin
gen in het werk elkaar beter te leren
begrijpen.
Verenigde Noties
„Wij zijn geen onmiddellijke voor
standers van een openlijke erkenning
van de Joodse staat. Wel erkennen
wij het bestaansrecht van Israël.
Naar objectieve maatstaven gemeten,
kan niemand het feit verdonkerema
nen dat het de Verenigde Naties zijn
geweest, die de Joodse staat hebben
gecreëerd. De omliggende landen moe
ten dit als uitgangspunt accepteren
om zichzelf geen verdere schade te
berokkenen. Doen ze dat niet, dan
blijft de toekomst uitzichtloos".
Ten aanzien van de kwestie-Israël
behoort Tunesië tot de minst fanatie
ke onder de Arabische landen. De
vergeldingsaktie van Tel Aviv op het
vliegveld van Beiroet heeft weliswaar
veel kwaad bloed gezet, maar heeft
het regeringsstandpunt (nog?) niet we
zenlijk veranderd.
Niettemin kan er gesproken wor
den van een grexer isolement. Ter
zake van zijn streven naar vrede en
blijvende pacificatie in het Nabije
Oosten kan Tunesië voorlopig niet
meer rekenen op de steun van andere
gematigde Arabische landen.
Verbolgen
Marokko en Libië hebben er het
zwijgen toegedaan. Libanon, dat zich
nooit op het pad van de scherpslij
pers heeft gewaagd, is duidelijk ver
bolgen over het verlies van een deel
van zijn burgerluchtvloot. De midden
figuren, die daar de macht bezaten,
hebben het verloren van wraakzuchti
ge nationalisten, die onder invloed
staan van Palestijne extremisten.
Het gejammer over de verwar
rende, bijna hopeloze situatie is in
Tunesië niet van de lucht. Een hoge
ambtenaar van het ministerie van bui
tenlandse zaken merkt cynisch op dat
Israël nog maar één vergeldingsaktie
la Beiroet behoeft uit te voeren om
AMSTERDAM De kantoorbe
diende Reinhard B. (23) is gisteren
conform de eis veroordeeld tot vijf
weken gevangenisstraf met aftrek.
Hij had in december voor een vriend
in Enschede in de hoofdstedelijke
jeugdsociëteit Paradiso voor 200
veertig gram hasjiesj gekocht.
Reinhard, die een jaar geleden was
begonnen met het roken van hasjiesj,
zei dat hij het spul had gekocht van
een zekere Joop die hij altijd in Pa
radiso ontmoette. De vriend, Chris V.,
kwam naar de hoofdstad om ook wat
van het verdovende middel te kopen.
Joop zond het hem per post toe. De
politie vond het later in de woning
van Chris.
Een vrolijk moment voor de plech
tigheden rond de inauguratie van
Richard Nixon: Op de joto van links
naar rechts: Richard Nixon, me
vrouw Pat Nixon, Julie en David
Eisenhower kleinzoon van de ge
neraal Nixons dochter Triciu en
voorganger Lyndon Johnson en
echtgenote.
BOURGUIBA JR.
bestaansrecht Israël
de gebroken Arabische wereld tot een
eensgezinde furie te maken.
„Wat wijzelf door onze verdeeld
heid nooit tot stand hebben kunnen
brengen", klaagt hij, „lijkt Israël te
lukken. Alsof het er belang bij heeft.
Door het begaan van nieuwe politieke
blunders zal de Joodse staat er zeker
in slagen alle Arabische volkeren tot
zijn vijanden te maken. Ons streven
naar objectiviteit en neutraliteit
wordt er alleen maar moeilijker door
gemaakt".
Geen bemiddeling
Van de beide Bourguiba's behoeven
geen bemiddelingsvoorstellen worden
verwacht. Ze hebben nog nauwelijks
invloed in de Arabische Liga, die ze
al jaren beschuldigen van opportunis
me, van inmenging in de binnen
landse aangelegenheden van de Lid
staten en van het opwerpen van haat.
Met buurstaten als Algerije en Egyp
te bestaan slechts zeer vage betrek
kingen.
Vader en zoon beschouwen presi
dent Nasser als een intrigant en impe
rialist. Aan de nieuwe naam van
diens land: Verenigde Arabische Re
publiek, nemen ze zoveel aanstoot dat
er een ver over de grenzen reikend
geschil over is ontstaan.
„Begrijp ons goed", zegt dezelfde
ambtenaar. „We willen graag onszelf
blijven, tenzij Israël ons dit onmoge
lijk maakt. Ook nu nog zijn we ervan
overtuigd dat het vredesgekoer van
de Russen met Argusogen moet wor
den bezien. Moskou is duidelijk partij
in het conflict tussen Israël en de
Arabische landen.
De buiten alle proporties staande
wapenleveranties wijzen hier op, even
als de aanwezigheid van een sterke
Sow jet-vloot in de Middellandse Zee
en de eenzijdige vrede, die het Krem
lin in feite wenst. Wij zien wel iets in
interventie, maar als deze als een ge
zamenlijk initiatief van de Grote Vier
wordt gelanceerd, is zij bij voorbaat
tot mislukken gedoemd".
vooru
Elk bedrag tussen f 700,- en f 10.000,-,
In die 18 mnd betaalt u: 18xf 62,07 f 1117,26. Dat
is f 117,26 aan financieringskosten, incl. rente, vergoe
ding administratiekosten en overlijdensrisico. Dus maan
delijks ca. f 6,S0.
In die 24 mnd betaalt u: 24 x f 118,37 f2840,88. Dat
is f340,88 aan financieringskosten, incl. rente, vergoe
ding administratiekosten en overlijdensrisico. Dus maan
delijks ca. f 14,20.
In die 24 mnd betaalt u: 24 x f 189,39 f 4545,36. Dat
is f 545,36 aan financieringskosten, incl. rente, vergoe
ding administratiekosten en overlijdensrisico. Dus maan
delijks ca. f 22,70.
Komt u eens langs bij de Amsterdam-Rotterdam Bank
in uw buurt. (Bellen of schrijven mag ook!) Wij
vertellen u graag alles over de bedragen die u kunt
lenen (elk bedrag tussen f 700,- en f 10.000,-), over het
aantal terugbetalingstermijnen, over de kwijtschelding
bij overlijden. Een uitgebreide folder met alle inlich
tingen en tarieven ligt voor u klaar.
Alsu daar de voorkeur aan geeft kunt u deze folder ook
opvragen bij Postbus 342, Amsterdam.
EEN SERVICE VAN DE AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
WASHINGTON President
Nixon heeft gisteren in zijn inau
guratierede een beroep op de
communistische wereld gedaan
deel te nemen met de Verenigde
Staten aan „een vreedzame wed
ijver niet ter verovering van
gebied of tot uitbreiding van
heerschappij maar ter verrijking
van het leven van de mens".
Nixon vroeg om nieuwe inspanning
van de wcrclddiplomatie om tot sa
menwerking te komen ter verminde
ring van de bewapening, ter verster
king van de structuur van de vrede
en om de hongerigen en de armen op
hoger niveau te brengen. „We stre
ven naar een open wereld open
voor denkbeelden, open voor de uit
wisseling van goederen en mensen,
een wereld waarin geen volk, groot
of klein, zal leven in bittere afzonde
ring. We kunnen niet verwachten ie
dereen tot onze vriend te maken,
maar we kunnen trachten niemand
tot onze vijand te maken."
De nieuwe president haalde een
eerder door hem afgelegde verklaring
aan toen hij zei: „We gaan na een
periode van confrontatie een tijdperk
van onderhandelingen in. Laat alle
naties weten dat tijdens deze rege
ring onze verbindingskanalen open
zullen staan. Ik weet dat de vrede
niet komt door er alleen maar naar
te verlangen. Daar zijn dagen en
zelfs jaren van geduldige en langdu
rige diplomatie voor nodig."
Hij waarschuwde een eventuele te
genstander niet in de verleiding te
komen: „Laten wij er voor allen, die
door zwakheid zouden worden ver
leid, er geen twijfel over laten bestaan
dat we zo sterk als nodig zullen zijn
voor zo lang als nodig is."
Sprekend over de verdeeldheid in
de Verenigde Staten ten gevolge van
de rassenonlusten en de oorlog in
Vietnam zei Nixon: „Materieel zijn
we rijk, maar geestelijk verscheurd.
Met geweldige precisie reiken we
naar de maan, maar hier op aarde
vervallen we tot schrille tegenstellin
gen.
We zitten gevangen in oorlog, hoe
wel we vrede wensen. We worden
verscheurd door verdeeldheid, hoe
wel we eenheid wensen. We zien om
ons lege levens, hoewel we vervul
ling wensen. We zien .taken die ge
daan moeten worden, wachtend op
handen om ze uit te voeren."
Hij beloofde dat zijn regering zal
luisteren naar de stemmen van de
stille angst, de stemmeji van het
hart, de gekrenkte stemmen, de be
zorgde stemmen, de stemmen die
eraan hebben gewanhoopt te worden
gehoord. De nieuwe Amerikaanse
president besloot zijn rede met te
zeggen dat na een lange nacht de
dageraad aanbreekt en dat de toe
komst vol mogelijkheden is.
Nog voor zijn ambtsaanvaarding,
zag Nixon zich gisteren gesteld tegen
over een Russisch aanbod bespre
kingen over beperking en eventue
le inkrimping van de kemwapensyi-
temen te beginnen.
