Rookbom maakt eind aan open overleg Stellingen van NSR voor debat Zuid-Tïrol heet een nog altijd hangijzer RECHT VAN INSPRAAK OP ONDERWIJSGEBIED Nationaliteit telde niet Rondkijken in Roemenië Dag en nacht rijden trams en bussen af en aan Overeenstemming cao journalisten Taxichauffeurs reden boos door A Aam Minister Veringa wil toch praten 5 DONDERDAG 20 JUNJ 1968 (Van onze onderwijsredacteur) UTRECHT Om tien minuten over tien ontplofte gisteravond op slechts enkele meters afstand van minister Veringa, een rook bom, juist toen minister Veringa een toelichting gaf op het derde discussiepunt dat die avond belegd door de Nederlandse Studenten Raad aan de orde was: de democratisering van het onderwijs. De Irenehal van de Jaarbeurs, tot op de laatste vierkante meter grond bezet met studenten en leden van de wetenschappe lijke staven was verbluft. Daarna ontstond er een enorme ver warring, die NSR-voorziter E. Bomhoff het eerst meester was. Hij kondigde aan dat dc vergade ring een kwartier geschorst zou wor den. maar toen de verstikkende rook bleef hangen, moest hij meedelen dat minister Veringa. ondanks het bij zonder kinderachtige incident op een andere plaats en een later tijdstip alsnog bereid was het gesprek voort te zetten. De bom was geworpen door de Utrechtse student H. S. (21), een ra- dikaal-anarchist. Dat betekende het roemloze einde van een avond die slechts een tamme ontmoeting tussen minister en stu denten te zien had gegeven. Slecht gecoördineerde vragen, vele herhalin gen van de zijde van de vragenstel lers en een zich bijzonder uitslovende minister konden elkaar niet bereiken. Minister Veringa was zo duidelijk als hij in zijn positie zijn kon. In principe heb ik geen bezwaar tegen het openbaar maken van zoveel mo gelijk rapporten. Zodra het advies van de Academische Raad op 22 juni is uitgebracht, zal ik contact opne men met de NSR. Vanavond ga ik mij echter niet uitspreken over de wenselijke structuur van universiteit en hogeschool, aldus de minister. EXPERIMENT "toen de Academische Raad als ad vies- en coördinatieorgaan werd op gericht, gebeurde dat in de vorm van een experiment. De raad heeft inmid dels veel goeds gedaan. Intussen gaf de minister toe dat in de huidige structuur veranderingen kunnen worden aangebracht. Hij zei dat de dagelijkse raad van dc Acade mische Raad met studenten en leden van de wetenschappelijke staven wil spreken over een herstructurering van de raad zelf. Het is denkbaar dat de zetels van een aantal kroonleden in het bestuur door studenten wor den ingenomen. In een toelichting op de stellingen van de NSR zei minister Veringa voorts, dat hij ten aanzien van de studentenvoorzieningen niet alleen in een inspraak van studenten, maar zelfs in een zelfbeslissingsrecht ge looft. Het recht van inspraak geldt voor de studenten ook ten aanzien van het onderwijs en, zij het meer genuanceerd, van het onderzoek. De minister legde er sterk de na druk op dat hoe de Academische Raad ook adviseert de minister zijn beslissingen zal moeten nemen op ba- Minister Veringa (Van onze onderwijsredacteur) UTRECHT De discussie tussen minister Veringa en NSR had als houvast een aantal stellingen van de NSR. Deze waren: Bestuursvorm van universiteit en hogeschool 1. Degenen die op uiteenlopende plaatsen in de universiteit werkzaam zijn, zijn medeverantwoordelijk voor wat de universiteit beoogt te berei ken en bereikt, en hebben uit dien hoofde recht op en de plicht tot me- debeslissen over de doelstellingen van de universiteit en over alle ande re universitaire problemen op alle ni veaus. 2. Het is wenselijk, dat er een overleg- en adviesorgaan van het ho ger onderwijs aan de minister komt, waarvan structuur en werkwijze ten minste aan de twee volgende voor waarden moeten voldoen: a. alle betrokkenen dienen op alle niveaus en in alle organen vertegen woordigd te zijn; b. de vertegenwoordigers kunnen ongeacht hun positie in dat orgaan te allen tijde door diegenen die zij ver tegenwoordigen voor al hun werk in dat orgaan ter verantwoording geroe pen worden. Democratisering van het onderwijs Het is onjuist een samenleving de mocratisch te noemen, wanneer de educatieve sector in zijn verhoudin gen. in zijn toegangswegen en in zijn functioneren ondemocratisch is. Bij het bepalen van prioriteiten in haar uitgaven stelt de overheid econo mische groei en betalingsbalans meer centraal dan haar democratische pre tenties, zonder dat hierover expliciet discussie plaats vindt. Een noodzakelijke maar niet vol doende voorwaarde voor het waarma ken van die pretenties is de verlaging van de leerlingenschaal en een fun damentele verandering van de lera renopleiding. Het heffen van retribu ties voor het volgen van onderwijs is een uiting van een technocratische visie op de plaats van het onderwijs in de maatschappij en als zodanig ondemocratisch. 15 Artsen kregen voedselvergiftiging LONDEN Vijftien artsen, die een conferentie van het Britse me dische genootschap in Londen bij woonden. zijn gisteren naar een zie kenhuis vervoerd wegens voedselver giftiging. De eerste tekenen hiervan openbaarden zich toen de artsen zeer onwel werden. Enkele minuten later kregen zij hevige maagpijn en moesten met ambulances naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis worden ge bracht. sis van zijn eigen verantwoordelijk heid. Als de Academische Raad za terdag geen rapport uitbrengt zal de minister zelf nieuwe wegen zoeken om toch een duidelijk beeld te krij gen van wat er in de universitaire gemeenschap leeft. Volgens dr. Ve ringa gaat het er bij de herstructure ring niet om het een en ander goed koper te maken. Ik moet zorgen voor een zo doelmatig mogelijke beste ding. Met betrekking tot het rap- port-Maris zei de minister nog dat er destijds wel degelijk om advies van de NSR is gevraagd. Dat dat ver traagd is door de moeilijke situatie van de NSR zelf, daarvoor kan ik begrip opbrengen, aldus minister Ve ringa. KWALITEITEN Ten slotte ging hij in op de vraag hoe het komt dat er in ons land zeven president-curatoren zijn, die niet alleen verbonden zijn aan de universiteit, maar ook aan grote in dustriële concerns. Het laconieke ant woord: deze mensen beschikken ken nelijk over veelzijdige kwaliteiten. Vervolgens maakt het rookbom-in- cident een einde aan de vergadering. Een poging van secretaris-onderwijs Paul Verwey daarna een persconfe rentie te beleggen, ging figuurlijk de mist in, omdat iedereen daarvoor uit genodigd werd, en de journalist die na lang duwen zover genaderd was tot voorzitter Bomhoff dat hij hem een vraag kon stellen te horen kreeg dat hij „beter zijn bek kon houden". Commentaar Gesprek T^EN onsmakelijk incident, waarvoor de Nederlandse Studentenraad verontschuldigingen aanbood, heeft het gesprek met de minister van on derwijs en wetenschappen ontijdig doen eindigen. Het maakte echter niet voor altijd een einde aan een boeiende gedach- tenwisseling. Gedurende de gehele avond heeft een welwillende minister zijn gehoor trachten duidelijk te maken, aan welke beperkingen hij onderhevig is. Wij kregen niet de indruk dat zijn korte, maar ter zake doende ant woorden veel indruk maakten. Dergelijke gesprekken zijn, zo komt het ons voor, eigenlijk alleen maar goed voor het „imago" van een be windsman, die den volke toont, dat hij niet ongenegen is te luisteren en te antwoorden. Ze verhelderen evenwel niets, omdat de vragenstellers öf geen inzicht heb ben in de werking van een parlemen taire democratie, öf niet bereid zijn de antwoorden ernstig te nemen. Het ontging de roerige zaal dan ook, dat minister Veringa even uit zijn rol viel toen hij zijn opponenten toevoeg de: „U moet niet lachen, als u niet weet of u kunt lachen." Overvol was de Irenehal in Utrecht met studententoen mi nister Veringa van onderwijs daar gisteravond de beloofde uitvoerige informatie kwam ge ven. De jongelui zaten tot bijna nnder At> nrnpnp tafel. Een nieuwe sigaret met een nieuwe smaak. 25 Roxy Special sigaretten, stuk voor stuk van ongekend kaliber. In knalgoed pakje f 1.50. 25 Roxy Special, een nieuwe creatie, een nieuw American blend van goeden huizevan Roxy. WENEN Typerend voor het gemak waarmee na de eerste wereldoorlog over het lot van de volken werd beslist, is het ver haal van een medewerker van de Amerikaanse president Wilson. Hij kwam de vergaderzaal bin nen, toen zijn chef samen met Lloyd George en Clemenceau bezig wasde toekomstige gren zen van het verslagen Oosten rijk vast te stellen. De drie heren kropen op handen en voeten over de grond, waarop een grote kaart lag uitgespreid. Wilsons medewerker moest de staatslieden erop attent maken, dat het een grondsoortenkaart was. Het was nl. de bedoeling, bij het vaststellen van de nieuwe grenzen rekening te houden met nationaliteit. Niettemin werd Zuid-Tirol bij Italië gevoegd, terwijl slechts drie procent van de bevolking uit Italianen bestond. Ook in Italiaanse kringen leefden bezwaren tegen de inlijving van on geveer 200.000 Duitssprekenden. Italië moest echter beloond worden voor zijn steun aan de geallieerden en zo ontstond het probleem Zuid-TiroL Onderhandelen Nadat Oostenrijk in 1955 weer vol ledig onafhankelijk was geworden, heeft het geprobeerd in onderhande lingen met Italië verbetering te bren gen in de positie van de Duitsspre kende minderheid in dat land. Een bevredigend resultaat kwam echter niet uit de bus. In 1960 werd het probleem aan de Verenigde Naties voorgelegd. De po litieke commissie van de VN-Assem- blee vroeg de betrokken landen, de onderhandelingen voort te zetten en alles te laten, wat de situatie nog slechter kon maken. Ook deze aanmaning bracht echter geen aanvaardbare regeling. Het uit blijven ervan leidde tot gewelddaden, zoals de vernietiging van hoogspan ningskabels, aanvallen op politie- en douane-beam/bten en andere terreur acties. Enkele maanden na het uitbreken van dit geweld besloot het Italiaanse ministerie van binnenlandse zaken en commissie van onderzoek in te stellen, die rapport moest uitbrengen over de mogelijkheden van een rege ling. VERBETERING Dit rapport (75 bladzijden) werd in april 1964 gepubliceerd. Het hield een wezenlijke verbetering in van de positie der Duitssprekende bevolking. Intussen hadden de ministers van buitenlandse zaken van Oostenrijk en Italië op een bijeenkomst te Venetië besloten af te wachten, wat er met het rapport zou gebeuren. Delegaties van beide landen kwa men te Genève bijeen, slaagden erin, veel moeilijkheden uit de weg te rui men en kwamen met een ontwerp door den Boef (door Bob Nuys) DE HARDWERKENDE Roemeen is bijzon der trots op wat in de laatste 24 jaar in zijn land is gepresteerd. Op 23 augustus 1944 na men de arbeiders de macht over in het door Koning Peter geregeerde land. Direct na de oorlog begon de communistische partij aan de heropbouw van het in de oorlog geteis terde land. Grotendeels is men in de opzet geslaagd. Roeme nië staat op het punt een welvarend land te worden en heeft daarmee een in eeuwen opgelopen ach terstand snel ingehaald. Alleen al het feit dat men zelfs in het kleinste dorp elektrisch licht heeft, vertelt de Roemeen graag, temeer omdat dat twin tig jaar geleden een onbereikbaar ideaal leek. De groots opgezette industrialisatie heeft succes gehad. Op velerlei terrein neemt Roemenië een vooraanstaande plaats in, behalve echter op het gebied van kleding. Goede kleding is schaars en duur. De drie kledingfabrieken in het land produ ceren kleding van lage kwaliteit, voornamelijk doordat men de wol moet invoeren. Een goede herenpyjama bijv. kost 50! De im port-wol is bijna niet te betalen. Niettemin halen grote Nederlandse warenhuizen als C. A. en Vroom en Dreesmann daar grote partijen overhem den e.d. vandaan. En in Roemenië heeft men goede hoop dat het „kledingprobleem" door de bouw var. nieuwe fabrieken binnen twee jaar kan worden WOK LUXE Dat luxe ook voor de gewone Roemeen gemeen goed begint te worden, bewijst wel het steeds toe- In het dal van de Prahova. nemende, zij het voor onze begrippen nog niet intensieve autoverkeer. De Oosteuropese wagen ge niet de voorkeur, terwijl van de Westerse auto's Mercedes, Renault en Fiat de voorkeur hebben. Een belangrijker plaats neemt het openbaar ver voer in. Dag en nacht rijden trams en bussen af en aan. Velen schijnen namelijk 's nachts te werken. Merkwaardigerwijs ziet men dan veel vrouwen op straat. Vrouwen bemannen de trams als conductri ces en ook de stadsreiniging geschiedt veelal door vrouwen. voor de dag, dat ook aanvaardbaar was voor de Zuidtiroolse volkspartij. Het enige wat men van Italië ver langde was, dat het garanties zou ge ven betreffende de uitvoering, lome wenste echter niets in een nieuw verdrag vast te leggen. In deze situa tie is nog geen verandering gekomen. Het ziet er zelfs naar uit, dat Italië in het geheel geen belangstelling meer heeft voor een regeling. Wel licht probeert het op andere wijze een binnenlandse oplossing voor de kwestie Zuid-Tirol te vinden. GEWIJZIGD De verhouding (in getalssterkte) tussen de Duitstalige en Italiaanse bevolkingsgroepen is nl. drastisch ge wijzigd in het voordeel van de Italia nen. Woonden er in Zuid-Tirol aan vankelijk slechts 6.000 Italianen en 200.000 Duitssprekenden, op het ogen blik zijn die getallen resp. 130.000 en 240.000. En de zonderlinge situatia dbet zich voor, dai zelfs Sicilianen in het gebied dienst doen bij de politie. Italic heeft de terreurdaden in Zuid-Tirol aangegrepen om zijn veto te kunnen uitspreken over 'het aan knopen van banden tussen de EEG en Oostenrijk. Het is echter duide lijk, dat de oorzaak dieper ligt en dat er pas van verbetering van de be trekkingen tussen beide landen spra ke kan zijn, als Oostenrijk zich voort aan niet meer inlaat met het pro bleem, dat Italië als een binnen landse aangelegenheid beschouwt. AFGEDAAN? Bovendien biedt de binnenlandse politieke toestand in Italië geen en kele mogelijkheid tot manouvreren, zo de bereidheid daartoe al zou bestaan. In Rome zal men dan ook meer en meer geneigd zijn, de kwestie Zuid-Tirol als een afgedane zaak te beschouwen. Zulks in de hoop. dat het verlangen naar een speciale band met de EEG de rege ring te Wenen ertoe zal brengen, het zelfde te doen. Of dit laatste zal ge beuren, moet evenwel worden be twijfeld. DEN HAAG De delegatie van de Nederlandse dagbladpers en de Ne derlandse vereniging van journa listen, die de onderhandelingen over verlenging van de per 30 juni 1968 afgelopen cao voor dagbladjourna listen voerden, hebben gisteravond overeenstemming bereikt over een verhoging van de schaalsalarisen met 5 procent. Voorts is, mede in het kader van de elders in het bedrijfsleven plaats vindende arbeidsverkorting, een uit breiding van de vakantie met 3 werkdagen overeengekomen. Bovendien is de regeling herzien betreffende de inschakeling van een vertrouwensman bij structuurwijzi gingen in de dagbladondernemingen die voor de redactiestaven belang rijke consequenties kunnen hebben. Zo zal voortaan de vertrouwensman op de interne reorganisatie worden ingeschakeld. De regeling inzake uitkering van wachtgeld bij ontslag ten gevolge van fusies en dergelijke is belangrijk uitgebreid, terwijl een uitkering van smartegeld in deze gevallen is over eengekomen. De cao heeft een loop tijd van 12 maanden. overtreding van stopverboden en bij dubbel parkeren oplopen De politie behoefde niet in te grijpen, al ontstonden hier en daar verkeeri- stremmingen. Het taxibedrijf in de hoofdstad wordt steeds meer met stopverboden ge confronteerd. Op bepaalde uren zou in bijna de gehele binnenstad een stop verbod gelden zodat de taxichauffeurs hun passagiers niet meer kunnen afzetten zonder het risico van een bekeuring op te lopen. De chauffeurs willen nu met burgemeester Samkalden gaan praten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 5