Dichters veront Tenzij er vrede komt... Den Uyl tocl op strafbank; tr OPINIE LIEVE AARDE NIET ALLEEN MET INNIGE DEELNEMING ZEER ZEKER EN ZEER ZEKER RONDOM DE DERDE DINSDAG Wat goed is voordePvda af Kanttekening De mens die om vrede roept Zeven dogen verder 01 ZATERDAG 21 SEPTEMBER Cor de Back, in zijn gedich tenbundel Lieve Aarde (uitg, Bosch Keuning N.V., Baarn, 50 blz., 4,90) is niet voortdurend verontwaardigd. Dat blijkt al uit de titel, hoe wel die (ook) sarcastisch be doeld kan zijn. In het vers over de 'condition humaine', pn AAN I het Amerikaanse Pentagon, het ministerie van defensie, wordt het behoeft niemand te verbazen ook een lijst bijgehouden van oorlogen en burgeroorlogen. Van 1946 tot 1966 alleen al blijken er dat zo'n veertig ge weest te zijn. Bij de burgeroorlogen waren het meestal con flicten tussen communisten en anderen China en Grie kenland bijvoorbeeld. De andere oorlogen richtten zich voor een deel tegen koloniale overheersing: Algerije, Indo china: ze waren ook deels van avontuurlijk karakter: Suez: of se waren de van ouds bekende oorlogen tussen buur staten: India en Pakistan. Israël en de Arabische landen. Eigenlijk moeten we zeggen, dat voor de wereld de oorlog iets permanents heeft. Ergens wordt altijd wel oorlog gevoerd. Een ander cijfer: iemand heeft uitgerekend dat er gedurende 185 generaties van de mensheid niet meer dan tien jaar géén oorlog is voorgekomen. HET bovenstaande is goed om bedacht te worden, nu we van morgen af een internationale vredesweek gaan houden. In het licht van die cijfers krijgt dat iets van een protest der machtelozen. En toch is het goed. als een getuigenis dat we met al die inbreuken op de vrede geen vrede kunnen en willen hebben. Bij elk conflict immers dat zich aandient komt onweer staanbaar de gedachte op: hier openbaart zich, voor de zoveelste keer, de machteloosheid van mens en mensheid. Het is wat die oorlogen betreft als zit de mens in een dwangsysteem gevangen. Alleen een waanzinnige helaas heeft de geschiedenis ook dezulken gekend zal zich in oorlogen verheugen. Maar ook bijvoorbeeld van het jongste Russische geweld tegen Tsjechoslowakije geldt toch dunkt me, dat de Russen er zich toe gedreven voelden in een sfeer van vrees omdat een krampachtig systeem van machtsevenwicht even uit balans dreigde te geraken. Althans in hun wantrouwig denken. AN oorlogen dus geen gebrek. Maar ook wat wij nog aan vrede hebben Is het resultaat van een merkwaar dige politieke situatie. Die vrede toch is er alleen omdat twee grote blokken van staten in evenwicht, maar stevig bewapend tegenover elkaar staan. Een vreemde vrede, óók omdat, juist door dat merkwaar dige evenwicht, zelfs b(j die overweldiging van een be trekkelijk klein volk toch in wezen niemand de wereldvrede als geheel bedreigd heeft geacht. Conflicten mogen dan niet uitblijven en zij blijven waar lijk niet uit ze worden in dit stelsel snel ingeperkt en het betoon van geweld wordt gelocaliscefd. Een vreemde vrede dus, die het houden van een interna tionale vredesweek bepaald niet overbodig maakt, haar voor wie doordenkt integendeel tè noodzakelijker doet zijn. komt het. dat in onze dagen de roep om vrede zó krachtig opklinkt dat hij zelfs ln deze internationale vredesweek uitloopt? Het komt mij voor. dal dit samenhangt met het opkomen van de publieke opinie als een factor van betekenis. Ik denk nu weer aan Tsjechoslowakije. Dat volk voerde zijn heldhaftige strijd onder de ogen van heel de wereld en tot in onze huiskamer. Ook de Russen konden tegenover de betekenis van dat verschijnsel niet geheel onverschillig blijven staan. De mens ik heb het meer geschreven is in deze tijd bezig tot mensheid uit te groeien, en het is de mensheid die zich met de situaties, waar ook ter wereld, gaat bemoeien. de mens zijn in het verleden bepaalde situaties uit de hand gelopen, zijn aan zjjn handen bevoegdheden ontglipt. Er hebben zich buiten hem. machtscomplexen ge formeerd. en in onze dagen maakt h(j zich op om datgene wat uit zijn handen is geglipt opnieuw ter hand te nemen. Dat is een moeilijke zaak. en voorlopig draagt het vaak nog slechts het karakter van een getuigenis. Maar dat getuigenis klinkt. En het klinkt te sterker naarmate het uit de bijbel wordt gevoed. Op de uitwerking mag men hopen. Ook din mag men hopen, wanneer de onvolkomenheid tot het eind der dagen ons deel zal zijn. Er zijn, zeker voor de mens die door het evangelie is aan geraakt, perspectieven die hier wenken. DIEMER. de menselijke situatie, wordt er eigenlijk alleen maar ge constateerd: Hoe breekt hij de honger staalt zijn spieren bouwt zijn oorlog drinkt de haat van zijn naaste hoe strijdt hij zonder wapens brandt zonder vuur leeft ten dode toe zo leeft hij de dagen der jaren sluit de gebroken ogen gaat langzaam over in aarde wordt eindelijk stof Natuurlijk houdt, behalve het mens-zijn, ook het dichter-zijn hem bezig. Onder woorden van staal breekt een schakel de ketting ratelt het woord valt De achtergrond van zijn ge- voels- en gedachtenwereld is niet zo donker als de omslag van het boekje doet vermoeden. Er zijn dagen dat de wereld ènders is (bl. 19), fleuriger, dan die waar van de verzen Naamloos Novem ber en Tevergeefs berichten. Maar het is mij in dit artikeltje om de dichterlijke verontwaardi ging te doen. Bij De Back wordt die nergens helemaal expliciet, het meest nog in het vers Mocht de oorlog ko men. Ruimtegebrek noopt me dit in prozavorm weer te geven; de lezer van het bundeltje vindt het vers op bl. 41. ..Dit kleine, bittere gebied, door onze voorouders op een zondag vaderland genoemd, is nu be volkt door twee miljard grana ten. Bovendien zijn er nog twaalf generaals, die weigeren elkaar tot voedsel te dienen (tot het zo ver is). Cor de Back Jan de Zanger Hans van Waarsenburg Saul van Messel Ha ha ha HOE1 11 Irrai Ha ha. lacht deze mens, ha ha. In het holst van de oorlog zal hij van warmte smelten; alleen zijn noodrantsoenen zullen behouden blijven. Wie weet vergist men zich in de vijand en vergeet men te snel de koude vrede in het eigen hart." Natuurlijk moet men dit vers lezen in zijn eigen typo grafie en zonder de interpunctie die ik heb aangebracht. Maar bij hardop lezen valt dit bezwaar bijna weg. Ook Jan F. de Zanger, in zijn bundel Niet alleen maar ook (uitg. H. P Leopolds Uitge versmij. N.V., Den Haag, 46 blz., ƒ4.90) is niet op elke bladzijde kwaad. Toch is de algemene toon feller dan die van De Back. Ook op de meer vreedzame bladzijden „wordt in de verte al een zeis gewet" (bl. 14). De Zanger heeft zeg gingskracht. zoals o.a. blijkt uit gedichten als Voortplanting (34) en Vermoeidheid (35) Zijn ver ontwaardiging komt helemaal vrij in de afdeling .Wandeling met hangend hoofd' onder het motto: .Niet alleen jij. liefste, maar ook de wereld." En zij vindt haar hoogtepunt in het slotgedicht Waarschuwing. Rouwbeklag Het vers bestaat uit twee afde lingen en is te lang om te citeren. Er is daar een .ik' aan het woord, namelijk onze angst (I). ons gewe ten (II). „Wees voorzichtig met mij", zegt de gewetensangst, „ik ben er plotseling, als u mij niet gebruiken kunt; ik ben er altijd, ook als u mij niet gebruiken kunt." Een fel slot van een goede bundel. Volledig en voortdurend ver ontwaardigd is Hans van de Waarsenburg in zijn bundeltje Met innige deelneming (uitg. A. W. Sijthoff, Leiden, 47 blz., ƒ4.90). Op de achterkant van het boekje lezen we het al: ..Van de Waarsenburg schrijft protest- poëzie: een fel protest tegen on recht en onoprechtheid, oorlog, zinloze tradities die dwang uitoe fenen, politieke spelletjes." Op deze wijze wil hij werke lijk innig, helemaal van binnen uit. deelnemen aan het leven van vandaag. Omdat .deelneming' ge bruikt wordt in betuigingen van rouwbeklag, verkiest men door gaans voor andere betekenissen het germanisme .deelname'. Schokkend Van de Waarsenburg kiest te recht voor het Nederlandse woord, in zijn dus meervoudige betekenis. Deze verzen zün met ODzet hard, rauw en schokkend Ik citeer het Passiefisties Gedicht (men let natuurlijk op de twee essen in, passiefisties'): mijn hoed is niet nieuw ik draai hem om ik ruik aan de rand mijn grootvader prinsieDiejeel voorstander van iedere dood mits die maar redelijkerwijs zich aankondigt. De woede van de dichter tegen de wereld zoals die reilt en zeilt spreekt uit iedere regel, uit elk regelgedeelte. Deze bundel heeft een accent van wanhoop, om al les. Hier is bijna het punt bereikt waar ook zelfs protestpoëzie geen zin meer heeft. Maar wat is de aard van deze boosheid? De woe de om in deze wereld te moeten leven? Of verdriet om de wereld zelf. om harentwille zoals we vroeger schreven? Misschien bei de. Saul van Messel (schuilnaam), in zijn Zeer zeker en zeker zeer is over alle verontwaardiging heen Het boekje is een uitgave van oude Degel te Rijswijk Z.H. 3n het verscheen als no. 10 in de Haagse Cahiers, Karei Doormanlaan 68 Rijswijk Z.H Het telt 31 bladzijden en kost f 6.90. boosheid Hij heeft, zoals ik zei, de boosheid achter zich gelaten. Het leed. het onrecht kan zo'n om vang aannemen, dat men niet meer schreeuwen of schreien kan. Het maximum kan alleen nog maar met een minimum worden vertolkt. Maar dat mini mum wordt dan ook maximaal suggestief. israëli of jood stenen of brood geweer of geween ons lot blijft één. zegt een van de kwatrijnen. Dit boekje is tegelijk debuut en eindresultaat. He zou waanzin zijn hier van een dichterrijke .belofte' te spreken: Van Messel zal alleen schrijven wanneer hij eenvoudig móet. Wie naar kri tische poëzie wil luisteren, zal hem voorrang moeten geven. DR. C. RIJNSDORP A\» DE, INTERKERKELIJKE vre desweek, die morgen begint, houdt zich bezig met ons eigen werelddeel: 'Europa: verzoening, Tenzij er vrede komt vrede, veiligheid'. Een bijzonder heid is. dat dit thema gekozen werd voordat de Russen Tsje choslowakije binnenvielen en de hoop op toenadering tussen de volken van Europa, die tot ver zoening, vrede en veiligheid zou kunnen leiden, de bodem werd ingeslagen. Terecht gaan de organisatoren ervan uit, dat het thema als ge volg van de gebeurtenissen in Oost-Europa nog actueler is ge worden. Terwijl het einddoel hetzelfde is gebleven en de ernst van de zaak waar het om gaat nog is onderstreept, is echter het politieke uitgangspunt wezenlijk veranderd. De basis voor ver trouwen, die voor 21 augustus nog aanwezig leek, bleek tot ve- NET EEN JAAR geleden kwam Witteveen met een te kort op de begroting van 2,7 miljard (nu 2,5) en een re cord-uitgavenniveau van 23 miljard (nu 26), kreeg Neder land kleuren-tv (nu een prijsverlaging), zag Oe Thant de toestand somber in (nu niet minder) en speelde Ajax gelijk tegen Real (nu tegen Neurenberg), zodat er eigen lijk maar weinig verandert. Nieuw Links wil trouwens ook de PvdA niet laten ontploffen ten faveure van D '66. die op zijn beurt weer niet voelt voor een linkse concentratie. Nu de breuk in de PvdA dus weer geheeld lijkt en Vondeling gezegd heeft niet met de KVP te willen rege ren. gaat ook de politiek weer een poosje op de oude voet voort. Prinsjesdag wat soberder, de tmnrede wat korter, trouwens •met veel nieuws, zoals de aange kondigde ombudsman. Belastin gen, ontwikkelingshulp, werkge legenheid zullen wel weer hoofd onderwerpen in de Kamer .vor- den Verder van. op en om het Bin nenhof: een wetsontwerp om discriminatie en belediging op *rond van ras, godsdienst en le ven» eertui ging strafbaar te stel len. Aderlat maatregelen voor het wekeer en hulp aan ver keersslachtoffers praatpalen. ambulances per helikopter, een erkend diploma voor rij-instruc- teurs de Kamer zal er nog nader over spreken. Uit de redes bij de restoraats- overdrachten blijkt dat allerwegen de universiteit kraakt. De Utrechtse medische faculteit wil via een vergelijkend propedeu tisch examen de numerus fixus invoeren. Premier De Jong en minister Luns hebben in Bonn een topgesprek over een nieuw initiatief voor de EEG. over de NAVO en het plan-Leber, dat nog eens van alle kanten wordt bekeken. En zolang dat duurt, laat Bonn de Rijnscheepvaart on gemoeid. Er is kans op Nederlandse ex port naar Italië van aardgas, dat blijkens de miljoenennota toch al zo bijdraagt aan onze welvaart. Het CNV maant tot kalmte met de lonen. Bij Verolme gaat na communistische agitatie de boel plat. De spoorwegen verlengen, zeer in hun sas. de voordelige zomeraanbiedingen. Grote fusie in de rederijwereld: SHV en Van Nievelt Goudriaan. Ons ontvallen prof. dr. W. J. Kooiman (65), ds. G. Th. Koop man (55). oud-vakbondsman A. C. de Bruijn (81). Het Kamerlid ir. C. N. van Dis wordt commandeur in de orde van Oranje-Nassau. Gerard Walschap krijgt de prijs van de Nederlandse letteren. Willem de Kooning de Taa- lensprijs Internationaal en mi nister Luns de prijs voor de humor van een carnavalsvereni ging, nou ja. Bij zoveel binnenlands nieuws (ook nog: ADC Grazer AK 4—1, een grote brand in Rotter dam. de tanke. Johannes Frans op de oceaan in nood, weder zijdse erkenning van doop en doopliturgie tussen Evang. Lu therse en Rooms-Katholieke kerk. de synode der Chr. Geref. kerken en uitbreidingsplannen van Schiphol) moet het buiten land er bekaaid afkomen: verras sende overwinning van soci aal-democraten in Zweden; Dub- cek weigert naar het Kremlin te gaan omdat hij zich tegen nieu we Russische eisen verzet, maar minister Hajek krijgt zijn ontslag; de TV-reportage van de Olympische Spelen wordt gedu peerd door het mislukken van een communicatie-satelliet; de Portugese dictator Salazar is zeer ernstig ziek: watersnood in Enge land, Frankrijk en Italië; een be denkelijke verklaring in de Sow- jetpers dat Rusland zich voor een eventueel optreden tegen West-Duitsland kan beroepen op het handvest der Verenigde Na ties. DEZE WEEK GEZEGD: „In onze eeuw van span ning tussen vrijheid en on vrijheid is dc creatieve en inventieve kracht van de de mocratie overduidelijk geble ken. Het is dan ook een voorrecht te leven in een land waarin de vrijheid niet slechts als een ideaal wordt erkend, maar ook ln de wer kelijkheid van ons dagelijks leven als een hoog goed wordt ervaren." (H.M. de Koningin) Ier ontzetting niet te hebben bestaan. Een brief Zelfs prof. Hromadka, oprich ter en voorzitter van de Praagse vredesconferentie en drager van de Leninprijs, sprak in een brief aan de Russische ambassadeur te Praag over de vrees, 'dat zich in ons volk iets heeft afgespeeld, dat niet meer goed te maken is. Het gevaar bestaat, dat de lief de van ons volk in haat verkeert en dat onze beste vrienden tot onze vijanden wonden. Het more- Ie gewicht van communisme en socialisme is voor lange tijd te loor gegaan'. Naar aanleiding van deze brief, die een dag na de Russische in val werd geschreven, vroeg ds. L. H. Ruitenberg, hoofdredacteur van Hervormd Nederland, zich af of de vredeswil van de Sowj et- unie. waarin prof. Hromadka ge loofde, er wel is. 'En dan de vre de in die zin, waarin een christen dat bedoelt: uiterlijke en inner lijke orde in vrijheid en verant woordelijkheid. Is de Sowjetunie zo schrijft hij in een commen taar niet een land, dat gelijk alle andere grote rijken op zelf handhaving uit is en daarvoor harde macht hanteert?' Desillusie Hiermee hëeft ds. Ruitenberg niet willen zeggen, dat er geen vredesbeweging moet zijn. „Het is een beweging, die alle wegen onderzoekt, die kunnen leiden tot ontspanning. Daarin speelt het getuigenis een grote rol. Maar ook wie getuigt zo schrijft hij moet niet zoveel voorschot van vertrouwen geven, dat hij ingesponnen wordt en eindigt in desillusie". Een waar woord, uit onver dachte bron, dat nog eens on derstreept, hoe moeilijk het is, op verantwoorde wijze het thema van deze vredesweek uit te wer ken. dan dit thema is het boek 'Tenzij er vrede komt....' Het be vat een prognose over de gevol gen van wetenschappelijke oor logvoering, geschreven door veertien deskundigen op we tenschappelijk. militair en poli tiek terrein, uit vijf landen. Hel staat onder redactie van de jour nalist Nigel Calder en is voorzien van een Ten geleide door prof. mr. B. V. A. Röling, die in brede re kring bekend is geworden door de Teleac-cursus Polemologie. Uitgever van deze paperback is A. W. Sijthoff te Leiden (233 blz ƒ9.50). Angit Generaal André Beaufre, direc teur van het Franse instituut voor strategische studies te Pa rijs, behandelt onder de titel 'De slagvelden van 1984' de conven tionele oorlogvoering, die hij min der vernietigend maar daarom niet „humaner" noemt. Er wordt aan vastgehouden uit angst voor de gevolgen van een oorlog mei kernwapens. Overigens wordt de mogelijkheid, dat conventionele oorlogen tot catastrofale vernieti gingen kunnen leiden volgens Beaufre steeds groter. De Joegoslavische prof. Dedeij- er, een van de vroegere krijgsmakkers van president Ti to, wijst op de gevolgen, die een guerrillaoorlog ('Het wapen der armen') kan hebben. Hij meent dat, als het evenwicht tussen de mogendheden met kernwapens blijft bestaan, de guerrillaoorlog de voornaamste militaire factor van onze tijd zal blijven. Hij kan echter uitgroeien tot een openlijk conflict tussen de grote mogend heden. Onveiliger Het gevaar van de spreiding van kernwapens wordt indrin gend ten tonele gevoerd door de (inmiddels overleden) Britse ge leerde sir John Cockroft Zijn Amerikaanse collega dr. David Inglis schrijft over nieuwe la dingen voor kernwapens, die de Veel wetenschappelijk werk komt de mens ten goede. Zo zul len er wellicht steden'komen, die overkoepeld zijn door een enor me doorzichtige stolp, waarin het aangenaam leven is. De we tenschap kan echter krachten losmaken, die voor de wereld catastrofale gevolgen kunnen hebben. toekomst onveiliger en onzeker der zullen maken. En de Britse prof. Andrew Stratton houdt zich bezig met de strijd in de lucht, met vliegtuigen, raketten en ruimtevaartuigen. Een ander gevaar is dat van de strategie per rekenmachine, waarbij computers in dienst van de oorlogvoering worden gesteld, die de preventieve aanval dich terbij kunnen brengen. Dan is er de chemische oorlogvoering, die niet alleen massale vernietiging teweeg kan brengen, maar ook middelen kent. die de menselijke geest ingrijpend kunnen beïnvloeden, maar evenmin tot een „humane wiize" van oorlog voeren kunnen leiden. Ook microbiologische oorlog voering kan afschuwelijke gevol gen hebben. Omdat kleine landen (Van onze parlementsredactie) DE nota's deden het deze week. Niet die van mi nister Bakker, hoewel die zich ook bezig houdt met mensen; hun veiligheid wel te verstaan. De PvdA kan er ook wat van, van nota's op stellen. Eveneens over men sen, maar de inhoud is wat onveiliger. De opstellers heb ben iets tegen anderen. De PvdA-pleitnota is gericht tegen de diensten van Verkeer en waterstaat, die op verschillende golflengten de verkeersonveilig heid bestrijden. De kritische nota van Nieuw Links gaat tegen Den Uyl. Tans. Dankert, Wieldraaijer. Voor penningmeester Baan maakt NL een uitzondering. Die kan er mee door. Jammer dat hij niet bij de club hoort. Mar er zijn meer schuldigen aan de „rotzooi" in de partij. Want er verschijnt weer een no ta. Nu van Den Uyl. Tegen wie? Tegen de schuldigen. De zeven van de kritische nota. Het secretariaat kreeg een bril jante inval. Geen nota. maar een notitie. Ook hier schuldigen. De senen die nog niet in het PvdA-secretariaat zitten, omdat de PvdA niet rijk genoeg is. Je vraagt je af: wat moet er op deze manier van de PvdA te rechtkomen. Verleden week kwam Het Parool met de tekst van de Niëuw-Links'nota. Den Uyl woest, want hij stond er na tuurlijk levensgroot in. Dacht dat dit een streek van links was. Maar de publikatie bleek het resultaat van een strever tegen Nieuw Links en voor anderen: daeht dat hij die anderen een pleziertje deed. Daar heeft hij achteraf gelijk in gehad, zegt Nieuw Links nu. Het is wel goed voor de PvdA dat alles in open baarheid wordt uitgevochten. Ja wel. goed voor de PvdA. maar wat verstaat men -daaronder? Ze ker niet goed voor Den Uyl. Zijn nosltie is nu eenmaal kwetsbaar der dan van André van der Louw. André kan altijd nog op de VARA terugvallen. Maar wat moet Den Uyl worden? Geen directeur van Verolme, want daar hebben ze geen direc teuren nodig, maar arbeiders. Bovendien had Den Uyl dan in de Kamer maar wat vriende lijker voor Verolme moeten zijn. Vandaag vergadert de partij raad in Rotterdam over de kwestie. Wieldraaijer heeft al aangekondigd te zullen aftreden wanneer in maart een nieuw bestuur wordt gekozen. Maar wat de uitspraak vandaag ook zal zijn, de tegenstellingen zullen niet worden toegespitst. Daar heeft niemand belang bij. De partij niet, Nieuw Links niet, de fractie ook niet. VERTROUWEN Het resultaat van al die open baarheid die dan zo goed voor de PvdA heet te zijn, kan toch wel worden voorspeld. Het compro mis zal een nieuwe uitspraak van vertrouwen in Den Uyl zijn, ten minste voor de drie jaren die ko men. Wat daarna zal gebeuren heeft ook Nieuw Links niet meer in de hand. Wat Nieuw Links echter niet wil heeft ze toch al voor een goed deel bereikt. Sinas de veel geroemde open baarheid die Nieuw Links dan wel „niet gewild heeft" wordt er toch al druk over gespeculeerd wat in 1971 gedaan moet worden. Den Uyl lijsttrekker? Een man op wie zoveel kritiek is geweest? Er zijn meer voorbeelden van so cialisten die het, of voor Inks of voor rechts, politiek niet deden en tuimelden. In dat verband zou er zelfs al de gedachte aan een collectief leiderschap zijn. het fractievoor zitterschap is nu eenmaal een hondebaan die niemand ambieert of alleen aan kan. SOCIALISME En dat alles nog afgezien van de vraag hoe de structuur van de Partij van de Arbeid zal zijn. Dat is namelijk iets wat Nieuw 1 .ink? wél wil. En wat nog meer? Iets uit het persbericht Nieuw Links voor een radicale PvdA, waarin deze week de bijeen- komsten-nieuwe-stijl werd aan gekondigd: „Socialisme is vrijheid van de mensen om zich te uiten, zich met alles om hen heen te be moeien. Vrijheid die gestalte krijgt in een ruime verdeling van de zeggenschap onder de mensen: in bedrijven en onderwijsinstel lingen zo goed als in politieke partijen, vakbonden en vereni gingen. Zeggenschap is democratie. De mocratie keert zich tegen machtsconcentraties in politieke en industriële clubs, tegen cultu rele' monopolies van de kleine groepen, die kennis, kunde en kunst blijven beheersen en daar door meer macht kunnen uitoefe nen. gelijkheid in recht op ond« arbeid, wonen, rust, frisse stilte ontspanning, het recht om mee te spreki te beslissen over de ding< allen aangaan. Als vrijhei recht van allen in het zijn. gaat het allen aan. Socialisme is broedei Broederschap is de ma: uiting van het eigenbelang door spanningen en coni worden voorkomen. Socialisme is vrede", voorts enzovoorts. INFLATIE Waarom geen welvaart? een goed socialistisch gangspunt. Lammers: „Dat woord, woorden als medemenselijB en inspraak, is aan inflatie» derhevig. Daarentegen kui broederschap en vrede wel j opnieuw gemunt worden". En wij maar denken da| voortdurende aanmunt nieuw geld ook niet zo'n ergj beleid is. Nog een doelstelling Nieuw Links: het openni van de kanalen in de partij| dat ieder lid die wat te heeft, dat ook kan zeggefl door kan laten dringen tol top. Dat is concreet en stijgt boven datgene waarvan dej in de straat zegt: wat de voor moeilijkheden met hebben, daar heb ik boodschap aan. Wat zegt Den Uyl? In zijJ gennota die overigens echtl bedoeld schijnt om de gezaj lijke verklaring van verj week zaterdag van het bestuur weer op losse schrt te zetten: „Het partijbej wordt verlamd omdat er i ke tegenstellingen zijn, omdj groepen tegenover elkaar omdat het besef van gezai lijke verantwoordelijkheid of doende aanwezig is. j De „zeven" besteden veel I dacht aan de organisaties! tuur. De functieverdeling bil liet partijbestuur, de bezolf functionarissen, de organi| van het partijbureau, er allemaal niets van. Men zou echter kunnen 1 ken, dat het voor een deell nieuwe mensen gaat, dat het f gres wist dat Tans en Wieldrfj er hun functies zouden comf ren met het Kamef maatschap". WAAROM NU 1 Den Uyl vraagt zich af w< het combineren van functii dit moment aan de Partij wordt voorgelegd. „Dichter bij de werkelijke zaak komt wat de zeven part noten stellen over de verhou partijbestuur-fractie. Zij ste „Het partijbestuur moet zich het uitzetten van de koers geremd voelen door andere, e tueel door typische parlemen verantwoordelijkheden, beps inzichten van de fractie". D; hun opvatting en die opva heeft voor een goed deel hunj treden in het partijbestuur I naald. Daartegen hebben andj zich gekeerd. En dat heeft urenlange slopende discussies leid. Op de eerste vergadering het nieuwe partijbestuur 1 Cammelbeeck voorgesteld aparte vergadering te hoi over de door het partijbestui voeren politiek. Daartegenovi gepleit voor een gemeenscha lijk beraad van partijbesuui Kamerfracties. Niet omdat partijbestuur zich uitsluitend organisatorische zaken zou r ten bezighouden. Natuurlijk Het partijbestuur heeft even als de Kamerfracties een pol ke taak. WELKE PvdA Maar die taak is niet, om de zaken, waarover de frj zich moet uitspreken in het lement een eigen, liefst af kend standpunt te formule Als dat gebeurt gaat de P met twee monden spreken, wordt in de kortste keer KVP. waarvan niemand wat hij eraan heeft. Terecht de kiezer vragen: met w PvdA heb ik te maken, die het partijbestuur of die vai fractie? En verder: „De praktijk Is wecst dat als gevolg van pol ke tegenstellingen de besluit ming ging zweven. Dat de c municatie veel te wensen Het. Dat het partijbestuur sti punten van „de zeven", geschoteld kreeg, die het hesluiten van Nieuw Links, het partijbestuur genomen, ii krant kon lezen. „De zeven' ben niet willen of kunnen in dat zij vanzelfsprekend opko voor hun minderheidsst: nunten. zoals samenwerking de PSP of wat dies meer i maar dat een minderheid de antwoordelijkheid mede dien aanvaarden voor het stand; van de meerderheid. De nota „de zeven" miskent die gezai uur* verantwoordelijkheid". He afs er gemakkelijk aan mee kunnen doen, kan een klein aantal mensen het strategisch even wicht drastisch verstoren. De mogelijkheden van de geofy sische oorlogvoering, die erop ge richt zijn. subtiele of cataótrnfalp veranderingen aan te bren en in de toestand van de aarde of in dp atmosfeer, zün nog grotendeel? speculatief. Zij kunnen echter nieuwe destructieve krachten ontketenen. 'Tenzij er vrede komt....' is een boek, dat opnieuw aan het den ken zet en dat het moeili maakt, vrede te hebben me afschrikwekkende middelen, sinds het einde van de tw werel 'oorlog hebben ge» voor een machtsevenwicht, nipte rnet vrede te maken h Het ware te wensen, dat oo landen waar geen vrijheid meningsuiting bestaat, van d( houd ervan kennis kan wo genomen Alleen een wereld protest zal een eind kunnen ken aan deze wedloop der n 'et' "ing.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 14