NIEUWE FORMULERING NODIG
VAN KERKELIJK BELIJDEN
Reglementen voorzien niet
in geval van scheuring
Priesters willen
van celibaat «/I
Lutherse boodschap
Op Hervormingsdag
In verontrusting en verwarring
Samenwerking groeit
doopsgezinden
remonstranten
van
en
Een woord voor vandaag
Schuld van 46 miljoen
Vaticaan gaat
betalen
Ambonezenkerk in Middelburg gesloten
BEBOEPWGSWERK
P
WOENSDAG 30 OKTOBER 19i
Er zijn mensen die alleen maar de Statenvertaling willen lezen
en niet de Nieuwe Vertaling. Dat is hun goed recht, maar ze
missen daardoor bepaalde dingen die God hun wil onder
wijzen.
Neem bijvoorbeeld Romeinen 8. De Statenvertaling zegt in
vers 14: „Want zovelen als er door de Geest Gods geleid
worden, die zijn kinderen Gods."
In de Nieuwe Vertaling lezen we echter: „Want allen, die
door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods."
Paulus gebruikt in dat hoofdstuk twee verschillende woorden:
kinderen Gods en zonen Gods. Dat verschil komt in de Staten
vertaling niet, maar in de Nieuwe Vertaling wel uit.
Paulus heeft daarmee een bedoeling. Paulus wil zeggen dat
we door God aangenomen worden als kinderen, maar dat het
niet de bedoeling is dat we kinderen blijven. God wil dat we
opgroeien, geestelijk volwassen worden.
Die groei i* alleen mogelijk als we ons laten leiden door de
Heilige Geest, die ons eerst Abbadat is „pappa" leert
zeggen, maar ons daarna ook alles leert wat we in ons geeste
lijk leven nodig hebben.
We lezen vandaag Psalm 119 17-32.
Ter gelegenheid van Hervormingsdag hebben de lutherse
bisschoppen in Duitsland een boodschap doen uitgaan, waar
in zij ingaan op de onrust rond de belijdenis.
De deur van deze Ambonezenkerk in de Stromenwijk van Middelburg is
door de politie verzegeld na een conflict tussen de Evangelisch Molukse
gemeente en een afgescheiden groep, die ook rechten wil laten gelden op
dit gebouw dat nog altijd aan het rijk behoort.
ROME Het Vaticaan heeft zich
bereid verklaard, dividendbelasting
te betalen. Hierdoor is een eind geko
men aan een strijd tussen de Itali
aanse staat en het Vaticaan, die vijf
jaar geduurd heeft.
Volgens officiële schattingen heeft
het Vaticaan ruim 500 miljoen gulden
aan Italiaanse aandelen. Particulie
ren menen, dat het wel ruim 7500
miljoen moet zijn.
Volgens de schatting van de Itali
aanse regering heeft het Vaticaan
een belastingschuld van 46 miljoen
gulden en moet het voortaan 8,6 mil
joen per jaar betalen.
De dividendbelasting werd in Italië
in 1962 ingevoerd. Voor liefdadige
instellingen, stichtingen en andere
instituten werd een uitzondering ge
maakt, maar niet voor het Vaticaan.
Het Vaticaan blijft zich overigens
op het standpunt stellen dat het cp
grond van het concordaat van 1929
niet belastingplichtig is. Daar komt
nog bij, dat ook de Verenigde Naties
en andere internationale organisaties
in Italië en elders vrijgesteld zijn
van belasting.
Bisschop Beste van Mecklenburg
heeft het nieuwe orgel van het oecu
menisch centrum in Genève ingewijd.
Het orgel is een geschenk van de Oost-
duitse kerken.
(Van onze kerkredactie)
FRANKFORT „Wat vandaag verstaan wordt, moet morgen nieuw gezegd worden om verstaan te
worden. De wisseling van de woorden en begrippen hoeft ons niet in de war te brengen. Het is er
een teken van dat het geloof in staat is zich ook in wisselende denkvormen uit te drukken".
Dat zeggen de Duitse lutherse
bisschoppen in hun boodschap
„Schrift - belijdenis - leergezag",
waarin zij zich bezighouden met
de toenemende verwarring en
verontrusting onder de Duitse
protestanten ten aanzien van het
gezag van de belijdenis.
De bisschoppen pleiten voor
een nieuwe formulering van de
belijdenis voor deze tijd.
Zorgen
„Veel mensen", zo begint hun ver
klaring, „binnen en buiten de gemeen
te weten het niet meer als het gaat
over de belijdenis en de verkondiging
van de kerk. Zij verwachten terecht
dat de kerk op niet mis te verstane
wijze zegt wat zij belijdt en leert.
„Sommigen zijn in zorg dat de ver
kondiging de kracht om het geloof te
wekken verliest, wanneer ze zich in
wettisch misverstaan bindt aan de
belijdenisformuleringen van vroeger
tijden.
„Anderen vrezen dat de kerk het
haar toebetrouwde evangelie
prijsgeeft, wanneer zij het onderwor
pen laat zijn aan de voortgaande
(Van onze kerkredactie)
MIDDELBURG In 1834, het jaar van de Afscheiding, werd de
politie te hulp geroepen om te voorkomen dat de afgescheidenen
eigen diensten belegden. In 1968 wordt de politie na een scheuring
in de Evangelische Molukse Kerk in Middelburg te hulp geroepen
om te zorgen dat de afgescheidenen in het kerkgebouw van de
oorspronkelijke gemeente ook hun diensten kunnen houden.
De politiemaatregelen hebben de Afscheiding echter niet kunnen
voorkomen. Zal de politie er wel in slagen om de Molukse Kerk
en de afgescheiden groep in vrede naast elkaar te doen leven in
één kerkgebouw? Tot nu toe is dat niet gelukt, met het gevolg dat
het gebouw is gesloten voor beide groepen.
De moeilijkheden in Middelburg
begonnen, toen de synode de hulp
prediker van Souburg, A. Temmar,
overplaatste naar Heerlen. De Ambo
nezen kennen wel een presbyteri-
aal-synodale kerkorde, maar de
plaatselijke gemeenten hebben niet
het recht zelfstandig predikanten te
beroepen. De predikanten worden
van tijd tot tijd overgeplaatst door
de synode.
De overplaatsingen hadden al veel
eerder plaats moeten vinden, maar de
overgang van de woonoorden naar
woonwijken stelde de Evangelisch
Molukse Kerk voor grote problemen.
Maar eindelijk kon dan een lijst voor
het gehele land worden opgesteld.
Toen weigerde hulpprediker Tem
mar.
SCHORSING
Er volgden gesprekken, maar de
man bleef bij zijn weigering en uit
eindelijk zag de synode geen andere
weg dan officiële schorsing. Temmar
«tichtte zijn eigen groep.
Terwijl de synodale commissie
voor de moeilijkheden in Souburg
nog volop actief bezig was om een
oplossing te vinden, scheidde een
kleine groep zich af van de gemeente
in Middelburg. Onder leiding van
drie „heethoofden" (typering is van
een synodelid) vormden zeven ge
meenteleden en eigen kerk, die de
hulp inriep van hulpprediker Tem
mar.
Deze groep beroept zich op de re
glementen voor het gebruik van kerk-
gebouwtjes, die door het rijk zijn ge
bouwd en aan de Ambonezen in
bruikleen zijn afgestaan. Daarin
wordt gezegd: „Als twee gemeenten
van het kerkgebouw en van de zalen
gebruik maken, zullen de gebruikers
•r steeds van uitgaan, dat zij reke-
Birg moeten houden met de gerecht
vaardigde belangen van de andere
medegebruiker."
ARTIKEL
Hun redenering is: Het rijk heeft
deze kerkjes gebouwd voor de gehele
Ambonese gemeenschap, dus wij
hebben er recht op in die kerk te
vergaderen. Dit artikel werd echter
opgenomen, omdat buiten Middel
burg in een aantal plaatsen inder
daad al twee kerken naast elkaar
bestaan, de Evangelisch Molukse
Kerk en de Protestantse Molukse
Kerk. Over het gebruik van gebou
wen zijn tussen deze beide kerken
nimmer moeilijkheden geweest.
De evangelische gemeente van ds.
Joh. Lawalata redeneerde echter: De
ze groep heeft zich van ons af
gescheiden en de hulp ingeroepen
van een door ons oneervol ontslagen
hulpprediker van buiten Middelburg,
waarom zou ze dan recht hebben op
het aan ons ter beschikking gestelde
kerkje? Bovendien hebben wij op
zondag zoveel diensten, dat er geen
mogelijkheid is om nog een extra
dienst in te passen.
De groep van voorganger Temmar
riep toen de hulp in van de politie
met de mededeling dat er herrie zou
komen, als zij niet het recht kreeg
ook van het gebouwtje gebruik te
maken.
POLITIE
De politie greep toen in. De jonge
commissaris D. van Ooijen beroept
zich daarbij op artikel 28 van de po
litiewet en zegt: „Wij moeten dus
voorkomen dat er moeilijkheden
ontstaan en hulp verlenen."
Er werd een nieuw slot op de deur
gezet en de verschillende groepen
werden bij elkaar geroepen voor een
bespreking. Volgens een uitspraak
journalist van de Provinciaalse
Zeeuwse Courant was het daarbij de
bedoeling „dat beide partijen in ieder
geval een sleutel zouden krijgen",
van het commissariaat voor de Am-
bonezenzorg.
Het conflict kwam op zondag 6 ok
tober tot een nieuw hoogtepunt. Ter
wijl om vijf uur de gemeente bezig
was nieuwe kerkeraadsleden te kie
zen, kwam Temmar met de af
gescheidenen en Ambonezen uit
plaatsen in de omgeving om er een
eigen dienst te houden.
De commissaris stapte binnen en
gaf de aanwezigen opdracht te ver
trekken. De mensen weigerden. Een
commissie uit de gemeente en de
woonwijk maande hen tot rust. Poli
tieagenten probeerden enkelen uit de
banken te rukken en de kerk uit te
sleuren, maar zij kwamen direct
weer binnen. Uiteindelijk bleek dat
voorganger Temmar onder die
omstandigheden geen dienst durfde
te leiden. Hij vertrok met zijn
mensen.
GESLOTEN
Na een bespreking tussen de bur
gemeester, mr. J. Drijber, de officier
van justitie, de commissaris voor
Ambonezenzorg en commissaris Van
Ooijen werd het besluit genomen de
kerk voor beide groepen te sluiten.
Op die bijeenkomst van 14 oktober
was ook een afvaardiging van de sy
node uitgenodigd. Deze uitnodiging
werd ontvangen op 12 oktober. De
synodeleden waren voor die dag al
bezet door een belangrijke vergade
ring in Utrecht. Ze zonden een tele
gram dat het hun speet dat ze niet
konden komen en vroegen om uitstel.
Dat werd echter niet verleend.
Een grief van de synode is dat zij
steeds bij alle beslissingen is gepas
seerd, of op zo korte termijn opge
roepen werd voor besprekingen dat
geen vertegenwoordigers gestuurd
konden worden.
De synode beroept zich ook op de
reglementen, waarin wordt bepaald
dat als twee kerken van één gebouw
gebruik willen maken, eerst „over
eenstemming moet worden bereikt
inzake verdeling der gemeenschappe
lijke lasten voor kerkonderhoud, ver
warming en verlichting." In een brief
aan de burgemeester van Middelburg
werd geschreven: „Het ingrijpen van
de politie heeft zulk een samenspre-
king bij voorbaat onmogelijk ge
maakt
Bovendien beroept de synode zich
van commissaris Van Ooijen aan een i in de brief aan de burgemeester op
een uitspraak van ds. H. de Boer, nu
ambtenaar van het ministerie van
cultuur, recreatie en maatschappelijk
werk voor de Ambonezenzorg, die
gezegd heeft dat „het ingrijpen van
de politie voorbarig is geweest."
De situatie is nu zo dat niemand
gebruik kan maken van dit kerkge
bouw. Geen antwoord is nog gegeven
op de vraag of de reglementen inder
daad zeggen dat iedere groep die zich
afscheidt gebruik moet kunnen ma
ken van een kerkgebouw dat aan een
bepaalde gemeente ter beschikking
werd gesteld. Hoe moet ditals een
gemeerfte uitenvalt in zes of zeven
kerkformaties?
En andere vraag is of een ge
meente die alle lopende kosten voor
een kerkgebouw betaalt dat eigen
dom is\gebleven van het rijk be
paalde rechten kan laten gelden, ook
al zijn die niet omschreven in het
bestaande reglement.
Commissaris Van Ooijen zei dat de
gemeentelijke overheid van Middel
burg zich welbewust is van het feit
dat van de zijde van het synodaal
bestuur het kerkelijk recht wordt ge
hanteerd en dat de overheid nu een
maal met de wereldlijke wetgeving
heeft te maken.
De kortsluiting tussen „kerkelijk
recht" en „wereldlijke wetgeving"
resulteert in Middelburg in een
gesloten kerkgebouw. Het ziet ernaar
wisseling van uitleggingen van de
meest verschillende aard.
„Wij delen als bisschoppen deze
zorgen. De bestrijding is de blijvende
begeleidster van het geloof. Er is
moed voor nodig om in de bestrijdin
gen geduld te oefenen. Daar hebben
wij allemaal de hulp van elkaar voor
nodig."
De bisschoppen schrijven dan, dat
de belijdenis het historisch antwoord
van de mens is op Gods handelen.
Daarom is er een grote veelvormig
heid in belijden, maar toch daarin
een eenheid.
Die eenheid „is gegrond in dat, wat
God in Jezus Christus aan de wereld
en voor de wereld gedaan heeft, zoals
de hele Schrift van Oude en Nieuwe
Testament ervan getuigt. In het
luisteren naar de Schrift vertrouwt
de kerk erop, dat God zelf haar door
zijn Geest samenbrengt uit de
verscheurdheid en bewaart in de
eenheid van het geloof in Jezus
Christus."
Wegivijzers
„Wij weten, hoe zwaar het vandaag
velen valt ook hen, die graag
christen zouden willen zijn om in
te stemmen met de belijdenisformu
lering van vroeger tijden. Maar toch
mogen wij de ons door de vaderen
overgeleverde belijdenissen niet van
ons afschuiven."
De bisschoppen noemen de klassie
ke belijdenisgeschriften uitdrukking
van de eenheid van de kerk over de
tijden heen. „Recht verstaan zijn ze
een hulp voor het ons opgedragen
belijden. Vooral herinneren ze er
voortdurend aan, dat het geloof van
het christendom ruimer en rijker is
dan de enkeling telkens in zijn
persoonlijke belijdenis in staat is te
formuleren."
„Maar zij maken geen aanspraak
op gezag voor zichzelf, maar willen
voor alle christenen wegwijzers zijn
naar het centrum van de in de
Schrift betuigde openbaring Gods in
Jezus Christus. Vooral de centrale
boodschap van rechtvaardiging en
verzoening blijft voor het hele
christendom beslissend, hoezeer wij
ons ook moeite moeten geven, die op
de juiste wijze in de taal van onze
tijd te vertalen."
Stukiverk
„De belijdenissen van de vaderen
roepen in telkens nieuwe historische
situaties tot nieuw belijden op. Een
louter reciteren van de belijde
nisgeschriften is niet genoeg. Iedere
belijdenis blijft stukwerk en kan
misverstaan worden. Desondanks
wordt van ons het waagstuk van het
actueel belijden gevraagd.
„De fronten, waaraan het christe
lijk geloof vandaag bedreigd en
bestreden wordt, zijn voor een deel
al duidelijk zichtbaar. Op andere
plaatsen is de diepte van de bedrei
ging nog niet duidelijk vast te stel
len.
„Vandaag is het zaak, de belijdenis
in de barmhartigheid Gods in Jezus
Christus nieuw en nauwkeurig uit te
spreken
tegenover het theoretisch en
van een dogmatisch geproclameerd
immanentie-denken, dat de waar
neembare wereld tot de enige werke
lijkheid verklaart;
Tegenover het theoretisch en
praktisch atheïsme, dat de wereld en
de mensen met zichzelf alleen laat en
ze berooft van hun „tegenover";
tegenover alle wanhopige of arro
gante pogingen, zichzelf te rechtvaar
digen en de werkelijkheid van zonde
en vergeving te vergeten;
tegenover een institutionalisme
ook in de kerk dat de voorlopig
heid van alle aardse instituten loo
chent;
tegenover alle passiviteit van
christenen, die niet willen verstaan
dat het geloof de verantwoordelijke
dienst aan de wereld insluit;
tegenover een kerkelijk activisme,
dat in een nieuwe vorm van werkge-
rechtigheid dreigt te vervallen.
Wereldwijd
Vervolgens gaan de bisschoppen in
op de plicht van de kerk om te wa
ken over haar leer. Alle leden van de
kerk dragen deze verantwoordelijk
heid. Maar de bisschoppen waarschu
wen er tegelijk voor. dat daarbij de
wereldwijde oecumenische horizont
en de katholiciteit van de kerk niet
mag worden vergeten.
„Zelfs in het polemisch worstelen
om het beter herkennen van de ene
waarheid moet ieder merken, dat het
gaat om het ganse christendom en
dat het ons niet om confessionel/'
zelfhandhaving te doen is." |J7
De bisschoppen en de synodes moe^,
ten ervoor zorgen, dat noch leerwet
ticisme noch willekeur het handele^
van de kerk bepalen. j~
De theologen moeten bedenken da
de gemeente de theologie nodig heefj| j
maar dat ook omgekeerd het theold
gisch onderzoek niet verricht karn
worden zonder de gemeente en haa
belijdenis.
De predikanten en ouderling!
moeten zich ervan bewust zijn, d;
het tot de gave en opgave van ell
christen behoort, de leer van de kei
voor vervalsing te behoeden en
getuigen van zijn Heer.
„De verantwoordelijkheid voor
leer wordt dan waargenomen, als
een concrete situatie de belijdei
nieuw uitgesproken wordt. Daaroi
moedigen wij allen aan, die veranj
woordelijkheid dragen voor belijd!
nis en leer van de kerk, om intensii
te werken aan een nieuwe formuli
ring van de belijdenis van de kerkj
Vergeving 0(
Tenslotte schrijven de bisschoppe
dat niemand Jezus Christus belijd! ÜP
kan voor de wereld, die niet tegeli, n
God weet te bidden om vergevi# 1
van zijn eigen schuld en weet te dai £r
ken voor de ervaring van Gods goe<tbr
heid en barmhartigheid.
„De poging, om trouw aan de beli 1
denis te zijn, leidt vaak tot starhe Lr,
en kleinzieligheid. De poging o c 1
nieuw te belijden, doet gemakkeli üc
vervallen in verkeerde willekeuri lel'
toegeeflijkheid. !r
ête
Wij blijven voor beide dwaa tiw<
wegen bewaard, als wij in d»ri
gehele volheid van de belijden
blijven, waarin zich de belijdeni^
van schuld en de lof Gods vei aai
binden".
NOORDWIJKERHOUT
Rooms-katholieke priesters in
Nederland willen het recht heb
ben om te trouwen. Hun 130 ver
tegenwoordigers spraken dit
gisteren uit tijdens het priester-
beraad met het episcopaat. Kar
dinaal Alfrink beloofde hen na
mens de bisschoppen dat zij in
Rome en bij hun collega-bis
schoppen in de wereld zullen
gaan pleiten voor het gehuwde
priesterschap.
Hoewel 73 priesters eigenlijk veel
verder hadden willen gaan, namen
zij met de 72 anderen die stemden
toch de volgende motie aan:
„Het priesterberaad in Noordwij-
kerhout bijeen, bezorgd over de toe
komst van de kerk, spreekt als zijn
overtuiging uit, dat het voor de Ne
derlandse kerkprovincie waardevol
zou zijn, indien naast het uit
persoonlijke inspiratie gekozen onge
huwde priesterschap, ruimte zou
kunnen worden gevonden voor het
geven van het priesterschap ook aan
gehuwden."
Kardinaal Alfrink antwoordde
daarop namens het episcopaat: „De
bisschoppen zijn ten aanzien van de
motie bereid getuigenis af te leggen
uit dat een diepgaande bespreking
over deze kwestie nodig zal zijn om
dergelijke conflicten in de toekomst
elders te vermijden en in Middelburg
op te lossen.
.ken
voor hun bisschoppen-collega's
voor Rome. Zij zullen alles in
werk stellen de in de motie ui
gesproken ruimte te doen verwezer
lijken in overleg met de Nederland
geloofsgemeenschap, onder ande
gepresenteerd in het Nederlam
pastoraal concilie, rekening houdei
met de resultaten van de desbetre
fende priesterenquête en in
menspraak met de collega's in
bisschoppenambt en met de heili
stoel."
De priesters namen nog een tweei
motie aan. Daarin vroegen zij
episcopaat priesters die in het huw
lijk wensen te treden, maar op groi
van hun feitelijke, pastorale inste^Qj
ling en bekwaamheid zeer geschil
zijn voor het pastorale werk ruii-
gelegenheid te bieden om pastora'd®r
werkzaam te zijn.
Ook de pastorale ervaring met
jongste encycliek Humanae Vit
UTRECHT Er wordt lang
zamerhand op zoveel plaatsen
samengewerkt tussen doops
gezinde en remonstrantse ge
meenten, dat het dagelijks be
stuur van de Doopsgezinde Broe
derschap en de commissie tot de
zaken der Remonstrantse Broe
derschap besloten hebben, om
hierover in februari een geza
menlijke vergadering te hebben.
Hierover schrijft dr. J van Goud
oever, secretaris van de commissie
tot de zaken in het Remonstrants
Weekblad: ..Lane niet overal wordt
er samengewerkt. Dat kan ook niet.
Bovendien. beide geloofsge
meenschappen werken plaatselijk
ook met andere kerken en geloofsge
meenschappen samen, zoals met de
Nederlandse Protestantenbond, de
Lutherse kerk, de baptisten en de
Hervormde Kerk.
Geen van beide geloofsge-
meenschappen wil deze samenwer
king forceren, cok niet exclusief ma
ken. Ze kan op zijn best een bijdrage
aan de oecumene zijn.
Maar er valt natuurlijk wel heel
wat te regelen: op diako-
naal-maatschappelijk gebied, op het
gebied van jeugdwerk en vor
mingswerk. Ook naar binnen: de
wijkhoofden. En internationaal: het
werelddiakonaat.
In beide geloofsgemeenschappen
zijn de gemeenten nogal autonoom,
in de doopsgezinde traditie nog veel
sterker. De samenwerking moet dus
ook van onderop gevoed worden.
Over fusie spreken wij helemaal
niet. dit zou de samenwerking
verstarren. Bovendien krijgen we er
dan in Nederland nieuwe geloofsge
meenschappen bij."
kwam ter sprake. Vrijwel al
priesters getuigden dat de inhoiT*i:
van de encycliek niet het zwaaif^be
woog bij de meeste gelovigen.
Zij herkennen zich nauwelijks
de leer van dit stuk. De moeilijkhjt
den liggen op het punt van het gez
in de kerk. Dit heeft, menen zij, ni
alleen in de hoogste leiding scha<ors^
geleden, maar die schade werkt do£rdt
in de omgang van de priesters met
gelovigen.
Overigens had kardinaal Alfrin
toen hij in de ochtendvergaderii or
enige informatie verstrekte over a
verhouding met Rome, al meegedecH
uit betrouwbare bron te weten dat
geen encycliek over het gezag is
verwachten.
Het
h
>edl
j isin
ór d
ekt
d.
NED. HERV. KERK
Beroepen te De Wilp: D. W. A
Winkel, hulppred. te Roderwolde
Halle (toez.): J. Ribbing te
(Gld.); te Drogeham (toez.): G.
Ree te Aalsum, c.a.; te Hijkersmilt
c.a.: J. L. Keyzer te Nieuwe Venne
Abbenes (wijkgem. 2).
Aangenomen naar Brandwijk: kaï
A. Talsma te Den Haag, die bedanhb- dl
voor Streefkerk, voor Langerak bez
den De Lek, voor Den Bommel, vi
Nieuw Beijerland, voor Schelluinen
voor Besoyen; naar Vreeswijk (toe
buitengem. wijkgem. in wording)
Gijsbers te Hoogersmilde; de benoeic'
t. bijst. in het pastoraat te Eelde
W. Cazemier, as. em. pred. te W
vega.
Bedankt voor Waddinxveen (vac.
Tijdens het gesprek over het
celibaat viel gisteren in het
priesterberaad te Noordwijker-
hout ook de naam van Jos Vrij
burg. Deze studentenpastoor in
Amsterdam heeft zich verloofd,
maar de Nederlandse bisschop
pen bericht norman', zijn pasto
rale werk te willen blijven voort
zetten.
Verwelius): B. M. Meijndert te WcfTpV
denberg. iuct
GEREF. KERKEN
Beroepen te Baarn: P. C. v. d V merl
te Aalten; te Ridderkerk: H. A. Sti1
renburg te Wolvega.
Aangenomen naar Varsseveld:
Nawijn te Zierikzee.
Beroepbaarstelling: kand. G. i.i
der, Olympiaplein 9 bov.. Amsterda:
GEREF. KERKEN (vrfjgem.)
Beroepen te Oosterwolde-Smi
Joh. de Wal hulppred. te Mildam.
pred. te Ermelo; te Haamse (2e pre
Pl-R- Timmerman te Bunsrhote
Spakenburg; te Zutphen: H. J. Ve
huizen te Noordbergum.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Stolwijk en Berkenwc
de: A. W. Verhoef te Barneveld.
de
rhui
we
inin
)e i
[erm
-
b(
Een
bui
i
