ZIJ garen spinnen Garnalen Tv-reclame: weinig invloed op kooplust Wasem afzuigkap Akademie voor stewardessen TIP leven begint eertig ZATERDAG 24 OCTOBER 19« r i i Klein vinnig mannetje, met een harde stem, felle ogen achter brilleglazen, somt de waren op die hij verkoopt: pure zijde, shawls, bedrukte stoffen, stola's, sari's. Hij is directeur ven het Banaras Silk Museum in Varanasi en heet meneer Prahlad Das. Zijn schatten: prachtige lappen zuiver zijde, ge weven in goud, zilver, pauwblauw, warm rood: kostbaar en koninklijk. Mevrouw Jamila Brijbhushan uit New Delhi, die mi in Parijs woont, slaakt een kreetje van verrukking. Me vrouw Sahnoy, rijzige gastvrouw, die, met blote voeten in sandalen waardig in haar sari noten uit India m zilveren schaaltjes presenteert, knikt waarderend. Zijde, waarop India zich al eeuwenlang beroemde, is het gespreksthema van de kostuums van worden vervaar digd. We zien zijde die lijkt op zachte gabardine, fijn linnen of tweed. In warme oosterse kleu ren, zowel als de moderne felle tinten die zo uit swinging Lon den konden zijn. Het batik uit India is veel fijner dan wat wij uit Indonesië kennen. Ook handwerk. De pure zijde met goud- en zilverdraad werd vroeger dage lijks door de Maharadja's ge dragen. „Sinds we onafhanke lijk zijn wordt het geëxpor teerd". zegt mevrouw Jamila met enig leedvermaak. Bij cere moniën dragen Indiase schonen nog altijd zuiver zijden sari's. Zelfs een arm bruidje doet dat, al draagt ze voor dagelijks ge bruik een katoenen. Er is verschil in sari: aan de westkust dragen de dames er Mevrouw Sahnoy ontvangt een delegatie uit India, op reis door Europa. Bedoeling: nieuwe afzetgebieden te vinden en de zijde-export van India te be vorderen. Daarom woont me vrouw Sahnoy sinds zes weken in de Panoramaflat in Schie dam. Haar man, advocaat, is di recteur van de State Trading Corporation van India in ons land. Dagelijks rijdt ze haar zoon tje met de auto naar de Franse school in Rotterdam. Ze vindt ons verkeer afschuwelijk, „fietsen en brommers schieten maar langs je heen." Ze prijst onze groenten, yoghurt, room, appels. Ze vindt Delft en Dor drecht prachtig. De leider van het gezelschap. <ie heer S. K. Sambandhan uit Madras, vertelt dat tien miljoen Indiërs in de zijde-industrie werken. India telt 520 miljoen inwoners. Vrouwen winden de zijde, het weven is mannen werk. Er is nauwelijks machi naal geweven zijde. „Allemaal handwerk" prijzen de heren Ramaswamy en Sambandhan. De handweefgetouwen zorgen voor een immense huisin dustrie, uitbesteed door de di recteuren. die nu zelf op pad zijn een markt te veroveren. Op hun programma staan nog Frankfort, Hamburg en Brussel. Dan hopen ze met een dikke orderportefeuille naar huis te gaan. Vooral Duitsland toont veel belangstelling. Handgeweven zijde is elastischer dan machi naal geweven zijde. Vraagt de wisselende mode een ander dessin of structuur, dan moeten fabrieken geheel nieuwe en kostbare machines aanschaffen. Maar vaardige handen kunnen voor verschil lende kleuren en patronen zor gen zodat, in onze ogen nogal een van viereneenhalve meter, in Zuid-India van zeveneneen halve en elders, van vijfenhalve meter. Van één sari kun je mak kelijk een avondjapon of twee cocktailjurkjes maken. Ja, na tuurlijk draagt zij altijd een sa ri. Als ze in Westerse jurkjes liep kon ze een willekeurig ie mand zijn. Nu is het een visi tekaartje van haar land. De sari geeft de vrouw een zekere gratie en distinctie en er blijft iets te raden, lachen de directeuren van de handweverij en. Overmoedig glipt de chi que mevrouw Jamila hups op de grond in kleermakerszit. Keurig plooien de vouwen van haar sari zich om haar slank figuurtje: dat kan je toch maar niet als je een minijurk draagt. Dan worden er visitekaartjes uitgewisseld. Dat van onze gastheer is van sandelhout en ruikt heerlijk. De sari's worden weer keurig gevouwen en ver dwijnen met stola's en shawls in de koffers. Ik mag in de keuken kijken. Daar is een klein vrouwtje in dunne katoenen sari druk bezig met kip, bloemkool, krui densausjes, rijst, komkommer en kroepoek. Het vrouwtje is schuw, spreekt alleen Hindi. Gevulde tomaten. Nodig: 4 tomaten plm. 100 gr. gar nalen, mayonaise, potersc- wonderlijk, de grote verschei denheid van pure India-zijde handgeweven voordeliger is dan machinaal. De stalenboeken komen op de proppen. Ik ben blij dat me vrouw Jamila Brijbhushan naast me zit. Is dit allemaal échte zijde? Zuiver zjjde: maar het lijkt op zilverdraad, ragfijn gesponnen. Er is een soort zijde die lijkt op zwaar linnen, er is pur* zijde, geschikt voor een chique tailleur, en zijde die lijkt op zachte wol. zo zwaar dik er in Amerika sport- Velen waarschuwden voor een sterk verbruikstimulerend effect voor televisie-reclame van geneesmiddelen. Er kwa men praktische voorzorgen, met name een keuringsraad (KO- AGG) en een beperking van te levisiereclame in de farmaceu tische industrie tot „huismidde len". Zo niesten binnen- en buiten landers ons de afgelopen tijd vanaf het scherm aan, werd er een slankheidsmiddel aangepre zen, en de vertrouwde lever traan-tijd werd ook op de buis ingeluid. Wat had dat nu voor invloed op de kopers? Nauwelijks enig effect! Het is allemaal haarfijn uitgeplozen door het bureau voor markton derzoek Nielsen. De omzet van pijnstillende middelen is niet noemenswaard toegenomen, on danks het feit dat wel degelijk voor meerdere merken met eni ge regelmaat spots op het scherm zijn gebracht. Uit deze interessante uit komst kunnen we nog iets destilleren: de Nederlander is met het toepassen van ge neesmiddelen voorzichtig, laat zich niet door tv-reclame tot een ongewenst groot gebruik verleiden. Trouwens, het is ook geen ar tikel dat onze begeerte opwekt De aankoop van pijnstillers is automatisch beperkt tot het hebben van pijn. Als gevolg van de zelfbeperking die de farmaceutische industrie zich zelf heeft opgelegd, baart de ontwikkeling van televisierecla me voor geneesmiddelen dan ook in ons lieve landje geen zorgen. lie. Was de tomaten, snijd er het kapje aan de kelkzij de af, hol ze enigszins uit, bestrooi ze van binnen met wat peper en zout bespren kel ze met azijn. Vermeng de gewassen en uitgelekte garnalen met wat mayonaise of slasaus. Vul de tomaten er zodanig mee, dat het vulsel er wat uitsteekt en plaats op elke tomaat het kapje. Garnalenbroodjes. Nodig: 4 ronde harde broodjes, plm. 80 gr. garnalen, iets boter, mayonaise. Het kapje van de broodjes afsnijden, kruim er uit halen en zowel van binnen als van buiten met boter besmeren. Brood jes en kapjes In een matig warme oven croquant laten worden. De broodjes vullen met de door mayonaise ge roerde garnalen. Opdienen op een met peterselie ge garneerde schotel, desge wenst met een schijfje to maat. Zieken hebben versterkende voeding nodig. Om het lichaam weer sterk en gezond te ma ken en om de reserves steeds „Mijn zoontje spreekt op school Frans, thuis Engels en met haar Hindi", vertelt mevrouw Sah noy. De handelsdelegatie doet zich tegoed aan Indische spijzen. Meneer Sambandhan, lid van het Indiase parlement wijst me hoe ik met m'n vingers het ron de flensje kapot dien te trek ken, daarmee stukjes kip en bloemkool oppik en het vaardig naar de mond moet brengen zonder te morsen. We lachen onbedaarlijk als hij alle vijf zijn vingers gebruikt om rijst, yoghurt, kruidensaus dooreen te mengen, en ik bedenk hoe zalig de kinderen dit zouden vinden. Bij de koffie („Wat drinken Nederlanders veel koffie!") komt het gesprek natuurlijk weer op zijde. Het eindprodukt hangt af van de boom waarop de zijderups leeft. De zijde-ex porteurs zeggen hoffelijk dat ze ons land dankbaar zijn voor de ontwikkelingshulp; het woord Bihar valt Al» het aan hen ligt dragen westerse vrouwen kostbare schitterende zijde. Er zijn in India genoeg handen die de draad van de cocon willen win den en weven. Ontwikkelings hulp via de zijderups! Yoghurttaart yfl dl. Yoghurt, 25 g. suiker, 50 g. krenten, 100 g. bloem, 50 g. boter of margarine, zout, 1/4 dl. water, 2 beschui ten, 100 g. suiker, 1 ei, Iets nootmuskaat. De yoghurt een nacht op een schone doek in een ver giet uit laten lekken. De kren ten in zeer weinig water wel len en laten uitlekken. De bloem zeven, vermengen met wat zout en de boter of mar garine toevoegen. Deze met twee messen "in kleine stukjes snijden. Het water onder voorzichtig omscheppen hier aan toevoegen tot er een sa menhangend geheel is verkre gen. Het deeg op een met bloem bestoven tafel uitrollen tot plm. 1 cm dikte. Een vuurvaste schotel in vetten en met de deeglap be kleden. (Schotel-middellijn 18 cm). Met een vork gaatjes in de deegbodem prikken. De schotel in het midden van een warme oven (plm. 175 gr. C.) plaatsen en het deeg in ongeveer 30 minuten gaat laten worden. De beschuiten op het deeg fijn kruimelen. De uitgelekte yoghurt vermengen met 25 g. suiker en over de beschuiten uitstrijken. Het ei met 100 g. suiker flink kloppen tot een dikke vloeibare massa is verkregen en de krenten toevoegen Dit mengsel over de yoghurt uitspreiden. Op deze laag een weinig nootmuskaat strooien. De taart wederom midden in de oven plaatsen (plm. 150 gr. C.) en het el-mengsel in ongeveer 30 minuten gaat la ten worden. De taart uit de oven nemen en laten afkoelen in de scho tel. Voor het opdoen in pun ten snijden. aan te vullen is o.a. de rugge steun van een goede voeding onmisbaar. Laat de zieke veel melk, karnemelk of yoghurt, kaas en vlees, vis of ei of peul vruchten, groenten en fruit ge bruiken. Vet is van minder be lang en „mestkuren" met bo ter en room om aan te sterken worden niet meer voorgeschre ven. Vet belemmert de spijs vertering en neemt daardoor ook de dikwijls toch al geringe eetlust bij de zieke weg. Drie hoofdmaaltijden met daartussen in enkele lichtver- teerbare gerechtjes zullen de patiënt sneller doen aansterken dan drie zware maaltijden. Va riatie is heel belangrijk. Geef melk niet alleen als drank, maar ook ver werkt in pudding, pap of vla. Yoghurt en karne melk zijn tot leuke ge rechtjes te verwerken. Vetarme melk mag men niet zonder dok tersvoorschrift aan patiënten met een vetarm dieet geven. Het geeft wel een minder „vol" gevoel dan gewone melk. Limonade en frisdranken kunnen het verse produkt wat betreft vitamine C niet vervan gen, met uitzondering van ro- zenbottellimonade. Groenten geven een kleurige toets aan de maaltijd en zijn bovendien rijk aan vitamines en mineralen. Koud vlees zal eerder door een zieke met wei nig eetlust geaccepteerd worden dan het geurige warme pro dukt. Vlees kan ook vervangen worden door vis, kaas en peul vruchten. Wij moeten nog even een al gemeen bestaand misverstand uit de weg ruimen: vleesbouil lon is niet versterkend en kan geen vlees vervangen. Bouillon is wel eetlustopwekkend en goed voor de spijsvertering. Om het meeste profijt van de eet lust opwekkende eigenschappen van bouillon te trekken kunt u hem het beste een half uur voor de maaltijd opdienen. Dit geldt ook voor soepen. Tot slot nog enige wenken: Geef nooit te grote porties, houd rekening met de veranderde smaak van de patiënt en kruid het eten niet te sterk. Zorg dat er steeds wat te drinken staat binnen het bereik van de pa tiënt en bedenk dat een vrolijke ordelijke omgeving, een gezelli ge rustige sfeer en een goede hygiëne, samen met een goed samengestelde voeding, het herstel bevorderen. Wilt u er nog meer van we ten: de brochure „Zieken- kostjes" kunt u bestellen bij het Voorlichtingsbureau voor de Voeding, Laan Copes van Cattenburch 44, Den Haag, per briefkaart, waarop aan de ach terzijde twintig cent aan post zegels is bijgeplakt Een aanwinst in de keuken kan de wasem-afzuigkap zijn. Het gaat om een ventilator die de kookluchtjes, vettige damp, stoom afzuigt en de lucht in de keuken ververst. Stokvis levert er een met ingebouwde ver lichting, die als pottenkijker fungeert en dus licht werpt in de pannen. Is er een wandkast boven de kookplaats, dan kan daarin het motorhuis van de afzuigkap worden gemonteerd. De kap kost f 285.een sierkap f 20,afvoerpijp 25,en buigbare slang f 10,Wie het Jammer vindt ramen open te zetten als de keuken is verwarmd, zal hier een •fijn keukensnufje vinden, 't Geval is 60 cm breed, 45 cm diep, voor 5 cm en achter 8 cm hoog. Onze Cover-girl Is deze we mevrouw C. Mooy-Lok, Swe linckstraat 188 in Vlaardinge „Deze week hebben kinderen we hun best gedaan langs de dei Prikkaarten, balpennen, kinderpoi zegels, kaarsen, beeldjes. Pracht doel en natuurlijk nodig. Is er he geen andere manier? Ik ben zek een keer of zeven acht naar deur geweest en wat doe je d als er weer zo'n kind komt? Als niets geeft, moet je die gezicht]» zien, hummels van zeven a ace jaar. toe Ons eigen jochie deed ook mtja en die is nog maar zes. Zijn al dubbeltjes en kwartjes niet et i verleidelijk voor zo'n kind? Ik an er niet voor in, en wie controles d dat? Op school wordt gezegd: nkne langs de deur, maar daar komt :si de regel niets van... Bovendien, s' er iemand vraagt: kom maar I ven. Je mag natuurlijk niet oveij iets achter zoeken, maar hoe vaj lees je niet?" lil In Kansas City bouwt de Trans World Airlines een opleidingscen trum voor stewardessen, dat door zijn vormgeving en inrichting een unicum wordt. Omdat het korps gastvrouwen bij deze Amerikaanse luchtvaartmaatschappij snel groeit, is men er toe overgegaan een op leiding in een afzonderlijk centrum onder te brengen. De aspirant-stewardessen wer den tot nu toe op hun taak voor bereid in hetzelfde instituut, waar ook het ander vliegend personeel werd opgeleid. De TWA acht de kwaliteit van haar gastvrouwen van zo groot belang, dat een nieuwe „akademie" noodzakelijk werd. De akademie krijgt de vorm van een moderne universiteit met een campus. De „studenten" krijgen de beschikking over eigen woonruim te. Aan recreatie is ook gedacht. Er komt op de campus een over dekt zwembad, een golfbaan, een tennisveld en volleybalterreinen. De opleiding zelf wordt In een apart gebouw ondergebracht, dl 30 leslokalen omvat. Deze zulle» worden uitgerust met de mei» dernste audio-visuele instruktie-ayl paratuur. De aankomende stewardeSj leert de bediening van de luchtrJH zigers aan boord van een nagf bootst vliegtuig. Er komt ook een speciale ml ke-up zaal, waar de meisjes schoonheidscursus kunnen volget De TWA leidt ongeveer honde[' meisjes per maand op tot volwas1 dig gastvrouw voor haar luchtreif gers. De nieuwe akademie, volgend jaar klaar moet zijn, krijf. een capaciteit voor 4000 leerlij gen. De luchtvaartmaatschapif' denkt tegen 1980 zoveel stewèoo dessen nodig te hebben. chl voor zachte handen In grootmoeders tijd was het gebruik van glycerine zeer populair als middel voor zachte, soepele handen. De moderne wetenschap heeft echter vastgesteld, dat glycerine slechts onder be paalde voorwaarden de huid van de handen soepel houdt. Zuivere glycerine onttrekt namelijk vocht aan de huid en maakt deze droog. Men kan dus wel glycerine ge bruiken maar dan direct na het xoassen van de handen, als de huid nog vochtig is. Mevrouw M. te R. reageert voor de eerste maal in Dia loog: „Toen ik vijftig jaar was moest ik, door omstandighe den gedwongen, een bijbaan zoeken, nu acht jaar geleden. Om na een betrekkelijk beschut leven (als weduwe biedt het leven nu niet zoveel beschutting) na twintig jaar de maatschappij weer in te gaan. Er kwam wel wat drem pelvrees bij. Toch is het een verjongingskuur gebleken. Je telt weer mee, je wordt als oudere kracht gewaardeerd, ook door de jongeren. „Uiltjesknappen" is er niet bij, werk houdt je jong. Ik vind het nu heerlijk om thuis de huishoudelijke zaakjes op te knappen. Nu de kinderen hun bestemming bereikt heb ben blijf ik er toch mee door gaan. Ik beschouw mijn werk buitenshuis als hobby." „Ik ben een eenenvijftigjari- ge, ongehuwde tante van een studente en een gymnasiast' zegt mejuffrouw W. te H. „Laatst antwoordde het meisje op de vraag van haar moedei „Is die mevrouw nog jong?" „Al oud hoor, wel vijftig"' Broer stootte zus aan: „Ssjjttü tante zit erbij!" Dan weet ie hoe jeugd over je denkt! Ik geloof dat de uit drukking: „Het leven begint bij veertig" is uitgevonden door ie mand die het erg vond dat hij ik denk eerder een ZIJ veertig mar werd. Toen werd de Kop n de wind gegooid ei de slogan uitgevonden. Een ver weer tegen het ouder worden; een soort spijtigheid, een pleister op de wonde. Als we het maar vaak genoeg zeggen voélen we ons weer jong. Waar om eigenlijk? Moet het? Elke leeftijd heeft eigen kansen, nieuwe mogelijkheden. Elke dag zelfs heeft kansen, het le ven begint vandaag!" De broer van mevrouw W. te dH. is achtenzeventig jaar en woont in een bejaardenhuis: „Iedere morgen staat hij om half zes op, anders komt hij tijd te kort. Hij is velen in he' tehuis tot steun, doet nog wat karweitjes leest voor bij een blinde, die daar veel behoefte aan heeft. Nadat mijn man overleden is, ben ik een kamer tje gaan verhuren, omdat een zaamheid heel erg is. Het zijn meest ;ongeren die hier tijde lijk werkzaam zijn. Sinds sep tember 's er iemand van eenen twintig jaar. We hebben het ge zellig. iedere avond vertellen we eikaars belevenissen, we hebben geloofsgesprekken. Veel humor. We mogen vrolijke Christenen zijn. Oudere en jon gere mensen komen met hun moeilijkheden naar me toe en gaan opgewekt de deur uit. Ik zal me nooit opdringen. Alles op zijn tijd Wat er gezegd wordt blijft tussen ons. Het is mijn leven boven de veertig. Ik ben blij iets voor een ander te mogen ziin." Mevrouw K. te V. schrijft da' zij de vijftig gepasserd is, en. .Wat mijn lichaamsgesteldheid aangaat is de room er wel af. Ik wilde dat ik nog veertig jaar was. Nu we in deze tijd meer geconfronteerd worden om als vrouw in dienende liefde bezig te zijn" zou ik een beroep wil len doen op alle vitale dames Een oez^ekje, wat belangstel ling, het hoeft toch niet altijd te gaan om nog meer geld bin nen te halen boven het salaris? Mevrouw H. te G. vraagt zich af of er niet te veel van „ons boven de veertig" wordt ge vraagd: .Als we het grote voor recht genieten om gezond te zijn moeten we buiten onze ge wone arbeid vaak nog in de weer rijn vooi de ouders. Kin deren die dan meestal een jong gezin hebben zitten vaak om hulp ver'egen. verhuizen, op pas, enz Bejaarden worden nu in de watten gelegd en jeugd over het paard getild. Zij slooft zich meestal niet uit voor de medemens Ik zie het zo dat tussen de veertig en zestig jaar alles van ie wordt verwacht. terwijl je naar een beetje rust gaat verlangen." Mevrouw A. te B. is in de oorlog getrouwd, heeft vijf kin deren gekregen, kon met moeite de houwtjes aan elkaar knopen- „De kinderen zijn bijna alle maal uitgevlogen, maar het ergste is dat net nu wij het wal beter kregen, mijn man ook uit gevlogen is om met een jonger* vrouw - die minder zorgen ge had heeft dan ik te trouwen 'k Blijf nu alleen achter, nop armer dan ik ooit geweest ben Kennissen en familie vinden het niet prettig bij een vrouw alleen te komen.... Nu maai oroberen om die twintig jaai foor te komen om mijn AOW te krijgen." Mevrouw G. drieënveertig jaar en heeft vijf kinderen waarvan de jongste acht maanden is: „Mijn leven is steeds drukker geworden. Of het nu komt door ons laatste kindje, maar ik voel me nog midden in het leven staan. Ook met de oudste, die bijna zeven tien is. Is er iets machtigers denkbaar om met ze mee te le ven, te begeleiden en raad te geven als het nodig is? Het is heus niet zo dat er geen moei lijke momenten zijn. maar in Gods kracht kan het altijd. Ik bid om wijsheid. Dit aspect van het ouder worden wilde Ik toch ook eens naar voren brengen Ik vind ook niet dat de kinde ren van ie af groeien; je kunl ze toch steeds raad blijven ge ven, met ze mee leven. Toen mijn oom stierf sprak zijn zoon aan het graf „Vader had ons lief. Hii droeg ons in zijn liefde en toen we groter werden heeft hij ons met zijn wijsheid bege leid." Die zoon was toen eenen veertig iaar." Mevrouw B. te S. is de vijftig gepasseerd Doordat zij niet zo jong getrouwd is heeft ze haai vier kinderer nog thuis: „Ik heb geer tijd om oud te wor den. we zitten midden in de muzieklessen huiswerk, jeugd verenigingen Ons leven is nog volop afwisseling. Aan mid dagslaap knm ik niet toe en heb er eigenlijk helemaal geen be hoefte aan Natuurlijk zijn er wel nacle'en op te noemen: als we straks bii leven en welzijn grootouders worden, zijn we misschien helemaal versleten Wie weet hoe alles dan is. dal moeten we ook weer aanvaar den. Op het ogenblik is het nog heerlijk om op deze leeftijd no dig te zijn in eigen gezin." Mevrouw G. te V. was jong iwd weduwe: „Om in mijn ondef houd te voorzien deed 'oir verschillende dingen die n}^ niet bevredigden. Toen ik bijn veertig was begon ik te lere^_ voor de akte K (handwerker^" later haalde ik de akte U. Doo gevangenschap tijdens Ae bezet ting en riekte daarna st;agneeJM de de sfidie. Toen ik ^chtenf* veertig was begon ik opnieui^t Ik kreeg een vaste baan en h^* met plezier les gegeven. Om g» zondheidsredenen moest ik 0 mijn vierenzestigste jaar erme ophouden Geniet nu, in vetuur band mei weinig dienstjara natuurlijk. een pensioentj naast mijn AOW. U ziet di)1" wat men boven de veertig nfluur presteren kan. al ginghet mij ook met vallen en opstaaj Iedereen die in de gelegenhej is zou :k aanraden: doe iets leer 'ets Je hebt er nog jara plezier van als God het ïev<L spaart, rk ber, nu achtenzesu iaar. an kan met het geleerd1 voor anderen iets doen. geeft voldoening!" Mevrouw K. te E. vindt haar 'even inderdaad bij tig begint: .Opstaan vind een kwelling, de dokter zei j# ren geleden a. dat ik 's morgel| langer moesi blijven liggen. D kón gewoon niet, de kinder< waren ïog te Klein. Nu ze op d middelbarp school zijn zorgd ze voor zichzelf 's Avonds ze1' ik alles Klaar Eerst met schuld gevoelens maar als ie niet uiti gerust bpnt mopper ie eerdf °n dat Dederfi de sfeer al voor» dat de dag goed en wel beeiiii Alles gaa' voorbeeldig, ze lezd ook lit nel Dagboek en koma, zelden te laat op school. Mijl man hoef' ook niet zo vrow weg, we ontbijten al AOW-ers." 11

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 16