ii\ lev rouw Wijling jaar aan de vijftig harington Commentaar "Waar met die ouwe troep naar toe" ie ine Gewest Leden gewestraad en hun kleur Raadslid wil ook in Leiden koopavond ubilaresse op het drie-oktoberfeest Leias Vies DAMESBEURS Ds. P. Kloek in 3-oktoberdienst Koopavond 1 551 I 55 Eénriehtingverkeer Nieuwe Beestenmarkt A BCDEFGHIJ K|T]M NOPQRSTUVWXYZ' DE, LEIDSE COURANT ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1968 k IIDEN .Jk ben al geabonneerd op een krant, mijnheer. Ik heb IIeen mijn AOW en daar moet ik et mee doen. Ziet u, anders had het wel gedaan, hoor." Terwijl aar dochter besluiteloos en wat trveus haar ogen afwisselend icht op de deur en haar moeder, taat achterin de gang mevrouw L. V\jling-Oudshoorn. Klein, ook al en we dan alleen maar haar )fd om de huiskamerdeur. Onze omst beoogt echter geenszins de terskring uit te breiden. Me- rouw Wijling zal tijdens het 3- ctober-festijn voor de 50e maal iring en wittebrood aan de oroegkomers" meegeven. Als we mm iar dat vertellen toont ze direct tri van haar typerende eigen happen: haar gastvrijheid. De tur zwaait open. >rAch, Iaat mijn eer toch verder komen. Let u roep iaar niet op de rommel. Er is net L vei in zuster geweest van de trom pa isedienst. Verleden jaar heb ik o n operatie gehad. Ik had ver \opte bloedvaten, ziet u. Even ker oor drie oktober zou ik geholpen gew oeten worden. Maar ik wilde uit- tien, ik wilde 's morgens er bij anafjn. i)ai heb ik toen mooi gepres- erd. Ik had verschrikkelijk veel 1 °P i>n. De dokter vond het niet goed n jt ik door bleef lopen, maar ik tte door. Niemand heeft het ge- bel eten. Daarna pas, toen vertelde het. Wat stonden ze te kijken'. Svob 'aar enfin, sindsdien heb ik cek eeds controle. Vandaar dat ik nu „gele op in mijn kamerjas loop." Thou T 7 onts at mevrouw Wijling een gebo ren en getogen Leidse is, lijdt vert een twijfel. Het accent is, zonder erf_clwt dit hinderlijk is, duidelijk Even Leids doet de in- Dj chting van de kamer aan, een van verl t twee kamers in een straat, die oi et gehele jaar door gewag lijkt te ebben gemaakt van het jubileum. i deze Drie October-straat, waar \evrouw Wijling al 53 jaar woont, eeft zij haar aandeelingericht iet vele attributen die al even- 'er het 3-oktoberfeest dichterbij ons 1 iken te brengen. Een parkietje 'oor mipleteert met zijn vrolijke ge- aaml tit het geheel. Mevrouw Wijling, •vaat het donker van de gang zo op wij t eerite gezicht een wat gebrek- naa Q oud vrouwtje, doet niet ver- dat zij al 77 is. Vlot en jauwkeurig diept zij haar ervarin- heFn "it haar geheugen op. En dat ten. Vn er nogal wat. hou< aten niet 'evrouw Wijling, die een zorge loze toekomst voor het grijpen ^jtheen te hebben, koos voor een nze tnvoudig, soms zelfs arm bestaan. toorn T verhual doet een beetje on- geloofwaardig aan. Zoiets als een eo iro°kje, maar de foto's die zij er s y haalt sluiten deze twijfel uit. let toestoppen van voedsel en an- ere nodige dingen aan anderen iidde dan ook vijftig jaar geleden i het Eigenlijk heb ik het al veel lan- :hte 1 er gedaan") tot haar inlijving bij 1 veriiet „Uitdeelstersgilde". Er waren verners' vier dametjes. Daarbij was lVn schoonmoeder. Dan praat ik ver meer dan 50 jaar geleden. Die err'"-® naar Amerika. Zegt ze tegen van lÜ; ,Meid, kan jij het niet doen?" )ie zware tonnen, dat ging niet en, v ieerDus ik wilde het wel doen. schaamde me eigenlijk wel een var eetje voor mijn familie, maar die rme stumper ds moesten toch ook eholpen worden. Dus ik deed het. e vond het wel een vies baantje, 'en dag tevoren moest je die ton en leeg overzetten. De haringen toest je tellen en dan in ds tonnen oen. De vereniging moest immers neten hoeveel haringen er waren, r waren toen nog niet veel men- jeluk en; 600 ongeveer. Dat is nu alle- i imaal niet meer. De mensen kun- een en ze nu zo opeten. Haring in de toe 'eke! hebben ze niet meer. En hoe vliej oas het in die tijd? Men had het hetg iet al te breed. Overal was armoe. leen! 'r ging heel wat in mij om, toen ik een 'ie mensen zag komen. Ik had het ekaai Itijd gced gehad. Als er dan een an je vroeg: „Juf heb je misschien iog een broodje of sn harinkje?" lan gaf ik ze er een. Ik kon ze niet oegsturen. Eigenlijk mocht ik het liet. Er werd scherp op gelet. Het oerd dan ook al gauw: „Bij die ,v moe moet je wezen. Die geeft je en paar harinkies meer." Ach en 'daar üat 0eeft het eigenlijk ook? Ei 58 leef altijd wat over. Er komen ^Dok mensen naar je toe die zeggen: Mier mevrouw neemt u die ha- ■Jingen. Ik houd er niet van. Ik et oipind ze u'es- Voor de traditie BOUW ZELF met PLASTIC STENEN, die IEDEREEN KAN HANTEREN t/m 1 okt. HOUTRUST DEN HAAQ kwam ik ze halen." Het bestuur ontging het niet dat ik soms ha ringen extra meegaf. De heren zeiden tegen mij: „Ze gooien ze toch in de gracht." Maar ik heb toen gezegd: „De burgemeester krijgt de haring schoon en wel op de schaal, maar de mensen moeten 'm zo eten. Dat heb ik gelukkig weten te veranderen." Afkeer? f~hngeveer 6500 personen zullen in de vroege morgen van 3 okto ber (7.30 uur) in het Waaggebouw haring en wittebrood komen afha len. De eerste zal weer voor bur gemeester v d Willigen zijn. 3500 Broden en 13.000 haringen is een grote hoeveelheid en stellig dan ook geen teruggang zoals gevreesd van de feestviering nog steeds in werd. Leiden houdt dit onderdeel ere. Niet zoals vroeger maar al leen om de traditie. „Er is een dieptepunt geweest. Toen ieder een het goed kreeg, goed te eten had, vonden ze het niet nodig meer. Het aantal inschrijvers daalde, maar daarna is het toch weer opwaarts gegaan. Of die tra ditie nog lang stand zal houden? De jongeren voelen er niet zo veel voor. Ik zie ze weinig. Je hoort wel dat ze er een afkeer van heb ben. Er zal dus wat gedaan moeten worden als het straks begint af te zakken. Of dit onderdeel zal ver dwijnen? Ik hoop het niet. Ik heb horen zeggen dat de mensen dit jaar maar een half broodje krij gen. Als dat zo zou zijn, is het gebeurd. De mensen gaan toch niet daarvoor helemaal naar de Waag? Er wordt genoeg geld over de balk gegooid. Willen ze deze traditie handhaven, dan zullen er er eer der iets bij dan er af moeten doen". Mevrouw Wijling vertelt het sap pig. Vermoeidheid valt helemaal niet te bespeuren, ook al draait de klok al voor de derde maal rond. Zij maakt de indruk nog veel van plan te zijn. Ze is er in ieder geval nog vitaal genoeg voor. Het ver haal over 3 oktober onderbreekt ze telkens even. De oorlogsjaren hebben een onuitwisbaar stempel op haar leven gedrukt. Trofeeën rTerwijl de tafel al vol ligt met foto's en verslagen van de ha- LEIDEN Het raadslid J. Lijten (KVP) heef thet college schriftelijk gevraagd te bevorderen, dat ook in Leiden een koopavond wordt in gevoerd, eventueel gedurende een jaar als proef. Hij herinnert eraan, dat al in vele gemeenten een dergelijke koop avond bestaat, wat volgens hem „ten nutte strekt van het winkelende pu bliek en van de winkels. LEIDEN Ds. P. Kloek hoopt dit jaar voor te gaan in de Drieoktober- dienst. Deze wordt op die dag om half elf in de Pieterskerk gehou den. ring-uitC.elerij wordt een volgende doos tevoorschijn gehaald. „Tro feeën van de vijand" zou er op kunnen staan. Het zijn houten blokjes, die deel uitmaken van een grote maquette, voorstellende het kustgebied van Leiden. In 1943 iverden de Duitsers deze bijzonder belangrijke gegevens van Holland ontfutseld. Door mevrouw Wijling, die zich in die dagen verdienste lijk maakte als verzetsvrouw. Al deze kostbare attributen, die er mede toe leidden dat Leiden be houden bleef en dat de Duitsers zich te pletter liepen op hun eigen mijnen zullen binnenkort te be- zichtigén zijn in het Anne Frank huis te Amsterdam. Vijftig jaar haringuitdeelster. Een baantje, waaraan een kleine tege moetkoming van het 3-oktoberbe- stuur is verbonden. Een traditie, die ongeveer 87 jaar geleden be gon, herinnert aan de glorieuze in tocht van de Geuzen. Nu, bijna 400 jaar later, verstrekt men nog al tijd dit echt Hollandse voedsel aan ieder die maar komen wil. Wordt er nog overal hutspot ge geten. Niet alleen in Nederland, maar ook ver daarbuiten. De regeling „gewest Leiden' is nu in alle openbaarheid op gang gekomen met de gisteravond ge houden eerste vergadering van de gewestraad. Een vergadering, die veel belangstelling genoot van on der anderen de gemeenteraadsle den van de tien deelnemende ge meenten. De start was louter for meel: een openingsrede en het kiezen van een dagelijks bestuur. Bij dat tweede agendapunt kwam naarvoren, dat in elk geval een deel van de gewestraad ge porteerd blijkt te zijn voor een zekere politieke fractie vorming, over de gemeentegrenzen heen dus. Misschien dat daardoor de zaken die in komende vijf jaar in de gewestraad aan de orde ko men, op de meest gemeenschappe lijke manier zullen worden bena derd en dat dit een wapen zal zijn tegen bekrompen chauvinisme. De praktijk zal het leren. Overigens komt het ons niet als zo heel erg belangrijk voor hoe de „opstelling" is. Van positieve bete kenis is, dat alle deelnemende ge meenten, detailkritiek daargela ten, het fiat van de onderscheide ne gemeenteraden hebben gekre gen om tot deze gewestregeling toe te treden. Het is een regeling, die zich nog moet ontwikkelen en die moet uit groeien tot een voor alle betrok kenen aanvaardbare vorm. Dat zal alleen kunnen als alle gewest raadsleden volledig open staan voor eikaars problemen die vaak ook gemeenschappelijke proble men zullen blijken te zijn. Een heel gewest met voorlopig tien en straks misschien nog meer gemeenten kan daar wel bij va ren. XJET gemeenteraadslid Lijten wil een koopavond in Leiden. Hij heeft B en W gevraagd dat te be vorderen. Wy ondersteunen deze ge dachte. Er zijn overal in den lande koopavonden en de ervaringen daar mee zijn niet van dien aard dat men zou kunnen zeggen: in Leiden be slist niet. Het is toch te proberen. Leiden is dat ook min of meer ver plicht aan zijn centrumpositie, waarop het in andere gevallen graag prat gaat. Het raakt meer achterp naarmate de koopavonden in de om geving toenemen. In Voorschoten en Alphen aan den Rijn bv. is er al een. Men wil er daar niet meer van af. Er zullen wel weerstanden zijn, LEIDEN Hieronder volgen de namen van de gewestraadsleden, alsmede de vermelding van hun po litieke kleur. Voor het geval men tot het samenstellen van intergemeente lijke politieke fracties mocht ko men, kan deze „kleur" van belang worden. Katwijk: burgemeester A G Ver meulen, P Jaapies (Gem bel), K v d Me- (SGP). A Prink (CH). Leiden: burg. mr. G C v d Willi gen, Mv Aken (PvdA), W G den Dubbelden (PvdA), J C J Lam- bermont (KVP). K F de Bree (id), mevr mr I GeelkerkenBrusse (prot chr), dr J P Frans (PSP). W J Pompe (Noodraad). mevr J M v d Blom—Vijlbrief (CPN). Leiderdorp: burg. vac., waarne mer C Meerburg, drs G H van 't Klooster (KVP), J Nievaart (PvdA). Oegstgeest: burg. jhr. T A J v Eysinga, drs J W de Graaf (PvdA), C Kamsteeg (prot chr). Ook hier blauwe zone LEIDEN In de komende week wordt eenrichtingverkeer ingesteld langs de huizen aan de Nieuwe Beestenmarkt in de richting van de Steenstraat met een vervangende route over het parkeerterrein van Steenstraat naar Turfmarktbrug; het tussenliggende parkeerterrein wordt blauwe zone. Het aanbrengen van de markering voor 42 parkeervakken nabij de Boerhaavezalen (Lange Agnie- tenstraat). het markeren van „langs-parkeerruimte" aan de Turf markt en het instellen van eenrich tingverkeer in de Caeciliastraat in de richting van de Turfmarkt met een stopverbod voor de oneven zijde worden eveneens volgende week uit gevoerd. Men denkt hiermee voor 3 oktober gereed te zijn. Voor de Vrouwenkerkkoorstraat is éénrichtingverkeer ingesteld van de Haarlemmerstraat af tot aan het Vrouwenkerkhof. maar de winkeliers dienen ook te bedenken, dat een koopavond lang zamerhand gerekend kan worden tot het servicepakket aan de klant. En van de klanten moeten zij het toch hebben. Het betekent voor Leiden bovendien een gezellige, levendige avond. En dat kan Leiden best ge bruiken. Rijnsburg: burg. B H Koomana, P Paauw (AR). Valkenburg: burg. M A v d Have, Jvd Meij (CHU). Voorschoten: burg. L de Kool, drs A F v d Laan (weth.) (KVP), dr P S Pels (PvdA). Warmond: burg. drs F K Lange- meijer, G J v d Kroft (KVP). YVassenaar: burg. mr W J Geert- sema, C E v d Berg (KVP), mr dr W F v Gunsteren (prot chr), mr A v Vuure (VVD). Zoeterwoude: burg. J A Detiners, J Bosman (vrije lijst). Uit binnenstad verdwenen negentig borden LEIDEN Zoals bekend is op een oor na in de eerste uitvoeringsfase van de nota „Verkeerszaken bin nenstad" gevild. Dit betreft het ge bied tussen Nieuwe Rijn Markt- route Rapenburg Langebrug en Steenschuur. Alleen het trottoir langs de waterkant van de Visch- markt moet (komende week) nog worden aangelegd. Belangrijke winst is geboekt met het „rooien" van verkeerspalen en -borden. De verkeersreorganisatle heeft na deze eerste van drie fasen geresulteerd in het verdwijnen van 67 bebordingspalen en circa 90 ver keersborden. Veel tijd en moeite wordt besteed aan wat intern heet „het van het trottoir afpraten van bebordingspa len." De noodzakelijke verkeersbor den wil men namelijk ten gerieve van de voetgangers aan gevels be vestigen, wat bovendien minder ontsierend is dan aan een paal In het trottoir. Hiervoor moeten echter de eigenaar» van de in aanmerking komende ge vels toestemming verlenen. Voor Margriet 6.375,24 LEIDEN De van 9 14 sep tember gehouden collecte ten behoe ve van het medisch kleuterdagver blijf Margriet heeft f.6.375,24 opge bracht, f 600 meer dan in 1967. Filininiddag Rode Kruis LEIMUIDEN Het Rode Krui», afd. Den Haag, gaf een filmmiddag voor de schooljeugd in zaal v/d Poel. 's Avonds was er een bijeenkomst voor de ouderen. IE HOORT de mensen vaak wel veronachtzaamd zeggen: vod- denboer, wat zit er eigenlijk in. Maar er zit juist heel veel in. Als je alleen al eens wist, hoeveel soorten lompen en metalen er zijn, die allemaal gesorteerd moeten worden. Het is jammer, dat er te veel wórdt geknoeid. Al die nylon- produkten als draion, perion en danlon ondermijnen het hele be drijf. Echte goeie wol is er haast niet meer bij. Vroeger in de Koreatijd kreeg je gauw 6 gulden voor een kilo wol, maar nu is dat teruggevallen tot f 1,10 per kg. Zelfs de goeie soorten zijn tegenwoordig weinig waard.,Ik vermeng ze in de pak ken perspapier, die naar de fabrie ken gaan. Voor de metaalsoorten geldt hetzelfde. Alles wordt mo menteel van polyester gemaakt. Echt zink kom je bijna niet meer tegen. |E PRIJZEN gaan op en neer met het schommelen van de tijd. Daarom is in deze won derlijke handel betrekkelijk wei nig te zeggen. Je moet je spullen, die je verkoopt, zoals de pakken geperst papier heel goed maken. Als je dat niet doet, hebben ze je niet meer nodig. De hele lompen- sorteerderij gaat er uit. Er zijn geen jonge krachten meer, die zich disponibel stellen. Waar blijf je dan? Het maakt weinig uit of je nu in Leiden in de handel zit of in Amsterdam. Alleen valt er daar op de rommelmarkt misschien meer te versieren, maar verder blijft het eender. Een feit is wel. dat de mensen vlugger iets af danken dan vroeger. Ach, ik kan over dit vak wel dagen vertellen. Je staat ervan te kijken wat voor metalen je wel niet tegenkomt. Ik kan soms niet zeggen, wat het is. Dan wordt er een analyse van genomen en ge zegd: er zit zoveel procent van dit en zoveel procent van dat in. Dan pas kan je gaan sorteren. Het enige, wat c$e mensen vast houden, is oud tin, zoals kruiken, ketels en waterpo's. Die gooien ze niet weg, omdat ze denken, dat het antiek kan zijn. FEITELIJK heb ik alleen een inkoopzaak van lompen en metalen. Ik heb zo mijn vaste klanten, die de hele dag met spul len komen aandragen, en verder bepaalde adressen, zoals fabrieken en bejaardencentra. Je moet het zo zien: thuis zitten de hande laren en buiten op straat de schar relaars, die voor de kraakwagen uitrijden om te kijken of er iets van hun gading bij is. Die mensen komen dan weer bij mij om de boel te verhandelen. Ik heb één man in dienst, die 's morgens de klanten afgaat en 's middags, als hij niets te doen heeft, het papier in zakken perst. Gemiddeld gaat er zo'n 15 ton papier per week de deur uit. Met vrachtauto's wordt dat naar de papierindustrie in Oude en Nieu we Pekela gebracht. DIE bejaardencentra sparen zo'n beetje het hele jaar oud pa pier op voor de uitgaansdag. Als ze drie ton hebben, bellen ze op om te vragen of het gehaald kan worden. Ze krijgen dan een halve cent meer, omdat het voor een goed doel is. Ik voel me geen Stiefbeen. Trouwens van die serie deugt niets. In werkelijkheid gaat het heel anders toe. Over lompen ma ken w\j handelaren ons niet zo druk. Op de televisie zag je hem met kasten en tafels sjouwen, maar dat gebeurt echt niet zo. Al die meübeltroep is uit den boze. Goed voor de kraakwagen. Alleen in antiek spul zijn we ge- interesseerd, maar dat weten zê wel. MET de invoering van aardgas vallen er ook veel kachels. Soms krijgen we hele nieu we binnen, maar ze zijn onver koopbaar. Wij gooien die dingen kapot. Alleen scharrelaars hebben er nog wat aan. Soms komt er iemand, die er toevallig een kan gebruiken. Dan krijgt hij dat ding voor een tientje mee. De mensen zijn erg gemakkelijk met geld tegenwoordig. Ze gooien soms nieuwe schoenen weg. Hier naast me staat toevallig een paar. Prachtige werkschoenen. De klemmen staan er nog in. Voor een gulden kan je ze meenemen. Nee, er is echt geen armoede FROEGER verstouwde ik 25 tot 27 ton per week. Dat is nu gehulveera, maar ik ben echt beter af. Ik heb ook twee man personeel ontslagen. Al die so ciale lasten drukken erg zwaar. Verder heb je een vrachtauto no dig. Omdat het korte trajecten zijn, kan je het beste een diesel hebben. Dat moet geïnvesteerd worden. Die auto is er eigenlijk alleen voor de klanten en niet voor de zaak. Vrachtkosten mag ik niet rekenen, want dan zeggen zeik geef het liever aan een ander mee, die geen vrachtprijs be rekent. TOCH is het geen minderwaar dige handel Je moet alleen het kaf van het koren schei den. Er zitten scharrelaars op de weg, die minder gunstig zijn, maar er zijn er ook, die zich behoorlijk gedragen. De eersten hebben het bedrijf naar beneden gehaald. Stel je eens voor, dat wij van de handel er niet waren. Waar Lompen- en metaalhandelaar Jan Stouten voor zijn pakhuii aan de Caeciliastraat. Foto Van der Horst moesten ze met al die ouwe troep naar toe. De kraakwagen kan het niet voorlopen. Het is in het be lang van het land, dat wij er zijn. Het zijn domme mensen, die op de handelaars neerzien. Ze heb ben geen half idee, wat er inzit. Ik word nu een dagje ouder en ben het wat kalmer aan gaan doen. Ik heb al 30 jaar een zaak en maak me niet druk meer. Als je zo hard moet werken, eet je niet lekker. De geest is wel goed hoor, maar waar zou ik het voor moeten doen. Voor je het weet, ben je zenuwpatiënt en lig je vroegtijdig in je graf. Daar voel ik niets voor. eU^eeutv

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 3