Jan Doove was in Rome, maar hij «kwam steeds weer op Leiden uit Prof. dr. Huygens aanvaardde ambt TAXI TEL. 25555 Haarlemmerstraat nu promenade geworden \l clie archiefstukken zijn deeltjes van en boeiende legpuzzel Musicologisch onderzoek doortrokken van nokjes menselijkheid Weekagenda Den Haag LEIDSE COURANT ZATERDAG 9 NOVEMBER 1968 EIDEN - „Het is om te brullen, die Middel muren. Je kunt er eigenlijk alleen maar het ifd om schudden". Maar drs. Jan A. F. Doove ■ilaat het plezier de boventoon voeren als hij in een gesprek over die tijden heel t. Bij hem iait het allemaal om de m uziek en de gortigste sonant krijgt van Jan Doove een levendige en ikende achtergrond. De heer Doove had tot 'Lr kort wiskundige aspiraties; hij doceerde er ,"fs in. De muziek kon hem echter niet met rust ">n. Hij is voorzitter van het Leidse Alma c terkoor, versterkt de gelederen van het Ne- O lands Madrigaal koor, zat al behoorlijk in de sidse muziekwereld, schreef in korte tijd veel e r deze wereld, trapte daarbij zonder pardon 'lijke heilige huisjes in en men koos hem los tien hiervanin het bestuur van de Neder- 1 rise Korenfederatie. De geoccupeerdheid is r wel duidelijk en daarom heeft Jan Doove J wiskundige schepen achter zich verin and en ■*ml hij nu de muzen als musicoloog. J musiciloog hoeft niet iemand bij wie de journalisten voor staan te dringen omdat er ipig verhaal in zou zitten, fs niet als 's mans levensbe- voor een groot deel be- wordt door vergeelde manus- in bedompte archieven. Jan Doove gaat het diezelfde uit, maar bij hem zijn al die iefstukken deeltjes van een ende legpuzzel die op een af- i van honderden jaren een jkend beeld schept van een logen periode. „Dat vind ik het leuke van dat hele onder- zegt Jan Doove. pratende met mensen die hij kwam liep hij tegen iemand op, die hem zou dat niets zijn voor jou? was wat voor Jan Doove en in van dit jaar ging hij naar waar hij een half jaar ge- heeft zitten napluizen die Iele levensgeschiedenissen moe- j lorden samengesteld. Westduitse uitgeverij heeft root onderzoek op stapel staan allerlei Westeuropese kunste- die, voornamelijk tot aan het van de 17e eeuw, aan het lijke hof werkzaam zijn ge- Een team van vier man in Rome daaraan. Het zijn 1 taliaanse archeoloog, een En- kunsthistoricus, een Duitser, ïouwer van origine, en Jan 11die via de federatie Konink- 1 Bond van zang- en oratorium- igingen in Nederland de mu- storische aspecten van het on- ek voor zijn rekening heeft ïen. Zes uitzonderlijke maan- beleefde hij Rome. hij hoopt unenkort weer terug te zijn voorlopig heeft hij voor enkele werk mee naar Leiden geno- ij t Jan Doove het meest irvtri- zijn de achtergronden waar de renaissance kunstenaars •me leefden. Dagenlang heeft het archief naar herkenbare i wpingspunten zitten zoeken, archief leerde hij de archeo- cennen en sleepte hem bij het ur-historisch onderzoek. zeiden we in vijf dagen stom woord tegen elkaar. opeens zat je samen koffie te en en kwamen over en weer i trhalen los: heb je hier wat of „daar kan ik misschien ichter komen" en zo hielp je ir aan vaak waardevolle ge- s. Teleurstellend •t woonde het viertal in een enlijke georganiseerde flat, la- een of ander hotelletje, want listorischc instituten in Rome. bet Nederlandse, zitten bar- 'ol. Jan Doove, die nu eenmaal t land van het belcanto ver heeft er het hele concertsei zoen meegemaakt. Hij is er niet door geïmponeerd en vindt de Ita liaanse muziekprestaties niet gewel dig. Een teleurstelling was b.v. Tra- viata. Het koor bokste het voor el kaar de hele opera consequent een halve toon lager te zingen dan het orkest speelde: „het is een hele op gave, dit constant vol te houden, dat kan ik je verzekeren „Ik was in' Rome met van alles bezig, maar ik kwam gek genoeg steeds weer op Leiden uit. Zo is er sprake van een Haar lemse componist, die in Rome als zanger terecht was gekomen en bij de Sixtijnse Kapel stond inge schreven als „choral van Leyden". Als jonge zanger was hij dus uit Leiden (de St. Pieterskerk of St. Pancras) naar Rome afgezakt. De handel in „choralen" was overi gens in de 16e eeuw zeer leven dig in Rome. Er werden allerlei al dan niet talentvolle jongetjes opgekocht ten behoeve van de Sixtijnse Kapel onder het regiem van de zoals ze heten prachtlievende pausen van die tijd". Ze stonden dan op het mi nuscule podiumpje in de pause lijke kapel; er was daar plaats Zangers en toneelspelers, een detail uit Spelen van Sinne" van Pieter Brueghel de Oude. Dit werk bevindt zich in het museum Boymam van Beu- ningen te Rotterdam. voor hooguit 16 zangers, die a cappella zongen of met begelei ding van strijkers of blazers. Twee kilometer Het zoeken naar historische gege vens is in Rome een imposante bezig heid. Jan Doove vertelt ons van een Duitser, die bezig is met publikaties van muziekafbeeldingen, zoals die er in Rome zijn, aan de hand van foto's in het Vaticaanse Archief. In dat ar chief bevinden zich foto's van on gelogen alle Romeinse beeldhouw werken, fresco's, schilderijen; je kunt zo gek niet noemen. De gefoto grafeerde bandreliëfs van de Ro meinse zuilen beslaan een lengte van twee kilometer De muziek is in de geschiedenis altijd het stiefkind van de cultuur geweest. Jan Doove heeft dit'erva ren. Bij de bronnen verkerend is het hem ook opgevallen, dat er in de loop der tijden zo onnoemelijk veel over muziek is geschreven, maar ook hoeveel fabeltjes er in omloop zijn gebracht en hoeveel misverstand. De Gouden Eeuw is een gouden eeuw der schilder kunst, maar niemand vraagt zich af. waarom op al die befaamde schilderstukken steeds maar weer muziekvoorstellingen staan afge beeld. Toch is daar maar één ant woord op te geven: om dat in die eeuw de muziek zo'n grote plaats in de maatschappij innam. „Het gros van de mensen schijnt zich dat niet bewust te zijn". Muziek en toneel zijn lang verguisd geweest. Een Griekse musicienne was een onmogelijke figuur dat móést een publieke vrouw zijn. Bij Jeroen Bosch kan men zien, dat in de mid deleeuwen de bedelaars muziekin strumenten droegen. Jan Doove gaat zijn Romeinse vondsten (en andere) verwerken in een Leidse muziekgeschiedenis, waar aan hij schrijft en waarvoor inmid dels een uitgever is gevonden. De scheidslijn is voorlopig tot 1700. De ondertitel luidt („je moet toch wat hebben"): Bouwstoffen om te komen tot het vaststellen van een plaatselijke muziekgeschiedenis". Een nogal wijdlopige noemer, maar de kost zal niet zo droog zijn als zij doet vermoeden, daar zijn de bouwstoffen te onderhoudend voor en vaak tinte lend van humor. Voorbeelden genoeg daarvan. „Louter toeval maar je staat er toch van te kijken", zegt de heer Doove, en hij vertelt ons van het Zevengetijdencollege der Pieterskerk, het zangkoor van priesters, dat voor het eerst omstreeks 1365 in een legaat wordt genoemd („om jaarlijks een Requiem voor iemand te zingen"). In Rome kwam de Duitse team genoot. van Jan Doove naar hem toe, hij had iets gelezen over „Leiden". De heer Doove onderzocht de vondst en las, dat een bisschop „van Bethle hem", die betrekkingen onderhield met het Bourgondische hof, in zijn dagboek (1321) vermeldde: „gezon gen Requimmissen in de St. Pieter van Leiden"; er stond bij hoeveel zangers er moesten zijn, wat ze uit gekeerd kregen en wat ze moesten zingen. De oudst bekende datum 1365 werd door dit toeval 44 jaar terug geschoven. „Dat is nou een leuk re sultaat", vindt Jan Doove. Kerkrancune De Zevengetijdencolleges waren in de Nederlanden die dagen een alge meen voorkomend verschijnsel bij niet kapittelkerken. De St. Pancras- kerk (thans Hooglandse kerk) had kanunikken met praal en pracht. St. Pieter wilde daar iets tegenover stel len en zo voorzagen 25 priesters, die toch niets anders te doen hadden, in de rancune tegen de St. Pancras met zijn zingende kapittelheren. Als de ene kerk met zo'n college begon, volgde al gauw 'n ander, alles om „de zorg voor de katholieke ere dienst". zo stond in de muziekboeken beschreven. „Nou vergeet liet maar", scham pert Jan Doove, die de prestaties van liet college van de Pieterskerk kent als zijn broekzak en de situa tie met smaak „geproefd" heeft. Het was een chaos zonder meer. Trouwens bij die kanunniken zon gen ze ook maar een end weg; stop maar rustig watjes in je oren, zou den we nu zeggen. De vele klacht- brieven over deze „koorklanken" spreken boekdelen. Alleen het pres tige van de stad gold bij deze prak tijken en de eer van de eigen kerk. Ook later bleef de Leidse muziek wereld draaien om Kerk, stad en universiteit". Gloeiend kaarsvet Engelse kanunniken waren geen haar beter dan hun collega's in de Lage Landen. Op de „stallen", de boven elkaar geplaatste kanunni- kenbanken voor het koorgebed, werden niet zelden hele Britse ru zies „uitgevochten". In een venijni ge bui wilden de hoge gezeten (of staande) heren nog wel eens drup pels gloeiend kaarsvet op de ge schoren kruinen van de yoór-zitters laten druppen. „Het was om te brullen en dat mag je wel letter lijk opvatten". Toch ging er van Leiden een ver beterende invloed uit in de vijf tiger jaren der 16e eeuw:, de klachtbrieven misten hun effect niet. Een resultaat was, dat de gemeentelijke overheid zich met de koorzaken ging bemoeien om de zingende koorheren, van adel of niet (de priesters in de St.- Pieterskerk vielen onder de Duit se Orde) wat discipline bij te brengen. Het zingen moest gebeu ren in superplie, anders werd er niet uitbetaald. Wie dronken in het koor verscheen kon weer ver trekken; een tweede maal ver schijnen in het koor onder kenne lijke invloed werd bestraft met schorsing voor een jaar. Het was hard nodig. En wat te neggen van die non in Zuid-Lim burg, die in het begin van de 16e eeuw eigenhandig .staande het koorgebed, oorvijgen stond uit te delen aan vals zingende medezus ters? „Moeder-overste heeft zo'n harde hand", klaagden de zusters in die tijd. Dit zijn de brokjes men selijkheid, waarmee het musicolo gisch onderzoek van Jan Doove doortrokken is. „Het is ook wel eens piekeren. Niet alles wat je vindt klopt altijd. Als er ergens sprake is van een weduwe, die schoonmoeder wordt genoemd door een cornetspeler (een fraai heerschap, Christiaan Pireur genaamd, die de eerzame vrouw bestolen schijnt te hebben, omdat hij in beschonken toestand van haar brandewijn had geëist en niet ge kregen), blijkt deze schoonmoeder de stiefmoeder te zijn geweest van Christiaan, die „zogezeid in colère was geraakt". Stiefmoeder en schoonmoeder was in Leids dialect hetzelfde woord Jan Doove kan met gemak uren verder gaan met het illustreren van laat-middeleeuwse toestanden. Er zit voor hem overal muziek in. Wel moet hem nog even van het hart, dat hij in het Leiden van de 17de eeuw een wonderlijke verdraag zaamheid is tegen gekomen. Ook deze tolerantie vond hij in de mu ziek. Na de reformatie was het or gel uit de kerken gebannen als een „paapse stoutigheid" (het oudste in Leiden bekende orgel stamt uit 1398). Maar dc kerken waren in het noorden alle stadsbezit gewor den, vandaar dat in Nederland de grote orgels stadsorgels werden waarover de kerk zelf geen zeggen macht hadden. Aanvankelijk bepaalde de Dordtse Synode: orgels eruit. In de eerste daarop volgende jaren zong men a cappella, maar rond 1630 kwamen de paapse pijporgels de protestants geworden kerken weer binnen. Van 1630 tot 1636 waren het zelfs ka tholieke organisten die stadsorga- nist waren. Ze konden dat rustig doen, omdat zij in de protestantse eredienst niet behoefden te spelen; alleen er vóór of er na. Dat het wel eens de reformatorische spuigaten uitliep werd men bijvoorbeeld in Monnickendam gewaar. Daar kreeg de roomse organist op zijn ziel, om dat hij zich paapse stoutigheden veroorloofde: hij speelde namelijk van die „luchtige wijsjes". Voorlopig is er voor Jan A. F. Doove nog pluiswerk genoeg aan de winkel. De schakeltjes die hij in Rome heeft opgedoken moeten tot een passend geheel worden ge vormd. Maar hij heeft nog meer noten op zang. Er zijn plannen om voor de teevee een serie te maken over onbekende Nederlandse mu- ziekgrootheden aan de hand van gravures, schilderijen en archief stukken, alles geplaatst tegen de achtergrond waarin deze figuren uit de muzikale wereld geleefd heb ben. „Maar dat kan nog wel even aanlopen", zegt Jan Doove berus tend, omdat hij nog zoveel meer te doen heeft. Groeiend besef Tenslotte tekenen wij uit zijn mond nog een waarderend woord op voor het groeiend musicolo gisch wetenschappelijk onderzoek in Nederland, waar lange tijd deze lak van wetenschap een bijkom stige positie heeft ingenomen. Vooral Utrecht doet zich hier gel den; het instituut voor muziek wetenschappen met o.a. Strategxer en Vente speelt een grote rol bij het verzamelen van bronnenmate riaal. Steeds meer mensen krijgen hier interesse vcor en raken erbij betrokken. „Ieder die iets vindt op Nederlands muziekgebied zou dit eigenlijk door moeten geven, om dat dit voor anderen weer heel belangrijk kan zijn". Deze opwek king van muziekrechercheur Jan Doove willen we graag op onze beurt doorgeven. Ter bevordering van onze muzikale cultuur voor een hele bevolking. Gelukkig is het niet meer zo, dat zoals een buitenlands kritiek in 1795 luidde „de smaak van schone kunsten in dit rijke land nog in de wieg ligt". Het musicologisch onderzoek heeft in elk geval zojuist de box verlaten en dat is een hele stap in de goede richting. LEIDEN In het groot audito rium van de Leidse universitit heeft gisteren prof. dr. R. B. C. Huygens het ambt van hoogleraar in het mid deleeuws Latijn aanvaard met een oratie, getiteld „Zoeken en vinden". Prof. Huygens memoreerde, dat in de lopp der eeuwen een groot aantal mi'ddeleeuws-Latijnse teksten en handschriften verloren is gegaan, waarbij hij een aantal oorzaken daarvan aangaf. Andere teksten gel den als verloren, maar het is moge lijk, dat ze nog ergens in bibliothe ken op ontdekking liggen te wach ten. Prof. Huygens achtte het mede zijn taak, zoveel mogelijk van deze teksten terug te vinden en uit te geven. Bij het zoeken daarnaar komt men voor allerlei problemen te staan, zoals anonieme overlevering, ten onrechte aan bepaalde auteurs toegeschreven teksten en de vraag, of men met autografen, dat wil zeg gen door de auteur eigenhandig ge schreven teksten, te doen heeft. In dit verband behandelde prof. J dj tie deed z'n best op de Vlooienmarkt LEIDEN „En dan nu een speciale prijs, waarvoor ik uw speciale aandacht vraag. U krijgt twee letten voor één gxdden. En dan zal Japie even gaan vertellen, wat de prijs precies inhoudt". Die Japie was dan „de" Japie van de warenmarkt, die zich gisteravond best thuisvoelde op de „vlooien markt" in het Leidse Volkshuis, waar hij het rad van avontuur be diende. Dat ging hem zeer goed af. Hét grote klapstuk uit de prijzen- pot was een pop, maar een, die je moet winnen, al moet je er je porte monnee helemaal voor leeg keren. Voor Japie was dat geen bezwaar. „Ach mevrouw, u heeft net die prach tige aap gewonnen. U heeft geluk, zie ik. Nou, neemt u dan nog een paar loten. Wie weet". Ze kon gewoon geen nee zeggen en zag zich al met die „zwarte schoonheid" naar buiten lopen. Er werden goede zaken gedaan door Japie en de mensen van „De Ratel", die deze vlooienmarkt op poten had den gezet. De „klanten" kregen alle vrijheid. Ze mochten rustig uitzoeken. Vooral bij de „schoenenafdeling" was dat wel nodig, want het was meestal erg moeilijk een compleet paar op de kop te tikken. En toch vlogen ze de zaal uit. Evenals de hoeden, die soms met mandenvol werden weg gesleept. Vereniging Levendaal bestaat 30 jaar LEIDEN De vereniging van oud-leden „Levendaal", die is voort gekomen uit de christelijke jonge- lingsverenigin „Dient den Heer" en onderdak had in het wijkgebouw aan het Levendaal, bestaat 30 jaar. De vereniging behoorde destijds toe aan wijlen ds. Punselie en later aan ds. Vossers. Donderdagavond zal in wijkge bouw Staalwijk de jaarvergadering worden gehouden. Verder is er op 21 november in De Burcht een feest avond. Verkoopdag L'dorp bracht f 2000 op LEIDERDORP De verkoopdag van de hervormde vrouwengroep Dorcas en van de financiële restau ratiecommissie heeft inclusief de verloting ongeveer f2000 opgebracht. De opbrengst is bestemd voor de restauratie van de hervormde kerk, waarmee men een dezer dagen zal beginnen. Huygens enkele interessante wer ken. Hij ging tevens in op de bij het onderzoek gebruikte methoden en hulpmiddelen. De tekst van de oratie van prof. Huygens is uitgegeven door Tjeenk Willink N.V. te Zwolle. Personenwagens en busjes Garage W' C. A. van Kerkhof Narmstraat ia. Leiden Voor alle ziekenfondsen Theater en concert: Maandag, 11 no vember. KONINKLIJKE SCHOUWBURG. 20.15 uur: Nieuw Rotterdams Toneel: „De prijs" van Arthur Miller. NEDERLANDS CONGRESGEBOUW. 20.15 uur: Neder lands Kamerorkest. THEATER PEPIJN, 20.00 uur: Thea Ekker-van der Pas, so praan en Melnard Kraak, bariton, m.m.v. George van Renesse, Irwln Gage en Thom Bollen, plano. Dinsdag. 12 november. KONINKLIJKE SCHOUWBURG. 20.15 uur: Toneelgroep Centrum: ..Centrum vermoordt pianiste" van Paul Pörtner.. Woensdag. 13 november. KONINKLIJKE SCHOUWBURG. 20.15 uur: Nederlands Dans Theater m.m.v. het Ned. Balletor kest o.l.v. Leo Drlehuys. KURZAAL, 20.15 uur: Residentie-Orkest o.l.v, Willem van Otterloo m.m.v. André Gertler. viool. POPPENTHEATER, Guido van Deth, 14.30 uur .Jessie en de grijze koning"; Frank Kooman, 14.30 uur: „Reintje de Vos op d« maan". Donderdag. 14 november, KONINK LIJKE SCHOUWBURG, 20.15 uur: Haagse Comedle: „Veertig karaat" van Barillet en Gréd.v. (65e voorstelling). Vrijdag, 15 november. KONINKLIJKE SCHOUWBURG. 20.15 uur: Haagse Come- die: „Het wijde land" van Arthur Schnitzler. AMICITIA, 20.00 uur: Randstadspeuler.s: „Maaike". CIR CUSTHEATER, 20.00 uur: Stichting Haagse Leken Opera o.l.v. Coen Ruiven kamp: „Don Carlos" van Giuseppe Verdi, m.m.v. het Begeleidlngs Orkest, v.h. het West Ned. Symfonie Orkest. KURZAAL. 20.15 uur: Afscheldstournee Boudewijn de Groot m.m.v. een trio, Rikkert Zuider- veld en EUy Nleman. PAVILJOENTHEA TER, 20.15 uur Nieuwe Komedie: „Lekker blijven liggen maffen". THEATER IN DE STEEG, 21.00 uur: Solo Cabaret door Jos Brink: „Wobbewaf". Zaterdag, 16 november. KONINKLIJKE SCHOUWBURG. 20.15 uur: Haagse Come dle: „Het wijde land" van Arthur Schnitzler. CIRCUSTHEATER, 20.15 uur: Nationale Ballet m.m.v. het Ned. Begelei- dings-Orke.st o.l.v. André Presser. KUR ZAAL. 20.15 uur: Concertgebouworkest o.l.v. Lorln Maazel m.m.v. Lortn Maazel. viool. PAVILJOENTHEATER. 20.15 uur: Nieuwe Komedie: „Lekker blijven liggen maffen". POPPENTHEATER. Guido van Deth, 14.30 uur: ..Singo in het land van Blmbambljn". <M.): Frank Kooman, J4.30 uur: „Reintje de Vos op de maan". (M.l: 20.15 uur: „Muzikaal Poppencabaret cn Cabaretprogramma „Vossestreken". THE ATER IN DE STEEG. 21.00 uur: Solo Cabaret door Jos Brink: „Wobbewaf". Tentoonstellingen: ARTA, Stationsweg 143. ma. t.m. zat. 12—17 uur: Permanent. Hedendaagse grafiek. DU MIDI, dc Car- pentierstraat I4id, wo. t.m. zon. 11—22.30, ma. en di. 12.30—22.30 uur: t.m. 29 nov.: Frans dc Haas (etsen). GALERIE PUL- CHRI STUDIO. Lange Voorhout 15. di. t.m. zat. IJ—16. bovendien di. av. 20—21 uur: t.m. 7 nov. Enno Brokke (Gouaches, tek. en reliëfs); 9 t.m. 28 nov.: Enrico Scipa. GEMEENTEMUSEUM, Stadhou derslaan 41. ma. t.m. zal. 10—17, zon. 13—17, bovendien \yo. av. 20—22 uur: t.m, 10 dec.: Nieuw Den Haag III: Wil- lemspark eerste villapark 1850—1870; t.m. 30 nov.: Johan Sebastian Bach (grepen uit de muziekbibliotheek); t.m. 17 nov.: Por tretten en componisten (grepen uit de muziekbibliotheek); tan. 24 nov.: Edition Hansjörg Mayer: t.m. 17 nov.: „Zeskant" (werk van zes studenten van de opleiding industriële vormgeving van de Kon. Aca demie van Reeldendc Kunsten); t.m. 16 dec.: Peter Blokhuis (schild.). GEVAN GENPOORT. Buitenhof 33. ma. t.m. zat. 10—16. zon. 13—16 uur: t.m. 8 nov.: Schild., wandkleden, tegels en emaïl-werk. LETTERKUNDIG MUSEUM. Juffrouw Idas!raat 11, ma. t.m. vrij 13—17 uur: Documenten over de periode van 1750 tot heden. Burgerli ike stond van Jjeiden LEIDEN GEBOREN: Miranda Maria Wilhelmina dr v: A J R de Mos en A E Verbiest; Egbert-Jan zn v J A M Kuijlaars en W I Beij; Gui do Theodorus Aloys Maria zn vAP A Hosman en A T M van der Maas: Aloys Theodorus Guido Maria zn v A P A Hosman en T A M van dei- Maas; Cornelis Johannes zn v J van Heiningen en J M H Smits; Lando Euwald zn v A Teunissen en F R Mahabier; Maarten zn v H J van Leeuwen en C de Jong: Elisabeth Miejan dr v C Dreef en J W de Jong; Ethel Elisabeth Maria dr v C G de Wit en M Blommers; Astrid Petronella Gerarda dr v J T F Wes- selman en G C Termeulen. OVERLEDEN- J Waasdorp 54 jaar man; G J van den Bosch 79 jaar wed van D Snoekt.; P de Boon 8l jaar echtgen van A Biesheuvel; J B A Fikkers 45 jaar man; L M Stegeman 61 jaar wed van D Trompetter: M B Smit 23 dagen dochter; W C Suve- rink 72 jaar man. LEIDEN Vanochtend om tien nur was het dan zover: de Haarlemmerstraat een promenadeuitsluitend toe gankelijk voor voetgangers. Wethouder mevrouw /V. A. den Haan-Groen hield ter gelegenheid hiervan een korte toespraak en Lia van Teylingen bood haar bloemen aan. De feestverlichting werd ontstoken en op datzelfde mo ment straalde de Haarlemmerstraat een ware feestelijk heid uitdie niet werd getemperd door rijdende auto's of bromfietsen eit zelfs niet door geparkeerde auto's. Het gezelschap genodigden maakte een korte wande ling over de ..proefpromenade", waarna mevrouw Den Haan in het cafetaria Voortman door de Winkeliersver eniging een oude prent kreeg aangeboden, voorstellend De Rlauewr Poort uit 1675gemaakt door Cornelis Hagen. Vanochtend strooide Kunst en Genoegen vro lijke klanken over de Haarlemmerstraat uit en vanmid dag deed de F ranciscusband dit. Om vijf uur was de promenadepret weer voorbij voor een week.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 3