ARGENTINIË
m m
m r' if
m s m m m
Wasdag
WAT ZIJN DIA
ZATERDAG 5 OKTOBER 1968
Naar mijn mening worden in
lederland maar weinig verzame-
lars gevonden, die de postzegels
an de Zuid-Amerikaanse landen
landenverzameling verkozen
ebben. Is het daarom dat men
tdelaren, uit wier winkels men
daan en volbeladen met
uid-Amerikaanse zegels, post-
is of gestempeld, wandelen kan,
ons land maar nauwelijks kan
inden?
Een van de landen, dat regel-
jatig interessante bijdragen le-
:ert is Argentinië. Bovendien
aan de Argentijnse zegels van
laatste tien tot vijftien jaar in
catalogus nauwelijks hoger
enoteerd dan enkele dubbeltjes
enkele kwartjes. Ik wilde u
eze week attent maken op zes
lieuwe Argentijnse uitgiften.
De eerste betreft geneeskunde,
erepresenteerd door de arts
luillermo Rawson en het naar
hem genoemde ziekenhuis van
Buenos Aires. Het werd honderd
jaar geleden eigenlijk als mili
tair hospitaal opgericht. In de ja
ren negentig werd het gebouw op
initiatief van de gemeente in ec-n
burgerziekenhuis veranderd. Een
verbouwing in 1924 veranderde
het ziekenhuis in het modernste
van heel Zuid-Amerika. Thans
telt het 1300 bedden.
Dan volgt een postzegel gewijd
aan een voorloper van Sir Fran
cis Chichester, de Argentijn Vilo
Dumas (1900-1965). Het is dit jaar
25 jaar geleden dat Dumas met
zijn Legh II van nog geen tien
meter een wereldreis maakte van
west naar oost. Radioverbindin
gen konden hem toen nog maar
nauwelijks loodsen. Hij zeilde
langs de gevaarlijke Kaap Hoorn
en nam de zeeweg langs de
storm gebieden, de zogenoemde
„brullende veertigers".
In 1963 werd een campagne
voor verkeersveiligheid georga
niseerd en ging men „klaar-over-
tjes" inschakelen. Op de zegels
staan de „verkeersbrigadiertjes"
afgebeeld.
Een andere zegel herinnert aan
de bloedige slag van Maipü op 5
april 1818. Het was generaal San
Martin, die bij die gelegenheid
definitief een einde maakte aan
de heerschappij van Spanje in
Amerika.
Een zegel van 20 pesos is ge
wijd aan dr. Osvaldo Magnasco
(1864-1920). Magnasco, geboren
uit Italiaanse ouders, beëindigde
in 1881 in Buenos Aires zijn
rechtenstudies en heeft zijn land
als jurist aan de balie, aan de
hogeschool en als minister /an
justitie grote diensten verleend.
De laatste postzegels danken
we aan de hand-over-hand toe- door kinderen georganiseerd,
nemende mode kinderen ontwer- waarvan hier de resultaten van
pen voor postzegels te laten ma- Patricia Lynch (5 jaar) met „de
ken. Argentinië heeft in 1967 op verjaardag van oma" en van Ed-
initiatief van PTT en de Nationa- gardo Gómez (9 jaar) met „de
le Opvoedingsraad een wedstrijd zee".
in het ontwerpen van postzegels J. J. M. KIGGEN
De dambond staat voor een be-
angrijk besluit. Vandaag valt de be-
lissing over het instellen van een
londsbureau.
Vooruitzichten op een meerder-
eidsbeslissing lijken aanwezig. De
raag is echter welke prijs daarvoor
loet worden betaald in de vorm van
en tijdelijke? teruggang van het le-
lental. Niet overal in den lande over-
ieerst het wedstrijdelement. Vooral in
leine gemeenschappen is het dammen
reelal nog ontspanning. Men maakt
ich niet druk om kampioenschappen,
lestudering van de theorie en de wil
m hoger te stijgen op de ladder. Dat
oudt tevens in, dat men slechts een
ering bedrag per jaar over heeft
oor de landelijke organisatie. Het ge-
leenschapsgevoel en de wens om mee
helpen het dammen te oe vorderen
ijn nog niet in voldoende mate ont-
rikkelt.
Toch is het noodzakelijk, omdat van-
laag de dag geen enkele organisatie
lie „bij" wil blijven zonder een bonds-
lureau kan werken.
Bestuurders zijn mensen die veelal
het dagelijks leven ook een leiding-
levende functie hebben. Hoe hoger zij
ip de maatschappelijke ladder stijgen
10e minder tijd er 'beschikbaar blijft
de lopende zaken te behandelen,
37 Baat staan om nieuwe taken te enta-
1 "neren.
Het zou te betreuren zijn indien de
lezonde ontwikkeling van de laatste
jaren niet kan worden benut voor
verdere uitbouw.
De denksporten beginnen einde-
.ijk wat meer erkenning van over
heidswege te verkrijgen. In cle dam-
j wereld zelf gonst het van activiteiten.
Hei bondsbestuur beseft beseft dot de
>cb I „roaisa" niet voor alle kosten dekking
ele I
kan geven en laat de direct belang
hebbenden sinds enige tijd zelf ook
meebetalen aan hun wedstrijden. Op
deze wijze wordt een synthese ge
schapen tussen de „topsport" die het
aanzien bepaalt en de „massa" die on
ontbeerlijk is om de bond de nodige
ruggesteun te geven.
Hopelijk zullen de afgevaardigden
van de randprovincles die het het
moeilijkst hebben naast v/jjsheid,
tact en geloof in eigen zaak ook de
moed hebben te kiezen voor een ont
wikkeling die naar boven gaat.
Uit een vluggertje:
zwart: 5, 12. 13 14. 19, 20. 24. 27
37—32 1
32—27
28x 8
38—32
32—28
28—22
29—23 I
30x19
25x 5
22—18
I, 30, 33. 35. 37, 38
27—31 of
31x22
13x 2
2— 8
8—12
5—10
19x39 of
14x23
23—29 of
Correspondentie voor deze rubriek
te richten aan de heer A. J. Ivens,
Frankenslag 69, Den Haag.
47
Zwart aan zet vervolgde met 1117.
Verboden was 2127
wegens 2924 18x20
30—24 20x29
40—34 29x49
43—39 49x32
37x10 1
H. Rotteveel
F. C. II. Ivens
J
il '9
IS W e
ajOLl
Cs' B
111 111 B II 8
ei m mj.
i i g i i
'Z S G' m
e i mm
s 1
müsHbTsia
v.w.
Jjrayi
zwart: 8. 9. 13, 17, 28, 36, 40
wit: 24, 27. 29 31. 37, 39 50
Wit speelt en wint.
KatMttka Larmoy
212
Freek gevoelde zijn vader nabij in alles wat .le Liefde
hem zien deed in de natuur en in zijn eigen geestesleven.
Over de donkere zee lag van ver nog vaag een rode
breking van het duister. Ginds was de zon gedaald.
Een weerschijn vpn de eeuwige Vlammenkunst, dacht
Freek en glimlachte.
Achterover lag hij, hij deed zijn ogen toe.
Een oneindige moeheid vermengde zich krampend met de
pijn in zijn lichaam, maar het was als iets, dat hem niet
raakte, nu niet raakte, nu er zulk klaar Licht door de
duisternis scheen.
Licht? Hier al?...
Gisteren begon ik aan een schema voor mijn boek. Ik
durfde niet, ik was bang ook hier mijzelf te zullen zoeken,
mijn eigen ik, zoals ik vroeger steeds mijzelf heb gezocht,».
Het is niet zo, dat weet ik nu. Ik heb verloren om wéér
te vinden. Al was het laat voor ik die les heb geleerd. En nu
is alles op raadselachtige wijze goed geworden. Vader, je
hebt gelijk gehad....
Freek, alleen In de avond op zijn ligstoel voor het venster,
zag plotseling weer de rit in de auto, de lichtjes in de
huizen, een trein, die over het viaduct voorbij denderde, weg
in de nacht, de stad; de mensen, wier aanwezigheid hij zo
sterk had gevoeld, dat zij hem ontroerde. De avondhemel,
die zich naar de nacht boog, het duister, dat stilaan voor
waarts sloop....
En de droom van het leven, het oneindige lieve leven, en
de alomme wenking van de zoete dood.
Nog niet....
Nee, nog niet. Mensen, eerst de mensen, de dieren, de
mens, de mensen.... De velerlei zoekers naar één Zaligheid.
Groten en kleinen, gretig grijpenden en stil beschroomden,
maar allen doorwond van één liefde om te leven, allen met
één roep om Licht bezieldAllen?Nu goed, vélen. Wat
doet het ertoe als je toch éllen niet bereiken kunt.
De grote Taak: Licht te ontsteken in het duister, waarach
tig mens met de mensen te zijn.
En de kleine taak. Alle dag weer anders, elke dag en elk
uur een nieuwe bereidwilligheid. En plotseling werd hem
zeer duidelijk iets opgelegd.
Moeder moet verzoend worden met Wegen. Help hem,
God, ik heb zijn eenzaamheid gezien, die is verschrikkelijk
en niet te dragen. Ik geloof, dat ik er onder bezwijken zou.
Wij kunnen ze beiden vragen met... Kerstmis bijvoorbeeld,
of als het kan nog eerder. Niet om die bestralingen, maar
omdat het zo door het leven zelf wordt geleid.
Ik moet vertrouwen hebben, ook in mijn eigen goede
bedoelingen.
Achterover lag Freek, zijn ogen gesloten, zijn adem ging
licht. Drie personen waren er eigenlijk tot nu toe in zijn
leven geweest: Noldie, zijn vader én zijn stiefvader, toch
ontegenzeggelijk, al zag hij die laatste nauwelijks als een
mens.
Het was hem bijna of twee beelden in elkaar begonnen te
vervloeien, dat wat hij érg slecht en bij uitstek goed had
genoemd....
Vader, fluisterde hij in de stilte, ben je nu tevre
den?.... Is het.... zo goed?...
En in hem kwam het antwoord, dat geen menselijke stem
en geen gehoor behoefde Wie zalig is, antwoordt met zalig
heid.
Noldie was naar boven gegaan, maar zij kwam weer terug
bij tante Lida in de keuken.
(Wordt vervolgd)
int
VOOR DE JEUGD VOOR DE JEUGD
VOOR DE JEUGD
VOOR DE JEUGD VOOR DE JEUGD
VOOR DE JEUGD
VOOR;?
KRUISWOORD-PUZZEL
Hor.: 1. hoop, 6. schermbloemige plant, 12. oud Iers alfabet, 14.
soort van hond, 16. voegwoord (Fr.), 18. bijwoord, 19. optelling,
21. bijwoord, 22. muzieknoot, 23. klein schaaldier, 26. stad in N.H.,
29. hol, 30. plaats in Utrecht, 32. nauwe, 33. voegwoord, 34. maan
stand, 36. zoen, 37. per expresse (afk.), 38. voegwoord, 39. de twaalf
machtige goden der Germanen, 41. plaats in Drente, 43. telwoord,
44. rechtsgeldig, 45. maanstand, 47. jongensnaam, 49. zoon van Ja
cob, 52. voegwoord (Fr.), 54. bekende afkorting, 55. boom, 57. deel
van een ontkenning (Fr.), 58. voedsel, 59. niet gevuld, 61. zichtbare
voorstelling, 63. ontgonnen land, 65. gunstig gezind, 67. zedig, 69.
bijwoord, 70. muzieknoot, 71. ligplaats voor schepen, 73. en omstre
ken (afk.), 74. deel van het jaar (afk.), 75. afstammeling, 77. rode
spaanse wijn, 79. gegraven waterweg, 80. Nederl. schilder.
Vert.: 2. meisjesnaam, 3. vertegenwoordigster, 4. vreemde munt,
5. emeritus (afk.), 7. bekende afkorting, 8. soort van kraai, 9. Ne
derl. schilder, 10. boom, 11. onderste molensteen, 13. muzieknoot, 15.
toestel tot het geven van geluidsignalen, 17. zijtak Garonne, 19. teug,
20. turkse tarwe, 22. vertelling, 24. radio omroep (afk.), 25. tel
woord, 27. maanstand, 28. meisjesnaam, 31. koperen stiftje met
platte kop, 35. tandeloze kaak, 37. land in Europa, 39. berg, 40. door
weekt, 41. troefkaart, 42. lopend touw tot het inkorten der zeilen,
46. Europeanen, 48. plaats in N.Brab. 50. verdrag, 51. rangtelwoord,
53. zwak, 55. zwemvogel, 56. plaats, 58. plaats in N.H., 60. voegwoord,
61. scheik. element (afk.), 62. lidwoord, 64. bekende afkorting, 66.
hoffeest, 68. tocht, uitstap, 72. rund, 75. scheik. element (afk.), 76.
gebod, 77. voorzetsel, 78. als, 75. vert.
Po„ 5. brio, 6. gaar, 7. es, 8. Po,
9. Ede, 10. lens, 11. smaad, 13.
om, 15. L.S., 17. regel, 19. Anton,
21. den, 22. beker, 25. eer, 26.
Sedan, 28. deren, 29. iet, 32. nep,
33. Davos, 35. gel, 37. opper, 39.
dar, 41. kille, 43. Alida, 45. liter,
46. sop, 47. mis, 49. omega, 50.
Fin, 51. nat, 53. repel, 56. ode,
57. eigen, 58. enkel,. 60. sijs, 62.
ketel, 64. ent, 65. teler, 67. horst,
68. leg, 70. rek, 72. imker, 74. rob,
77. Eire, 79. tink, 80. pels, 82.
idee, 84. pon, 85. To, 86. re, 87.
Ate, 89. si, 90. de, 92. Aa, 93. sm.
INZENDINGEN
Inzendingen worden voor don
derdag a.s. op ons bureau ver
wacht. Oplossingen mogen
uitsluitend op een briefkaart
worden geschreven. In de linker
bovenhoek vermelden: „Puzzel
oplossing". Er zijn drie prijzen:
een van 10,- en twee van 5,-.
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
Hor.: 1. klomp, 5. big, 7. Em-
pel, 11. soes, 12. oor, 14. als, 16.
Oder, 18. mes, 20. Midas, 23. ene,
24. at, 25. Ens, 27. oer, 28. dei, 30.
sg, 31. keten, 33. deken, 34. dg,
36. rodeo, 38. baret, 39. dl, 40. e.k.,
42. nappa, 44. ver, 45. la, 46.
slim, 48. ploon, 50. firn, 52. lik,
53. Reims, 54. kit, 55. pols, 57.
Eerde, 59. nest, 61. de, 62. kip,
63. agent, 66. rij, 67. hé, 68. leges,
69. anker, 71. si, 73. netel, 75. te
len, 76. re, 78. gen, 79. top, 81.
lek, 82. ik, 83. sip, 85. Tiber, 87.
adé, 88. tros, 90. Don, 91. Lea,
93. ster, 94. enige, 95. kus, 96.
armee.
Vert.: 1. koet, 2. les, 3. os, 4.
JARIGEN
Lang zullen ze leven!!!!
Heieen Boelens, Marijke de
Groot, Anja v. d. Meer, Martijn-
tje Versteeg en Peter Westein
van harte gefeliciteerd met jullie
verjaardag van de nichten en ne
ven.
Dag nichten en neven,
Hoe maken jullie het allemaal
Oef, zijn jullie deze week ook zo
natgeregend Tante Jos wel
hoor! Brrrr, het leek echt wel
winter.
Deze week waren er ook
meisjes en jongens die vroegen
ei of ze een nichtje of neefje mogen
Jworden. Natuurlijk! Hoe meer
ïlen, hoe meer vreugd,
tullie schrijft maar een lange
[m gezellige brief. Al je beleve-
pen je maar op. Leuk
Terugschrijven gaat na-
iuurlijk niet. Daarom begint ons
hoekje met een brief van tante
Jos aan jullie allemaal.
Er waren ook meisjes en jon
gens die hun brief begonnen met:
„beste meneer". Tante Jos is toch
geen meneer? Hoe komen jullie
daar nou bij? Niet meer doen
hoor!
Veel nichten en neven schre
ven dat ze een nieuwe mantel,
jas of iets anders hebben gekre
gen. Geweldig, wat zullen we
[deftig zijn met zoveel moois.
Echte boffers zijn jullie.
Verleden week is er een echte
Istorende fout in ons hoekje
ilopen. Hebben jullie het ge
ien Er stond: „Wat jammer dat
lij (die vrije dag) heerlijk in het
vater viel. Dat is natuurlijk he
emaal fout. Tante Jos vond het
lelemaal niet heerlijk voor jullie
dat er juist op die dag zoveel
water naar beneden kwam. Er
moest staan: „letterlijk in het
RAADSEL
Meisjes en jongens, hieronder
zien jullie drie namen staan. Als
jullie de letters goed op z'n
plaats schrijven kom ter een be
roep tevoorschijn. Elke naam is
dus een beroep. Doe je best maar!
B. Roe
T. Megronan
W. Drijzoener
Lineke Alblas stuurde het vol
gende versje in.
Mevrouwtje Muis,
Wast alles thuis.
De hemdjes en de sokjes,
De bloesjes en de rokjes.
En zet dan alles in de bleek.
Dat doet ze elke week.
Iedereen helpt wat hij kan,
Behalve kleine snorreman.
Hij slaapt en droomt van
kaas
Van spek en speculaas! i
Wij zeggen weieens: „Wat
een ouwe brik." Weten jullie
wel wat een brik is? Het is de
naam van een klein zeilschip
met twee masten. Vroeger
toen er nog zeilschepen wer
den gebouwd kwamen zij veel
voor. Nu niet meer.
a*****#*#*#***#*#
Oplossing dierennamen.
uil, slangen, aal en koe.
PUZZELOPLOSSING
Horizontaal (dat is van links
naar rechts) lezen we: huis, pot
lood, giraffe, ring, eierdop, aap
en driehoek.
Vertikaal (van boven naar be
neden) staat er: oog, uil, stoof,
beer, knoop, draak, pet en pak.
Het zijn de bekende klokjes,
die in de Grote of St. Bavokerk
te Haarlem hangen. Zij laten hun
vriendelijke tonen klinken over
de stad.
Waarom heten ze eigenlijk Da-
miaatjes?
Hier komt het verhaal:
In 1217 nam Graaf Willem 1
van Holland deel aan een
kruistocht Hij vocht mee in de
strijd tegen de Arabieren bij het
beleg van Damiëtte (1219). Vroe
ger heette het Damiate. Het is
een plaats in Egypte in de Delta
van de Nijl. De stad werd door
de kruisvaarders veroverd en
graaf Willem nam als aandenken
aan deze overwinning een paar
klokjes mee. Toen hij in Holland
was aangekomen kreeg de stad
Haarlem de mooie klokjes.
Maar... jammer genoeg zijn de
klokjes verloren gegaan. De te
genwoordige damiaatjes zijn door
een koperslager in Haarlem in de
zestiende eeuw gemaakt. Zij wer
den aan de kerk geschonken ter
herinnering aan de tocht naar
Damiate.
Hebben jullie ook al zulke mooie kastanjes gezocht zoals deze jongens
en meisjes doen?
water viel." De zetter heeft er
maar een potje van gemaakt
hoor!
Uit de brieven begrijp ik wel
dat jullie het allemaal een lief
broertje vinden van de kleine
prins Willem Alexander. Prach
tig! Hij heeft nu in ieder geval
een speelkameraadje.
Meisjes en jongens we zetten
er een punt achter, anders wordt
de brief veel te lang.Volgende
week gaan we weer verder met
ons babbeltje.
Lineke Alblas stuurde het
volgende versje in.
HET VERLOREN SCHOENTJE
Ik heb mijn schoentje verloren,
Nu loop ik op één schoen naar
huis.
Daar krijg ik wat te horen!
Misschien is mijn moeder niet
thuis
Ik kwam een kikker tegen,
Die vroeg: „Waarom loop je zo
raar?"
Ik werd een beetje verlegen
En hield m'n mond daarom maar.
En hield daarom m'n mond maar.
De vader van Christine leest
voor uit de kinderby bel. Het
gaat over de schaapjes van de
Here Jezus.
Christine (4) vraagt aan haar
vader wat dat zijn. Hij zegt: „jy
bent ook zo'n schaapje."
Christine antwoordt hierop
„Hoe kan dat nu, ik heb toch
geen vier poten?"
Een hond begon te blaffen,
En vroeg: „Waar is je schoen?
Ik zei: ,Je moet me niet straffen,
TANTE JOS Ik kan er toch niets aan doen!"
Amsterdam die grote stad,
is gebouwd op palen,
Als die stad eens omviel
Wie zou dat betalen
Lappie Loep en de pruikebollen
60.) „We gaan kammetjes verkopen", zei Lappie na een
ij stilte. Jonas haalde zijn schouders op. „Wat moeten we
daar nu weer mee?" Lappie ging op het bed zitten „Nou",
zei hij, „de mensen krijgen nu mooie haren, als de kapper
het gefatsoeneerd heeft natuurlijk. Al die mensen hebben
daar toch kammen bij nodig? „Natuurlijk!" riep Jonas
uit. „Je wordt al een knappe marskramer. „Kijk, zulke
plannen heb ik nou ook altijd. Dat is de kunst om iets
groots te bereiken, precies op het juiste moment een
handel bedenken, juist Lappie. je bent een goede leerling,
maar..." „Kom, laten we op weg gaan, Jonas, voor praten
hebben we nu geen tijd", viel Lappie hem in de rede. En
zo gingen Jonas en Lappie met hun marsen, gevuld met
kammetjes, naar de bushalte, waar zich al tientallen
mensen opgesteld hadden om vervoerd te worden...
Prijswinnaars puzzel.
De prijzen krijgen
thuisgestuurd Mieke Eikelen
boom Schipluiden en Gerda Kra
nenburg Alphen aan de Rijn.
Jullie zult u?el den
ken: „wat moeten we
hier nu van maken."
Het is allemaal héél
gemakkelijk. Op de te
kening zie je vier- en
driekantige hokjes.
Nu is het de bedoe
ling dat we de vierkan
tige hokjes een kleurtje
geven. Je mag ze alle
maal zwart maken, je
mag ze ook een mooi
kleurtje geven als je dat
mooier vindt. De oplos
sing moet worden inge
zonden voor dinsdag 8
oktober.
Ir: -
Lydia Schut maakte deze mooie
tekening voor ons.
1035: Tjerk Hinze Bon-
kema begaf zich naar de
trap, die de commando
brug met het vliegdek ver
bond, en zette daar een
keel op van jewelste. Zijn
voor een landrot onver
staanbare kreten bleken
echter heel begrijpelijk te
zijn voor de geoefende
manschappen, die op het
vliegdek stonden. En nu
wordt ook duidelijk, waar
om daar slechts één vlieg
tuigje was opgesteld. De
motor daarvan draaide al
en het toestel was geheel
startklaar. Ja ja, Bulbac
de hefschroefvlieger had
buiten de waard gerekend
en dat zou hij nu héél
gauw merken. Het gereedstaande vliegtuigje was namelijk een fel jagertje,
dat gevlogen werd door de ervaren piloot, Tino Dargati, wiens vader een
bekende ijssalon te Gravendrecht dreef. Vermoedelijk was Tino juist daarom
zo'n ijskoude vlieger. Daar gingen de motoren nóg sneller draaien en raasde
het jagertje al over het vliegdek, doch eenmaal los van de Dorus Kaaiman
steeg het pijlsnel omhoog tot ver boven Bulbac's helikopter. „Moet je dat
zien," grinnikte Bulbac. „Het zijn nog aardige vliegers ook, die landgenoten
van je. Wat zou hij van plan zijn met dat ding?" Maar smid je Verholen be
greep, dat het bittere ernst was. „Er lijkt me weinig reden om te lachen,
Bulbac," zei hy. „Die vlieger heeft het op óns gemunt. Let maar eens op.
Smidje Verholen en de Knap-Mutator
Asjeblief, daar komt-ie al naar beneden. Hij stort zich op ons als een roof
vogel op zyn prooi „Ma maar dat is verb boden zei Bulbac
nog, wat voorlopig zijn laatste verstaanbare woord was, want daar ratelden
al een paar welgemikte waarschuwingsschoten. Met dodelijke precisie had
Tino Dargati geschoten, precies door de ruiten van de helikopter. „Oei! Het
tocht hier! Wat moet ik doen?" brulde Bulbac onthutst, terwijl de glasscher
ven hem om de flaporen vlogen. „Je kunt maar één ding doen!" riep de
smid. „En dat is landen op het dek van de Dorus Kaaiman!"
iiii
