Pi Het Kaageiland drijft op de watersport
Geliefde plek in Hollands groene ruimte
fXïsmmM
KAAG
PRISMA7
Zandwinning Zwanburgerpolder
komt over lialf jaar op gang
Paradijs
Beroep op Kroon alleen vertragend
voor bouw van brug en woningen
Trekzucht
Dienstverlening
oorwerelclli j k'
Fijn huisje
Voordelen
Gehard
Terugslag
IIEUWE IEIDSE COURANT 3 MAANDAG 39 JUll 1966
GEM. ALKEMADE
I GUM AUfCf» A* I
VMJ-» V;T
LNv; SdMkfl M WKHiSlW
FÜR ALLE BAHHEM
forallthe streets
LWELDRÜK UcJ
geuit m <oos
PlIKSftHWBG
f OORSCHOTEN De jaarlijkse paardenmarkt bracht
vandaag een ongekende drukte in Voorschoten. Toen
burgemeester hooi vanochtend op de historische Voor
straat het marktkruis sloeg, dat een vrijgeleide bracht
aan alle schelmen en schavuiten, kon men bijkans over
de hoofden lopen.
De aanroer mocht er ook zijn: meer dan vierhonderd
paarden en pony's. Voordat die allemaal ivaren verhan
deld. uas heel wat hoefgetrappel verklonken onder de
oude lindebomen en waren vele ..handelshanden" op
elkaar geklapt. Foto N. van der Horst
„Aan de kust zie je trouwens de
zelfde symptomen. Wat de Nederlan
ders betreft: er is duidelijk minder
geld onder de mensen. Men koopt
liever duurzame goederen dan dat
men op vakantie gaat. Het slechte
weer heeft tot dusver geen invloed
gehad op het bezoek. „Wanneer men
geld op zak heeft, is het altijd mooi
weer!"
Hij betreurt de eenzijdigheid van
De Kaag; iedereen is aangewezen op
de watersport. Golf- en tennisbanen
bijvoorbeeld worden node gemist.
Hoewel er weinig intermenselijk
contact in het dorp is, is de platte-
landsmcntalitcit vrijwel geheel ver
dwenen. De bewoners van De Kaag
zijn meegeëvolueerd. F.en nadeel:
doordat het dorp te groot wordt
„je kunt De Kaag trouwens moeilijk
meer een dorp noemen" mede
door de bouw van de vele bunga
lows en villa's wordt er een afstand
gecreëerd tussen de bevolkingsgroe
pen. Op de summier belegde verga
deringen voor acties die in het sei
zoen op touw moeten worden gezet,
blijkt een zekere terughoudendheid
beslist geen vijandigheid, zo ver
zekert Loogman ten opzichte van
eikaars mening te bestaan.
Het plaatsje De Kaag is een van
de weinige oorden in Nederland die
niet daadwerkelijk onder het toe
risme „geleden" hebben. Het heeft
het rustieke karakter voor een deel
weten te bewaren, waar andere
plaatsen de volkscultuur vaak on
gewild verwisseld hebben voor
een pure commerciële samenleving.
Hier mag men zich gelukkig prijzen
dat Heines uitspraak ten dele be
waarheid wordt. Met de essentiële
factor mooi weer de grootste at
tractie kan Kaageiland een para
dijs genoemd worden.
DE KAAG Aan de Duitse schrijver en dichter Heinrich Heine wordt de ironische
i uitspraak „In Nederland gebeurt alles vijftig jaar later" toegeschreven. Of deze uit
spraak nu al dan niet op waarheid berust, hij geldt in zekere en wel positieve zin,
voor een wereld op zichzelf, gelegen in het drukke gewoel van de Randstad Hol
land: het kleine dorp Kaag, „geplaagd door" of „gezegend niet" een toeristen-
stroom, die het dorp tot één van de groot ste recreatie-oorden van Nederland heeft
gemaakt.
Onóanks de jaarlijks terugkerende seizoendrukte
prettige, zelfs enigszins gemoedelijke indruk op
et tot de behuizing de oude dorpskern tegenov
jzende villa's en bungalows maar zijn ook dui
Zoals in een functioneel werkend toeristencentrum
ee van de enorme oogst aan watersportliefhebber
ntingent. buitenstaanders, hoewel nog steeds tallo
heerlijke rust te vinden.
maakt De Kaag. met de Madurodam-achtige straatjes,
de buitenstaander. De tegenstellingen beperken zich
er de sinds kort als paddestoelen uit de grond ver-
delijk merkbaar tussen de bewoners van het eiland,
de algemene regel is, pikt een ieder wel een graantje
Want deze categorie mensen vormt het grootste
ze stedelingen naar het Kaageiland komen om de zo
PRISMA7 BIOIJPHIM $2®
1) 100°; waterdicht - incabloc shockproof -
onbreekbare veer - plat model - edelstaal 125.-
V
PRISMA dameshorloge
2) incabloc shockproof - 100% waterdicht
dus óók bestand tegen (nat) huishoudelijk werk 99.-
I Het dorp De Kaag is slechts op
't manier te bereiken: via de veer-
at waarop plaats is voor ma
ximaal vier auto's, voetgangers
wielrijders. Veerman Koos
Bwetsloot heeft een uitgesproken
lening over „toeristisch" De Kaag.
i de frequentie van de overvaart
pan hij het onomstotelijk bewijs le-
reren dat het dit jaar minder roos-
urig met het toerisme is gesteld.
Terwijl vorig jaar hoewel een
ijaar voor elk recreatief centrum
de veerpont door drie man per-
anent bediend moest worden, is af-
ossing nu reeds voldoende om
taak drijvende te houden".
Koos Zwetsloot: „Wij varen hier
iu beslist minder dan vorig jaar, al
s het nog altijd twintig keer per
*e P lur. Met de frequentie die we nu
ïn P' lebben, komen we toch wel vrij
,amt licht in de buurt van het erbarme-
pai jjke jaar 1965, toen twee dagen
<aoê1 nooi weer een weelde betekende.
6e* rrouwens, van regen zijn we nu ook
liet bepaald „ontbloot". Behalve zijn
cum?aste klanten, zoals hij de Kaagbe-
.oofi^oners én de jaarlijks terugkerende
Jni. rakantiegasten noemt, zet Zwetsloot
"eriDok veel dagjesmensen over.' die óf
II hferi boot in het water óf een caravan
jop het eiland hebben.
s Voor de komische noot in het af-
omwisselende pontleven zorgen de
mensen die overvaren met de bedoe-
ïit ïHng het eiland aan de andere kant
ledrtte verlaten. Een half uur later staan
Welzij dan met verbaasde gezichten
:euiiweer voor de veerpont
De achteruitgang in het toeristisch
▼erkeer wijt hij aan de trekzucht
▼m» de mensen: zij zoeken naar
recreatieoorden zodra de ou-
lacl de standplaatsen te vol worden,
lóe! Daarbij komt nog dal de vele speed-
de traditionele tperzeiler in
plerlervaart belemmeren, met
het gevolg dat ook de laatste weg
trekt naar nieuwe vaarwaters.
De „orderbewaker" in het dorp
ras de wijd en zijd bekende en be-
!W^ minde wachtmeester Rietveld, wiens
n' vertrek vole Kagenaars betreuren,
ich Politioneel valt De Kaag onder de
ec gemeente Alkemade. Tegenwoordig
pri wordt een roulatiesysteem toegepast,
or Gedurende de drie zomermaanden
heeft één politie-agent, afkomstig uit
de omringende gemeenten, voor een
>eriod« van twaalf dagen dienst op
iet eiland. Sinds het eiland is „ont-
anodekt" is de gemoedelijke en gezellige
rfeer altijd gehandhaafd, niet het
minst door de werkzaamheden van
r' Rietveld.
De politie-ambtenaren zijn hier
*meer d« vraagbaak dan de ordebe
waarder. De laatste functie behoe
ven zij zelden te vervullen, hoog
hei stens tijdens de weinige rumoerige
reekeinden, als baldadige jeugd het
its te bont gaat maken. Charges en
leer van dergelijke zwaar geladen
activiteiten behoren in De Kaag niet
lot de taak van de politie. „De
nensen zitten hier voor hun genoe
gen. Onze taak is gelukkig een
dienstverlenende".
Tot de oudere bewoners van het
dorp behoort mevrouw K. van
Nieuwkoop, die al sinds veertig jaar
l-j— vorig jaar vierde zij dit heuge-
z^lijke feit het plaatselijke post- en
telegraafkantoor onder haar beheer
heeft. Natuurlijk juicht zij zuiver
b« zakelijk gezien het komen en
gaan van de toeristen van harte toe;
a het gaat haar evenwel aan het hart
^dat de haast „voorwereldlijke" sfeer
vrijwel is verdwenen. Zij vindt het
veel te druk worden. Vooral op ma-
nifestaties als de Kaagweek heeft zij
het niet bepaald begrepen.
Het verwondert haar niet dat er
een „terugtocht" is van mensen die
voorheen naar De Kaag kwamen om
",er tot rust te komen. De tegen
woordige watersport biedt geen rust
- meer. De rustieke en intieme sfeer,
zoals die vroeger op het eiland
heerste. Ls voor het overgrote deel
omgezet in een kakofonie van gelui
den. zowel op het water als in de
■traten.
Hoewel het aantal buitenlanders
enigszins is teruggelopen, kan toch
niet van een malaise-toestand wor
den gesproken. Het vertrek is niet
wj desastreus te noemen, maar men
moet wel op zijn hoede zijn. Mis
schien dat het onlangs geopende Eij-
11 mefshof dat als motel vermeld
staat de aantrekkingskracht helpt
vergroten.
In de omgang tussen de oude be
woners van De Kaag en de „nieuwko
mers" die zich in de riante bunga
lows en villa's vestigen, bestaat we
liswaar geen nauw contact, maar
vijandigheid is geen sprake. We
zien hier niet alleen een verschil in
genkratie, maar ook en misschien
als gevolg daarvan een verschil in
mentaliteit. In de gezellig ingerichte
bars en dancings komt dit mentali-
teitsverschil duidelijk tot uiting. „Je
kunt er niets aan doen. Je treft het
*n alle recreatieplaatsen aan. Het
beste is dan ook je zo min mogelijk
met de mensen te bemoeien", aldus
mevrouw Van Nieuwkoop.
Te
Voordat Leiden zich aan Warmond
bindt, moet eerst de prijs bekend zijn.
Hoe de zaken echter in Warmond
ook gaan verlopen, de gemeente Lei
den zal zich in geen geval laten op
houden met de uitvoering van de
Merenwijk. „Dan moet het zand des
noods maar van elders komen", al
dus wethouder Piena.
WARMOND Het zandwinningsproject in de Zwanburgerpolder zal niet
worden vertraagd door het beroep op de Kroon van het actiecomité „Zwan
burgerpolder en een aantal andere appellanten. Loco-burgemeester mr. V.
C. Groenendijk deelde ons dit hedenmorgen mee. De bezwaren van de appèl-
ianten, die, zoals wij zaterdag meldden, door G.S. alle ongegrond werden
verklaard, betreffen uitsluitend het woningbouwplan in de Zwanburgerpol
der en de brug over de Leede, die het woningbouwplan moet ontsluiten.
De heer Groenendijk is van me
ning, dat de woningbouw en de brug
over de Leede wel kunnen worden
vertraagd door het beroep op de
Kroon. Zolang daarover geen uit
sluitsel is, kan de gemeenteraad niet
overgaan tot het vaststellen van de
gedetailleerde bestemmingsplannen.
Met deze vertraging heeft het ge
meentebestuur overigens wel reke
ning gehouden, omdat de appèllanten
er nooit een geheim van hebben ge
maakt. dat zij in beroep bij de Kroon
zouden gaan in geval Gedeputeerde
Staten hun bezwaarschriften onge
grond zouden'verklaren.
Loco-burgemeester Groenendijk
deelde ons ook mee, dat hij vry op
timistisch is over het tijdstip, waar
op het zandwinningsproject ter hand
kan worden genomen: „Eén dezer
dagen verwachten wij de ontgron
dingsvergunning van G.S. Van de
woorwaarden, die bij de vergunning
worden gesteld, hangt het af wan
neer wij kunnen beginnen. De kade
rond de polder moet worden opge
hoogd en de bovengrond moet wor
den afgegraven. Voorzichtig gesteld
hopen wij, dat over een half jaar de
eigenlijke zandwinning kan begin
nen".
Leiden niet in last
met elkaar gehad, maar een besluit
is nog niet genomen.
De gemeente Leiden zal in elk ge
val in 1969 beginnen met het bouw
rijp maken van de Broek- en Simon-
tjespolder, waarin, zoals bekend, de
Merenwijk (6000 woningen) zal ko
men. Voor de Merenwijk zijn enorme
hoeveelheden zand nodig. Op de pol
der moet minstens een halve meter
zand worden gebracht. Leiden is al
tijd genoemd als een van de eerste
gegadigden voor het YVarmondse
zand, omdat de gemeente niet dich
ter bij huis voor grote hoeveelheden
terecht kan De beide gemeenten
hebben over deze zaak reeds contact
Tot de bewoners van de nieuwe
„wijken" behoort het gezin van de
jazzmusicus. orkestleider Peter
Schilperoort. Zoon Peter vertelt, bij
afwezigheid van vader, dat zij hier
een „fijn huisje" hebben. Ideaal voor
hen als hartstochtelijke zeilliefheb-
bers en goed centraal gelegen, gezien
de werkzaamheden van vader.
Hoewel zij sinds 1960 permanent
op het eiland wonen, heeft het
slechte weer hen er nooit toe ge
noopt van de woning een incidenteel
zomerverblijf te maken. „Wij heb
ben hier een uitgesproken behoefte
aan mooi weer. Is het dat niet, dan
blijven we gewoon thuis. Juist om
de rust te consolideren, hebben wij
weinig contact met andere bewoners.
Dat wil niet zeggen dat wij ons bui-
risme. Wel is in het dorp elk am
bacht met de steeds groter wordende
stroom van toeristen als het ware
„meegegroeid". De werkzaamheden
worden gedeeltelijk op het toerisme
afgestemd. Een duidelijk voorbeeld
is de zeilmakerij van B. Ruiter, die
weliswaar geen „lopendebandpro-
duktie" als de grote Friese zeilfabri-
kanten heeft, maar ook hier im
pulsen ontvangt van de vele zeilende
zongenieters
De zeilmakerij behoort tot de be
roepen, die weinig in de belangstel
ling staan, maar waarop een grr<tr
categorie mensen is aangewezen. Het
grote vakmanschap, dat het beroep
vereist, kan alleen in de praktijk
worden opgedaan.
Hoewel de heer Ruiter, zoals iede
re ondernemer in het dorp, het aan
tal toeristen alleen maar groter wil
zien worden, betreurt hij de veran-
tengesloten voelen. Dat wil immers
niemand".
Een man die in geregeld contact
met de toeristen staat, in dit geval
de jonge nieuwkomers, is „vader"
(van de jeugdherberg) A. van der
Meij. Met een bezetting van zestig
bedden op een maximumcapaciteit
van negentig heeft hij niet te kla
gen, alhoewel het hem duidelijk is
dat de jeugdherberg wel aanwijsba
re voordelen biedt boven andere
verblijfsoorden; de motieven van de
jongelui zijn de goedkope kosten en
de gemengde sfeer waarin men ver
toeft.
Van het aantal buitenlanders dat
In de herberg logeert, is het grootste
gedeelte uit Duitsland afkomstig.
Enerzijds juicht hij de vakan
tiespreiding toe het aantal bezoe
kers is gelijkelijk over de zomer
maanden verdeeld-, anderzijds ver
wacht „vader" Van der Meij dat au
gustus daardoor een slechte maand
zal worden.
Hij prijst zich gelukkig dat zijn
bemoeienissen met de watersport elk
jaar door een grotere aanvraag wor
den beloond. Velen schrijven in voor
de zeilcursussen van een week. Voor
elk van de zeven boten zijn gerouti
neerde instructeurs aangetrokken.
Na afloop van de cursus worden
zeilbrevetten uitgereikt. De kritiek
op de regels die ten aanzien van de
jeugdherbergen bestaat, wimpelt hij
af met de opmerking dat men dan
maar geen lid van de Centrale moet
worden.
De campingrage, die sinds enkele
jaren sterk opgang heeft gemaakt, is
ook aan De Kaag niet voorbijgegaan.
De ANWB-camping „Kagereiland".
die een capaciteit van 125 tenten en
caravans heeft, is geheel volgeboekt.
Beheerder H. Meiessen is dan ook
zeer content over de afgelopen peri
ode, waarin vooral veel kampeer
ders, die oorspronkelijk de bedoeling
hadden naar de kust te gaan, hun
toevlucht tot De Kaag hebben ge
zocht. Onder hen bevinden zich
vooral veel buitenlanders.
Hoewel het terrein na enkele fikse
regenbuien geheel blank staat, blijkt
het weer de „geharde" kampeerders
niet te kunnen verdrijven. Wel is in
de loop der jaren een vaste kern
ontstaan van overwegend wa
tersportliefhebbers. De gemiddelde
verblijfsduur is ongeveer veertien
dagen.
Behalve de bedrijven in de Hore-
ca-sector rijn geen nieuwe onderne
mingen op het eiland gesticht, enkel
en alleen onder invloed van het toe-
Zeilbotenverhuurder J. P. Loog
man staat nogal sceptisch tegenover
de toekomst, temeer daar het dit
jaar aanmerkelijk rustiger is dan
voorgaande jaren. „We missen voor
al de Duisers!. „Nederland heeft af
gedaan als goedkoopte-eiland. Hier
van ondervinden we nu de te
rugslag".
derde mentaliteit. „Het is louter en
alleen een kwestie van geld. Men is
minder zuinig dan voorheen. De re
gels die ten aanzien van de boten
waren opgesteld en waaraan iedere
schipper zich hield, worden steeds
meer in de wind geslagen".
Zijn werkzaamheden strekken zich
over het gehele jaar uit. De drukste
periode is die van maart tot oktober.
Dan zijn het de reparaties aan het
scheepsbeslag die alle aandacht vra
gen. In de winter heeft hij ook de
fabricage van molenzeilen onder zijn
hoede.
