Luchtbrug naar Biafra door avonturiers geëxploiteerd SCHEEPVAART IS EINDELIJK (EVEN) UIT DODE HOEK ,Per dag tussen 2000 en 3000 slachtoffers9 Zweden vormen slitzondering Financieel Weekoverizcht Nederland klaarde t ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1968 riet (Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) SAO TOMÉ De liele wereld is het rampgebied Biafra v te hulp gesneld, maar de voedselzendingen stagneren. De goe- deren stranden als het ware in het zicht van de haven. En op het Spaanse eiland Fernando Poo de stank van rottende stokvis g is daar bijna ondragelijk èn op het Portugese eiland San Tomé stapelen de voorraden zich op, zonder dat er uitzicht is -er op een snelle distributie ter plaatse. sb| Het leven van honderddui- ïnden Biafranen hangt aan en zijden draad. Slechts en- [0|ele vliegtuigen wagen de vertocht onder bescherming d an de donkere tropennacht. cen)e piloten zijn keiharde Ame- ater Anthony Byrne, die namens aritas Internationales op Sao Tomé i gestationeerd en daar de voedsel- distributie in handen heeft. kdidkanen, die hun zucht naar [vontuur met hun hang naar teld combineren. Men kan ook rfggen dat ze zich voor hun ris- r tant en ogenschijnlijk mens- Koievend werk met goud laten d, bompenseren. to De man. die de luchttransporten w.» far Biafra leidt, is de 48-jarige tot jjpeEflQan genaturaliseerde Duitser tank Warton. Hij is een roekeloze lieger en een groot zakenman. Op o^hiphol ging hij er een paar jaar ^'eden met een Dakota vandoor, die ;ens onbetaalde rekeningen aan de ;ting was gelegd. In Kameroen hij zes maanden achter slot en idel gezet, toen hij daar met het- ilfde toestel, maar nu vol wapens, noodlanding moest maken j, Ellende V0p Sao Tomé, waarvandaan de ge brekkige luchtbrug met Biafra on thouden wordt, zegt Warton, die In schichtige indruk maakt, dat de Tiende, die hij „aan de overkant" $eft gezien, hem tot het voeren van hulpaktic heeft aangezet. ,De vliegtuigen, die in dit gebied ingezet, zijn eigendom van een lerikaanse maatschappij, waarvan directeur ben. Dat invliegen van al goederen is een riskante zaak. De •I5)gerianen nemen onze toestellen trhaaldelijk onder vuur. De stukken itafweergesóhut, die op de grond in opgesteld, worden waarschijn- door Engelsen bediend." „Wat vervoert u?" vroeg ik hem. „Levensmiddelen en ook wel medi camenten." „Geen wapens?" „Nee, nauwelijks," aarzelt hij. „Dat deden we vroeger wel." Terwijl Hank Warton op min of meer ontwijkende wijze met me praat, taxiet op nog geen honderd meter een Constellation voorbij. Het toestel een van de zes, waaruit de luchtvloot van de Amerikaan bestaat is volgestouwd met wapens. Op het platform brullen de motoren van een tweede Constellation van de schimmige maatschappij. In de laad ruimte bevindt zich niet minder dan tien ton ammunitie. Hoe ethisch Hank te werk gaat, ver neem ik van de Ierse pater Anthony Byrne, die namens Caritas Interna tionales met de distributie van de hulpgoederen is belast. Falende zaak „Onze organisatie", zegt hij, „heeft twee DC-7's van meneer Warton ge kocht. Hetzelfde heeft een pro testantse hulporganisatie in Duitsland gedaan. Voor onze eigen toestellen kunnen we de garantie ge ven dat er geen wapens in worden vervoerd. Bovendien zijn we goedko per uit." Als ik 't laatste niet helemaal be grijp. verduidelijkt hij: „Voor een re tourtje naar Biafra vraagt meneer Warton 3.800 dollar (bijna 14.000 gul den -red.) Als zijn piloten echter op onze machines vliegen, zijn we per vlucht 800 dollar goedkoper uit. We hebben gezamenlijk een soort huur koopcontract opgesteld, waardoor meneer Warton op een later tijdstip weer eigenaar wordt van zijn aan ons verkochte bezit." Een aan alle kanten falende zaak. Op het vliegveld van Sao Tomé, dat de enige, nog bestaande schakel vormt met die in elke opzicht tekort schietende airstrip in Biafra de zogenaamde Annabella-strip, die deel uitmaakt van een verkeersweg danst iedereen naar de pijpen en de prijzen van Hank Warton. Noch Caritas Internationalis, noch de Wereldraad van Kerken, het in ternationale Rode Kruis en Unicef hebben echter een betere oplossing Op het vliegveld van Sao Tomé is 't een komen en gaan van Biafranen. ding uit Amerika kwam en in Neder land moest worden overgeladen. Voor het vervoer van die 32.000 kilo van Sao Tomé naar Biafra moeten drie tot vier vluchten worden gemaakt. Er is dus nog een derde bedrag mee ge moeid van ongeveer 60.000 gulden. Tel nu maar op. In totaal moeten 260.000 gulden worden uitgelegd, of wel bijna 8 gulden per kilo." Dezelfde man vertelt nog dat er ook een andere berekening te maken is. Deze komt volgens hem hierop neer dat ongeveer de helft van het bedrag, dat in Nederland voor hulp aan de hongerende Biafranen werd ingezameld, aan transportkosten moet worden uitgegeven. Lof voor Ziveden Pater Byrne, die tien jaar in Biafra gewerkt heeft, is vol lof over de be manning van twee Zweedse vliegtui gen, die via Sao Tomé naar de Anna- bella-strip waren doorgevlogen. „Dat gebeurde midden op de dag", zegt hij. „Men vloog zo laag dat geen luchtafweerkanon de kans kreeg ge richt vuur af te geven. Ongevraagd en ook onbetaald gaven die Zweedse vliegers een voorbeeld, dat de piloten hier een enorme kick gegeven heeft. Onmiddellijk daarna zijn ook de mannen van Warton weer op Biafra gaan vliegen, zij 't niet overdag, maar 's avonds." Ik dwaal wat rond op het vliegveld van Sao Tomé en kom in een door Portugese militairen bewaakte opslagloods terecht. Gevangenen uit Angola door de eeuwen heen is het eiland een strafkolonie geweest zijn daar bezig met het stapelen van de blikken en dozen, die uit alle delen van de wereld lijken te komen. altijd voor blijven zorgen dat die „bastard*' niet de kans krijgen me naar beneden te schieten". Het verhaal van de zenuwachtige en naar drank stinkende gezagvoer der vindt weinig geloof. Op Sao Tomé wordt Captain Sherif „de vergeefse piloot" genoemd, omdat hij bijna al tijd tot degenen behoort, die onver richter zaken naar hun basis terug keren. „Hij heeft ze weer heel gemakke lijk verdiend vanavond", wordt er gemompeld. „Duizend dollar voor een beetje klungelen langs de kust met een nog altijd geladen machine" Twee andere piloten lukt het die avond wel de Annabellastrip te be reiken. Eén van hen is gezagvoerder van een wapenkist. De ander slaagt erin zeven ton voedsel aan de grond te zetten niet meer dan een drup pel op een gloeiende plaat. AMSTERDAM Ondanks de zwakke houding van Wall- street, wist de Amsterdamse effectenbeurs er over het al gemeen de moed in te houden en kwamen diverse fondsen op een hoger koerspeil. Met name scheepvaartwaarden kregen deze week de wind in de zei len en werden uit de markt genomen tegen stijgende koer sen. Zeer lang heeft de scheep vaart in een dode hoek gele gen, omdat men deze aandelen niet tot de groeisoorten reken de. De opleving van deze week is hoofdzakelijk te danken aan de sterke intrinsieke waarde van de Nederlandse rederijen en de dikwijls behoorlijke ren dementen, welke de aandelen opleveren. Wij verwachten niet, dat de scheepvaart lang in de gunst van de beleggers zal staan. De recente koers stijging is te zien ais een correctie op een te ver doorgevoerde koersdaling. Het is bekend, dat de internationale scheepvaart dit jaar profiteert van de sluiting van het Suezkanaal, waar door de vaarweg langer is geworden en dus meer tonnage nodig is voor de toenemende verschepingen. Het zit er echter in. dat, wanneer het Suezkanaal voor de internatio nale scheepvaart weer geopend wordt, de problematiek opnieuw toe- neeïnt, terwijl de vrachten niet even redig aan de kosten stijgen. Van de internationale waarden wa ren Unilevers fla uver gestemd en wel tengevolge van de kwartaalcij fers, die deze week gepubliceerd wer den. Men had ge i •.«pt, dat de lijn der groei, zoals die b;j Kon. Olie, AKU en Hoogovens z'.zh voordeed, ook door Unilever zou worden door getrokken, maar, hoewel de resulta ten beter waren dan in dezelfde peri ode van het vorig jaar, was de verbe tering niet opzienbarend. De winst steeg in het tweede kwar taal 1967 met 24.7 pet., ditmaal slechts met 6Vi pet. Het minder be vredigend resultaat werd toegeschre ven aan de hogere belastingen, die in het tweede kwartaal betaald moesten worden. Wapens In het stationsgebouw van het vlieg veld van Sao Tomé kijken missie zusters naar de aankomende en ver trekkende vliegtuigen. kunnen vinden. Geen charteronder neming brengt haar machines naar een gebied waar luchtafweerkanon- nen blaffen, terwijl er slechts weinig piloten te vinden zijn, die zich willen laten beschieten. Brok zenuiven Sigaren kauwende en kwasi-on- verschillige vliegers als Raab, Ryder en Robertson zijn bij nadere ken nismaking niet veel meer dan één brok zenuwen. Dat komt niet alleen door de ontploffende granaten' in de lucht, maar ook door andere gevaren en onvolkomenheden. Het materiaal, waarmee gevlogen wordt, is verre van goed, de weersomstandigheden zijn in deze tijd van het jaar bepaald slecht, de radiobakens zijn zwak. ter wijl de Annabella-strip veel te smal, veel te kort en nauwelijks verlicht is. Een medewerker van pater Byrne geeft een rekensommetjte van de transportkosten, die op de hulpgoede ren voor Biafra drukken. „U bent zojuist met een Boeing 707 uit Amsterdam aangekomen", legt hij uit. „In dat toestel bevond zich 32 ton babyvoedsel en bewerkte granen met een hoog eiwitgehalte. Voor het ver voer van deze betrekkelijk goedkope levensmiddelen moest ongeveer 100.000 gulden worden betaald. Men moet hier nog een een bedrag van 100.000 gulden bijtellen omdat de la- Nog nooit in de geschiedenis van Sao Tomé was er een straalvliegtuig geland, dat tot de klasse van de giganten mag worden gerekend. De Nederlandse charteronderneming Transavia speelde 't echter klaar haar gloednieuwe Boeing 707-320C, die de naam Prins Bernhard draagt, op dit voor de kust van Nigeria liggende Portugese >ud eiland, feilloos aan de grond te zetten. In één keer konden hierdoor niet minder dan 32 ton worden toege voegd aan de voorraad hulpgoederen, die op verzending naar Biafra ligt te wachten tEen gewaagde onderneming? Een riskante zaak? „Nee", zegt gezagvoerder Jan van den Engel (zie foto), die mij m deze reuzenmachine naar Sao Tomé vloog. „Alles was van tevoren zorgvuldig uitgekiend. We wisten precies waar we aan begonnen. Niemand kan zich veroorloven met een kist te spelen, die 36 miljoen gulden kost. Om precies te zijn: de landingsbaan van het vliegveld van Sao Tomé is 1953 meter lang. Een Boeing van de kiasse. die ik vlieg, heeft minimaal 1500 meter nodig om tot stilstand te komen. Om enige reserve over te honden is 'i dus zaak de ivielen daarneer te zetten, waar het beton begint, terwijl het maximum aan remvermogen moei worden gebruikt." Transavia, de enige Nederlandse maatschappij, die voor haar luchttransport de nieuwste en modernste versie van de befaamde Boeing 707 gebruiktzal nog meer voedsel vluchten naar Sao Tomé ondernemen. En steeds weer zullen de Portugezen naar het vliegveld stromen om de Nederlandse wolkenridders en hun pakhuis van een kist op een afstand te bewonderen. - In een hoek bevinden zich hoog opgetaste houten kisten. Op sommige ervan is het Tsjechische woord voor „breekbaar" geschilderd. Als ik er één opendraai, stuit ik op stalen contai ners, die mortiergranaten bevatten. In andere kisten liggen fonkelnieuwe machinegeweren, in weer andere handgranaten en munitie. Er is niets geheimzinnigs aan. Op Sao Tomé staan de wapenkisten in dezelfde opslagplaatsen als de melk en graanprodukten. Iedereen weet dat. ook de Nigerianen, die de inter nationale hulp door de lucht op alle mogelijke manieren dwarsbomen. In de verte klinkt motorengeronk. Niet lang daarna landt er een DC-7, die door de verkeerstoren-schijn werper wordt binnengeloodst. Cap tain Sherif. ook een Amerikaan, stapt als eerste uit het toestel, dat drie uur tevoren voor een vlucht naar Biafra is vertrokken. „M'n kist zit nog vol", verklaart hij. „Ik ben er niet in geslaagd Biaf ra te bereiken. Op m'n radarscherm zag ik dat de aanvliegroute vergeven was door Nigeriaanse kanonneerbo ten. Ik waag niks; ik heb mezelf en m'n toestel veel te lief. Ik zal er Hank Warton, de tot Amerikaan ge naturaliseerde Duitser, die aan de voedsel- en wapenvluchten naar Biafra miljoenen verdient. BIAFRA'S MINISTER VAN REIT. ZAKEN: (Van onze speciale verslag gever Link van Bruggen) LIBREVILLE Een merk waardige ontmoeting midden in de nacht op het donkere en verlaten vliegveld van Li breville. Op de trap van het stationsgebouw schenk ik pa pieren bekers whisky uit aan de Biafraanse minister van buitenlandse zaken, Nbu Matthew, en aan diens poli tieke en militaire adviseurs. Langs een geheime weg is het uit zes personen bestaande gezelschap naar Gabon gekomen. Het wacht op een vliegtuig naar Addis Abeba, waar keizer Haile Selassie persoonlijk bemiddelt in de moei zame en op het punt van afbreken staande vredesonderhandelingen tussen Nigeria en Biafra. De 38-jarige minister, die de eerste Nigeriaanse Hoge Commissa ris in Londen was en later tot am bassadeur in Washington werd be noemd, is gebeten op de Engelsen en op de BBC. Hoewel hij minzaam glimlacht, geeft hij er telkens weer blijk van de „Britse kliek" intens te haten. „Zij. de Engelsen, hebben Biafra verraden en in 't ongeluk gestort. Als Londen en ook Moskou Nigeria niet militair en politiek zouden hel pen. was onze strijd, die een vrij heidsstrijd is, al lang beëindigd. Al veertien maanden houden we stand tegen een geweldige overmacht. We geven 't echter niet op. Velen van ons zullen misschien nog sterven, maar ten laatste zullen we zegevie ren over de krachten van vanda lisme, die ons belagen". V l uchtelinge n De minister, evenals z'n begelei ders goed gekleed, goed gevoed en goed gemanierd, spreekt niet zon der pathos. De term „overle- vingsoorlog" komt herhaaldelijk uit z'n mond. „In mijn door God gege ven vaderland", zegt hij, „doet zich 't grootste vluchtelingenprobleem voor. dat ooit in de wereld heeft bestaan. Meer dan vijf miljoen mensen zwerven dakloos rond. Ze hebben niets om zich mee te voe den en niets om zich mee te bedek ken." „Met de hulp van de Britse rege ring", zo gaat hij verder, „heef! Nigeria een onbeschrijfelijke menselijke tragedie over ons lanri gebracht. De anti-Biafra-pro- paganda. die door de BBC wordi gevoerd, heeft ertoe geleid dat geen reder het waagt ons een schip met hulpgoederen te zenden. Slechts een enkel vliegtuig slaagt er in dr blokkade te doorbreken. Voor La gos is de uithongering een oor logswapen om ons op de knieën te brengen". De Biafraanse bewindsman ont kent niet dat er nog altijd wapens naar zijn land worden gevlogen. Hij is daar zelfs trots op. Ook trou wens op het feit, dat in zijn land een oorlogsindustrie op gang geko men is, die, zij 't nog mondjesmaat, geweren, handgranaten en munitie produceert. „Tot het bittere einde zullen we de strijd voortzetten", verklaart hij. „De Nigeriaanse bewering dat Biafra op 't punt staat zich over te geven, is de grootste leugen van deze eeuw. Overal in 't land wordt nog hevig gevochten, ook in het zogenaamde bezette gebied. Onze guerrilla's zijn daar dag en nacht actief. Ze hebben de vijand reeds onnoemelijke schade berokkend." Zwaarste tol Over het aantal slachtoffers als gevolg van het voedseltekort heeft minister Matthew kennelijk geen eigen mening. „Ooggetuigen ver klaren". zo beweert hij, „dat er el ke dag tussen de twee- en driedui zend Biafranen van honger omko men. Misschien zijn 't er wel meer. 't Is een verschrikkelijke toestand. Dp zwaarste tol wordt door onze vrouwen en kinderen betaald. Ik moet er echter aan toevoegen dat een mensenleven niet telt bij ons Het land is heiliger dan zijn bewo ners". Een militaire adviseur, die vra gen over zfin rang en functie la chend ontwijkt, merkt nog op dat Biafra in de eerste plaats behoefte heeft aan wapens en pas in de tweede plaats aan voedsel. „Zend ons geweren en machinepistolen" oleit hij. „We zijn bereid er het ■ier-, viif- of zelfs het tienvoudige 'oor te betalen. De Nigprianen zijn 'sfaards. Ze schuwen de strijd om dat ze niet weten waarvoor ze vechten. Als we net zo goed uit ge nist waren als onze tegenstanders dan bezweer ik u dat wij er binnen veertien dagen in zouden slagen Lagos te bezetten". Echter dient men niet te veel waarde aan een incidentele kwar- taalsstaat te hechten, daar hier spra ke is van een indicatie, die niet op exacte cijfers berust. Het is best mo gelijk, dat het volgend kwartaal bij de Unilever een ander beeld oplevert. Toch blijft de teleurstelling over de gepubliceerde cijfers bestaan en men kan er ook uit afleiden, dat de ver wachtingen voor de volgende kwar talen gematigd zijn. In ieder geval heeft de beurs deze kwartaalsstaat gehonoreerd met een koersdaling van 140 tot 133. dus 35 punten. Giste ren kwam het slot op 134.40. Nu Philips Nu is het wachten op de kwartaal resultaten van Philips, welk concern dinsdag voor het voetlicht zal verschijnen. Ter beurze koesterde men goede verwachtingen, hetgeen duidelijk werd in de belangstelling voor dit fonds. De notering liep giste ren op tot 144.10. slot kwam op 143.60 (v.w. 142.70). Kon. Olie heeft zich deze week bij zonder goed gehouden, ondanks de minder gunstige stemming op de Newyorkse beurs. Daar was men eerst onder de indruk van berichten, die wezen op een naderbij komen van een regeling inzake Vietnam, maar toen die niet bevestigd werden, sloeg de stemming om. Gisteren kwam het bericht inzake een lichte verlaging van het Ameri kaans disconto en zienderogen knapte men in financiële kringen daarvan op. De hoge rentestand in de Ver. Sta ten (disconto van 51/* pet.) begint nu onder invloed te komen van de ge troffen maatregelen inzake belasting verhoging en bezuiniging op de staatsuitgaven. Een discontoverlaging met een kwart procent betekent zichzelf nog niet veel. maar men ziet er de mogelijkheid in dat de top der rentestijging is bereikt en enige ver koeling van de economie begint op te treden. Voor het overige hangt veel af van de oorlog in Vietnam, die een grote slokop van overheidsgeld is. Onregelmatig In de lokale afdelingen was de stemming onregelmatig. Verzeke ringswaarden bleven lui gestemd vanwege de snode belastingplannen van minister Witteveen inzake de egalisatiereserve. Men realiseert zich, dat. hoe men het ook keert of wendt, dit wetsvoorstel de verzeke ringsmaatschappijen in 5 jaar tijds 50 miljoen gaat kosten. De getoonde winst zal in de toe komst vermoedelijk wel groter wor den. de groei van het verzeke ringswezen blijft bestaan, maar de mogelijkheid van vette claims of bo nusuitkeringen wordt voorlopig min der, aldus redeneert de beurs. En van die speciale uitkeringen moeten ver zekeringsaandelen het nu juist heb ben. Overigens vindt men het op de beurs een onaanvaardbare gedachte, dat reserveringen, die volgens de wet van jaar tot jaar belastingvrij kon den worden gemaakt, achteraf belast worden via een nieuw wetsvoorstel. Amev daalde deze week verder van 801 tot 770 pct„ Nat. Nederlanden van 698 tot 676 pet., Delta van 337 tot 325 pet. Expl. Mij „Scheveningen" steeg van 27,20 tot 32.50. Om welke re den is ter beurze niet bekend. Zijn insiders aan het kopen op grond van het uiteebracht rapport, of doet de speculatie haar werk? Het is eigenlijk onjuist, dat de handel in deze aandelen wordt voort gezet, zonder dat de aandeelhouders weten, welke conclusies het rapport van wijze mannen heeft gegeven. Wie gelegenheid kreeg om „achter de schermen" te kijkzn. kan de aandelen manipuleren. Is hier niet een taak voor de Vereeniging voor de Effec tenhandel aanwezig, om een publica tie van het rapport af te dwingen? Autoverkopen In de eerste zes maanden van dit jaar zijn de autoverkopen in ons land met 30 procent gestegen. In ons land is er nu een auto op elke zeven be woners, dus we groeien zeer snel met ons autopark. Een auto wordt meer en meer dagelijks gebruiksartikel, zoals vroeger de fiets. De autoverko pers zullen dit jaar wel goede zaken doen. denkt men. Deze week stegen de aand. Auto Rotterdam van 277 tot 284. Riva van 228 tot 242 pet. Hoewel het met de bieraandelen wat kalmer is geworden, kwam deze week de Drie Hoefijzers flink opzet ten. want de koers steeg een 25 pun ten en kwam op f 148 50 per aandeel van 25 nom. De reden is te zoeken in een sterker wordend gerucht over een a.s.fusie. Interessant is ook te melden, dat Van Schuppen Sajet een dividend van 6 pet. heeft aangekondigd tegen v.j. nihil. De koers van dit fonds steeg van 95 tot circa 105 pet. Nijver- dal Ten Cate kwam van 82 op 90 pet. en hieruit blijkt, dat men ter beurze wat minder somber over de textiel gaat denken. De Bank voor Ned. Gemeenten heeft een uitstekend resultaat be haald met de titgifte van rentespaar- brieven. Nadat een paar maal het bedrag der uitgifte verhoogd was, kwam op f 65 miljoen de finish en moest tot reductie op de inschrijvin gen worden overgegaan. De inschrijving op de nieuwe 6 3/4 pet. lening, groot f 100 miljoen, die woensdag openstaat tegen een koers van 99 3/4 pct„ zal. naar verwacht wordt, een gunstig resultaat opleve ren. De notering van de 6 3/4 pet. lening 1967 is 100 3/8 pet. LOBTTH Het Duitse schip Tor nado is gisteren bij Lobith gezonken na een aanvaring met het schip Su zanne De twee opvarenden van de Tornado schipper Smieding en zijn vrouw uit Minden, korden worden gered. De schipper maakte met de pasgekochte Tornado zijn eerste reit.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 5